Frankrijk moet zijn defensie
versterken
Nieuwe huurwet beschermt
duidelijk de huurders
JIMMY BROWN, sportheld nol
Vordering van een woning
aan voorschriften gebonden
VECHTENDE STATENLEDEN
IN HET OUDE ZEELAND
Bene/ux-
tègenslag
WOENSDAG 3 JANUARI 1951
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Z
De Parijzenaar schudt het hoofd
over de enorme kosten
Marianne tussen Uncle Sam en Vadertje Stalin.
(Van onze correspondent)
PARIJS, Januari De grote en Invloedrijke Amerikaanse krant „The
New Vork Times" heeft onlangs in een hoofdartikel de vraag gesteld, of
landen als Frankrijk wel over de morele kracht beschikken om zich by een
eventuele aanval uit het Oosten flink te verdedigen. Dit hoofdartikel, waar
achter men ook een meer officiële Amerikaanse twijfel meent te moeten
zoeken, is in Frankrijk niet bijzonder goed ontvangen. Wanneer één per
soon door vijf andere goed gewapende mannen wordt overvallen, dan
vraagt men zich ook niet af, of die ene persoon wel de morele kracht be
zit om die vyt aanvallers het hoofd te bieden. Men vraagt zich eerder af,
of die aangevallene wel over de nodige wapens beschikt om zich met enige
kans op succes te verdedigen.
Spreken over morele kracht is heel mooi, zeggen de Fransen, maar die
morele kracht is zo ondergeschikt aan onze militaire kracht, dat we veel
beter eerst eens over onze wapenen kunnen spreken, voor we het over de
moraal krijgen.
Iedereen weet, dat het met die wa
pens in Frankrijk en trouwens in
bjjna alle andere West-Europese lan
den vrij droevig gesteld is.
Frankrijk heeft in de vijf na-oor-
logse jaren veel en veel meer geld
besteed aan de opbouw van zijn
ruïnes dan aan zijn leger, dat in 1940
al zo'n knauw gekregen heeft.
Schade aan rhampignonteell
door vorst.
Door de strenge vorst der laatste
dagen is aanzienlijke schade toege
bracht aan de champignonteelt. In
de Zuid-Limburgse grotten daalde
de temperatuur onrustbarend, zelfs
tot 0 graden. De constante tempera
tuur moet in de grotten ongeveer 10
graden bedragen. Bij een kweker in
Venlo is de gehele teelt bevroren.
Een tegenslag voor de champignon
kwekers in Zuid-Limburg is ook. dat
Van een georganiseerde export naar
Amerika voorlopig nog geen sprake
kan zjjn.
Merkwaardige winkels.
De stichting van Eva Peron heeft
in Buenos Aires 20 kruidenierswin
kels gekocht, welke tot model- „evi-
tawinkels" gemaakt zullen worden.
De bedoeling is er niet-winstgevende
zaken van te maken om de kosten
van het levensonderhoud te verlagen
en het „profiteren" van andere za
ken tegen te gaan.
Nu de internationale spanning
stijgt, wil men ook de militaire uit
gaven doen stijgen. In 1951 zal Parijs
700 milliard francs, of te wel bijna
8 milliard gulden voor zijn bewape
ning uitgeven. Dat wil zeggen een
derde gedeelte van de totale staats
uitgaven. Met dat geld wil men
trachten een leger van tien divisies
op de been te brengen.
BEWAPENING EN
HUIZENBOUW
De uitrusting van één moderne
tankdivisie kost net zo veel geld als
de bouw van een hele stad zo groot
als Haarlem. Als de gemiddelde Pa
rijzenaar zoiets leest en hij kijkt
eens om zich heen naar de misère,
die de ontstellende woningnood in
Parijs te weeg brengt, dan schudt hij
zijn hoofd over de zotheid van de we
reld, waarin wy leven.
Als men hem verder vertelt, dat
een vliegdckschip net zoveel frank
jes vergt als de constructie van liefst
20.000 woningen en dat het militaire
budget van een jaar genoeg zou zijn
om "iedere Fransman aan een com
fortabele woning te helpen, dan is 't
te begrijpen, dat er ondanks de ernst
van de toestand, tóch wel tegen de
ze enorme militaire uitgaven ge
sputterd wordt. Vooral ook, omdat
ik heel wat van mijn Paryse vrienden
zich heb horen afvragen of men,
zelfs met dit enorme bewapenings
budget, dat alle sociale vooruitgang
tot stilstaan» toe moet remmen, in
staat zal zijn een leger op te bou
wen, dat In een eventuele oorlog een
beslissende rol zal kunnen spelen.
Frankrijk stelt zich ten doel een
leger van twintig divisies samen te
stellen. Maar aan het einde van het
volgend jaar zullen er zeker niet
meer dan tien divisies modern bewa
pend zyn. Wat wil men daarmede
beginnen tegen een eventuele aanval
ler, die over honderd of meer divi
sies beschikt? Vandaar, dat die
vraag over de morele kracht nog al
wat bitterheid in Frankrijk heeft
verwekt. Het Franse volk heeft nu
al in twee oorlogen, de eerste en
zwaarste klappen moeten opvangen
en als de vrede wordt verstoord, aan
zal Frankrijk weer voorop moeten
staan Dat is geen prettig idee, voor
al, wanneer men zich bewust is van
de betrekkelijkheid van zijn militaire
kracht. Vandaar, dat men zich zo
krampachtig aan de vrede vast
klampt dat dit op Amerika soms de
indruk maakt van niet te willen kie
zen tussen Oost en West.
Die neutraliteit van een Derde macht
IV.-Europa, leeft inderdaad in de ge
dachten van heel wat Fransen, die
weten, dat hun land bij een komende
oorlog alleen maar alles kan verlie
zen. Hoe die neutraliteit te verwe
zenlijken weet men echter niet goed.
Wel hoort men steeds meer, dat Ma
rianne als bemiddelaarster tussen
Unele Sam en Vadertje Stalin veel
belangrijker werk kan verrichten, De prinsesjes vermaken zich te Sankt Anton uitstekend
dan als Marianne, die alleen maar beoefenen vlntig de ski-sport.
fofïLa^Uten 6 I Prinses Beatrix; prinses Ire£e en prinses Margriet ma-
(Nadruk verboden) hen goede vorderingen op de ski's.
Instelling' van huur- adviescommissies.
(Van onze parlementaire redacteur).
De nieuwe, op 1 Januari in werking getreden nieuwe Huurwet geeft,
zoals uit ons vorige artikel gebleken is, een aantal scherp omschreven
voorschriften en enkele minder scherpe richtlijnen, die in acht genomen
moeten worden bij de bepaling van de huurprijs by huur en verhuur.
Huurders en verhuurders zullen aan dc hand van deze regelen de ver
schuldigde prijs moeten vaststellen.
Behalve voor de huurprijsbepaling bevatten de wet en de uitvoeringsbe
palingen evenwel ook voorschriften voor de bescherming van de huurders.
Komen de partijen niet tot over
eenstemming, of stuiten zy by de uit
leg van de wet op moeilijkheden, dan
kunnen zij zich wenden tot de huur
adviescommissie. Zij kunnen dit ge
zamenlijk, maar ook ieder afzonder
lijk doen.
Dat was vroeger wel ?ns anders.
In de 17de eeuw bijvoorbeeld kwam
het twee maal van twistwoorden in
de Statenzaal tot een vechtpartij op
het Abdij plein. Wij moeten hierbij
bedenken, dat menig Statenlid toen
naast het algemeen welzijn ook
vaak zijn eigen belang of dat van
VERHALEN
Ze werden stevig berispt!
De Staten van Zeeland zijn dezer dagen weer aan 't vergaderen ge
weest om de belangen van ons gewest te behartigen. Hun voorgangers
deden dat reeds van eeuwen her, al waren de bevoegdheden vroeger
wel anders, daar Zeeland feitelijk toen een klein republiekje wras als
deel der zeven Verenigde Nederlanden.
Natuurlijk zijn de tegenwoordige Staten niet altijd eensgezind. Men
respecteert echter eikaars meningen, en scherpe woorden worden zel
den of nooit gehoord.
zijn familie op 't oog had. Wee de
gene, die hem daarin durfde tegen
te werken. Zo moest de Statenver
gadering in November van 't jaar
1626 zich bezig houden met het be
noemen van personen tot enkele
voorname posten. De salarissen van
de benoemde personen waren wel
niet hoog, maar het ambt gaf eer en
aanzien en, wat vooral niet verge
ten mag worden, er waren door
gaans nog bijzondere geldelijke
voordelen aan verbonden.
In genoemde Statenvergadering
moest voor en door 't gewest Zee
land een lid van de Raad van State
benoemd worden. De rijke en aan
zienlijke Gillis van Watervliet, heer
van Ellewoutsdijk, had zich be
ijverd daartoe benoemd te worden,
doch hij raakte er naast. Hij meen
de dit vooral te moeten wijten aan
zijn mede-afgevaardigde van Goes,
Philibert van Tuyl van Serooskerke,
heer van Tienhoven, wonende op
zijn kasteel Maelstede te Kapelle.
Na de vergadering op 't Abdij-
plein gekomen, sprak hij hem daar
over aan. Hierbij kwam het tot zul
ke hoge woorden, dat beide heren
op de openbare straat handgemeen
werden.
Het was geen alledaags schouw
spel, dat twee Statenleden op straat
elkaar te lijf gingen. Spoedig waren
er dan ook tal van nieuwsgierigen.
GEKWETST.
Hoe het gevecht is afgelopen is
niet precies bekend, maar wel dat
de Staten zich later met het voor
gevallene bemoeiden, daar dit was
„strekkende tot verkleining der re
gering en tot schandaal der ge
meente." Zij voelden zich terecht in
hun waardigheid gekwetst.
De zaak werd nauwkeurig onder
zocht en een aantal getuigen werd
gehoord, onder wie Ds Jacobus Mig-
grode, de chirurgijn Geraards en de
apotheker op de hoek „omtrent de
Zuidpoort". Uit de laatste twee ge
tuigen zou men kunnen opmaken,
dat er wonden waren toegebracht.
Het onderzoek wees uit, dat de heer
Van Watervliet de aanlegger der
Bij de traditionele opvoering in de
Amsterdamse Stadsschouwburg van
Vondels Gijsbrecht van Aerristel, ver
schenen natuurlijk ook Thomasvaer
en Pieternel weer ten tonele. Zij arri
veerden tot grote hilariteit van hel
publiek opbromfietsen en gaan
dus wel met hun tijd mee!
Alleszins merkwaardig is, wat een
Duitser aan het einde des jaars over
kwam. De 38-jarige reclame-schilder,
Heinrich Merk, had twee toten in een
loterij te Frankfort., met als hoofdprijs
een nieuwe .Mercedes"-auto, ge
kocht. Zijn vrouw zag er mets m en
wierp de loten in de goot. Merk viste
ze er uit op, stak ze bij zich en dacht
er verder niet over na.
De dagbladen te Frankfort publi
ceerden de nummers, waarop de
hoofdprijs was gevallen. Eén ei van
bevond zich in Merk's bezit, doch hij
las de uitslag niet. Frankfort-radio
riep de winnende nummers om, doch
Merk had de uitzending niet gehoord.
Op de dag, dat de prijzen zouden
worden uitgereikt, nam Merk een
krant om de kachel mee aan te ma
ken. Zyn oog viel óp het winnende
nummer en toen herinnerde hij zich
plotseling, dat hel in zijn bezit was
Als een razende zocht hij zyn zakken
of en vond de loten Merk had nog
een uur om van uit zijn dorpje, dal
ongeveer twintig kilometer buiten
Frankfort is gelegennaar de stad te
bomen, waai de prijzen zouden wor
den vitgereikt. Een paar minuten vooi
de uitreiking begon was hij ter plaat
sc en htj Icon vrijivel meteen de ,.Mer
cedes" in ontvangst nemen, die hij
7rromnt voor 9500 mark verkocht.
»Ik ben loerkelijk een geluksvogel"
was Merk's eigen commentaar.
„querelle" (twist) was geweest. Hy
kreeg een aanschrijving thuis ge
zonden met verbod om gedurende
drie jaren in de Statenvergadering
te verschijnen of naar enig ambt of
bediening ter begeving van de Sta
ten te dingen.
NOG EEN GEVECHT.
Een ander gevecht tussen Zeeuw
se Statenleden had plaats in het
jaar 1642. Johannes de Knuyt, wo
nende op de buitenplaats 't Huis O.
M. te Serooskerke, bekleedde enkele
belangrijke regeringsposten. Zo was
hij burgemeester van Middelburg
en vertegenwoordiger van de Eer
ste Edele (de prins van Oranje) in
de Statenvergadering.
Het is niet bekend waarom hij
met de raadpensionaris Stavenisse
twist kreeg. Wel dat hy een driftig
en opvliegend karakter had en Sta
venisse had geslagen en zelfs ern
stig gekwetst. Blijkbaar had hij dus
zijn degen getrokken.
Volgens de notulen van de ker-
keraad der Herv. gemeente te Mid
delburg werd in de vergadering van
14 November 1642 besloten beide
personen wegens hun vechtpartij
onder censuur te stellen. Aan J. de
Knuyt werd het bezoeken van het
eerstvolgend avondmaal ontzegd.
Als de heer Stavenisse van 2yn
wonden genezen zou zijn, zou ook
hem een dergelijke ontzegging wor
den toegezonden.
In 't begin van 't volgende jaar
hebben beide heren zich met elkaar
verzoend en werd de censuur opge
heven. B. J. d. M.
In het rechtsgebied van ieder kan
tongerecht is ten minste één zo'n
commissie gevestigd. De leden zyn
zodanig gekozen, dat de huurders en
verhuurders in gelijke mate zyn ver
tegenwoordigd. De commissies heb
ben tot taak aan de huurders of ver
huurders op hun verzoek advies uit
te brengen over de door de huurder
verschuldigde prys.
Verzoeken aan de huuradvies-com
missie moeten schriftelyk worden in
gediend. Zo nodig wordt dan vanwe
ge de commissie ter plaatse een on
derzoek ingesteld. Huurder en ver
huurder krijgen kennis van het tyd-
stip, waarop het verzoek in de zit
ting der commissie wordt behandeld.
Zy hebben beiden het recht deze be
handeling by te wonen. Daarna
wordt het advies der commissie
schriftelyk uitgebracht. Voor ieder
advies is een bedrag van 2.50 ver
schuldigd, dat by de indiening van 't
verzoek moet worden betaald.
Wellicht zullen nog niet alle com
missies reeds op 1 Januari 1951 ge
ïnstalleerd zyn, doch dit is een kwes
tie van korte duur.
GESCHILLEN
Men mag er op vertrouwen, dat de
partyen zich in de regel by het ad
vies van de huuradvies-commissie
neerleggen. De bedoeling van de wet
is dan ook, dat de huurders en de
verhuurders in middellyk overleg ejx
met inachtneming van de wettelijke
bepalingen hun wederzijdse verplich
tingen regelen.
Mocht er na het uitgebrachte ad
vies echter nog geen overeenstem
ming zyn, dan kan de kwestie aan de
kantonrechter worden voorgelegd.
Bij het schriftelyk verzoek aan deze
rechter om te verklaren, welke de
betalingsverplichting van de huurder
is (een verzoek, dat huurder en ver
huurder tezamen of afzonderlyk kun
nen indienen), moet een afschrift
van het advies van de huuradvies
commissie worden overgelegd. Men
kan zich dus nieti rechtstreeks
met voorbijgaan 'van de commissie
tot de kantonrechter, wiens zit
tingen niet openbaar zyn, wenden.
De kantonrechter geeft zyn beslis
sing schriftelyk. Beroep op deze uit
spraak is niet mogelijk.
BESCHERMING
Een huurder kan na het einde van
de huur in zijn woning blijven, wan
neer hij tenminste niet zelf de huur
heeft opgezegd, of uitdrukkelijk In de
beëindiging daarvan heeft toege
stemd. Heruit blijkt derhalve, dat de
wet de huurders duidelijk beschermt.
Dit komt ook door andere bepalingen
tot uiting.
Men kan zich voorstellen, dat de
verhuurder over een door hem ver
huurde woning de beschikking wil
krijgen, dat hij dc? woning dus wil
vorderen. Daartoe kan hy alleen
overgaan by ernstige overlast, door
de huurder aan zijn medebewoners
of de verhuurder aangedaan. Een
voortdurende ruzie tussen de huur
der en zijn onderhuurders kan der
halve reden zijn de huurder uit zyn
huis te zetten.
De verhuurder is ook gerechtigd
een hem toebehorende woning te vor
deren, als de huurder een hem pas
sende, soortgelijke woning kan krij
gen, of wanneer de huurder niet toe
stemt in een redelyk aanbod tot het
aangaan van een nieuwe huurover
eenkomst; of indien de verhuurder
het onroerend goed want dat alles
geldt ook voor bedryfsruimten
dringend zelf nodig heeft, mits de
economische en maatschappelijke be
langen van alle erby betrokken par
tyen dus ook van de onderhuur
ders naar billijkheid in aanmer
king genomen zijn; of wanneer de
verhuurder de woning nodig heeft
om aan een wettelijk voorschrift of
een beschikking van overheidswege
te voldoen.
Zolang echter de huurder na het
einde van de huur in het genot van
zyn woning blijft, gelden dezelfde
rechten en verplichtingen als tydens
de huur.
De wetbeschermt de huurdereven-
eens, wanneer de woning in handen
Stafford Cripps onder-
sche'den.
Sir Stafford Cripps, voormalig
Brits minister xran Financiën, die
thans om gezondheidsredenen in een
Zwitsers sanatorium verblyft, is de
onderscheiding „companion of ho-
.nour" (lid van de in 1917 ingestelde
„order of companions of honour")
ten deel gevallen.
Dit werd Maandag medegedeeld in
de erelijst van Koning George ter ge
legenheid van het nieuwe jaar. Élk
jaar om deze tijd wordt een dergelij
ke lijst van onderscheidingen gepu
bliceerd.
Het „companionship of honour",
waarby geen titel wordt verleend, is
een van de meest uitgelezen onder
scheidingen, die de Koning kan ver
lenen. De orde is beperkt tot slechts
65 leden.
Dezlfde onderscheiding werd ver
leend aan de liberale premier van
Australië, Robert Menzies.
65. Maar Jimmy, zei Pat Poot op fluisterende
toon, behalve dat wy je kwamen vragen weer
goede vrienden te worden, is er nog iets anders.
Wy hebben namelijk gisteren in een bierhuis,
waar wy wel eens komen, iets gehoord, waar wy
een beetje van zyn geschrokken. Mike en ik heb
ben daar. lang en breed over zitten praten en wij
zyn tot de conclusie gekomen dat het onze men
senplicht is dat wy jou daar over inlichten. Er
dreigt gevaar Jimmy, er dreigt gróót gevaar...
Pat Poot en Mike Moker trokken zulke ernstige
gezichten, dat Jimmy er toch een beetje van on
der de indruk kwam. Wat is dat dan voor ge
vaar? vroeg hy. Pat en Mike keken elkaar aan
en daarna wierpen zy een paar schichtige blik
ken om zich heen. De muren hebben hier oren-
Jimmy, fluisterden zij. Laten wy even naar buiten
gaan, dan kunnen wij in de auto van Mike even
rustig praten. Je zult er ons later dankbaar om
zijn... Goed, zei Jimmy, maar laten wij het niet te
lang maken, want anders wordt Gcrrit Goochem
ongerust, dat ik niet terugkom.
van een andere eigenaar, die er de
beschikking over wil hebben, over-
faat. Wel kan zo'n nieuwe eigenaar
e woning vorderen, omdat hg haar
zelf nodig heeft, maar hy moet die
woning dan uitdrukkelijk op econo
mische gronden toegewezen krygen.
De ontruiming kan dan pas geschie
den drie jaar, nadat de nieuwe eige
naar de woning kocht. De wetgever
neeft aangenomen, dat het in deze
drie jaar mogeiyk moet zyn, vooral
als het woningtekort wat minder nn-
pend wordt, een nieuw geschikt huis
te vinden.
DWINGEND RECHT
Alle in de Huurwet opgenomen be
palingen zijn dwingend recht. Dat
wil zeggen, dat deze bepalingen na
geleefd moeten worden en dat er dus
niet van mag worden afgeweken.
Een verhuurder kan derhalve nooit
een hogere huur bedingen dan de
wet toestaat. Wel kan evenwel een
verhuurder een lagere huurprys toe
staan, doch we geloven niet, dat dit
vaak zal gebeuren. Van het stand-
ount van de huiseigenaar is namelijk
een verhoging van 15% in verhou
ding tot de sterk gestegen onder
houdskosten, aan de zeer matige
kant.
(Nadruk verboden).
Hel wereldgebeuren
Het slotcommuniqué over de jong
ste Benelux-conferentie heeft on
danks alle mooie woorden over we
derzijds begrip niet kunnen verhelen,
dat het resultaat een tegenslag was.
Een tegenslag vooral voor Nederland.
De Nederlandse delegatie heeft erop
gestaan, dat per 1 Januari het land-
bouwprotocol in werking zou treden,
zoals dat in October te Luxemburg'
was opgesteld. De Belgen, die zich
daar eerst tegen verzetten, gaven
tenslotte toe, maar niet dan nadat
zy concessies hadden verkregen, die
het protocol aanzienlyk aan waards
hebben doen inboeten. De kern van
de zaak is, dat de Belgen hun land
bouw willen beschermen tegen in
voer van goedkopere Nederlandse
producten. Tot dusver hadden zij, dan
ook het recht deze invoer naar eigen
goeddunken te beperken of stop te
zetten. In het oorspronkelyke proto
col kwam een clausule voor, waarby
de Nederlandse regering het recht
kreeg zich met een Belgische beslis
sing oneens te verklaren en arbitra
ge in te roepen. De Belgen hebben de
ze clausule gewipt, omdat zij niet de
verplichting op zich willen nemen
zich aan arbitrage te onderwerpen.
In plaats daarvan is besloten een
prijzencommissle in te stellen, die
zal trachten dusdanige prijzen voor
agrarische exportproducten vast te
stellen, dat beide partyen zich bevre
digd achten. Als deze commissie met
tot overeenstemming kan komen is
er verder geen beroep mogelijk en
kan geen enkele instantie een binden
de uitspraak doen. In feite heeft Ne
derland dus niet meer bereikt dan
dat de Belgen zich genadiglyk bereid
verklaren tot praten over de pryzen
zonder verder enige toezegging te
doen.
De landbouwredacteur van Het Pa
rool ziet achter dit voor Nederland
zo pyniyk resultaat van de Benelux-
conferentie politieke oorzaken.
Het is bekend, dat de Belgische
ministers uit politieke noodzaak naar
Den Haag zijn gekomen met het
voornemen, minstens de arbitrage
clausule uit het protocol te verwyde-
ren.
Voor wie het debat in het Belgi
sche parlement over de landbouwbe
groting heeft gevolgd, is dit een dui
delijke zaak. Achter dat debat ech
ter verschool zich de politieke agita
tie van de by onze Zuiderburen op
landbouwgebied vrijwel almachtige-
Boerenbond, die zyn wyd vertakte
commerciële belangen in hoge mate
bedreigd acht door een Economische
Unie. Het is zeker niet de Belgische
boer in het algemeen, die de storm
loop tegen het landbouwprotocol
heeft geleid en evenmin alle 90.000
leden van de Boerenbond, maar het
waren de leidende figuren van deze
organisatie, die niet alleen het Bel
gische ministerie van Landbouw vry-
wel geheel in haar macht heeft, maar
ook de Belgische landbouwpolitiek
hoewel zy nog geen Z0% van de
boren en tuinders vertegenwoordigt
kan maken en breken. Het is de
macht van deze commerciële organi
satie in de Belgische politiek geweest
die sterker is gebleken dan de kracht
waarmee drie regeringen in October
te Luxemburg een overeenkomst
sloten.