Mevrouw Elout-Drabbe over Toorops Zeeuwse tijd 1 Zeeuwen stonden model voor de Apostelkoppen ENAVO. Van Vrouw tot Vrouw ^^ëvënsianig^iai^l EREDIENST VAN HET GETAL MATERIAALPOSITIE VAN DE WONINGBOUW MINDER GUNSTIG DONDERDAG 30 NOVEMBER 1930 PROVINCIAL* ZEEUWSE COURANT T „Een groot en beminnelijk man". „Toorop was een man als een magneet. Hij trok allerlei kunstenaars en kunstminnaars naar Domburg Boutens en Arthur van Schendel waren zijn regelmatige gasten, zijn insiders mag ik wel zeggen. En Toorop was ook 'n gelukkig mens, één van de gelukkigste mensen, die ik ontmoet heb. Dat kwam door zijn geloof, niet alleen na z\jn Katholiek worden, maar ook daar voor a) en door zijn enorme belangste lling voor zijn omgeving, door zijn le ven boven eigen alledaagse zorgen. Toorop had 'n zwakke gezondheid, hij liep moeilijk door 'n gebrek aan een zijner benen. Maar nooit heb ik hem horen klagen De Novemberwind giert om het hoge huis van de familie Elout in Domburg. De regen klettert tegen de tuinramen. Hoge, zwarte bomen staan in de tuin, als een uitnodiging om hen met zwart krijt op het pa pier te werpen, zoals ze afsteken te gen de grijze duinrand in de verte en de grauwe hemel. In dit huis, in haar atelier op de bovenverdieping, vertelt de 75-jarige Domburgse schilderes M. Elout- Drabbe over Toorops Zeeuwse tijd. Nee, zegt zg bedachtzaam, nee, een leerlinge van Toorop ben ik eigenlgk niet. Maar ik schilderde als jong meisje al ên mijn ouders kwa men met Jan Toorop in contact, toen hg in 1898 voor het eerst in Domburg logeerde. Hij interesseerde zich wel voor mgn werk, hij gaf mg raad en ik heb ontzaglijk veel van hem geleerd. De jonge Schutz was mijn eigen lijke leermeester, maar Toorop heeft mij wel vele jaren lang sterk be ïnvloed. U begrijpt, zo'n jong meisje en' dan zo'n beroemdheid Twee en vijftig jaar geleden is dat nu al weer Het eerste jaar logeerde Toorop in het Strandhotel, het tweede jaar in het Badhotel, toen een paar keer bij de familie Drabbe, de ouders- van Jan Toorop's Apostel Bartholomeus (1912). mevrouw Elout. In 1903 huurde hij een huisje tegenover de kerk en la ter het Toorophuis, dat nu de Dol fijn is. Een paar maal heeft hij hier een heel jaar vertoefd, bijvoorbeeld toen hij in een pension werkte aan de Kruisstaties van Oosterbeek. In een klein, onooglijk kamertje maakte hjj toen zijn meesterwerken. Toorop bleef komen tot in de twintiger ja ren, tot het lopen en reizen te moei lijk voor hem werd. DOMBURG ALS KUNSTCENTRUM. Er vormde zich destijds een comité, zo vertelt mevrouw Elout, waarvan Jan Heyse, Jacoba Heems kerk, Hart Nibbrig, Jan Toorop en ikzelf lid waren en dat ieder jaar een permanente schilderkunsttentoon stelling organiseerde. Alleen Jan Heyse en ik zijn daar nog maar van over. Tegenover de R.K. kerk werd daar een gebouwtje voor neergezet, ontworpen door Toorop. In de eerste wereldoorlog werd dat afgebroken, het is nog een tijdje boerenschuur geweest in SerooskerkeEr is nooit een ander voor in de plaats gekomen. Maar wat trok dat ge bouwtje een mensen naar Domburg! Herinneringen aan een goede tijd zijn altijd mooi. En mevr. Elout verdiepte zich er met vreugde in. TOOROP EN DE ZEEUWEN. Toorop hield van de Zeeuwen, vertelt zij verder. Als hij door de bossen wandelde en een boer ont moette, mocht hij graag op een goede sigaar tracteren. Dan begon er een eindeloos gesprek. Hg voelde zich verbonden met de Walcherse men sen, hij drong door in hun leven. En zeer groot was zijn genegenheid voor kinderen. Ik weet nog goed, hoe hij zgn Apostelen hier tekende. Toorop las dagelijks in de Bijbel als hij Relletjes te Cairo. Te Cairo hebben 2000 studenten ge demonstreerd tegen „de Brits-Ameri kaanse houding ten aanzien van de nationale aspiraties van Egypte". Zij marcheerden naar de ambassades van Engeland en de V.S. Bij een bot sing met de politie werden 25 poli tiemannen en ruim 30 studenten ge wond. De regering heeft de sluiting van twee scholen bevolen. Dit zouden „oproer-centra" zijn. Er bestaat een verbod op demonstraties. Veemarkthallen, Rotterdam Vrijdag 1 December 215e dan daarna wandelde, gebeurde het soms, dat hij iemand tegenkwam, waarin hij een Apostel had herkend. Daar was hg dan volkomen van ver vuld en hg rustte niet voor hg zo'n kop dan kon tekenen. Eenmaal was het een vrouwenkop: voor de Apostel Johannes. Dat zullen niet zo heel veel mensen weten. De meeste zijn aangekocht door het Stedelgk Mu seum t^ Amsterdam. De vertelster denkt even na. Nu moet u niet denken, dat Toorop geen menselijke kanten had, corrigeert zij zichzelf dan. Ik zat laatst met een vriendin, wie Toorop destijds nog al aardig het hof had gemaakt, over Toorop te praten, naar aanleiding van dat portret van Toorop, dat van mjj in Gent heeft gehangen. Nou, zei mijn vrien din, je idealiseert hem behoorlijk, ik heb hem veel wilder gekendEn inderdaad, Toorop hield van lekker eten en drinken en als hij bij ons kwam eten was hg allerminst ver geestelijkt. Maar ik zie hem altijd voor mij als een groot, beminnelijk man. Albert Plasschaert heeft ergens geschreven: Waar Toorop is, daar is ruimte. En dat is ook zo. RUSTELOOS WERKEND Rondom ons in het atelier hangt werk van mevr. EloutDrabbe zelf, uit verschillende perioden. Ook het portret van Toorop is er. Er hangt werk dat de invloed van Toorop ver raadt, er hangt later werk, dat zijn eigen, vrouwelijke karakter heeft gekregen: een gezicht op de tuin, waarop Toorop van uit ditzelfde ate lier zo vaak heeft neergekeken, een paar zachtkleurige cyclamenbloe- men tegen donkergroene achter- In Middelburg wordt thans een Toorop-tentoonstelling ge houdenDe bekende Domburg- se schilderes Af. Elout-Drabbe heeft Toorop goed gekend en de tentoonstelling in Middel burg was voor ons aanleiding haar te interviewen. De weer gave van dit gesprek vindt de lezer hiernaast. grond. Kustgezichten, andere bloe men: fijn, harmonisch, met liefde ge schilderd werk. Ik heb hier in Domburg, behalve in de Tooroptijd, altijd geïsoleerd geschilderd. Geëxposeerd heb ik vroeger wel, in Den Haag, Amster dam, in Domburg zeer veel, vertelt de schilderes. Op aanraden van Toorop heb ik aan de Haagse Acade mie gestudeerd. Ik mis de critïek natuurlijk, maar ach, je schildert niet voor de critiek, je schildert om dat het moet, omdat je er behoefte aan hebt mooie dingen weer te ge ven. En dat is dan het einde van dit gesprek over Toorop met de vitale Domburgse kunstenares. Rusteloos werkt zij, maar deze middag is gewijd geweest aan de herinnering aan een groot kunstenaar, die ook haar dierbaar is. In mijn familie heb ik een bij dehandse oude dame gekend, die tot haar dochter placht te zeggen: Bioscoop? Behoef je mij niet heen te brengen; ik zie elke dag films genoeg om mij heen. Ik moest aan haar vinnige opmerking denken, toen ik de lange, bittere brief van een le zeres ten einde gelezen had. Wezenlijk, wij zien vaak films, die ons nog dagen lang achter volgen als of het werkelijk de fotografische weergave van een reël en tragisch mensenlot was geweest. Maar geen tragiek op het witte doek kan halen bij die, welke de grote regisseur Leven ons af en toe onder de ogen schuift. Deze brief dan onthulde er één van en indien ik u het ganse lijdensverhaal hier naver telde zoudt u mij verontwaar digd in de rede vallen: Zoveel narigheid in één mensenleven: dat verdraagt de sterkste niet. En toch draagt deze brief in zijn eenvoud alle kenmerken van echtheid{ ja, vermeldt her haaldelijk uitdrukkelijk: Het ergste zal ik u maar besparen. En waaruit vloeit al die te genslag, dat bijna ondraaglijke verdriet en die verbittering te gen de medemens voort Niet uit karakterfouten, uit missla gen of dwaasheden door deze vrouw zelf begaan. Zelfs is er bij haar geen sprake van een of andere noodlottige erfelijke nei ging of aangeboren ondeugd. Neen, het ganse drama van haar leven boordevol verdriet is het gevolg van haar doodonge lukkige jeugd. Er wordt vaak en geestdriftig over. de zegeningen en de op voedkundige waarde van het grote gezih geschreven. Daarin schuilt veel waars: maar laten deze enthousiaste propagandis ten toch nooit vergeten, dat een groot gezin op zichzelf voor de kinderen even goed een vloek kan betekenen, als de ouders zich van hun verant woordelijkheid nog minder be wust zijn dan een kat of een hond. Deze vrouw doet een relaas van haar kinderjaren, dat me nig schrijver zou afschrikken als al te somber. Eén zinnetje: Spelen heb ik nooit gedaan, een pop of een bal heb ik nooit in handen gehad zegt meer dan een heel boekdeel. Meeheulen, altijd op kleinere broertjes en zusjes passen, ruzie, honger en ergerlijke verwaarlozing vor men de zo vaak bezongen: beel den uit haar kinderjaren. En die onbeschrijflijke licha melijke verwaarlozing deed haar tenslotte het vreselijke, nooit te boven gekomen leed van haar leven aan: zij verloor als jong meisje al het haar. Kunt u zich ellendiger lot voor een kind van zestien, zeventien jaar voorstellenWij verdiepen ons doorgaans niet in het lot van dergelijke vrouwen. Wij zijn kribbig als onze eigen coiffure door allerlei oorzaken eens wat minder voordelig uit valt. Wij vinden het vanzelf sprekend, dat wij een paar I de kaak J maal per dag voor de spiegel onze lokken, al of niet ge kruld, blond of bruin, of zwart met kam en borstel bewerken; dat wij ons af en toe bij de kap per extra mooi laten maken (al is dat mooi ook vaak betrekke lijk voor de toeschouwer); wij kijken wat triest als de eerste grijze haren zich vertonen en wij wensen ons in ae regel juist die kleur van haardos, die de natuur ons niet heeft toebe deeld. Ik ken roodharigen, die zich bitter over haar prachtige krul len beklagen, hoewel er, wan neer de zon er op schijnt, geen verrukkelijker haarkleur te be denken is, en de grootste schil ders haar met welgevallen aan hun mooiste modellen hebben toebedeeld. In keni>londines die smachten naar ravenzwarte lokken en brunettes, die zich zilverblond laten bleken. Maar wat is haar klein verdriet be lachelijk bij de bittere ellende, het durend gevoel van minder waardigheid van de vrouw, die een kale schedel moet verber gen? Want de medemens is wreed. Deze vrouw, die als jong meisje urenlang voor de spiegel tobde om er „nog iets van te maken", die zich levenslang in haar een voudige stand krom heeft moe ten werken om haar vals kapsel te kunnen betalen zij doet een boekje open over de domme en wrede spotlust der mensen, over haar hunkering naar hartelijkheid en eenvoudige menselijke liefde die telkens op het hatelijkst werden bedrogen. Zij telde niet mee, met haar was alles geoorloofd, want zij was een bespottelijke verschij ning, één die geen eisen mocht stellen, zij stond aan de schand paal en iedereen mocht haar uitlachen en met schimpscheu ten bekogelen. Er is een meer dan gewone geestkracht voor nodig om bo ven zo'n misdeeldheid uit te rij zen. Elk lichamelijk gebrek kwelt degene, die ermee door het leven moet Maar een blin de, een dove, een verminkte worden met voorkomendheid en zorg, op zijn minst met me delijden bejegend. Doch een vrouw, die het haar mist zij lijdt onder een algemene be spotting, tienmaal erger te dra gen dan de grappen op „het maantje" en „de biljartbal" van haar mannelijke lotgenoten. En toch is deze vrouw, wier levert léén relaas van verdriet en onrecht geweest is, dit ge voel van verschoppeling te bo ven gekomen. Haar eerste troost was het bezit van een dochtertje met lang fijn en krullend haar. Zoals zij die krullen verzorgd heeft en er zich in verlustigd; haar ver driet werd het kind tenminste bespaard. En de tweede bemoediging die zij ondervond was een be zoek bij de beroemde kapper van Een. Niet, omdat zij daar enige baat vond. Maar zij trof er, tot haar verbazing en troost, een gehele schare van lotgeno ten. Vrouwen, die haar leven lang onschuldig onder dezelfde bespotting en achteruitzetting geleden hadden, en die zich ein delijk, eindelijk eens konden uitspreken en tegenover ande ren, die het begrepen. Ik ben blij, dat deze vrouw de moed voor die lange brief gevonden heeft. Zij heeft ons in elk geval weer eens geleerd hoe rijk w\j zijn. SASKIA. GEHEUGENCELLEN IN CELLOPHAAN. (Van een bijzondere medewerker) Onlangs werd in de pers gewag gemaakt van de „gevaarlijke" hoogte die onze hedendaagse techniek heeft bereikt. Prof. Fred. Polak memoreerde In zijn inaugurale rede aan de Economische Hogeschool te Rotterdam de won derbaarlijke electronische reken- en denkmachines, die het Amerikaanse vernuft heeft uitgevonden en die steeds verder doordringen in het terrein dat tot heden uitsluitend leek te zijn voorbehouden aan die zo gaarne als „wilsvrij" beschouwde menselijke hersenena Een en ander was voor ons aanleiding om eens wat nader kennis te ma ken met die mechanisatie en met wat daarover in Nederland gaande is. MAANOACS 3-5 WOENSDAGS MET DE BEKENDE ..ENAVO-GARANTIE" Wij bezochten daartoe het zg. „Ma thematische Centrum" in Amsterdam, ondergebracht in een groot gebouw aan de 2de Boerhavestraat, waar wg welwillend te woord werden gestaan door de heer Van Wijngaarden, chef van de Rekenafdeling. Weinige lezers zullen van dit Cen trum gehoord hebben, laat staan van de omvang en werkingswijze er van op de hoogte te zijn. Op initiatief van de professoren drs. J. G. van de Corput, J. F. Kok- sma en D. van Dantzig is in 1946 de grondslag voor deze onderneming gelegd, waaraan hier te lande grote behoefte bleek te bestaan. Op wis kundig gebied heeft ons land name lijk een zeer goede naam in de wereld en vrgwel alle wiskundigen van Ne derland zgn dan ook aangesloten bij dit Centrum. De practische taak van het insti tuut is zeer uitgebreid; hier worden opdrachten uitgevoerd, die vanwege het industriële leven worden ontvan gen. Allerlei grote commerciële instel lingen en wetenschappelijke institu ten zitten vaak met enorme reken kundige problemen, voor de oplossing waarvan hun de tijd en de competen te medewerkers ontbreken. In het le- a vensverzekeringsbedrijf, bij de 3 scheeD.shonvv vltavhiL J scheepsbouw, de vliegtuüïinduatrie. 't KNMI, enz., komen herhaaldelijk pro blemen aan de orde, die van hoogst actueel belang zgn uit constructie- oogpunt of wel, zoals b.v. bij de weer voorspelling, binnen een bepaalde ter mijn tot oplossing moeten zijn ge bracht. Wanneer men wil weten hoe het weerverloop zal zijn bv. geduren de de eerstvolgende zes maanden, dan spreekt het vanzelf dat de berekenin gen, die daarvoor nodig zijn, geen zes maanden mogen duren, omdat het be lang dan practisch nul zal zijn ge worden. De trillingsverschijnselen die optre den in vliegtuigvleugels bij zeer hoge snelheden, zijn vaak van doorslaand belang voor de vraag hoe de construc tie moet worden opgezet en in ver band met de concurrentie kan het voor een bepaalde firma eenvoudig 'n levenskwestie betekenen om spoedig te weten of een bepaalde constructie voldoende veiligheidsmarge biedt of niet. NIET DOR EN TAAI En hoe gaat dat rekenen nu, zal men zich afvragen. Wij werden rondgeleid door de heer Berghuis, die ons meenam naar een waar een aantal vrouwelijke Hier was het dat we geplaatst wer den tegenover een levendige en charmante! weerlegging van de al gemene mening, dat de cijfers altijd taai en dor zouden wezen. Het jeugdige gezelschap namelijk, dat hier na een speciale opleiding te werk wordt gesteld, leeft zichtbaar mede met het doen en laten van deze dure machines. Men moet niet den ken dat machines onfeilbaar zijn! Dat is juist het boeiende: ze kunnen heus ook wel eens fouten maken! Het ge beurt soms gelukkig niet vaak dat een der vele duizenden spoeltjes en contactjes stiekum weigert VOOR HET HOOGALTAAR VAN DE REKENKUNDE Maar reeds voerde de heer Berg huis ons mede naar het „pièce ae résistance" van het Centrum: de gro te ARRA oftewel „Algemene Relais Rekenmachine Amsteroam", die in 'n apart vertrek staat opgesteld. Hier bevindt men zich inderdaad voor een soort hoogaltaar van de rekenkunde. Het is op gegevens door de heer Van Wijngaarden in Amerika verzameld, dat deze indrukwekkende series elec- trische precisie-instrumenten hier door twee jonge werktuigkundigen konden worden opgebouwd. Hoewel de machine reeds practisch wordt ge bruikt. bevindt men zich met haar nog steeds in het stadium van het ex periment. Op grondslag van de vier hoofd bewerkingen In de rekenkunde: op tellen, aftrekken, vermenijjyuldl- gen en delen, is het mogelyk om door middel van de ARRA vrywel alle denkbare rekenkundige opga ven in een minimum van t(jd te doen uitvoeren. De tafelmaehines rekenen gemiddeld 100 maal snel ler dan een mens, maar de ARRA rekent weer 100 maal sneller dan de tafelmachines. De electronische rekenmachine, die eerlang ook ergens in Nederland zal Britse atoomgeleerden onder leiding van de Nobelprijs-winnaar Prof. C. E. Powell zijn van plan op 32 km. hoogte in de stratosfeer onderzoekingen te doen, waarbij men aanwijzingen hoopt <e verkrijgen omtrent de my sterieuze krachten, die de atoomkernen binden. Geleerden van de Univer siteit van Bristol ho|»en binnenkort een ballon met een diameter van 30 meter te kunnen laten opstijgen, als voorloopster van een dubbel zo groot exemplaar, dat tegen het voorjaar gereed zal zijn. Aan de proefballon worden een miniatuur radiozender, fotografische platen eneen gewone wekker bevestigd. Bij het aflopen van deze wekker wordt een electrische kring gesloten, waardoor de parachutes, welke de fotografische platen be vatten, los gelaten worden. Men verwacht, dat deeltjes uit de ruimte zich op de emulsielaag der platen zullen vastzetten voordat ze door bot singen met luchtatomen vernietigd worden. Het onderzoek van de foto grafische platen, welke men in ongeschonden staat terug hoopt te vinden, zal een jaar in beslag nemen. Enige assistenten bezig met het inpakken der apparatuur; links de miniatuurzender, op de tafel de wekkerinstallatie (liggende in het midden.) Omtrent de resultaten van de pre mieregeling 1950 kunnen uiteraard twee maanden na haar inwerkingtre ding nog weinig inlichtingen worden verstrekt. Het feit echter, dat thans reeds enige honderden aanvragen om premie by het ministerie zijn binnen gekomen, duidt er wel op, dat er ani mo is. Ten aanzien van de arbeidsproduc tiviteit is de minister van mening, dat het optimum nog niet bereikt is. Het ligt in het voornemen van de minister na 31 December a.s. de be schikking verminderde bijdragen wo- ningwetbouw 1950 niet langer toe te passen. De geruchten, dat het bouwen in '52 geheel vrij zal worden gegeven z(jn vals. Wel streeft de minister er naar meer vrijheid te geven, zoals o.a. kan bljjken uit de instelling van de vrUe sector en liet vrijgeven van de herbouw, doch anderzijds is hy van mening, dat een zekere beheersing van de bouwactiviteit, althans in gro te lijnen, voorhands niet gemist lean worden. krachten ingespannen bezig waren verrijzen, rekent echter niet minder met electrische rekenmachines van dan 10.000 maal sneller dan de tafel- tafelmodel. machine! Minister ontkent dat het bouwen in 1952 geheel vrij zal worden gegeven. De materiaalpositie van de woningbouw, die zich in het begin gunstig liet aanzien, heeft in de laatste tijd enkele minder gunstige aspecten gekre gen. De vooruitzichten voor de materiaalvoorziening zgn onzeker. Er moet niet op worden gerekend, dat meer kan worden uitgevoerd dan het bouw plan 195L aangeeft. Aldus het antwoord der regering op het verslag der begrotlngs-commissie uit de Tweede Kamer over de begroting van Weder opbouw en Volkshuisvesting. KROTWONINGEN Zolang in Nederland nog een groot woningtekort bestaat en tienduizen den gezinnen op onvoldoende wijze zgn ondergebracht, is het niet moge lijk op een enigszins behoorlijke schaal de opruiming van krotten ter hand te nemen. HUURWET Het tijdstip van het in werking tre den van de huurwet is zoals be kend gekoppeld aan het in wer king treden van de in de Staton-Gene- raal in behandeling '/.ynde belasting wetten. Het zal van de duur van deze behandeling afhangen of de huurwet per 1 Januari a.s. in werking kan tre den. D.U.W.; GUNSTIGE VERANDE RING IN ARBEIDSREGELING Aan huisvesting In kampen is nog niet te ontkomen, omdat niet overal waar werkloosheid heerst werkobjec- ten op korte afstand beschikbaar zijn. De gewestelijke arbeidsbureaus hou den evenwel bij aanwyzing van DUW- arbeiders voor de kampen rekening met de gezinsomstandigheden. De minister is, in overeenstemming met zgn ambtsgenoot van Sociale Za ken. tot het besluit gekomen een gun stige verandering te brengen in de arbeidsregeling, in die zin, dat bg de z.g. wekelijkse kampen de arbeiders ook gedurende de ene week des Vrij dagsavonds en de andere week des Zaterdagsmiddags naar huis kunnen gaan. „Piloot" Mickey was huwelijkszwendelaar Goedgelovige meisjes gaven hem geld en cadeaux. Eind vorige week is voor de offi cier van Justitie te Amsterdam een huwelijkszwendelaar geleld, die ln korte tjjd een groot aantal vrouwen wist te bedriegen door zich voor ge zagvoerder van de K.L.M. uit te ge ven. De zwendelaar was een mijnwer ker van 24 jaar. Hij kwam uit Ge leen, waar zijn huwelijk hopeloos was mislukt. De jonge avonturier Het zich een fraaie uniform aanmeten, die sterke overeenkomst vertoonde met die van een K.L.M.-piloot. Eerst knoopte hij relaties aan met een getrouwde vrouw uit Maastricht. Haar dochter van 16 ging voor de „verloofde door. Toen de echtgenoot echter lont bee-on te ruiken nam de „piloot" de wijk naar de hoofdstad. Daar zag hij binnen een half jaar tijds kans zich „officieel" met zes meisles te verloven. Buiten die zes knoonte hij nog relaties aan met niet minder dan 10 anderen. Bij een van deze „verloofden" woonde hij in huis. Natuurlijk moest hij reizen maken (als gezagvoerder) naar Indonesië, Amerika enCanada. Op dit land exploiteert de K.L.M. geen luchtlijn, doch dat bleken de „verloofden" en haar ouders niet te weten. Mickey fzo was zijn naam) kon dus maar weinig thuis zijn en zo verschafte hQ zichzelf gelegenheid al zijn relatie» aan te houden. De goedgelovige meis les gaven hem onderdak, kleren en cadeau's. Bovendien kon hü af en toe ook een ..lening" sluiten. Mickey Hep in de val. toen een van de verloofden een voor hem bestemde brief one ri de. De meisies kwamen met elkaar S'boHn*. de beroemde Finse 'n contact en gingen in optocht naar L,mpoiiVst rdt 18 December de politie. Daar zijn ze nu een fllu- 85 jaar. sie armer geworden. ANNA BLAMAXS ROMAN „EENZAAM AVONTUUR" BEKROOND. Op advies van een commissie, heb ben B. en W. van Amsterdam beslo ten de literatuurprijs-A-1949 der ge meente Amsterdam (groot 2000.-) beschikbaar gesteld voor het beste oorspronkelijk verhalend proza, dat tussen 5 Mei 1945 en 1 Januari 1949 door een Nederlandse auteur voor de eerste maal was gepubliceerd en nog ia, toe te kennen aan haar roman niet was bekroont Anna Blaman voor „Eenzaam avontuur". Scherpe daling op effedenmarkt te New York. Dinsdag deed zich een golf van verkopen op de effectenmarkt van New York voor, als gevolg van de jongste ernstige ontwikkelingen in Korea. Naar schatting beliepen de dalingen der noteringen een bedrag van 2.500.000.000 dollar. De verliezen Hepen uiteen van een tot ruim vier dollar per aandeel. De daling der koersen was de scherpste sinds de nederlagen, die de Amerikaanse troe pen in het begin van de Koreaanse oorlog leden.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 7