Mevrouw Elout-Drabbe over
Toorops Zeeuwse tijd
1
Zeeuwen stonden model voor de
Apostelkoppen
ENAVO.
Van Vrouw tot Vrouw
^^ëvënsianig^iai^l
EREDIENST VAN HET GETAL
MATERIAALPOSITIE VAN DE
WONINGBOUW MINDER GUNSTIG
DONDERDAG 30 NOVEMBER 1930
PROVINCIAL* ZEEUWSE COURANT
T
„Een groot en beminnelijk man".
„Toorop was een man als een magneet. Hij trok allerlei kunstenaars en
kunstminnaars naar Domburg Boutens en Arthur van Schendel waren zijn
regelmatige gasten, zijn insiders mag ik wel zeggen. En Toorop was ook 'n
gelukkig mens, één van de gelukkigste mensen, die ik ontmoet heb. Dat
kwam door zijn geloof, niet alleen na z\jn Katholiek worden, maar ook daar
voor a) en door zijn enorme belangste lling voor zijn omgeving, door zijn le
ven boven eigen alledaagse zorgen. Toorop had 'n zwakke gezondheid, hij
liep moeilijk door 'n gebrek aan een zijner benen. Maar nooit heb ik hem
horen klagen
De Novemberwind giert om het
hoge huis van de familie Elout in
Domburg. De regen klettert tegen de
tuinramen. Hoge, zwarte bomen
staan in de tuin, als een uitnodiging
om hen met zwart krijt op het pa
pier te werpen, zoals ze afsteken te
gen de grijze duinrand in de verte
en de grauwe hemel.
In dit huis, in haar atelier op de
bovenverdieping, vertelt de 75-jarige
Domburgse schilderes M. Elout-
Drabbe over Toorops Zeeuwse tijd.
Nee, zegt zg bedachtzaam, nee,
een leerlinge van Toorop ben ik
eigenlgk niet. Maar ik schilderde als
jong meisje al ên mijn ouders kwa
men met Jan Toorop in contact,
toen hg in 1898 voor het eerst in
Domburg logeerde. Hij interesseerde
zich wel voor mgn werk, hij gaf mg
raad en ik heb ontzaglijk veel van
hem geleerd.
De jonge Schutz was mijn eigen
lijke leermeester, maar Toorop heeft
mij wel vele jaren lang sterk be
ïnvloed. U begrijpt, zo'n jong meisje
en' dan zo'n beroemdheid Twee en
vijftig jaar geleden is dat nu al
weer
Het eerste jaar logeerde Toorop
in het Strandhotel, het tweede jaar
in het Badhotel, toen een paar keer
bij de familie Drabbe, de ouders- van
Jan Toorop's Apostel Bartholomeus
(1912).
mevrouw Elout. In 1903 huurde hij
een huisje tegenover de kerk en la
ter het Toorophuis, dat nu de Dol
fijn is. Een paar maal heeft hij hier
een heel jaar vertoefd, bijvoorbeeld
toen hij in een pension werkte aan
de Kruisstaties van Oosterbeek. In
een klein, onooglijk kamertje maakte
hjj toen zijn meesterwerken. Toorop
bleef komen tot in de twintiger ja
ren, tot het lopen en reizen te moei
lijk voor hem werd.
DOMBURG ALS
KUNSTCENTRUM.
Er vormde zich destijds een
comité, zo vertelt mevrouw Elout,
waarvan Jan Heyse, Jacoba Heems
kerk, Hart Nibbrig, Jan Toorop en
ikzelf lid waren en dat ieder jaar een
permanente schilderkunsttentoon
stelling organiseerde. Alleen Jan
Heyse en ik zijn daar nog maar van
over. Tegenover de R.K. kerk werd
daar een gebouwtje voor neergezet,
ontworpen door Toorop. In de eerste
wereldoorlog werd dat afgebroken,
het is nog een tijdje boerenschuur
geweest in SerooskerkeEr is
nooit een ander voor in de plaats
gekomen. Maar wat trok dat ge
bouwtje een mensen naar Domburg!
Herinneringen aan een goede tijd zijn
altijd mooi. En mevr. Elout verdiepte
zich er met vreugde in.
TOOROP EN DE ZEEUWEN.
Toorop hield van de Zeeuwen,
vertelt zij verder. Als hij door de
bossen wandelde en een boer ont
moette, mocht hij graag op een goede
sigaar tracteren. Dan begon er een
eindeloos gesprek. Hg voelde zich
verbonden met de Walcherse men
sen, hij drong door in hun leven. En
zeer groot was zijn genegenheid voor
kinderen. Ik weet nog goed, hoe hij
zgn Apostelen hier tekende. Toorop
las dagelijks in de Bijbel als hij
Relletjes te Cairo.
Te Cairo hebben 2000 studenten ge
demonstreerd tegen „de Brits-Ameri
kaanse houding ten aanzien van de
nationale aspiraties van Egypte". Zij
marcheerden naar de ambassades
van Engeland en de V.S. Bij een bot
sing met de politie werden 25 poli
tiemannen en ruim 30 studenten ge
wond. De regering heeft de sluiting
van twee scholen bevolen. Dit zouden
„oproer-centra" zijn. Er bestaat een
verbod op demonstraties.
Veemarkthallen, Rotterdam
Vrijdag 1 December 215e
dan daarna wandelde, gebeurde het
soms, dat hij iemand tegenkwam,
waarin hij een Apostel had herkend.
Daar was hg dan volkomen van ver
vuld en hg rustte niet voor hg zo'n
kop dan kon tekenen. Eenmaal was
het een vrouwenkop: voor de Apostel
Johannes. Dat zullen niet zo heel
veel mensen weten. De meeste zijn
aangekocht door het Stedelgk Mu
seum t^ Amsterdam.
De vertelster denkt even na.
Nu moet u niet denken, dat
Toorop geen menselijke kanten had,
corrigeert zij zichzelf dan. Ik zat
laatst met een vriendin, wie Toorop
destijds nog al aardig het hof had
gemaakt, over Toorop te praten,
naar aanleiding van dat portret van
Toorop, dat van mjj in Gent heeft
gehangen. Nou, zei mijn vrien
din, je idealiseert hem behoorlijk, ik
heb hem veel wilder gekendEn
inderdaad, Toorop hield van lekker
eten en drinken en als hij bij ons
kwam eten was hg allerminst ver
geestelijkt. Maar ik zie hem altijd
voor mij als een groot, beminnelijk
man. Albert Plasschaert heeft ergens
geschreven: Waar Toorop is, daar
is ruimte. En dat is ook zo.
RUSTELOOS WERKEND
Rondom ons in het atelier hangt
werk van mevr. EloutDrabbe zelf,
uit verschillende perioden. Ook het
portret van Toorop is er. Er hangt
werk dat de invloed van Toorop ver
raadt, er hangt later werk, dat zijn
eigen, vrouwelijke karakter heeft
gekregen: een gezicht op de tuin,
waarop Toorop van uit ditzelfde ate
lier zo vaak heeft neergekeken, een
paar zachtkleurige cyclamenbloe-
men tegen donkergroene achter-
In Middelburg wordt thans
een Toorop-tentoonstelling ge
houdenDe bekende Domburg-
se schilderes Af. Elout-Drabbe
heeft Toorop goed gekend en
de tentoonstelling in Middel
burg was voor ons aanleiding
haar te interviewen. De weer
gave van dit gesprek vindt de
lezer hiernaast.
grond. Kustgezichten, andere bloe
men: fijn, harmonisch, met liefde ge
schilderd werk.
Ik heb hier in Domburg, behalve
in de Tooroptijd, altijd geïsoleerd
geschilderd. Geëxposeerd heb ik
vroeger wel, in Den Haag, Amster
dam, in Domburg zeer veel, vertelt
de schilderes. Op aanraden van
Toorop heb ik aan de Haagse Acade
mie gestudeerd. Ik mis de critïek
natuurlijk, maar ach, je schildert
niet voor de critiek, je schildert om
dat het moet, omdat je er behoefte
aan hebt mooie dingen weer te ge
ven.
En dat is dan het einde van dit
gesprek over Toorop met de vitale
Domburgse kunstenares. Rusteloos
werkt zij, maar deze middag is
gewijd geweest aan de herinnering
aan een groot kunstenaar, die ook
haar dierbaar is.
In mijn familie heb ik een bij
dehandse oude dame gekend,
die tot haar dochter placht te
zeggen: Bioscoop? Behoef je mij
niet heen te brengen; ik zie
elke dag films genoeg om mij
heen.
Ik moest aan haar vinnige
opmerking denken, toen ik de
lange, bittere brief van een le
zeres ten einde gelezen had.
Wezenlijk, wij zien vaak films,
die ons nog dagen lang achter
volgen als of het werkelijk de
fotografische weergave van een
reël en tragisch mensenlot was
geweest. Maar geen tragiek op
het witte doek kan halen bij
die, welke de grote regisseur
Leven ons af en toe onder de
ogen schuift.
Deze brief dan onthulde er
één van en indien ik u het
ganse lijdensverhaal hier naver
telde zoudt u mij verontwaar
digd in de rede vallen: Zoveel
narigheid in één mensenleven:
dat verdraagt de sterkste niet.
En toch draagt deze brief in
zijn eenvoud alle kenmerken
van echtheid{ ja, vermeldt her
haaldelijk uitdrukkelijk: Het
ergste zal ik u maar besparen.
En waaruit vloeit al die te
genslag, dat bijna ondraaglijke
verdriet en die verbittering te
gen de medemens voort Niet
uit karakterfouten, uit missla
gen of dwaasheden door deze
vrouw zelf begaan. Zelfs is er
bij haar geen sprake van een of
andere noodlottige erfelijke nei
ging of aangeboren ondeugd.
Neen, het ganse drama van
haar leven boordevol verdriet is
het gevolg van haar doodonge
lukkige jeugd.
Er wordt vaak en geestdriftig
over. de zegeningen en de op
voedkundige waarde van het
grote gezih geschreven. Daarin
schuilt veel waars: maar laten
deze enthousiaste propagandis
ten toch nooit vergeten, dat
een groot gezin op zichzelf voor
de kinderen even goed een
vloek kan betekenen, als de
ouders zich van hun verant
woordelijkheid nog minder be
wust zijn dan een kat of een
hond.
Deze vrouw doet een relaas
van haar kinderjaren, dat me
nig schrijver zou afschrikken
als al te somber. Eén zinnetje:
Spelen heb ik nooit gedaan, een
pop of een bal heb ik nooit in
handen gehad zegt meer dan
een heel boekdeel. Meeheulen,
altijd op kleinere broertjes en
zusjes passen, ruzie, honger en
ergerlijke verwaarlozing vor
men de zo vaak bezongen: beel
den uit haar kinderjaren.
En die onbeschrijflijke licha
melijke verwaarlozing deed
haar tenslotte het vreselijke,
nooit te boven gekomen leed
van haar leven aan: zij verloor
als jong meisje al het haar.
Kunt u zich ellendiger lot voor
een kind van zestien, zeventien
jaar voorstellenWij verdiepen
ons doorgaans niet in het lot
van dergelijke vrouwen. Wij
zijn kribbig als onze eigen
coiffure door allerlei oorzaken
eens wat minder voordelig uit
valt. Wij vinden het vanzelf
sprekend, dat wij een paar
I de kaak J
maal per dag voor de spiegel
onze lokken, al of niet ge
kruld, blond of bruin, of zwart
met kam en borstel bewerken;
dat wij ons af en toe bij de kap
per extra mooi laten maken (al
is dat mooi ook vaak betrekke
lijk voor de toeschouwer); wij
kijken wat triest als de eerste
grijze haren zich vertonen en
wij wensen ons in ae regel juist
die kleur van haardos, die de
natuur ons niet heeft toebe
deeld.
Ik ken roodharigen, die zich
bitter over haar prachtige krul
len beklagen, hoewel er, wan
neer de zon er op schijnt, geen
verrukkelijker haarkleur te be
denken is, en de grootste schil
ders haar met welgevallen aan
hun mooiste modellen hebben
toebedeeld. In keni>londines die
smachten naar ravenzwarte
lokken en brunettes, die zich
zilverblond laten bleken. Maar
wat is haar klein verdriet be
lachelijk bij de bittere ellende,
het durend gevoel van minder
waardigheid van de vrouw, die
een kale schedel moet verber
gen?
Want de medemens is wreed.
Deze vrouw, die als jong meisje
urenlang voor de spiegel tobde
om er „nog iets van te maken",
die zich levenslang in haar een
voudige stand krom heeft moe
ten werken om haar vals kapsel
te kunnen betalen zij doet
een boekje open over de domme
en wrede spotlust der mensen,
over haar hunkering naar
hartelijkheid en eenvoudige
menselijke liefde die telkens op
het hatelijkst werden bedrogen.
Zij telde niet mee, met haar
was alles geoorloofd, want zij
was een bespottelijke verschij
ning, één die geen eisen mocht
stellen, zij stond aan de schand
paal en iedereen mocht haar
uitlachen en met schimpscheu
ten bekogelen.
Er is een meer dan gewone
geestkracht voor nodig om bo
ven zo'n misdeeldheid uit te rij
zen. Elk lichamelijk gebrek
kwelt degene, die ermee door
het leven moet Maar een blin
de, een dove, een verminkte
worden met voorkomendheid
en zorg, op zijn minst met me
delijden bejegend. Doch een
vrouw, die het haar mist zij
lijdt onder een algemene be
spotting, tienmaal erger te dra
gen dan de grappen op „het
maantje" en „de biljartbal" van
haar mannelijke lotgenoten.
En toch is deze vrouw, wier
levert léén relaas van verdriet
en onrecht geweest is, dit ge
voel van verschoppeling te bo
ven gekomen. Haar eerste
troost was het bezit van een
dochtertje met lang fijn en
krullend haar. Zoals zij die
krullen verzorgd heeft en er
zich in verlustigd; haar ver
driet werd het kind tenminste
bespaard.
En de tweede bemoediging
die zij ondervond was een be
zoek bij de beroemde kapper
van Een. Niet, omdat zij daar
enige baat vond. Maar zij trof
er, tot haar verbazing en troost,
een gehele schare van lotgeno
ten. Vrouwen, die haar leven
lang onschuldig onder dezelfde
bespotting en achteruitzetting
geleden hadden, en die zich ein
delijk, eindelijk eens konden
uitspreken en tegenover ande
ren, die het begrepen.
Ik ben blij, dat deze vrouw
de moed voor die lange brief
gevonden heeft. Zij heeft ons in
elk geval weer eens geleerd hoe
rijk w\j zijn.
SASKIA.
GEHEUGENCELLEN IN CELLOPHAAN.
(Van een bijzondere medewerker)
Onlangs werd in de pers gewag gemaakt van de „gevaarlijke" hoogte die
onze hedendaagse techniek heeft bereikt. Prof. Fred. Polak memoreerde In
zijn inaugurale rede aan de Economische Hogeschool te Rotterdam de won
derbaarlijke electronische reken- en denkmachines, die het Amerikaanse
vernuft heeft uitgevonden en die steeds verder doordringen in het terrein
dat tot heden uitsluitend leek te zijn voorbehouden aan die zo gaarne als
„wilsvrij" beschouwde menselijke hersenena
Een en ander was voor ons aanleiding om eens wat nader kennis te ma
ken met die mechanisatie en met wat daarover in Nederland gaande is.
MAANOACS
3-5
WOENSDAGS
MET DE BEKENDE ..ENAVO-GARANTIE"
Wij bezochten daartoe het zg. „Ma
thematische Centrum" in Amsterdam,
ondergebracht in een groot gebouw
aan de 2de Boerhavestraat, waar wg
welwillend te woord werden gestaan
door de heer Van Wijngaarden, chef
van de Rekenafdeling.
Weinige lezers zullen van dit Cen
trum gehoord hebben, laat staan van
de omvang en werkingswijze er van
op de hoogte te zijn.
Op initiatief van de professoren
drs. J. G. van de Corput, J. F. Kok-
sma en D. van Dantzig is in 1946 de
grondslag voor deze onderneming
gelegd, waaraan hier te lande grote
behoefte bleek te bestaan. Op wis
kundig gebied heeft ons land name
lijk een zeer goede naam in de wereld
en vrgwel alle wiskundigen van Ne
derland zgn dan ook aangesloten bij
dit Centrum.
De practische taak van het insti
tuut is zeer uitgebreid; hier worden
opdrachten uitgevoerd, die vanwege
het industriële leven worden ontvan
gen. Allerlei grote commerciële instel
lingen en wetenschappelijke institu
ten zitten vaak met enorme reken
kundige problemen, voor de oplossing
waarvan hun de tijd en de competen
te medewerkers ontbreken. In het le-
a vensverzekeringsbedrijf, bij de
3 scheeD.shonvv vltavhiL
J scheepsbouw, de vliegtuüïinduatrie. 't
KNMI, enz., komen herhaaldelijk pro
blemen aan de orde, die van hoogst
actueel belang zgn uit constructie-
oogpunt of wel, zoals b.v. bij de weer
voorspelling, binnen een bepaalde ter
mijn tot oplossing moeten zijn ge
bracht. Wanneer men wil weten hoe
het weerverloop zal zijn bv. geduren
de de eerstvolgende zes maanden, dan
spreekt het vanzelf dat de berekenin
gen, die daarvoor nodig zijn, geen zes
maanden mogen duren, omdat het be
lang dan practisch nul zal zijn ge
worden.
De trillingsverschijnselen die optre
den in vliegtuigvleugels bij zeer hoge
snelheden, zijn vaak van doorslaand
belang voor de vraag hoe de construc
tie moet worden opgezet en in ver
band met de concurrentie kan het
voor een bepaalde firma eenvoudig 'n
levenskwestie betekenen om spoedig
te weten of een bepaalde constructie
voldoende veiligheidsmarge biedt of
niet.
NIET DOR EN TAAI
En hoe gaat dat rekenen nu, zal men
zich afvragen.
Wij werden rondgeleid door de heer
Berghuis, die ons meenam naar een
waar een aantal vrouwelijke
Hier was het dat we geplaatst wer
den tegenover een levendige en
charmante! weerlegging van de al
gemene mening, dat de cijfers altijd
taai en dor zouden wezen.
Het jeugdige gezelschap namelijk,
dat hier na een speciale opleiding te
werk wordt gesteld, leeft zichtbaar
mede met het doen en laten van deze
dure machines. Men moet niet den
ken dat machines onfeilbaar zijn! Dat
is juist het boeiende: ze kunnen heus
ook wel eens fouten maken! Het ge
beurt soms gelukkig niet vaak
dat een der vele duizenden spoeltjes
en contactjes stiekum weigert
VOOR HET HOOGALTAAR
VAN DE REKENKUNDE
Maar reeds voerde de heer Berg
huis ons mede naar het „pièce ae
résistance" van het Centrum: de gro
te ARRA oftewel „Algemene Relais
Rekenmachine Amsteroam", die in 'n
apart vertrek staat opgesteld. Hier
bevindt men zich inderdaad voor een
soort hoogaltaar van de rekenkunde.
Het is op gegevens door de heer Van
Wijngaarden in Amerika verzameld,
dat deze indrukwekkende series elec-
trische precisie-instrumenten hier
door twee jonge werktuigkundigen
konden worden opgebouwd. Hoewel de
machine reeds practisch wordt ge
bruikt. bevindt men zich met haar
nog steeds in het stadium van het ex
periment.
Op grondslag van de vier hoofd
bewerkingen In de rekenkunde: op
tellen, aftrekken, vermenijjyuldl-
gen en delen, is het mogelyk om
door middel van de ARRA vrywel
alle denkbare rekenkundige opga
ven in een minimum van t(jd te
doen uitvoeren. De tafelmaehines
rekenen gemiddeld 100 maal snel
ler dan een mens, maar de ARRA
rekent weer 100 maal sneller dan
de tafelmachines.
De electronische rekenmachine, die
eerlang ook ergens in Nederland zal
Britse atoomgeleerden onder leiding van de Nobelprijs-winnaar Prof. C.
E. Powell zijn van plan op 32 km. hoogte in de stratosfeer onderzoekingen
te doen, waarbij men aanwijzingen hoopt <e verkrijgen omtrent de my
sterieuze krachten, die de atoomkernen binden. Geleerden van de Univer
siteit van Bristol ho|»en binnenkort een ballon met een diameter van 30
meter te kunnen laten opstijgen, als voorloopster van een dubbel zo groot
exemplaar, dat tegen het voorjaar gereed zal zijn. Aan de proefballon
worden een miniatuur radiozender, fotografische platen eneen gewone
wekker bevestigd. Bij het aflopen van deze wekker wordt een electrische
kring gesloten, waardoor de parachutes, welke de fotografische platen be
vatten, los gelaten worden. Men verwacht, dat deeltjes uit de ruimte
zich op de emulsielaag der platen zullen vastzetten voordat ze door bot
singen met luchtatomen vernietigd worden. Het onderzoek van de foto
grafische platen, welke men in ongeschonden staat terug hoopt te vinden,
zal een jaar in beslag nemen. Enige assistenten bezig met het inpakken
der apparatuur; links de miniatuurzender, op de tafel de wekkerinstallatie
(liggende in het midden.)
Omtrent de resultaten van de pre
mieregeling 1950 kunnen uiteraard
twee maanden na haar inwerkingtre
ding nog weinig inlichtingen worden
verstrekt. Het feit echter, dat thans
reeds enige honderden aanvragen om
premie by het ministerie zijn binnen
gekomen, duidt er wel op, dat er ani
mo is.
Ten aanzien van de arbeidsproduc
tiviteit is de minister van mening, dat
het optimum nog niet bereikt is.
Het ligt in het voornemen van de
minister na 31 December a.s. de be
schikking verminderde bijdragen wo-
ningwetbouw 1950 niet langer toe te
passen.
De geruchten, dat het bouwen in
'52 geheel vrij zal worden gegeven
z(jn vals. Wel streeft de minister er
naar meer vrijheid te geven, zoals
o.a. kan bljjken uit de instelling van
de vrUe sector en liet vrijgeven van
de herbouw, doch anderzijds is hy van
mening, dat een zekere beheersing
van de bouwactiviteit, althans in gro
te lijnen, voorhands niet gemist lean
worden.
krachten ingespannen bezig waren verrijzen, rekent echter niet minder
met electrische rekenmachines van dan 10.000 maal sneller dan de tafel-
tafelmodel. machine!
Minister ontkent dat het bouwen in 1952 geheel vrij zal
worden gegeven.
De materiaalpositie van de woningbouw, die zich in het begin gunstig
liet aanzien, heeft in de laatste tijd enkele minder gunstige aspecten gekre
gen. De vooruitzichten voor de materiaalvoorziening zgn onzeker. Er moet
niet op worden gerekend, dat meer kan worden uitgevoerd dan het bouw
plan 195L aangeeft. Aldus het antwoord der regering op het verslag der
begrotlngs-commissie uit de Tweede Kamer over de begroting van Weder
opbouw en Volkshuisvesting.
KROTWONINGEN
Zolang in Nederland nog een groot
woningtekort bestaat en tienduizen
den gezinnen op onvoldoende wijze
zgn ondergebracht, is het niet moge
lijk op een enigszins behoorlijke
schaal de opruiming van krotten ter
hand te nemen.
HUURWET
Het tijdstip van het in werking tre
den van de huurwet is zoals be
kend gekoppeld aan het in wer
king treden van de in de Staton-Gene-
raal in behandeling '/.ynde belasting
wetten. Het zal van de duur van deze
behandeling afhangen of de huurwet
per 1 Januari a.s. in werking kan tre
den.
D.U.W.; GUNSTIGE VERANDE
RING IN ARBEIDSREGELING
Aan huisvesting In kampen is nog
niet te ontkomen, omdat niet overal
waar werkloosheid heerst werkobjec-
ten op korte afstand beschikbaar zijn.
De gewestelijke arbeidsbureaus hou
den evenwel bij aanwyzing van DUW-
arbeiders voor de kampen rekening
met de gezinsomstandigheden.
De minister is, in overeenstemming
met zgn ambtsgenoot van Sociale Za
ken. tot het besluit gekomen een gun
stige verandering te brengen in de
arbeidsregeling, in die zin, dat bg de
z.g. wekelijkse kampen de arbeiders
ook gedurende de ene week des Vrij
dagsavonds en de andere week des
Zaterdagsmiddags naar huis kunnen
gaan.
„Piloot" Mickey was
huwelijkszwendelaar
Goedgelovige meisjes gaven hem
geld en cadeaux.
Eind vorige week is voor de offi
cier van Justitie te Amsterdam een
huwelijkszwendelaar geleld, die ln
korte tjjd een groot aantal vrouwen
wist te bedriegen door zich voor ge
zagvoerder van de K.L.M. uit te ge
ven.
De zwendelaar was een mijnwer
ker van 24 jaar. Hij kwam uit Ge
leen, waar zijn huwelijk hopeloos was
mislukt. De jonge avonturier Het
zich een fraaie uniform aanmeten,
die sterke overeenkomst vertoonde
met die van een K.L.M.-piloot. Eerst
knoopte hij relaties aan met een
getrouwde vrouw uit Maastricht.
Haar dochter van 16 ging voor de
„verloofde door. Toen de echtgenoot
echter lont bee-on te ruiken nam de
„piloot" de wijk naar de hoofdstad.
Daar zag hij binnen een half jaar
tijds kans zich „officieel" met zes
meisles te verloven. Buiten die zes
knoonte hij nog relaties aan met niet
minder dan 10 anderen. Bij een van
deze „verloofden" woonde hij in huis.
Natuurlijk moest hij reizen maken
(als gezagvoerder) naar Indonesië,
Amerika enCanada. Op dit land
exploiteert de K.L.M. geen luchtlijn,
doch dat bleken de „verloofden" en
haar ouders niet te weten. Mickey
fzo was zijn naam) kon dus maar
weinig thuis zijn en zo verschafte hQ
zichzelf gelegenheid al zijn relatie»
aan te houden. De goedgelovige meis
les gaven hem onderdak, kleren en
cadeau's. Bovendien kon hü af en toe
ook een ..lening" sluiten. Mickey Hep
in de val. toen een van de verloofden
een voor hem bestemde brief one ri
de. De meisies kwamen met elkaar
S'boHn*. de beroemde Finse 'n contact en gingen in optocht naar
L,mpoiiVst rdt 18 December de politie. Daar zijn ze nu een fllu-
85 jaar. sie armer geworden.
ANNA BLAMAXS ROMAN
„EENZAAM AVONTUUR"
BEKROOND.
Op advies van een commissie, heb
ben B. en W. van Amsterdam beslo
ten de literatuurprijs-A-1949 der ge
meente Amsterdam (groot 2000.-)
beschikbaar gesteld voor het beste
oorspronkelijk verhalend proza, dat
tussen 5 Mei 1945 en 1 Januari 1949
door een Nederlandse auteur voor de
eerste maal was gepubliceerd en nog
ia, toe te kennen aan
haar roman
niet was bekroont
Anna Blaman voor
„Eenzaam avontuur".
Scherpe daling op effedenmarkt
te New York.
Dinsdag deed zich een golf van
verkopen op de effectenmarkt van
New York voor, als gevolg van de
jongste ernstige ontwikkelingen in
Korea. Naar schatting beliepen de
dalingen der noteringen een bedrag
van 2.500.000.000 dollar. De verliezen
Hepen uiteen van een tot ruim vier
dollar per aandeel. De daling der
koersen was de scherpste sinds de
nederlagen, die de Amerikaanse troe
pen in het begin van de Koreaanse
oorlog leden.