Estafette-stakingen in Londen De situatie van de Protestanten in Spanje JIMMY BROWN, sportheld no. 1 Busploeg afgelost door gasploeg Zeeuwse Almanak Een boekje met twee rapporten Achesons voorstel PASMUNT VOLGEND JAAR GEHEEL VERNIEUWD ZATERDAG 23 SEPTEMBER 1950 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 Londenaars wedden reeds op de volgende stakersploeg (Van onze correspondent) LONDEN, September „Elke week een nieuwe staking" zou een geslaag de titel z(jn voor een liedje over het leven in de nu gasloze Britse hoofd stad. In vier opeenvolgende weken z(jn de Londenaren zo systematisch ge- tracteerd op nieuwe hindernissen b(j de uitoefening van hun dagelijkse werkzaamheden, dat men thans voor een shilling weddenschappen af kan sluiten omtrent de aard der staking van de volgende week. Aan afwisseling in de Londense Stakingsestafette is beslist geen ge brek. Het begon vier weken geleden met een staking der melkbezorgers, die echter op een misverstand berust te. De man over wiens vermeende ontslag men was gaan staken, was alleen maar naar een ander depöt overgeplaatst. De aardigheid was er voor de stakers toch al gauw af, toen bleek dat de winkels een overvloed van blikjesmelk hadden. Na drie da gen stonden de verse melkflessen dan ook weer prompt op de hoofdstede lijke stoepen. De week daarop was het de beurt aan de drukkers der Londense week bladen. Voor de meeste mensen was dit geen onverkomenlijke slag, al werd de BBC plotseling volkomen on genietbaar. De Britse radiobode kon die week nl. ook niet verschijnen en de BBC voelde zich genoodzaakt dit gemis te wreken door een weeklang vyf maal per dag het hele dag- en weekprogramma voor te lezen van de Home Service, het Lichte en het Der de Programma. Indien het publiek daardoor mis schien het nieuwsbericht omtrent de volgende ophanden zijnde staking ge mist mocht hebben, 'liet deze in elk geval niet lang op zich wachten. Er was niet de minste vertraging waar te. nemen tussen de terugkeer van de drukkers en het begin van de staking der busconducteurs en -chauffeurs. Vlot, en met een feilloze precisie la Fanny, werd de stakingsknuppel door hen overgenomen. Het vierdaagse busnummer legde met succes het hele Londense verkeer lam, een prestatie, waarin Hitler's bommen nooit ge slaagd waren. In die dagen hing men eenvoudig een bordje „omrijden" op de plekken des onheils en de bussen zwenkten onverstoorbaar verder, langs de kraters en door de bombar dementen. Een grief over een afge wezen looneis echter, opgediend on der het voorwendsel, dat de aanstel ling van nieuwe conductrices hun loonpositie nog verder zou benadelen ondanks de gelijke salariëring bleek een hindernis, waar men uit prestige niet omheen kon rjjden. De looneis is nu opnieuw in behan deling en Zondag jl. verschenen de bussen weer op de weg, met de com plimenten erbij echter, dat de staking weer hervat zou worden als het pond opslag niet tot stand kwam. ZONDER GAS Maandagavond werd de estafette- staking lustig voortgezet toen 1300 arbeiders van de meeste Noord-Lon- dense gasfabrieken het werk neer legden. Weliswaar was de knuppel met een halve dag tijdverlies door de gasploeg overgenomen, maar ten slot te kan men niet van alle deelnemers WERELD BIJ GASLICHT (II) Ach ja, die wereld bij gaslicht! Daar kreeg in September 18 75 de heer Ch. J. G. Pietersen van de regering toe stemming om een „tramway" in te richten tussen Middelburg en Vlis singen. De vooruitgang hield maar niet op! Een electrische tram? Een stoom tram? Natuurlijk niet. Het ging om een concesssie voor een paardentram. Waar is die tram gebleven? Weg. En wie herinnert zich haar nog? Een en kelingmisschien. Vlisslngen leefde in September 187b in grote spanning. De oprichting van de Kon. Mij. De Schelde was in volle gang, men verwachtte er gouden ber gen van en terecht Want De Schel de heeft Vlissingen welvaart ge bracht! Maar wethouder M. Pot bracht in de vergadering van de gemeente raad nog een ander denkbeeld naar voren, „dat een goudmijn voor Vlis singen" zou kunnen worden. Hij doelde op de mogelijkheid om in Vlis singen een gemeentelijk badhotel met toebehoren te bouwenMedestan ders vond hij niet. Gok Zierikzee koesterde illusies. Er was uit Paterson in Amerika een Zierikzeese familie teruggekeerd, na een mislukte emigratie. Die familie had een breimachine meegebracht, waarmede men manskousenkon breien. En men hoopte, dat dat een bedrijf zou worden, die kousenbrei- erij Op 23 September werd in Middel burg de eerste steen gelegd voor het droogdok aan de Dam. Er werd feest gevierd in de nieuwe gbouwen van de scheepswerf „Middelburgsch Welva ren". Ook daar de hoop op nieuwe welvaart. En dan werd in September in de Middelburgse Theetuin een concert gegeven door het muziekgezelschap De drie Korenbloemkens uit Kruinin- gen. De muziekrecensent van ons blad toog er heen. Hij vond het concert schoon, maarde mannen uit Krui- ningen bliezen niet hard genoeg! „Blijkbaar mist het gezelschap nog dat gevoel van zelfvertrouwen, het welk noodig is om krachtige partijen met 't noodige aplomp uit te voeren, vandaar dat de muziek nu en dan wat zwak klonk, doch mettertijd zal ook dit bezwaar wél worden overwonnen" Zo schreef onze muziekrecensent Meer lawaai was z'n leuze. In die we reld bij gaslicht. Waarin toch wonder lijke dingen gebeurden. In Ammer- stol bijvoorbeeld ving een zalmvisser in zijn zegen een levend varken Men vermoedt, deelt de berichtgever mede, dat het dier van „eene voorbij rijdende trein geschrokken is en te water is gestoven". de accuratesse van een busploeg ver wachten. De gasploeg haalde zgn „achter stand" snel in en binnen de 24 uur konden zij er schaamteloos op bogen, dat him actie de hoofdstad al ernsti ger gedupeerd had dan de bussta king. Thans, op de derde dag van de gas- staking, zitten twee millioen gezin nen in Noord-Londen vrijwel geheel zonder gas, terwijl in Zuid-Londen de druk zo laag is, dat men een half uur nodig heeft om een ketel water te koken. De meeste Londense restaurants hebben nu overwegend koude menu's. Zij serveren nog wel lauwe thee, maar geen koffie. Overal worden weer nood-kookinstallaties uit de oorlogstijd te voorschijn gehaald en de warenhuizen worden bestormd voor electrische kacheltjes. De grote restaurantfirma Lyons heeft hals over kop anthracietkachels geïnstalleerd in alle keukens van zijn 300 Londense restaurants. Inmiddels zijn grote delen van Londen nu 's avonds geheel verduis terd, daar men nog grotendeels van gas voor straatverlichting afhangt. Het West End wordt zonder de straatlantaarns nog wel voldoende verlicht door de duizenden schelle neonreclames, maar in de regerings wijken Westminster en Whitehall, zowel als in de City, zijn thans rode olielampen langs de wegen geplaatst, zodat het verkeer niet de stoepen zal oprijden. De gasarbeiders staken uit protest tegen de verleden week aan hen toe gewezen loonsverhoging van ander halve penny per uur, daar zy een verhoging van 4% penny per uur ge- eist hadden. Achttien Noord-Londen- se gasfabrieken liggen thans geheel stil en verwacht wordt, dat de sta king spoedig naar de al op minder dan halve druk werkende Zuid-Lon- dense gasfabrieken zal overslaan.. Wat èr volgende week zal gaan sta ken? Men tast er hier letterlyk en figuurlijk nog over in het duis ter en durft bijna niet meer te hopen, dat de gasstaking de finale van de Londense stakingsestafette zal bete kenen. Maar als Londen dan tóch een wekelijkse staking op zijn menu moet hebben, zou men haast gaan wensen, dat de gasploeg dan in vre desnaam maar weer snel afgelost wordt door de busploeg (Nadruk verboden). Liggen, lag, gelegen; gaan, ging, gegaan, klinkt het geregeld In een der kamers van het Gereformeerde Zendings Centrum in Baarn. Wie de deur van de kamer, waaruit het eentonige gedreun van deze woorden komt, opent, zal tot zjjn verbazing zien, dat het een aantal volwassenen is, dat les krijgt in deze eenvoudige verbuigingen. Het groepje jongelui dat deel uitmaakt van een grotere groep, komt uit Amerika om aan verscheidene universiteiten in ons land de colleges te volgen. Hiervoor is kennis van de Nederlandse taai natuurlijk een eerste vereiste. Onder de bekwame leiding van dr. Veltkamp bestuderen de studenten enige verbuigingen. De studen ten zjjn: de eerste rij rond de tafel te beginnen bjj het orgel, Douglas Fen- ner, Betty Molder, Edward Tatola, Nat Macon, Jan Colman, Alex Kotch. Tweede rij: Georg Cole en zijn zusje George Cole, Betty Tyrken en Theo- dor Bork. Stemmen uit de Kerken Protestants en R.K. geestelijke maakten studiereis door Spanje. Er is in de laatste jaren over Spanje, in verband met de vrijheid van godsdienst heel wat geschreven. Telkens weer kwam dit onderwerp terng, zowel in Protestantse- als in de R.K, pers. Ook in de neutrale dag- en weekbladen werd er aandacht aan besteed. Aanleiding daartoe was bjfv. het feit dat Protestantse kerken en ltapelien, die van 1939 tot '45 geheel en al gesloten waren geweest, gedeeltelijk althans werden heropend. £n October van het laatst genoemde jaar kregen de Protestanten van Franco toestemming wederom him erediensten te houden. Het artikel, op grond waarvan deze toestemming werd gegeven, luidt: „De belijdenis en de prac- tijk van de Katholieke godsdienst, de godsdienst van de Spaanse staat, ge- - niet officiële bescherming. Niemand zal worden lastig gevallen uit hoofde van zyn godsdienstige overtuigingen en uit hoofde van de private uitoefe ning van de ere-dienst. Andere uiterlijke ceremoniën of manifestaties dan die van de Katholieke godsdienst, zullen niet worden toegelaten". Het nafor buiten getuigen voor een godsdienstige overtuiging is in ieder geval verboden. Private uitoefening van de eredienst" is wel toegestaan. De grote vraag bljjkt nu te zijn wat hieronder moet worden verstaan. De Spaanse bisschoppen hebben verzet aangetekend tegen de uitleg die men in regeringskringen aan dit artikel heeft gegeven. Het ging hen te ver dat de Protestanten in Spanje wederom de mogelijkheid kregen in hun kerken bijeen te komen. Vol gens hun opvattingen mocht dit al leen worden toegestaan aan buiten landse Protestanten, die in Spanje verblijf 'hielden, maar niet aan men sen van Spaanse nationaliteit. De bisschoppen beschouwen het Protes tantisme alleen maar als een ziekte, die van buiten af in het lichaam is doorgedrongen. De voortwoekering daarvan moet tot elke prijs worden tegengegaan. Daarom moeten vrijhe den aan geloofsgenoten van een an dere belijdenis dan de R.K., zoveel mogelijk worden onthouden. Er zijn in Spanje bisschoppelijke brieven verschenen, in zeer felle toon gesteld. Er hebben zich excessen voorgedaan. In Protestantse kerken en kapellen werd alles kort en klein geslagen. Het maakte de indruk dat deze „acties" niet toevallig plaats vonden. Die „private uitoefening van de eredienst" werd niet in heel het land toegestaan. In verschillende delen van Spanje zijn tot nu toe de kapel len gesloten gebleven. Er heerst dus op dit punt willekeur. Er zijn gouver neurs van provincies die aan predi kanten niet toegestaan, dat zij een gebed uitspreken wanneer zij bij ge meenteleden huisbezoek doen. Vol gens hen gaat dit verder dan „priva te uitoefening van de eredienst" en zij worden daarom strafbaar gesteld. Ook op andere punten zgn vrijhe den aan Protestanten onthouden, die wg in ons land natuurlijk en vanzelf sprekend vinden. Voor de burgeroor log waren er in Spanje een behoor lijk aantal goede protestantse scho len. Deze zgn nog steeds gesloten, terwijl heropening stelselmatig wordt bemoeilijkt en onmogelijk gemaakt. Alle persvrijheid wordt aan Protes tanten eveneens onthouden. Wanneer men in Spanje burgerlijk wil trou wen R. Katholieken mogen alleen kerkelijk trouwen moet men kun nen verklaren niet Katholiek ge doopt te zijn. Zij, die wel R.K. ge doopt, maar van kindsbeen af Pro testants zijn opgevoed, kunnen geen burgerlijk huwelijk aangaan. Zij zijn gedwongen in concubinaat te taan leven, met het gevolg, dat kin eren in talloze moeilijkheden ko men. OVERDRIJVING. Al deze feiten die de laatste jaren bekend zijn geworden, hebben in Protestantse kringen een zekere be roering verwekt Telkens weer dook Spanje op. In de meest heetgebaker de kringen concludeerde men, dat in Spanje blijkt, wat er komt als de R.K.-kerk de macht heeft. Anderen vroegen: Is dit alleen maar inciden teel of ligt achter het Spaanse ge beuren een algemene lijn? Er zijn R. Katholieken geweest, die liun stem tegen de gebeurtenissen in Spanje hebben verheven en het be treurden dat de toestanden aldaar zo waren. Anderen hebben deze Spaan se toestanden verdedigd, soms door alles wat er verteld werd van ge loofsvervolging van Protestanten voor overdrijving en leugen te ver klaren. Er is gevraagd om een uitspraak van de Heliige Stoel. Of er nu enkele honderden of duizenden Protestanten in Spanje zijn, doet niet ter zake. De belangrijke vraag is hier gesteld: Kent Rome verdraagzaamheid tegen over anders-denkende Christenn, of kent zij dit in de grond van de zaak toch niet? Wanneer zij verdraag- zaam is, is dit alleen omdat de om standigheden daartoe nopen? De gebeurtenissen met de Protes tanten in Spanje werden zelfs in de politiek betrokken. Bij het eerste lustrum van het R.K. centrum voor staatkundige vorming, is gesproken over Rooms-Katholieken en de ver draagzaamheid. In zijn scherpste vorm wordt het probleem tegenwoor dig wel zo gesteld: Wat zouden de R.K. doen wanneer zij in ons land een absolute meerderheid hadden? Op het lustrum is gezegd, dat de R.K. een dergelijke probleemstelling niet als ernstig kunnen aanvaarden. Toch uit Mr. Loeff als zijn overtui ging, dat er in een dergelijk geval in ons land geen gevaar te duchten is voor de grondwettelijke vrijheden. Al is in het verslag van dit lustrum dat wij onder ogen kregen, de naam van Spanje niet genoemd, toch stonden de toestanden in dit land telkens' weer op de achtergrond: zo byv. tóén er gezegd werd dat de R.K. niet steeds verplicht zijn om van hun po litieke positie gebruik te maken, ten einde alles van hun Visie te doortrek ken. Daarvoor moeten bepaalde voor waarden vervuld zijn. In Spanje acht men die voorwaarden wél vervuld, vandaar dat in dit land alles van de R.K.-visie kan worden doortrokken. Daar mag van de regering worden geëist dat zij de inwoners beschermt tegen „voor hen ondoorzichtige pro paganda". Daar geldt blijkbaar wel: „De vrijheid van geloof hoeft niet óók mee te brengen vrijheid van ge loof sverbreiding" TWEE RAPPORTEN. We zijn om al 't bovengenoemde zeer verheugd, dat er een boekje ver schenen is over: „De situatie van de Protestanten in Spanje". In dat boekje vindt ge twee rapporten van een studiereis, die gezamenlijk ge maakt is door een R.K. priester, dr. F. Thijssen en een predikant, dr. H. v. d. Linde, secretaris van de Oecu menische Raad in Nederland. Het initiatief van deze studiereis is voortgekomen uit een gesprekskring van Hervormde, Gereformeerde en R.K. theologen. Blijkbaar heeft men ook daar steeds weer vast gezeten door hetgeen uit Spanje bekend werd. Beide schrijvers hebben de zelfde reis gemaakt en in Spanje sa men de gesprekken gevoerd. Samen hebben zy meer licht willen versprei den over de situatie aldaar. Hun bei der rapporten zijn tezamen uitge geven door een Prot- en een R.K. uit geverij, opdat degenen die in Spanje belang stellen „zo objectief mogelijk" van de kerkelijke situatie Kennis kunnen nemen. Dit boekje is uitermate leerzaam geworden, niet alleen om kennis te nemen van de godsdienstige ver draagzaamheid aldaar, die er niet is, maar vooral ook omdat we hier iets leren van de pauselijke encyclieken, die tenslotte de grondslag vormen van de houding der Spaanse bis schoppen, en, zij het iets afgezwakt, ook van de regering aldaar. Wat er geschiedt, moet gezien worden tegen de achtergrond van de specifieke Spaanse sfeer van Hispano-Katho- lieke nationale eenheid, vermaant dr. Thijssen telkens weer. De slotsom van dr. van der Lin de is, dat men niet kan spreken van geloofsvervolging, omdat het woord vervolging leed en onvrijheid aandui den die van nog grotere afmetingen zijn. Maai- veel vrijheid genieten de Protestanten in Spanje niet. Zij wor den stelselmatig in een uitzonde ringspositie gehouden, en leven on der voortdurende druk en onzeker heid. Zij staan bloot aan plagerijen, terwijl zy geen instantie hebben waarop zij zich kunnen beroepen. Dr. Thijssen wil zich niet te veel laten leiden door motieven van puyr menselijke aard. De Spaanse bodem is, volgens hem, ongeschikt voor Re formatorisch leven. Daaruit zouden alle Moeilijkheden voortkomen. H. Het Wereldgebeuren De eerste dagen van de zitting der V.N.-assemblee plegen gewijd te zijn aan algemene beschouwingen, te hou den door de ministers van Buitenland se Zaken. De twee voornaamste mi nisters zyn inmiddels aan het woord geweest: Wisjinsky en Acheson. De eerste heeft een kliekje van van vo rig jaar opgewarmd en aangediend als verse maaltijd. Wederom immers heeft de Russi sche minister zijn voorstel herhaald om het gebruik van de atoombom te verbieden en tegelijkertijd een „vre- despact" te sluiten tussen de vyf gro te mogendheden. Het spreekt wel haast vanzelf, dat het met dit vooi-- stel zal gaan als verleden jaar: ver werping bij grote meerderheid van stemmen. Verbod van de Atoombom zou de Ver. Staten beroven van een belangrijke bewapeningsvoorsprong in de lucht en de superioriteit van de Russische strijdkrachten te land. al thans wat omvang betreft, onaange tast laten. Het sluiten van een „vre- despact" heeft onder de huidige om standigheden weinig zin, zolang de ware vredesgezindheid ontbreekt. De Australische minister van Buiten landse Zaken heeft het in zijn be schouwing juist geformuleerd met de woorden: „De grondgedachte van de UNO is, dat elke aangesloten staat het behoud van de vrede wenst en daaraan meewerkt. Indien een min derheid zich te buiten gaat aan agres sie moet de meerderheid zich daarte gen verdedigen". Dit is ook de kern van de voorstel len van Acheson. Zijn betoog komt hierop neer, dat de UNO juist als wij len de Volkenbond volkomen machte loos is, als het bij discussies moet bly- ven en de militaire macht ontbreekt om na hoor en wederhoor de staat, die tot aanvaller is bestempeld, te dwingen een agressieve actie te sta ken. Om deze militaire macht te scheppen wil Acheson. dat elk aange sloten land een volledig uitgerust mi litair contingent ter beschikking van de V.N. houdt. Blijft de moeilijkheid, dat het recht van veto elk besluit tot actie kan tegenhouden. Dit wil Ache son voortaan onmogelijk maken door in bepaalde omstandigheid kwesties, die in de Veiligheidsraad zijn vastge lopen, over te hevelen naar de alge mene vergadering, waar het recht van veto niet geldt. Volgens de Ameri kaanse minister dient dus formeel de weg te worden vrijgemaakt om bjj een herhaling elders van de Koreaanse aanval, de V.N. opnieuw en dan doel treffender te doen optreden. Vanzelfsprekend zal de Russische delegatie zich tegenover deze voor stellen onverzettelijk schrap zetten en de rechten van de Russische groep als minderheid verdedigen. Acheson heeft er trouwens geen doekjes omgewonden wat zijn doel is: Van de V.N. een organisatie ma ken ter beteugeling van verdere communistische expansie. Langzamerhand wordt hierdoor de breuk dieper. Het is moeilijk een prognose te stellen over de verdere ontwikkeling van de V.N. Het gaat er echter op gelgken, dat op den duur uittreding van de Sowjet- groep nauwelijks te vermijden is. ten- zg er verandering komt in de Rus sische politiek. De huidige Assem blee zal leren, in welk tempo deze ontwikkeling zal gaan. Meer belastingambtenaren In dienst. Naar het zich thans laat aanzien zal in 1951 de algehele vernieuwing der Nederlandse pasmuntcirculatie haar beslag kunnen krijgen. Per 15 Augus tus jL werden reeds de zilveren en zinken kwartjes buiten omloop gesteld. In de loop van het jaar 1951 zullen de zilveren en zinken dubbeltjes alsme de de oude bronzen en zinken centen worden ingetrokken. Dit wordt mede gedeeld door minister Lieftinck in de memorie van toelichting op de begro ting van Financiën voor 1951. De minister verwacht thans binnen kort het ontwerp van wet tot toezicht op het credietwezen, bij de Tweede Kamer te kunnen indienen. In verband met de tot standkoming van de wet op de materiële oorlogs schaden is bij de raming van de uit gaven uit hoofde van de verlening van bijdragen wegens oorlogsschade overwogen in hoeverre de rijksbegro ting te dezer zake jaarlijks maximaal kan worden belast. De wet op de materiële oorlogsscha den immers behelst voor verschillende schade-categodieën aanzienlijk gunsti ger regelingen dan het besluit op de materiële oorlogsschaden 1945, op grond waarvan in vele gevallen hoge re en aanvullende bijdragen zullen moeten worden verleend. De toestand van 's lands financiën brengt evenwel met zich mede, dat het niet verant woord is te achten de afwikkeling der oorlogsschade zodanig te doen geschie den, dat in een kort tijdsbestek het totale bedrag der uit de wet op de ma teriële oorlogsschaden voortvloeiende schade-uitkeringen wordt uitbetaald, terwijl bovendien een afwikkeling op korte termijn technisch niet mogelijk is. Er Is derhalve naar gestreefd zander nochtans de moeilijke positie, waarin vele getroffenen verkeren, uit het oog te verliezen de uitbetaling der bijdragen zodanig te richten, dat deze geen desastreuze gevolgen voor 's rijks schatkist met zich mede brengt. Het is voor de minister een teleur stelling, dat hij thans moet mededelen, de tegenwoordige personeelssterkte bij de belastingdienst niet langer te kun nen handhaven. Het personeel zal uitbreiding moeten ondergaan en de ze begroting geeft daarvan een cijfer te zien van 682 man. Indien er geen tegenslagen komen, zal het waarschijnlijk mogelijk zijn, dat de normale aanslagregeling in het jaar 1953 weer bij is. Deze toestand is verre van ideaal en het zal niet toegelaten kunnen wor- 92. ,,AIs je het mg vraagt is die aap bezig, me neer Babbel te kidnappen", zei meneer Drikus Drilboor, die als bochtcommissaris over een fijn en geoefend opmerkingsvermogen beschikte. De twee andere juryleden, meneer Karei Crankspie en jhr. de Platte Tube, respectievelijk commissa ris van het materiaal en plaatsvervangend start- commissaris zagen meneer .Drikus Drilboor be zorgd aan. den. dat op dit tijdschema ook maar enige achterstand ontstaat. De gevol gen zouden niet alleen voor de belas tingdienst van ernstige aard zijn (ach terstand werkt uitermate vertragend), maar ook het belastingbetalend pu bliek kan er terecht aanspraak op ma ken met de grootst mogelijke spoed de gevolgen te kennen van de tegenwoor dige, zeer zware, belastingdruk. Hoge onderscheiding voor dr. Hirschfeld. Naar wij vernemen is benoemd tot Grootofficier in de Orde van Oranje Nassau dr. H. M, Hirschfeld, buiten gewoon en gevolmachtigd ambassa deur, Hoge Commissaris van het Ko ninkrijk der Nederlanden in Indonesië. Men mag aannemen, dat deze hoge onderscheiding de heer Hirschfeld ver leend is, niet alleen in verband met het vervullen van de functie van Ho ge Commissaris, maar tevens naar aan leiding van de vele andere belangrijke diensten, welke hij in verschillende hoedanigheden ons land heeft bewe zen. Landbouw-Egalisatiefonds NADELIG SALDO VAN 200 MILLIOEN OP BEGROTING. Bij de opstelling van deze begro ting, voor wat de te importeren goe deren betreft, is uitgegaan van de wereldmarktprijzen, zoals deze op 1 Juli 1950 golden. Ook voor wat de binnenlandse prijsverhoudingen aan gaat is de toestand op 1 Juli 1950 als uitgangspunt genomen. Daarop is evenwel in zoverre een uitzondering gemaakt, dat reeds rekening is ge houden met de voorgenomen af schaffing van het subsidie op koffie. Op deze wgze samengesteld zou de ontwerpbegroting van het landbouw- egalisauefonds voor 1951 een nadelig saldo aanwijzen van circa 170 mil lioen. De minister acht het evenwel, gelet op de na 1 Juli 1.1. te constate ren tendentie tot stijging van de we reldmarktprijzen, gewenst een be drag voor onvoorziene uitgaven op te nemen van rond 30 millioen, ten einde de eventueel daaruit voortvloei ende nadelen te kunnen opvangen. Het nadelig saldo der begroting wordt daardoor gebracht op circa 200 millioen. Van het aardappelmeel afkomstig van de fabrieksaardappelen van de oogst 1951, zal het restant, dat op 1 September 1952 onverkocht aanwe zig is by de aardappelmeelfabrieken met inachtneming van een norma le productie van 180.000 ton door de regering worden overgenomen. Aangenomen wordt, dat de omzet van bacon, bestemd voor de export naar Engeland, circa 45.000 ton zal bedragen. Gerekend wordt, dat door- eengenomen de verkoopprijzen de kostprijzen zullen dekken.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 5