In Zeelands Huis van Bewaring
heerst andere geest
UITVINDER VAN PERMANENT-
t WAVE OVERLEDEN
NOG STEEDS HEEFT HET GOUD
EEN MAGISCHE INVLOED
LOONBELASTINGREGELING
VOOR HUISPERSONEEL.
Op 'f Matje
NEDERLANDERS HIELDEN VIJF
DAGEN STAND BIJ W0NJ0E.
ZATERDAG 10 FEBRUARI 1951
PROVINCIALE ZÏEOff Sï CO O RAN 'J
9
Justitia vaart nieuwe koers (IV)
Verbouwing - waarvoor plan gereed
is - echter dringend nodig
Aan Zeeland's stilste en tevens beruchtste straatje, de Kousteense dyk
te Middelburg, staat maar één huis, half verscholen achter een robuste
muur. Een grauwe steenklomp, triest en lelijk, aartslelijk, gebouwd in over.
eenstemming met de vreemde opvattingen, welke men jaren en jaren gele
den van een burcht der gerechtigheid had. Want het Huis van Bewaring te
Middelburg, het enige strafgestieht in de provincie, heeft al geslachten lang
wetsovertreders binnen zijn dikke muren gehad; ontelbaren hebben er dat
huiveringwekkend moment beleefd, dat zij door de wetsdienaren voor de
poort werden gebracht en'door de dichte deur heen het gerammel der sleu
tels van de naderende cipier hoorden.
Ergens op de eerste verdieping be
vindt zich de directiekamer, een
royaal vertrek, dat uitzicht heeft op
de stad. De kruinen van de bomen
«aan de Nieuwe Haven buigen onder
de storm en de straaltjes regenwater
op de tralies voor het raam laten
glimmende sporen achter. Troosteloos
is het weer daarbuiten; past dat
woord ook voor het geestelijk kli
maat binnen het gebouw?
Men behoeft maar weinige ogen
blikken met de directeur, de heer W.
F. B. van den Berge, te praten, om te
bemerken, dat dit persé niet het ge
val is. Het blijkt direct, dat men te
genover zich een man heeft zitten,
die nut en noodzaak der vernieuwing
van ons gevangeniswezen volkomen
begrijpt en die bereid is al het mo
gelijke te doen om deze vernieuwing
ook in de door hem bestuurde ge
nieenschap levende werkelijkheid te
maken.
„Voor ons mensen van de Huizen
van Bewaring is dat echter allesbe
halve gemakkelijk", merkt hij op.
„Onze clientèle' wordt gevormd
door lieden, die in voorarrest verblij
ven, in afwachting van hun recht
zaak. of veroordeeld zijn tot uiter
aard korte hechtenisstraffen, door ge
gijzelden (dit komt sporadisch voor)
en door degenen, die kleine gevange
nisstraffen maximaal drie maan
den moeten uitzitten. Daarentegen
heeft men in de strafgevangenissen
volop tijd en gelegenheid de gedeti
neerden, die immers langere straffen
moeten opknappen, te observeren,
hen bij tc staan in hun persoonlijke
moeilijkheden en alles te doen wat er
toe kan bijdragen om van hen weer
goede burgers der maatschappij te
maken.
EEN NIEUWE GEEST.
Al zijn er dus belemmerende facto
ren, dat wil niet zeggen, dat de ver
nieuwingsgedachte buitengesloten is.
Integendeel, ook in het Huis van Be
waring te Middelburg is de laatste
jaren een andere geest gaan heersen,
die in de eerste plaats tot uitdruk
king komt in de wijze, waarop men
de gedetineerde (die immers ook zijn
menselijke waardigheid heeft beje
gent. Veel aandacht wordt voorts
besteed aan de arbeidstherapie schu
ren van hout, lakspuiten en politoer-
werk voor „De Schelde") en aan de
recreatie, zij het dan, dat hieraan in
een Huis van Bewaring in beperkte
mate kan worden gedaan.
Om de gedetineerden moreel te
steunen en hun moraal te verheffen,
behandelen zowel de kapelaan als de
dominé éénmaal per week in gezellige
kring geloofsvragen en andere pro
blemen in het stemmige vertrek, dat
als kerk dienst doet.
„Wanneer maar één man van de
groep eens over het behandelde gaat
nadenken, is dat reeds een winst
punt", zo oordeelt men terecht.
Zeer zeker kan er nog veel meer
worden bereikt, wanneer straks; zo
als reeds is toegezegd, een sociaal
ambtenaar zijn intrede zal doen.
VERBOUWINGSPLAN KLAAR.
Het nodigst van al is echter, dat
de inrichting te Middelburg grondig
verbouwd en gemoderniseerd wordt.
Met het laatste kon reeds een be
scheiden begin worden gemaakt door
aanleg van centrale radio en ver
warming, doch dat is by lange na
niet voldoende. De werk. en verblyf-
zalen verkeren over het algemeen in
slechte staat; zy zyn ongezellig, ha
veloos en donker (niet voor niets
sypelt de gehele dag lamplicht tussen
de tralies door naar buiten Een
aantrekkelijk verbouwingsplan is in
middels voor uitvoering gereed, maar
helaas heeft Financiën er tot dusver
nog geen gelden voor uitgetrokken.
Het plan voorziet ondermeer in de
bouw van een geheel nieuwe cellen-
gang met een aantal moderne cellen
voor lieden met preventief. Daaraan
bestaat een grote behoefte. Drie oude
cellen zullen plaats maken voor een
spoelkeuken en een levensmiddelen
magazijn. Verder zijn er toiletten er
waslokalen geprojecteerd en ook
wordt de vrouwenafdeling aanzienlijk
uitgebreid en gemoderniseerd.
Daar de bekende „koepel" te Breda
nog steeds voor politieke delinquen
ten moet worden gebruikt, worden
vele kleine straffen uit het arrondis
sement Breda in Middelburg ten uit
voer gebracht. Na verloop van tijd
zal dit echter niet meer nodig zijn,
zodat het Huis van Bewaring uitslui
tend „Zeeuwse gevallen" behoeft op
te nemen. Overigens is ook thans van
overbelasting geen sprake, een om
standigheid, die de vernieuwing bij
de strafexecutie alleen maar ten goe
de kan komen.
In de directeurskamer hangt aan
de wand een tekening van een narcis,
waaraan men een symbolische bete
kenis kan hechten. Zo goed als de
bloembol zit ook de gedetineerde ge
vangen in het duister, zo goed als de
bloem wendt hjj zich naar het licht.
Aan de functionarissen van het Huis'
van Bewaring de zware en verant
woordelijke taak om de gevangene
dat licht te doen zien. Lukt het, dan
zal men niet alleen een medemens-in-
nood hebben geholpen, maar ook een
belangrijke bijdrage hebben geleverd
tot vermindering van de gelukkig
reeds geringe criminaliteit in Zee
land.
Op de vliegbasis Randolph In Texas wordt een aantal Nederlandse militai
ren in het kader van het Atlantisch Verdrag tot gevechtsvlieger opgeleid.
De jongelui, die behoren tot de tweede groep, welke geoefend wordt, heb
ben het eerste gedeelte van hun opleiding byna achter de rug. De foto's,
gemaakt tydens het verblijf en de opleiding op de basis Randolph laten
zien dat de cadetten het best naar hun zin hebben. Op de bovenste foto:
In de cadettenclub worden de vrije uren doorgebracht met zang en muziek.
E. P- Luitink uit Zutphen, H. N. Themmer uit Zeist en E. R. Popping uit
Amsterdam zorgen voor het instrumentale gedeelte van het programma.
Foto onder: Drie cadetten bij een „T. 6", waarmede zij een oefenvlucht
gaan maken. Het zijn: J. C. Lemstra uit Witmarsum, die op het punt staat
de cockpit binnen te gaan, H. F. Hogendorp uit Arnhem en B. G. Wynen
uit Baarn.
KRULLEND PROBLEEM
Charles Nessier verdiende millloenen.
Zeventig jaar geleden zat een jonge Duitser in een klein stadje in het
Zwarte Woud met een groot probleem: hy wilde trachten het antwoord te
vinden op de vraag, waardoor haar gaat krullen.
Daartoe verzamelde hy, aldus lazen wy in „Time", allerlei soorten haar in
de plaatselyke kapperswinkel en deinsde er zelfs niet voor terug de meiskes
uit het dorp de vlechten af te snyden. Toen hy opgroeide werd hy kapper en
verhuisde naar Londen, waar hy alras een methode uitvond om valse wim.
pers te vervaardigen, waarvan er spoedig meer dan 10.000 per maand wer
den verkocht.
Maar zyn krullen-probleem hield
hem vast. Na 20 jaar te hebben ge
ëxperimenteerd, wist hij het mysterie
tot oplossing te brengen. Hij ontdek
te namelijk, dat, wanneer haar wordt
gedoopt in een oplossing van alkali,
daarna in de vorm gebracht van een
krul en ten slotte aan warmte wordt
blootgesteld, de krul „er in" blijft.
Zo werd de „permanent wave" ge
boren.
Charles Nessier ging met zyn uit
vinding naar Amerika en werd daar
schatrijk. Dezer dagen stierf de 78-
jarige Nessier en, al had hij het
grootste deel van zyn fortuin weer
opgemaakt aan proefnemingen met
bijvoorbeeld een masseer-apparaat,
waardoor de huid jong blijft, toch liet
hy een indrukwekkend gedenkteken
na: de schoonheidssalonnen-industrie,
die haar bestaan dankt aan Nessier
en waaraan per jaar een bedrag van
éénmilliard dollar door de Ame
rikaanse vrouw wordt besteed.
In de Amerikaanse schoonheidssa
lons zyn thans 350.000 mensen in
dienst. Elk jaar stromen 3.750.000
vrouwen naar deze salons en geven
elk meer dan 5 doller per bezoek uit.
SCHRIK.
Drie jaar geleden beleefden deze
salons de schrik van htm leven.
„Home-permanent" was uitgevon
den en werd plotseling de rage van
de dag (weinigen dachten er overi
gens aan, dat Nessier 40 jaar eerder
ook een soort permanent had uitge
vonden, die thuis kon worden ge
bruikt).
Door de reusachtige reclame echter
kwam deze uitvinding thans naar vo
ren, en zelfs werden (in Amerika)
P Jlo-reportage over de
oestercultuur.
Bij de VEBO vereniging tot be
vordering van de oestercultuur
werd bericht ontvangen van de Ra
dio Nederlandse Wereldomroep, dat
deze een reportage van de oestercul
tuur en -handel wil brengen. Deze
reportage zal eind Februari behalve
in het Nederlands ook in het Engels,
Frans en Spaans worden uitgezon
den. Aan de VEBO is verzocht een
deskundige op oestergebied aan te
wijzen, die over dit onderwerp zou
geïnterviewd kunnen worden. Men
overweegt om de bioloog by het
Rijksinstituut voor Visserijonder-
zoek, dr. P. Korringa te verzoeken,
zich hiervoor beschikbaar te stellen.
clubs gevormd waar de vrouwen
elkaar „permanenten". Ook al sprak
één schoonheidssalon het grote
woord uit, dat de dames meer „haar
uittrekken, dan krullen
Al spoedig begonnen echter ook de
salons de vruchten te plukken van
dit systeem, dat hun eerst de schrik
zo na aan het hart had gebracht.
Ook zy schakelden voornaamiyk
over op de z.g. „koude permanent"
waarby geen machines worden
gebruikt en gingen er zelfs toe
over het haar weer in orde te bren
gen van vrouwen, die het thuis ver
keerd hadden gedaan
De nieuwe „hobby" is nu: haarver
ven en.de salons hopen, dat dit een
even grote „hit" zal worden als de
permanent.
In een uitzending van de Philips Experimentele Televisie werd dezer
dagen de Werking van een „leugenontdekker", een .Amerikaanse vinding
voor psychologische onderzoekingen, gedemonstreerd. Het apparaat werd
geconstrueerd door ir. E. E. Carpentier (tweede van links) van Philips.
De psycholoog A. van der Zee (tweede van rechts) leidde de onderzoekin
gen. Mejuffrouw J. Casteiyns fungeerde als „slachtoffer".
WITTE EN ZWA RTE PRIJZEN
Hamsterwoede uit angst voor inflatie.
(Van onze economische medewerker).
Goud oefent toch nog steeds een magische invloed op de mensen uit.
Zelfs het doorsnijden van de band tussen gulden en goud heeft daarin geen
verandering gebracht.
Toen wy nog officieel liet gouden tientje bezaten, was er een direct ver
band tussen goud en gulden, omdat dit gouden tientje 6,048 gram fyn goud
bevatte en de Nederlandsche Bank 1653,44 per kg. betaalde. Ons geld
stelsel kent echter geen gouden stukken meer: alleen nog maar zilveren,
nikkelen, bronzen en papieren betaalmiddelen.
Toch is langs een achterdeur dat
goud weer binnengehaald. Nederland
is namelyk sinds 1946 aangesloten bij
het Internationale Monetaire Fonds
te Washington. Om nu de onderlinge
vergetyking en verrekening tussen de
aangeslotenen mogelijk te maken,
zijn alle valuta's uitgedrukt in een
zekere hoeveelheid goud. Aangezien
de dollar met een goudgewicht van
0,888671 gram als basis gold, zijn al
le valuta's tevens gewaardeerd in
dollars. Zo rekenende, komen wij
voor onze gulden thans op 0,233.861
gram goud en een dollarprys van
3.80.
In een po'gopslag zien wy dus, dat
het goudgewicht van onze gulden se
dert 1936 (met 0,6048 gr. goud) by
na tot 1/3 is teruggelopen. Dit komt
natuurlyk ook in de prijs tot uiting.
Betaalde de circulatiebank in 1936
nog „maar" 1653,44 per kg. fijn,
momenteel waardeert zij het goud in
haar kelders op circa 4255.per
kg. (vermenigvuldigen wy ca. 4,26
met 0,234 gram dan komen wij onge
veer op één gulden).
Denk echter niet, dat die 4255,
nu de enige goudprys is. Nftast die
officiële prys zyn er nog verscheide
ne „officieuze". Zo is de prijs in Ne
derland voor industriegoud. dit is
goud dat met officiële goedkeuring
verkocht mag worden, voor bepaal
de industriële doeleinden 5050,
per kg.
De prys in de goudhandel, dus voor
hen, die een machtiging bezitten om
handel te dryven, is echter al 6750
per kg-, terwyl kort geleden te Am
sterdam op de „officieuze" markt
voor gouden tientjes 42,werd ge
boden, overeenkomende met ca.
6945,per kg.
In deze hogere pryzen komt duide-
lyk tot uiting, dat men goud hoger
waardeert dan gewoon geld; men zet
er zijn geld in om en is gaarne be
reid er een hoge premie voor te beta
len. Dit is natuurlyk een uiting van
vrees voor de gulden, gepaard gaan
de met het feit, dat het aanbod niet
al te groot is, omdat particulieren nu
eenmaal geen goud mogen bezitten.
Op grond van de overeenkomst
met het Intern. Monetaire Fonds
mogen de deelnemende landen, dus
hun circulatiebanken, het goud niet
verkopen voor meer dan 35 per
ounce (deze prys klopt met onze of-
Vereenvoudigde regeling voor werkgevers.
Werkgevers van huispersoneel zullen .binnenkort voor dat personeel
nieuwe loonbelastingkaarten krygen. In tegenstelling met het tot nu ge
volgde stelsel, zal er nu één kaart komen. De werkgevers krygen das
niet meer een hele stapel formulieren.
In verband met de onlangs ingegane belastingverlaging Is ook de
loonbelasting voor huispersoneel belangrijk verlaagd.
De regeling geldt voor werkne
mers zoals een dienstbode, werk
ster, huishoudster, kinderjuffrouw,
kok, huisknecht e.a., zy geldt echter
niet voor personen, die over het al
gemeen een hoger loon ontvangen,
zoals rentmeesters, secretarissen,
fouveraantes, chauffeurs, tuinlie-
en, stalknechten, boswachters,
jachtopzieners e.d. voor deze cate
gorie van werknemers moeten de
gewone loonbelastingformulieren
worden gebruikt.
Het 'oon in geld behoeft niet meer,
zoals tot dusver, te worden ver
hoogd met een bedrag voor kost en
inwoning of voor maaltijden. Ook is
voor het huispersoneel niet meer van
toepassing het voorschrift, dat een
hoger bedrag aan belasting moet
worden betaald als de werkgever de
belasting draagt.
Werkgevers die nog niet by de
inspecteur bekend zyn en personeel
in dienst hebben met een loon in
geld boven 58,50 per maand 13,50
per week) voor inwonend personeel,
resp. boven 91 per- maand 21
per week) voor uitwonend personeel,
zijn verplicht een kaart by de in
specteur aan t.e vragen. Voor werk
sters moet een kaart worden ge
vraagd als zij op meer dan twee
dagen per week by de werkgever in
dienst zyn en het loon meer dan
3,50 per dag bedraagt.
De nieuwe regeling is van toe
passing met terugwerkende kracht
tot 1 Januari 1951.
ficiële prys van 4255,per kg.).
Aangezien er in de gehele wereld een
grote zucht tot hamsteren van goud
oestaat, o.m. uit angst voor inflatie,
zyn er vele zwarte of vrye markten.
Zo in Tanger, Beiroet, Hongkong,
Cairo, Parijs, waar goud door parti
culieren en producenten wordt ver
handeld.
De prys van het goud deed in het
begin van deze ween c.a. 42,5 per
ounce, overeenkomende met ca.
5190, per kg. Er zyn echter vorig
jaar al pryzen van 50 geweest.
Naai- mate de internationale verhou
dingen angstwekkender worden en
ook naar mate de waardering voor
de dollar internationaal lager wordt,
zullen de goudprijzen stijgen. Wordt
de toestand rustiger dan dalen die
prijzen.
PIANISSIMO.
De zestigjarige metaalbewerker, die
gisterochtend met 'n Eisenhower)-
aans gezicht ons zaaltje betrad, was
in de knoop geraakt met de cultuur-
uitwassen in het gezin van zyn buur
man, die teuterig en met een be
schaafde kuch zijn plaats in de bank
der getuigen had ingenomen. Nade-
maal deze buurman op weekse dagen
om zeven uur achter de piano kroop
(in de uchtenstond, wel te verstaan),
om voorts te kwart over twaalf 's
middags het recital voort te zetten
en 's avonds van zeven tot half één
verder te pingelen en aangezien
op de Zaterdagmiddagen en geduren
de de ganse Sabbathdag het concert
alleen voor een slok thee en een hap
eten werd onderbrokenwas de
metaalbewerker, naar hy kernachtig
zei, „kepleet gek van de muzikale
razerny" geworden. Hij had een vol
wassen keisteen door de ruit van
's buurmans voorkamertje gegooid
en daaruit was een proces-verbaal
ontstaan, fors van taal en Wagneri
aans van stijl.
U hebt verkeerde middelen aan
gewend, zei de rechter.
Meneer-de-pianist wou naar
goeie woorden niét luisteren, weder
voer de beklaagde. M'n vrouw lag in
d'r bed te rollen van de zenuwen en
de kinderen gilden van de slaap. De
ze meneer profeteerde de metaal
bewerker met verheffing van stem
zal nog kreperen aan muzikale
rolberoertes
U had, als mynheer rumoer ver
wekte in de nacht, de wettelyke weg
moeten bewandelen. Stenen gooien
naar artisten is in Nederland niet ge
oorloofd.
Kyk maar 's naar Van Kempen,
zei de verdachte, die klaarblykelyk
niet vergeefs zyn abonnementsgeld
voor de krant betaalt. En Van Kem
pen geeft tenminste nog pauze. Me
neer hier rammelde maar door. Tot
één uur in de nacht van Jan d'r leit
een kip in 't water en Appeltjes van
Oranje en zulke flauwe kul. Pingel-
deping en het Nonnenkoor en iedere
avond zeven keer achter mekaar van
Hoorn swiet hoorn.
De gestenigde toetsenkietelaar
kwam verklaren, dat het gebruik
van de piano niet overmatig mocht
worden geheten. Maar hy speelde al
tyd zachtjes
't Leek wel de hoempa van het
wildebeestespul, interrumpeerde de
gefolterde, maar de getuige sprak
van vingeroefeningen en toonladders
De rechter wilde weten, hoe het
thans ging en de toonladder zei. dat
hy om elf uur (uiterlyk, edelachtbare
met een slotaccoord naar bed ging.
Intussen bleef die steen een steen
des aanstoots en het werd twintig
gulden boete plus vergoeding van de
gesneuvelde ruit.
Ik gooi het hoger-op, annonceer
de de getergde. De rechter knikte
hem berustend toe.
Het gebouw waar de regeringsbu-
reaux van de staat Michigan (U.SA.) zijn
gevestigd, is goeddeels afgebrand. De
schade bedraagt volgens de eerste schat-
tingegn, 4 mi 11:oen dollar.
BIJ ONZE MANNEN IN KOREA
„Een vreemde oorlog, een heel vreemde".
Ge zult in de kranten wel gelezen hebben over Wonjoe, dat „behouden
moest blyven". Wel stel u gerust: het is behouden. Het ls even kapot, even
vernield, even verbrand en even vlak geschoten als zo menige andere plaats
in Korea. Toen wy 's morgens zo ongeveer vry by elkaar waren na de
terugtocht uit Ohoengsong, kregen we de opdracht het vliegveld te bewa
ken, dat misschien twee myi buiten Wonjoe ligt. En dus herhaalde zich
het bekende spelletje: alles inpakken, zo weinig mogeiyk meenemen en zo
veel mogelyk mensen en materiaal op een truck. De rest lopenaldus
schryft de le luitenant W. Dussel uit Korea.
Alles wees erop, dat ook Wonjoe
spoedig verlaten zou worden: hoofd-
kwartieren waren aan het verhuizen
en de bijna eindeloos lykende stroom
soldaten, vluchtelingen en voertui
gen bewoog zich nog immer voort in
Zuidelyke richting. Maar wij gingen
naar ons vliegveld, alsof er niets aan
de hand was
Op het veld stonden een paar Pi
percups en een enkele Dakota en de
bemanning en het grondpersoneel
waren kennelijk verheugd, dat wij
hen kwamen beschermen. Ze vroe
gen onmiddellijk naar nieuws, of
schoon ze toch zelf radio hadden.
Dat is iets wonderlyks iedereen
vraagt je altyd naar nieuws.
Ze zeggen„Jullie komen van
„boven", dus jullie kunnen het we
ten. Zyn ze al erg dichtby Met die
„ze" worden natuurlyk de Chinezen
bedoeld.
WACHTEN OP ORDERS.
We installeerden ons in de gebou
wen op het vliegveld en het wachten
was op nadere orders.
Er waren geen kachels en vrijwel
alle ramen waren glasloos, zodat het
er waaide als op de open zee. Boven
dien had ieder slechts een deken by
zich, zodat de vooruitzichten voor de
nacht nu niet bepaald „warm" waren.
De „nadere orders" kwamen: „Mo
ven" in Zuidelyke richting, ongeveer
twee myl hier vandaan, in een kam
pong".
Het was een „linke" kampong,
waar we terecht kwamen.
De orders voor die nacht luidden
net als anders„Gekleed slapen,
onder geen voorwaarde schoenen uit,
om half vier reveille".
Later vernamen we, dat deze maat
regel genomen was, omdat een com
pagnie Amerikanen enkele dagen te
voren 's morgens heel vroeg in z'n
slaap was verrast door een overval
van Noord-Koreanen. Tachtig pro
cent van haar verliezen kwam op
rekening van Morpheus
Twee dagen hebben we daar geze
ten. Twee dagen, waarin onze com
pagnieën opnieuw erop uittrokken
om te patrouilleren „in de buurt".
„In de buurt" dat betekent dagmar
sen maken van tien, twintig en meer
mylen en dat in de bergen. Sawah op,
sawah af, gladde, bevroren wegen en
kou altyd weer: kou. Na die tweede
dag kwam het bevel: „Onmiddellijk
klaar maken, Wonjoe moet heroverd
worden".
SNEEUW EN LAWAAI.
Het sneeuwde die morgen hevig.
Iedereen liep met zyn sneeuwschoe-
nen aan te zeulen met de eeuwige
hoop rommel, die een mens altijd
met zich mee moet slepen.
We moesten een paar mijl ten Zui
den van Won jot zyn, in een kam
pong. Hoe dichter we haar naderden,
des te luider werd het lawaai van hel
schieten. Blijkbaar was de vyand al
dichtbyEn dat was ze ook.
Grote benden, waarschynlyk Noord-
Koreanen zaten bykans op de laatste
heuvelry links van de weg. We zagen
de roks, de Zuid-Koreaanse soldaten
de heuvels langs de weg bestormen,
de vyand tegemoet. Er werd gescho
ten, maar dit hield onze dappere
roks niet tegen. Zy gingen door, me
ter na meter. Zy slaagden erin tegen
de avond de heuveltop te bezetten,
wellicht ten koste van meer dan hon
derd gesneuvelden, maar zy zaten op
de top. Eén van onze compagnieën
volgde.
VIJF DAGEN WONJOE.
Over het verdere verloop van de
„stryd om Wonjoe" kunnen we kort
zyn^Vyf dagen en vyf nachten heb
ben we daar gelegen.
Aan het einde van de zesde dag
komt het gerucht: We gaan hier
weer weg. Wonjoe wordt prijs gege
ven. Weer de pas over. Weer naar
het Zuiden, weer naar „ergens an
ders" voor goed Dat weet niemand.
Ik heb als eens meer gezegd Dit is
een vreemde oorlog, een heel vreem
de.
