Drijft Mao Tse-toeng naar oorlog? kJk JIMMY BROWN, sportheld no. 1 Spanning in communistisch China zoekt uitlaat over de grenzen Zeeuwse Almanak GENERAAL DUYMAER VAN TWIST WORDT VANDAAG 85 JAAR DONDERDAG 9 NOVEMBER 1950 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Werkelijk gevaar nog niet te duchten. (Van onze diplomatieke medewerker). I» communistisch China bereid z|jn wil tot macht, eigen aan elk re- volutlonnalr regiem, zo de vrye loop te laten, dat daardoor een oorlog met de Verenigde Staten, al of niet gesteund door de Verenigde Naties, onvermijdelijk wordt? Duidelijk is, dat Mao Tse Toeng en zijn volgelin gen in het midden gelaten, of dit op eigen houtje dan wel onder in vloed van het Kremlin geschiedt een riskant spel spelen. Overal in het Verre Oosten en Zuid-Oost-Azië, waar communistische agressie zich breed maakt, is Mao's hand te bespeuren: verdekt in Korea en Indo- China, openlijk in Tibet. De Verenigde Staten, gevolgd door de overgro te meerderheid der Verenigde Naties hebben verklaard, dat zy agressie niet meer zullen dulden. Dat was, naar in Korea gebleken is, geen hol woord. Mao Tse zou een noodlottige vergissing begaan, indien hij aannam, dat deze waarschuwing niet voor hem geldt. Maar vergissingen van zjjn zijde zijn moeilijk denkbaar. Gedurende zyn gehele lange politieke carrière heeft hij blijk gegeven, een zeer goed onderscheid te kunnen maken tus sen mogelijk en onmogelijk. Aanvaardt hij het risico van oorlog, dau moet men wel geloven, dat hij dat welbewust doet. Zover is hij echter nog niet ge gaan en zolang het tegendeel niet bewezen is is er aanleiding om erop te vertrouwen, dat hij dit ook in de overzienbare toekomst niet zal doen. Mao Tse heeft alle reden om de Amerikanen niet tot het uiterste te tarten. De voornaamste redenen zijn de Amerikaanse strategische luchtmacht en de atoombom, zeker in het begin van een eventuele oor log, zou Mao Tse te land grote suc cessen kunnen boeken. Op het Azia tische continent hebben de Verenig de Staten en hun aanhang in de Ver enigde Naties vrijwel niets, waarmee z\j het tegen de Chinese millioenen- legers kunnen opnemen. Maar van de lucht uit is China met zijn onver dedigde, overbevolkte steden en in dustrie-centra vele malen kwets baarder dan de Sowjet-Unie. En reeds daar heeft men voor de Ame rikaanse luchtmacht zo'n heilig ont zag. Geen plekje Chinees gebied is voor de Amerikaanse piloten onbe reikbaar, nu de Amerikanen onlangs zijn begonnen met de productie van vliegtuigen, die, beladen met de 5000 kg. wegende atoombom, van een vliegdekschip af kunnen starten Zelfs op het ogenblik, nu de Vere nigde Staten pas met hun herbewa peningsprogram op dreef beginnen te komen, zijn zij ongetwijfeld reeds in staat, China murw te beuken en het op de duur de onrechtmatige vruchten ener agressie te ontne men. Dat weet ook Mao Tse. Waarom dan jaagt hij de buitenlandse poli tieke wensdromen, die het commu nistische China ongetwijfeld koestert na tot een punt, waarop een verder gaan onmogelijk is, zonder dat dit een noodlottige botsing met de Ver enigde Staten ten gevolge zou heb ben? Dat de Russen er achter zit ten, is aannemelijk, piaar gestook van het Kremlin kan in Peking niet William C. Foster .opvolger van Paul Hoffman als hoofd van de Marshall- organisatie. OUDE BEKENDEN Overal in Zeeland kereii nu de post zegelautomaten terug. Met hun frisse blauwe kleurtje hangen ze spiksplin ternieuw op vele plaatsen al weer te prijken naast de rode brievenbussen. Het zijn oude bekenden, die met vreugde door iedereen zullen worden begroet. Want hoe ging het vaak? Neem die brief even mee! zei uw vrouw, toen er de avond te voren geen postzegel in huis was om de enveloppe K te frankeren. Ge naamt die brief mee, zoals het een gehoorzaam huisvader betaamt. Na een week gleed uw hand toevallig naar een van de vele weinig gebruik te zakken van uw colbertje. Het schaamrood steeg u naar de kaken. Die brief zat er nóg. En weer een week later nog ...En toen bleek, dat inmiddels uw vrouw naar de geadres seerde had geschreven met de vraag, waarom er toch nooit antwoord was gekomen op haar vorige brief. En daar kwam de aap uit de mouw. De brief was nóg niet gepost. Dat leidde tot een Koreaanse veldslag in zakfor maat en bij iedere volgende brief, die ge „even mee zoudt nemen" werd reeds bij voorbaat wantrouwen uitge sproken of ge die nieuwe brief nu wel waarlijk zoudt posten In de toekomst is zo'n minder aan gename verwikkeling uitgesloten. Want wat is gemakkelijker, dan even afstappen bij een automaat en een postzegel te voorschijn toveren? Daar- om: een juichkreet voor de automaten. Die terug zijn. Na lange, lange jaren! de doorslag geven, al zal men er met een welwillend oor naar Russi sche raadgevingen luisteren. BINNENLANDSE SPANNINGEN. China is een met de Sowjet-Lnie verbonden staat. Een satelliet is het niet. Veel waarschijnlijker is, dat het communistische regiem in China over de grenzen een uitlaat zoekt voor spanningen in het binnenland. Die zyn er ongetwijfeld meer, dan Mao Tse lief zal zyn. De macht in een burgeroorlog veroveren is ge makkelijk in vergelijking met het probleem, hoe, die macht in vredes tijd te consolideren. In het bijzonder is zulks het ge val in China. De millioenen soldaten van het rode leger lopen, nu het vechten afgelopen is, werkloos rond. Zij moeten gevoed en fbetaald wor den. Dat betekent een enorme last voor net door bijna veertig jaar oor log en burgeroorlog uitgemergelde land. Het meest voor de hand lig gend zou natuurlijk zijn. het gros van deze strijdkrachten te demobi liseren. Maar waar moeten zij heen? China heeft te weinig land en te veel mensen. Bij gebrek aan grondstoffen kan de toch al te kleine industrie slechts ten dele op gang gehouden worden. In grote delen van het land heerst hongersnood. Onder die omstandigheden bestaat er zeer vee! kans, dat het Chinese millioenen leger bij een poging tot demobilisering naar oud Chinees ge bruik uiteen zou vallen in talrijke plunderende en elkaar beoorlogende bandietenbenden. Daarom mot de soldij voor het le- fer ten koste van alles worden opge- racht. Daarnaast is het nog nodig een taak voor het leger te vinden, opdat het niet, uit een gevoel van eigen overbodigheid zelf overgaat tot een activiteit, die bijzonder schadelijk zou kunnen zijn Die taak is nu voor lopig gevonden in de „.bescherming" van de grenzen van Korea en Indo- China, waar „imperialistische mach ten" bezig zijn China's buurvolken te „onderdrukken" en in Tibet, waar „landgenoten" bevrijd moeten wor den van sen „achterlijk priesterre giem". De Tibetaanse onderneming is daarvan nog het minst gevaarlijk. De Chinezen hebben Tibet al lange tijd als een deel van hun rijk be schouwd en het wordt op de meeste kaarten ook aangegeven als Chinees INDO CHINA EN KOREA Veel riskanter is de Chinese im- menging in Indo-China en Noord-Ko- rea. In het eerstgenoemde land be perkt deze zich nog tot het leveren van oorlogsmateriaal en het trainen van troepen. Maar in Korea heeft de ze zich al uitgebreid tot het over de grens sturen van Chinese gewapende eenheden. Zolang deze strijdkrachten weinig omvangrijk zijn. zoals op het ogen blik nog het geval is. en de Chinese regering zich niet officieel achter hen stelt, zullen de Verenigde Naties het wel bij protesten laten. Maar zou de Jaloe-rivier door de Chinezen bij di visies tegelijk overtrokken worden en zou Mao Tse openlijk erkennen, dat hij zijn legers opdracht gegeven had de Noord-Koreanen te helpen, dan' blijft er voor de Verenigde Naties geen andere keus over, dan commu nistisch China als agresor te brand merken en te behandelen. En dat laatste kan niet gebeuren door in Korea steeds meer mensen en materiaal tegen de Chinese massa- legers te werpen. Het risico van een dergelijke uitputtende oorlog op een terrein, waar een definitieve over winning op het communisme toch niet te bevechten is, mag de vrije wereld niet nemen. Het woord zou dan gege ven moeten worden aan de verbonden luchtmachten en vloten. Zoals al gezegd, 't is hoogst onwaar schijnlijk, dat Mao Tse het daar naar toe wil drijven. Maar wellicht komt het grootste gevaar niet van deze be zonnen politicus, maar van zyn meer radicale volgelingen en soldaten, die er op gebrand zjjn, hun handwerk weer uit <e oefenen. De spanning in China kan zo groo' worden, dat zy met het volle geweld naar buiten uitbarst. In Washington en Lake Success moet daarmee gerekend wor den. Het tragische daarby is, dat liet enige land. dat door een omvangrijke economische en technische hulp ver lichting in de Chinese spanning zou kunnen brengen, namelijk Amerika, door een ,teeds bredere kloof van wantrouwen van China gescheiden wordt. Tonnen aan het leed van de Joden verdiend Voor de Bijz. Strafkamer van de Amsterdamse rechtbank begon Maan dag het proces tegen de 58-jarige P. C. Docter, een Nederlander, die als hoofd van de afdelingen „Inbeslagneming Joodse inboedels" grote bedragen aan geld en andere waarden van Joodse landgenoten in ontvangst heeft geno men en aan de Duitsers heeft afgedra gen, waarbij hij zelf in de meeste ge vallen 10 c/r daar an ontving. Hij spiegelde tevens Joodse landge noten voor. dat zij bespaard zouden worden voor deportatie, wanneer zy voor een gemiddeld bedrag vnn f 30.000 een z.g. Sperstempel hadden ontvangen. Ook zou hij Joodse per sonen aan de S.D. hebben uitgeleverd. Vast staat, dat Docter voor een be drag van 8.790.000 aan geld van Joodse landgenoten in ontvangst heett genomen. waarvan hij dus zelf 'f 879.000 behield. De zitting werd geschorst tot 4 De cember. Een belangrijke nieuwe schakel in het verkeer tussen Zuid-Nederland en Ruhrgebied is tot stand gekomen door het herstel van de Rynbrug by KrefeldVerdingen. De brug, die een overspanning heeft van 250 meter is dezer dagen door Minister President dr. Arnold voor het verkeer open gesteld. Daar ook vier andere, kleinere bruggen op de toegangswegen hersteld zijn, bestaat er van nu af weer een directe verbinding tussen het Zuiden van Nederland en de Ruhrsnelweg en de autobanen. Minister President dr. Arnold tijdens zijn rede. Dodende straal tegen insecten De Hamburgse ingenieur Hermann Wolf heeft een „dodende straal" uit gevonden, die naar zijn zeggen elk insect tot de gi'ootte van een sprink haan binnen een straal van ruim 300 meter doodt en niet schadelijk is voor planten, bomen, grotere dieren en mensen. Wolf zei te hopen, dat zijn toestel de komende zomer in productie zou ko men. De prijs zou 900 mark bedragen (855 gulden). Hij zei verder dat hij vo rige maand met een Nederlandse fir ma een productie contract heeft geslo ten en dat hij binnenkort naar Hilver sum en Amsterdam gaat in verband met de productieplannen. Tegen omzetbelasting op bananen en sinaasappelen REQUEST VAN GROENTE- EN FRUITHANDEL De groentehandel en fruithandel hebben gezamenlijk een request ge richt aan de Tweede Kamer, waarin gewezen wordt op de gevolgen, voort vloeiende uit de wederinvoering van de omzetbelasting voor sinaasappelen en bananen. Deze producten zijn in 1947 als eerste levensbehoeften van omzetbelasting vrijgesteld. Zij zijn van grote waarde voor de volksge zondheid en door hun vitamine C-ge- halte, bij de schaarste aan vitamine- rijke groente en fruit in de winter maanden onmisbaar, in het bijzonder voor kinderen. Requestranten vrezen, dat door een verhoging van de prijs van sinaasappelen en bananen, deze producten buiten het bereik zullen komen van de grote massa van onze bevolking. Zigeunerdrama berecht De Maastrichtse rechtbank heeft uitspraak gedaan in het zigeunerdra ma dat op 11 Mei 1949 in een café te Sittard voorviel. Daarby kwamen twee personen om het leven; drie an deren werden tijdens een algemene vechtpartij tussen zigeuners zwaar fewond. Er werden straffen uitge- eeld van zeven en twee jaar. Definitieve opzet van de Nationale Reserve Met de invoering van de oorlogsor ganisatie is dezer dagen de definitie ve opzet van de Nationale Reserve tot stand gekomen. In Mei a.s. zullen 15 bataljons zijn geformeerd (16.500 man) voorzien van staven en verzorgings eenheden. De Nat. Reserve is ingevolge deze oorlogsorganisatie provinciegewijze verdeeld in districten. De provincie Groningen en Drente vormen samen één district. Ieder district is weer on derverdeeld in^zes stukken, die ieder één compagnie zullen leveren. De zes compagnieën tesamen vormen het ba taljon, dat elk district in Mei 1951 ge reed moet hebben. Door het grotere aantal vrijwilligers zullen de provin cies Noord- en Zuid-Holland evenwel meer dan één bataljon kunnen opstel len. Aan het hoofd van deze bataljons komen luit.-kolonels te staan, reser ve-officieren. De districtcommandan ten, beroepsofficieren, zijn depótcom mandanten en als zodanig belast met de opleiding, indeling en de mobili satie-voorbereidingen van de vrijwil ligers. De 13 bataljons zulen worden uitge rust met Engels materieel, dat reeds aanwezig is. (^MENSEN MEI' WIE WIJ SPRAKEN Vijf-en-veertig jaar Kamerlid geweest en grondlegger van de Bijzondere Vrijwillige Landstorm Een tan de mooiste herinneringen uit liet leven van de oud-parlemen tariër de luitenant-generaal b.d. L. F. Duymaer van Twist, die Donderdag 9 November 83 jaar wordt, is de Landstormdag van 1985 in Barneveld. HareMajesteit Koningin Wilhclmina thans Prinses Wilhelmina uas by het défilé op het buiten Aan baron Van Nagell aanwezig. De Bij zondere Vrijwillige Landstorm, allen diensplichtigen met groot verlof, trok met de vaandels voorbij. Het was een grootse demonstratie, waar aan enige duizenden deelnamen. Nog altijd heelt de generaal in zijn kast. de reproductie in kleuren van 't schilderij, dat Willy Sluiter in opdracht van de B. V. L. van dit défilé In aanwezigheid van de Koningin heeft ge maakt. Bij gelegenheid van het huwelijk van Prinses Juliana met Prins Bern- hard werd het stuk, dat zo groot is, dat het een flinke kamermuur kan vullen, aan het Koninklijk Paar aangeboden. Koningin Juliana is, zoals zij zelf gezegd heeft, zeer gesteld op dit schilderij. WiUy Sluiter, die de figuren op de voorgrond één voor één op zyn atelier heeft laten poseren, lieeft bij die gelegenheid haar 3Ioeder in het wit geschilderd. Deze Landstorm is het levenswerk van de generaal geweest. Hij was destijds defensie-specialist van de an- ti-revolutionnairen in de Tweede Ka mer en heeft een uitermate lange parlementaire loopbaan gehad, van 1901 tot 1946. waarin ook de Indi sche zaken hem zeer ter harte gin gen. De regering doet pogingen om door het in net leven roepen van een Nationale Reserve tot e'en soort gelijk corps te komen, ter bescher ming van het wettig gezag. Het lijkt na de gebeurtenissen in Tsjecho- Slowakije, waar in volle vredestijd zo maar even de wettige regering onder de voet gelopen werd, meer dan nodig, maar voorspoedig gaat de opbouw der Reserve nog niet. zo meent de generaal, wanneer wij hem daarover naar zijn mening vragen in een onderhoud naar aanleiding van deze 85ste verjaardag. De „Nationale Reserve" mist dat wat wij in onze Landstorm bezaten: de ingang bij ons volk. Zij mist ook het uit ons volk opkomen, zoals dit by de B.V.L. het geval was. Waar blijft de spontane deelneming aan de Nationale Reserve? Er is kennelijk weinig animo voor. De heer Duymaer van Twist kwam in 1901 in de Kamer en vond er men sen als Kuyper, Goeman Borgesius, Schaepman, Heemskerk en Troel stra. Parlementariërs van groot for maat, mensen die leiding gaven aan de staatskunde en niet achter de fei ten aanmarcheerden. Mensen, als Troelstra b.v„ die het prototype wa ren van parlementariërs, die voor de rechten van de Kamer wisten op te komen. ..Onder zulke mensen zou de ramp, die ons volk heeft getrof fen door het prijsgeven van Indië, eenvoudig niet mogelijk zijn geweest", zo meent de heer Duymaer. Hij zegt het met rustige stem. maar er komt iets van een gebiedende toon in de klank van die stem als hij de feiten in het kort memoreert en met name over het stopzetten van de eerste politionele actie zijn afkeuring te kennen geeft. „Ik ben niet pessimistisch, in zo verre, dat ik van nature niet kan piekeren, maar wel zie ik de toe komst voor ons land zeer somber in", aldus de heer Duymaer van Twist. Een van de moeilijkste pun ten is de intellectuele jeugd, waar moeten onze afgestudeerde artsen en juristen, onze ingenieurs, onze jon gens met eindexamen H.B.S. en gym nasium naar toe? Onze jongens kun nen niet meer in de cultures en in het Binnenlands Bestuur van Indië geplaatst worden. Het is een ma- 24. De vreemde mijnheer was naast Jimmy gaan zitten, maar toen deze hem hartelijk wilde dank zeggen voor de onverwachte bijstand hem gebo den, wilde de ander daar niets van horen. „Heeft niets te betekenen", zei die. „Ik moet integendeel U bedanken!". „Mij?" vroeg Jimmy doodver- baasd, „waarvoor in hemelsnaam?". „Voor die prachtige opstopper, die U die suppoost hebt ver kocht", zei de vreemdeling. „Ach, dat was iets verrukkelijks. Dat zal ik mijn leven niet vergeten. Dat noemen wij experts nu een droge klap op de kaak. Het was vakwerk van hoge klasse, mijn heer. Mijn respect!" NOG STEEDS ACTIEF. Ondanks zijn 85 jaren is de heer Duymaer van Twist nog op menig terrein actief bezig. Zo eist de Ge reformeerde Bond op kerkelijk ter rein zyn aandacht op, terwijl hij in Den Haag lid van het (jollege van notabelen is. De nieuwe kerk-orde levert vele besognes op. En er zijn nog talloze dingen meer. waarvoor deze stoere grijsaard nog lang paraat hoopt te blijven. Zo zit hij in het bestuur van de Psy chiatrische inrichting „Bloemendaa'l" onder Loosduinen en van het Homoc- opatisehe Ziekenhuis te Oudenrijn. Nog altijd is hij voorzitter van de Nationale Christen Officierenvereni ging en in menig ander college is hij een man van gezag, naar wien men gaarne luistert. (Nadruk verboden). Luitenant-generaal b.d. L. F. Duy maer van Twist, die op 9 Novem ber zijn 85ste verjaardag viert. chine zonder uitlaat. Dit moet ten slotte mislopen." „Ziet u dan geen enkele mogelijk heid meer voor onze mensen om zich in handel en industrie te be kwamen en een plaats in andere de len van de wereld te vinden? Denk b.v. aan het nog lang niet tot ont wikkeling gekomen Zuid-Amerikaan se vasteland, waar Prins Bernhard de eerste nieuwe contacten heeft ge legd?" ,Ons volk is op grondstoffen van buiten aangewezen", zo luidt het antwoord. „Die zal het duur moeten betalen en dus zullen ook de produc ten. die het maakt, duur zijn. Wat de mogelijkheid van emigre ren betreft, deze geldt voor velen, maar juist niet voor onze intellec tuele jeugd. Onze artsen, juristen en ingenieurs zullen in Zuid-Amerika nooit aan bod komen. Inmiddels laten wy onze trouwste onderdanen, de Ambonnezen, rustig in de steek. Men schijnt in onze da-1 gen ziende blind te zijn." Het wereldgebeuren. Belgische wapens naar Ching? „La Cité" het orgaan der katholie ke arbeiders in Wallonië heeft een sterk de aandacht trekkende publi catie gedaan over de leveringen van Belgische wapens aan de Chinese communisten. Het blad put zijn gege vens uit het maandelijks bulletin voor de buitenlandse handel. Volgens deze publicatie heeft België in 1948 voor fr. 499 millioen aan wapens uit gevoerd, waarvan aan China voor fr. 80 millioen. In 1949 werd door België tot een bedrag van fr. 988 mil lioen uitgevoerd en in de Chinese ha vens, die toen allen in handen der communisten waren, werd voor fr. 129 millioen aan munitie, voor fr. 45 millioen geweren, en voor fr. 55 millioen machinegeweren en machinepistolen gelost. „La Cité" zegt in dit verband nog. dat de wapenfabrikanten in België goede zaken moeten dóen, aangezien de eerste acht maanden van dit jaar voor een bedrag van fr. 938 mil lioen werd uitgevoerd, hetgeen bijna evenveel is als in het gehele jaar '49. Hoewel sedert Maart dus geen gede tailleerde opgave meer wordt ver strekt betreffende leveringen aan China, meent „La Cité" niettemik te kunnen schatten, dat dit land van April tot heden voor een bedrag van fr. 237.844.000 aan Belgische wapens heeft ontvangen. Het blad hekelt de Belgische wa penfabrikanten scherp en spreekt van een „schandaal zonder weerga". „De Chinese communisten bekampen thans de strijdkrachten van de V.N. I in Korea met wapens van Belgisch fabrikaat en de Belgische vrijwilligers zullen straks in Korea worden be schoten met Belgische munitie". De Belgische regering heeft intus sen een communiqué uitgegeven dat men in vele kringen te Brussel als „zwak en dubbelzinnig" kenschetst. In deze tegenspraak wordt gezegd dat „overgegaan is tot een buitenge wone scherpe contróle op de wapen- uitvoer, waarvoor overigens een ver gunning is vereist". Verder wordt verklaard dat ,.,de regering bij mach te is te verzekeren, dat een enkele wapenuitvoer met bestemming naar het communistische China werd toe gestaan". De F.N.-fabriek heeft de redactie van La Cité een brief ge schreven, waarin wordt verklaard, dat zij nimmer wapens aan Mao-Tse- toeng heeft geleverd. Het blad merkt hierbij op. dat het nimmer over de F.N.-fabrieken heeft gesproken en dat er in België nog andere wapenfa brieken bestaan. Met betrekking tot het dementi der Belgische regering betoogt „La Cité", dat zijn bronnen het „maande lijks bulletin van de buitenlandse handel" zijn, waarvan het officiële karakter niet te ontkennen valt. Het is niet mogelijk, dat het hier wapens betrof voor Tsjang Kai-Tsjek en Formosa aangezien Formosa in de gedetailleerde opgave van de sta- stiek een afzonderlijke post uitmaakt. „La Cité" wijst er nogmaals op dat sedert Maart in het bulletin nog slechts een globaal cijfer voorkomt onder het hoofd: „wapens en munitie" en geen gedetailleerd overzicht meer wordt gegeven, en dringt erbij de re gering op aan bekend te maken op wiens bevel deze verandering is aan gebracht. De redactie van het blad heeft in lichtingen gevraagd b|j het „Belgi sche bureau voor de buitenlandse handel". Hier werd een document overlegd vólgens hetwelk België in de eerste negen maanden van 1950 625 ton wapenen en munitie, tot een totaal bedrag van fr. 237.844.000. naar China heeft uitgevoerd In deze opgave is duidelijk sprake van China en niet van Formosa. De bronnen, waaruit La Cité put zijn onverdacht en weerleggen wel haast de regeringsverklaring over de ze zaak. Dus moet worden aangeno men, dat hier inderdaad sprake is van 'n leverantieschandaal, zoals die tij dens elke oorlog voorkomen. De wa- penhandel stoort zich niet aan moraal.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 5