Vrijwillige ziekenfondsverzekering in een impasse VREEMDE r RUIM 32 JAAR ONSCHULDIG IN AMERIKAANSE GEVANGENIS VRLJDAG 9 FEBRUARI 1951 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT NIEUWE ZIEKENFONDSVOORSCHRIFTEN (1) Sluitende exploitatie zonder bijzondere maatregelen onmogelijk In Nederland zijn reeds meer dan 7 millioen personen by een zieken fonds verzekerd, terwijl met ingang van 1 Januari j.L weer nieuwe cata- gorieën verzekerden in de ziekenfondsen werden opgenomen- Hierdoor kin thans meer dan 75 drie-vierde van ons volk rechten doen gelden op de medische verzorging, die in zeer uitgebreiden zin door de fondsen wordt verstrekt. Welke feilen hieraan ook mogen kleven en wat men, vaak zeer ten on rechte, het stelsel ook moge aanwrijven, vast staat, dat ziekenfondsverze kerden ontlast worden van zorgen, die niet als een loden last op niet-ver- zekerden-particuliere patiënten, zoals enkelen zich wel met een nauwe lijks verholen trots, maar vaker met een bezwaard gemoed plegen te noe men drukken. Wanneer wij de omvang van de verstrekkingen hierna aangeven, dan is dit óók om daarbij de aandacht te vestigen op enkele recente wijzigin gen en op enige rechten, die altijd weer tot misverstand aanleiding ge ven. Naast het recht op hulp voor de huisarts, op levering van genees middelen, op specialistische hulp, be staat het recht op 42 ligdagen in een ziekenhuis per ziektegeval (dus niet per jaar) tegen het laagste klasse tarief van een ziekenhuis, onvermin derd het recht om zich te laten opr nemen in een hogere klasse met bij betaling natuurlijk, ook voor specia listische kosten, enz. Voorts betaalt het ziekenfonds voor vrijwillig verzekerden 4.50 per lig dag met onbeperkte duur in de sa- natoriumverpleging voor t.b.c.-pa- J- Nu allerwegen over de nood toestand van de ziekenfondsfi- nanciën word* geschreven en gesproken en door nieuwe maatregelen de belangstelling van verzekerden en van hen die op het punt staan als zo danig te worden ingeschakeld, wordt "ewekt, zullen wij trach ten in een tweetal artikelen, door een deskundige geschre ven, in kort bestek het hoe en waarom te schetsen en enige practische vragen te beant- woordcr. .r tiënten en voor verplicht-verzeker den 75 van de ligdagprijs met een minimum van 4.50 en een maxi mum van 6. Na goedkeuring door de controlerend geneesheer, die voor vele verstrekkingen vereist wordt, bestaat voorts recht op heilgymnas tiek en massage, verstrekking van zgn. kunstmiddelen, als brilleglazen, breuk- en buikbanden, elastieken kousen, steunzolen, kunstledematen, enz. Evenals dit bij de tandheelkun dige hulp het geval is, moet in be paalde gevallen bijbetaald worden. De tandheelkundige hulp aan ver zekerden beneden 30 jaar, kan, mits men het gebit laat saneren (gezond maken dus), behalve bij gebitsver strekking geheel zelfs zonder kosten geschieden. By overlijden van een VERPLICHT VERZEKERDE wordt een uitkering gegeven. Aan hen, die krachtens de op 1 Januari in werking getreden wet verplichtverzekerden worden, wordt deze uitkering bij overlijden NIET gegeven. Door de Ziekenfondsraad worden in overleg met en na goedkeuring dooi de Minister van Sociale Zaken voor schriften gegeven, waaraan ook de Ziekenfondsorganisaties, die van de ze Ziekenfondsraad deel uitmaken, is meegewerkt. Deze voorschriften, die voor het gehele land en voor elk Ziekenfonds gelden, omschrijven de juiste omvang van deze rechten en geven aan op welke wijze men die rechten geldend kan maken. GEEN VERSPILLING Waar de medische verzorging, zo- VERHALEN I V De vastende fakir is zo langzamer hand geen zeldzame verschijning meer, maar toch altijd nog wel een vreemde. Vooral als hij zich ook met recordjagerij gaat bezighouden. Fa kir Burmah, die sedert enige tijd zijn tenten in Noord-ltalië heeft opgesla gen, heeft de goegemeente van Turijn verbaasd door niet minder dan 55 da gen en 2 uren in een glazen kist door te brengen en in al die tijd slechts zo nu en dan een beetje zout water tot zich te nemen. Voor de dorst, be grijpt U? Maar vriend Burmah had het toch niet al te eenzaam in zijn glazen kist. Hij liet zich gezelschap houden door een paar levende slangen, die zich aan zijn borst koesterden, zodat hij over gezelligheid niet te klagen had- Iets vreemds overkwam in het Bel gisch-Limburgse dorpje Alken een boer en zijn paard, die zogezegd sa men op het land aan het werk waren. Beiden moeten plotseling, terwijl zij rustig het ploegijzer door de zware grond lieten glijden, een hevig geronk van een vliegtuigmotor boven rich gehoord hebben. De boer liet zijn ploeg verschrikt in de steek en wierp zich op de grond. En dat was zijn ge luk, want het paard, dat minder snel reageerde, werd door de laag over- razende machine prompt, onthoofd De piloot, een militair vlieger, had zich genoodzaakt gezien een noodlan ding te maken, maar dat zijn toestel daarbij als guillotine zou optreden, had de man natuurlijk niet kunnen voorzien. als deze door Ziekenfondsen ver schaft wordt, door werkgevers en verzekerden (voor zover dit ver plicht verzekerden betreft), spreekt het vanzelf, dat de beheerders der gelden waarborgen stelden om te voorkomen, dat onnodige verspilling van de premies zal plaats vinden. Ve len van ons menen wel eens, dat zij het beter zouden kunnen en dat het de beheerders aan inzicht zou ontbre ken. Maar men mag toch niet uit het oog verliezen, dat zij, die op de brug staan en het schip veilig door alle tegenstroom en ontij moeten sturen, afhankelijk zijn van de medewerking en eensgezindheid van ieder. Daaraan mankeert wel eens wat en dót maakt, dat u en ik bij nader inzicht, alls moeilijkheden kennende, toch ook weer moeten erkennen, dat het niet zo eenvoudig is. De verzekerde, die in een zieken huis wordt opgenomen zal, om maar eens een voox-beeld te noemen, soms langer in het ziekenhuis willen ver blijven dan om medische redenen strikt noodzakelijk is. Dit is begrij pelijk, maar even begrijpelijk is het standpunt van de beheerder van uw ziekenfondspremies, die de gelder. over alle genoemde verstrekkingen moet verdelen en bepaalde, dat de controlerend geneesheer de duur van het verblijf in een ziekenhuis voor ziekenfonctsrekening vaststelt. Deze en zoveel andere maatrege len zijn genomen in het grote alge mene belang der verzekerden, dat onder meer óók eist, dat de uitgaven de ontvangsten niet overtreffen, om dat anders een premieverhoging voor allen onvermijdelijk zou zyn. RESERVE. De uitkomsten van de afdeling ver plicht-verzekerden (waarvoor werk gever en werknemer ieder 1.8 van het loon opbrengen) zijn tot dusver zodanig geweest, dat ondanks de uit breiding en vervolmaking der me dische wetenschap nog een zekere reserve werd gekweekt, terwijl dure geneesmiddelen als peniciline, P.A.S., streptomicine, enz., verstrekt konden worden. De bijdragen van verzeker den en werkgevers worden gestort in het z.g. vereveningsfonds, dat volgens bepaalde normen de ziekenfondsen voorziet van de voor de uitoefening van hun fimctie benodigde middelen. VRIJWILLIGE VERZEKERING IN IMPASSE. Ten aanzien van de vrywillige af deling ligt de situatie der financiën geheel anders. Om het verstrekkings- peil te handhaven waren contributie verhogingen nodig. Deze stegen van 0.50 0.63 tot 0.80 per volwas sene per week. Het blijkt echter, dat deze premie ten enenmale onvol doende is voor de bestryding der ge stegen kosten, zoals de aanzienlijke verhoging der ziekenhuisverpleeg- prrjzen, de aanpassing der honoraria aan het gestegen peil der kosten voor levensonderhoud, de prijsstyging dei- geneesmiddelen, exploitatiekosten enz. Tóch werd getracht het verstrek- kingspeil der vrijwillige afdeling aan dat der verplichte verzekering gelijk te houden. Vele vergaderingen van talrijke organisaties en commissies op zie- kenfondsgebied en van de met het be heer van het Vereveningsfonds be laste autoriteiten zijn nodig geweest, om met kunst- en vliegwerk, door middel van (uit morele overwegin gen) uit het Vereveningsfonds ver strekte gelden, die opgebracht wer den door de verplichte verzekering, de vrijwillige fondsen door de jaren tot en met 1950 te slepen, waarby de in vroeger jaren gekweekte reserves der vrijwillige afdelingen helaas vol komen ingeteerd werden. Daar een sluitende exploitatie voor de vrijwillige verzekering niet ver kregen kon worden, omdat voor deze verzekering evenredige premiehef fing naar het inkomen practisch niet uitvoerbaar werd geacht, komen de financiën van deze afdeling in een impasse, indien voor dit jaar geen oplossing wordt gevonden. In strijd met het bijna algemeen heersende verlangen naar een gelijk heid in verstrekkingen voor beide Wereld-tonnage aan koop vaardijschepen gestegen. NEDERLAND NEEMT ZESDE PLAATS IN. De wereld-tonnage aan koopvaar dijschepen in 1950 is gestegen tot 84.583.000, of 2.012.000 ton meer dan in 1949. De Britse handelsvloot was in Juli 1950 de grootste ter wereld. Nederland neemt de zesde plaats in. Het totaal voor het Britse Gemene- oest bedroeg 22.118.000 ton; Verenig de Staten 13.513.000 ton met 14 mil lioen ton reserve; Noorwegen 5.456.000; Panama 3.361.000; Frank- ryk 3.207.000; Nederland 3.109.000; Italië 2.580.000; de Sowjet-Unie 2.125.000; Zweden 2.048.000; Japan 1.871.000; Griekenland 1.349.000; De nemarken 1.269.000; Spanje 1.190.000 en Argentinië 914.000. afdelingen, is men blijkens de voor schriften» die dezer dagen de zieken fondsen bereikten, reeds zachtjes gaan knagen aan de rechten der vry willige verzekerden. Zy krygen geen vergoeding meer voor buikbanden, geen kraampakketten en een lagere vergoeding in de sanatoriumkosten. Premieverhoging voor de vrywillige verzekerden is dan ook zeker niet uitgesloten, maar het stemt tot vol doening, dat in de wet van 21 De cember 1950 tot uitbreiding van de toepassing van het Ziekenfondsbe- sluit regels zijn neergelegd, die per 1 Januari j.l. in werking getreden zyn en die er op gericht zijn een aan tal personen van de vrywillige afde ling naar de verplichte over te bren gen. Deze wet heeft een dubbele uitwer king. Ze zal het totaalverlies van de vrywillige afdelingen zeker drukken en daardoor een gunstige invloed uit oefenen op de hoogte der premie, die straks eventueel opnieuw vastgesteld moet worden, om met een subsidie het Rijk ook weer eventueel tot slui tende exploitatie te komen. Maar zij opent tevens de deur der verplichte verzekering weer voor velen, die met het eindigen van hun werkzaamheid het arbeidsproces (door invaliditeit, ouderdom, ongeval of andere oorza ken) uit de verplichte verzekering gestoten werden. Daarbij is het even zeer verheugend, dat zy, die meege holpen hebben aan het kweken der reeds genoemde reserve van de ver plichte verzekering, thans op voor delige voorwaarden van de rechten, welke deze verzekering geeft, op nieuw kunnen profiteren, zij het dan, dat de uitkering bij overlyden niet voor hen zal geschieden. Verschillende vragen met betrek king tot de inhoud en uitvoering der hiervoor genoemde wet, zullen in een volgend artikel worden behandeld. A. KORTE WEG. Canada heeft geen plaats voor „De Watermolen". In Canada breekt men zich het hoofd over het probleem waar het door de Nederlandse regering ten geschenke gegeven schilderij van Meindert Hobbema ,.De Watermo len" moet worden opgehangen. Zo als bekend, werd dit schilderij aan Canada aangeboden uit dankbaar heid voor het aandeel dat Canada in onze bevrijding heeft gehad. De Nederlandse regering had de wens geuit, dat het schilderij in het parlementsgebouw zou worden opge hangen. De ruimte daar is onvoldoende, omdat aan de muren vele portret ten van bekende figuren uit Cana da's geschiedenis hangen. Tussen New York en het kruispunt Bayhead bij Woodbridge (New Yersey) is een overvolle trein in volle vaart van een noodbrug gestort. Volgens de laatste gegevens zyn 81 personen gedood en o00 gewond. Deze foto, die radiografisch van New York naar Londen werd geseind en telegrafisch van Londen naar Amsterdam werd geseind, toont, hoe reddingsploegen in de wrakstukken naar slachtoffers zoeken. Nederlander nu vrij man In Eindhoven. De 71-jarige Johannes Franciscus v. d. Heyden uit Eindhoven, die thans z(jn levensavond sljjt in een verzorgingshuis aldaar, heeft, het moge onge looflik klinken, ruini 32 jaar onschuldig in een Amerikaanse gevangenis doorgebracht. Frank werd tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld, om dat men hem er van beschuldigde een vrouw te hebben vermoord. Die vrouw was Martina, een Brabants meisje, waarmede Frank, toen h(j nog jong was, jarenlang de halve wereld heeft mee rondgereisd. Toen men Martina en een andere man dood in een hotelkamer ln Amerika vond, beschuldigde men Frank van deze moord. In een proces dat 14 dagen duurde poogde v. d. Heyden zijn onsehuid te bewijzen, maar zonder succes. Er waren geen bewyzen, alleen een stille getuige die men in de hotelkamer vond: een broek die aan Frank zou hebben toebehoord. Tegenover een verslaggever var het Alg. Dagblad waaraan wy het volgende ontlenen heeft Frank zijn lange en aangrijpende verhaal vertelt. Enkele dagen nadat het vonnis over v. d. Heyden was geveld, kon hy vry komen. Maar dan moest hij aan één voorwaarde voldoen. Hy moest vrijwillig naar een militair kamp om met de Amerikaanse soldaten het was in de eerste wereldoorlog over \e steken naar het vaste land om als tolk te fungeren. Maar Frank wei gerde omdat hem groot onrecht was aangedaan. En omdat hy weigerde bleef hij in de Walla-Walla, de straf gevangenis te Washington. Ontelbare pogingen heeft hij ge daan om de autoriteiten van zijn on schuld te overtuigen. Maar dat kon hy pas doen toen hy elf jaar in de ge vangenis had doorgebracht. Men wei- Wa' wintervermaeke anbe- langt- komme ons nog a' ach ter an 'obbele in Zeeland. As me leze da' ze in Fries land en Gronienge aXlank a de schaessen onder En in te mid den van Nederland aolle iesbae- ne opengae, dan leit der 'ier wë 'n vliesje waer as 'n ienkelen meeuw op perbeert of 'u d'r deu' za' gae? of nie. Ma' ons d'r op lope of zelfs schaesse rië; doe' is gin spraeke van! Of da' noe komt omda' me 'n zee-klimaet da' zovee min der straf is, (brr, 'oe verzimie z't?) Of omda 't waeter zo zout is? Ik weet et nie, ma 't wintert 'ier nooit van 'arte! Ma' a' ze dan in Olland zo wat 'n kleine weke op d' iezers stae-' en 't bluuft vrieze! Dan ons ok 'n kanse! Jae, 'n kanse 'oor meer nie! Wan a 't dan is zo wil wintere da' aolles meeloopt en de waetergangc en veste dichte vrieze zonder da 't umoit of sneeuwt en zon der da' de boel kapot trekt van 't spuic! Afijn'as aolles mee werkt om 'n goeie baene te kriege, dan kun ok ons is per- bere of a me 't nog nie ver leerd bin om op schaesse vor- uut te komme. Ik praete noe over gewcu- ne winters 'oor, nie over bu~ tengeioeune, zo as in 1917, toe ze mee paerdevolk en veldge schut bie de meelfabriek over 't kanael kwaeme.' Of zo as in '.'i7 toe ze van C'rtjeen nae Wol- lefersdiek liepe! Wan op zo'n menier is d'r aol- tied baes-boven-baes eé! Wan tn '29 reje ze mee vrachtauto's van Zwolle nae Enk'uze en van de Lemmer nae Amsterdam over de zuu'er- En Marken ao' z'n taxi dienst.' Ma' ons in Zeeland bin a' eel blie mee n baentje van zo'n on- derd meter of wat en dat rië me ao' moe' een en were. Bedachtzaem smakke me mee mooie gaeve bochten van lienks nae rechts, op 't lest 'n ferme kras 6n 'n draoi en dan stae me wee te kieke nae d' aore, sint da me uutruste. Toe 'ier in 1917 Friezen lae- ge as sóldaote, en ze op ulder sokke op de schaesse as vlooien over 't ies wipten, me wa' gelache! 't Was net of an ze mee ul der 'ielen in d'r eige nek wou- we schoppe! En ze sloge as roezende mee uldcr aerme om zich 'eenê! 4$ie ons op i: cfrctp Afo 't goeng 'ard da 's ze ker! Ma' doe moe je van 'ouwe! Trouwes, nae 'n onderd meter aodde ze d'r ok genogt van. De noord-oïlanders op noor- se schaesse (da was ok nieuw 'ier), reje in troepjes uren lank plat voorover en mee machti ge lange en langzaeme slaege! An 't ende van iedere baene nooit stoppe ma' aoltied bochtjes lope, wip, wip, wip scheef 'angende den de rondte vliegend! Da' zag je de Frieze wi nooit doe! Zo ao 'n ieder z'n geweunte op 't ies en in de sukelaodetèn- I Wintervermaeke j op 't ies te dae icos 't ma vee druk! Dae zoete ok de klante die as nooit iezers onder aodde, ma toch vo d'aordig'eid kwae me kieke! En de snert en de sukelaodemelk vloeide nae ge lang d'r klante kwaeme! En ik ma ééne kere gezie, da ze 's aeves te vee sukelaode melk over aodde en da ze de scheure in 't ies d'r mee vol- schoenke! 't vroos netjes dichte dus m' aodde d'r toch gemak van! En tea kostte noe vroeger 'n kanne melk en 'n aólf kilo poeiersukelaoi Da icas mee kopere cente te betaele! Van Aeremuu' kwaeme z? overao' nae toe over 't ies op 'ééle kleine sleetjes mee lange prikstokke d'r bie. Grote koe reis zogoed as joenge -joengers op 'n sleetje dae ze ma nèt-an, op zitte Üonne! Ma 'n gank da ze dae mee zette konne! Wae- tergange, kleine duifjes, overao' roenkten ze deu'eene! 't leutigste van aol op 't ies vin ik aoltied de verbroederien- ge van aolle rangen en stan ds! Wan wien of je noc ok bui, ma a' je goed kan rië, dan bin d'r ok aoltied die as méé 't je wille rië.' Of je noe boere-aer- rebeier biii of postbode, 'qfel'ouwer of burgemeester of 't geef nie wat, op 't ies is 'n goeie riër d'oofdzaeke en de rrouwe van den not acres, van den dokter of burgemeester wete da best te waer der e! En ieder end'een ried er mee ieder end'een! En j' eid leute, en je drienkt mee mekaore 'n kommetje poeier in de tente, en dan bin me geweun mense onderme- kaore die as plezier en waer om eigelek ok nie? 't joenge volk gae neturelek z'n eige gank. D'eele kleintjes, as angeschote veugels, fiadde- re ma wat en valle meer as da ze stae. Ma dae 'ordt de leute nie minder van. En de opgeschote joengers rië in een lange slierte achter- mekaore vast'ouwende mee grote gank over de baene, an 't end draeit den vo'sten anéens om en de rest perbeert op de been te bluve! Den lesten schiet geweunlek mee zovee gank deu, dat 'n op z'n rik de baene zo'n tien meter anveegt! En trék begunt et cigeste spil aivee! Tegen den doenker gae d' ouwe kaereltjes die as gin voet op 't ies gezet op 'uus of. En ze doe weervo'spellien- ge daeze in de Bilt van zouwe verschrikke! Ma da voele ze an 'ulder botte: dooi, of sneeuw, of nog mi vost! Enne, zei nee ma niks, wan ze wete t vee beter as i» de Bilt 'oor! En de joenge koppeltjes die as mekaore gevonden da bin vo de gemeenschap d' on gezel ligste. Die zie niks as mekaore, óf ze bi» weg, 'eel den gronzi- gen dag, zoma weg.' En as de sterretjes stae te pienkele, en de vriesganze 'oog i» de lochte vobie kwettere, dan knerse de schaesse van de luu die as getweë deu 't maentje, van verre over de waeter gank naer 'uus komme. Da bin dan de leste klante vo de tente, die as nog nét nie geslote was! Wan de tentbaes ziet vee, 'oort vee, begriept vee en dienkt: „twi sukelaode melk" en ie zeit 'eelemaele niks! En das aolles waerd op z'n tied! En daerom zeg ik noe ok ma niks mi. BESPIEGH EL A Eli. gerde hem n.l. in die jaren potlood en papier te verstrekken. Toen hij eindelyk kreeg waarom hy zovele malen had gevraagd, begon hy te protesteren. Maar de brieven kwamen niet buiten de gevangenis muren. Eens gelukte het hem een brief, die hij geschreven had aan Ko ningin Wilhelmina, uit de gevange nis te doen smokkelen. Vorig jaar kreeg v. d. Heyden zijn vryheid terug. Die vryheid heeft hij te danken aan een vrouw in Eindho ven, met wie hij na eindeloze ver geefse pogingen contact had gekre gen en die via hoge Nederlandse in stanties tenslotte wist te bewerken, dat hy recht kreeg. Recht, waarvoor hy 32 lange jaren had gevochten. Het wereldgebeuren Churchill in de aanval. Winston Churchill is deze week op het oorlogspad gegaan tegen de La bour-regering. De conservatieve lei der heeft aangekondigd van nu af aan geen gelegenheid te zullen laten voorbijgaan de regering tot aftreden te dwingen en als om te bewyzen, dat het hem daarby waarlyk ernst is. heeft hy Woensdag de eerste parle mentaire slag geleverd. Churchill was in de aanval op het nationalisa- tie-beleid op zijn bestsarcastisch en geestig, jonglerend met grote woorden en scherpe uitspraken, spe lend met rhetorische zinswendingen. De nationalisatie van de ijzer- en staalindustrie was „een krankzinnige daad, die Engeland de afgrond in dreef" en de regering werd gedreven „door duistere en verwarde motie ven". Hoongelach en interrupties van de Labour-banken begeleidden het niet door scherpzinnige logica, maar wel door welsprekendheid uitmunten de betoog van de populaire Britse staatsman. „U babbelt teveel, me neer", voegde minister Bevan hem meer oprecht dan eerbiedig toe. Wie meent, dat deze vorm van debat de waardigheid in het parlement tekort doet, vergist zich. Waarom zou in een volksvertegenwoordiging altyd een even plechtstatige als vervelende toon moeten worden gebruikt? In de openbare pariementsdebatten zit een element van spel, dat zich best laat verdragen met ernst en in een Ben gaals vuurwerk van woorden, zoals Churchill in zijn beste momenten kan ontsteken, schuilt meer aantrekke lijks dan in een dor betoog. Waar schijnlijk meent Churchill volkomen oprecht, dat in deze tyd van inter nationale spanning nationalisatie van een belangrijke tak van industrie gekkenwerk is. doordryverij van so cialistische doctrinairen, die ten kos te van het land hun stokpaardjes willen beryden. En passant verdedigt Churchill met dit standpunt natuur- lyk ook de belangen van de indus triëlen, die een groot deel van hun macht en zeggenschap aan een staatsorgaan moeten afstaan. Op zichzelf was het debat vruchte loos. omdat het in dit geval ging om een kwestie van beginsel. Churchill zei dan ook goed te begrijpen, dat hij Attlee toch niet van gedachten kon doen veranderen, wat hy ook zei. Zijn doel was alleen de regering ten val te brengen. Dat is Woensdag mislukt; Labour bleef met 10 stem men in de meerderheid. Maar Attlee wordt niet met rust gelaten. Gisteren heeft Churchill een motie van wan trouwen verdedigd wegens de verla ging van het vleesrantsoen en vol gende week volgt weer een aanval op het defensiebeleid. Sinds de parle mentaire capriolen van de heer Oud heeft in ons land de term „vermoeid" voor een kabinet ingang gevonden. Misschien past op 't ogenblik deze term op de Labour-regering. Sir Stafford Cripps, de knappe econoom, heeft zich om gezondheidsredenen moeten terugtrekken. Minister Bevin is door voortdurende ziekte nauwe lijks meer in staat leiding te geven aan de buitenlandse politiek. Res teert van de drie topfiguren in het kabinet premier Attlee. Hoeveel waardering alle Britten ook hebben voor diens rechtschapenheid, werk kracht en inzicht, hy mist de allu re van een groot leider. Attlee is als persoonlijkheid te onopvallend, hij inspireert niet en hy imponeert niet. Sinds enkele maanden gaat het met de populariteit van Labour snel berg afwaarts. Een instituut voor de publieke opi nie heeft vastgesteld, dat de Conser vatieven een grote overwinning zou den behalen, indien vandaag de dag algemene verkiezingen werden gehou den. Op dergelyke opinie-peilingen mag zeker niet onvoorwaardelijk vertrouwd worden. Dat, afgemeten naar de huidige stemming in Enge land, de positie van Labour niet sterk is, schynt wel juist.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 5