Joe Louis moet zijn belastingschuld
bijeen slaan
Hoe de Nederlandse voetballers
in Frankrijk het maken
LOU BANDY
Acht zijn er in totaal
Comediespel voor pers en radio
in trainingskamp
VLISSINGEN DOET AANVAL OP
DOSKO'S LEIDERSPLAATS
PROVINCIALK ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 28 SEPTEMBER 1950
Niet allen in het eerste elftal opgesteld.
(Door M. J. Adriani Engels)
Zodra het vaststond, dat per 1 Augustus jl. de Franse beroepself tallen
flrie buitenlandse spelers, evenals de Italiaanse profvoetbalclubs, zouden
mogen opstellen in plaats van twee, zoals in de laatste seizoenen, begon
nen ze in de araateurlanden Zweden, Noorwegen, Denemarken en Neder
land onmiddellijk aan een jacht op de derde toegestane buitenlander. Het
werd een jacht op „de derde man", waarby de achtervolging van Orson
Welles in de film van die naam nog niéts nas en men heeft in de achter
ons liggende zomermaanden in ons land overduidelijk kunnen merken, hoe
hard er door de scouts van Franse clubs gewerkt werd, om Nederlandse
voetballers, speciaal voorhoedespelers, te lókken.
Allerlei namen van min of meer uit- en Engels aanspreekt. Een ander op
blinkende landgenoten werden ge- merkelijk feit is het, dat meer
dan driekwart van deze Nederlandse
aanwinsten als voorhoedespelers wor
den gebruikt, zelfs de Vroet, die bij le
Havre voorlopig geen kans krijgt op
zijn geliefde linkshalfplaats, maar jn
het Zweeds-Nederlandse binnentrio
Steenbergen—Christiansen—de Vroet
(alle drie toegestane buitenlanders
naast elkaar staat opgesteld.
noemd, vaak ten onrechte, omdat^er
helemaal geen sprake was geweest
van serieuze onderhandelingen. Een
paar maal is het zelfs voorgekomen,
dat een Nederlands amateurvoetballer
een wonderschoon verhaal over een
duur profaanbod uit zijn duim zoog,
om reclame voor zichzelf te maken.
Tenslotte hebben in Juli en Augus
tus acht landgenoten een contract als
beroepsvoetballer in Frankrijk gete
kend. terwijl verder Lakenberg van
Blauw Wit naar Italië ging en de reeds
door de KNVB op de proef lijst ge
plaatste de Munck noch in Sittardia
noch in Ajax. maar in Keulen terecht
kwam. waar de Duitsers, ofschoon ze
officieel geen beroepsvóetbal kennen,
aan hun beste eerste elftalspelers een
geldelijke vergoeding mogen geven.
De acht neo.profs in Frankrijk zijn v.
d. Hart (Ajax naar Lille), de Kubber
(VUC naar Bordeaux), Brandes
(Feijenoord naar Nimes), Steenbergen
en de Vroet (beide van Feijenoord
naar Le Havre), Collombon (Sittardse
Boys naar Reims), van Geen (Scheve-
ningen naar Nantes) en Bauman (ADO
naar Nantes.
Dat waren er dus tweemaal zoveel
als vorig seizoen, toen de Harder (Bor
deaux). Appel (Reims), van Lent
(Lille) en Timmermans (Nimes) de
grote stap gewaagd hadden, maar het
waren er nog heel wat minder dan het
aanvankelijk scheen, toen de namen
van van 't Hooft, v. d. Hoeven. Stoffe-
len. Clavan, Tolmeijer. Tjepkema en
de vier DOS-spelers Temming, Krom-
mert. Bogert en Visser genoemd wér
den. Misschien komt er nog wel de
een of ander bij St. Etiénne b.v.
probeert Rijvers te krijgen doch
met de overgang van twaalf Neder
landse amateurs in veertien maanden
tijds naar het Franse professionalisme
is er toch reeds een vrij groot „Neder
lands legioen" gekomen in de Franse
competitie, waarin de ex-ADO'er
Vreken, die omstreeks Dolle Dinsdag
uit ons land vluchtte, reeds vijf sei
zoenen in de tweede klasse speelt,-
eerst voor Monaco, tegenwoordig voor
Nantes.
ZES GROEPJES
VAN TWEE MAN.
Merkwaardig is het. dat deze twaalf
Nederlanders zich in zes groepjes van
twee man verdeeld hebben over zes
clubs, zodat ze in hun nieuwe omge
ving steeds steun aan een landgenoot
hebben en niet zo „alleen op de we
reld" staan als vorig seizoen de Har
der, die nog steeds geen dertig woor
den Frans spreekt, bij zijn debuut In i -
Bordeaux, waar de Franse trainer hem merkbaar in het grint heen en weer
in een mengelmoesje van Frans. Duits I bewegend, luistert naar
VAN DER HART FAALDE.
Men zou zich vergissen, door te den
ken, dat de twaalf Nederlandse profs
direct allemaal een plaatsje gekregen
hebben in. het eerste elftal van hun
nieuwe Franse club. Dat is geenszins
het geval: op de eerste competitiedag
waren er acht van hen opgesteld, op
de tweede competitiedag slechts zes en
op de derde competitiedag weer acht,
maar het ziet ernaar uit, dat iemand
als v. d. Hart. die in ons land be
schouwd werd als bijna gelijkwaardig
aan Terlouw, het in dit seizoen niet
verder zal brengen dan het tweede elf*
tal van Lille, terwijl Brandes zijn han
den zal mogen dichtknijpen, als hij in
de helft van Nimes' wedstrijden wordt
opgesteld. Collombon, van Lent en de
Kubber hebben het nog helemaal niet
tot een competitiewedstrijd gebracht
al hebben hun nieüwe clubs hen wel
eens in een oefenwedstrijd een kans
gegeven. Ze zijn nog niet voldoend^
geacclamatiseerd.
Van deze twaalf Nederlanders hebben
de Harder (vóór de oorlog), de Vroet,
Timmermans, Brandes. Appel en
Steenbergen officieel het oranjeshirt
gedragen, ofschoon dat voor de beidé
laatstgenoemde slechts één enkele
maal het geval geweest is. Geen van
hen maakte tegen het einde van het
vorig seizoen nog deel uit van de „Ne
derlands elftalclub" bij de bijeenkom
sten van onze 25 beste spelers in VUC's
wondertent, waar alleen de Ajaxspil v.
d. Hart een vaste klant was. Des te
vreemder is daarom het falen van deze
speler in Lille ,dat hem ïn diverse
oefenwedstrijden en ook in de eerste
competitiewedstrijd opstelde om ten
slotte tot de teleurstellende ontdekking
te komen, dat hij als stopperspil voor
alsnog te langzaam was in het hoge
Franse tempo.
VAN GEEN VIEL MEE.
Misschien zal v. d. Harf, die zeer
consciëntieus traint, op den duur die
fout te boven weten te komen, doch
de even jonge spil van het tweede
elftal, Guy Poitevin, die na hem ge
probeerd werd, bleek in de competitie
tot dusverre zo'n succes dat v. d.
Hart's opvolger zich voorlopig veilig
op de spilplaats van het eerste elftal
genesteld heeft. Daar komt bij, dat
het harde Franse profspel reeds diver
se Nederlanders geblesse.erd heeft doen
worden; Brandes, v. d. Hart en de
Harder. Laatstgenoemde probeerde het
óp 10 Sept. weer eens na 3 maanden
voetbalvust wegenseen knieblessure,
doch „Bertuuus" was geen schaduw
van zichzelf en zal voorlopig door moe.
ten gaan met fietsen als de
remedie, die zijn dokter hem voor zijn
knie heeft voorgeschreven.
De twee spelers, die het tot dusverre
hef béste doen in dit Franse seizoen,
zijn Timmermans en van Geen. Laatst
genoemde, die uit de Nederlandse
tweede klasser Schèveningen is over
gegaan naar de Franse tweede klasser
Nantes, treft natuurlijk min,der sterke
tegenstanders dan onze andere land
genoten in de eerste klasse ontmoeten,
doch hij wordt keer op keer genoemd
als een schotvaardig doorzetter en als
de beste voorhoedespeler van zijn club.
(Van onze correspondent)
Pompton Lakes, staat New Jersey, September Er stond een kringetje
mannen voor het bescheiden, rus-houten en verveloze huizencomplex, dat
de naam „trainingskamp" draagt. Om Joe Louis, de logge lobbes, gekleed
in eén fel-bruin-en-groen zijden sporthemd, een zomerregenhoed op 't hoofd
twee dagen baard op zijn wang, stond de pers. Het was twee uur in de
middag, zoals een toeschouwer opmerkte, die er zjjn horloge by geiyk zet
te. Elke twee uur, iedere namiddag, staat er vrywel hetzelfde kringetje.
Dan houdt de ex-wereldkampioen zwaargewicht boksen en momenteel
zwaargewicht kampioenbelastingschuldige, hof. Er om heen gapen de late
vacantiegangers en intense sportliefhebbers, die over 'n uur en tegen 50
cents k contant mogen toekyken, hoe Joe zich prepareert op zyn dubbele
taak: hef woord ,,ex" en een bom achterstallige duiten te elimineren.
MENSEN MET WIE WH SPRAKE*
de reële dromer
„Schryf nou alsjeblieft niet, dat ik aityd bezig ben de zon op te zoeken
of Louise succesvol op d'r nagels te laten byten. Wat ik op het toneel doe,
weten de mensen zo langzamerhand wel". Dat zegt ons Lou Bandy als wfl
met hem in zyn zonnige landhuis „De Scbuyle Vink" in Doorn thee drin
ken. En wij kunnen Lou's verzoek ten volle biliyken. Immers: „Je wilt toch
af en toe ook wel eens als een gewóón mens leven?" En daaronder moet'
men dan bij onze populaire Koning van de Lach verstaan: als voorkomend
echtgenoot door vrouwlief met kleine zorgjes worden omgeven, genieten
van de schatten uit de Nederlandse schilderkunst, die de wanden sieren en
praten over de prestaties van confraters, waarby vooral de artisten op het
terrein van de kunst, die met een 'grote K" wordt geschreven, de pré-
plaats krygen. Want Bandy is niet zo oppervlakkig en luchthartig, als zyn
optreden In 't licht van spot en hersens soms doet denken. Integendeel:
men kan met hem uren praten over de techniek van een Rembrandt, een
Saftlcven of een Breitnèr en Lou, die thuis het liefst rondloopt Iji een oude
pantalon en een gemakkelijk zittend pyamajasje, schaamt zich niet tydens
een gesprek te bekennen, hoe Mary Dresselhuys hem pas nog in een pre
mière met haar spel tot tranen toe heeft geroerd. „Soms vraag ik mQ In
alle ernst af: Wat doe Ik nu eigenlijk? Is dit werk van mij een artist waar
dig?
Lou Bandy, de man die op toneel
zo vlot is en die zelfs in een ernstig
gesprek overvloedig met kwinksla
gen strooit, wekt bijna argwaan bij
ons, als hy de waarde van zijn suc
cessen in twyfel trekt. Maar ae hei
lige ernst in zijn blik geeft ons de
zekerheid, die Lou's antwoord op de
eigen vraag bestendigt: „Ik heb mfln
speciale taak. zoals wij allen die in
het leven vinden. Als ik bedenk hoe-
velen even hun dagelijkse zorgen ver-
De vaste persbewoners van het
kamp houden moeizaam een gesprek
met Joe aan,, Joe knikt af en toe van
ja en schudt van nee, maar het me
rendeel van de tyd schuifel hy met
zijn voeten in het grint, rhythmisch,
als was het een onderdeel van zijn
training. Een radio-man komt op
hem af, microfoon in de hand. „Vraag
maar eerst aan Harry", zegt Joe.
Hij heeft een publiciteitsman in zijn
gevolg. Die moet de zaak maar op
knappen. En terwyl Joe, ogenschijn
lijk afwezig, zijn voeten haast on-
hpt g-rint heen en weer
een sterk
VOETBALPROGRAMMA
GOES KOMT VOOR HETE VUREN.
Men behoeft de standenlijsten
maar te bezien om te constateren, dat
er dit seizoen aan spanning geen ge
brek zal zijn, want na 2 wedstrijd-
zondagen zijn nog slechts 2 tweede
klassers, toevallig de beide ploegen
uit Bergen op Zoom, zonder punten
verlies, terwyl van de 22 derde klas
sers er nog maar 5 de eerste twee
wedstrijden zonder kleerscheuren zijn
doorgekomen. Het komende pro
gramma is er wel naar om de positie
dezer koplopers aan het wankelen te
brengen en zo heel gemakkelijk zal
b.v. Dosko het in de Scheldestad niet
krijgen.
2e klasse B: MOC '39—Rood Wit
(W): AllianceGoes; DESK—RKC;
VlissingenDosko; InternosRAC.
Do nieuwelingen zullen wel niet
van plan zijn de kopgroep vaarwel te
zeggen, maar Rood Wit zal de ben
jamins ontegenzeggelijk handen vol
werk geven. Een lastige opgave
schynt voor Goes weggelegd nu een
bezoek in Roosendaal moet worden
gebracht. Weliswaar kwam Alliance
nog niet tot grote daden, maar ze
speelden ook nog niet op eigen
gjond en we verwachten dat Goes
aan het kortste eind gaat trekken.
Desk speelt ook voor de eerste maal
thuis dit seizoen en dat zou RKC wel
eens duur te staan kunnen komen.
Van het meeste belang Inkt ons in
tussen de wedstryd m vlissingen,
waar de leiders hun opwachting ko-
men maken. Het komt ons voor, dat
de thuisclub hier wel enigè winst uit
kan halen. Internos heeft de béste
papieren tegen het bezoekende RAC.
3e klasse D: Zeelandia—RCS; Bier
vliet—Oostburg; MeteOdlo; Bres-
kensNieuw Borgvliet; Aardenburg
Middelburg.
Van de vijf vastgestelde wedstrij
den zijn er drie streekontmoe-
tingen en gezien de uitslag der eer
ste Zeelandia-wedstryd ïykt ons
ook nu voor RCS een zware taak
weggelegd. De laatste jaren plegen
de groen zwarten de Souburgers nog
al eens de voet dwars te zetten en
ook ditmaal zal het er danig span
nen. In West Zeeuws-Vlaanderen
gaat Biervliet zyn krachten meten
met Oostburg en dat zou de benja
mins wel eens de eerste winst kunnen
opleveren. Meto en Odio ontmoeten
elkaar in Hoogerheide, waarby' de
thuisclyb o.i. toch wel de beste pa
pieren heeft, ondanks de klinkende
nederlaag van Zondag. Middelburg
tenslotte trekt over de Schelde om
Aardenburg partij te geven en al
slaan we de Middelburg-papieren ho
ger r-,n, toch is de uitslag van de
-:slag T!
eerste thuiswedstrijd der Vlamingen
een waarschuwing waard.
Se klasse E: ClingeTerneuzen;
BSCRia: VES'35Axel; Corn
Boys—Steen; SluiskilRKFC.
Temeuzen doet het tot heden best,
maar nu het naar de grensstreek
gaat, zal men er wel niet al te ge
rust op zijn. Het zou ons heus niet
verwonderen als de bezoekers een
steekje lieten vallen. BSC zal wel te
sterk voor Ria zijn en Axel moet da
nig op zyn tellen passen, anders kon
de eerste nederlaag wel eens een feit
worden. Coi*n Boys start als favorièt
tegen Steen, maar aan een voorspel
ling omtrent de mogelijke uitslag in
Sluiskil zullen wé ons maar niet wa
gen.
4e klasse G: HoofdplaatEMM;
Hulst—IJ zendyke; RoburPSK
Hontenisse—de Patryzen.
Ondanks de grote nederlaag waar
mede EMM is gestart geven we ze
wel een kansje in. en tegen Hoofd
plaat Hulst zal het met I.TzendHke
wel klaren, maar of Robur zich PSK
van het lrjr kan houden is aan twijfel
onderhevig. Hontenisse moet de pun
ten thuis kunnen houden tegen de
Patrijzen.
Res. 2e klasse D: Axel H—Vlissin
gen Hf RCS HCorn Boys H; Goes
IIBrcskens II.
Zo heel gemakkelijk zullen de
Vlissingers het In Axel niet krygen
en ook de Sassenaren moeten zich
prepareren op flinke tegenstand.
Goe« H moet zich de meerdere van
de Breskerts-reservcs kunnen tonen.
verhaal van de renbaan waar als eer
ste door de finish een renpaard kwam.
waarop geen mens een totalisators-
kaartje had genomen, zodat de winst
niet kon worden uitbetaald, omdat er
geen winnaar was, is de radio-man
weer teruggekomen. Met Harry. De
radio-man begint met de karakteri
stieke woorden: „In het trainings
kamp van Joe Louis vroegen wij de
oudwereldkampioen hoe zijn kansen
er voor staan. En Joe, denk je, dat
je het wint?"
Daarop plant hij de microfoon voor
de mond van Joe, die moeizaam,
woordje voor woordje, het lesje leest,
dat Harry voor hem heeft opgeschre
ven: „Ik voel me volkomen
fit. Het wordt een harde strijd.
Ik zal mij helemaal
moeten geven". De geluidsman is
niet tevreden. Het interview wordt
herhaald. Joe zegt zijn woorden nog
maals, maar even stuntelig. De me
nigte om ons heen gaapt. En iemand
vraagt: „Wanneer wordt dat uitge
zonden?" Er is geen antwoord. Kan
het iemand wat schelen?
EEN JAS, WELKE GELUK
BRACHT
In de kleedkamer waar het nog
stinkt naar zweet, staat een foto
graaf. Hy zet Joe op zijn kleedtafel
neer en duwt hem een oude kamerjas
in de handen, met een grote scheur
onder de oksels. „Heeft hy die al tien
jaar gedragen?" vraagt de fotograaf.
„Ja", zegt Mannie Seamon, Joe Louis'
trainer haastig. „De jas heeft ons
steeds geluk gebracht". Iedereen
kijkt naar Joe, wachtend of hy dit
beaamt. Als een klein zoet kind, houdt
hij de jas in zijn arm, kijkt naar het
gat onder de oksels. „Hou je hoofd
wat hoger, Joe", zegt de fotograaf.
Het hoofd gaat twee centimeter naar
boven. Het flaslicht flitst.
Dan komt Joe's lijfwacht er aan,
een torenhoge neger, in een fel gele
trui. Dat is het teken. Zonder dat'
iemand een woord zegt, verlaat de
pers de kleedkamer. Dan blijven er
alleen' de lijfwacht, trainer Seamon,
en een oergezellige negerdokter, de
lyfarts.
Vyf rrpnuten later staat Joe in de
ring. Ineens is het met de indolentie.
partners af. Iedere man is gekomen,
omdat hH een bepaalde karakteristiek
gemeen heeft met de boksstyi van
Joe's tegenstander, Ezzard Charles.
Joe is scherp, hy schflnt vlugger en
- L tv ,-J—
leniger dan iwee jaar geleden. Hy
spant zich nauwelQks in om de aan
vallen te bezweren. Met eeti van zön
sparringpartners haalt hy pugilisti-
sche grapjes uit. Met een ander, die
hem met een barrage van hoeken en
punches verrast, geeft hy zich een
Eaar ogenblikken geheel, werkt hem
-een hoek, '>eteugelt hem, tot trai
ner Seamon het welletjes vindt. Na
zes rondèn gaan de «bokshandschoeT
nen uit. Een handschoen komt er
voor ln de plaats. En Joe slaat rof
fels, terwyl hü de lichte punchbal te
gen het hout van de wand slingert.
Het hele kamp glundert; Joe voelt
zich kiplekker; hy is in piekvormi'
hier staat dè hoop van tientallen, die
van tien tot duizend dollars op de
ongeslagen wereldkampioen hebben
jre""4
DE BELASTING STERKSTE
ARM IN TRAINING
Er is nog iets van het gevoel van
welbehagen over Joe zelf merkbaar,
wanneer hij' drie kwartier later weer
uit zijn kleedkamer komt in het bruin-
en-gele hemd: Hij spi*eekt iets meer,
lacht iets gemakkelijker. „Mogen we
een pijnlyke vraag stellen, Joe?"
„De belasting?" en Joe liet er
een gebaar op volgen, dat aanduidde:
je hoeft me niet met handschoentjes
aan te pakken.
„Wat is het voor een gevoel om
straks in de ring te worden aangekon
digd als: de sterkste arm, die de
Amerikaanse fiscus ooit heeft ge
had?"-Joe grijnst wat. „It's a deal"
het is een overeenkomst. De belasting
heeft de eerste rechten op mijn aan
deel van de buidel. „Denk je hierdoor
met één klap of knock-out uit de
moeilijkheden te komen?" Joe haalt
Brit won van Koning Faroek
en stierf.
„Banco", klonk het voor de
derde maal uit de mond van de
Engelse groothandelaar, dié in
het casino van Nice speelde te
gen koning Faroek van Egyp
te.' alias mynheer Faoed-el-
Masri. En weer had de heer
Hyman uit Salsford gewonnen,
aldus meldt de Paryse corres
pondent van „Het Vrije Volk".
De croupier schoof hem
155 000 francs toe, na de twee
maal 200.000 frans, die hy al
ten koste van de Egyptische
koning had buitgemaakt.
Maar de heer Hyman strekte
de hand niet opnieuw naar de
fiches uit. Hy was dood
gestorven van opwinding.
Tot dusver was de heer Hy
man niet voor een kleintje ver
vaard geweest. Anderhalf jaar
geleden nog had hy de bank
van het casino in Nice laten
springen. In een week tijds
had hy toen 72 müliocn francs
gewonnen.
lachend de schouders op: „Ik hoop
het". „En na 't gevecht blijf je
dan in de ring?" Dit schynt een pijn
lijker spier te treffen. Joe zet een
stap in de richting van zy'n maneger.
..We'll sec", zegt hij, eventjes geïrri
teerd, „we zullen zien".
Daarna lopen we nog even mee
naar het woonhuis. Joe wil de radio
berichten horen. De uitslagen van de
baseball-wedstrijden. „Luister je niet
naar de Veiligheidsraad?" vroegen
wij. „Dat zou misschien wel goed zijn
want is dat soms geen titelge
vecht? Maar voor mij zyn de condi
tie van myn spieren van meer be
lang dan de politiek. Nu tenminste".
En dan plotseling herinnert hy zich,
dat wij uit Nederland komen. „Is
daar veel belangstelling voor mijn ge
vecht?" Voor we nog kunnen ant
woorden gaat hy" door: „Ik was nooit
in Holland. Wel in Engeland. Ook
tijdens de oorlog". Het gesprek-stokt,
alsof Joe zich iets herinnert wat in
Engeland gebeurde en het niet van
zien af kan wentelen.
„Ga je opnieuw in het leger, als 't
nodig mocht zyn?" Wh trachtten de
stilte te verbreken. „Ik ben 36, dus
het duurt nog wél even voor ik aan
de beurt ben. Maar als Oom Sam me
roept, ga ik. Je weet, old soldiers..."
Het werd tyd voor Joè's rust. voor
zijii tweede (en laatste) maaltijd van
deze dag. Als een soldaat tussen twee
sergeants marcheerde Joe met zyn
trainer en maneger naar het woon
huis. Soldaat in net bataljon van de
fiscus. De brave soldaat Joe Louis.
Verbod voorgesteld van
leveringen aan Rusland.
De Amerikaanse Senaat Jieeft een
voorstel aangenomen om alle eco
nomisch hulp Stop te zetten aan
landen, die grondstoffen of materia
len, van belang voor de oorlogvoe
ring aan de Sovjet-Unie leveren.
De Senaat zal nu in gezamenlijke
zitting met het Huis van Afgevaar
digden bijeen komen voor een defini
tieve st,emmir)e"
geten door myn liedjes en praatjes,
weet ik weer, dat ik mij niet vergis
in mijn streven..."
LIEDJES
Daar waren we byna tóch weer by
die liedjes aangeland, waar we het
niet over zouden hebben. Lou noch wij
konden het helpen, dat onze opmer
kingen opeens weer op „het vak" be
trekking gingen krygen. Want me
neer Dieben, zoals Lou in de Burge-
ïy'ke Stand heet, kan nu eenmaal niet
op tegen de vitale, hartelijke Bandy,
die, als er gewerkt moet worden, soms
kwellend lastig kan zijn, maar tegelij
kertijd toch één brok gezelligheid en
levenskunst is.
PhilosopherenDkt is een van
Lou's liefste bezigheden als hy zich
heeft teruggetrokken in Doorn om
even uit te blazen. En het spelen met
stille gedachten over de duizend-en-
één dingen van het leven geeft niet
enkel aan Lou de vreugde ..van bet
bestaan.
Hoeveel van zyn conferences, van
zyn liedjes en grappen zyn niet uit
dat in-ernstige, stille denken gebo
ren? Hoeveel ideeën vonden daarin
al hun oorsprong?
IDEEËN
Ideeën! „Praat my niet over
ideeën! Ik heb er duizend en méér. Je
kunt er echter zo moeilijk over pra
ten, want dikwyls gaat het ermee als
met het kind, dat je een moeizaam
'gevangen, bonte vlinder wil tonen.
Als je de vingers openvouwt, flad
dert je bezit wegLou lacht te
gen Carla, zijn vrouw, die thee in
schenkt en die zyn onuitgesproken
vraag met een instemmende hoofd
knik beantwoordt. „Laat ik je nu
toch maar iets over myn werk vertel
len, maar niet over wat was of is,
maar wat nog moet komenEn
zo komen we dan via een praatje
over ideeën tot grootse plannen.
Lou Bandy, die pas samen met zyn
vrouw een kleurenfilmpje heeft ge
maakt in opdracht van de Vereniging
van Tuinbouwveilingen, waarin de
waarde van het Hollandse fruit op
de voorgrond wordt geplaatst, wil in
deze richting voortgaan. Vlak voor de
oorlog uitbrak, was hy ook zover,
maar toen moest van alles worden
afgezien. 'Thans bewaart de Neder
landse Chevalier het idee voor- een
film. die wereldbelangstelling zal
kunnen oogsten. Geboren uit zuivere
philosophie en daarom simpel, maar
zéér levensecht. Een film, zoals ook
de persoonlijkheid is: een gulle lach,
een zorgeloos gebaar veel humor,
maar met een achtergrond van heili-
?;e ernst en de wezenlijke ontroering
n hem. die alleen zijn intimi leren
kennen. Lou Bandy een dromer,
die tegelijkertijd met beide benen op
de grond staat en zyn ogen niet sluit
voor de hardste dingen uit het he
den.
HUUB JANS
Een goede gastheer en nog
boete bovendien.
Zonder het zich te realiseren zyn
vele Nederlanders in de afgelopen zo
mermaanden in overtreding geweest
en een aantal van hen hééft daarvan
de wrange vruchten geplukt in de
vorm van een boete van 25, soms
50 en meer guldens, opgelegd door de
kantonrechter en dat terwijl zij niet
anders deden dan de beroemde Neder
landse gastvrijheid hoog te houden.'
Wat is het geval? De Nederlandse
wet en wel artikel 27 van het vreem
delingenreglement schrijft, voor, dat
een ieder, die een vreemdeling nacht -
logies verschaft, hiervan binnen 24
uur schriftelijk mededeling moet doen
aan de vreemdelingendienst c.q. poli
tie. Vele buitenlandse vrienden, héb
ben in de afgelopen zomer ergens in
ons land gelogeerd zonder dat hun Ne
derlandse gastheren die geacht
worden de wet te kennen zich van
artikel 27 bewust waren. En wannéér
dan roerend afscheid was genomen en
de gasten de grens naderden, bekeek
Ce marechaussee het paspoort en ont
dekte, dat het stempel van de politie
ontbrak. Geyolg: een proces verbaal en
een ..bon" voor de gastheer.
Men zij gewaarschuwd voor nu en in
de toekomst rekening te houden niet
deze bepaling. Men kan er zich veel
narigheid door hesparen.
