Berlijners gematigd optimistisch over het nieuwe jaar (BBMDE PP pp s s m JIMMY BROWN, sportheld no.1 n~ rr rr rr Li rr r-i— 4$ie ons of> de wienkel EEN NIEUW BEURSGEBOUW VOOR DE STAD GOES Buiten bezwaar van de gemeente Familie bijeenkomst gATERPAG 6 JANUARI 1951 PROVINCIALE ZEEOWSECOURANT Ondanks dreigende gevaren Ervaringen in de omgang met de Russen (Van onze correspondent) BERLIJN, Januari De jaarwisseling Is ditmaal door alle Beriyners op uitbundige wtfze gevierd. Op Silvester, zoals hier oudejaarsavond wordt ge noemd, hebben zij alle zorgen van zich afgeschud en zy'n zy zonder enige terughouding in droomland gestapt van schone toekomstbeelden en lok kende vooruitzichten. „Waarom zou men zich de vreugde aan een feest laten ontnemen door sombere bespiegelingen, die slechts zelden werkelijk heid worden?" dachten de meesten. „Ook 1950 was vol dreigingen. En toch was het voor ons Beriyners in zyn geheel genomen nog niet eens zo slecht!" Er zijn misschien kringen, die een dergelijke gedachtengang lichtvaardig en onverantwoord achten. Zij verge ten echter, dat de Berlijners heel wat hebben doorgemaakt. De voortdurende gevaren, waaraan hun stad sinds 1945 heeft bloot gestaan, hebben hen ge hard. Zij kunnen zich niet meer door iedere sombere wolk uit hun even wicht laten brengen. De koude oorlog vergt van hun zenuwen het uiterste Deze moeten niet alleen tegen de dage lijkse speldeprikken bestand zijn. maar ook tegen waarlijk ernstige be proevingen. wanneer deze zich moch ten voordoen. Dit is de reden, waarom de Berlijner eigenlijk onder dwang van zijn dagelijks bestaan een gema tigd optimist is geworden. Hij onder schat de bestaande gevaren niet. doch evenmin is hij geneigd de spaarzame vreugden des levens hierdoor te laten vergallen. Zo werd deze jaarwisseling een feest met bomvolle restaurants, uit verkochte theaters en tot de laatste plaats bezette vermakelijkheidsgele genheden. Dat ook Bacchus behoorlijk eer werd aangedaan, behoeft in dit verband nauwelijks vermelding. Wod ka. die hier sinds de intocht der Rus sen tot een soort volksdrank is ge worden. vloeide in stromen. De politie had dan ook handen vol te doen om oudejaarsklanten met sterke even wichtsstoornissen veilig thuis te bren gen Berlijns gebruik wil, dat bij de jaarwisseling alleen weerspannigen ter ontnuchtering in een cel worden opgesloten. De rest wordt netjes in een taxi gezet of naar huis gebracht. Het nieuwe jaar mag voor een Berlijner niet in een cel beginnen. OPTIMISME. Wat de verwachtingen voor 1951 be treft, meent men hier zijn optimisme op verschillende omstandigheden te mogen grondvesten. De bedreigde po sitie van het geïsoleerde Berlijn zal een gunstige terugslag ondervinden van de verdedigingsmaatregelen der Westelijke mogendheden. Ieder is er vast van overtuigd, dat het Westen Berlijn niet in de steek zal laten. De nieuwe Schotse eenheden, die dezer dagen voor het eerst voor de ogsn der Berlijners over de Kurfürsten- damm wandelden, hebben deze over tuiging nogmaals bekrachtigd. De iso. latie van Berlijn is slechts van econo mische aard. Politiek en militair be hoort de stad volledig tot het Westen Doch ook deze economische isolatie hoopt men hier in het nieuwe aar voor een groot gedeelte te kunnen breken. Men verwacht een grotere toeschiete lijkheid van West-Duitse zijde om ere- dieten. leningen en vooral opdrachten te verstrekken, die de werkgelegen heid zullen vergroten. De Westelijke sectoren hebben nog altijd ruim 200.000 werklozen. Dit aantal kan belangrijk verminderd worden, wanneer de Bondsrepubliek meer bestellingen bij de West-Berlijnse industrie plaatst. In het verleden was deze bereidheid in het algemeen niet zeer groot, onder VERHALEN I Toen vroeger op deze plaats de Almanak verscheen, hebben wij daarin wel eens geschreven over Zeeuwse zwem-enthousiastélingen die reeds vroeg in het voorjaar dé koude golven indoken. Deze dappe ren blijken reeds lang overtroefd te zijgn. Uit Antwerpen komt namelijk het verhaal van de „Club der Ijsbe ren". een aantal stoere Vlamingen, dat in de winter elke dag met een opgeruimd gezicht het water in springt. De leden van deze club, die reeds in 1922 werd opgericht, hebben in het Stedelijk zwemdok 25 meter in het ijs opengehakt en proesten nu gezellig in het donkere, diepe envooral koude water. Er werd zelfs een Kerstzwemwedstrijd gehou den, waarbij aan de kant talrijke kijklustigen op de maat van vrolijke muziek trachtten hun verkleumde voeten enigszins op temperatuur te houdenIJsberenvoorzitter is Vic tor Peeters 7-j jaar, erevoorzitter Senator Frans Wittemans 77 jaar! Geen van beiden slaat ooit zijn dagelijks ijswaterbad over. Van dit vreemde verhaal zou men werkelijk koude rillingen krijgen en daarom hier een heetgebakerde historie: In Rome bestaat een schaakkring voor edellieden en deze club nu heeft ge weigerd Markies Constantine Patrizi ote lid op te nemen. De Markies is daardoor gekwetst tot in het diepst van zijn warmbloedig Italiaans oud- adellijk hart en heeft onmiddellijk 5 leden van de club voor een duel uit gedaagd. Een dezer leden, prins Bon- campigni Ludovisi, heeft de hand schoen reeds opgenomen. En nu maar afwachten: Prins of Markies Tenslotte een Nederlands geval Zwerver Gerrit Jan Klifman, de kranten-etende ridder -van de weg, is opgedoken in Apeldoorn en heeft daar een journalist verklaard, dat kranten voor hem nog steeds het ge zondste voedsel blijven. Dagelijks zestien dagbladen van vier pagina's T~ z° mogelijk met belegsel van car oonpapier werkt Gerrit Jan naar omnen. Zou al dat Korea-nieuws en zo hem niet een beetje zwaar op de tnaag liggen andere ook al niet omdat West-Ber- lijn een uitsluitend socialistisch ge meentebestuur bezat. Na de stembus nederlaag van 3 December jl. hebben de sociaal-democraten hun absolute meerderheid in het stedelijk parle ment verloren ten gunste van de libe ralen en de christen-democraten. Dit moet de samenwerking tussen Bonds regering en stadsregering ten goede komen. Bonn was in de afgelopen maanden, gezien de scherpe oppositie van dr Schumacher, maar aarzelend bereid de in West-Berlijn regerende sociaal-democraten bij de oplossing van hun moeilijkheden behulpzaam te zijn. Het is van Bonn misschien niet erg fair geweest, maar toch begrijpe lijk. Tegenover deze gematigd optimisti sche verwachtingen beseft de Berlij ner echter ook, dat 1951 wereldschok kende gebeurtenissen kan brengen. In dit jaar zal over de vraag worden be slist, of de Sowjet-Unie de versterking der West-Europese verdedigingsstrijd krachten zonder meer zal aanvaarden dan wel haar protesten in daden zal omzetten. Evenzeer zal het een beslis sing brengen over de vraag, of een modus vivendi tussen Oost en West tot stand kan worden gebracht. Men is hier van mening, dat 1951 op deze vragen alleen dan een gunstig ant woord kan geven, wanneer de Weste lijke wereld haarverdediging ver sterkt en overal zonder dralen de handschoen opneemt, waar deze haar wordt toegeworpen. West-Berlijn heeft ervaring in de omgang met Sow jet- Russen. Uit haar eigen na-oorlogse ge schiedenis weet zij. dat toegevendheid tot averechtse resultaten voert. Dit heeft de Westelijke wereld nu blijk baar ook ingezien. En daarom ziet de Berlijner de toekomstige ontwikkeling in de internationale politiek met vast vertrouwen tegemoet. Westelijke posi ties zullen volgens hem in 1951 niet meer in goed vertrouwen worden op gegeven. (Nadruk verboden). ^rr- -«wL, v,.;. - r~*|ss «BE ;i- in iaat I Atelier-meisjes in staking. Ongeveer 20 meisjes, werkzaam op een confectie-atelier (vervaardiging van herenpantalons) te Amsterdam zijn in staking gegaan. De directie verlangt de fabricage van een even- groot aantal pantalons in bewerkelij ker vorm als in de vroegere eenvou diger uitvoering werden gemaakt, zonder verhoging van loon. Zal het Goese Beursgebouw in de to ekomst er zo uitzien als op boven staande tekening? Vliegtuig met vleugels, die kunnen fladderen. GESLAAGDE PROEFVLUCHT. IN PARIJS- Een vliegtuig met vleugels, die kun nen fladderen als die van een vogel, heeft Woensdag nabij Parijs met suc ces zijn eerste vlucht gemaakt Het vliegtuig, ontworpen door de Franse luchtvaartingenieur Frangois Rey en bestuurd door Jean Boy er, heeft twee Renault-motoren van 220 pk. en een topsnelheid van 320 km. per uur. Twee derde deel van elke vleugel kan heen en weer worden bewogen. Men hoopt, dat de fladderende vleu gels wanneer het vliegtuig geperfecti- onneerd is, een gelijkmatiger vlucht zullen garanderen, doordat zij schok ken als gevolg van atmosferische om standigheden zullen opvangen. Jules Verne en de televisie. Philips experimentele Televisie heeft dr. H. Groot uitgenodigd in een serie van drie lezingen te spre ken over de fantasie en de werkelijk heid in Jules Verne's boek „De reis naar de maan". Zijn optreden voor de televisie is gedacht als een proefne ming met een cursus, zoals door de radiovolksuniversiteit voor de gewo ne radio wordt gegeven. De particuliere jachtopziener Suy- len uit Susteren schoot op een stroper, die een mes trok. De stroper, zekere E. uit Sittard, werd levensgevaarlijk ge wond naar het ziekenhuis te Sittard vervoerd. 'Je twi broers, eigelek 'eetten ze -ADR1AAN en IZAK, 'aodde saeme 'n wienkeltje, van ulder joenk'eid af a. Dat aodde ze g'orreve van d'r Moeder, die as weduwvrouwe, van aermoei da' kleine zaekje begonne was. En toen ulder Moeder stierf, goenge ze saeme mee de wien- kel deu'. Om te zie was 't ma 'n 'eel klein uusjeü Voren 't wienkel tje, achter 't keukentje, en bo ven op 't zoldertje sliepe z' aollebei. Ma' achter 't uusje stoeng 'n grote 'outen loods, 'n machtig lange kete! Die 'ao van 'n tim merman 'ewist, ma' sind jae- ren a bie de wienkel van de gebroeders an'bouwd. En da' was noe ulder magazijn zoge- zeid. Van aolles verkochte ze dae'. Je kon in 't wienkeltje op je gemak gae' zitte op 'n lange banke en net zo lank bluve a' je dat wou. Sakke stoeng achter den toag, woog af en verkocht. Arjaen was „achter" en brocht aolles wae 'as Sakke om riep: zoute vis, klompe, peter oliestélle, iweille, panne, 'aerienk, sukke- laoi, brievekaorte van 30 jaar geleje. En an den zolder oenge stikken spek en wosten op 'n stok die as 'n anèèn kante los miek van de zolder om ze d'r af te schuve. De voo' deure zat van onder tot boven mee blikke reclames vol 'espiekend. Reckifs zakje blauw, van Rossems troost, Ko- nings gist, kwatta sukkelaoi en n fietsenmerk da' allank nie m i bes toe lig! Z'aodde nooit fietse verkocht, ma 't zat er noe eenmael op en dus liete ze 't zitte. A' je 't wienkeltje opendouw- den, goeng de belle te keer die as an de deure 'oeng, as 'k weet nie 'oe! Omdat 'n over 'n pin- ne schoot bie 't open doe. Gelei- delek minderde da' en dan ko' je mekaore wee verstae, as 'n klaer geschommeld 'ao.' Vo 't raem stoeng 'n blad mee lekkers: drup, sukkelaoi en zuurballe, da toas vo de „guus" 'n cent van 't blad". Netjes g'ètaleerd op 4 closetrol- le as steunpilaere! 'Aerienk in 't zuur en onder de pekel stoengd ae ok nest sa jet vo sokken, vliegenvangers, peekoffie, sigoare en pruumta- bak. Onder de toog stoeng 'n vat pe terolie nest 'n vat zuurkool, en in twi kiste aerepels en briket ten. Klompe 'ienge an 'n wigetak van de zolder, langs de wande; lucifers, stokvis, touw, witkalk, bier in flesjes, die ko' je leeg- drienke op de banke zittende in 't wienkeltje a' je wou. Carbid, bokkum, koffie, thee, as- en katlebakke. Afijn da.' was eigelek gin wienkelda was 'n waeren'uus! 'n café!, 'n vroeger stoeng d'r op de rut en in 'n aolve boog: „Comestibles en Koloniale waren", ma' da' mog je wete, wan ie leze was 't nie mi de leste twintig jaere. Dae' kwaeme kleine guus boo'- van Arjaen en Sakke schappe doe, en zeiden: „Thee vo Moeder en Thee vo' grote moeder." „Lae' je cente ma's zie" zei Sak ke en dan wisten wat 'n gee mog. En voo dien vorigen oor log was aolles machtig goed koop. 't Is neturélek gin waer da' ze de sigaore vo 'n klute de kru- waege verkochte, zo 'as som mes te spottend zeië. Ma' in dien oorlog wier alles veranderd, en de gebroeders verkochte ee'st nut wa' z'aodde, toe konde ze gin nieuwe voor- raod kope weges gebrek in 't land. En dus tut ere ze boos! Toe krege me bonne vo de le- vesmiddele en vo naebie aolle diengen die as de gebroeders verkochte en toe wiere ze nog vee bozer, wan d'r was gin mens die as 't begreep. De meeste gaeve aol d'r bonne aneens en zeië: „gee mien ma' ïoa'k mag Je kreeg: regeeriengs-Sjem, Si gaore, kaos, klompe, wost in aolle wienkels en de gebroe ders schreve op 'n pompier vo 't raem: „Neemt de proef mee de Regeeriengswost, bie ons in de wienkel en je bluuft d'r in en bie ons klant." En nae dien oorlog wier d'r gas an'eleid, ma 'n ienkelen wou dae ma an. 't Was anders wé mooi licht mee die gaskousjes in plekke van de spaerzaem lichtende pe terolie lampen. V'oral op strae- ie, en ze goenge an. as d'n op steker mee 'n lange stok d'r 'n snokje an gaf. Wan d' ouwe peterolielampjes mochte één vo één an'estoke 'orre mee lucifers. Vo in uus wou d'r ma 'n ienke len an, de meeste waere d'r bange van. En op 'n aeven kwam 'n vee rieken boer en zei: „ik 'oore an aolle kante da 'l gas zo'n verbeterienge is en dat 't nog mooier brandt as peterolie. Noe dan wil ik dat oh wé 's perbeere, dus e, gee mien dan ma's 'n kannetje van da' gas, oevee cente krieg je dan van mien?" Sakke mog zegge: „da' gae' nie en dae' ao d'n vee 'n eekel an, wan, 't was 'n goeien klant ok nog! Getrouwd bin ze nooit.' Nee, ka' je begriepe dae aodde ze gin tied vo. Slutiengstied was d'r nie, en aj noe om 6 ure 's morges vistuug of klompe mog dan belde je ma' en dan stak één van de twi, z'n 'ood uut t dekraempje en zei: „ik kom 'oor, even 'n bitje goed an doe." En as je s aeves om elf ure nog trek in n aerien mee bier ao, dan zat Arjaen imper- sant in de boeke te schrieve. Of je lei 'n domeni steentje mee Sakke op den toog a was 't toe twaolef ure of laeter. En d'r is gin één wuuf die da' zou wil le. Zei noe zellef! Ze wiere 'eel oud, en bieve ma in d'r wienkeltje doende, totda' aneenze zoma vlak nae' mekao re stierve. De mense zeeë: „ze konne me- koare nie misse.'" En ulder cente wou je zegge ee? Aenoe, fermielje aode ze nie mi. dus Arjaen liet et an de kerke en Sakke an 't Leger des Heils! En 'n ieder zei dae 't ziene van, ma' da was nie vee moois, dus da vertel ik noe ma nie mi.' BESPIEGHELAER Hotelhouder deed mooi aanbod. Wat zou men denken van een beurs gebouw op de Markt te Goe« met een i gevel als op deze foto staat aangege- ven? Het stadsbeeld ter plaatse zou er zeker keurig door worden verbe terd. daar het bestaande gebouw al lerminst aantrekkelijk kan worden genoemd, om van het armoedige In terieur van dit voormalige veilingsge bouw helemaal nog maar niet te spre ken. Doch, wie zal dat betalen? Het ge bouw is eigendom van de gemeente en hóewei B. en W. met de raad van mening zijn, dat de beurs dringend vernieuwing behoeft, zijn de uitgaven voor andere noodzakelijke doeleinden zo hoog, dat hiervoor vooralsnog geen gelden beschikbaar zyn. In de toelich ting op de begroting 1951 moesten B. en W. daarom onlangs nog mededelen, dat „als financieel onmogelijk niet op de begroting is geplaatst een ingrij pende beursrestauratie". Reeds enkele maanden wordt cr echter van particuliere zyde aan een aantrekkelijk plan gewerkt, waarop burgemeester Ten Kate by de behan deling van de begroting ook reeds zinspeelde. De eigenaar van hotel „de Korenbeurs", de heer L. Vcrwer. beeft nl. aan het gemeentebes'uur het aan bod gedaan om hem het bestaande ge bouw voor een bepaald aantal jaren in erfpacht te geven, waarna hij voor de bouw en exploitatie van een geheel nieuw, naar de eisen des tyds inge richt beursgebouw zal zorgen. De raad zal hierover binnen niet al te lange tyd een principe-besluit dienen te ne men. DE PLANNEN. Nu een en ander reeds ruimere be kendheid begint te krijgen, vonden wij de initiatiefnemer bereid de ons reeds bekend zijnde plannen nader te ontvouwen. Wanneer de raad accoord zou gaan met het voorstel, zou het voorste gedeelte van het beursgebouw geheel worden afgebroken. De entree zou met een ruime hall aan de rechterzijde komen, vanwaar men in een aantrekkelijke beursreceptiehal en een tussenhal komt. De beurshal zelf zou vergroot worden met het gedeelte dat thans wordt ingenomen door de onooglijke toiletten, waar sedert kort njj ook electr. verlichting is aange bracht. In de beurshal welke evenals de tussenhal, van een glazen plafond zou worden voorzien, komen dan weti een aantal boxen voor de handelaren, ingericht met doelmatig meubilair. De schetstekening van deze hal doet alle goeds verwachten. De toiletten zou den overigens gescheiden in het hotel worden ondergebracht, terwijl ook voor een garderobe, geluidsinstal latie en telefooncellen wordt gezorgd, zo nodis zou deze hal tevens voor ten toonstellingen e.d. voor liefdadige doeleinden kunnen worden benut. Op de bovenverdieping van het voor gebouw zou men een aantal slaapka mers met 16 bedden en badgelegen heid, ingericht naar Amerikaanse wensen, willen doen bouwen. Zoals de plannen hier liggen, zou Goes dus een prachtig beursgebouw kunnen krijgen, een centrumgemeente waardig. Dit particulier initiatief mag zeker worden toegejuicht, temeer daar het onderhoud van het bestaande ge bouw belangrijke financiële offers vergt en de berooide gemeentekas het niet toelaat grote uitgaven te doen voor een algehele verbetering. Het woord zal straks aan de raad zijn om hierover te beslissen. Het wereldgebeuren ÊKi Valse bankbiljetten waren van echte niet te onderscheiden. Een gevangenisstraf van 2 jaar en 6 maanden werd Donderdag voor de Rotterdamse rechtbank geëist tegen de speelgoedfabrikant C. K. uit Rot terdam, die zowel in ons land als in Duitsland begin 1950 valse Belgische 1000 fnancbiljetten ten verkoop of ter omwisseling zou hebben aangeboden. Twee politieambtenaren hadden in Parijs contact gekregen met de valse munter Ben Ali Isidor en naderhand gelukte het de Franse politie de ben de te arresteren. K. bekende ca. 150 duizend francbiljetten te Parijs voor 30 van de waarde te hebben ge kocht. Zrj waren haast niet van echte te onderscheiden. K. had, tezamen met de werkman W. de G., die even eens terecht stond, de biljetten in een reserveband van zyn auto naar Ne derland gesmokkeld. Ook was hij met de instrumentmaker M. G. naar Duitsland geweest om deze biljetten te verkopen. G. zou voorts vier foto toestellen, met vals geld gekocht, voor 300 hebben verkocht Tegen beide laatste verdachten werd resp. 1% laar en 1 jaar geëist. Zij ver klaarden. niet geweten te hebben, dat de biljetten vals waren. „Je bent een boef. een schoffie", schreeuwde G. te^en K,. die tegen hem ee.t.uifrde. De Rijkspolitie moest tussenbeide komen om een handge meen te voorkomen. 68. Handenwringend bleef meneer Gerrit Goochem een tijdlang voor het Odeon-gebouw heen en weer drentelen. „Wat kan er gebeurd zijn?" mompelde hy. „Als je het mg vraagt, hebben ze hem wegge lokt, maar wie, wie hebben dat gedaan? En wat is de reden, dat ze mijn arme Jimmy hebben ge kidnapt?" Meneer Goochem begreep, dat hy er niets mee opschoot door hier werkeloos te blij ven rondlopen. Hij riep resoluut een taxi en daar mee reed hy in pijlsnelle vaart naar het hoofdbu reau van politie waar hjj verzocht toegelaten te worden tot de kamer van commissaris Slimkees. Deze was gelukkig aanwezig. Heel geduldig luis terde hy naai- het verhaal van meneer Goochem en toen deze was uitgesproken draaide hy zijn snor eens op en vroeg „Heeft deze heer Brown soms vijanden die er belang bij hebben dat hij wordt opgeruimd?" „Vijanden, meneer de com missaris", antwoordde meneer Gooehem. „Jimmy is de braafste jongen die op twee benen rond loopt. Hy doet geen mug kwaad." „Nee, een mug niet", zei commissaris Slimkees, „maar ik heb wel gehoord, dat hij met zijn tegenstanders nog al korte metten maakt.,." Enige maanden geleden heeft Lon den invitaties gestuurd naar de domi nions voor een conferentie van eerste ministers van het Gemenbest, zoals het overgebleven geraamte heet van het vroegere trotse Britse imperium. Dergelijke conferenties sinds de oorlog zijn er twee gehouden wor den vaak met familiebijeenkomsten vergeleken, waarbij dan John Buil wordt voorgesteld als de pater familias en de dominions als de zelfstandig ge. worden zoons. Op één na hebben de dominions de invitatie aanvaard; de ene, die weiger de, was de premier van Pakistan. Hij weigert met zijn collega van India aan één tafel te zitten, zolang het ge schil over Kasjmir niet op bevredigen de wijze is opgelost. Het voornaamste onderwerp van ge sprek op de Donderdag begonnen con ferentie is de huidige spanning in de wereld en de beste houding die het Gemenebest daartegenover kan aanne men. Premier Attlee heeft tijdens de openingszitting als eerste zijn mening uitgesproken over de toestand en daarop gaven de andere premiers hun inzichten ten beste over de wijze waarop de dreigende gevaren het hoofd kan worden geboden. De be langrijkste figuur na Attlee is wel premier Pandit Nehroe van India. Aan Nehroe wordt, vooral in de V.S. in de schoenen geschoven, dat hij een pacifist is, een zwakke figuur, die door toegeven denkt het communisme de wind uit de zeilen te nemen. Hij zelf heeft zich hiertegen herhaalde malen verdedigd. In Londen formuleerde hij zijn mening aldus; Communistisch China is een grote mogendheid gewor den van Azië en voor de wereld en de stem van Peking moet in de Ver. Na ties gehoord worden, of die stem aan genaam klinkt of niet Vergis U niet. communistisch China is geen vazal staat van de Sowjet-Unie. al is het daar mogelijk wel een goede bondge noot van. Het voeden van een ..beperk te oorlog" tegen China of economische boycot zou de spanning in de wereld slechts vergroten en tot weinig resul taat leiden. Alles goed en wel. zo wordt vaak tegen deze redenering aangevoerd, maar bestaat in India dan niet do vrees, dat Zuid-Oost-Azië, zelfs al voert het geen uitdagende politiek, op den duur doelwit van communistische agressie kan worden. Die vrees bestaat zeker en volgens geruchten zou Nehroe ondanks zijn gematigde houding hebben voorge steld, in de op het ogenblik zo belang rijke wereld rond de Indische en Stille Oceaan twee defensie-gordels te stich ten; een Zuid-Oost-Aziatische onder India's leiding en een tweede met Australië en Nieuw Zeeland als kern In deze laatste linie zou dan Amerika strategische bases kunnen bezetten, terwijl beide pacten op de aan of an dere manier met het Noord-Atlantisch verdrag in verbinding gebracht moe ten worden. Het is niet zeker, dat deze geruch ten voor de volle honderd procent juist zijn. Maar India heeft de afgelo pen maand geleerd, dat met welwil lendheid alleen tegenover keiharde communisten weinig te bereiken valt. Sir Benejal Rau. de Indische vertegen woordiger in Lake Success, is door de Chinese communisten niet a'leen zeer grof bejegend, ziin bemiddelingspo gingen in Korea zijn afgewezen met de mededeling, dat het Amerikaanse trucs waren om tijd te winnen. Op zienbare besluiten zijn op de Gemene best-conferentie niet te verwachten. Veeleer moeten de besprekingen ge* zien worden als een onderlinge diccus- sie hoe China het best behandeld en op welke wijze het Britse Gemene best beveiligd kan worden tegen de gevaren, die 09 komst ziin.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 5