Frankrijk moet zijn defensie versterken Nieuwe huurwet beschermt duidelijk de huurders JIMMY BROWN, sportheld nol Vordering van een woning aan voorschriften gebonden VECHTENDE STATENLEDEN IN HET OUDE ZEELAND Bene/ux- tègenslag WOENSDAG 3 JANUARI 1951 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Z De Parijzenaar schudt het hoofd over de enorme kosten Marianne tussen Uncle Sam en Vadertje Stalin. (Van onze correspondent) PARIJS, Januari De grote en Invloedrijke Amerikaanse krant „The New Vork Times" heeft onlangs in een hoofdartikel de vraag gesteld, of landen als Frankrijk wel over de morele kracht beschikken om zich by een eventuele aanval uit het Oosten flink te verdedigen. Dit hoofdartikel, waar achter men ook een meer officiële Amerikaanse twijfel meent te moeten zoeken, is in Frankrijk niet bijzonder goed ontvangen. Wanneer één per soon door vijf andere goed gewapende mannen wordt overvallen, dan vraagt men zich ook niet af, of die ene persoon wel de morele kracht be zit om die vyt aanvallers het hoofd te bieden. Men vraagt zich eerder af, of die aangevallene wel over de nodige wapens beschikt om zich met enige kans op succes te verdedigen. Spreken over morele kracht is heel mooi, zeggen de Fransen, maar die morele kracht is zo ondergeschikt aan onze militaire kracht, dat we veel beter eerst eens over onze wapenen kunnen spreken, voor we het over de moraal krijgen. Iedereen weet, dat het met die wa pens in Frankrijk en trouwens in bjjna alle andere West-Europese lan den vrij droevig gesteld is. Frankrijk heeft in de vijf na-oor- logse jaren veel en veel meer geld besteed aan de opbouw van zijn ruïnes dan aan zijn leger, dat in 1940 al zo'n knauw gekregen heeft. Schade aan rhampignonteell door vorst. Door de strenge vorst der laatste dagen is aanzienlijke schade toege bracht aan de champignonteelt. In de Zuid-Limburgse grotten daalde de temperatuur onrustbarend, zelfs tot 0 graden. De constante tempera tuur moet in de grotten ongeveer 10 graden bedragen. Bij een kweker in Venlo is de gehele teelt bevroren. Een tegenslag voor de champignon kwekers in Zuid-Limburg is ook. dat Van een georganiseerde export naar Amerika voorlopig nog geen sprake kan zjjn. Merkwaardige winkels. De stichting van Eva Peron heeft in Buenos Aires 20 kruidenierswin kels gekocht, welke tot model- „evi- tawinkels" gemaakt zullen worden. De bedoeling is er niet-winstgevende zaken van te maken om de kosten van het levensonderhoud te verlagen en het „profiteren" van andere za ken tegen te gaan. Nu de internationale spanning stijgt, wil men ook de militaire uit gaven doen stijgen. In 1951 zal Parijs 700 milliard francs, of te wel bijna 8 milliard gulden voor zijn bewape ning uitgeven. Dat wil zeggen een derde gedeelte van de totale staats uitgaven. Met dat geld wil men trachten een leger van tien divisies op de been te brengen. BEWAPENING EN HUIZENBOUW De uitrusting van één moderne tankdivisie kost net zo veel geld als de bouw van een hele stad zo groot als Haarlem. Als de gemiddelde Pa rijzenaar zoiets leest en hij kijkt eens om zich heen naar de misère, die de ontstellende woningnood in Parijs te weeg brengt, dan schudt hij zijn hoofd over de zotheid van de we reld, waarin wy leven. Als men hem verder vertelt, dat een vliegdckschip net zoveel frank jes vergt als de constructie van liefst 20.000 woningen en dat het militaire budget van een jaar genoeg zou zijn om "iedere Fransman aan een com fortabele woning te helpen, dan is 't te begrijpen, dat er ondanks de ernst van de toestand, tóch wel tegen de ze enorme militaire uitgaven ge sputterd wordt. Vooral ook, omdat ik heel wat van mijn Paryse vrienden zich heb horen afvragen of men, zelfs met dit enorme bewapenings budget, dat alle sociale vooruitgang tot stilstaan» toe moet remmen, in staat zal zijn een leger op te bou wen, dat In een eventuele oorlog een beslissende rol zal kunnen spelen. Frankrijk stelt zich ten doel een leger van twintig divisies samen te stellen. Maar aan het einde van het volgend jaar zullen er zeker niet meer dan tien divisies modern bewa pend zyn. Wat wil men daarmede beginnen tegen een eventuele aanval ler, die over honderd of meer divi sies beschikt? Vandaar, dat die vraag over de morele kracht nog al wat bitterheid in Frankrijk heeft verwekt. Het Franse volk heeft nu al in twee oorlogen, de eerste en zwaarste klappen moeten opvangen en als de vrede wordt verstoord, aan zal Frankrijk weer voorop moeten staan Dat is geen prettig idee, voor al, wanneer men zich bewust is van de betrekkelijkheid van zijn militaire kracht. Vandaar, dat men zich zo krampachtig aan de vrede vast klampt dat dit op Amerika soms de indruk maakt van niet te willen kie zen tussen Oost en West. Die neutraliteit van een Derde macht IV.-Europa, leeft inderdaad in de ge dachten van heel wat Fransen, die weten, dat hun land bij een komende oorlog alleen maar alles kan verlie zen. Hoe die neutraliteit te verwe zenlijken weet men echter niet goed. Wel hoort men steeds meer, dat Ma rianne als bemiddelaarster tussen Unele Sam en Vadertje Stalin veel belangrijker werk kan verrichten, De prinsesjes vermaken zich te Sankt Anton uitstekend dan als Marianne, die alleen maar beoefenen vlntig de ski-sport. fofïLa^Uten 6 I Prinses Beatrix; prinses Ire£e en prinses Margriet ma- (Nadruk verboden) hen goede vorderingen op de ski's. Instelling' van huur- adviescommissies. (Van onze parlementaire redacteur). De nieuwe, op 1 Januari in werking getreden nieuwe Huurwet geeft, zoals uit ons vorige artikel gebleken is, een aantal scherp omschreven voorschriften en enkele minder scherpe richtlijnen, die in acht genomen moeten worden bij de bepaling van de huurprijs by huur en verhuur. Huurders en verhuurders zullen aan dc hand van deze regelen de ver schuldigde prijs moeten vaststellen. Behalve voor de huurprijsbepaling bevatten de wet en de uitvoeringsbe palingen evenwel ook voorschriften voor de bescherming van de huurders. Komen de partijen niet tot over eenstemming, of stuiten zy by de uit leg van de wet op moeilijkheden, dan kunnen zij zich wenden tot de huur adviescommissie. Zij kunnen dit ge zamenlijk, maar ook ieder afzonder lijk doen. Dat was vroeger wel ?ns anders. In de 17de eeuw bijvoorbeeld kwam het twee maal van twistwoorden in de Statenzaal tot een vechtpartij op het Abdij plein. Wij moeten hierbij bedenken, dat menig Statenlid toen naast het algemeen welzijn ook vaak zijn eigen belang of dat van VERHALEN Ze werden stevig berispt! De Staten van Zeeland zijn dezer dagen weer aan 't vergaderen ge weest om de belangen van ons gewest te behartigen. Hun voorgangers deden dat reeds van eeuwen her, al waren de bevoegdheden vroeger wel anders, daar Zeeland feitelijk toen een klein republiekje wras als deel der zeven Verenigde Nederlanden. Natuurlijk zijn de tegenwoordige Staten niet altijd eensgezind. Men respecteert echter eikaars meningen, en scherpe woorden worden zel den of nooit gehoord. zijn familie op 't oog had. Wee de gene, die hem daarin durfde tegen te werken. Zo moest de Statenver gadering in November van 't jaar 1626 zich bezig houden met het be noemen van personen tot enkele voorname posten. De salarissen van de benoemde personen waren wel niet hoog, maar het ambt gaf eer en aanzien en, wat vooral niet verge ten mag worden, er waren door gaans nog bijzondere geldelijke voordelen aan verbonden. In genoemde Statenvergadering moest voor en door 't gewest Zee land een lid van de Raad van State benoemd worden. De rijke en aan zienlijke Gillis van Watervliet, heer van Ellewoutsdijk, had zich be ijverd daartoe benoemd te worden, doch hij raakte er naast. Hij meen de dit vooral te moeten wijten aan zijn mede-afgevaardigde van Goes, Philibert van Tuyl van Serooskerke, heer van Tienhoven, wonende op zijn kasteel Maelstede te Kapelle. Na de vergadering op 't Abdij- plein gekomen, sprak hij hem daar over aan. Hierbij kwam het tot zul ke hoge woorden, dat beide heren op de openbare straat handgemeen werden. Het was geen alledaags schouw spel, dat twee Statenleden op straat elkaar te lijf gingen. Spoedig waren er dan ook tal van nieuwsgierigen. GEKWETST. Hoe het gevecht is afgelopen is niet precies bekend, maar wel dat de Staten zich later met het voor gevallene bemoeiden, daar dit was „strekkende tot verkleining der re gering en tot schandaal der ge meente." Zij voelden zich terecht in hun waardigheid gekwetst. De zaak werd nauwkeurig onder zocht en een aantal getuigen werd gehoord, onder wie Ds Jacobus Mig- grode, de chirurgijn Geraards en de apotheker op de hoek „omtrent de Zuidpoort". Uit de laatste twee ge tuigen zou men kunnen opmaken, dat er wonden waren toegebracht. Het onderzoek wees uit, dat de heer Van Watervliet de aanlegger der Bij de traditionele opvoering in de Amsterdamse Stadsschouwburg van Vondels Gijsbrecht van Aerristel, ver schenen natuurlijk ook Thomasvaer en Pieternel weer ten tonele. Zij arri veerden tot grote hilariteit van hel publiek opbromfietsen en gaan dus wel met hun tijd mee! Alleszins merkwaardig is, wat een Duitser aan het einde des jaars over kwam. De 38-jarige reclame-schilder, Heinrich Merk, had twee toten in een loterij te Frankfort., met als hoofdprijs een nieuwe .Mercedes"-auto, ge kocht. Zijn vrouw zag er mets m en wierp de loten in de goot. Merk viste ze er uit op, stak ze bij zich en dacht er verder niet over na. De dagbladen te Frankfort publi ceerden de nummers, waarop de hoofdprijs was gevallen. Eén ei van bevond zich in Merk's bezit, doch hij las de uitslag niet. Frankfort-radio riep de winnende nummers om, doch Merk had de uitzending niet gehoord. Op de dag, dat de prijzen zouden worden uitgereikt, nam Merk een krant om de kachel mee aan te ma ken. Zyn oog viel óp het winnende nummer en toen herinnerde hij zich plotseling, dat hel in zijn bezit was Als een razende zocht hij zyn zakken of en vond de loten Merk had nog een uur om van uit zijn dorpje, dal ongeveer twintig kilometer buiten Frankfort is gelegennaar de stad te bomen, waai de prijzen zouden wor den vitgereikt. Een paar minuten vooi de uitreiking begon was hij ter plaat sc en htj Icon vrijivel meteen de ,.Mer cedes" in ontvangst nemen, die hij 7rromnt voor 9500 mark verkocht. »Ik ben loerkelijk een geluksvogel" was Merk's eigen commentaar. „querelle" (twist) was geweest. Hy kreeg een aanschrijving thuis ge zonden met verbod om gedurende drie jaren in de Statenvergadering te verschijnen of naar enig ambt of bediening ter begeving van de Sta ten te dingen. NOG EEN GEVECHT. Een ander gevecht tussen Zeeuw se Statenleden had plaats in het jaar 1642. Johannes de Knuyt, wo nende op de buitenplaats 't Huis O. M. te Serooskerke, bekleedde enkele belangrijke regeringsposten. Zo was hij burgemeester van Middelburg en vertegenwoordiger van de Eer ste Edele (de prins van Oranje) in de Statenvergadering. Het is niet bekend waarom hij met de raadpensionaris Stavenisse twist kreeg. Wel dat hy een driftig en opvliegend karakter had en Sta venisse had geslagen en zelfs ern stig gekwetst. Blijkbaar had hij dus zijn degen getrokken. Volgens de notulen van de ker- keraad der Herv. gemeente te Mid delburg werd in de vergadering van 14 November 1642 besloten beide personen wegens hun vechtpartij onder censuur te stellen. Aan J. de Knuyt werd het bezoeken van het eerstvolgend avondmaal ontzegd. Als de heer Stavenisse van 2yn wonden genezen zou zijn, zou ook hem een dergelijke ontzegging wor den toegezonden. In 't begin van 't volgende jaar hebben beide heren zich met elkaar verzoend en werd de censuur opge heven. B. J. d. M. In het rechtsgebied van ieder kan tongerecht is ten minste één zo'n commissie gevestigd. De leden zyn zodanig gekozen, dat de huurders en verhuurders in gelijke mate zyn ver tegenwoordigd. De commissies heb ben tot taak aan de huurders of ver huurders op hun verzoek advies uit te brengen over de door de huurder verschuldigde prys. Verzoeken aan de huuradvies-com missie moeten schriftelyk worden in gediend. Zo nodig wordt dan vanwe ge de commissie ter plaatse een on derzoek ingesteld. Huurder en ver huurder krijgen kennis van het tyd- stip, waarop het verzoek in de zit ting der commissie wordt behandeld. Zy hebben beiden het recht deze be handeling by te wonen. Daarna wordt het advies der commissie schriftelyk uitgebracht. Voor ieder advies is een bedrag van 2.50 ver schuldigd, dat by de indiening van 't verzoek moet worden betaald. Wellicht zullen nog niet alle com missies reeds op 1 Januari 1951 ge ïnstalleerd zyn, doch dit is een kwes tie van korte duur. GESCHILLEN Men mag er op vertrouwen, dat de partyen zich in de regel by het ad vies van de huuradvies-commissie neerleggen. De bedoeling van de wet is dan ook, dat de huurders en de verhuurders in middellyk overleg ejx met inachtneming van de wettelijke bepalingen hun wederzijdse verplich tingen regelen. Mocht er na het uitgebrachte ad vies echter nog geen overeenstem ming zyn, dan kan de kwestie aan de kantonrechter worden voorgelegd. Bij het schriftelyk verzoek aan deze rechter om te verklaren, welke de betalingsverplichting van de huurder is (een verzoek, dat huurder en ver huurder tezamen of afzonderlyk kun nen indienen), moet een afschrift van het advies van de huuradvies commissie worden overgelegd. Men kan zich dus nieti rechtstreeks met voorbijgaan 'van de commissie tot de kantonrechter, wiens zit tingen niet openbaar zyn, wenden. De kantonrechter geeft zyn beslis sing schriftelyk. Beroep op deze uit spraak is niet mogelijk. BESCHERMING Een huurder kan na het einde van de huur in zijn woning blijven, wan neer hij tenminste niet zelf de huur heeft opgezegd, of uitdrukkelijk In de beëindiging daarvan heeft toege stemd. Heruit blijkt derhalve, dat de wet de huurders duidelijk beschermt. Dit komt ook door andere bepalingen tot uiting. Men kan zich voorstellen, dat de verhuurder over een door hem ver huurde woning de beschikking wil krijgen, dat hij dc? woning dus wil vorderen. Daartoe kan hy alleen overgaan by ernstige overlast, door de huurder aan zijn medebewoners of de verhuurder aangedaan. Een voortdurende ruzie tussen de huur der en zijn onderhuurders kan der halve reden zijn de huurder uit zyn huis te zetten. De verhuurder is ook gerechtigd een hem toebehorende woning te vor deren, als de huurder een hem pas sende, soortgelijke woning kan krij gen, of wanneer de huurder niet toe stemt in een redelyk aanbod tot het aangaan van een nieuwe huurover eenkomst; of indien de verhuurder het onroerend goed want dat alles geldt ook voor bedryfsruimten dringend zelf nodig heeft, mits de economische en maatschappelijke be langen van alle erby betrokken par tyen dus ook van de onderhuur ders naar billijkheid in aanmer king genomen zijn; of wanneer de verhuurder de woning nodig heeft om aan een wettelijk voorschrift of een beschikking van overheidswege te voldoen. Zolang echter de huurder na het einde van de huur in het genot van zyn woning blijft, gelden dezelfde rechten en verplichtingen als tydens de huur. De wetbeschermt de huurdereven- eens, wanneer de woning in handen Stafford Cripps onder- sche'den. Sir Stafford Cripps, voormalig Brits minister xran Financiën, die thans om gezondheidsredenen in een Zwitsers sanatorium verblyft, is de onderscheiding „companion of ho- .nour" (lid van de in 1917 ingestelde „order of companions of honour") ten deel gevallen. Dit werd Maandag medegedeeld in de erelijst van Koning George ter ge legenheid van het nieuwe jaar. Élk jaar om deze tijd wordt een dergelij ke lijst van onderscheidingen gepu bliceerd. Het „companionship of honour", waarby geen titel wordt verleend, is een van de meest uitgelezen onder scheidingen, die de Koning kan ver lenen. De orde is beperkt tot slechts 65 leden. Dezlfde onderscheiding werd ver leend aan de liberale premier van Australië, Robert Menzies. 65. Maar Jimmy, zei Pat Poot op fluisterende toon, behalve dat wy je kwamen vragen weer goede vrienden te worden, is er nog iets anders. Wy hebben namelijk gisteren in een bierhuis, waar wy wel eens komen, iets gehoord, waar wy een beetje van zyn geschrokken. Mike en ik heb ben daar. lang en breed over zitten praten en wij zyn tot de conclusie gekomen dat het onze men senplicht is dat wy jou daar over inlichten. Er dreigt gevaar Jimmy, er dreigt gróót gevaar... Pat Poot en Mike Moker trokken zulke ernstige gezichten, dat Jimmy er toch een beetje van on der de indruk kwam. Wat is dat dan voor ge vaar? vroeg hy. Pat en Mike keken elkaar aan en daarna wierpen zy een paar schichtige blik ken om zich heen. De muren hebben hier oren- Jimmy, fluisterden zij. Laten wy even naar buiten gaan, dan kunnen wij in de auto van Mike even rustig praten. Je zult er ons later dankbaar om zijn... Goed, zei Jimmy, maar laten wij het niet te lang maken, want anders wordt Gcrrit Goochem ongerust, dat ik niet terugkom. van een andere eigenaar, die er de beschikking over wil hebben, over- faat. Wel kan zo'n nieuwe eigenaar e woning vorderen, omdat hg haar zelf nodig heeft, maar hy moet die woning dan uitdrukkelijk op econo mische gronden toegewezen krygen. De ontruiming kan dan pas geschie den drie jaar, nadat de nieuwe eige naar de woning kocht. De wetgever neeft aangenomen, dat het in deze drie jaar mogeiyk moet zyn, vooral als het woningtekort wat minder nn- pend wordt, een nieuw geschikt huis te vinden. DWINGEND RECHT Alle in de Huurwet opgenomen be palingen zijn dwingend recht. Dat wil zeggen, dat deze bepalingen na geleefd moeten worden en dat er dus niet van mag worden afgeweken. Een verhuurder kan derhalve nooit een hogere huur bedingen dan de wet toestaat. Wel kan evenwel een verhuurder een lagere huurprys toe staan, doch we geloven niet, dat dit vaak zal gebeuren. Van het stand- ount van de huiseigenaar is namelijk een verhoging van 15% in verhou ding tot de sterk gestegen onder houdskosten, aan de zeer matige kant. (Nadruk verboden). Hel wereldgebeuren Het slotcommuniqué over de jong ste Benelux-conferentie heeft on danks alle mooie woorden over we derzijds begrip niet kunnen verhelen, dat het resultaat een tegenslag was. Een tegenslag vooral voor Nederland. De Nederlandse delegatie heeft erop gestaan, dat per 1 Januari het land- bouwprotocol in werking zou treden, zoals dat in October te Luxemburg' was opgesteld. De Belgen, die zich daar eerst tegen verzetten, gaven tenslotte toe, maar niet dan nadat zy concessies hadden verkregen, die het protocol aanzienlyk aan waards hebben doen inboeten. De kern van de zaak is, dat de Belgen hun land bouw willen beschermen tegen in voer van goedkopere Nederlandse producten. Tot dusver hadden zij, dan ook het recht deze invoer naar eigen goeddunken te beperken of stop te zetten. In het oorspronkelyke proto col kwam een clausule voor, waarby de Nederlandse regering het recht kreeg zich met een Belgische beslis sing oneens te verklaren en arbitra ge in te roepen. De Belgen hebben de ze clausule gewipt, omdat zij niet de verplichting op zich willen nemen zich aan arbitrage te onderwerpen. In plaats daarvan is besloten een prijzencommissle in te stellen, die zal trachten dusdanige prijzen voor agrarische exportproducten vast te stellen, dat beide partyen zich bevre digd achten. Als deze commissie met tot overeenstemming kan komen is er verder geen beroep mogelijk en kan geen enkele instantie een binden de uitspraak doen. In feite heeft Ne derland dus niet meer bereikt dan dat de Belgen zich genadiglyk bereid verklaren tot praten over de pryzen zonder verder enige toezegging te doen. De landbouwredacteur van Het Pa rool ziet achter dit voor Nederland zo pyniyk resultaat van de Benelux- conferentie politieke oorzaken. Het is bekend, dat de Belgische ministers uit politieke noodzaak naar Den Haag zijn gekomen met het voornemen, minstens de arbitrage clausule uit het protocol te verwyde- ren. Voor wie het debat in het Belgi sche parlement over de landbouwbe groting heeft gevolgd, is dit een dui delijke zaak. Achter dat debat ech ter verschool zich de politieke agita tie van de by onze Zuiderburen op landbouwgebied vrijwel almachtige- Boerenbond, die zyn wyd vertakte commerciële belangen in hoge mate bedreigd acht door een Economische Unie. Het is zeker niet de Belgische boer in het algemeen, die de storm loop tegen het landbouwprotocol heeft geleid en evenmin alle 90.000 leden van de Boerenbond, maar het waren de leidende figuren van deze organisatie, die niet alleen het Bel gische ministerie van Landbouw vry- wel geheel in haar macht heeft, maar ook de Belgische landbouwpolitiek hoewel zy nog geen Z0% van de boren en tuinders vertegenwoordigt kan maken en breken. Het is de macht van deze commerciële organi satie in de Belgische politiek geweest die sterker is gebleken dan de kracht waarmee drie regeringen in October te Luxemburg een overeenkomst sloten.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 5