PUN
Verbroederingsdag der Zeeuwse
en Oost-Vlaamse ruiters
H
Zeeuwse Almanak
PRODUCTIEVERHOGING DOOR
GENEN-VERDUBBELING
REEDS 17.000 BEZOEKERS
VAN „ZIE ZEELAND"
VOGELZWERMEN VERLATEN DE
ZEEUWSE STRANDEN
Ingeleid met triomphrit door Gent
SANAT0GEN
Waarnemers stonden op hun posten
8
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
MAANDAG 16 OCTOBER 1950
Gouverneur van Oost-VIaanderen overhandigde
ringrijder C. A. Polderdijk de gouden medalle.
De Gentenaren zijn, zoals alle Vlamingen, vertrouwd met optochten:
er gaat welhaast geen week voorbü, of een stoet trekt door hun stad.
Maar het vrolijke, kleurige schouwspel, dat Zaterdag in de drukke bin
nenstad werd geboden, overtrof vrijwel alles, wat zij tevoren gezien had
den en deed hen dan ook verrast stilstaan. Door de smalle, gezellige win
kelstraten, langs de prachtige torens, die al eeuwenlang een innig gesprek
voeren met de wjjdse Vlaamse hemel en over de dromerige kaden, waar
de herfstzon brede banen van licht had getrolcken, trappelden tientallen
paarden stoere Zeeuwse rossen, getooid met rozetten en strikken en
edele, nerveuze rijpaarden. Doch het waren vooral de berijders, die de
aandacht trokken: de boeren van Walcheren met hun bolhoedjes, hun
diep-zwarte pakken en hun fél afstekende oranje-sjerpen, de boerenjeugd
van Oost-VIaanderen in keurige khaki-shirts met blauwe das. Hun triom
fantelijke rondrit vormde de ouverture van het grote verbroederingsfeest
der Zeeuwse en Vlaamse ruiterij, dat later in de Floraliën-hal van het
feestpaleis met zoveel allure en overgave werd gevierd en dat demon
streerde, hoezeer de Zeeuwse dagen in Gent er toe bijdragen, 'dat de Be-
nelux-gedachte levende werkelijkheid wordt.
Daar de Zeeuwen vroegtijdig de te
rugtocht moesten aanvaarden begon
het steekspel een uur eerder dan aan
gekondigd was en zo leek het aan
vankelijk, dat de zestien Walcherse
rijders verloren gingen in de kolossale
hal, waar op jiat tijdstip nog rust
heerste. Zij voelden zich echter al
lesbehalve verloren en het duurde dan
ook niet lang, of het dak boven hun
bolhoedje vormde het enige verschil
met de ringrijdery in hun dorp of op
het Molenwater. Natuurlijk ontbrak
bij de rechts in de zaal uitgezette
baan niet de bekende rode jeep en
prijkten op de motorkap weer de vele
blinkende bekers, om het bezit waar
van in Augustus zo fel is gekampt.
Zrj werden nu gezelschap gehouden
door een sierlijk zilveren bekertje, dat
voor de winnaar beschikbaar was en
dat inééns eigendom zou worden, als
mede door een aantal andere mooie
prijzen.
De rijders in dracht, de snuivende
rossinanten met hün brede schoften
en lange manen, de vele boerencos-
tuums en Walcherse- en Bevelandse
kappen achter de touwen, dat al
les stempelde dit plekje in de enorme
ruimte tot een stukje onvervalst Zee
land. Geen wonder, dat de rijders en
de paarden zich direct thuis gevoel
den en zich met het traditionele
enthousiasme en jolijt op het edele
steekspel wierpen! De Oost-Vlaamse
ruiters stonden vol belangstelling
langs het lijntje en bewonderden de
behendigheid, waarmee hun Walcher
se makkers de ring aan de lans re
gen of schuddebuikten, wanneer een
rijder met de luide kreet ,,'t Is mis,
't is mis na een gemiste kans de
baan uitreed. Vooral de Benjamin,
de kleine Kamiel uit Kallen, was niet
weg te slaan. Hij vertelde ons, dat in
zijn dorp ook wel eens de ring wordt
gestoken éénaal had hij zelf bij
het café zyn krachten beproefd
maar dat was toch allemaal niets,
vergeleken bij het Walcherse „rienk-
rieën
BEHENDIGHEID EN GRATIE.
Omstreeks 2 uur stroomde het Bel
gische publiek de hal binnen en na
men de vele genodigden op het plat
form plaats. Wij bemerkten o.a. de
gouverneur van Oost-VIaanderen, de
heer M. vanden Boogaerde en. de
Zeeuwse Gedeputeerde, de heer A.
Lockefeer als vertegenwoordiger van
de Commissaris der Koningin, de
Nederlandse consul, in Gent, de heer
H. A. E. Hamerlinck, de Oost-Vlaam-
sè Gedeputeerden ir. E. de Wilde, mr.
G. Dhanens en R. de Mey, de burge
meester, de heer E. Claeys en de
schepenen van Gent en jhr. mr. T. A.
J. W. Schorer, lid der Prov. Staten
van Zeeland. Velen werden door hun
dame vergezeld.
De vijftig kranige ruiters, zeven
bij de Boeren Jeugdbond aangesloten
landelijke rijverenigingen vertegen
woordigende, reden het terrein op, de
Walcherse rijders stelden zich op bij
het begin van de baan en toen mar-
Wie pijn lijdt leeft maar half.
Bestrijdt Uw pijnen met -
cheerde de Temeuzense harmonie in
keurige uniformen gestoken en een
pittige mars blazend, de hal binnen,
om vervolgens langs de genodigden
te défiléren. Een joyeuze entrée, een
luisterrijk begin van een luisterrijk
feest, dat een ieder enige uren
boeide.
Boden de ringlijders een folkloris
tisch schouwspel zonder weerga, dat
vele Belgische toeschouwers in zijn
ban gevangen hield, niet minder werd
genoten van de bedrevenheid, de
snelheid en de élegance, die de
Vlaamse ruiters aan de dag legden.
Bijzonder imponerend was het „kur-
kentrekken" door alle vijftig deel
nemers, waarby men in steeds nau
were kringen om elkaar heen reed,
zeer gracieus de demonstratie van
individuele dressuur, verbluffend goed
het'pyramiderijden door de ruiters
liit Kalken.
POLDERDIJK WINNAAR
RINGKIJDERIJ.
De heer C. A. Polderdijk uit Nieuw
en St. Jousland, die het paard „Cer-
ta" bereed, ontpopte zich als de ma
tador van de ringryders. Hy ver
overde twaalf van de twintig ringen
en werd daardoor winnaar van de
beker. Tot grote hilariteit van de
Belgen, die dit traditioneel eerbetoon
niet kenden, werd hy door zyn te
genstanders enige malen gejonast.
Vele gretige banden wierpen hem
hóóg in de lucht en eenzelfde lot on
dergingen enkele andere prijswin
naars.
De jury zoals bekend, organi
seerde de V.V.V.-commissie ook deze
ringrijderij kwam met de volgende
uitslag uit de bus: 1. C. A. Polder
dijk (12-ringen)2. D. Vos (9); 3.
C. Kooman (9); 4. J. Poppe (8)-
5. J. P. Louwerse (8)'; 6. P. Lam-
pert; 7. D. Stroo; 8. A. Rooze; 9. W.
C. Allaert; 10. P. Louwerse Hzn.; 11.
L. A. Roelse; '12. P. Dingemapse; J.3*.
Y- Duvekot; 14. C. Huijszoon; 15. S.
A. Wyckhuis, 16. P: Florisse. De
meeste volgringen had Polderdijk
(zeven), gevolgd door Poppe (vijf),
C. Kooman wist de pollepel in zijn
bezit te krijgen.
DE APOTHEOSE.
Veel te spoedig naar de zin van de
toeschouwers kwam het moment, dat
de Zeeuwen huiswaarts moesten ke
ren. De prijsuitreiking aan de win
naars vormde de apotheose van dit
zo zeer geslaagde feest.
De Walcherse ruiters, gezeten op
hun trotse paarden, schaarden zich
vóór het platform, waarop de geno
digden zaten de Vlamingen stelden
zich achter hen op.
Toen verhief de gouverneur zich en
overhandigde Polderdyk uit naam
van de provincie Oost-VIaanderen
een gouden medaille. De ringryders
reageerden op deze geste met een
luid en hartelijk driewerf hoera voor
België.
Mevrouw Hamerlinck overhandig
de de zilveren medaille van de pro
vincie aan Vos, die tweede werd, ter
wijl Kooman uit handen van mevr.
Vanden Boogaerde de bronzen me
daille mocht ontvangen. Een bronzen
legpenning van de stad Gent werd
door de burgemeester uitgereikt aan
de vierde prijswinnaar, J. Poppe. An
dere geschenken werden resp. over
handigd aan J. P. Louwerse door de
Zeeuwse Gedeputeerde, de heer
Lockefeer, aan P. Lampert door de
Oost-Vlaamse bestendigd afgevaar
digde E. de Wilde die ook nog een
korte, sympathieke redevoering uit
sprak aan D. Stroo door de Neder
landse consul en aan A. Roose door
jhr. Schorer.
De heer C. Lijnzaad, secretaris van de
Zeeuwse culturele tentoonstelling,
ruiterij het hoogtepunt van de cul-
voerde hierna nog het woord. Hij
noemde deze verbroederingsdag der
turele uitwisseling'tussen Zeeland en
Oost-VIaanderen, en schetste nog
maals de grote betekenis van deze
manifestatie.
Machtig klonken hierna door de
grote hal de staande beluisterde to
nen van de Brabangonne en het Wil
helmus, gespeeld door de Temeuzen
se-harmonie.
De voorzitter van de Ringryders-
commissie der V.V.V., mr. P. C.
Adriaanse, zorgde tot slot voor een
aardige surprise. Namens de ringry
ders bood hy de gouverneur een
vaatje Zeeuwse oesters en mevr.
Vanden Boogaerde een profetenbrood
aan als smakelijke herinnering aan
deze middag, die op zo'n schone wyze
de Benelux-verbroedering tot uit
drukking had gebracht.
(Advertentie)
Aan al die merken heb ik een broertje dood,
geen enkele kan tippen aan het mesje met
IMPORT: N.V. OLOOT, A'DAM, OUDEZIJDS VOORBURGWAL 282.
DE SUIKERBIET.
Verdere uitbreiding teelt in Zeeland gevaarlijk.
De doodgewone apotheker, die tweehonderd jaar geleden ontdekte, dat
de beetwortel suiker bevat, zal niet hébben kunnen bevroeden welke grote
dienst hy de mensheid hiermee bewezen heeft. De vrouwtjes, die honderd-
vijftig jaar terug in de eerste primitieve suikerfabriek de met mandjes
aangevoerde bieten in stukken sneden om deze te koken, zullen nooit heb
ben kunnen denken dat de bieten waaruit zij 1 kilogram suiker per 100 kg.
wisten te toveren later het 13 k 14 voudige zouden opleveren. De proble
men van de bietenteelt zyn echter gebleven Hieover sprak Zaterdagmorgen
ir. H. H. Rietberg, directeur van Ifet Instituut voor Rationale Suikerpro
ductie te Bei'gen op Zoom, in zaal Krijger te Goes op de ontwikkelingsdag
van de Zeeuwse Agrarisehp Raad.
Na een openingswoord van de heer evengoed besmet. De kuilen voederbie-
De burgemeester van Westkapelle
heeft Zaterdag de onteigeningaan
gekondigd van
„de percelen inde .voormalige
Arke, gelegen in Westkapelle,
thans bedekt door zee, strand
en dijk".
Zes jaar is het deze maand
geleden, dat de bommen vielen, dat
de zee kwam, dat de Arke van Wal
cheren werd afgescheurd. Zes jaar ge
leden begon het grote drama op Zee-
lands mooiste eiland.
De jaren zijn gekomen en gegaan.
Voorbij. De herinnering aan October
1944 zal op Walcheren nooit verdwij
nen. Maar schrijnt niet meer zozeer
als in de eerste jaren.
De Arke ligt daar op haar oude
plaats. Bedekt door zee, strand en
dijk
En even haalt een advertentie, een
onteigeningsaankondiging, zoals die
Zaterdag in ons blad stond, de oude
wond weer open. Want korter, so
berder, aangrijpender, dan in die ad
vertentie, kan Walcherens grote ramp
niet worden samengevat.
C. Burger, die wees op het belang van
een eenheid ten plattelande. besprak
de heer Rietveld in de matig bezochte
morgenvergadering de huidige aspec
ten van de teelt. Evenals 150 jaar ge
leden, toen door slavenoorlogen, e.d.
schaarste aan rietsuiker ontstónd,
moet het Europese continent zijn sui
kervoorziening zelf verzorgen. Bij de
teelt is echter wel vooruitgang te be
speuren. In de eerste jaren werden
;ehaltes bereikt van slechts 3%
_)e kennis van de boeren en de tech
niek zijn sterk vooruitgegaan. In Cali-
fornië bestaat een nieuwe fabriek, die
door 58 man wordt bediend en een
dagcapaciteit heeft van 24.000 ton.
Wanneer voldoende suiker voor de
Nederlandse bevolking geproduceerd
zou moeten worden, zou het bieten
areaal 80.000 ha. bedragen, dus nog
plm. 10.000 ha. méér dan dit jaar het
geval is. Op papier is dat gemakkelijk,
in de practijk niet, omdat niet alle
gronden voor bietenteelt geschikt
zijn. Op de zandgronden in het Oosten
zou nog wel uitbreiding mogelijk zyn.
Voor teeltuitbreiding in het Z.W.
deel inclusief Zeeland, waarschuwde
de spreker krachtig, in verband met
de vele bietenaaltjes, die er voorko
men. Een groot deel van de Zeeuwse
bietengronden zou bij uitbreiding na
enkele jaren zo onder de aaltjes gera
ken, dat een noodzakelykc inkrim
ping of een lagere productie per ha.
hiervan het gevolg zou zyn. Vrucht-
wisseling is het enige middel om het
bietenaaltje te bestrijden; bodemont..
smetting geeft geen practisch resul
taat,
BIETENSELECTIE.
Voorts zit er in Zeeland met hpt
probleem van de vergelingsziekte. die
reeds leidde tot de uitbanning van de
bietenzaadteelt. Dat is echter van de
voldoende: de suikerbieten worden
ten vormen een prachtige behuizing
voor de virussen en de bladluizen, die
deze ziekte overbrengen. Ir. Rietberg
gaf de raad de voederbieten te laten
opeten voordat de suikerbieten boven
de grond staan en tevens de kuilen
grondig op te ruimen.
Er staan echter op het gebied van
de bietenselectie in de komende jaren
belangrijke veranderingen te gebeu
ren. Er zyn in Zweden, Denemarken,
Duitsland en ook in Nederland, proef
nemingen om de dragers van de erfe
lijke eigenschappen in de planten te
verdubbelen. Het staat nu wel vast dat
het mogelijk zal zijn om door genen-
verdubbeling belangrijke verhogingen
te krijgen. Er wordt reeds gesproken
over een hogere suikeropbrengst van
10 Verwacht kan worden dat over
3 a 4 jaar het materiaal voor beproe
ving in de praktijk voorhanden zal
zijn. Zeeland zal het voordeel hebben,
dat deze planten later rijp zullen zyn.
Ook voor de zïekte-bestrijding zal
door selectie wellicht iets te bereiken
zijn. Er gaat per jaar toch altijd nog
f iVz millioen door vergelingsziekte
en ca. 1 2 millioen door schade van
het bietenaaltje verloren.
Voor de rest zyn er weinig andere
mogelijkheden over, om de productie
op te voeren. Het enige is nog, dat de
grondbewerking en het klaar maken
van het zaaibed beter verzorgd wordt.
Het is nl. van belang dat het zaad in
de eerste weken goed kan doorgroeien,
want op het eind van Juni is reeds
over de uiteindelijke groei van de biet
beslist.. Na nog gewezen te hebben
op de voor- en nadelen van eenkiemig
zaad, vestigde ir. Rietberg tenslotte, de
aandacht op het belang van verbéte
ring van de bewaring van het bieten
blad in betonsilo's. Op zijn causerie
volgde een levendige gedachtenwisse-
ling.
De korenmolen van Noordgouwe,
hoog op de brede kruin van de bin
nendijk aan de hoofdweg Noordgou-
we-Zonnemaire, is door elect rif icatie
van het bedrijf vemoedelyk be
stemd voor gedeelteiyke afbraak.
Wel zyn besprekingen gevoerd, met
het doel, de molen voor het nage
slacht te bewaren. Het denkbeeld
is geopperd de ruimte gelijkvloers te
vertimmeren tot woonhuis. Maar het
lot van de molen is nog onzeker.
De Belgen leggen grote interesse voor
Zeeland aan de dag.
Het aantal bezoekers van de Zeeuwse culterele tentoonstelling „Zie
Zeeland" te Gent heeft reeds thans, een wek vóór de sluiting, alle verwach-
tingen overtroffen. Tot nu toe zyn niet minder dan 17.000 bezoekers geteld,
waarvan naar schatting 14.000 Belgen. Daaruit biykt wel duideiyit, dat
het hoofddoel van deze manifestatie de Belgen voor Zeeland te inters-
ren bereikt is. Alleen al op Zondag werd de tentoonstelling door 5000
mensen bezocht!
Maar ook Zaterdag was het bezoek enorm druk. De secretaris van het
tentoonstellir.gscomité, de heer C. Lynzaad, streek een paar zweetdrop
peltjes van het voorhoofd en str&silde, toen hy ons vertelde, dat het bezoe
kersaantal met sprongen omhoog gaat: },Zó'n toeloop hebben wy nog niet
eerder gehad. Wat een dag!"
Inderdaad, wat een dag. 's Mor
gens om kwart vóór zes het leek
nog nacht! maakte de ferryboot
„Koningin Juliana" zich los uit de
Vlissingse fuik, met de joligste la
ding uit haar korte geschiedenis aan
boord: honderden Middelburgse en
Vlissingse H.B.S.-ers, de maquette
bouwers van de Rijkskweekschool, de
zestien ringrijders' met hun vrouwen
op haar paasbest en vele, vele an
dere vrolijke Zeeuwen, die vol ver
wachting en met het vaste voorne
men er een goede dag van te ma
ken, naar Gent dobber-den. Dat de
boot in Selzate drie kwartier aan de
grond zat de kapitein had ter wil
le van de douane te veei naar de
(Advertentie)
Haal gezondheid in huis,
eet» reserve aan gezondheid, waaruit
gij putten kunt na dagen van inspan
ning of zorgen, om Uw vermoeide
lichaam cd zenuwgestel weer snel te
versterken en te herstellen.
Het Zenuwsterkende Voedsel
De mysterieuze trek van <le vogels in het najaar liceft eeuwenlang de
mensheid gebopid gehouden. Er zijn tijden geweest, dat priesters en pries
teressen naar de trekkende vogels staarden en meenden uit hun vlucht
de toekomst te kunnen voorspellen. Dat is een paar duizend jaar geleden.
De vele tientallen Nederlanders, die Zaterdagmorgen zeven uur en Zon
dagmorgen zeven uur waarnemingsposten betrokken om de trek van do
vogels gade te slaan, hadden geen religieuze bybedoellngen. Ze wilden
alleen maar op verzoek van de Nederlandse Natuurhistorische vereniging,
op lange ïysten enkele aantekeningen maken over de vogeltrek.
Te Westkapelle stonden twee waar
nemers opgesteld, omdat de punt van
Walcheren gewoonlijk erg intressant
is voor vogel-liefhebbers. Een waar
nemer stond Noordelijk van het dorp
en een Zuidelijk om nauwlettend vast
te stellen welke groepen vogels voor
bij wiekten naar Zuid Europa én
Noord Afrika.
SPREEUWEN EN VINKEN
Ondanks de lichte regen, die Zater
dagmorgen viel staken dien mor
gen verscheidene groepen spreeuwen
en vinken de brede Scheldemonding
over in Zuidelijl«e richting. De heer
A. A. W. Polane. die de Zuidelijke
waarnemingspost te Westkapelle be
zet hield, was niet ontevreden over
zyn waarnemingen. Minder succes
had hij Zondagmorgen toen een dich
te nevel gedurende het eerste half
uur alle waarneming belette.
Geleidelijk braken de zonnestralen
door de mistsluiers en hulde. Walche
ren zich in een kleed van wazig blauw
licht. De vogels ontwaakten en de
trekdrift was zo groot, dat enige
groepen vinken en spreeuwen toch
maar op de wieken gingen om de gro
te tócht te aanvaarden.
Ze vlogen een paar rondjes, om af
scheid te nemen van „Eeeland's tuin"
waarna het recht op het Zuiden af
ging. Enkele achterbliivertjes, die
blijkbaar verrast waren door de plot
selinge aftopht fladderden nerveus de
grote colonne achterna.
De trek was Zondagmorgen aan
merkelijk kleiner dan Zaterdag.
Schepen liepen aan de
grond in de Westerschelde,
MIST VEROORZAAKTE MISÈRE
Er zijn Zaterdag en Zondag nogal
wat kleinere scheepsongevallen ge
beurd op de Westerschelde.
Zondagmorgen zijn twee Belgische
motortanklichters, „De Belgia" en
„De Lugana" tijdens zware mist bij
de Veerhaven te Kruiningen aan de
grond gevaren. Later kwam de „Bel
gia" op eigen kracht vlot en zy slaag
de er in daarna ook de „Lugana"
weer vlot te slepen.
Het Nederlandse kustvaartuig
„Westland" is Zondagmorgen vroeg
bij Walsoorden aan de grond gelopen.
Het kwam des middags te vier uur
op eigen kracht vlot en kon zijn reis
naar Waterford in Ierland vervol
gen.
Het Panamese schip „Roselba",
groot 5029 ton. heeft by het binnen
varen van de Westsluis te Terneuzen
het remmingswerk beschadigd. Na
een borgstelling van f 350.kon het
schip zyn reis naar Sluiskil vervol
gen.
.Het Belgische motorschip „Gella"
is Zaterdagnacht voor Vlissingen ter
hoogte van de Gevangentoren aan de
grond gevaren, maar later op eigen
kracht vlotgekomen.
De sleepboot „Goliath", die ter as
sistentie was uitgevaren, behoefde
geen dienst te doen.
Het Nederlandse motorschip
„Meeuw" groot 224 ton op weg
van Evenmouth naar Brussel is met
machineschade te Vlissingen binnen
gelopen.
Talryke vogels, die op weg gaan
naar warmer oorden volbrengen de
moeizame reis niet. Vooral in Italië
geraken velen van hen in de vogel-
vallen, die door bex-gbewoners'worden
opgesteld.
Met die vallen is het een oude ge
schiedenis. Enkele duizenden jaren
geleden werden de vogels al bij hon
derden gevangen en schrijvers uit de
oudheid hebben daarover allerlei ver
halen geschreven.
'Zo vallen elk jaar tal van vogels,
die honger en kou trachten te ont
vluchten. ten offer aan de mensen.
Misschien kan het werk van'de
Natuurhistorische vereniging er toe
bijdragen,, dat deze vogelvangery ge
leidelijk wordt afgeschaft.
kant gekoerst en door een sleep
boot losgetrokken moest worden, ver
mocht de puike stemming op de dek
ken en de kajuiten niet te verminde
ren, integendeel, de schooljeugd had
het grootste plezier in dit avontuur
tje.
Eenmaal in Gent gearriveerd, werd
met extra trams de tocht naar het
Feestpaleis voortgezet. Inmiddels
brachten Zeeuwse touringcars nieu
we groepen bezoekers: Walcherse
boeren en boerinnen, Bevelandse on-
dei'wrjskrachten (zestig in getal), het
voltallige personeel van de Brand
waarborg Maatschappij.
Al die honderden Zeeuwse bezoeker»
en ook menige Belg stonden weinige
ogenblikken later, dicht op één gedron
gen In en hij de grote hall, verstild en
roerloos te luisteren, toen uit de gele
deren van de Middelburgse kwekelin
gen een tere, prachtig In het hoge ge
bouw resonerende zang opklonk. De
meisjes en jongens brachten enige cou
pletten van het Wilhelmus, het Zeeuw
se Volkslied cn het Gentse lied „Klokke
Roelanf' ten gehore en waarschijnlijk
zullen maar weinigen onder de aamve-
zigen niet even door deze klare stem
men gegrepen zijn.
MUZIEK OP HET KOUTER.
Na dit stijlvolle en ontroerende in-
lermezzp zwermden allen uit over de
tentoonstellingszalen. Vooral de ma
quette van de Kweekschool oefende
op de meisjes en jongens een onweer
staanbare aantrekkingskracht uit
„Gos, dat vind ik prachtig", ver
zuchtte Herman Gelderom, leerling
van de Middelburgse H.B.S., „daar
kunnen we 'ns even veel van opste
ken!" Enkele Walcherse boerinnen
wezen elkaar de torentjes van haar
dorp.... ,,'t Liekent nét", zeiden zy
voldaan.
Het was een dag van hoogtepun
ten, voor de bezoekers, maar ook
voor de organisatoren. Over het wel
slagen van de „vërbroederingsdag
der ruiterij" schryven wy elders in
dit blad meer. Dan was er een luister
rijke ontvangst door de gouverneur
en mevr. Vandon Boogaerde in het
Provinciehuis, waarvoor o.a. het ten-
toonstellingscomité uitgenodigd was
en terzelfder tijd lieten de Kon. Fan
fare „Harmonie" uit Biervliet en
de Kon. Harmonie „Ons Genoegen"
uit Vlissingen in de oude muziektent
op het Kouter de Genrenaren op
klinkende wijze horen, dat de Zeeu
wen muziek kunnen maken en hoe!
Zeer velen luisterden er naar, daar
op het rustige plein, waar de bomen
hun vergeelde bladeren lieten weg-
dwarrelen.
„Als je 't mü vraagt, heeft Zeeland
vandaag een prima indruk gemaakt" zei
iemand op de „Koningin Juliana", die
met vele honderden tevreden mensen
en zestien hinnekende paarden aan boord
In de schemering door het Kanaal van
Terneuzen naar Vlissingen terugvoer. Als
er nog iemand is geweest, die deze me
ning betwistte, dan is zijn critiek toch
verdronken in het opgeruimd gezang van
ringrijders cn H.B.S.-ers. x
Militaire Willemsorde
voor P. Dourlein.
(Vervolg van pag. 1.)
Na 6 maanden opleiding werd hij
in de nacht van 9 op 10 Maart 1943
per valscherm nabij Ermelo (Gld.)
afgeworpen met de opdracht om als
instructeur en organisator, illegale
verzetskernen te vormen alsmede in
lichtingen betreffende de vijand aan
de geallieerde militaire inlichtingen
dienst in Londen te verstrekken. Hy
werd echter direct als slachtoffer van
het toenmaals in volle werking-zijn
de „England Spiel" gearresteerd en
in de Gestapo gevangenis te Haaren
(N.B.) gevangen gezet, waaruit hy,
met uitsluitend het doel de geallieer
de geheime diensten voor verdere
noodlottige gevolgen te waarschuwen,
tezamen met zijn medegevangenene,
tevens geheim agent, J. B. Ubbink,
in de nacht van 29 op 30 Augustus
1943, ondanks zeer grote risico's met
veel beleid wist te ontvluchten en na
een reis vol ontberingen en gevaren
via België, Frankrijk, Zwitserland,
Spanje en Gibraltar op 1 Februari
1944 Engeland bereikte.
Onder zware verdenking van Duits
spion te zijn onmiddellijk door de
Britse veiligheidsdienst in verze
kerde bewaring werd gesteld, wist
hy na ruim vier maanden hechte
nis ten koste van zware geestelij
ke beproevingen zich geheel van
deze verdenking te zuiveren en
vervolgens als korporaal-vliegtuig-
schutter geplaatst by het squadron
no. 320, nam hy van eind 1944 tot
medio 1945 deel aan een groot aan
tal operaties tegen doelen in door
de Duitsers bezet gebied, daarby
volkomen beseffend dat hem als
ontvlucht geallieerd agent, bij het
levend in handen van de Duitsers
vallen, een zwaar lot zou treffen.
Door dit alles heeft sergeant Dourlein
in de 5 oorlogsjaren by voortduring
uitstekende blijken gegeven van onaf
gebroken moed en vastberadenheid,
gTOte vaderlandsliefde en zelfopoffe
ring, ondanks doorgestane gevaren
en zware beproevingen".
Totzover dit koninklijk besluit. Er
moet nog iets aan toegevoegd wor
den. Het heeft aanvankelijk ae schijn
gehad alsof sergeant Dourlein niet de
volle beloning voor zyn moedige da
den zou ontvangen.
Toen hy uit de
kwam vlerd hem
van sergeant ontnomen, omdat hij
voor een blijvende bevordering nog
met in aanmerking kwam.
De parlementaire Enquêtecommis
sie, die het England-Spiel grondig
onderzocht heeft, merkte in haar rap
port daarover het volgende op:
De commissie neenit gaarne aan,
dat door de marine de geldende be
palingen ten aanzien van Dourlein
op strikt normale wyze zyn toege
past, zodat hy met inachtneming
daarvan Inderdaad niet eerder dan op
1 Januari 1946 kon worden bevorderd
tot sergeant. De commissie acht het
echter onbegrypeiyk, hoe men er ten
tyde van de terugkeer van Dourlein
toe is gekomen, deze jongeman, die
het gepresteerd had uit Haaren te
ontvluchten en daarna via België,
Zwitserland, Frankrijk en Spanje
naar Engeland terug te keren, waar
na h\i volkomen ten onrechte veel
moeilijkheden heeft ondervonden, zyn
tijdelijke rang van sergeant te ont
nemen.
De commissie althans kan niet be-
frijpen dat er voor iemand met een
ergeiyke ondernemingsgeest en
moed op dat ogenblik geen weg kon
worden gevonden om hem zyn rang
van sergeant te laten behouden. Zo
nodig had men Dourlein een aanvul
lende opleiding kunnen geven. Hoe
wel de omstandigheden met betrek
king tot de rang van Ubbink anders
lagen dan ten aanzien van Dourlein
is de commissie van mening, dat ook
tegenover hem, wiens prestaties niet
hebben ondergedaan voor die van
Dourlein. een van weinig soepelheid
fetuigende houding is aangenomen.
Ivenmin is het de commissie duide
lijk. waarom deze mannen geen on
derscheidingen zyn toegekend. Voor
zover haar bekend, is dit ook thans
nog niet geschied.
De betrokken autoriteiten zyn hier
bij, naar 't oordeel der commissie,
in ernstige mate in gebreke gebleven.
RECHT GESCHIED!
Wij volstaan met het citaat uit het
rapport van de commissie en tekenen
er by aan, dat thans aan Dourlein
recht is geschied en dat hy de juiste
beloning voor zijn dappere daden
heeft ontvangen. In Zeeland, dat op
deze stoere Zeeuw van ganser harte
trots is,, zal het bericht van de ver
leende onderscheiding met grote in
stemming worden ontvangen. Hij is
de man van het laatste nipp* ie..'....
ook bjj de toekenning van de eire
Willemsorde, maar in de atr" - ond
Engelse^gevangenis hy^in^de .eerste linie^ Mor. - j het
.derkruis met era dra»en!
