Rust en veiligheid in Indonesië worden
langzamerhand hersteld
U(
haar noodlot
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
GEEN LASTEN AFWENTELEN
OP DE TOEKOMST!
DONDERDAG 15 FEBRUARI 1951
PROVINCIALS ZEEUWSE COÜRANÏ
3
„EENZIJDIGE BERICHTGEVING".
Het leven is er peperduur
(Van onze correspondent.)
Binnenkort is het een jaar geleden, dat na onderhandelingen, tussen Mao
Tse-Toeng en Stalin, die twee maanden duurden, een verdrag tot stand
kwam, dat toen groot opzien baarde en de Westerse wereld zich deed af
vragen, of Mao zich aan het Kremlin had overgegeven, of dat hij voor de
toekomst een grotere mate van zelfstandigheid had bedongen. Niet te
loochenen 'was het feit, dat de Rode Chinezen veel grotere concessies van
Stalin verkregen, dan waarop zU ooit hadden gehoopt. Niet zonder ironie
vestigde men de aandacht op de bepaling, dat de Chinese havens Port
Arthur en Dalren aan de rechtmatige eigenaars zullen worden teruggege
ven, havens, die China in Yalta op aandringen van Amerika in beslag geno
men had en die toen ter beschikking van Rusland waren gesteld.
Mao, een Aziaat, die een heel ander
begrip van tijd heeft dan de Europea
nen om maar te zwegen van de
Amerikanen en die geen bezwaar
had tegen twee maanden onderhande
len, als maar met taai geduld werd
volgehouden, kon met recht tegen
over zijn volk beweren, dat hij meer
voor de souvereiniteit van zijn land
had bereikt, dan welke Chinese
staatsman ook in de honderd jaar
vóór hem. Daartegenover wees de
Westelijke propaganda erop, dat het
hier om een wissel op de toekomst
gaat, maar dat het nauwelijks aan
twijfel onderhevig is, dat Rusland
deze wel zal honoreren. De teruggave
van Mandsjoerye, respectievelijk de
opheffing van de Russische privileges
in dit land, zal pas in het geval van
een vredesverdrag met Japan, uiter
lijk echter eind 1952, geschieden, op
voorwaarde, dat het er niet tot oor-
logshandelingen komt. Terwijl de
Russen dus hun onderpand in de
hanc hielden, bracht Rood China
slechts een weliswaar legale, maar
aan velerlei bepalingen gebonden
vordering mee naar huis. Men scheen
in het Westen al te zeer uit het oog
te verliezen, dat de geschiedenis niet
stilstaat en dat China door zijn
steeds toenemende betekenis op de
duur veel sterker tegenover het
Kremlin zal komen te staan.
Inmiddels is al gebleken, dat China
bij zijn binnenlandse economische op
bouw geheel andere wegen is inge
slagen dan het volgens Stalinistisch-
doctrinair voorbeeld had moeten
doen het behoud van het kapitalis
tische stelsel, voor zover het bereid
is mede te werken aan de verwezen
lijking van de algemene doelstellin
gen van het land en het niet volgens
eigen winstbelangen handelen, kan
moeilijk als een propaganda-manoeu
vre beschouwd worden. Daarenboven
is het de Rode Chinezen thans door
een meesterlijk schaakspel gelukt
ook in de buitenlandse politiek hun
doeleinden sneller te verwezenlijken
dan in het verdrag van 14 Februari
1950 vastgelegd was.
GEEN ONTROUW.
Mao weet heel goed. dat Stalin op
het ogenblik niets ergers kan overko
men dan dat men hem ontrouw
wordt. Mao is veel te slim om niet
de grote kans te grijpen, die hem
thans in de wereldpolitiek geboden
wordt en hij zal de laatste zijn, die
deze buitengewone kans niet tot het
uiterste in zijn eigen voordeel zal uit
buiten. Niet alleen tegenover de Ver
enigde Staten van Amerika, maar
ook tegenover het Kremlin. Niets be
wijst dit duidelijker dan het thans
tot stand gekomen verdrag tussen
Peking en Moskou, waarbij Rusland
nu reeds een gedeelte van zijn privi-
VERHALEN
leges afstaat, die uiteriyk 1952 zou
den aflopen. Zo krijgt China bezittin
gen terug, „die door de Russische
economische organisaties van de Ja
panse eigenaars in Mandsjoerye ver
worven zijn" en verder de zogenaam
de Tsjang-Tsjoen-spoorlijn, die van
Harbin naar Dalren leidt.
De eigenlijke Oost-Chinese spoor
lijn, die Wladiwostok met het Rus
sische Rijk verbindt, zal begrijpelijk
voorlopig nog onder Russisch beheer
blijven. Ook het „pachtobject" Dairen
is reeds in Chinese handen terugge
komen, terwijl de haven van Port
Arthur voorlopig nog ter beschikking
van de Russen zal blijven.
GEEN TITO.
Al kan men ongetwijfeld nog niet
van een ontruiming van Mandsjoe
rye door de Russen spreken, toch is
Mao door op handige wyze profyt te
trekken van de wereldsituatie en de
strategische sleutelpositie van zijn
land, een belangrijke stap vooruit ge
komen. Zyn sterke spel bij de onder
handeling met de UNO over een wa
penstilstand heeft hem tegenover
Moskou in een tactische positie ge
bracht, die Stalin vermoedelijk tegen
zijn zin tot vervroegde concessies be
wogen heeft. Dat Mao een Tito zal
worden, die zich alleen ten bate van
de Amerikanen aan hun kant zal
scharen, was en is nooit te verwach
ten.
Want de Russen hebben er tot nu toe
wel voor opgepast Mao in een derge
lijke positie te drijven en de Ameri
kanen hebben er ook weinig toe bij
gedragen om een dergelijke situatie
tot stand te brengen of mogelijk te.
maken. Maar dit kan de leider' van
de Chinese Volksrepubliek niet ver
hinderen zich voor zijn politieke ver
houding tot de Sowjet-Unie, die zui
ver op nuchtere overwegingen berust,
zo duur mogelijk te laten betalen.
Een vazal zal daartoe nooit in staat
zijn, alleen een rivaal
(Nadruk verboden.)
Knallende meteoor.
Verschillende inwoners van Den i
Haag hebben dezer dagen een merk
waardig lichtverschijnsel, gevolgd
door een knal, waargenomen. Volgens
het K.NAI.I. zou het een meteoor-
van een bijzonder interessant soort
zijn geweest, die op 40 km hoogte
boven de Noordzee tot ontploffing
moet zijn gekomen. Men hoopt, dat
zoveel mogelijk mensen, die de me
teoor hebben waargenomen, een
rapportje naar het K.N.M.I. in Dc
Bilt zullen zenden.
Belgische, critiek op de
Benelux.
NEDERLANDERS TE STUG
De Katholieke Senaatsgroep in
België heeft het wetsontwerp betref
fende wijziging van zekere douane-
en accijnsrechten in het kader van de
Benelux besproken. De heer van
Steenbergen maakte zich zorgen over
de kwestie van de sluis van Terneu-
zen en over de weerslag welke de
nieuwe rechten op alcohol en bier
zullen hebben op de Belgische brou
wergen.
Senator Schot bracht namens de
meerderheid van de groep critiek
uit op het regelingsbeleid inzake Be
nelux. De Nederlanders zijn onge
meen stug in de onderhandelingen,
zeide de heer Schot, hoewel zij ons
heel wat geld schuldig zijn en moei
lijk terugbetalen. De Belgische minis
ter van Fin. wees er in zyn ant
woord op, dat Nederland zijn schuld
terugbetaalt in een tempo van 150
millioen frs per maand. Een milliard
frs is reeds terugbetaald.
Minister van Zeeland hield een al
gemeen pleidooi voor de Benelux.
SOBERHEID VOOR LAND EN VOLK
C.N.V. rapporteerde over de economische toestand.
Het C.N.V. heeft een communiqué gepubliceerd over de huidige econo
mische toestand, waarin o.a. het volgende wordt gezegd;
Het bondsbestuur is in het algemeen van oordeel, dat het geen aan
beveling verdiend de'lastert van het ogenblik af te wentelen op de toe
komst. De levensmogelijkheden van onze kinderen zullen niet mogen
worden opgeofferd aan de vermeende belangen van het nu levende ge
slacht.
Indien 't nodig is te komen
tot een beperking van de investe
ringen, dan zal dit op bezonnen wy-
ze moeten geschieden. Er is immers
een bepaalde samenhang tussen de
investeringen en de toekomstige
werkgelegenheid voor onze snel
groeiende bevolking. Op de doelma
tigheid der investeringen, juist met
het oog op deze werkgelegenheid,
zal nauwkeurig moeten worden toe
gezien. By een eventuele beperking
van het verbruik zal in het oog moe
ten worden gehouden, dat de gezond
heidstoestand van ons volk daardoor
niet wordt aangetast. Het luxe- en
overige minder noodzakelijke ver
bruik, zal het eerst voor aantasting
in aanmerking komen.
Van soberheid zal sprake moeten
zfón niet alleen by het volk, maar
ook bjj de overheid. De overheid zal
mede door haar monetaire-, haar be
lasting- en baar uitgaven-politiek
Het plaatsje Airoio, aan de voet van de St. Gotthard, is Zondagnacht door een lawine getroffen, waarby zes personen het leven verloren en grote
materiële schade werd aangericht. 12 minuten lang stortte de lawine, die een frontbreedte had van 200 meter, met donderend geweld omlaag.
Een overzicht van het geteisterde gedeelte van het plaatsje. In metershoge sneeuwmassa's zoeken militairen, die aan het bergingswerk deelnemen,
naar slachtoffers. Rechts de Gottliardstrasse, die op sommige punten door 10 meter hoge sneeuwmassa's geblokkeerd wordt.
De 23-jarige metselaar, Samuel John
Jamieson uit Granger, Indiana, een
radio-amateur met. een eigen zend-
post, en de 23-jarige Myrtle Thomey,
(uit Laredo) die eveneens voor radio
belangstelling toont, zullen Donder
dag te New York in het huwelijk tre
den.
Zij knoopten kennis aan over de
„korte golven" en sindsdien hebben
duizenden met belangstelling hun
liefdesavontuur in de aether gevolgd.
Het gebeurde in Juni 1949, toen
Samuel per toeval door middel van
zijn zendpost W9G99 een gesprek met
een ander radiostation trachtte aan te
knopen
Hij hoorde plots in Texas, op 2415
km afstand, Myrtle's stem. Zij sprak
over het weder en andere zaken, en
Samuel werd onmiddellijk verliefd.
Sinds volgden andere gesprekken over
dc „korte golven', tot zij ten slotte
elkander onmoetten in de ouderlijke
woning van Jamieson om persoohlijk
kennis te maken.
Op zekere dag tijdens een gesprek
over de „korte golven" vroeg Samuel
haar ten huwelijk. Het bevestigend
antwoord van Myrtle volgde onmid
dellijk, waarop honderden radio-ama
teurs hun gelukwensen, eveneens over
de korte golven, toestuurden.
Volgens de Amerikaanse toldiensten
had de Belgische vrouw, die onlangs
aangehouden werd bij een poging, om
in haar schoenen edelstenen voor een
waarde van 243.000 dollar (11 millioen
150.000 Belgische fr.), in de Verenigde
Staten binnen te smokkeleneveneens
diamanten, ter waarde van 200.000 dol
lar (10 millioen Belgische fr.), in haar
reisgoed verborgen.
Een douane-commissaris verklaar
de, dat de nieuwe vondst aangetrof
fen werd in een uitgeholde houten
steunbalk in haar koffer.
De vrouw is Eta Hoffman, die op
22 Januari in New York aangehouden
werd.
De commissaris voegde er aan toe,
dat de nieuwe ontdekking geheim ge
houden werd in de hoop, dat haar
medeplichtigen zich bekend zouden
maken, door te pogen het reisgoed bij
de douane af te halenMaar niemand
meldde zich!
WESTERLING LEIDT
VROLIJK LEVENTJE
IN TANGER
Volgens een eigen bericht van de
Belgische Volksgazet, leidt Wester
ling te Tanger een plezierig leventje.
Hij verblijft daar onder de naam Pe
trus Lambrecht en bekommert zich
niet om de internationale politie, die
tracht hem zyn ware naam te doen
bekennen.
Vijf millioen méér voor
vrijwillige verzekering
Tekort moet gedekt worden.
Naar het A.N.P. uit betrouwbare
oron vernam, bestaan bij de regering
plannen de subsidie aan de zieken
fondsen als tegemoetkoming in het
tekort op de vrijwillige verzekering
voor 1951 te brengen van 5 op 10
millioen gulden.
Hiermee zou voormeld tekort voor
een groot gedeelte gedekt zijn. In
1949 bedroeg dit 12% millioen. Over
1950 ls het nog niet vastgesteld.
Van bovenstaande mededeling om
trent verhoging van het subsidie
was ten departemente van sociale za
ken geen bevestiging te verkrijgen.
Duitsers kwamen excuus
maken
Voor onprettige behandeling V3n
Puttenaren aan de grens.
Enige tijd geleden maakte een
aantal inwoners van Putten een pel
grimstocht naai- Ladelund in Duits
land, in welk plaatsje vele omgekomen
Puttenaren een laatste rustplaats
hebben gevonden. Bij het passeren
van de Duitse grens werden de reizi
gers door de Duitse douane onheus
behandeld. Hierover is veel te .doen
geweest.
Naar aanleiding van deze onpretti
ge gebeurtenis hebben zich gisteren
twee Duitseambtenaren per auto
naar Putten begeven om hun veront
schuldiging aan te bieden; zij deden
dit uit eigen beweging, zonder hier
toe van hogerhand opdracht te heb
ben ontvangen.
Russische beschuldigingen
verworpen.
De algemene vergadering der V. N.
heeft Dinsdagavond de Sowjetrussi-
sche beschuldigingen, dat de V. S.
zich schuldig hadden gemaakt aan
agressie iegens China, verworpen
met 48 tegen vijf stemmen bij drie
onthoudingen.
O O O R
FEUILLETO N
COPPERSMITH
Claire ging toen naar de huiskamer
waar behalve Egilson en Nancy
ook Hussy aanwezig was. „Wan
neer gaat u naar het fort vroeg
Claire de laatste.
„De eerste dagen zeker nietwas
het antwoord. „Alle handen zyn no
dig op de maïsvelden
„De mais is ziek", voegde Egilson
er aan toe. „Rupsen vreten aan de
halmen en bladeren. In één nacht
zyn honderden planten aangetast. We
moeten de stryd met alle krachten
aanbinden. Slagen we er niet in de
rupsen te vernietigen dan mislukt de
gèhele oogst. Zelfs de kinderen zul
len moeten helpen.
„Ik heb ook twee handen", was het
enige antwoord dat Claire wist te
zoggen. Maar Egilson noch Hussv
namen enige notitie van dit ant
woord.
Zo gevaarlijk als ze afgeschilderd
waren vond Claire de rupsen, die de
maisoogst dreigden te vernietigen, er
100. Op de middag van de grote strijd klom
Joe Dynamite met het humeur van een schorpi
oen in de ring. Hy loerde vals naar Jimmy Brown,
die in de andere hoek van de ring, juist zyn man
tel afdeed en zich liet helpen by het aantrekken
van zijn bokshandschoenen. Toen deelde de voor
zitter van de jury mee, dat wereldkampioen Joe
Dynamite, voor de stryd begon, een verklaring
wenste af te leggen. Het werd doodstil in het
stadion toen Joe naar vo ren trad. Hij zei: „Ik ver
zoek het geachte publiek geen geloof te hechten
aan de roddelpraat, die door een zeker dagblad
is verspreid. Het is gemene laster en om dit te
bewijzen zal ik het jongmens, dat daar tegenover
mjj staat in elke door u gewenste ronde knock
out slaan. Zegt u maar geacht publiek in welke
ronde u de eindstoot wilt zien!" Er brak na deze
woorden een waar pandemonium los. „In de 5do
ronde"! gilde een ander. „Met de eerste klap die
je hem kunt geven!" bulkte een zeer bloeddorsti
ge meneer. Toen stak Joe Dynamite zijn rechter
arm de lucht in. „Het zal in de eerste minuut van
de 4de ronde geschieden', riep hy plechtig.
niet uitzien. Kleine oranje-rode vlek
jes waren op de smalle, lange blade
ren van vele maïsvelden te zien.
Aan de onderkant der bladeren en op
vele stengels vertoonden zich voorts
kleine bekervormige uitstulpingen,
die zowaar een sierlijk uiterlijk had
den. Ziedaar de veelvraten, die ver
nietigd moesten worden. Wanneer
niet onmiddellyk alle aangevreten
planten verwijderd werden, zou nie
mand binnen een paar dagen een en
kele plant overhouden. Iedereen die
een paar handen aan zijn lichaam
had kreeg de beschikking over een
klein, uiterst scherp mes en had tot
taak onverbiddelijk elk blad dat de
gevreesde rode stip vertoonde af te
snyden. Och, het ging niet eens meer
om honderden planten. Néén, in één
nacht waren er duizenden aangetast.
Daarom kon men de bestryders geen
ogenblik rust gunnen, ondanks de
brandende zon ging het er thans om
zoveel mogelijk van de oogst te red
den, wilde men niet geruïneerd wor
den
Claire werkte in een veld, dat Egil
son toebehoorde. Enkele meters naast
haar stond de elfjarige Maria Weber,
dan kwam de negenjarige Hans en
naast hem bevond zich Bianchi, die
zyn werkzaamheden als schoenmaker
reeds had moeten onderbreken om
mede de strijd aan te binden tegen
deze plaag. In een ander maïsveld
ontdekte Claire moeder Weber met
haar zesjarige zoon Louis. De vier
jarige Anne had op bevel van Hussy
op de farm mogen blijven. Claire
had dit niet verwacht. Over het alge
meen schenen de mannen in Bedfort
niet aan een overmatig menselijk ge
voel te lijden, zodat zij zich er a! op
had voorbereid ook het vierjarige
kind in de brandende zon te zien
werken aan een arbeid die ver zijn
krachten te boven gingen.
En Claire zelf? Vol moed was ze
in de vroege morgen begonnen. Het
werk leek haar niet zo zwaar en
aanvankelijk hoopte zy zich er door
heen te kunnen slaan. Na een uurtje
ingespannen werken, zonder rust en
zonder een ogenblik het tempo te
verminderen, voelde zy een vreem
de, doffe pijn in haar armen. Het
voortdurend bukken om ook de on
derste bladeren der stengels te be
kijken' viel niet mee. Haar vingers
begonnen pijn te doen en wanneer
men niet uitkeek sneed men zich heel
gemakkelijk in de vingers met het
scherpe mes.
(Wordt vervolgd).
inflatie moeten trachten te voorko
men. Bovendien zal zij er voor moe
ten zorg dragen dat de uit de huidige
situatie voortvloeiende lasten op een
aan vaa rd ba re sociaal - verantwoord e
wyze door de verschillende groepen
van ons volk worden gedragen.
De minst pynlyke en dc meest
aanbevelenswaardige weg om de
toestand van het ogenblik tegemoet
te treden ligt zonder enige twyfel in
het gericht houden van alle krach
ten op een voortgaande opvoering
van de arbeidsproductiviteit.
Verkeersbrug ging eigener
beweging omhoog.
Door een tot nu toe onbekende
oorzaak is een gedeelte van de Die-
zebrug te Den Bosch „eigenei bewe
ging" omhoog gegaan door een sto
ring in de electrische hefinstallatie.
Uiteraard waren op het moment, dat
de brug omhoog ging. de afsluitbo
men niet neergelaten. Toevallig be
vonden zich geen weggebruikers op
de rijbaan van de brug. Op de Zuide
lijke oprit tot de brug bevond zich
een wielrijdster, die een kind achter
op haar fiets had. Zij zag gelukkig
kans bijtyds van haai- fiets te stam
pen. Ingenieurs van de rijkswater
staat hebben de zaak in onderzoek.
De brugwachter, die tot zijn grote
verbazing de brug ineens in de hoog
te zag gaan, maakte onmiddellyk een
einde aan de gevaarlijke situatie dooi
de afsluitbomen neer te laten.
Weg van het Titoisme gaat
bij ons niet oyer rozen.
Het blykt met de nieuwe „Titoïsti-
sche" beweging in Nederland nog
lang geen koek en ei te zijn. Het A.
N.P. kreeg nl. schriftelijk mededeling
van de oprichting van zekere W. van
Kuilenburg uit Zuilen, die voorlopig
secretaris zou zijn. Thans is geble
ken, dat op het opgegeven adres wel
iemand van die naam woont, maar
deze vervult verschillende functies in
de P.v.d.A. en wenst met de ,Nat.
Communistische Volksbeweging"
niets te maken te hel/ben. De neer v.
Kuilenburg heeft een klacht ingediend
bij de justitie. Ook het blad ..Dc
Vlam" heeft zich i-eeds van de nieuwe
beweging gedistancieerd, evenals de
Rev. Comm. Partij.
Het wereldgebeuren
De conferentie
van IVlargnerita
Het was in 1938, u.it wijlen Benito
Mussolini zyn trouwe zwarthemde.n
in het schijnparlement opdracht gaf
in spreekkoren uit te roepen Niza,
Corsica, Tunis. Dit ten bewijze, dat
het fascistische Italië ook met
Frankrijk een annexatie-rekening te
vereffenen had. De spreekkoren ble
ven wekenlang in de wereldpers na
galmen en veroorzaakten in Frank
rijk evenveel ongerustheid als ver
ontwaardiging. sindsdien is er veel
veranderd. Het Romeinse rijk van dc
fascistische Caesar is als een kaar
tenhuis ineengestort en evenzeer het
Frankryk van de Volksfront-regerin
gen. Niemand spreekt meer over
Nice, Corsica en Tunis als twistpun
ten; dat is destijds een vreemde dic
tatoriale bevlieging geweest.
Sinds de oorlog hebben beide La
tijnse landen veel gemeen gehad: een
ontwrichte economie, een sterke Ka
tholieke beweging en een geduchte
communistische oppositie. Toenade
ring tussen de beide voormalige vij
andige staten lag in de lyn der ver
wachting. Er bestaat op 't ogenblik
geen enkele belangentegensteili lg
tussen Italië en Frankrijk en dat
schept vanzelf de basis voor samen
werking. Die samenwerking is thans
officieel beklonken op de deze week
gehouden conferentie te Santa Mar-
gherita. waaraan o.a, de premiers
Pleven en de Gasperi deelgenomen
hebben. De besprekingen hebben vol
gens het officieel communiqué be-
langryke resultaten opgeleverd. Om
te beginnen zijn de ministers het er
over eens geworden, dat beide landen
in nauwe samenwerking hun plaatsen
in het Atlantische front moeten blij
ven inneyien. Frankrijk heeft zich
daarbij bereid verklaard, op belang
rijke conferenties ook de Italiaanse
belangen te nehartigen.
Verder zijn een hele reeks vraag
stukken aan de orde gekomen, waar
onder de nog hangende grensgeschil
len. Deze zullen zo spoedig mogelijk
uit de wereld worden geholpen. Over
eengekomen werd alles te doen om
eikaars economische moeilijkheden
te verkleinen. Inplaats van door tc
borduren op een alomvattende dou
ane-Unie, waar tot dusver weinig van
terecht is gekomen, is men van on
deren op 'begonnen door een reeks
speciale afspraken te maken over
detailproblemen, teneinde op die wij
ze een zo uitgebreid mogelijke prac-
tische samenwerking te krijgen.
Italië zal bijv. Noord-Afrikaanse
yzerertsen en steenkolen kunnen ko
pen buiten zijn aandeel in het plan
Schuman. Frankrijk zal een aantal
Italiaanse landarbeiders tijdelijk op
nemen als bescheiden bijdrage tot een
oplossing van het probleem der over
bevolking in Italië.
Pleven en de Gasperi hebben na de
conferentie elk een bijeenkomst met
journalisten belegd om hoogdravende
verklaringen af te leggen over „de
traditionele banden van vriend
schap", die beide landen binden. Dat
hoort er zo bij. In dit geval zijn de
phrases enigszins gerechtvaardigd,
omdat de conferentie van Margherita
inderdaad een succes schijnt te zijn
•e worden. waardoor de Latijnse lan
en in West-Europa dichter tot
elkaar zyn gebracht.