V erkiezingsmoraal in Amerika JIMMY BROWN, sporiheld no. 1 Binnenlandse kwesties beheersen verkiezingsbeeld ZWEDEN ROUWT OM „GUSTAAF DE D00R-HET-V0LK-GELIEFDE" Zeeuwse Almanak STAGNATIE IN DE EXPORT VAN AGRARISCHE PRODUCTEN Dreigende woorden van Yamin Spanje-resolutie herroepen Een gedwongen Huwelijk DONDERDAG 2 NOVEMBER 1950 PROV INCIAI.E ZEEUWSE COURANT 3 IN AhWaCHIING VAN 7 NOvEMBbR RADICALE OMMEKEER NIET VERWACHT. Amerika staai aan de vooravond van de twee-jaarlijkse stembusgang. In tegenstelling tot vorige jaren bewaren de zieners eri statistici, die uit de wijzigingen van het sentiment onder zorgvuldige geselecteerde delen der bevolking de tendens van de verkiezingen plachten te voorspellen, een diep stilzwijgen. Gallup's Instituut voor Publieke opinie publiceerde een reeks cyfers, die deed uitkomen dat de Republikeinen dit jaar slechts 1 pet. ten achter stonden bij de Democraten onder hen, die nu reeds hadden besloten op wie zij hun stem zouden uitbrengen. Doch de verhouding 42 pet.41 pet. legde duidelijk het accent op de beslissende betekenis van de zg. „zweven de stemmen van de 17 pet., wier "besluit eerst valt op het ogenblik, dat zij in de eenzaamheid van net stemhokje geconfronteerd worden met het me chanisme van de stemmachine. Een verdere complicatie, die prog- nosen moeilijk maakt is, dat van de S3 millioen stemgerechtigden in de V S. minder dan de helft zich voor deel neming aan deze stembusstrijd heeft geregistreerd. Dat beide partijen om strijd verkondigen met een „overwel digende meerderheid" te zullen gaan strijken, is uiteraard niet meer dan één karakteristiek facet van de ver- kiezings-zenuwenoorlog. Uit het ver loop van de verkiezingscampagnes in die districten, waar de uitslag niet a priori vaststaat, zou men eerder moe ten afleiden, dat er dit jaar geen sprake zal zijn van lawineachtige overwinningen, maar veeleer van krappe stembuszeges, waarbij men aan de huidige Regerings-partij de beste papieren moet toekennen. Het Amerikaanse verkiezingsbeeld geeft thans het volgende statistisch uiterlijk: Huis van Afgevaardigden Senaat (435 zetels) (96 zetels) Democraten 258 54 Republikeinen 170 42 Communisten 1 Vacant 6 Binnenlandse kwesties beheersen 't verkiezingsbeeld. De voornaamste daarvan is de levensstandaard ditmaal gekenmerkt door het probleem van de inflatie. Truman heeft tot dusver zorgvuldig vermeden over een loon stop te spreken, hetgeen stemverlies uit arbeiderskringen voorkomt. NAAR VERPLICHTE MEDISCHE VERZEKERING? Tegenover het netto stemverlies voor de regering dat als gevolg van deze ontwikkeling verwacht moet worden, staat stemmenwinst bij het duel tussen verderstrekkende sociali satie versus het Republikeinse stand punt van particulier initiatief. Het felst woedt deze strijd, waar het de verplichte medische verzekering geldt, waarvan Truman voorstander is en die door de Republikeinen en de georganiseerde medici bitter wordt bestreden. STRIJD TEGEN HET COMMUNISME. Verwarrend althans in termen van pro en contra is een derde ele ment, dat bij deze verkiezingen van betekenis is: de binnenlandse strijd tegen het communisme. De enige con crete maatregel, die het huidige Con gres had getroffen is door de Presi dent ad absudum gevoerd en had ten gevolge, dat aan allerlei onnozelen en onschuldigen de toegang tot de V. S. werd bemoeilijkt. De schuld voor de onhandelbare wetgeving ligt echter eerder bij de Demoeraten dan de Re publikeinen: dit maakt het ondoenlijk om ook maar bij benadering aan te geven, welke partij bij de verkiezin gen van de verwarrende wetgeving het meest profijt zal trekken. GEEN RADICALE ■OMMEKEER Tracht men de grootste gemene deler van al deze binnenlandse pro blemen te vinden, en gaat men het effect daarvan op de huidige partij verhouding na, dan moet men wel haast concluderen, dat de verkiezings uitslag eerder zal leiden tot verschui vingen in de verhouding dan tot ®on radicale ommekeer. Treffend is echter, dat al deze na tionale kwesties ditmaal over geheel Amerika de plaatselijke problemen naar de achtergrond hebben gescho ven. Dit is slechts bij uitzondering het geval geweest. Want doorgaans was een plaatselijk persoonlijk duel tussen twee candidaten. of een cor ruptie-affaire, voortrekkerij, een di- strictsbelang of een partij-politieke manoeuvre de voornaamste materie waarop fcandidaten zich in de verkie- zingsweken plachten te storten. Er zijn uiteraard ook nu de plaat selijke schandalen, die met vette kop regels in de bladen worden gepubli ceerd. Maar zij zijn vrijwel overal ondergeschikt gesteld aan de proble men, waarvoor de gemiddelde, fat soenlijke, intelligente Amerikaan zich in deze maatschappij gesteld ziet. Dit is zeker een weerspiegeling van de verruiming van de politieke ho rizon van de Amerikaan; het is een aanwijzing, dat op 7 November een. rijpere generatie naaz* de stembus zal gaan, wier verkiezingsmoraal aanzienlijk gestegen is in verhouding tot voorafgaande jaren t De heren A. van Ulsen en G. Bax, resp. chef vüegdienst Europa en plaats vervangend hoofd dienst instructie vlie gend personeel van de K1X, zijn door de president van Frankrijk benoemd tot Ridder in het Legioen van Eer, hetgeen hun het recht geeft tot het dragen van het Ridderkruis. Tijdens een bijeenkomst van de Zweedse regering heeft de nieuwe Koning van Zweden, Gustaaf VI Adolf, te Stockholm de eed op de grondwet afge legd. Na de plechtigheid wuift Koning Gustaaf VI Adolf de menigte, die hem hulde bracht, toe. Naast hem op het balcon, Koningin Louise, De nieuwe koning een waardig opvolger van zijn vader. (Van onze correspondent). Zweden rouwt. De hele natie treurt om een vriend, die zonder lijden rus tig Is heengegaan. Het anders zo opgewekte stadsleven is abrupt afgebroken en triester dan ooit werkt de grijze herfsthemel. De mensen, die met droe fenis in de ogen naar de vele herdenkingsétalages kijken, schijnen aPen het grote gemis innerlijk te moeten verwerken. Eerst thuis, bg de huiselijke haard, ontdooien de door de ijzige regen verstijfde lippen en worden voor de zoveelste keer de vele kranten bekeken, die iets vertellen van „gamla kungen* Ja, Koning Gustaaf was iemand, om trots op te zijn. Heeft hij niet de we reld verbaasd doen staan door zijn vi- taliteit? Tot 1946 speelde hij nog re gelmatig tennis. En hij was al 90, toen hij voor het laatst op jacht ging en met zekere hand het doel trof. En wat HEIPAAL De eerste paal voor de Electrische Centrale Zeeland is de grond in. En niet de paal is daarby belangrijk, maar de C&ntrale. Een heipaal gaal op duizenden plaatsen in Nederland iedere dag weer naar de diepte en niemand neemt er notitie van. Maar de eerste paal voor de nieuwe centra le, tja, dat Is de moeite waard! Want zó onmisbaar, zo niet meer weg te denken is in een halve eeuw tijds de electriciteit in ons leven ge worden, dat een stroomloos uur de mensen in de grootste verlegenheid brengt. De nieuwe centrale sal de electrici- teitsvoorziening in Zeeland nog be ter waarborgen, dan zy reeds was. Als zij gereed is, sal wat thans nog indrukwekkend plan is, het uitval len van de stroom en de verstoring van de normale gang van ons dage lijks leven tot uitzondering malcen. Dddrom was die eerste dag voor Zeeland een belangrijke, maar ook een blijde dag. In de gehele provincie zal men de groei van het nieuwe gebouwen complex met wanne belangstelling volgen. te zeggen van zijn bad in de open lucht, dat hij verleden jaar nog 13 keer kon nemen?, Of vaii zijn lenig heid, waarmede hij op 85-jarige leef tijd zijn been ver' het hoofd tilde en op de schouder liet nisten? Het meest karakteristiek voor zijn beleid is wel het contact, dat hij met het volk zoent. Hij werd niet moe, onder kinderen autogrammen te ver delen (die ze later voor drie snoepjes verkochten) en zich. indien enigszins mogelijk, bij feestelijkheden en sport- geheurtenisen te, vertonen. Vandaar dat de vader der Zweed se Socialisten hem noemde „Gustaaf de Door-het-volk-geliefde". GUSTAAF ADOLF. Zijn plaats wordt nu ingenomen door zgn 67-jarige zoon Gustaaf Adolf. Deze heeft gedurende zijn lan ge kroonprinsentiid reeds herhaalde lijk getoond over eigenschappen te be schikken. die het land vertrouwen in boezemen. Zijn particulier leven is een ideaal van huiselijk geluk en zijn regentscban-perioden ziin voorbeeldig geweest Maar vooral sportmensen en kunstvrienden drage hem een warm hni-t toe. De huidiee Koning werd op 11 No vember 1882 als oudste zoon van de toenmalige kroonprins Gustaaf gebo ren. Na eindexamen en officiersoplei ding hield hij zich vooral met archeo logie bezig en nam deel aan de op gravingen tev Asine in Griekenland. Ziin hohhies ziin vooral drie -norten: ski. golf en tnnis. Als president van de Zweedse sportverenigingen heeft hij een belangrijk aandeel gehad aan de popularisering van de lichamelijke ontwikkeling. Helaas wierp de dood van ziin eer ste vrouw. Prinses Ma-garetha van Connaught, een schaduw op zijn ove rigens zo gelukkig leven. Edoch wist zijn tweede gemalin, Lady Louise Mountbatten, een zuster van de laat ste onderkoning van Indië, hem over dit verlies heen te helpen. KONING HAAKON NAAR DE BEGRAFENIS. Het bericht uit Oslo, volgens het welk Koning Haakon de begrafenis van Koning Gustaaf zal bijwonen, heeft in Zweden grote indruk ge maakt. Men spreekt er over als over een historische gebeurtenis, en herinnert er aan, dat koning Haakon van Noor wegen sedert 1 October 1939 niet meer in de Zweedse hoofdstad is ge weest. Niemand in Scandinavië, al dus A.F.P., was onkundig van de wrok, welke de koning van Noorwe gen koesterde tegen de overleden vorst. Deze wrok dagtekent van 12 April 1940, toen Haakon met zijn regering naar Zweden was uitgewe ken om aan de Duitse troepen te ontsnappen. De voorwaarden welke hem toen werden gesteld, waren van zulke aard, dat ztfn verblijf op Zweeds grondgebied slechts een half uur duurde. Het nieuws van het be zoek van koning Haakon aan Stock holm wordt beschouwd als een voor bode van een mogelijke verbetering van de betrekkingen tussen beide landen. De acteur Cor Rays herdacht gisteren zijn veertig jarig toneeljubileum. Deze foto toont hem nu eens niet op de planken, maar thuis, rustig met zjjn vrouw genietend van een kopje thee. zjjn vrouw genietend van een kopje thee. De jubilaris werd gisteravond op hartelijke wyze gehuldigd. Handelsverdrag met West-Dultsland vervallen. Het met twee maanden verlengde handelsverdrag van 1 September 1949 met West-Duitsland, is gisteren afgelopen. Daar een nieuw verdrag nog niet tot stand is gekomen, zal voorzover de producten niet op de nieuwe, voor Nederland per 1 Nov. 1950 van kracht geworden, Duitse algemene 60 proc.- liberalisatielijst staan, exnort voorlopig slechts mogelijk zijn, indien de ex porteurs een geldige Duitse invoervergunning en een betalingsvergunning of fotocopy daarvan kan overleggen, daar de (hoofd) bedrijfschappen alleen in dat geval uitvoermachtigingen kunnen afgeven. delsverkeer met West-Duitsland zo spoedig mogelijk handelsbesprekingen worden hervat. Naar het A.N.P. meent te weten, kan hier uit de conclusie worden getrok ken, dat de tegenwoordige Duitse mo netaire positie en de daaruit voort vloeiende betalingsmoeilijkheden me de aanleiding hebben gegeven tot de procedure, waarbij de belangrijke ex port van onze producten naar Duits land geheel afhankelijk is van de Duitse uitvoer- en betalingsvergun ningen. Men zal dus rekening moeten houden met stagnatie in de export van de artikelen, die behoren tot, de groep niet-geliberaliseerde produc ten. Liberalisatie valt terug op 60 pet. Het thans vervallen verdrag werd .gekenmerkt door vrije import van Nederlandse goederen, waarbij slechts voor zes artikelen verse groenten, consumptie- en pootaardappelen, land- en tuinbouwzaden, verse zee vis, haring en spirutaliën contin genten werden opgenomen, waarvoor derhalve nog kwantitatieve beperkin gen golden. Deze liberalisatie, die voor de agrarische sector circa 82 pet. heeft bedragen, leidde tot een gun stige ontwikkeling van onze export naar Duitsland. Aan deze gunstige ontwikkeling, is, althans voorlopig, een einde gekomen. Daar West-Duitsland een belang rijke markt is voor de afzet van thans niet meer geliberaliseerde Nederlandse producten uit de agrari sche sector en met name voor boter, kaas, gecondenseerde melk, ek'fèh. gToenten, fruit, vis, zaden, sierteelt producten w.o. bloembollen, vee en verwerkte producten als chocolateriën, welke producten dus niet op de 60 pet. -liberalisatielijst voorkomen, zullen uiteraard ter regeling van het han- Regering verontwaardigd. In regeringskringen in Den Haag heerst grote verontwaardiging over de verklaringen, welke Maandag avond op Schiphol tegenover de pers werden afgelegd door óén der leden van de Indonesische parlementaire missie, mr. Mohammed Yamin. Deze heeft toen gezegd, dat wanneer er op basis van overleg geen overeenstem ming zou worden verkregen over Nieuw-Gulnea, zich in Indonesië verhoudingen zouden kunnen ontwik kelen, die een bedreiging zouden kun nen vormen voor de Unie. Dat wil zeggen, dat „de Nederlandse belan gen in Indonesië" in het gedrang zon den kunnen komen, doordat het In donesische volk een uitlaat voor zijn gekwetste gevoelens nodig zou heb ben. De heer Yamin heeft hieraan toe gevoegd, dat dit „geen dreigement" is, maar „een realiteit". In Den Haag is men evenwel van mening, dat een dergelijke realiteit geen rol kan spe len Dij de komende onderhandelingen. Indien hier dus sprake zou zijn van een realiteit, zou het in de eer ste plaats op de weg van de Indonesi sche regering en het Indonesische parlement liggen om daartegen krachtig stelling te nemen, aldus meent de regering. Nu de heer Ya min dit heeft nagelaten, kan hij niet verhinderen, dat zijn betoog de in druk wekt, een bedreiging in te hou den. Rusland Iaat honderd Nederlanders vrij. De ambassadeur van de Sovjet-Unie heeft op het departement van Bui tenlandse Zaken in Den Haag mee gedeeld, dat dezer dagen ongeveer honderd Nederlanders, die sinds de oorlog daar nog in kampen vertoef den, uit de Sovjet-Unie op transport zijn gesteld. Regelingen zijn in voor bereiding om deze groep Nederlan ders aan de grens van de Oostduitse zóne in ontvangst te nemen. De na men van de Nederlanders, die terug keren, zijn niet bekend gemaakt. NIEUWE LEIDER LEGER DES HEILS NAAR ON# LAND. De nieuwe leider van het Leger des Heils in Nederland, commandant Ejner C. Thykjaer, zal Vrijdagavond met de „Scandinavian Express" in Amsterdam aankomen. Het wereldgebeuren. Het is nu vast komen te staan, dat de algemene vergadering van de Ver. Naties straks de resolutie van 1946 inzake Spanje zal herroepen en daar mee het bewind van Franco een be langrijke concessie zal doen. Dé reso lutie van destijds hield niet alleen in een aanbeveling aan de bij de V.N. aangesloten landen om hun gezanten uit Madrid terug te trekken, tevens werd de weg voor Spanje versperd om vertegenwoordigers zitting te doen nemen in onderorganen van. de V.N. De resolutie moest daarom wor den gezien als een symbolische af keuring van het Franco-regiem en het begin van internationale boycot. Dat was in 1946, toen de herinnerin gen aan het tijdperk van Nazi-agres sie nog levendiger waren dan nu. De algemene afkeuring van het Spaanse bewind had in de eerste plaats haar wortels in het verleden. Niet vergeten was hoe Franco in het zadel was geholpen door brutale steun van Hitler en Mussolini tijdens de non-interventie-comedie in de Spaanse burgeroorlog. Niet vergeten was (lat het Spaanse regiem de fascistische trekken had overgenomen van het Italiaanse. Nu, vier jaar later, zijn er andere tegenstellingen gekomen die de Nazi periode hebben doen verbleken. Hoe Franco aan de macht kwam is bijzaak geworden. Als het voornaam ste wordt beschouwd, (lat hij van Spanje een stevig anti-communisti sche burcht heeft gemaakt en dus een potentiële bondgenoot is tegen de Sowjet-Unie. Dat, om het gematigd uit te druk ken. Spanje niet bepaald een toon beeld is van een democratisch be stuurde staat en dat evenmin de wel vaart de Ihatste jaren is toegenomen, is eveneens bijzaak geworden. Immers, er zijn wel meer landen lid van de Ver. Naties, waar het met de democratie in Westerse zin treurig gesteld is. Mej. Klompé, Nederlands afgevaardigde in Lake Success, druk te het aldus uit: „Wij allen hebben vertegenwoordigers bij regeringen, welker binnenlandse politiek wii zelfs verafschuwen. Waarom zou er in het geval Spanje een uitzondering ge maakt moeten worden?" Daarbij komt. dat de resolutie van 1946 een volkomen slag in de lucht is gebleken. Een aantal landen heeft er zich niet aan gehouden en rustig hun gezanten in Madrid geiten. Andere landen kwamen formeel de aanbeve lingen na, doch lieten verder alles bij het oude. Enig effect heeft het besluit der V.N. niet gehad. Om al deze redenen is het besluit om de resolutie in té trekken dus wel begrijpelijk. Er zit maar één bezwaar aan vast: Franco zal het gebaar van de V.N. zeker beschouwen als een be moedigend knikje in zijn richting om op dezelfde voet voort te gaan. De Nederlandse delegatie in Lake Success heeft gestemd vóér het voor stel. afkomstig van Zuid-Amerikaan T se landen, om de resolutie in te treki ken. Hoogstwaarschijnlijk echter be stond binnen de delegatie geen eens gezindheid over de aan te nemen hou ding. Het is niet toevallig dat juist het katholieke Kamerlid mej. Klom pé het Nederlandse standpunt heeft uiteengezet. De leider van de Neder landse delegatie, mr. van Heuven Goedhart, heeft in zijn blad ..Het Pa rool" herhaaldelijk schero stelling ge nomen tegen een gematigder houding iegens Franco, zoaat moeilijk aan te nemen js, dat hij in Lake Succes plot seling van gedachten is veranderd. Het bestuur van* de P.v.d.A. beeft zich trouwens nog deze week uitge sproken tegen intrekking van de re solutie. De meerderheid onder de Neder landse vertegenwoordigers in Lake Success heeft echter dit standpunt verworpen. door: Mary Burchell Na een vluchtige blik in de spiegel rende ze de kamer uit, de gang door en de trap af. Hij was al binnen en in de hall, toen zij op de overloop aankwam. Bij het geluid van haar voetstappen keek hg op. „Wel allemenscn, Teresa!" riep hij uit en aangemoedigd door de onmis kenbare blij-verbaasde toon van zijn stem, snelde ze de trappen af naar hem toe. Lachend zette hij de doos die hij droeg neer en geheel onverwacht breidde hij zijn armen naar haar uit, zodat ze daar regelrecht in vloog en van de vloer getild en gezoend werd, nog voor ze zich kon realiseren, wel ke vorm hun begroeting had aange- n om n v> IS. Jimmy had een beetje moeite de woor den te spellen, maar tenslotte slaagde hij er toch in deze aankondiging te lezen: Hedenavond 8 uur in Odeon grote bokswedstrijden tussen Kid de Kneuzer en Knoert Knots over 12 ronden van 3 minuten. Een.volkomen open strjjd tussen twee onoverwinnelijke super-kampioenen, die allebei candidaat zgn voor het wereldkampioenschap in het middengewicht. Wie zal Battling Bokking mogen uitdagen? Kom, dacht Jimmy, daar ga ik 's heen. „Lieveling, hoe kom jg hier zo?" Hij scheen zich niet bewust van deze ongewone benaming, maar Te resa trachtte zich zelfs op dit duize lingwekkende ogenblik voor te hou den, dat mensen soms zulke woorden gebruikten, zonder er iets mee te be doelen. „Clara heeft me gehaald. Ik blijf vannacht, zodat we morgenochtend samen weg kunnen gaan. Is dat niet heerlijk „Ja, heerlijk", glimlachte hij. En hij hield zijn arm om haar heen ge slagen, toen ze de zitkamer binnen gingen, om zich bij de anderen te voegen. „Dag Ell, je komt net op tijd voor de thee". Zijn moeder hield hem haar wang toe voor een kus, terwijl Clara en Anthony zich tevreden stelden met een „hallo". Geen wonder dat hij haar begroe ting wat overdonderend en ongewoon had gevonden, dacht Teresa. „Dat was een goed idee van je. Clara, Teresa te halen om hier te overnachten". Elliott gaf zijn zuster een knikje, dat half groet, half goed keuring beduidde. „Ja, ik wist, dat je nogal laat zou zgn vanmiddag en deze oplossing maakte de zaak eenvoudiger. Ben je met alles geslaagd in de stad?" „Hm... o, dat is waar ook..." Elliott ging de kamer uit en kwam dadelijk terug met de doos, die hij bij zien had toen hij thuis kwam. „Alsjeblieft". Hij zette de doos op de tafel voor Teresa neer. „Dat is iets voor jou". „Voor mij!" Teresa werd rood van opwinding en verrassing. „Bedoel ie ...een cadeau?" „Ja. een cadeau". Hij glimlachte om haar dankbare verwarring. Ademloos begon Teresa het touw los te maken, dat om de doos gebon- de" was terwgl Clara en Anthony naderbij kwamen om te khken en mevrouw Burdern zei: ..Ik zal no<" maar geen thee voor jullie inschen ken, zolang jullie daarmee bezig bent", iWorai vervoigaj.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 5