Indonesië beleefde zijn eerste
:isten-races
seepki
Berlijn, stad der vluchtelingen
„STROMBOLI"
1
In Bandoeng zag men ze rennen
Op 't Maije
LcMcdcrn
Iedere dag melden zich 300 personen
op het vluchtelingenbureau
Gij snakt
«'"ADEM!
de beste
WOENSDAG 22 NOVEMBER 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Eenvoudig kindergenoegen was een verademing.
(Van onze correspondent).
BANDOENG, November. Toegejuicht door honderden enthousiaste
kijkers behaalde Willie Westhoff in een spannende eindstrijd, als eerste
de titel Zeepkist-kampioen van de Preanger. Waaraan de dertienjarige
coureur tevens de titel van Zeepkist-kampioen van Indonesië kan toe
voegen.
Met zyn zelf geknutselde wagen no. 193 heeft hy in een sportieve stryd,
die twee dagen duurde, 300 mededingers achter zich gelaten en daarmee
de prachtige beker van het A. I. D. de Preangerbode plus een echte le
vende bok in de wacht gesleept.
De eerste Zeepkistenrace van In
donesië was het initiatief van het
Bandoengse dagblad het A. I. D. de
Preangerbode. De organisatoren mo
gen terug zien op een in alle onder
delen geslaagd experiment.
Zaterdagmiddag in Bandoeng.
Op de Palmenlaan staan ze opge
steld. Ruim honderd renwagens. Van
eenvoudige zeepkistjes, afgewisseld
door margarinekistjes, tot super-de-
luxe racewagens. Sommige keurig
geconstrueerd en van een technische
volmaaktheid, die iemand doet twij
felen aan „het zelfgemaakte". Uit
de grote luidsprekers op de helft
van de baan klinkt „opstellen voor
het défilé" en na een hevig geren,
dat met de rennen zelfs niets te ma
ken heeft, komt het zover, dat het
Bandoengse Politie-muzieklcorps kan
afmarcheren.
Achter de lustig-blazende agenten
I
ZO WAARLIJK
11c herkende het fragile mannetje-
zonder-haar ogenblikkelijk. Dit was
de kleine Johannes Ereukelaar, han
delaar in ijswafels, die een paar
maanden geleden zulke gekke bok-
kesprongen had gedanst als getuige
in een onbelangrijke beledigingszaak.
Dit anderhalvemeterse manneke, dat
alsmaar schuw en onderdanig naar
de tribune gluurde, waar een fregat
van-een-vrouw zat met alle zeilen
op, dit kuitenkruipertje van een ijs
mannetje, dat geen wil en geen haar
en geen levensvreugde had, dit on
dermaatse stukje pech zat vandaag
zwaar in de dalles.
Vervolging wegens memeed. En
daarmee zijn ze niet lekker, bij de
heren van het recht. Alevel nee. dat
staat op het lijstje van middelzwa
re operaties tegen hoog tarief, 'n
Jaar ben je allicht uit de circulatie
en ten slotte zit een mens twaalf
maanden niet uit op de punt van een
naald.
Neem het hem kwalijk, dat Breu-
kelander met die priemende ogen
van het echtelijk Geluk in zyn rug
getje zat te zweten van narigheid
toen de dagvaarding begon te ont
vouwen, hoezeer hijzelf z'n muizen-
hoofd in de galg van de Justitie had
gewurmd. Toen Janus Kommer en
Adriaan van 't Zelfde hier in Sep
tember hun beledigde gemoederen op
het groene laken legden, had Johan
nes Breukelaar als getuige tussen
die twee bomen-van-kerels inge
staan. Het was op een landweg ge
weest, dat hij de scheldpartij tussen
de beide kerels had aangehoord en
als ie was doorgereden met z'n ijs
cokar, dan ware er niets gebeurd.
Maar hij had. lekker voorover lig
gend op z'n karretje, fijn genoten
van de litteraire lekkernijen, die de
beide boerenzoons elkaar naar het
dikke hoofd wierpen. De grootste
klap scheen uitgedeeld door Kom
mer, want Van 't Zelfde had ijlings
een klacht ingediend. Maar daarna
was ook Kommer naar de politie ge
lopen en de politie had er Johannes
Breukelaar ingehaald als getuige.
Vervolgens was Kommer bij Breu
kelaar gekomen en had 'm ge
zegd wat 'ie zeggen moest en ten-
leste was Van 't Zelfde hem versche
nen en had 'm al evenzeer een let
terlijke tekst gedicteerd. En omdat
Breukelaar slecht van onthouwen is
en een klein mannetje zonder besef
van heldendom en martelaarschap,
had 'ie voor de rechtbank, met zijn
zwerende vingers omhoog, zó erbar
melijk een hele hutspot bij elkaar
gelogen, dat de rechter hem op de
korrel nam voor meineed.
Kommer en Van 't Zelfde, die al
lang weer goeie vrienden zijn. kwa
men tegen het ijscoventertje getui
gen. En Johannes zelf wist weinig
anders te pleiten dan mankement
aan het benul voorzover het ging
om het geheugenwerk. „Ik kon op
Zondagsschool me versie al niet oxxt-
houwë."
U is blijkbaar ook vergeten, wat
u daar geleerd moet hebben over het
valse getuigenis geven, zei de rech
ter scherp. Hebben Kommer en Van
t Zelfde u bedreigd of omgekocht?
De wafelkramer kromp schielijk
meen. haalde hoorbaar ziin neus op
en schudde het hoofd. Maar op de
tribune zat een vrouw te grommen...
Het was duidelijk, dat hier een
klein mannetje in een groot Drama
was gerold en dat de beide boe
renzoons. die onaandoenlijk naar de
doodsstrijd van 's mannekens laat
ste weerstand keken méér op hun
geweten hadden, dan ooit zwart op
wit zal komen vast te staan.
Breukelaar liet alle kansen, die
hem nog geboden werden, uit de han
den rollen. Hij ging. zuchtend en
zwetend in angst en verwarring on
der.
Het werd een eis van twaalf maan
den. De advocaat, die sympathiek
en menselijk op het verschil wees
tussen het ijscomannetje en de ver
bonden machten der twee schreeuwe
rige en scheldende andijviepoters,
er nog wel een maand of drie
nebben afgepraat Maar de volgende
zomer zal toch ruimschoots voorbij
zyn, alvorens Johannes Breukelaar
tot kar en bel en wafels is weder
gekeerd. En dat alles, omdat 'ie ef-
fetjes bleef luisteren.
rolt een lange rij van zeepkisten.
Langse de baan verdringen zich de
toeschouwers en vergeten in hun
enthousiasme de bloemenpracht en
de gemillimeterde grasgazons van
de tuinen, waarin ze staan. De zwaar
beproefde bewoners van de djalan
Soekandjadi hebben alles echter zeer
sportief opgevat. Bravo. Want toen
de eigenlijke series van de race be
gonnen, was er geen houden meer
aan. Bamboebanken stortten kreu
nend in elkaar, de touwen van de af
zetting bleken plotseling onvindbaar
en soms was het zelfs moeilijk de
race-baan te ontdekken. Niemand
wilde iets van de wedstrijd missen.
Bereidwilligen waren er ook. Toen
één van de rijdende plankencombina
ties niet bepaald snel over de baan
gleed en daardoor zo'n 60 meter ach
ter zijn collega's aankroop, vond één
van de omstanders dat dit geval ge
holpen moest worden. Hij zette zijn
voet op de achterkant van het wa
gentje om met een goedbedoelde trap
ae snelheid wat op te voeren. Helaas
zakte het vehikel door zoveel krachts
vertoon onder de voetzool in elkaar.
De jeugdige renner wrong zich zie
dend uit de brokstukken en schreeuw
de „Lammeling, mijn wagen vernie
len, dat ken je hè". Het publiek zorg
de ervoor, dat de ongelukkige Sama
ritaan met 't schaamrood op de ka
ken afdroop.
AAN DE PIT.
Aan de Pit stonden de vaders van
de coureurs. Met doorgezwete over
hemden en nog meer blos op hun
wangen dan de zenuwachtige renners.
Ze lagen op hun knieën voor réchter-
achterwielen of achter linkervoorwie
len. Op het laatste moment werd
een mankement aan de wagen van
hun kroost hersteld. Hier en daar
lag duidelijk op het ouderlijke ge
zicht de spijt, dat hijzelf niet in de
cabine mocht stappen. Ze stonden
daar met him besmeurde gezichten
en hun vette handen kwasi onver
schillig de tijden van hun zoons uit
te wisselen. Vaak schoot er één uit
zijn slof met „dat karretje van me.
best wagentje, maakte effe een tijd
van 43,7". Buiten de races was de
man employé van een grote handels
firma. Daar in de Pit werd geluk
en leed op voorbeeldige wijze tussen
vader en zoon gedeeld.
AAN DE FINISH.
Twee dagen lang trachtten een
paar journalisten van het A. I. D.
aan het eindpunt van de baan, met
de moed der wanhoop, de toeschou
wers duidelijk te maken, dat ze toch
per sé achter de touwen moesten
blijven. Dit was dringend noodzake
lijk, want de snelheid, waarmee de
coureurs naar beneden kwamen rij
den, overtrof alle verwachtingen.
Diep over hun sturen gebogen, de
grote valhelm op de ltrullebol, snor
den zy naar de finish.
Soms ging het wel eens verkeerd
en verloor een jonge zeepkisteling
de macht over het stuur. Dan flitste
de ongelukkige wagen als een voet
zoeker over de weg en kwam meestal
nogal hardhandig, tegen de schenen
van de toeschouwers, tot stilstand.
Over het algemeen echter stuurden
de coureurs voorbeeldig. Eén van de
jongens moest op 't laatste ogenblik
voor zijn vriendjes invallen. Hij be
landde ook tussen de benen van de
omstanders, omdat het vriendje ver
geten had te vertellen, dat je bij, een
bocht naar links het stuur naar
rechts moest draaien
Het zijn een paar onvergetelijke
dagen geworden voor de Bandoeng
se jeugd en in dezelfde mate voor de
Bandoengse bevolking. Misschien zal
iemand opmerken, dat het toch hele
maal niet belangrijk is om zo uit
gebreid over een doodgewone zeep
kisten race te vertellen. Laat ik er
dan bijvertellen, dat dit zeepkisten-
rennen in „Indonesië" zyn geweest.
Een evenement, dat hier beleefd is,
zoals een Dex'by in Engeland. Waar
om? Omdat de verhoudingen in In
donesië anders liggen, omdat het iets
feweest is. waaraan wij ons hart heb-
en kunnen ophalen. Omdat we
enthousiasme gezien hebben, mede
leven, opgewektheid, plezier, vreug
de en twee middagen niet aan zor
gen hebben gedacht
Het klinkt wonderlijk voor zo'n een
voudig kindergenoegen, maar voor
ons was het een verademing, zoals
we die slechts zelden beleven. Oud
en jong heeft in volle overgave ge
noten en dat is op zichzelf een oase i
in een stug en nuchter bestaan.
(Nadruk verboden)
Advertentie.
n-otuucfijii
ie VEILIG
Straatrovers te Nijmegen
gegrepen.
De x-echerche te Nijmegen heeft
dezer dagen een goede slag geslagen.
Verschillende malen reeds was by de
poütie aangifte gedaan, dat bij de
Batavierweg enige straatrovers de
omgeving onveilig maakten. De laat
ste maanden zijn daar minstens vier
mensen overvallen, bewusteloos gesla
gen en van hun geld beroofd, onder
wie ook een Hagenaar, die door de
bandieten was meegelokt. Een per
soon werd beroofd van zijn porte
feuille met 900.
De politie heeft in verband met
deze straatdiefstallen, welke meestal
gepleegd werden in de deels ver
woeste wijken, een 23-jarige fa-
biïeksarbeider en twee jonge typo
grafen aangehouden.
130 Delftenaren hebben
13 ribben.
Bij het bevolkingsonderzoek op
t.b.c. jn Delft is gebleken, dat 130
mensen dertien in plaats van twaalf
ribben hadden. Dit was het geval bij
91 vrouwen en 39 mannen.
Afschaffing Nederlands geëist.
Op een vergadering van HBS-scho-
lieren te Semarang werd geëist dat
het Nederlands als voertaal zou wor
den afgeschaft. Na afloop van de
vergadex*ing werd een optocht door
de stad gehouden.
Rood 5 e3 Bronsgrotn 6c 4 Croon
10+c5 Violet 2Qc7 Blauw
BEELDGROOTTE 22_27m.m. 2EGELGROOTTE 26,31 m m.
KAMTANDING 12 14-12'/JE
ALKAUVRIJ
Zij moeten rondkomen van schamele ondersteuning.
(Van. onze correspondent).
BERLIJN. November. De Kxino Fischerstraat in Berlyn is töt in
de verste uithoeken der Sovjet-zóne een vast begrip geworden. Hier be
vindt zicli in een weinig aantrekkelijk bakstenen gebouw het vluehtelin-
genbureati der stad, waar alle personen zich moeten melden, die voor de
communistische terreur gevlucht zyn en niet meer naar de Sovjet-zone
kunnen terugkeren. Dagelyks komen hier gemiddeld 300 personen aan.
Zij hebben have en goed in de steek gelaten en bezitten dikwijls niet meer
dan hetgeen zy aan hebben. Men vindt onder hen gedeserteerde agenten
van het politie-leger, arbeiders uit Aue, onteigende ondernemers, mid
denstanders, die hun zaak aan de staat hebben moeten afstaan, intellec
tuelen en talloze ambtenaren.
Zij worden door de nooit ophou
dende zuiveringsgolven naarWest-
Berlijn gedreven. Vluchten is voor
duizenden en nog eens duizenden de
enige uitweg geworden om aan de
I gevangenis te ontsnappen. Bij deze
I rechtstreeks bedreigden voegen zich
jet-zóne zijn gevlucht en zich al dan
niet legaal in West-Berlijn ophouden.
Dank zij haar werkzaamheden heeft
men op het vluchtelingenbureau
reeds herhaalde malen personen
kunnen ontmaskei'en, die in dienst
stonden van de communistische po-
litie-organen, samenwerkten met de
M.V.D. of verschillende vergrijpen
tegen de menselijkheid hadden be
dreven, vóór zij in ongenade vielen.
Deze personen ontgaan dan hun ver
diende straf niet.
(Nadruk verboden).
Advertentie.
MET
INGR1D BERGMAN
DE VAL VAN EEN GROOT REGISSEUR
Zelden heeft een film nog voor zij gereed was reeds zo de publieke be
langstelling geprikkeld als het geval was met de film „Stromboli", de film,
die een eind maakte aan de zo zorgvuldig gekweekte en gekoesterde Berg
man-mythe. Deze ZweedsAmerikaanse actrice werd in de Joop der ja
ren door haar Hollywoodse managers met grote behoedzaamheid naar vo
ren gebracht: de gebruikelijke brute reclame bleef bij haar achterwege.
Van Ingxid Bergman geen prikkelende foto's; over haar niet de star-
gosslp, de roddel, die een filmster interessant moet maken. In liet Holly
wood, waar iedere grote ster minstens een paar keer opzienbarend ge
trouwd en gescheiden geweest moet zyn om by het publiek op te vallen,
moest Ingrid Bergman de aandacht op zich vestigen door een cultus van
sympathieke eenvoud en deugdzaamheid. Het grote publiek, dat zich an
ders zo by voorkeur in schandaaltjes verkneutert, respecteerde haar als
het Ideaal van tocgewyde vrouw en actrice.
Toen trok Ingrid naar Italië en kwam de filmregisseur Roberto Ros-
sellini in haar leven. En het publiek moest ontnuchterd aanvaarden, dat
zijn zo hoog tronende heldin toch maar heel gewoon mens was: zeer ge
ruchtmakende onthullingen over haar privé-leven, de pynlyke geschiede
nis van haar scheiding en haar nieuwe huwelijk met Rossellini, met wie
zy toentertijd de film „Stromboli" maakte, deden het aureool volkomen
in scherven vallen. Dientengevolge kwam het zelfs tot acties tegen deze
film, die In grid's Italiaanse periode markeert en de eerste vrucht is van
de romantische samenwerking tussen haar en Rosellini.
huis, naar de eeuwige triestheid en
ellende.
VEEL PATHOS.
Of ze zich inderdaad nog weet te
i'edden deelt de film niet meer mee.
Het doet er overigens weinig toe,
want deze rolprent is xnet zoveel
pathos gemaakt, dat er maar heel
weinig momenten- zijn waarin de
toeschouwer nog in deze vrouw kan
geloven. Rossellini heeft zijn film ge
heel ondergeschikt gemaakt aan de
eredienst van zijn geliefde. Vrijwel
voortdurend is zij voor de camera en
vrijwel voortdurend beheerst zij het
filmbeeld met de gekunsteldheid van
de Hollywoodse star. Geen ogenblik
is zij werkelijk de vrouw, die ze
speelt; de tragiek van dit rampzali
ge en innexiijk verscheurde wezen
wordt bij haar nergens werkelijkheid.
Als voorbeeld kan gelden de lange
beeldenreeks van de vrouw, die twee
dagen achtereen over de vulkaan
helling strompelt, moederziel alleen
in volslagen rampzaligheid: temid-
Thans is dan de film „Stromboli", helling naar de andere zijde van het den van rook, as, vuil, stof en dam-
die dit voorjaar bij de wereldpremière eiland om van daar te trachten de ÏJ» laat de füm ons dan steeds een
te New-York evenvee' sensatie als wereld, waarnaar ze zo snakt, te be- volkomen schoon opgepoetste actrice
teleurstelling veiwekte, in Nederland reiken. Maar ook dan juist moet de met keurig gekapte lokken,
te zien. En wie zich tot nogtoe niet vulkaan weer tot een uitbarsting zeifa in de scène, waarin ze na ver-
bekommerde om de privé-geschiede- komen en verbijsterd dwaalt de vrouw twyteid op de harde rotsgrond in
nis, blijft hier de ontgoochelingen rond tussen gloeiende lava en be- slaap te zyn gevallen, temidden van
toch niet bespaard. Want Ingrid dwelmende rook. Haar onbevredigde j«t_rtUen de as-regen ontwaakt.
Bergman, die, hoewel zij nooit een zelfzucht geeft zij op in 't besef het wordt aan het publiek een sur-
groot actrice was. toch enkele intc- kind, dat ze verwacht, tc moeten ïïf?4'^°L5e"l.traPfclle ,werH
ressante rollen zeer aanvaardbaar redden. En temidden van de walmen- SSfiTS. wj?
gespeeld had (denk slechts aan Gas- de dood rondom begeeft ze zich het decor nergens gestalte krijgt,
light") loet in „Stromboli" geen strompelend op de terugweg naar LONG-SHOT.
spoortje van talent meer blijken en
aanzienlijk groter teleurstelling r-~- -v. - u.Tyr»"-
de geniale regisseur Roberto Ros- 1
selini, die het zo aangrijpende „Paï-
sa" maakte, is hier heel ver beneden
de maat van zyn kunnen en krachten
gebleven en leverde met „Sti-ombo-
li" weinig meer dan een larmoyante
draak tegen de achtergrond van het
leven.
HET VERHAAL.
Het verhaal van „Stromboli" be
gint direct na de oorlog in een vluch
telingenkamp in Italië, waar een
vrouw uit centraal-Europa is terecht
gekomen. Wanneer ze geen vergun
ning kan bemachtigen om te emigre
ren, blijft er slechts één uitweg uit
de ellendige triestheid van het kamp
een huwelijk met eexx Italiaan. Uit
wanhoop trouwt ze dan met een
krijgsgevangene uit een aangrenzend
kamp en trekt met hem naar zijn
geboorte-eiland Stx-omboli, dat voor
deze aan wat comfort en kleine weel
de gehechte vrouw tot een nieuwe
gevangenis wordt. Het leven is ex-
hard en triest. De vulkaan dreigt
steeds met een nieuwe uitbarsting.
De huizen zyn er goor en vervallen,
de schaarse eilandbewoners vijandig
tegenover de vreemdelinge, die zich
aan hun sober en vreugdeloos leven
niet kan aanpassen, en de echtge
noot begrijpt zijn vx-eemde vrouw
niet en meent haar door harde tucht
aan zich te kunnen onderwerpen. Dan
vlucht de vrouw over de vulkaan- Ingrid Bergman in „Stromboli".
nog talloze anderen, die het leven
in West-Berlijn zo aangenaam vin
den, dat zij na een bezoek aan de
Westelijke sectoren niet meer naar
hun woonplaats in de zóne wensen
terug te keren.
Het is de taak van het vluchtelin
genbureau te onderzoeken, wie als
politiek vluchteling kan worden er
kend. In de Kuno Fischerstrasse
wordt het kaf van het koren ge
scheiden. Ieder geval wordt nauw
keurig onderzocht. Het is namelijk
niet uitgesloten, dat zich onder de
vluchtelingen personen bevinden, die
zich aan misdaden hebben schuldig
gemaakt, of die door de communis
ten zijn gezonden om verklikkings
diensten te bewijzen. De Oost-Duitse
veiligheidsdienst van minister Zais-
ser zou gaarne weten, welke perso
nen naar het Westen zijn gevlucht
en in welk van de 36 vluchtelingen
kampen zij zijn opgenomen. Dit
vormt immers het allereerste begin
van een poging om een vluchteling,
die de communisten gaarne in han
den zouden krijgen, naar Oost-Ber-
lijn te ontvoeren, zoals overigens
reeds hex-haaldelijk geschied is. van
de andere kant ligt het voor de hand,
dat dieven en moordenaars zich aan
de greep van de justitie trachten te
onttrekken door naar West-Berlijn
te vluchten. Hier kan de arm der
Oost-Duitse politie hen xxiet berei
ken. Op het bureau in de Kuno Fi
scherstrasse doen zij zich dan voor
als politieke vluchtelingen in de
hoop op deze wyze een vrije lucht-
passage naar West-Duitsland te krij
gen.
300.000 WERKLOZEN.'
Op al dergelijke mogelijkheden
moet het vluchtelingenbureau bedacht
zijn en tevens mag het niet uit het
oog verliezen, dat West-Berlijn zelf
een stad is, die 300.000 werklozen
telt, waarvoor nagenoeg iedere vluch
teling een werkloze meer betekent.
Men heeft voor hen geen werk, dik
wijls zlfs geen woonruimte. Wie als
politieke vluchteling is erkend, ont
vangt een vestigingsvergunning en
wordt ixi een kamp ondergebracht. Is
er gelegenheid, dan worden zy per
vliegtuig naar West-Duitsland ver
voerd, doch de beschikbare mogelijk
heden zijn zo gering, dat dit voor
de meesten een schone droom blijft.
Zij sljjten hun leven meestal in onza
lig nietsdoen en moeten rondkomen
van een schamele ondersteuning.
En zy behoren dan nog tot de ge
lukkigen. De niet erkende vluchte
lingen wier aantal ver over de 100.000
wordt geschat, blyven van alle hulp
verstoken. Zy kunnen ieder ogenblik
door een politie-patroixille worden
opgepikt en naar de Sovjet-zóne wor
den teruggezonden. Zij hebben im
mers geen verblijfsvergunning. Ve
len van hen komen terecht in de Ber-
lijnse onderwereld, die nog altijd een
ongelxxkkige activiteit ontwikkelt.
Het begint met de onwettige handel
in sigaretten en koffie om te eindi
gen met de verkoop van wapens en
opium. De handelaars, die aan het
station Zoo alle soorten revolvers te
koop aanbieden, behoren vrijwel al
len tot de groep van niet-erkende
vluchtelingen. In deze klingen vin
den de Oost-Duitse veiligheidsorga
nen ook de eerste contactpunten, met
behulp waarvan zij in de vluchtelin-
genmxlieus kunnen doordringen.
Om deze gevaren zoveel mogelijk
te beperken heeft men zich gedwon
gen gezien een bijzondere commissie
in, het leven te roepen. Zy maakt
deel uit van het comité der vrij'e ju
risten in de Sovjet-zóne. Dit is een
organisatie in de Amerikaanse sec
tor van Bexiijn. die illegaal contact
onderhoudt met juristen in Oost-
Duitsland. Langs ondergx-ondse kana
len ontvangt zij betrouwbare inlich
tingen over personen, die uit de Sov-
Uw luchtwegen zijn
door slijm verstopt.lo»
1 gevaarlijke slijm
op met de krach»
ftig werkende
ABDusfROOP
Request van Binnenscheepvaart
aan Tweede Kamer.
OVER BIJDRAGE
OORLOGSSCHADE EN
VERDERE FINANCIERING
DER N S.
De Nederlandse binnenscheepvaart
wenst dat een staatscommissie wordt
ingesteld om een rapport uit te bren
gen over de bijdrage in de oorlogs
schade en verdere financiering van de
Nederlandse Spoorwegen.
Dit is de conclusie van een request
van de gezamenlijke binnenscheep-
vaartox'ganisaties aan de Tweede Ka
mer naar aanleiding van het wets
ontwerp tot voorziening in de kapi
taalbehoefte van de N.S., waarmede
een bedrag van 1.139.000.000 ge
moeid is. In het request wordt gewe
zen op de ongelijkheid van de behan
deling van de particuliere bedrijven
en de N.S. ten aanzien van de ver
goeding van oorlogsschade.
Advertentie.
6
Voor een goede Sint
Chocoladeletters
dus
QXrvlon-
cost.
Alle L'nion-producten zijn voor de
handel verkrijgbaar bij Fa. F. Maljers
Zn., grossiers, Middelburg.
Luchtvaart in Amerika
floreert.
De Amerikaanse luchtvaartmaat
schappijen hebben een „top" jaar.
De 16 voornaamste binnenlandse
luchtvaart-maatschappijen zullen een
nieuw record bereiken voor het pas-
sagiersvex-voer.
De winsten der luchtvaart-maat
schappijen wordexx van niet-officiële
zijde geraamd op 50 millioen dollars,
of meer dan het dubbele van het in-'
komen in het vorige jaar. In 1949
werd voor het eerst een winst be
haald nadat gedurende drie, jaar een
netto verlies was geleden.
De binnenlandse maatschappijen ex
ploiteren thans 983 vliegtuigen,
waarvan bijna 40 met vier moto
ren. Een jaar geleden waren er S70
vliegtuigen in gebruik.
