Berlijners gematigd optimistisch
over het nieuwe jaar
(BBMDE
PP pp s s
m
JIMMY BROWN, sportheld no.1
n~ rr rr rr
Li rr r-i—
4$ie ons of>
de wienkel
EEN NIEUW BEURSGEBOUW
VOOR DE STAD GOES
Buiten bezwaar van de gemeente
Familie
bijeenkomst
gATERPAG 6 JANUARI 1951
PROVINCIALE ZEEOWSECOURANT
Ondanks dreigende gevaren
Ervaringen in de omgang met de Russen
(Van onze correspondent)
BERLIJN, Januari De jaarwisseling Is ditmaal door alle Beriyners op
uitbundige wtfze gevierd. Op Silvester, zoals hier oudejaarsavond wordt ge
noemd, hebben zij alle zorgen van zich afgeschud en zy'n zy zonder enige
terughouding in droomland gestapt van schone toekomstbeelden en lok
kende vooruitzichten. „Waarom zou men zich de vreugde aan een feest
laten ontnemen door sombere bespiegelingen, die slechts zelden werkelijk
heid worden?" dachten de meesten. „Ook 1950 was vol dreigingen. En toch
was het voor ons Beriyners in zyn geheel genomen nog niet eens zo slecht!"
Er zijn misschien kringen, die een
dergelijke gedachtengang lichtvaardig
en onverantwoord achten. Zij verge
ten echter, dat de Berlijners heel wat
hebben doorgemaakt. De voortdurende
gevaren, waaraan hun stad sinds 1945
heeft bloot gestaan, hebben hen ge
hard. Zij kunnen zich niet meer door
iedere sombere wolk uit hun even
wicht laten brengen. De koude oorlog
vergt van hun zenuwen het uiterste
Deze moeten niet alleen tegen de dage
lijkse speldeprikken bestand zijn.
maar ook tegen waarlijk ernstige be
proevingen. wanneer deze zich moch
ten voordoen. Dit is de reden, waarom
de Berlijner eigenlijk onder dwang
van zijn dagelijks bestaan een gema
tigd optimist is geworden. Hij onder
schat de bestaande gevaren niet. doch
evenmin is hij geneigd de spaarzame
vreugden des levens hierdoor te laten
vergallen.
Zo werd deze jaarwisseling een
feest met bomvolle restaurants, uit
verkochte theaters en tot de laatste
plaats bezette vermakelijkheidsgele
genheden. Dat ook Bacchus behoorlijk
eer werd aangedaan, behoeft in dit
verband nauwelijks vermelding. Wod
ka. die hier sinds de intocht der Rus
sen tot een soort volksdrank is ge
worden. vloeide in stromen. De politie
had dan ook handen vol te doen om
oudejaarsklanten met sterke even
wichtsstoornissen veilig thuis te bren
gen Berlijns gebruik wil, dat bij de
jaarwisseling alleen weerspannigen
ter ontnuchtering in een cel worden
opgesloten. De rest wordt netjes in een
taxi gezet of naar huis gebracht. Het
nieuwe jaar mag voor een Berlijner
niet in een cel beginnen.
OPTIMISME.
Wat de verwachtingen voor 1951 be
treft, meent men hier zijn optimisme
op verschillende omstandigheden te
mogen grondvesten. De bedreigde po
sitie van het geïsoleerde Berlijn zal
een gunstige terugslag ondervinden
van de verdedigingsmaatregelen der
Westelijke mogendheden. Ieder is er
vast van overtuigd, dat het Westen
Berlijn niet in de steek zal laten. De
nieuwe Schotse eenheden, die dezer
dagen voor het eerst voor de ogsn
der Berlijners over de Kurfürsten-
damm wandelden, hebben deze over
tuiging nogmaals bekrachtigd. De iso.
latie van Berlijn is slechts van econo
mische aard. Politiek en militair be
hoort de stad volledig tot het Westen
Doch ook deze economische isolatie
hoopt men hier in het nieuwe aar
voor een groot gedeelte te kunnen
breken.
Men verwacht een grotere toeschiete
lijkheid van West-Duitse zijde om ere-
dieten. leningen en vooral opdrachten
te verstrekken, die de werkgelegen
heid zullen vergroten. De Westelijke
sectoren hebben nog altijd ruim 200.000
werklozen. Dit aantal kan belangrijk
verminderd worden, wanneer de
Bondsrepubliek meer bestellingen bij
de West-Berlijnse industrie plaatst. In
het verleden was deze bereidheid in
het algemeen niet zeer groot, onder
VERHALEN
I
Toen vroeger op deze plaats de
Almanak verscheen, hebben wij
daarin wel eens geschreven over
Zeeuwse zwem-enthousiastélingen
die reeds vroeg in het voorjaar dé
koude golven indoken. Deze dappe
ren blijken reeds lang overtroefd te
zijgn. Uit Antwerpen komt namelijk
het verhaal van de „Club der Ijsbe
ren". een aantal stoere Vlamingen,
dat in de winter elke dag met een
opgeruimd gezicht het water in
springt. De leden van deze club, die
reeds in 1922 werd opgericht, hebben
in het Stedelijk zwemdok 25 meter
in het ijs opengehakt en proesten
nu gezellig in het donkere, diepe
envooral koude water. Er werd
zelfs een Kerstzwemwedstrijd gehou
den, waarbij aan de kant talrijke
kijklustigen op de maat van vrolijke
muziek trachtten hun verkleumde
voeten enigszins op temperatuur te
houdenIJsberenvoorzitter is Vic
tor Peeters 7-j jaar, erevoorzitter
Senator Frans Wittemans 77
jaar! Geen van beiden slaat ooit zijn
dagelijks ijswaterbad over. Van dit
vreemde verhaal zou men werkelijk
koude rillingen krijgen en daarom
hier een heetgebakerde historie: In
Rome bestaat een schaakkring voor
edellieden en deze club nu heeft ge
weigerd Markies Constantine Patrizi
ote lid op te nemen. De Markies is
daardoor gekwetst tot in het diepst
van zijn warmbloedig Italiaans oud-
adellijk hart en heeft onmiddellijk 5
leden van de club voor een duel uit
gedaagd. Een dezer leden, prins Bon-
campigni Ludovisi, heeft de hand
schoen reeds opgenomen. En nu
maar afwachten: Prins of Markies
Tenslotte een Nederlands geval
Zwerver Gerrit Jan Klifman, de
kranten-etende ridder -van de weg, is
opgedoken in Apeldoorn en heeft
daar een journalist verklaard, dat
kranten voor hem nog steeds het ge
zondste voedsel blijven. Dagelijks
zestien dagbladen van vier pagina's
T~ z° mogelijk met belegsel van car
oonpapier werkt Gerrit Jan naar
omnen. Zou al dat Korea-nieuws en
zo hem niet een beetje zwaar op de
tnaag liggen
andere ook al niet omdat West-Ber-
lijn een uitsluitend socialistisch ge
meentebestuur bezat. Na de stembus
nederlaag van 3 December jl. hebben
de sociaal-democraten hun absolute
meerderheid in het stedelijk parle
ment verloren ten gunste van de libe
ralen en de christen-democraten. Dit
moet de samenwerking tussen Bonds
regering en stadsregering ten goede
komen. Bonn was in de afgelopen
maanden, gezien de scherpe oppositie
van dr Schumacher, maar aarzelend
bereid de in West-Berlijn regerende
sociaal-democraten bij de oplossing
van hun moeilijkheden behulpzaam te
zijn. Het is van Bonn misschien niet
erg fair geweest, maar toch begrijpe
lijk.
Tegenover deze gematigd optimisti
sche verwachtingen beseft de Berlij
ner echter ook, dat 1951 wereldschok
kende gebeurtenissen kan brengen. In
dit jaar zal over de vraag worden be
slist, of de Sowjet-Unie de versterking
der West-Europese verdedigingsstrijd
krachten zonder meer zal aanvaarden
dan wel haar protesten in daden zal
omzetten. Evenzeer zal het een beslis
sing brengen over de vraag, of een
modus vivendi tussen Oost en West
tot stand kan worden gebracht. Men
is hier van mening, dat 1951 op deze
vragen alleen dan een gunstig ant
woord kan geven, wanneer de Weste
lijke wereld haarverdediging ver
sterkt en overal zonder dralen de
handschoen opneemt, waar deze haar
wordt toegeworpen. West-Berlijn heeft
ervaring in de omgang met Sow jet-
Russen. Uit haar eigen na-oorlogse ge
schiedenis weet zij. dat toegevendheid
tot averechtse resultaten voert. Dit
heeft de Westelijke wereld nu blijk
baar ook ingezien. En daarom ziet de
Berlijner de toekomstige ontwikkeling
in de internationale politiek met vast
vertrouwen tegemoet. Westelijke posi
ties zullen volgens hem in 1951 niet
meer in goed vertrouwen worden op
gegeven.
(Nadruk verboden).
^rr- -«wL,
v,.;. - r~*|ss
«BE
;i- in iaat
I
Atelier-meisjes in staking.
Ongeveer 20 meisjes, werkzaam op
een confectie-atelier (vervaardiging
van herenpantalons) te Amsterdam
zijn in staking gegaan. De directie
verlangt de fabricage van een even-
groot aantal pantalons in bewerkelij
ker vorm als in de vroegere eenvou
diger uitvoering werden gemaakt,
zonder verhoging van loon.
Zal het Goese Beursgebouw in de to ekomst er zo uitzien als op boven
staande tekening?
Vliegtuig met vleugels, die
kunnen fladderen.
GESLAAGDE PROEFVLUCHT.
IN PARIJS-
Een vliegtuig met vleugels, die kun
nen fladderen als die van een vogel,
heeft Woensdag nabij Parijs met suc
ces zijn eerste vlucht gemaakt Het
vliegtuig, ontworpen door de Franse
luchtvaartingenieur Frangois Rey en
bestuurd door Jean Boy er, heeft twee
Renault-motoren van 220 pk. en een
topsnelheid van 320 km. per uur.
Twee derde deel van elke vleugel
kan heen en weer worden bewogen.
Men hoopt, dat de fladderende vleu
gels wanneer het vliegtuig geperfecti-
onneerd is, een gelijkmatiger vlucht
zullen garanderen, doordat zij schok
ken als gevolg van atmosferische om
standigheden zullen opvangen.
Jules Verne en de televisie.
Philips experimentele Televisie
heeft dr. H. Groot uitgenodigd in
een serie van drie lezingen te spre
ken over de fantasie en de werkelijk
heid in Jules Verne's boek „De reis
naar de maan". Zijn optreden voor de
televisie is gedacht als een proefne
ming met een cursus, zoals door de
radiovolksuniversiteit voor de gewo
ne radio wordt gegeven.
De particuliere jachtopziener Suy-
len uit Susteren schoot op een stroper,
die een mes trok. De stroper, zekere E.
uit Sittard, werd levensgevaarlijk ge
wond naar het ziekenhuis te Sittard
vervoerd.
'Je twi broers, eigelek 'eetten
ze -ADR1AAN en IZAK, 'aodde
saeme 'n wienkeltje, van ulder
joenk'eid af a. Dat aodde ze
g'orreve van d'r Moeder, die
as weduwvrouwe, van aermoei
da' kleine zaekje begonne was.
En toen ulder Moeder stierf,
goenge ze saeme mee de wien-
kel deu'.
Om te zie was 't ma 'n 'eel
klein uusjeü Voren 't wienkel
tje, achter 't keukentje, en bo
ven op 't zoldertje sliepe z'
aollebei.
Ma' achter 't uusje stoeng 'n
grote 'outen loods, 'n machtig
lange kete! Die 'ao van 'n tim
merman 'ewist, ma' sind jae-
ren a bie de wienkel van de
gebroeders an'bouwd. En da'
was noe ulder magazijn zoge-
zeid.
Van aolles verkochte ze dae'.
Je kon in 't wienkeltje op je
gemak gae' zitte op 'n lange
banke en net zo lank bluve a'
je dat wou.
Sakke stoeng achter den toag,
woog af en verkocht. Arjaen
was „achter" en brocht aolles
wae 'as Sakke om riep: zoute
vis, klompe, peter oliestélle,
iweille, panne, 'aerienk, sukke-
laoi, brievekaorte van 30 jaar
geleje. En an den zolder oenge
stikken spek en wosten op 'n
stok die as 'n anèèn kante los
miek van de zolder om ze d'r af
te schuve.
De voo' deure zat van onder
tot boven mee blikke reclames
vol 'espiekend. Reckifs zakje
blauw, van Rossems troost, Ko-
nings gist, kwatta sukkelaoi en
n fietsenmerk da' allank nie
m i bes toe lig! Z'aodde nooit
fietse verkocht, ma 't zat er noe
eenmael op en dus liete ze 't
zitte.
A' je 't wienkeltje opendouw-
den, goeng de belle te keer die
as an de deure 'oeng, as 'k weet
nie 'oe! Omdat 'n over 'n pin-
ne schoot bie 't open doe. Gelei-
delek minderde da' en dan ko'
je mekaore wee verstae, as 'n
klaer geschommeld 'ao.'
Vo 't raem stoeng 'n blad mee
lekkers: drup, sukkelaoi en
zuurballe, da toas vo de „guus"
'n cent van 't blad".
Netjes g'ètaleerd op 4 closetrol-
le as steunpilaere!
'Aerienk in 't zuur en onder
de pekel stoengd ae ok nest sa
jet vo sokken, vliegenvangers,
peekoffie, sigoare en pruumta-
bak.
Onder de toog stoeng 'n vat pe
terolie nest 'n vat zuurkool, en
in twi kiste aerepels en briket
ten.
Klompe 'ienge an 'n wigetak
van de zolder, langs de wande;
lucifers, stokvis, touw, witkalk,
bier in flesjes, die ko' je leeg-
drienke op de banke zittende
in 't wienkeltje a' je wou.
Carbid, bokkum, koffie, thee,
as- en katlebakke. Afijn da.'
was eigelek gin wienkelda
was 'n waeren'uus! 'n café!, 'n
vroeger stoeng d'r op de rut en
in 'n aolve boog: „Comestibles
en Koloniale waren", ma' da'
mog je wete, wan ie leze was
't nie mi de leste twintig jaere.
Dae' kwaeme kleine guus boo'-
van Arjaen en Sakke
schappe doe, en zeiden: „Thee
vo Moeder en Thee vo' grote
moeder."
„Lae' je cente ma's zie" zei Sak
ke en dan wisten wat 'n gee
mog. En voo dien vorigen oor
log was aolles machtig goed
koop.
't Is neturélek gin waer da' ze
de sigaore vo 'n klute de kru-
waege verkochte, zo 'as som
mes te spottend zeië.
Ma' in dien oorlog wier alles
veranderd, en de gebroeders
verkochte ee'st nut wa' z'aodde,
toe konde ze gin nieuwe voor-
raod kope weges gebrek in 't
land. En dus tut ere ze boos!
Toe krege me bonne vo de le-
vesmiddele en vo naebie aolle
diengen die as de gebroeders
verkochte en toe wiere ze nog
vee bozer, wan d'r was gin
mens die as 't begreep.
De meeste gaeve aol d'r bonne
aneens en zeië: „gee mien ma'
ïoa'k mag
Je kreeg: regeeriengs-Sjem, Si
gaore, kaos, klompe, wost in
aolle wienkels en de gebroe
ders schreve op 'n pompier vo
't raem: „Neemt de proef mee
de Regeeriengswost, bie ons in
de wienkel en je bluuft d'r in
en bie ons klant."
En nae dien oorlog wier d'r gas
an'eleid, ma 'n ienkelen wou
dae ma an.
't Was anders wé mooi licht
mee die gaskousjes in plekke
van de spaerzaem lichtende pe
terolie lampen. V'oral op strae-
ie, en ze goenge an. as d'n op
steker mee 'n lange stok d'r
'n snokje an gaf. Wan d' ouwe
peterolielampjes mochte één vo
één an'estoke 'orre mee lucifers.
Vo in uus wou d'r ma 'n ienke
len an, de meeste waere d'r
bange van. En op 'n aeven
kwam 'n vee rieken boer en
zei: „ik 'oore an aolle kante
da 'l gas zo'n verbeterienge is
en dat 't nog mooier brandt as
peterolie. Noe dan wil ik dat
oh wé 's perbeere, dus e,
gee mien dan ma's 'n kannetje
van da' gas, oevee cente krieg
je dan van mien?"
Sakke mog zegge: „da' gae' nie
en dae' ao d'n vee 'n eekel an,
wan, 't was 'n goeien klant ok
nog!
Getrouwd bin ze nooit.' Nee,
ka' je begriepe dae aodde ze
gin tied vo. Slutiengstied was
d'r nie, en aj noe om 6 ure
's morges vistuug of klompe
mog dan belde je ma' en dan
stak één van de twi, z'n 'ood
uut t dekraempje en zei: „ik
kom 'oor, even 'n bitje goed an
doe." En as je s aeves om elf
ure nog trek in n aerien mee
bier ao, dan zat Arjaen imper-
sant in de boeke te schrieve. Of
je lei 'n domeni steentje mee
Sakke op den toog a was 't toe
twaolef ure of laeter. En d'r
is gin één wuuf die da' zou wil
le. Zei noe zellef!
Ze wiere 'eel oud, en bieve ma
in d'r wienkeltje doende, totda'
aneenze zoma vlak nae' mekao
re stierve.
De mense zeeë: „ze konne me-
koare nie misse.'"
En ulder cente wou je zegge
ee?
Aenoe, fermielje aode ze nie
mi. dus Arjaen liet et an de
kerke en Sakke an 't Leger des
Heils!
En 'n ieder zei dae 't ziene van,
ma' da was nie vee moois, dus
da vertel ik noe ma nie mi.'
BESPIEGHELAER
Hotelhouder deed mooi
aanbod.
Wat zou men denken van een beurs
gebouw op de Markt te Goe« met een
i gevel als op deze foto staat aangege-
ven? Het stadsbeeld ter plaatse zou
er zeker keurig door worden verbe
terd. daar het bestaande gebouw al
lerminst aantrekkelijk kan worden
genoemd, om van het armoedige In
terieur van dit voormalige veilingsge
bouw helemaal nog maar niet te spre
ken.
Doch, wie zal dat betalen? Het ge
bouw is eigendom van de gemeente
en hóewei B. en W. met de raad van
mening zijn, dat de beurs dringend
vernieuwing behoeft, zijn de uitgaven
voor andere noodzakelijke doeleinden
zo hoog, dat hiervoor vooralsnog geen
gelden beschikbaar zyn. In de toelich
ting op de begroting 1951 moesten B.
en W. daarom onlangs nog mededelen,
dat „als financieel onmogelijk niet op
de begroting is geplaatst een ingrij
pende beursrestauratie".
Reeds enkele maanden wordt cr
echter van particuliere zyde aan een
aantrekkelijk plan gewerkt, waarop
burgemeester Ten Kate by de behan
deling van de begroting ook reeds
zinspeelde. De eigenaar van hotel „de
Korenbeurs", de heer L. Vcrwer. beeft
nl. aan het gemeentebes'uur het aan
bod gedaan om hem het bestaande ge
bouw voor een bepaald aantal jaren in
erfpacht te geven, waarna hij voor de
bouw en exploitatie van een geheel
nieuw, naar de eisen des tyds inge
richt beursgebouw zal zorgen. De raad
zal hierover binnen niet al te lange
tyd een principe-besluit dienen te ne
men.
DE PLANNEN.
Nu een en ander reeds ruimere be
kendheid begint te krijgen, vonden
wij de initiatiefnemer bereid de ons
reeds bekend zijnde plannen nader te
ontvouwen. Wanneer de raad accoord
zou gaan met het voorstel, zou het
voorste gedeelte van het beursgebouw
geheel worden afgebroken. De entree
zou met een ruime hall aan de
rechterzijde komen, vanwaar men in
een aantrekkelijke beursreceptiehal en
een tussenhal komt. De beurshal zelf
zou vergroot worden met het gedeelte
dat thans wordt ingenomen door de
onooglijke toiletten, waar sedert kort
njj ook electr. verlichting is aange
bracht. In de beurshal welke evenals
de tussenhal, van een glazen plafond
zou worden voorzien, komen dan weti
een aantal boxen voor de handelaren,
ingericht met doelmatig meubilair. De
schetstekening van deze hal doet alle
goeds verwachten. De toiletten zou
den overigens gescheiden in het
hotel worden ondergebracht, terwijl
ook voor een garderobe, geluidsinstal
latie en telefooncellen wordt gezorgd,
zo nodis zou deze hal tevens voor ten
toonstellingen e.d. voor liefdadige
doeleinden kunnen worden benut.
Op de bovenverdieping van het voor
gebouw zou men een aantal slaapka
mers met 16 bedden en badgelegen
heid, ingericht naar Amerikaanse
wensen, willen doen bouwen.
Zoals de plannen hier liggen, zou
Goes dus een prachtig beursgebouw
kunnen krijgen, een centrumgemeente
waardig. Dit particulier initiatief mag
zeker worden toegejuicht, temeer daar
het onderhoud van het bestaande ge
bouw belangrijke financiële offers
vergt en de berooide gemeentekas het
niet toelaat grote uitgaven te doen
voor een algehele verbetering.
Het woord zal straks aan de raad
zijn om hierover te beslissen.
Het wereldgebeuren
ÊKi
Valse bankbiljetten waren van
echte niet te onderscheiden.
Een gevangenisstraf van 2 jaar en
6 maanden werd Donderdag voor de
Rotterdamse rechtbank geëist tegen
de speelgoedfabrikant C. K. uit Rot
terdam, die zowel in ons land als in
Duitsland begin 1950 valse Belgische
1000 fnancbiljetten ten verkoop of ter
omwisseling zou hebben aangeboden.
Twee politieambtenaren hadden in
Parijs contact gekregen met de valse
munter Ben Ali Isidor en naderhand
gelukte het de Franse politie de ben
de te arresteren. K. bekende ca. 150
duizend francbiljetten te Parijs voor
30 van de waarde te hebben ge
kocht. Zrj waren haast niet van echte
te onderscheiden. K. had, tezamen
met de werkman W. de G., die even
eens terecht stond, de biljetten in een
reserveband van zyn auto naar Ne
derland gesmokkeld. Ook was hij met
de instrumentmaker M. G. naar
Duitsland geweest om deze biljetten
te verkopen. G. zou voorts vier foto
toestellen, met vals geld gekocht,
voor 300 hebben verkocht Tegen
beide laatste verdachten werd resp.
1% laar en 1 jaar geëist. Zij ver
klaarden. niet geweten te hebben,
dat de biljetten vals waren.
„Je bent een boef. een schoffie",
schreeuwde G. te^en K,. die tegen
hem ee.t.uifrde. De Rijkspolitie moest
tussenbeide komen om een handge
meen te voorkomen.
68. Handenwringend bleef meneer Gerrit Goochem
een tijdlang voor het Odeon-gebouw heen en weer
drentelen. „Wat kan er gebeurd zijn?" mompelde
hy. „Als je het mg vraagt, hebben ze hem wegge
lokt, maar wie, wie hebben dat gedaan? En wat
is de reden, dat ze mijn arme Jimmy hebben ge
kidnapt?" Meneer Goochem begreep, dat hy er
niets mee opschoot door hier werkeloos te blij
ven rondlopen. Hij riep resoluut een taxi en daar
mee reed hy in pijlsnelle vaart naar het hoofdbu
reau van politie waar hjj verzocht toegelaten te
worden tot de kamer van commissaris Slimkees.
Deze was gelukkig aanwezig. Heel geduldig luis
terde hy naai- het verhaal van meneer Goochem
en toen deze was uitgesproken draaide hy zijn
snor eens op en vroeg „Heeft deze heer Brown
soms vijanden die er belang bij hebben dat hij
wordt opgeruimd?" „Vijanden, meneer de com
missaris", antwoordde meneer Gooehem. „Jimmy
is de braafste jongen die op twee benen rond
loopt. Hy doet geen mug kwaad." „Nee, een mug
niet", zei commissaris Slimkees, „maar ik heb
wel gehoord, dat hij met zijn tegenstanders nog al
korte metten maakt.,."
Enige maanden geleden heeft Lon
den invitaties gestuurd naar de domi
nions voor een conferentie van eerste
ministers van het Gemenbest, zoals
het overgebleven geraamte heet van
het vroegere trotse Britse imperium.
Dergelijke conferenties sinds de
oorlog zijn er twee gehouden wor
den vaak met familiebijeenkomsten
vergeleken, waarbij dan John Buil
wordt voorgesteld als de pater familias
en de dominions als de zelfstandig ge.
worden zoons.
Op één na hebben de dominions de
invitatie aanvaard; de ene, die weiger
de, was de premier van Pakistan. Hij
weigert met zijn collega van India
aan één tafel te zitten, zolang het ge
schil over Kasjmir niet op bevredigen
de wijze is opgelost.
Het voornaamste onderwerp van ge
sprek op de Donderdag begonnen con
ferentie is de huidige spanning in de
wereld en de beste houding die het
Gemenebest daartegenover kan aanne
men. Premier Attlee heeft tijdens de
openingszitting als eerste zijn mening
uitgesproken over de toestand en
daarop gaven de andere premiers hun
inzichten ten beste over de wijze
waarop de dreigende gevaren het
hoofd kan worden geboden. De be
langrijkste figuur na Attlee is wel
premier Pandit Nehroe van India.
Aan Nehroe wordt, vooral in de V.S.
in de schoenen geschoven, dat hij een
pacifist is, een zwakke figuur, die door
toegeven denkt het communisme de
wind uit de zeilen te nemen. Hij zelf
heeft zich hiertegen herhaalde malen
verdedigd. In Londen formuleerde hij
zijn mening aldus; Communistisch
China is een grote mogendheid gewor
den van Azië en voor de wereld en de
stem van Peking moet in de Ver. Na
ties gehoord worden, of die stem aan
genaam klinkt of niet Vergis U niet.
communistisch China is geen vazal
staat van de Sowjet-Unie. al is het
daar mogelijk wel een goede bondge
noot van. Het voeden van een ..beperk
te oorlog" tegen China of economische
boycot zou de spanning in de wereld
slechts vergroten en tot weinig resul
taat leiden.
Alles goed en wel. zo wordt vaak
tegen deze redenering aangevoerd,
maar bestaat in India dan niet do
vrees, dat Zuid-Oost-Azië, zelfs al
voert het geen uitdagende politiek, op
den duur doelwit van communistische
agressie kan worden.
Die vrees bestaat zeker en volgens
geruchten zou Nehroe ondanks zijn
gematigde houding hebben voorge
steld, in de op het ogenblik zo belang
rijke wereld rond de Indische en Stille
Oceaan twee defensie-gordels te stich
ten; een Zuid-Oost-Aziatische onder
India's leiding en een tweede met
Australië en Nieuw Zeeland als kern
In deze laatste linie zou dan Amerika
strategische bases kunnen bezetten,
terwijl beide pacten op de aan of an
dere manier met het Noord-Atlantisch
verdrag in verbinding gebracht moe
ten worden.
Het is niet zeker, dat deze geruch
ten voor de volle honderd procent
juist zijn. Maar India heeft de afgelo
pen maand geleerd, dat met welwil
lendheid alleen tegenover keiharde
communisten weinig te bereiken valt.
Sir Benejal Rau. de Indische vertegen
woordiger in Lake Success, is door de
Chinese communisten niet a'leen zeer
grof bejegend, ziin bemiddelingspo
gingen in Korea zijn afgewezen met
de mededeling, dat het Amerikaanse
trucs waren om tijd te winnen. Op
zienbare besluiten zijn op de Gemene
best-conferentie niet te verwachten.
Veeleer moeten de besprekingen ge*
zien worden als een onderlinge diccus-
sie hoe China het best behandeld en
op welke wijze het Britse Gemene
best beveiligd kan worden tegen de
gevaren, die 09 komst ziin.