Shirley is nu het gelukkigste
bakvisje van Engeland
Middenstanders kwamen in
Den Haag in het geweer
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
Zij mag gratis aan een
kunstacademie studeren
PORTRET VAN DE PARISIENNE
J'
Vreemde toestanden in
Amsterdamse fabriek.
DONDERDAG 12 OCTOBER 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Haar werk het beste van dertigduizend kinderschilderijen
(Van één onzer redacteuren)
Met stralende ogen en vuurrode wangen stond Shirley Blomfield
zestien jaar en onmeteiyk gelukkig, ontzettend zenuwachtig In een
hoekje van de enorme tentoonstellingszaal en leerde haar toespraak uit
het hoofd: „Ueve allemaal, ik dank U uit het diepst van myn hart."
Geen wonder, dat je dankbaar bent en je geluk gewoon niet óp kunt,
wanneer je als bakvisje ervaart, dat je werk uit dertigduizend klnder-
schilderijen als het besté ls gekozen en je als beloning aan een kunst
academie mag studeren, zonder dat daddy er een penny voor uit ztfn
portemonnaie behoeft op te diepen!
land hier op frisse, kleurige wijze aan
de dag leggen.
Met opzet gebruiken wij niet het
woordje „talent", zoals ook de orga
nisatoren met opzet alles hebben ge
daan om de schijn weg te nemen, dat
driehonderd kleine genieën hier acte
de présence geven Natuurlijk, sommi
ge schilderijen zijn gepenseeld door
kunstenaars, in de dop, maar de mees
te inzendertjes zijn normale bengels
en meiskes. die alleen maar hun na
tuurlijke scheppingsdrang hebben uit
geleefd en daarbij de beschikking had
dén over het grote observatievermo
gen, het sterk ontwikkelde gevoel voor
kleuren en vormen en de ongebreidel
de fantasie, welke de meeste kinderen
eigen zijn.
PICASSO SLOEG DE SPIJKER
OP DE KOP.
De voorzitter van de Maatschappij
voor Opvoeding in Kunst, de heer
Stormenderhand heeft i
schooljeugd van 5 tot 16 jaar een van
Londens deftigste musea én het ver
wende Lonriense publiek veroverd met
de kostelijke expositie „Kunst van
kinderen". Voor de derde maal werd
deze georganiseerd door het Zondags-
blad „Sunday Pictorial" en het aantal
inzendingen overtrof ditmaal nog dat
van voorgaande jaren. Een zeer des
kundige jury moest niet minder dan
30.000 schilderijen en tekeningen van
meisjes en jongens uit alle delen van
het land keuren. Zij selecteerde ten
slotte uit deze overvloed driehonderd
werken, die in de zalen van de „Royal
Institute Galleries" in Piccadilly wer
den opgehangen en die nu al dagen
lang duizenden kijkers trekken: kunst
critici, leerkrachten, lords en ladies,
maar óók taxichauffeurs, soldaten en
welgedane Cockney-huismoeders. Nie
mand. die zich kan onttrekken aan de
charme de fantasie, de originaliteit,
die peuters en pubers van stad en
De tekening, die Shirley beroemd maakte
maar Robbie verdient liever geld
„Wij zijn volkomen rechtsonzeker door
ondeskundige prijzen-controleurs"
(Van onze Haagse redacteur)
„Het is in het algemeen beslist onwaar, dat de 150.000 detaillisten de
prijzen opdrijven. Van een marge-verhoging in de detailhandel van textiel
is absoluut geen sprake". Zie daar een der uitspraken die wij noteerden
uit de betogen der woordvoerders van de Koninklijke Nederlandse Midden
standsbond de Ned. Christelijke Middenstandsbond en de Nederland
se Katholieke Middenstandsbond, alsmede van het sociale orgaan van ar
beid en detailhandel die dezer dagen in Den Haag uiteenzettingen gaven
over de huidige ontwikkeling der prijzen en het regeringsbeleid te dien
aanzien.
De huidige loon- en prijspolitiek der
regering, aldus de heer W. Perquin,
die namens de Middenstandsbonden
de conferentie presideerde, is te speci
aal gezien uit het oogpunt der lonen
en beoogt een te eenzijdige poging tot
vermindering der bestaande spannin
gen.
Vele kleine ondernemers blijven be
neden de 3000.inkomen por jaar.
Door de toenemende concurrentie, ook
gevolg van de verruiming van
de invoer in het kader der integratie-
en liberalisatiepolitiek der regering,
is van een doorberekening der prijzen
in de kleinhandel weinig terechtgeko
men.
De belangrijke prijsstijgingen der
grondstoffen op de wereldmarkt ten
gevolge van de oorlog op Korea zijn
aan ons aan grondstoffen arme land
uiteraard niet ongemerkt voorbijge
gaan.
NIET GERECHTVAARDIGD.
Volgens de middenstand getuigt net
regeringsbeleid, dat een door de vak
beweging geëiste algemene prijsstop
afwees, van wijsheid van inzicht, om
dat anders roofbouw op het bedrijfsle
ven gepleegd zou zijn Maai- ander
zijds acht men de prijscontróle-maat-
regelen der regering tegenover de de
taillisten in het algemeen niet ge
rechtvaardigd (enige prijsopdrijvers
onder hen uitgezonderd).
Na onderzoek bleken immers de
klachten van ongemotiveerde win
sten ten aanzien van aardappelhande
laren geuit volkomen onjuist. Kern
van het gehele Ionen-prijzen-probleem
is de arbeidsproductiviteit. Deze be
draagt thans in óns land 92% van
voor de oorlog, terwijl ze overal el
ders (behale in West-Duitsland) bo
ven de 100% ligt.
Toch is ons productie-apparaat
geenszins slechter dan voor de oorlog.
Bij verhoogde arbeidsprestaties is een
loonsverhoging mogelijk, die econo
misch tenvolle verantwoord if.
Terwijl de minister van Economi
sche Zaken een blijk van vertrouwen
gaf aan de schoenenhandel, waarvoor
een reeks gereed liggende prijsbe-
schikking ingetrokken werd, legde hij
door zijn prijsbeschikking textielgoe-
deren als het ware een odium op de
textielhandelaren Maar van prijsop
drijving kan door een ruime markt
positie en een moordende concurren
tie geen sprake zijn.
Wat bereikt de minister evenwel?
Hoe zonderling het moge klinken:
een prijsopdrijvende werking, want
de detaillist leunt graag aan tegen de
toegestane maximum-prijzen.
ERNSTIGE BEZWAREN.
De middenstand heeft ernstige be
zwaren tegen de calculatie van de
vervangingswaarde, als men pas deze
mag berekenen, wanneer nieuwe wa
ren aanwezig zijp. Want dit betekent
de liquidatie van het bedrijfskapitaal.
Twenthe mag daarentegen de kost
prijs baseren op de dagnotering van
de New Yorkse markt
PROEFPROCESSEN
Wij zijn. aldus een der sprekers, vol
komen rechtsonzeker door de ondes
kundige controleurs der prijsbeheer-
sing. van wier subjectief oordeel veel
afhangt. Bij het uitblijven van rege-
rings-instructies lokken de contro
leurs proefprocessen uit.
Dit is pijnlijk voor de middenstan
ders. die ervoor aangezien worden,
dat zij het leven duur maken.
De prijsstijging der schoenen b.v. is
beperkt tot 8 13% en men ontkende,
dat de internationale toestand daarop
van enige invloed geweest is. De de
tailprijzen van de toekomst zijn nog
in nevelen gehuld.
Maar het publiek gaat b.v. schoe
nen van lagere prijs, hoewel van goe
de kwaliteit vragen en zo zal de wal
langzamerhand wel het schip gaan
keren 1
Herbert Read, die de tentoonstelling
opende, vertelde bij die gelegenheid
een historische anecdote. Vier jaar ge
leden organiseerde de British Council
in Parijs een kleine tentoonstelling van
kinderkunst. Tot de bezoekers behoor
de niemand minder dan de schilder Pi
casso. die na zijn rondwandeling do<»r
de zaal aan de heer Read toevertrouw
de:
,,Op hun leeftijd kon ik schilderen
als Raphael, maar het kostte mc vele
jaren Inspanning om te leren tekenen,
zoals deze kinderen het kunnen!"
Met deze uitspraak karakteriseerde
Picasso het verschil tussen de koele
perfectie van het meesterwerk en de
bruisende - italiteit en verkwikkende
sp mtaniteit van het kind. in wiens ziel
zoals de opvoedkundigen het zeg
gen iets van de dichter leeft. Het
gaat er slechts om de kleine in zijn te
ken- en schilderarbeid aan te moedi
gen, waarbij de volwassene nooit als
meester, maar steeds als helper moet
optreden. Dat is het grote geheim van
de tekenonderwijs-vernicuwing, waar
mee niet alleen in Engeland, maar ook
in ons land zulke treffende resultaten
zijn bereikt. Juist om die nieuwe me
thode onder de aandacht te brengen
van het grote publiek dat in zijn
schooljaren stuntelig kuben en groene
flessen probeerde na te tekenen is
een expositie als de Londense zo bui
tengewoon nuttig en dankbaar, want
er bestaan op dit gebied nog heel wat
misverstanden!
EOTHEN.SCHOOL WERD
BEROEMD.
De dag vóór de opening bood de
„Sunday Pictorial" alle inzendertjes
en hun ouders in het museum een par
tijtje aan. In de grote expositiezaal za
ten de meisjes in hun mooiste jurken
en de jongens met een nette vouw in
hun eerste lange broek aan tafel en
verorberden enorme hoeveelheden lek
kers. terwyl het oog van de B.B.C.-te-
levisiecamera rusteloos rondspeurde
en de schijnwerpers een onbarmhartige
hitte uitstraalden. Daarna bewonder
den de kinderen eikaars scheppingen
en bestormden Shirley Blomfield de
winnares van de hoofdprijs, een som
van 250 voor een studie aan een
kunstacademie om handtekeningen.
Even later troffen wij het donker-
ogig meisje een beetje bedremmeld
over de plotselinge roem aan bij haar
inzendingen: een knappe, gekleurde
tekening „Oogstarbeiders", die be
kroond werd en een gevoelig schilde
rijtje. „Lezende meisjes". Shirley is
een pupil van de Eothen-school in Ca-
terham. een plaatsje in Surrey. Niet
alleen zij. maar ook haar school en
haar lerares tekenen zijn befaamd ge
worden door de „Sunday Pictorial"-
tentoonstellingen. Was de winnares
van vorig jaar, Claude Williams, niet
eveneens afkomstig van Eothen en zijn
Jean Easter. Ruth Lewis en andere
meisjes, wier werk ditmaal werd on
derscheiden. ook niet als leerlingen op
deze school ingeschreven?
SHIRLEY STRAALDE!
„Ik tekende al toen ik nog maar héél
klein was", vertelde Shirley ons toen
de fotografen en handtekeningsjagers
haar een ogenblikje met rust lieten.
„Maar vóór 1949 had ik nooit iets ge-
exposeerd, behalve wat kerstkaarten
op een ouderavond van onze school.
Vorig jaar zouden mijn vriendin Clau
dia Williams en ik ieder werk in naar
de .Children's Art"-tentoonstelling en
toen ging Claudia met de eerste prijs
strijken en kreeg ik de tweede. Ik ben
nu haast 17 jaar en moet nog een jaar
op school zitten, maar daarna ga ik
mét Claudia naar de kunstacademie in
Chelsea". Zij straalde, toen zij er aan
toevoegde: „Wat lijkt me dat heerlijk!
Ik heb nooit gedacht, dat me nog eens
zó'n geluk te beurt zou vallen!"
Shirley zelf beseft wel. dat zij nog
maar aan het begin staat en nog veel,
héél veel moet leren, maar ge kunt het
haar niet kwalijk nemen, dat zij zich
zelf in haar toekomstdromen al ziet
als een beroemde schilderes, gevierd
en bewonderd over de gehele aard
bolEn al die andere kinderen, die
met zoveel enthousiasme thuis of op
school palet en penseel hanteren, voe
len zij dezelfde roeping? Wij hebben
het aan een tweetal gevraagd: de 13-
jarige Joan Firth uit Batley, die een
bloemenvaas op het doek had overge
bracht en de 12-jarige Robbie Wyborn
uit Stratford, 'die op verbluffend rake
wijze een groep vissers had getekend
„Ik later schilderen? Niks hoor. ik
word lekker huisvrouw!" was het be
scheid van Joan. En Robbie zei ver
achtelijk: „Mij ook niet gezien. Ik wil
ingenieur worden, ik wil veel geld ver
dienen!"
Nee, wonderkinderen hebben wfl
niet ontmoet, daar temidden van al
die meesterwerken in de statige zalen
aan het statige Piccadilly
In verband met de ontginningswerken in de Peel, wordt het gemis van
goede verbindingswegen in deze streek nijpend. De destijds speciaal voor
de turfafvoer aangelegde kanalen, worden ten gevolge van de steecis min
der wordende vraag naar turf, overbodig en derhalve gedempt. Op het
ogenblik is men in de omgeving van Someren bezig naast een kortge
leden gedempt kanaal een weg aan te leggen, wat by de bodemgesteldheid
van de Peel niet zo eenvoudig is. Het is noodzakelijk de oude veenlaag tot
op een diepte van ongeveer 2 meter uit te graven en door zand te ver
vangen. Met bulldozers wordt het zand als het ware in de ontstane kana
len geschoven.
Parijse vrouw is niet huiselijk, maar charmant,
spaarzaam en ijverig.
(Van onze correspondent).
PARIJS, October. Staat u me toe u vandaag eens voor te stellen:
de Parisienne, de Parijse vrouw dus. Daar staat ze tegenover u, en het
valt u meteen op, dat ze veel kleiner is dan de Nederlandse vrouw. Ge
middeld is mademoiselle de Paris maar één meter acht en vijftig. Dan ls
ze natuurlijk donker, maar daar let u niet zo gauw op. Wat u onmiddel
lijk vaststelt, is, dat ze duidelijk, maar met smaak is opgemaakt en dat
ze met een benijdenswaardige elegance ls gekleed.
Nog al een kunst „zult u zeggen", als je geld hebt is het helemaal niet
moeilijk om elegant gekleed te gaan. Maar dan vergist u zich, want Ma
rianne, de Parisienne, die wjj u mogen voorstellen, werkt op een atelier,
verdient honderd zestig gulden per maand en daar moet ze van rond
komen. Toch ziet ze er altyd even charmant uit.
Dat komt, omdat de Franse en
vooral de Paryse vrouw een opval
lende aanleg heeft om met een niets
iets aardigs te maken. Zij gaat op
haar vrye Zaterdagmidag wat langs
de étalages van de grote modemaga
zijnen slenteren, daarna koopt ze
in een warenhuis 'n goedkoop, maar
fleurig lapje stof en daar tovert ze
dan met de chique en niet te beta
len modellen van de winkels langs
de Champs Elysées als voorbeeld een
alleraardigst toiletje van in elkaar.
Nee, Marianne zal u niet vragen
met haar mee naar huis te gaan om
eens een kijkje in haar woning te
nemen. Haar appartementje is klein
en donker zelfs een beetje armoe
dig. Tenminste voor Nederlandse be-
jn, aangezien ons land nu een-
bekend staat om zjjn gezellige
interieurs. Maar Marianne werkt de
fehele dag, eet tussen de middag in
e cantine van haar atelier en veel
thuis is zij niet. Meer dan de helft
van alle vrouwen werkt in Frankrijk.
Maar Marinanne is nog niet ge
trouwd. Ze zou wel graag willen, ze
is zonder dat iemand dat trouwens
weet. ook wel bezig te sparen voor
een uitzet, maar ze heeft haar „prin
ce charmant" nog niet gevonden. Er
zyn in Frankrijk meer trouwlustige
meisjes dan trouwlustige jongens en
het gevolg is, dat dat trouwen niet
altijd zo'n eenvoudige zaak is.
LICHTZINNIG?
En dit brengt me tevens op een
enigszins pijnlijk onderwerp. Een on
derwerp, dat we moeilijk kunnen
bespreken als Marianne er bij is.
Maar onze Parlsienne gaat net even
een nieuwe lippenstift - kopen en we
kunnen dus ons hart luchtende Pa
rijse vrouw heeft in het buitenland
vaak de naam lichtzinnig te zijn. Is
dat waar?
Laat ik onmiddellijk mogen vast
stellen, dat de mensen, die Frankrijk
kennen, niet begrijpen waar deze re
putatie vandaan komt.
Natuurlijk, er zijn in Parijs wijken,
waar je zo tegen een uur of vijf 's
avonds heel wat lichtzinnige juffer
tjes kunt tegen komen. Maar is er
een wereldstad aan te wijzen, waar
deze nachtvogels niet bestaan? Met
de aard van de Franse vrouw in
het algemeen heeft dat echter niet
te maken. De Parisienne is zeer ze
ker niet lichtzinniger dan de gemid
delde vrouw bij ons. Wanneer Je in
Parijs een miesje op straat na zou
fluiten, loop je kans van de voorbij-
gangers een pak slaag te krijgen.
Dat doet men in Parijs gewoon niet.
Een vrouw op straat aanspreken?
Probeert u het maar niet, het is
verloren moeite en u gaat voor een
lompe buitenlander door.
Nee, de Parissienne is spaarzaam,
y'vcrig, zc kan koken, zodat iedere
maaitijd een feest wordt, ze is be
leefd en elegant.
Ze is niet huiselijk, dat geef ik
gaarne toe. Zij gaat graag uit, houdt
erg veel van dansen, ziet zo mogelijk
alle nieuwe films en geeft meer geld
voor haar kleren uit dan voor haar
interieur. Wanneer zij getrouwd is,
heeft ze gemiddeld nog geen twee
kinderen en haar eerste krygt zy
vaak later dan bij ons. Maar zij is
een uiterst zorgzame moeder.
SLANK BLIJVEN.
En dan is er nog iets. waar ik met
enige omzichtigheid op zou willen
wyzen. In Nederland gebeurt het nog
wel eens, dat een vrouw, wanneer
ze eenmaal getrouwd is en kinderen
heeft, haar uiterlijk een beetje be
gint te vergeten. Zij wordt van slank
en-van stevig, mollig en dan rond
uit dik. De getrouwde Parisienne
heeft haar uiterlijk meer in bedwang.
Zij zal er altijd voor blijven zorgen,
dat z\j er aardig uitziet. Dat ze
vooral niet te dik wordt, dat ze jeug
dig gekleed blyft. Het gevolg is. dat
het opvallend is, hoe weinig dikke
en hoe veel slanke Mariannes je ziet.
Vaak gaat die slankheid over in ma
gerheid; volwassen vrouwen die 48
tot 49 kilo wegen, vormen geen uit
zondering. Maar van de tien Pari-
siennes zijn er zeven of acht die er
lief uitzien.
Laat ik tot slot mijn verontschul
diging mogen maken voor deze lof
zang op Marianne. Ik heb niets,
maar aan ook niets ten nadele wil
len zeggen van de Nederlandse vrouw
en ik ben ook niet verliefd op één
of andere Marianne, die als voor
beeld gediend zou hebben. Misschien
ben ik wel verliefd op Marianne, het
symbool van Frankrijk. Maar wie,
die la douce France kent. wil me
vertellen dat hij in zyn hart niet een
klein plaatsje voor Marianne heeft
gereserveerd
(Nadruk verboden).
Het Wereldgebeuren
108. Hy kwam zelfs boven op de jurytent terecht,
waar hy zelf als voorzitter de dag was begonnen.
Het strak gespannen linnen brak de val en met
een sierlijke boog vloog meneer Babbel, midden
tussen een groepje lieden die nog druk het
vreemde verloop van de koers stonden te bepra
ten. Drikus Drilboor stond er ook bij en hij zei
juist: „Toch mocht ik die Babbel wel al was het
dan geen hoogvlieger..." toen deze hem als het
ware om de hals vloog. „Waar kom jy vandaan?"
riep Drikus in opperste verzazing uit. Menecx
Babbel had net nog gelegenheid naar de heme1
te wyzen en toen ging hy van de graat. En dit
was tevens het einde van de ronde van Dwaal-
huizen. Met meneer Babbel kwam 't na een uur
tje weer best in orde, maar waar was Jimmy
gebleven?
Heinemann's
aftreden
Hoewel het aftreden van de West-
Duitse minister van Binnenlandse
Zaken, Heinemann. sedert weken ver
wacht werd, heerst er thans in Bonn
een vry nerveuze stemming over de
eerste breuk in het door Adenauer 'n
jaar geleden gevormde kabinet. Er
gaan onder de politici stemmen op
over de wenselijkheid van nieuwe ver
kiezingen. Voorts zijn oude pleidooien
voor de overschakeling der regering
op een coalitie, die ook de sociaalde
mocraten zou omvatten, hervat, al
dus de A.N.P.-correspondent.
Adenauer geldt echter als sterke
tegenstander van opneming der so
cialisten in zun regering.
Heinemann's aftreden in verband
met zyn meningsverschillen met
Adenauer over de tactiek door Duits
land te volgen in de kwestie der mili
tarisering, valt samen met een ver
sterkte activiteit van een deel der
geestelykheid. De evangelische kerk
onder leiding van ds. Niemöller neeft
zich scherp uitgesproken tegen het
huidige straffe tempo. Dat dr. Heine
mann vlak daarop zyn reeds weken
bestaande voornemen om uit de rege
ring te treden onherroepelyk heeft
gemaakt, wordt beschouwd als het
logische gevolg daarvan. Heinemarn
is als president der Evangelische kerk
in Duitsland nauw met aeze kringen
verbonden en behoort in elk geval tot
diegenen, die voor het behoud der
banden met Oost-Duitsland niet veel
heil verwachten van de gekozen
Amerikaanse koers.
De commentaren in de Duitse pers
maken het duidelyk, dat men de zin
van de jongste rede van de Ameri
kaanse hoge-commissaris McCloy be
grepen heeft. Een Zuid-Duits blad
zegt het kort en bondig aldus: „Wij
kunnen ons aan bepaalde taken niet
onttrekken". De Amerikaanse stem
men in Duitsland stuwen de cam
pagne, die er op gericht is het Duitse
volk rijp te maken voor de aanvaar
ding van een militaire taak. Zy geven
daarbij te verstaan, dat de tijd dringt
en by de ondërhandelingen in de eerst
volgende vier of zes weken wordt een
beslissing verwacht over de vraag in
welke vorm Duitsland zyn bydrage
aan de verdediging zal kunnen geven.
Het orgaan der Amerikaanse be
zetting heeft, nadat McCloy zijn rede
gehouden heeft, de Duitsers nog eens
--> het hart gedrukt dat volgens
ashington de Duitse bydrage aan de
Europese verdediging het gehele ze
nuwstelsel van de Europese samen
werking beroert. De Washingtonse
opvatting is, zo zegt het orgaan, dat
de tijd gekomen is, dat men zich aan
beide zijden van de Ryn niet meer
over historische verwikkelingen druk
dient te maken, doch liever zijn aan
dacht dient te besteden aan „het over
heersende probleem van het commu
nistische gevaar".
De bereidheid tot militaire mede
werking wordt door Washington be
schouwd als een toetssteen voor de
echtheid van de Duitse wil tot samen
werking.
In Dortmund heeft de sociaal-de
mocraat Schumacher nog: eens de so
cialistische voorwaarden voor een
Duitse militaire bydrage gesteld. Het
komt er op neer. dat hy een gelyk-
berechtigde verhouding van bondge
nootschap wenst.
Kanaalzwemmende
politici.
Twaalf leden van de Britse
Labour Party hebben het plan
om de volgende zomer de 34
km. lange kanaaltocht van Do
ver naar Kaap Gris-Nez in
estafetteverband te volbrengen.
Zij zullen een boodschap van
„goodwill" van de jeugdsectie
van de Engelse Labourpartij
overbrengen aan de jonge Fran
se socialisten. Aan deze estafet
te zullen ten minste twee meis
jes deelnemen, van wie de jong
de jaar zal zijn.
Complot onder personeel.
De recherche van de politie in Am
sterdam-Noord is er dezer dagen in
geslaagd een zeer groot complot on
der het personeel'van een fabriek in
het Noordeiyk deel van Amsterdam
te ontmaskeren.
De goederen, die in deze fabriek
vervaardigd worden, werden per
vrachtauto het land door gebracht.
Personeel van de fabriek verwerkt
het dan ter plaatse. De verantwoor
ding van het verbruikte materiaal
werd niet juist bijgehouden. Hierdoor
slaagden verscheidene personeelsle
den erin goederen achter te houden
en deze als verwerkt te doen boeken.
Aan dit spelletje deed vrijweï het ge
hele personeel mee en er zou moge-
lyk nooit iets van gemerkt zyn, wa
re het niet, dat een van de chauf
feurs te brutaal werd en daardoor de
aandacht van de boekhouding op val
se opgaven vestigde. De politie heeft
thans twee chauffeurs, acht voorlie
den, een opkoper en diens zoon ge
arresteerd. Mogelijk zullen nog meer
arrestaties volgen. De totale waarde
van het gestolen goed bedraagt ette-
lyke duizenden guldens.
Brand op Amsterdamse gracht.
Dinsdagavond heeft ©en felle brand
een gedeelte van een perceël aan de
O.Z. Achterburgwal te Amsterdam,
waarin een inpakbedryf was geves
tigd, verwoest. De vlammen vonden
gretig voedsel in de in het gebouw
opgestapelde partyen koloniale wa
ren, meel en verpakkingsmateriaal.
Een brandweerman kwam in de
gracht terecht, toen een slang los
schoot en de krachtige waterstraal
hem wegspot. Hy was echter weer
spoedig op het droge.
Er is Desloten geen nader onderzoek
in te stellen naar het ongeluk, op 2 Fe
bruari jJ. op de route Amsterdam—Lon
den. aan een KJ..M.-vrachtvliegtuig over
komen.