Drijft Mao Tse-toeng naar oorlog?
kJk
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
Spanning in communistisch China
zoekt uitlaat over de grenzen
Zeeuwse Almanak
GENERAAL DUYMAER VAN TWIST
WORDT VANDAAG 85 JAAR
DONDERDAG 9 NOVEMBER 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Werkelijk gevaar nog niet te duchten.
(Van onze diplomatieke medewerker).
I» communistisch China bereid z|jn wil tot macht, eigen aan elk re-
volutlonnalr regiem, zo de vrye loop te laten, dat daardoor een oorlog
met de Verenigde Staten, al of niet gesteund door de Verenigde Naties,
onvermijdelijk wordt? Duidelijk is, dat Mao Tse Toeng en zijn volgelin
gen in het midden gelaten, of dit op eigen houtje dan wel onder in
vloed van het Kremlin geschiedt een riskant spel spelen. Overal
in het Verre Oosten en Zuid-Oost-Azië, waar communistische agressie
zich breed maakt, is Mao's hand te bespeuren: verdekt in Korea en Indo-
China, openlijk in Tibet. De Verenigde Staten, gevolgd door de overgro
te meerderheid der Verenigde Naties hebben verklaard, dat zy agressie
niet meer zullen dulden. Dat was, naar in Korea gebleken is, geen hol
woord. Mao Tse zou een noodlottige vergissing begaan, indien hij aannam,
dat deze waarschuwing niet voor hem geldt. Maar vergissingen van zjjn
zijde zijn moeilijk denkbaar. Gedurende zyn gehele lange politieke carrière
heeft hij blijk gegeven, een zeer goed onderscheid te kunnen maken tus
sen mogelijk en onmogelijk. Aanvaardt hij het risico van oorlog, dau moet
men wel geloven, dat hij dat welbewust doet.
Zover is hij echter nog niet ge
gaan en zolang het tegendeel niet
bewezen is is er aanleiding om
erop te vertrouwen, dat hij dit ook
in de overzienbare toekomst niet zal
doen. Mao Tse heeft alle reden om
de Amerikanen niet tot het uiterste
te tarten. De voornaamste redenen
zijn de Amerikaanse strategische
luchtmacht en de atoombom, zeker
in het begin van een eventuele oor
log, zou Mao Tse te land grote suc
cessen kunnen boeken. Op het Azia
tische continent hebben de Verenig
de Staten en hun aanhang in de Ver
enigde Naties vrijwel niets, waarmee
z\j het tegen de Chinese millioenen-
legers kunnen opnemen. Maar van de
lucht uit is China met zijn onver
dedigde, overbevolkte steden en in
dustrie-centra vele malen kwets
baarder dan de Sowjet-Unie. En
reeds daar heeft men voor de Ame
rikaanse luchtmacht zo'n heilig ont
zag. Geen plekje Chinees gebied is
voor de Amerikaanse piloten onbe
reikbaar, nu de Amerikanen onlangs
zijn begonnen met de productie van
vliegtuigen, die, beladen met de 5000
kg. wegende atoombom, van een
vliegdekschip af kunnen starten
Zelfs op het ogenblik, nu de Vere
nigde Staten pas met hun herbewa
peningsprogram op dreef beginnen
te komen, zijn zij ongetwijfeld reeds
in staat, China murw te beuken en
het op de duur de onrechtmatige
vruchten ener agressie te ontne
men.
Dat weet ook Mao Tse. Waarom
dan jaagt hij de buitenlandse poli
tieke wensdromen, die het commu
nistische China ongetwijfeld koestert
na tot een punt, waarop een verder
gaan onmogelijk is, zonder dat dit
een noodlottige botsing met de Ver
enigde Staten ten gevolge zou heb
ben? Dat de Russen er achter zit
ten, is aannemelijk, piaar gestook
van het Kremlin kan in Peking niet
William C. Foster .opvolger van Paul
Hoffman als hoofd van de Marshall-
organisatie.
OUDE BEKENDEN
Overal in Zeeland kereii nu de post
zegelautomaten terug. Met hun frisse
blauwe kleurtje hangen ze spiksplin
ternieuw op vele plaatsen al weer te
prijken naast de rode brievenbussen.
Het zijn oude bekenden, die met
vreugde door iedereen zullen worden
begroet. Want hoe ging het vaak?
Neem die brief even mee! zei uw
vrouw, toen er de avond te voren geen
postzegel in huis was om de enveloppe
K te frankeren.
Ge naamt die brief mee, zoals het
een gehoorzaam huisvader betaamt.
Na een week gleed uw hand toevallig
naar een van de vele weinig gebruik
te zakken van uw colbertje. Het
schaamrood steeg u naar de kaken.
Die brief zat er nóg. En weer een
week later nog ...En toen bleek, dat
inmiddels uw vrouw naar de geadres
seerde had geschreven met de vraag,
waarom er toch nooit antwoord was
gekomen op haar vorige brief. En
daar kwam de aap uit de mouw. De
brief was nóg niet gepost. Dat leidde
tot een Koreaanse veldslag in zakfor
maat en bij iedere volgende brief, die
ge „even mee zoudt nemen" werd
reeds bij voorbaat wantrouwen uitge
sproken of ge die nieuwe brief nu wel
waarlijk zoudt posten
In de toekomst is zo'n minder aan
gename verwikkeling uitgesloten.
Want wat is gemakkelijker, dan even
afstappen bij een automaat en een
postzegel te voorschijn toveren? Daar-
om: een juichkreet voor de automaten.
Die terug zijn. Na lange, lange jaren!
de doorslag geven, al zal men er
met een welwillend oor naar Russi
sche raadgevingen luisteren.
BINNENLANDSE
SPANNINGEN.
China is een met de Sowjet-Lnie
verbonden staat. Een satelliet is het
niet. Veel waarschijnlijker is, dat het
communistische regiem in China
over de grenzen een uitlaat zoekt
voor spanningen in het binnenland.
Die zyn er ongetwijfeld meer, dan
Mao Tse lief zal zyn. De macht in
een burgeroorlog veroveren is ge
makkelijk in vergelijking met het
probleem, hoe, die macht in vredes
tijd te consolideren.
In het bijzonder is zulks het ge
val in China. De millioenen soldaten
van het rode leger lopen, nu het
vechten afgelopen is, werkloos rond.
Zij moeten gevoed en fbetaald wor
den. Dat betekent een enorme last
voor net door bijna veertig jaar oor
log en burgeroorlog uitgemergelde
land. Het meest voor de hand lig
gend zou natuurlijk zijn. het gros
van deze strijdkrachten te demobi
liseren. Maar waar moeten zij heen?
China heeft te weinig land en te veel
mensen. Bij gebrek aan grondstoffen
kan de toch al te kleine industrie
slechts ten dele op gang gehouden
worden. In grote delen van het land
heerst hongersnood.
Onder die omstandigheden bestaat
er zeer vee! kans, dat het Chinese
millioenen leger bij een poging tot
demobilisering naar oud Chinees ge
bruik uiteen zou vallen in talrijke
plunderende en elkaar beoorlogende
bandietenbenden.
Daarom mot de soldij voor het le-
fer ten koste van alles worden opge-
racht. Daarnaast is het nog nodig
een taak voor het leger te vinden,
opdat het niet, uit een gevoel van
eigen overbodigheid zelf overgaat tot
een activiteit, die bijzonder schadelijk
zou kunnen zijn Die taak is nu voor
lopig gevonden in de „.bescherming"
van de grenzen van Korea en Indo-
China, waar „imperialistische mach
ten" bezig zijn China's buurvolken te
„onderdrukken" en in Tibet, waar
„landgenoten" bevrijd moeten wor
den van sen „achterlijk priesterre
giem".
De Tibetaanse onderneming is
daarvan nog het minst gevaarlijk.
De Chinezen hebben Tibet al lange
tijd als een deel van hun rijk be
schouwd en het wordt op de meeste
kaarten ook aangegeven als Chinees
INDO CHINA EN KOREA
Veel riskanter is de Chinese im-
menging in Indo-China en Noord-Ko-
rea. In het eerstgenoemde land be
perkt deze zich nog tot het leveren
van oorlogsmateriaal en het trainen
van troepen. Maar in Korea heeft de
ze zich al uitgebreid tot het over de
grens sturen van Chinese gewapende
eenheden.
Zolang deze strijdkrachten weinig
omvangrijk zijn. zoals op het ogen
blik nog het geval is. en de Chinese
regering zich niet officieel achter hen
stelt, zullen de Verenigde Naties het
wel bij protesten laten. Maar zou de
Jaloe-rivier door de Chinezen bij di
visies tegelijk overtrokken worden
en zou Mao Tse openlijk erkennen,
dat hij zijn legers opdracht gegeven
had de Noord-Koreanen te helpen,
dan' blijft er voor de Verenigde Naties
geen andere keus over, dan commu
nistisch China als agresor te brand
merken en te behandelen.
En dat laatste kan niet gebeuren
door in Korea steeds meer mensen
en materiaal tegen de Chinese massa-
legers te werpen. Het risico van een
dergelijke uitputtende oorlog op een
terrein, waar een definitieve over
winning op het communisme toch niet
te bevechten is, mag de vrije wereld
niet nemen. Het woord zou dan gege
ven moeten worden aan de verbonden
luchtmachten en vloten.
Zoals al gezegd, 't is hoogst onwaar
schijnlijk, dat Mao Tse het daar naar
toe wil drijven. Maar wellicht komt
het grootste gevaar niet van deze be
zonnen politicus, maar van zyn meer
radicale volgelingen en soldaten, die
er op gebrand zjjn, hun handwerk
weer uit <e oefenen. De spanning in
China kan zo groo' worden, dat zy
met het volle geweld naar buiten
uitbarst. In Washington en Lake
Success moet daarmee gerekend wor
den. Het tragische daarby is, dat liet
enige land. dat door een omvangrijke
economische en technische hulp ver
lichting in de Chinese spanning zou
kunnen brengen, namelijk Amerika,
door een ,teeds bredere kloof van
wantrouwen van China gescheiden
wordt.
Tonnen aan het leed
van de Joden verdiend
Voor de Bijz. Strafkamer van de
Amsterdamse rechtbank begon Maan
dag het proces tegen de 58-jarige P. C.
Docter, een Nederlander, die als hoofd
van de afdelingen „Inbeslagneming
Joodse inboedels" grote bedragen aan
geld en andere waarden van Joodse
landgenoten in ontvangst heeft geno
men en aan de Duitsers heeft afgedra
gen, waarbij hij zelf in de meeste ge
vallen 10 c/r daar an ontving.
Hij spiegelde tevens Joodse landge
noten voor. dat zij bespaard zouden
worden voor deportatie, wanneer zy
voor een gemiddeld bedrag vnn
f 30.000 een z.g. Sperstempel hadden
ontvangen. Ook zou hij Joodse per
sonen aan de S.D. hebben uitgeleverd.
Vast staat, dat Docter voor een be
drag van 8.790.000 aan geld van
Joodse landgenoten in ontvangst heett
genomen. waarvan hij dus zelf
'f 879.000 behield.
De zitting werd geschorst tot 4 De
cember.
Een belangrijke nieuwe schakel in het verkeer tussen Zuid-Nederland en
Ruhrgebied is tot stand gekomen door het herstel van de Rynbrug by
KrefeldVerdingen. De brug, die een overspanning heeft van 250 meter
is dezer dagen door Minister President dr. Arnold voor het verkeer open
gesteld. Daar ook vier andere, kleinere bruggen op de toegangswegen
hersteld zijn, bestaat er van nu af weer een directe verbinding tussen
het Zuiden van Nederland en de Ruhrsnelweg en de autobanen.
Minister President dr. Arnold tijdens zijn rede.
Dodende straal
tegen insecten
De Hamburgse ingenieur Hermann
Wolf heeft een „dodende straal" uit
gevonden, die naar zijn zeggen elk
insect tot de gi'ootte van een sprink
haan binnen een straal van ruim 300
meter doodt en niet schadelijk is voor
planten, bomen, grotere dieren en
mensen.
Wolf zei te hopen, dat zijn toestel de
komende zomer in productie zou ko
men. De prijs zou 900 mark bedragen
(855 gulden). Hij zei verder dat hij vo
rige maand met een Nederlandse fir
ma een productie contract heeft geslo
ten en dat hij binnenkort naar Hilver
sum en Amsterdam gaat in verband
met de productieplannen.
Tegen omzetbelasting op
bananen en sinaasappelen
REQUEST VAN GROENTE- EN
FRUITHANDEL
De groentehandel en fruithandel
hebben gezamenlijk een request ge
richt aan de Tweede Kamer, waarin
gewezen wordt op de gevolgen, voort
vloeiende uit de wederinvoering van
de omzetbelasting voor sinaasappelen
en bananen. Deze producten zijn in
1947 als eerste levensbehoeften van
omzetbelasting vrijgesteld. Zij zijn
van grote waarde voor de volksge
zondheid en door hun vitamine C-ge-
halte, bij de schaarste aan vitamine-
rijke groente en fruit in de winter
maanden onmisbaar, in het bijzonder
voor kinderen. Requestranten vrezen,
dat door een verhoging van de prijs
van sinaasappelen en bananen, deze
producten buiten het bereik zullen
komen van de grote massa van onze
bevolking.
Zigeunerdrama berecht
De Maastrichtse rechtbank heeft
uitspraak gedaan in het zigeunerdra
ma dat op 11 Mei 1949 in een café te
Sittard voorviel. Daarby kwamen
twee personen om het leven; drie an
deren werden tijdens een algemene
vechtpartij tussen zigeuners zwaar
fewond. Er werden straffen uitge-
eeld van zeven en twee jaar.
Definitieve opzet
van de Nationale Reserve
Met de invoering van de oorlogsor
ganisatie is dezer dagen de definitie
ve opzet van de Nationale Reserve tot
stand gekomen. In Mei a.s. zullen 15
bataljons zijn geformeerd (16.500 man)
voorzien van staven en verzorgings
eenheden.
De Nat. Reserve is ingevolge deze
oorlogsorganisatie provinciegewijze
verdeeld in districten. De provincie
Groningen en Drente vormen samen
één district. Ieder district is weer on
derverdeeld in^zes stukken, die ieder
één compagnie zullen leveren. De zes
compagnieën tesamen vormen het ba
taljon, dat elk district in Mei 1951 ge
reed moet hebben. Door het grotere
aantal vrijwilligers zullen de provin
cies Noord- en Zuid-Holland evenwel
meer dan één bataljon kunnen opstel
len. Aan het hoofd van deze bataljons
komen luit.-kolonels te staan, reser
ve-officieren. De districtcommandan
ten, beroepsofficieren, zijn depótcom
mandanten en als zodanig belast met
de opleiding, indeling en de mobili
satie-voorbereidingen van de vrijwil
ligers.
De 13 bataljons zulen worden uitge
rust met Engels materieel, dat reeds
aanwezig is.
(^MENSEN MEI' WIE WIJ SPRAKEN
Vijf-en-veertig jaar Kamerlid geweest en grondlegger
van de Bijzondere Vrijwillige Landstorm
Een tan de mooiste herinneringen uit liet leven van de oud-parlemen
tariër de luitenant-generaal b.d. L. F. Duymaer van Twist, die Donderdag
9 November 83 jaar wordt, is de Landstormdag van 1985 in Barneveld.
HareMajesteit Koningin Wilhclmina thans Prinses Wilhelmina
uas by het défilé op het buiten Aan baron Van Nagell aanwezig. De Bij
zondere Vrijwillige Landstorm, allen diensplichtigen met groot verlof,
trok met de vaandels voorbij. Het was een grootse demonstratie, waar
aan enige duizenden deelnamen. Nog altijd heelt de generaal in zijn kast.
de reproductie in kleuren van 't schilderij, dat Willy Sluiter in opdracht
van de B. V. L. van dit défilé In aanwezigheid van de Koningin heeft ge
maakt.
Bij gelegenheid van het huwelijk van Prinses Juliana met Prins Bern-
hard werd het stuk, dat zo groot is, dat het een flinke kamermuur kan
vullen, aan het Koninklijk Paar aangeboden. Koningin Juliana is, zoals zij
zelf gezegd heeft, zeer gesteld op dit schilderij. WiUy Sluiter, die de
figuren op de voorgrond één voor één op zyn atelier heeft laten poseren,
lieeft bij die gelegenheid haar 3Ioeder in het wit geschilderd.
Deze Landstorm is het levenswerk
van de generaal geweest. Hij was
destijds defensie-specialist van de an-
ti-revolutionnairen in de Tweede Ka
mer en heeft een uitermate lange
parlementaire loopbaan gehad, van
1901 tot 1946. waarin ook de Indi
sche zaken hem zeer ter harte gin
gen.
De regering doet pogingen om
door het in net leven roepen van
een Nationale Reserve tot e'en soort
gelijk corps te komen, ter bescher
ming van het wettig gezag. Het lijkt
na de gebeurtenissen in Tsjecho-
Slowakije, waar in volle vredestijd
zo maar even de wettige regering
onder de voet gelopen werd, meer
dan nodig, maar voorspoedig gaat
de opbouw der Reserve nog niet. zo
meent de generaal, wanneer wij hem
daarover naar zijn mening vragen
in een onderhoud naar aanleiding
van deze 85ste verjaardag.
De „Nationale Reserve" mist dat
wat wij in onze Landstorm bezaten:
de ingang bij ons volk. Zij mist ook
het uit ons volk opkomen, zoals dit
by de B.V.L. het geval was. Waar
blijft de spontane deelneming aan de
Nationale Reserve? Er is kennelijk
weinig animo voor.
De heer Duymaer van Twist kwam
in 1901 in de Kamer en vond er men
sen als Kuyper, Goeman Borgesius,
Schaepman, Heemskerk en Troel
stra. Parlementariërs van groot for
maat, mensen die leiding gaven aan
de staatskunde en niet achter de fei
ten aanmarcheerden. Mensen, als
Troelstra b.v„ die het prototype wa
ren van parlementariërs, die voor
de rechten van de Kamer wisten op
te komen. ..Onder zulke mensen zou
de ramp, die ons volk heeft getrof
fen door het prijsgeven van Indië,
eenvoudig niet mogelijk zijn geweest",
zo meent de heer Duymaer. Hij zegt
het met rustige stem. maar er komt
iets van een gebiedende toon in de
klank van die stem als hij de feiten
in het kort memoreert en met name
over het stopzetten van de eerste
politionele actie zijn afkeuring te
kennen geeft.
„Ik ben niet pessimistisch, in zo
verre, dat ik van nature niet kan
piekeren, maar wel zie ik de toe
komst voor ons land zeer somber
in", aldus de heer Duymaer van
Twist. Een van de moeilijkste pun
ten is de intellectuele jeugd, waar
moeten onze afgestudeerde artsen en
juristen, onze ingenieurs, onze jon
gens met eindexamen H.B.S. en gym
nasium naar toe? Onze jongens kun
nen niet meer in de cultures en in
het Binnenlands Bestuur van Indië
geplaatst worden. Het is een ma-
24. De vreemde mijnheer was naast Jimmy gaan
zitten, maar toen deze hem hartelijk wilde dank
zeggen voor de onverwachte bijstand hem gebo
den, wilde de ander daar niets van horen. „Heeft
niets te betekenen", zei die. „Ik moet integendeel
U bedanken!". „Mij?" vroeg Jimmy doodver-
baasd, „waarvoor in hemelsnaam?". „Voor die
prachtige opstopper, die U die suppoost hebt ver
kocht", zei de vreemdeling. „Ach, dat was iets
verrukkelijks. Dat zal ik mijn leven niet vergeten.
Dat noemen wij experts nu een droge klap op de
kaak. Het was vakwerk van hoge klasse, mijn
heer. Mijn respect!"
NOG STEEDS ACTIEF.
Ondanks zijn 85 jaren is de heer
Duymaer van Twist nog op menig
terrein actief bezig. Zo eist de Ge
reformeerde Bond op kerkelijk ter
rein zyn aandacht op, terwijl hij in
Den Haag lid van het (jollege van
notabelen is. De nieuwe kerk-orde
levert vele besognes op.
En er zijn nog talloze dingen
meer. waarvoor deze stoere grijsaard
nog lang paraat hoopt te blijven. Zo
zit hij in het bestuur van de Psy
chiatrische inrichting „Bloemendaa'l"
onder Loosduinen en van het Homoc-
opatisehe Ziekenhuis te Oudenrijn.
Nog altijd is hij voorzitter van de
Nationale Christen Officierenvereni
ging en in menig ander college is hij
een man van gezag, naar wien men
gaarne luistert.
(Nadruk verboden).
Luitenant-generaal b.d. L. F. Duy
maer van Twist, die op 9 Novem
ber zijn 85ste verjaardag viert.
chine zonder uitlaat. Dit moet ten
slotte mislopen."
„Ziet u dan geen enkele mogelijk
heid meer voor onze mensen om
zich in handel en industrie te be
kwamen en een plaats in andere de
len van de wereld te vinden? Denk
b.v. aan het nog lang niet tot ont
wikkeling gekomen Zuid-Amerikaan
se vasteland, waar Prins Bernhard
de eerste nieuwe contacten heeft ge
legd?"
,Ons volk is op grondstoffen van
buiten aangewezen", zo luidt het
antwoord. „Die zal het duur moeten
betalen en dus zullen ook de produc
ten. die het maakt, duur zijn.
Wat de mogelijkheid van emigre
ren betreft, deze geldt voor velen,
maar juist niet voor onze intellec
tuele jeugd. Onze artsen, juristen en
ingenieurs zullen in Zuid-Amerika
nooit aan bod komen.
Inmiddels laten wy onze trouwste
onderdanen, de Ambonnezen, rustig
in de steek. Men schijnt in onze da-1
gen ziende blind te zijn."
Het wereldgebeuren.
Belgische wapens
naar Ching?
„La Cité" het orgaan der katholie
ke arbeiders in Wallonië heeft een
sterk de aandacht trekkende publi
catie gedaan over de leveringen van
Belgische wapens aan de Chinese
communisten. Het blad put zijn gege
vens uit het maandelijks bulletin
voor de buitenlandse handel. Volgens
deze publicatie heeft België in 1948
voor fr. 499 millioen aan wapens uit
gevoerd, waarvan aan China voor
fr. 80 millioen. In 1949 werd door
België tot een bedrag van fr. 988 mil
lioen uitgevoerd en in de Chinese ha
vens, die toen allen in handen der
communisten waren, werd voor
fr. 129 millioen aan munitie, voor
fr. 45 millioen geweren, en voor
fr. 55 millioen machinegeweren en
machinepistolen gelost.
„La Cité" zegt in dit verband nog.
dat de wapenfabrikanten in België
goede zaken moeten dóen, aangezien
de eerste acht maanden van dit
jaar voor een bedrag van fr. 938 mil
lioen werd uitgevoerd, hetgeen bijna
evenveel is als in het gehele jaar '49.
Hoewel sedert Maart dus geen gede
tailleerde opgave meer wordt ver
strekt betreffende leveringen aan
China, meent „La Cité" niettemik te
kunnen schatten, dat dit land van
April tot heden voor een bedrag van
fr. 237.844.000 aan Belgische wapens
heeft ontvangen.
Het blad hekelt de Belgische wa
penfabrikanten scherp en spreekt van
een „schandaal zonder weerga". „De
Chinese communisten bekampen
thans de strijdkrachten van de V.N.
I in Korea met wapens van Belgisch
fabrikaat en de Belgische vrijwilligers
zullen straks in Korea worden be
schoten met Belgische munitie".
De Belgische regering heeft intus
sen een communiqué uitgegeven dat
men in vele kringen te Brussel als
„zwak en dubbelzinnig" kenschetst.
In deze tegenspraak wordt gezegd
dat „overgegaan is tot een buitenge
wone scherpe contróle op de wapen-
uitvoer, waarvoor overigens een ver
gunning is vereist". Verder wordt
verklaard dat ,.,de regering bij mach
te is te verzekeren, dat een enkele
wapenuitvoer met bestemming naar
het communistische China werd toe
gestaan". De F.N.-fabriek heeft de
redactie van La Cité een brief ge
schreven, waarin wordt verklaard,
dat zij nimmer wapens aan Mao-Tse-
toeng heeft geleverd. Het blad merkt
hierbij op. dat het nimmer over de
F.N.-fabrieken heeft gesproken en
dat er in België nog andere wapenfa
brieken bestaan.
Met betrekking tot het dementi
der Belgische regering betoogt „La
Cité", dat zijn bronnen het „maande
lijks bulletin van de buitenlandse
handel" zijn, waarvan het officiële
karakter niet te ontkennen valt. Het
is niet mogelijk, dat het hier wapens
betrof voor Tsjang Kai-Tsjek en
Formosa aangezien Formosa in de
gedetailleerde opgave van de sta-
stiek een afzonderlijke post uitmaakt.
„La Cité" wijst er nogmaals op dat
sedert Maart in het bulletin nog
slechts een globaal cijfer voorkomt
onder het hoofd: „wapens en munitie"
en geen gedetailleerd overzicht meer
wordt gegeven, en dringt erbij de re
gering op aan bekend te maken op
wiens bevel deze verandering is aan
gebracht.
De redactie van het blad heeft in
lichtingen gevraagd b|j het „Belgi
sche bureau voor de buitenlandse
handel". Hier werd een document
overlegd vólgens hetwelk België in
de eerste negen maanden van 1950
625 ton wapenen en munitie, tot een
totaal bedrag van fr. 237.844.000.
naar China heeft uitgevoerd In deze
opgave is duidelijk sprake van China
en niet van Formosa.
De bronnen, waaruit La Cité put
zijn onverdacht en weerleggen wel
haast de regeringsverklaring over de
ze zaak. Dus moet worden aangeno
men, dat hier inderdaad sprake is van
'n leverantieschandaal, zoals die tij
dens elke oorlog voorkomen. De wa-
penhandel stoort zich niet aan moraal.