Toen er nog geen sportreportages
voor de Radio waren
De Zeeuwse gersttelers achten
zich gedupeerd
In 1921 beleefden de Parijzenaars
de nederlaag van Carpentier
Veilig
f Verkeer
PHILIPS
ALLEN OP DE JUISTE PLAATS,
00K IN HET LEGER
Minister verlangt levering tegen
te lage prijs
DIEFSTAL EN BELEDIGING
8
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 3 NOVEMBER 1980
Han Hollander debuteerde In de sneeuw.
(Van onze sportmedewerker)
Over zo'n jaar of tien, misschien al eerder, zullen de jongens die in de
huiskamer een televisie verslag van de voetbalwedstrijd Holland-België
volgen, met een beetje meewarige glimlach aan hun vader vragen: „En,
vader, hoe ging dat toch vroeger, toen je.de match niet kon zien en je je
alles door die ouderwetse radioreportage moest laten vertellen?"
De tijd gaat nu eenmaal snel. Heden ten dage kijken de radioluisteraars
met diezelfde meewarige glimlach terug naar de periode van ongeveer een
kwart-eeuw geleden, toen de radio nog in zjjn begindagen was en hele
maal niet aan sport deed.
Een verslag van HollandBelgië?
Daarvoor zorgde van 1923 tot 1930
„Het Rotterdams Nieuwsblad" op 't
Beursplein van de Maasstad, waar
een enorme publicatiebord was op
gesteld in de vorm van een voetbal
veld, waarover een bal rolde. Dui
zenden voetbalenthousiasten zagen
toe, hoe die bal heen en weer rolde
om van tijd tot tijd in een der beide
goals te verdwijnen. Deze reportage
was gebaseerd op een telefoonverbin
ding tussen een verslaggever op de
stadiontribune en een mannetje ach
ter het publicatiebord. Beide beschik
ten ze over een plattegrond van een
voetbalveld, dat in een aantal vak
ken verdeeld was, waarbij de oogge
tuige op de tribune niets anders zei
dan „van vak 3 naar 12, nu naar 7,
dan naar 6" by het Volgen van de bal
op het stadionveld, terwijl de man,
die in Rotterdam aan de telefoon zat,
de bal precies dezelfde evoluties door
de vakken van het publicatiebord liet
maken.
Deze in 1923 begonnen reportage
kreeg in 1927 de eerste concurrentie
van wijlen Han Hollander, maar de
radioreportage was toen nog zo wei
nig populair, dat er bij de Olympi
sche Spelen van 1928 in Amsterdam
helemaal geen radiouitzending was.
Ook niet voor het buitenland! Pas
tegen 1930, toen Han Hollander naam
gemaakt had met zijn pionierswerk
op het gebied van Nederlandse sport-
reportage door de radio, zakte de
animo der Rotterdammers voor het
publicatiebord op het Beursplein en
„Het Rotterdams Nieuwsblad" hield
ermee op.
EEN STUNT UIT 1921.
Byna dertig jaar is het geleden,
dat een Franse krant, de al lang niet
meer bestaande „Petit Parisien"
voor een wereldprimeur zorgde met
een transatlantische reportage van
een boksmatch. Dat was de strijd om
het wereldkampioenschap zwaarge
wicht tussen de Amerikaan Jack
Dempsev en Georges Carpentier,
Frarikrijk's idool, die we kortgeleden
nog spraken in de luxueuse bar, die.
hij aan de Champs Elyseés te Parijs
exploiteert met 's zomers een filiaal
in de badplaats Deauville.
Deze boksmatch begon op 2 Juli
1921 te Jersey City in Amerika op
het moment, dat het in Parijs acht
uur 's avonds was. „Le Petit Pari
sien" had op de Place de la Concorde
een verlicht scherm met loudspeakers
opgesteld om de tienduizend Parij
zenaars, die zich op dat enorme plein
verdrongen, de match op zesduizend
kilometer afstand min of meer op de
voet te laten volgen.
Op de voet? Nou jaEen tele
fonische verbinding tussen Parijs en
Jersey City was er niet, maar in de
telegraafkantoren van de beide ste
den had men speciale maatregelen
genomen om de telegrammen over
het verloop van elke ronde binnen
een paar minuten over te seinen.
Vandaar, dat men toen de record
prestatie bereikte, dat precies vier
minuten en 44 seconden nadat Car
pentier knockout was gegaan de
loudspreaker te Parijs die jobshydirig
Philips Aatolampen zorgen rooi
goed en ver zicht, en blijven tot
het Uatst toe helder. Ook £ij
dimmen voldoende licht, zonder
verblinding van tegenliggers.
Door de ingebouwde schokbreker
weerstaan zij de schokken van
ruwe wegen en kuilen.
OUPLOLAMPEN
bekend maakte. Alle kranten in de
hele wereld stonden vol over die ver
bijsterend snelle reportage, waarover
we tegenwoordig zouden glimlachen.
Niet alleen de tienduizend vereer
ders van Carpentier op de Place de la
Concorde vernamen de uitslag, heel
Parijs wist die een paar minuten la
ter, want „Le Petit Parisien" liet die
uit een vliegtuig en op de Eiffeltoren
bekend maken. Terstond na ont
vangst van het telegram steeg een
vliegtuig op om boven de stad witte
vuurpijlen af te schieten, (rode vuur
pijlen zouden een overwinning voor
Carpentier beduid hebben) en op de
Eiffeltoren werd een vuur met grijs
witte rook ontstoken. Zwarte rook
zou voor Carpentier geweest zijn.
Han Hollander debuteerde als ra
dioverslaggever van een interland
wedstrijd op 11 Maart 1928 op een
steenkoude middag, toen het veld
van het oude stadion onder de
sneeuw lag. In een half open plan
ken hokje, midden in de wind op het
dak van de tribune, zat hij anderhalf
uur lang kou te lijden. Bij de, re
turnwedstrijd drie weken later Jn
Antwerpen, moesten de radiobezitteb
dat waren er töen nog,niet zp hdel
veel het weer zonder'een verslag
stellen, want voorlopig bepaalde de
omroep deze experimenten tot eigen
land zonder te kunnen bevroeaen dat
zes jaar later in de tijd van „we gaan
naar Rome" de combinatie van Han
Hollandes's stem en Bep Bakhuys's
schoten half Nederland voetbal-gek
zou maken!
M. J. ADRIANI ENGELS.
Hotel-directeur krijgt 10 mille
boete.
De directeur van een Hilversums
hotel-exploitatie maatschappij,' J. G.
B. is veroordeeld tot een boete van 10
mille, subsidiair 6 maanden gevange
nisstraf. Hem werd ten laste gelegd,
dat hij het hotel De Hooge Vuursche
te Baarn heeft doen verbouwen zon
der goedkeuring van wederopbouw,.
Een 15-jarige jongen uit Storóoway
(Hebriden) zal 3',a jaar in een verbete-'
ringsinrichting- moeten doorbrengen, om-'
dat hij bankbiljetten splitste en op deze
wijze twee bankbiljetten in plaats van
één uitgaf.
(Advertentie)
IN PAKJES VAN
6 STUKS 15 CENT
B\j de N.V. Nederlandse Klokkengieterij Eijsbouts Lips te Asten In Noord-Brabant Is de beiaard, bestemd voor
een Rooms Katholieke Kerk te Sao Paulo in Brazilië, g ereedgekomen.
Het carillon bevat 47 klokken, die in gewicht variere n van 10 tot 1400 kg.
Op de foto ziet TJ links: een overzicht van de beiaard; op de voorgrond links het automatische speelwerk;
rechts het torenuurwerk.
Rechts: het monteren van de verbindingsdraden.
Nieuwe selectiemethode voor dienstplichtigen.
(Van onze speciale verslaggever)
Utrecht, November ,,Het Nederlandse defensieve apparaat, leger,
marine en luchtmacht, is eigenlijk één groot bedryf", zei ons een officier,
toen \vy een bezoek brachten aan de Indelingsraad in Utrecht, waar thans
voor het eerst een nieuwe selectie-methode wordt toegepast om alle jonge
lui, die geroepen worden om voor enige tyd 's Konlngs wapenrok" te
dragen, gekeurd en getest worden om hen op de voor hen en voor de de
fensie op de geschiktste plaatsen te brengen.
Aan leger, lucht- en zeemacht stelt men tegenwoordig veel hogere
eisen dan vóór de oorlog. Men heeft, nu alles gemechaniseerd is, mensen no.
dig, die men met de techniek vertrouwd kan maken of die hun reeds ver
worven technische kennis nuttig kunnen aanwenden. Er is behoefte aan
goede gevechtssoldaten, die in een prima lichamelijke conditie verkeren,
aan jongemannen, die functies kunnen vervullen bjj het transport, bjj de
geneeskundige afdelingen, op de administratie.
Pik dan de goede personen voor al
die taken maar eens uit de gemiddeld
80.000 jongelui, die elk jaar een oproep
»an de burgemeester ontvangen om
voor de Keuringsraad te verschij
nen. Dat is niet gemakkelijk, maar
toch slaagt men daarin op een zeer be
vredigende wijze, dank zij het uitge
balanceerde systeem van onderzoek,
zowel naar de lichamelijke gesteldheid
van de .candidaten als naar hun ken
nis, hun'ambities, hun intelligentie en
hun karaktereigenschappen.
VROEGER. JA
Wij herinneren ons nog de militaire
keuring, die wij inderdaad moesten
ondergaan, omdat wij „erin geloot"
(Van onze landbouw-medewerker).
Er zjjn verschillende tekenen die er op wyzen dat er ten aanzien van
sommige punten van het regeringsbeleid in de landbouwsector ontstemming
heerst. Speciaal is dit het geval voor wat betreft de nu ongeveer een maand,
geleden afgekondigde tarweprijs en de gerstinnampregeling,
Wie de woorden heeft gelezen, welke de ,yoorzitter van de ZLM enige ive-
ken geleden over deze kwestie in het Zeeuws landbouwblad schreef, wie
de verslagen leest van (le vergaderingen van het dagelijks bestuur dézef -
organisatie, wie verder kennis neemt van artikelen van soortgelijke styek-
king in de bladen van de Christelijke Boeren- en Tulndersbond en van de
B.K. Boerenbond, wie voorts de woorden gehoord heeft, welke de heer
Ver brugge als voorzitter van de commissie van Toezicht bjj de opening
van het nieuwe gebouw van de Bijkslandbouwwintersehool te Schoondljke,
waarbij minister Mansholt aanwezig was, over deze gerstregeling gespro
ken heeft, die kan zich met recht afvragen of het beleid van inister Mans-
holt juist ten aanzien van de granen wel juist is.
Nu moet men steeds bedenken,
dat de regering een beleid nioet
voeren, dat met de belangen van
ons gehele volk rekening houdt;
Een minister van landbouw kan
moeilijk een maatregel, die hij in 't
landsbelang noodzakelijk acht, ach
terwege laten omdat hy hiermee de
Zeeuwse gerstteler of de Groningse
tarweteler ontstemt.
LANDSBELANG?
Hoe ligt dus de situatie? Kan
hier gesproken worden van lands
belang? In en na de oorlog moesten,
de boeren al hun geteelde granen
bij de regering tegen vastgestelde
prijzen inleveren. Deze maatregelen
brachten vanzelfsprekend een groot
voedselvoorzieningsapparaat en de
nodige controle met zich mede. die.
echter voor de juiste uitvoering
noodzakelijk waren. De maatregelen
zelve waren ónontbeerlijk in ver
band met de krappe voedselpositie
van het Nederlandse volk. De uit
voering was voor de boer een admi
nistratieve last en de contróle was
weinig bemind. Het grootste deel
van de boerenstand schikte zich ech
ter in het onvermijdelijke, daar de
maatregelen zeer zeker moreel ver
antwoord waren. Vandaar dat de
medewerking vrij algemeen genoemd
mag worden.
Tot en met de oogst 1948
gold de volledige innameregeling
van alle granen tegen vastgestelde
prijzen. In deze pry'zen waren de
kostprijzen plus een zeker matig on-
dernemersloon verrekend.
MEER VRIJHEID
Toen de voorziening van ons volk
en van de groeiende veestapel ech
ter zich langzaam maar zeker her
stelde tot op het vooroorlogse peil,
werd ook de behoefte aan dergelij
ke maatregelen geleidelijk minder
en dedrang naar vrijheid groter.
Ons land importeerde met behulp
van de Marshall-dollars weer grote
hoeveelheden tarwe en. voergranen,
al bleef voorzichtigheid geboden in
verband met de slechte deviezen-
positie.
In 1948 besloot Minister Mans-
holt de inameregeling voor de voe-
dergranen, te weten gerst, haver "en
rogge af te schaffen en deze produc
ten over te laten- aan de vrije markt
en prijsvorming.
.Hiertegen bestond bij èen
deel van de georganiseerde
bóüw bezwaar, daar deze ervan
overtuigd was, dat juist tengevolge
van de dollarpositie, de invoer on
toereikend zou znn om de snel
groeiende veestapel, te voeden en .de
dus ondér 'invloed hiervan
groot
Tand-
:onden'oplopen. De boer echter be
groette <fe herkregen vrijheid met
vreugde. Een deel van zijn admini
stratieve rompslomp verdween en
daarmee ook de weinig geziene con
tróle.
DE TARWE.
Voor de tarwe echter, het brood
graan bleer een innameregeling van
kracht met een vastgestelde prijs.
En wat voorzien was geschiedde. De
prijzen van de voedergranen stegen
een stuk boven de tarweprijs uit.
Hierdoor kreeg men ongewenste
toestanden. De tarweverbouw
kromp in en bijvoorbeeld in Zeeland
steeg de gerstverbouw.
In 1950 verbouwde men ongeveer
10.000 ha. minder tarwe in ons land
dan in 1949. En zonder nadere Re
geringsmaatregelen kon men ge
rust verwachten, dat voor oogst
1951 opnieuw enkele duizenden hec
taren tarwe minder uitgezaaid zou
den worden. Immers niet alleen is
de huidige prys voor de gerst hoger
dan de tarweprijs, bovend'en is gerst
in het Zuid-Westelijk kleigebied.
waartoe geheel Zeeland behoort, 'n
gemakkelyker vrucht voor de boer
met minder, risico en over het alge
meen hogere opbrengsten per H.A.
dan de tarwe.
Het is dus duidelijk, dat de vraag
welke van deze twee graansoorten
te zaaien voor de boer niet moeilyk
te beantwoorden is.
Daar echter in de onzekere tijden
i wil op internationaal gebied
leven, de- broodgraanvoorziening van
ons volk voor een zeker deel uit ei
gen oogst gewaarborgd dient te zijn,
kon een ingrijpen van Overheidszij-
de niet achterwege blijven. Het
meest voor de hana liggende middel
was de prijs voor de m te leveren
tarwe zodanig te verhogen, dat de
ze aantrekkelyk genoeg zou zijn om
méér tarwe te gaan verbouwen. De
fporganiseerde landbouw meende
at bij een prijs van 25.— per 100
kg., de Minister het volgend jaar
over de door hem verlangde 100.000
H.A. zou kunnen beschikken. Opge
merkt moet hier worden, dat de ge
middelde prys voor oogst 1950 is
vastgesteld op 22.85 per 100 k g.
DE WINST.
Men kan zich afvragen of een der
gelijke verhoging niet onevenredige
winsten in de zakken van de tarwe-
verbouwers zouden doen vloeien.
Hierbij dient dan gedacht te worden
aan de vele kostprijsvërhogende fac
toren, die sedert de vorige prijszet
ting zijn. ingetreden en waarvan
hier slechts genoemd moge worden
de laatste loonsverhoging, benzine
prijsverhoging, kunstmestprjjsverho-
ging enz. Voorts is een prijs van
25.voor de tarwe nog uiterst
laag, wanneer men de pry'zen be
kijkt die de boeren in de omringen
de landen voor tarwe maken. Deze
liggen bijna 20% hoger dan in Ne
derland.
DE GERSTINLEVERING.
In plaats van deze vry eenvoudi
ge weg koos Minister Mansholt een
ingewikkelde, die bovendien sterke
weerstand ondervindt in boeren-
kringen. De prijs van de tarwe werd
vastgesteld op 24.25 per 100 kg.
en een hernieuwde gerstinzameling
werd in het leven geroepen, waar
bij de gerstteler van elke H.A.
gerst 2o00 kg. zal moeten inleveren
tegen een prys van 22.
Terwille van 3/4 cent per kg. tar
we, wordt de boeren deze zeer im
populaire maatregel op de hals ge
schoven, die administratie en con
tróle terug zal brengen. De guldens
die hier door de Overheid bespaard
worden door de lagere tarweprijs
zullen practisch geheel verdwijnen
aan de kosten, verbonden aan de in
nameregeling1 en de contróle hierop.
Daarenboven ligt de prijs van 22
cent voor de gersx beneden de kost
prijs plus een redelijk geacht onder-
nemersloon van 20%. Ook psycholo
gisch moet de genomen maatregel
als ongelukkig worden aangemerkt.
Wanneer men het ene jaar iemand
zijn vrijheid geeft, dan getuigt het
van weinig wijsheid. Indien men hem
die het volgend jaar weder af-
waren. Een simpel doktersonderzoek
en de mededeling: geschikt voor de
militaire dienst.
Dat gaat thans anders en degelijker.
In Utrecht waren wij er ooggetuige
van. Een aantal 18- en 19-jarige
jongens, die in 1952 moeten opkomen,
werden vergast op een speech van
luitenant-kolonël A. W. van Zijl,
hoofd van de indelingsraad in Utrecht
één van de twaalf raden in ons
land. Daanra kregen zij een lang for
mulier in te vullen, waarop hun het
hemd van zeker lichaamsdeel ge
vraagd werd: het hoeveelste kind zij
zijn en de hoeveelste zoon, hoeveel
broers en hoeveel zusters zij hebben,
welke scholen zij bezocht hebben,
welk vervolg onderwijs zij hebben ge
noten. welke diploma's zij bezitten,
welke beroepen zij hebben uitgeoe
fend. bij welke bazen zij hebben ge
werkt en welk loon zij hebben ver
diend, wat hun liefhebberijen zijn.
enz. Later komen op dit formulier nog
de resultaten van hun test, de gege
vens van de keuringsartsen, de indruk,
die een van de officieren in een per
soonlijk gesprek met hen heeft opge
daan en allerlei andere notities, di<
juiste indeling moeten
tenslotte een
bevorderen.
Dit papier vergezeld de jonge sol
daat gedurende zjjn gehele militaire
loopbaan en wordt geregeld bygehou-
den. Het is een vademecum voor alle
meerderen, die de jongeman onder
hun bevelen krijgen.
Voorts neemt men de candidaten op
deze gewichtige dag, waarop zij voor
het eerst met „het militaire" in aanra
king komen, een test af, bestaande o.
uit een invuloefening en een proef,
die uitmaakt, of zij kunnen rubriceren,
coderen, alphabetiseren, enz. een ver
nuftig in elkaar gezet werkje, dat tot
bepaalde conclusies leiden kan.
DOORLICHTING EN
BLOEDPROEF.
De jongens moeten zich verder on
derwerpen aan een doorlichting en
aan een bloedonderzoek.
Op grond van alle verzamelde gege
vens volgt een uitspraak: geschikt, on
geschikt of tijdelijk ongeschikt, in het
laatste geval komt de jongeman na
bijvoorbeeld een jaar nog eens voor
de keuring.
Het aantal afkeuringen bedraagt on
geveer 20
Het centrale Indelingsbureau van
het ministerie van Oorlog, dat onder
leiding staat van luitenant-kolonel A.
C. Canbier. verdeelt de goedgekeurde
manschappen op grond van de over
hen bekend geworden feiten en reke
ning houdend met de behoeften, die
leger, marine en luchtmacht hebben,
over de verschillende wapenen en on
derdelen. Wel houdt men daarbij re
kening met de wensen van de jonge
soldaten, doch lang niet altijd kunnen
deze vervuld worden, omdat de diver
se taken in de defensie vaak geheel
verschillende eisen stellen en het aan
bod voor zekere onderdelen de vraag
soms verre overtreft. Of omgekeerd.
TOETSING IN DE PRACTIJK.
Tot dusver ging men bij het eerste
onderzoek nog verder. Het duurde
twee dagen, inplaats van één dag zo
als nu en men trachtte nauwkeurig
uit te vissen, welke plaats elke jonge
soldaat onmiddellijk bij zijn indienst
treding bezetten moest. Het zwaarte
punt berustte dus bij de eerste licha
melijke en geestelijke keuring. Thans
is het onderzoek voor een gedeelte
naar de practijk verlegd.
Bij de landmacht bijvoorbeeld ont
vangen de in werkelijke dienst getre
den dienstplichtigen een elementaire
opleiding gedurende welke de recru-
ten nog van corps kunnen wisselen, al
is men uiteraard om de rust in het le
ger niet te veel te verstoren niet
kwistig met deze verhuizingen.
Na de elemtaire opleiding komt nog
een specialistische opleiding.
Tijdens de elementaire opleiding
poogt men tevens reeds ut te maken,
wie voor de officiersopleiding in aan
merking komen. Vereiste daarvoor is
minstens een middelbare schooloplei
ding, doch in sommige gevallen het
bezit van een M.U.L.O.-diploma. Het
selectie-centrum in Amersfoort houdt
zich speciaal bezig met de toetsing
in de practijk van militairen, die in
eerste instantie een officiersopleiding
waardig gekeurd zijn.
POLITIERECHTER MIDDELBURG
De kleine misdaad
>e Politierechter te Middelburg be
handelde weer een reeks van kleine
misdrijven, waaronder verschillende
beledigingen en diefstallen.
L. O., te Vlissingen had mej. M. V.
F. aldaar enige minder nette uitdruk
kingen toegevoegd. Dit kostte hem
f 15.^ of 10 dagen.
A. M. L. v. L., echtgenote van A. B.
en mej. A. IC. beiden wonende te Zie-
rikzee, waren op 22 Juli 1.1. in een
felle woordenwisseling gewikkeld en
scholden elkaar uit. Thans stonden
beiden terecht voor de politierechter
en ze werden wegens belediging ver
oordeeld tot 10.- of 5 dagen.
J. N. J., echtgenote van J. G. E.,
wonende te Delft, was op 1 September
1.1. bij haar schoonzoon te Aarden
burg gelogeerd. Daar kreeg zij ruzie
met mej. R. M. L. de D., waarbij zij
deze juffrouw enige scheldwoorden
toeriep, 20.- of 10 dagen.
De schipper Ph. S. uit Yerseke mis
handelde op 23 September 11 de fa.
brieksarbeider C. J. V. uit Wemeldin-
heeft misbruikt. Het is derhalve be
grijpelijk, dat juist in het Zuid-Wes-
tfelyk kleigebied de boeren ontstemd
zyn. Hier immers is de gerst een der
belangrijkste gewassen, die men ge
rust naast de suikerbieten één aer
peilers van het bestaan kan noemen.
Wanneer het landsbelang een Over
heidsingrijpen noodzakelyk maakt
op prijzen- en productiegebied, zoals
in de achter ons liggende oorlogg
en na-oorlogse jaren, dan voelt ook
het gros der boeren zich moreel ver
plicht hieraan mede te werken.
Deze morele verplichting wordt
thans niet gevoeld doordat het mo
ment van ingrijpen psychologisch
verkeerd is gekozen. De Overheid
ingrijpen
tisch heeft nagelaten. De Zeeuwse
gerstteler gevoelt dit als een onbil-
lykheid en heeft dan ook via zijn or-
neemt, zonder dat hy zijn vfyheid ganisaties scherp geprotesteerd.
ge. Hij kreeg f 20 - of 10 dagen.
Wegens diefstal van een hoeveelheid
vis, toebehorende aan de vismeelfa-
briek Zeelandia te Breskens werd D.
P. S. veroordeeld tot f 30- of 10 da
gen.
SPOORBIELS GESTOLEN
Twee arbeiders uit Groedè, nl. A. F. J.
R. en P. J. R., die op 29 Augustus 1.1.
aldaar werkzaam waren bij het op
breken van de oude trambaan, hadden
bij die gelegenheid tezamen een 50-tal
spoorbiels gestolen, welke biels toebe
hoorden aan de firma P. te Middel
burg. Zij verklaarden dat hun week
loon erg laag was en dat zij op deze
manier iets hadden willen bijverdie
nen.
De politierechter vond dit echter
niet de juiste manier en veroordeelde
beide verdachten tot f 40.- of 20 dagen.
J. B. B. te Sluiskil had bij de stik-
stoffabriek aldaar enige bronzen af
sluiters weggenomen. Toen hij deze
in zijn broodzak van het fabriekster
rein wilde meenemen werd hij door
een controleur betrapt. Verdachte ver
klaarde, dat het niet erg was een der
gelijke kleinigheid van de fabriek
mee naai- huis te nemen. De politie
rechter was het hier echter niet meo
eens en veroordeelde verdachte tót 2
weken gevangenisstraf.
HIJ LUSTTE WEL EEN
EITJE
De stratenmaker I. A. R. én de op
perman M. W., beiden uit Goes, waren
op 7 September l.L een auto met zand
aan het laden in een zandput te Re-
tranchement. Toen het tijd werd om
te schaften gingen zij naar het erf van
de winkelier J. de M. aldaar om hun
brood op te eten. Bij het weggaan
kon verdachte R. de verleiding echter
niet weerstaan uit het nabii gelegen
kippenhok een 20-tal eieren weg te
nemen, terwijl W. uit het werkplaats
je een oliesteentje meenam. Beiden
verklaarden deze artikelen toevallig
goed te kunnen gebruiken. De politie-
rechter veroordeelde beide tot f 28.-
of 10 dagen.