Bookmakers gooiden het op een accoordje met de spelers VREEMDE HEÏLIGENSTADTER TESTAMENT EN DE TWEEDE SYMPH0NIE ER IS GEEN PLAATS VOOR DEFAITISME OF FATALISME ZATERDAG 24 FEBRUARI 1951 P.ttoy i N L l AT k Z'fe Ml tt S (I L O lih H l S Basketball-schandaal Extra-verdiensten van enige duizenden dollars per jaar (Van onze correspondent.) New York, Februari. Voor de tweede maal in slechts luttele jaren is de politie te New York, geiyk gemeld, opgetreden tegen een aantal voor aanstaande amateur-spelers van Universiteits-basketball-ploegen, die het „privilege* hun universiteit te mogen vertegenwoordigen, hadden misbruikt om met de scores te „goochelen" of vvedstryden te vergooien. Ruim een maand lang hadden de detectives de „zaak' bestudeerd; 16 uur per dag waren de verdachten geschaduwd. De ontknoping van het drama vond plaats in de trein van Philadelphia waar het team van City College zo juist een klinkende ogenschijnlijk eerlyke overwinning had behaald naar New-York. De detectives maakten zich bekend aan de trainer van de ploeg, die zyn mannen prompt aanmaande met een „als er onder jullie zijn, die iets op hun geweten hebben, laten zy er dan maar rond voor uit komen". Aanvoerder Warner, zijn mede-aan voerder Roman en speler Alvin Roth, jongens van tussen de 20 en 22 jaar, bekenden zonder meer. Een paar uur later stonden zij, met twee mede schuldigen van andere Universiteits- ploegen voor de procureur-generaal van de stad New York, District At torney Hogan, voor wie zij een vol ledige bekentenis aflegden. „Ik wilde", zei Hogan na afloop van de ondervraging, „dat een ieder die voor eenzelfde verleiding komt te staan om op deze wijze geld te maken uit de sport, deze domme, oneerlijke jongens, had kunnen zien, terwijl zij hun bekentenis aflegden. Tranen, spijt, zelfverwijten, het brandende ge voel hun naam te schande te hebben gemaakt, zichzelf uit de sport te heb ben gestoten, kwamen nu naar boven. Te laat, veel te laat". ONGEZONDE ONTWIKKELING De ontwikkeling die het basketball een vlot, snel, en voor het oog aan trekkelijk spel in de laatste jaren heeft doorgemaakt in Amerika, is ongezond geweest. De Universiteiten, wier inkomen rechtstreeks gebaat is by inter-universitaire basketball competities, hebben de gewoonte yan het Amerikaanse Universiteits-voet- bal (rugby) om spelers van wie men grote verwachtingen heeft door mid del van geldelijke beloningen of fa ciliteiten aan te trekken, geheel on geacht hun studietalent. Bij Ameri kaans voetbal is dit een tyd lang een factor geweest van betekenis ook nu nog ontvangen deze spelers belo ningen van omstreeks 1000 per jaar. Maar, nadat een aantal soortgelijke schandalen, als zich thans in basket ball voordoen, hadden plaats gevon den, was deze sport in het oog van het publiek tot een zo laag niveau ge zakt, dat de Universiteiten door de vermindering van publieke belang stelling voor de sport gedwongen werden een zuiveringsactie te houden. Daardoor is Amerikaans voetbal in staat geweest haar plaats onder de sporten te heroveren. Basketball neemt daarby een ande re positie in er zijn telkens slechts 5 spelers in het veld. met het gevolg dat de verantwoordelijkheid van elke speler voor de uitslag veel groter is dan bij voetbal (11 man). 1.85 METER... Basketball is daarbij de sport ge worden van hen, die minstens 1.85 m. lang zijn. Jongens van „slechts" normale lichaamslengte maken nau welijks een kans om hun eigen uni versiteit te vertegenwoordigen. Zij moeten maar op de tribune gaan zit ten en de „huurlingen" aanmoedi gen, die de sportleiding zich heeft aangemeten. De huurlingen ontvangen te veel geld om zich werkelijk amateur te voelen en te weinig om er redelijk van te kunnen leven. Het resultaat VERHALEN Een taxichauffeur te Zurich heeft onlangs een nieuwe klantenservice ge ïntroduceerd. Automobilisten die een paar borrels te veel hebben gedron ken en de reis naar huis niet achter het stuur van 'hun wagen aandurven, kunnen een speciaal voor die gelegen heid gereserveerd telefoonnummer draaien en krijgen dan prompt een chauffeur. Men zou dus kunnen spre ken van een loodsdienst. Twee en twintig personen onder wie dertien kinderen zijn aangetrof fen in een eenzame vallei in Centraal Japan in een staat van onbeschrijfelij ke vervuiling. Zij leefden samen met liefst 28 honden die tafel en bed met hen deelden. De politie heeft een eind aan deze toestand gemaakt. De groep bestond uit leden van een sekte, die gelooft dat honden de boodschappers zijn van de boeddhistische heilige Kobo en dat kinderen, door te leven als honden, van ziekten kunnen gene zen. In het dorpje Xantïbon in de buurt van Bogatfl (Columbia) heeft men een wel heel griezelige ontdekking gedaan. In de worsten, die een slager ver kocht, heeft men resten van mensen vlees aangetroffen. Wat een drama voor de Almelose familie Remmelts dreigde te worden, heeft toch nog een blij eindigende fi nale gekregen. Vrijdag is de gehele familie met de „Groote Beer" meege gaan naar Australiëmet. de 18-jarige Jan, die zoveel moeilijkheden heeft veroorzaakt, doordat hij illegaal naar Duitsland was gegaan en daar gegre pen was en in de cel gezet. Half gehongerd hebben Duitse douaniers hem bij Denekamp aan de Kon. Ma rechaussee overgegeven. Achteraf blijkt nu, dat Jan niet de grens was overgewipt om afscheid te nemen van zijn meisje, maar van zijn a.s. schoonmoeder. Voordat hij scheep ging wilde hij met haar kennismaken, want hij kende haar nog niet is de corruptie, die zich in dit jaar reeds twee keer heeft gemanifesteerd. HOE HET GING. In het onderhavige geval verschilde de toedracht niet van de voorafgaan de partijen. Een bookmaker had in een vacantie-oord, wgar de basket ball-spelers „demonstraties" gaven, vriendschap gesloten met Edward Gard, een speler van de Long Island Universiteit. Deze vriendschap bleek ietwat duurzamer dan kennismakin gen in de vacantie plegen te zijn. De bookmaker nodigde, vele maanden later, Gard uit om by hem thuis te komen eten. Daar ontwikkelde zich het „plan". Gard's taak zou in de eerste plaats zyn een aantal van zijn vrienden in de basketball-wereld er toe te bewegen „het spelletje" van de gokkers te spelen. Roth en Roman waren er best voor te vinden. War ner sloot zich er later by aan. Voor elke wedstrijd, die zij opzettelijk ver loren, ontving ieder van het viertal een bedrag, variërend tussen de 1000 en S 5000. Eén wedstryd werd verspeeld toen Warner gewond was geraakt; deze speler toucheerde toen niettemin S 400 om op de tribune toe te kij kenNaarmate het seizoen vor derde, nam de beloning af. De book makers hadden de knapen immers in him macht. Voor het gehele jaar maakte Roth echter een bijverdienste van 4620, Roman van 3250 en Warner van 2500. Van hun spor tieve glorie ging niets verloren want het team waartoe deze drie spelers behoorden, werd niet alleen afde lingskampioen,, maar behaalde het MUZIEKFEUILLETON Beethovenconcert door de „Vereniging voor Instrumentale Muziek" te Middelburg. „VAART WEL, hebt elkander lief. Met vreugde snel ik de dood tegemoet. Vergeet my niet geheelDeze woorden schreef Ludwig van Beethoven op de 6e October 1802 te IHeiligenstadt in zijn testament. Een kunstenaar, gefolterd door een steeds erger wordende doofheid, voelt zich zo verlaten, dat hij naar papier grypt en in moeilyk geformuleerde zinnen afscheid neemt van zijn broers en vrienden. „Met vreugde snel ik de dood tegemoet'. Spreekt hier de man, die in hetzelfde najaar (1802) een symphonic voltooit, vol humor, blijheid en geluk? Het is bijna niet te geloven, dat het Heiligeu- stiidter Testamènt en Beethovens tweede uit één en dezelfde periode stam men, omdat de tegenstelling zo byzonder groot is. Toch is zowel de sympho nic als het testament kort na elkaar uit één pen gevloeid Het is goed om aan dit merkwaar dige feit te denken bij het luisteren naar deze tweede symphonie, want maar al te dikwijls wordt de compo nist uitsluitend gezien als 'n onbegre pen en eenzame figuur, strijdend met een vreselijke kwaal, als de man dus, zoals hij tot ons komt in het Tes tament van Heiligenstadt en niet als eèn kunstenaar, dié het noodlot van ziekte en tegenslag niet alleen heeft aangedurfd, maar ook heeft aangekund en die er mee heeft af- ferekend. ,,Met vreugde snel ik de ood tegemoet...,.." Nauwelijks heeft Beethoven deze woorden aan het papier toevertrouwd, of het leven schijnt hem veel lichter: hij heeft de innerlijke angst en spanning afge reageerd. Zo valt ook te verklaren, dat het „testament" als brief aan Beethoven's broers geschreven nooit werd afgezonden. Beethoven voelde zelf, dat het zijn werk had gedaan. In dit verband is de tweede symphonie, die in de reeks Beetho- vensymphonieën geheel geen domi nerende functie inneemt, uitste kend geschikt om met de biografi sche kennis van Beethoven, een beeld te geven van het karakter van de componist. Donderdag, als het werk door de Vereniging voor In strumentale Muziek te Middelburg zal worden uitgevoerd, zal men ongetwijfeld bekoord worden door het blijde karakter van deze symho- nie, door het innige en zangerige tweede deel (Largetto), dat aan Schubert verwant is, door de uitge laten stemming van het Schea-zo en de plotseling losbarstende blijd schap van de finale. Deze tweede symphonie is niet ge schreven in die bijzondere Beetho ven-stijl. die bijvooi'beeld de derde (Eroica) de vyfde en de negende kenmerkt, maar toch ademt zij een zelfde geestesgesteldheid. Dat wordt pas duidelijk als men weet hoe de mens Beethoven in het najaar van 1802 worstelde en daarbij uiteinde lijk overwon. HET OVERIGE PROGRAMMA. Het programma van dit concert vermeldt voorts het beroemde viool concert Vorige maand bespraken wij dit melodieuse werk in deze ru- bi;iek uitvoerig, zodat een herhaling achterwege kan blijven. Het concert wordt geopend met de ouverture tot het ballet „Die Verkiezingen in Belgisch Klein-Rusland Het 11.000 inwoners tellende myn- werkersstadje Roux was tot voor kort het Belgische Finsterwolde. Er was een communistische burge meester en van de vijf wethouders waren er drie communistisch en twee socialistisch. In België stond Roux bekend als „Klein-Rusland". De bur gemeester poogde in Roux een door hem zelf uitgedacht en op het Rus sisch systeem gebaseerd belasting stelsel uit te voeren. Brussel nam dit niet. Roux werd het recht ontzegd op bijdragen uit het „gemeenschappelij ke fonds van Belgische gemeenten", via welk fonds de rijkere gemeenten bydragen geven aan de armere. Nadat eerst de twee socialistische wethouders waren afgetreden uit pro test tegen de methoden van hun com munistische collega's, bedankten la ter de communistische wethouders voor hun functies. Vandaag worden er speciale tussen tijdse verkiezingen gehouden te Roux. Geschöpfe des Prometheus". Des tijds was dit ballet een van Beet hovens populaire werken. In het jaar 1801 werd het niet minder dan 12 maal opgevoerd, doch thans be hoort het niet tot de meest gespeel de werken. Overigens is het pro gramma van de „Instrumentale" uitstekend geschikt om een go^de indruk Fe geven yan" 'de '^.vi-bégé'- Beethoveji. de K. LEGERORDERS VOOR DE NEDERLANDSE INDUSTRIE (Van onze Haagse redacteur). Naar wy vernemen heeft het mini- sterie van Oorlog met het oog op de 1 voorgenomen uitbreiding van onze i strijdkrachten reeds by verschillen- de Nederlandse industriën grote be- stellingen geplaatst. Met name is aan een aantal schoenenfabrieken in Noord-Brabant opgedragen grote j partyen schoenen te leveren. Voor deze fabrieken betekent dit I een welkome uitbreiding van werk- gelegenheid en garanderen deze op drachten de ondernemers een doorlo pende ruime voorziening van grond stoffen. landskampioenschap en won boven dien nog een bekertournooi. En al had Warner aan het kortste eind ge trokken van de „buit", hy ontving een trophee als de „beste speler Vijf jaar is de straf, die er op deze vorm van omkoperij staat, plus een geldboete van 10.000 per persoon. De doelpunten, die de heren niet wil den maken, zyn nu wei erg duur. PARTHRAADSVEROADERING K.V.P- Optreden van Oud gelaakt. Vrijdagavond heeft de heer W. J. Andriessen te Utrecht de dertiende party raadsvergadering van de Katholieke Volksparty geopend met een rede, waarin hy opmerkte, dat de nationale en Internationale verhoudingen uitermate moeilyk zyn. Hij laakte het optreden van de heer Oud en zeide, dat het niet het beste staaltje van staatamanswysheld was, dat de heer Oud by deze crisis ten beste gegeven heeft. Volgens de heer Andriessen staat het vast, dat het Nederlandse volk voor een grote inspanning en het brengen van offers staat. Om de maatregelen door te voeren die nodig zijn om de uitgaven van de defensie te kunnen opbrengen, is de onmisbare voorwaarde, dat ons volk de situatie kent, het belang daarvan inziet en eensgezind en vastberaden de moeilyk begaanbare weg, welkt voor ons ligt, opgaat. Een ding, zo zeide de heer Andriessen, moet ons volk duidelyk z(jn en dat Is, dat er voor defaitisme of fatalisme geen plaats is en mag zyn. Vervolgens ging spreker in op de spanningen, welke in de Partij van Je Arbeid ontstonden. Zyns inziens was de kern van het meningsverschil tussen ir. Vos en het partijbestuur de j hoe de verhoudingen tussen j, partijbestuur en fractie dienen te zyn. Voor wat de K.V.P. aangaat, is al tijd het standpunt gehuldigd, dat partijbestuur, partij en fractie uitge sproken een eigen verantwoordelijk heid dragen. Aan dit standpunt dient, naar sprekers mening onvoorwaarde lijk te worden vastgehouden. De partij moet haar eigen koers kunnen bepalen, ook al zal die afwij ken van het standpunt, door haar fractie in bepaalde concrete kwesties ingenomen. Een en ander behoeft niet altyd te leiden tot tegengestelde standpunten. I De heer Andriessen meende, dat de internationale toestand wel als zorg wekkend mag worden aangeduid. Het binnenvaartuig „Pax" uit Renkum Is te Rotterdam plotseling omgesla gen. De schipper en zijn vrouw zagen kans om van boord te komen. Echter niet de twee kinderen, een jongetje van acht en een meisje van twee jaar. Onmiddellyk werd het schip door een bok boven water getrokken. Niet be hulp van snijbranders spleet men de bodem open en het bleek toen, dat de twee kinder en.. Yilmpie en Roosje, die zich in de roef bevonden, nog in leven waren. Foto toont boe de kinderen dadciyk na hun bevrijding over een plank naar de wal worden gebracht. Een waardige Amerikaanse film over het leven der oorlogsinvaliden. Deze film richt zich op een der ver pleegden: een jongeman die zijn ver loving verbroken heeft uit angst voor medelijden en die zonder een band met het leven ook niet do kracht kan opbrengen om te stre ven naar een aanpassing aan een verder bestaan als invalide. Zyn meisje echter gelooft, dat haar ge voelens voor hem niet wezenlijk be- invloed werden door zijn invaliditeit en dat zijzelf geestelyk krachtig genoeg is om in 'n verder samenleven zijn invaliditeit als iets heel natuur lijks te beschouwen, dat in hun verhouding geen enkele spanning behoeft te brengen. Zij blijft' voor hem vechten en wint, want hii gaat eveneens weer voor behoud van zyn geluk vechten en werkt hard om zijn invaliditeit te aanvaarden en te maken wat er van te maken valt. En wanneer geleidelijk alle weer standen overwonnen schynen, wordt hun huwelijk gesloten. Dan echter blijkt, dat zij eèn krachtproef presteerden, zonder hun eigen kracht te kennen en in hun samenzyn manifesteert zich weder ziet oorlogsfilms zijn we de laatste jaretf overstroomd: veel snorke- rige romantiek en pathetische heldenverering voerden daarin de boven toon; moed, opoffering, doortastendheid, vastberadenheid en onuitroei bare geestkracht, zelfs onder de meest hachelyke omstandigheden, bie den steeds weer de gelyke thema's. Slechts een enkele maal kreeg de bioscoopganger meer de werkelijkheid van de oorlog te zien, zoals de gewone soldaat die ondergaat, uitgeput, grimmig, wanhopig, voortge dreven en moeizaam voortgaand, omdat er voor hem geen andere weg is, zolang hy niet zijn zelfrespect wil verliezen. „The story of G. I. Joe", „Battle-ground" en vooral ,A walk In the sun" toonden ons de werke- lijke mens in de oorlog teruggeworpen als hy ls op zijn uiterste grenzen, wankelend tussen dood en leven. De film „Mannen", die thans In Neder land vertoond wordt, speelt vrijwel uitsluitend "in een groot Amerikaans hospitaal, waar oorlogsgewonden, en meer In het byzonder mannen, die verlamd raakten door een beschadiging van het ruggemerg, verpleegd worden. En met de problemen van deze mensen in het gunstigste ge val veroordeeld tot de rolstoel, levend in hun eigen maatschappQ van onvolwaardige» en bevreesd voor een terugkeer naar de wereld daarbui ten tracht de film ons te confronteren. zijds een gevoel van onzekerheid, dat al spoedig naar een crisis leidt: de jongeman keert terug naar zijn eigen wereld, het hospitaal Die we reld stoot hem echter weer uit; uit zelfbehoud (tijdens een geestelijke inzinking heeft hij de gemeenschap van oorlogsinvaliden roekeloos in op spraak gebracht) en ook om hém tot een aanpassing aan het leven te dwingen. En zo komt hij tenslotte toch ertoe zyn nieuwe situatie en zijn blijvende verantwoordelijkheid naast zyn vrouw te aanvaarden. Zo biykt de film „Mannen" een tegenhanger van de valse heldenro man tiek der meeste oorlogsfilms. Zij dwingt ons tot bezinning op een be langrijk probleem, dat rechtstreeks met de oorlog verband houdt, en ze doet dat op een dikwyls zeer over tuigende wijze. Regisseur Fred Zin- nemann (hy maakte indertijd het ontroerende Achter de wolken") behandelde zyn stof sober en eeriyk. De openingsbeelden van de film soldaten in uiterste spanning voetje voor voetje voorttrekkend door vij andelijk gebied hebben een maxi mum aan ongekend suggestieve kracht en de daarop volgende beel den van het leven in het hospitaal, getekend tijdens de rondgang der artsen, confronteren ons terstond met heel de omvang van het leed der oorlogsinvaliden. Deze kracht houdt de film echter niet: wanneer zij zich vervolgens op dat enge geval van de invalide en zyn verloofde concentreert, komt zy ertoe de problemen heel simplistisch voor te stellen, alsof de liefde van een vrouw en een ideale materiële verzorging door de staat, die een auto en een huisje schenkt voldoen de zouden zyn om de invalide gees telyk tot een aanpassing aan zijn bestaan te brengen. Deze eenzijdig heid brent de film weer in de sfeer van het romantische verhaaltje, zonder voldoende contact met dè werkelijkheid. Maar desondanks kan men „Mannen" als een zeer waardi ge film beschouwen die wars van sensatiezucht ernstig de aandacht vestigt op enkele problemen van de oorlogsinvaliden. Theresa Wright speelt met ont roerende eenvoud het jonge meisje, Marlon Brando overtuigt, ondanks nu en dan wat krampachtigheid, als de invalide en dè regie heeft met zorg ook de hen omringende typen gekozen en in het kader van het ge heel de acteursprestaties beheerst. LONG-SHOT. Het wereldgebeuren Moeilijkheden in Bonn Deze week heeft de Westduitse regering besloten de frultimport uit Nederland tot 15 Maart stop te zetten en daarmee is ons land een ernstige tegenslag berokkend. Tot 12 Februari is uit de fruitoogst 1950 ruim 15.000 ton naar Duitsland ge ëxporteerd, een bewy's, welk een goede klant Bonn is. Tengevolge van de Duitse maatregel zal ongetwij feld een scherpe prysdallng op de Nederlandse markt niet te voorko men zyn, een buitenkansje voor de consument, maar een geduchte schadepost voor de fruitkwekerij. De fruitkwestie staat m verband met jde algemene maatregel van de Duitse regering om de invoer te sta ken van geliberaliseerde goederen, van goederen dus, die niet meer aan beperkende bepalingen onderhevig waren. Vice-kanselier Blücher zei ter toelichting, dat deze maatregel nood- zakelnk was geworden, „in verband met ae dwaze aankopen gedurende de laatste week". De achtergrond is evenwel, dat West-Duitsland in grote economische moeilijkheden verkeert en de Im port niet meer kan betalen. De Duitse bevolking heeft tot dusver te ruim geleefd en te veel besteed aan luxe goederen. Het gevolg daarvan is, dat grote kapitalen zijn vastge legd in fabrieken, die verbruiksgoe- deren vervaardigen terwijl de grondstoffen-industrieën zyn ach tergebleven. Door de geringe wel vaar tsspreidingen zyn er kleine groepen, die zich veel kunnen ver oorloven, die over grote koopkracht beschikken, terwijl daarentegen de massa der verbruikers zeer zunig aan moet doen. De Westduitse minister van Eco nomische Zaken, de liberaal dr. Erhard, zoekt de oorzaken van de huidige euvelen niet in zyn eigen po litiek, maar bij de geallieerden. De verbodsbepalingen en contröle-bepa- lingen van de bezettingsautoriteiten verhinderen een volledige ontplooi ing van de Duitse industrie, zo klaagt dr. Erhard. Juister lykt het om vast te stel len, dat de principes van de vrije economie, die dr. Erhard huldigt, niet de verwachte resultaten bren gen. Het behoort tot de goede gewoon te van de liberale politici de voor standers van de geleide economie als potverteerders aan de kaak te stellen en het beleid van bijv. de Labour-regering als kunstmatig en warhoofdig te critiseren. Het is nu in Duitsland gebleken, dat de onbe perkte ondernemersvrijheid, gespeend van elk krachtig overheidsingrijpen, en duidelijke loon- en prysbeheer- sing al evenmin tot de beloofde eco nomisch evenwichtige positie heeft geleid. De Amerikanen moeten thans de helpende hand bieden. De leider van de E.C A.-missie in Frankfurt, Cat- tier, heeft na uitvoerige besprekin gen met Blücher en Erhard, het der de grote investeringsprogramma uit de Marshall-middelen aangekondigd. Het programma geeft 1.35 milliard mark vrij voor investeringen, die voornamelijk bestemd zijn voor elee- trische stations, exportindustrieën, woningbouw, scheepsbouw kolen mijnen en de staalindustrie. De E.C.A. heeft er dus voor gezorgd, dat de Amerikaanse steun vooral ten goede komt aan die bedryven, die voor de defensie kunnen werken. Be drijven daarentegen, die producten leveren aan het Oosten, zyn van steun nadrukkeiyk uitgesloten. Binnenkort zal Erhard naar de Ver. Staten vertrekken om daar te confereren met autoriteiten in Wash ington. Erhard beweert namelijk, ervan overtuigd te zijn, dat uit de Duitse productie-capaciteit veel meer gehaald kan worden dan tot dusver is geschied en hy droomt van nau were verbinding tussen Amerikaans kapitaal en Duits vernuft, vlijt, werkkracht en organisatietalent. Of. zoals hy het uitdrukt: „er moet een zo organisch mogelyke verbin ding komen tussen de Duitse eco nomie en de Amerikaanse economi sche taak". Het blijkt toch steeds weer, dat Duitsers en Amerikanen het in deze na-oorlogse tijd best kunnen vinden.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 5