Estafette-stakingen in Londen
De situatie van de Protestanten
in Spanje
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
Busploeg afgelost door gasploeg
Zeeuwse Almanak
Een boekje met twee rapporten
Achesons voorstel
PASMUNT VOLGEND JAAR
GEHEEL VERNIEUWD
ZATERDAG 23 SEPTEMBER 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Londenaars wedden reeds op de volgende stakersploeg
(Van onze correspondent)
LONDEN, September „Elke week een nieuwe staking" zou een geslaag
de titel z(jn voor een liedje over het leven in de nu gasloze Britse hoofd
stad. In vier opeenvolgende weken z(jn de Londenaren zo systematisch ge-
tracteerd op nieuwe hindernissen b(j de uitoefening van hun dagelijkse
werkzaamheden, dat men thans voor een shilling weddenschappen af kan
sluiten omtrent de aard der staking van de volgende week.
Aan afwisseling in de Londense
Stakingsestafette is beslist geen ge
brek. Het begon vier weken geleden
met een staking der melkbezorgers,
die echter op een misverstand berust
te. De man over wiens vermeende
ontslag men was gaan staken, was
alleen maar naar een ander depöt
overgeplaatst. De aardigheid was er
voor de stakers toch al gauw af, toen
bleek dat de winkels een overvloed
van blikjesmelk hadden. Na drie da
gen stonden de verse melkflessen dan
ook weer prompt op de hoofdstede
lijke stoepen.
De week daarop was het de beurt
aan de drukkers der Londense week
bladen. Voor de meeste mensen was
dit geen onverkomenlijke slag, al
werd de BBC plotseling volkomen on
genietbaar. De Britse radiobode kon
die week nl. ook niet verschijnen en
de BBC voelde zich genoodzaakt dit
gemis te wreken door een weeklang
vyf maal per dag het hele dag- en
weekprogramma voor te lezen van de
Home Service, het Lichte en het Der
de Programma.
Indien het publiek daardoor mis
schien het nieuwsbericht omtrent de
volgende ophanden zijnde staking ge
mist mocht hebben, 'liet deze in elk
geval niet lang op zich wachten. Er
was niet de minste vertraging waar
te. nemen tussen de terugkeer van de
drukkers en het begin van de staking
der busconducteurs en -chauffeurs.
Vlot, en met een feilloze precisie la
Fanny, werd de stakingsknuppel door
hen overgenomen. Het vierdaagse
busnummer legde met succes het hele
Londense verkeer lam, een prestatie,
waarin Hitler's bommen nooit ge
slaagd waren. In die dagen hing men
eenvoudig een bordje „omrijden" op
de plekken des onheils en de bussen
zwenkten onverstoorbaar verder,
langs de kraters en door de bombar
dementen. Een grief over een afge
wezen looneis echter, opgediend on
der het voorwendsel, dat de aanstel
ling van nieuwe conductrices hun
loonpositie nog verder zou benadelen
ondanks de gelijke salariëring
bleek een hindernis, waar men uit
prestige niet omheen kon rjjden.
De looneis is nu opnieuw in behan
deling en Zondag jl. verschenen de
bussen weer op de weg, met de com
plimenten erbij echter, dat de staking
weer hervat zou worden als het pond
opslag niet tot stand kwam.
ZONDER GAS
Maandagavond werd de estafette-
staking lustig voortgezet toen 1300
arbeiders van de meeste Noord-Lon-
dense gasfabrieken het werk neer
legden. Weliswaar was de knuppel
met een halve dag tijdverlies door de
gasploeg overgenomen, maar ten slot
te kan men niet van alle deelnemers
WERELD BIJ GASLICHT (II)
Ach ja, die wereld bij gaslicht! Daar
kreeg in September 18 75 de heer Ch.
J. G. Pietersen van de regering toe
stemming om een „tramway" in te
richten tussen Middelburg en Vlis
singen. De vooruitgang hield maar niet
op! Een electrische tram? Een stoom
tram? Natuurlijk niet. Het ging om
een concesssie voor een paardentram.
Waar is die tram gebleven? Weg. En
wie herinnert zich haar nog? Een en
kelingmisschien.
Vlisslngen leefde in September 187b
in grote spanning. De oprichting van
de Kon. Mij. De Schelde was in volle
gang, men verwachtte er gouden ber
gen van en terecht Want De Schel
de heeft Vlissingen welvaart ge
bracht! Maar wethouder M. Pot bracht
in de vergadering van de gemeente
raad nog een ander denkbeeld naar
voren, „dat een goudmijn voor Vlis
singen" zou kunnen worden. Hij
doelde op de mogelijkheid om in Vlis
singen een gemeentelijk badhotel met
toebehoren te bouwenMedestan
ders vond hij niet.
Gok Zierikzee koesterde illusies. Er
was uit Paterson in Amerika een
Zierikzeese familie teruggekeerd, na
een mislukte emigratie. Die familie
had een breimachine meegebracht,
waarmede men manskousenkon
breien. En men hoopte, dat dat een
bedrijf zou worden, die kousenbrei-
erij
Op 23 September werd in Middel
burg de eerste steen gelegd voor het
droogdok aan de Dam. Er werd feest
gevierd in de nieuwe gbouwen van de
scheepswerf „Middelburgsch Welva
ren". Ook daar de hoop op nieuwe
welvaart.
En dan werd in September in de
Middelburgse Theetuin een concert
gegeven door het muziekgezelschap
De drie Korenbloemkens uit Kruinin-
gen. De muziekrecensent van ons blad
toog er heen. Hij vond het concert
schoon, maarde mannen uit Krui-
ningen bliezen niet hard genoeg!
„Blijkbaar mist het gezelschap nog
dat gevoel van zelfvertrouwen, het
welk noodig is om krachtige partijen
met 't noodige aplomp uit te voeren,
vandaar dat de muziek nu en dan wat
zwak klonk, doch mettertijd zal ook
dit bezwaar wél worden overwonnen"
Zo schreef onze muziekrecensent
Meer lawaai was z'n leuze. In die we
reld bij gaslicht. Waarin toch wonder
lijke dingen gebeurden. In Ammer-
stol bijvoorbeeld ving een zalmvisser
in zijn zegen een levend varken
Men vermoedt, deelt de berichtgever
mede, dat het dier van „eene voorbij
rijdende trein geschrokken is en te
water is gestoven".
de accuratesse van een busploeg ver
wachten.
De gasploeg haalde zgn „achter
stand" snel in en binnen de 24 uur
konden zij er schaamteloos op bogen,
dat him actie de hoofdstad al ernsti
ger gedupeerd had dan de bussta
king.
Thans, op de derde dag van de gas-
staking, zitten twee millioen gezin
nen in Noord-Londen vrijwel geheel
zonder gas, terwijl in Zuid-Londen
de druk zo laag is, dat men een half
uur nodig heeft om een ketel water
te koken.
De meeste Londense restaurants
hebben nu overwegend koude menu's.
Zij serveren nog wel lauwe thee,
maar geen koffie. Overal worden
weer nood-kookinstallaties uit de
oorlogstijd te voorschijn gehaald en
de warenhuizen worden bestormd
voor electrische kacheltjes.
De grote restaurantfirma Lyons
heeft hals over kop anthracietkachels
geïnstalleerd in alle keukens van zijn
300 Londense restaurants.
Inmiddels zijn grote delen van
Londen nu 's avonds geheel verduis
terd, daar men nog grotendeels van
gas voor straatverlichting afhangt.
Het West End wordt zonder de
straatlantaarns nog wel voldoende
verlicht door de duizenden schelle
neonreclames, maar in de regerings
wijken Westminster en Whitehall,
zowel als in de City, zijn thans rode
olielampen langs de wegen geplaatst,
zodat het verkeer niet de stoepen zal
oprijden.
De gasarbeiders staken uit protest
tegen de verleden week aan hen toe
gewezen loonsverhoging van ander
halve penny per uur, daar zy een
verhoging van 4% penny per uur ge-
eist hadden. Achttien Noord-Londen-
se gasfabrieken liggen thans geheel
stil en verwacht wordt, dat de sta
king spoedig naar de al op minder
dan halve druk werkende Zuid-Lon-
dense gasfabrieken zal overslaan..
Wat èr volgende week zal gaan sta
ken? Men tast er hier letterlyk
en figuurlijk nog over in het duis
ter en durft bijna niet meer te hopen,
dat de gasstaking de finale van de
Londense stakingsestafette zal bete
kenen. Maar als Londen dan tóch
een wekelijkse staking op zijn menu
moet hebben, zou men haast gaan
wensen, dat de gasploeg dan in vre
desnaam maar weer snel afgelost
wordt door de busploeg
(Nadruk verboden).
Liggen, lag, gelegen; gaan, ging, gegaan, klinkt het geregeld In een der
kamers van het Gereformeerde Zendings Centrum in Baarn. Wie de deur
van de kamer, waaruit het eentonige gedreun van deze woorden komt,
opent, zal tot zjjn verbazing zien, dat het een aantal volwassenen is, dat
les krijgt in deze eenvoudige verbuigingen. Het groepje jongelui dat deel
uitmaakt van een grotere groep, komt uit Amerika om aan verscheidene
universiteiten in ons land de colleges te volgen. Hiervoor is kennis van de
Nederlandse taai natuurlijk een eerste vereiste. Onder de bekwame leiding
van dr. Veltkamp bestuderen de studenten enige verbuigingen. De studen
ten zjjn: de eerste rij rond de tafel te beginnen bjj het orgel, Douglas Fen-
ner, Betty Molder, Edward Tatola, Nat Macon, Jan Colman, Alex Kotch.
Tweede rij: Georg Cole en zijn zusje George Cole, Betty Tyrken en Theo-
dor Bork.
Stemmen uit de Kerken
Protestants en R.K. geestelijke maakten studiereis
door Spanje.
Er is in de laatste jaren over Spanje, in verband met de vrijheid van
godsdienst heel wat geschreven. Telkens weer kwam dit onderwerp terng,
zowel in Protestantse- als in de R.K, pers. Ook in de neutrale dag- en
weekbladen werd er aandacht aan besteed. Aanleiding daartoe was bjfv.
het feit dat Protestantse kerken en ltapelien, die van 1939 tot '45 geheel
en al gesloten waren geweest, gedeeltelijk althans werden heropend. £n
October van het laatst genoemde jaar kregen de Protestanten van Franco
toestemming wederom him erediensten te houden. Het artikel, op grond
waarvan deze toestemming werd gegeven, luidt: „De belijdenis en de prac-
tijk van de Katholieke godsdienst, de godsdienst van de Spaanse staat, ge- -
niet officiële bescherming. Niemand zal worden lastig gevallen uit hoofde
van zyn godsdienstige overtuigingen en uit hoofde van de private uitoefe
ning van de ere-dienst. Andere uiterlijke ceremoniën of manifestaties dan
die van de Katholieke godsdienst, zullen niet worden toegelaten".
Het nafor buiten getuigen voor een godsdienstige overtuiging is in ieder
geval verboden. Private uitoefening van de eredienst" is wel toegestaan.
De grote vraag bljjkt nu te zijn wat hieronder moet worden verstaan.
De Spaanse bisschoppen hebben
verzet aangetekend tegen de uitleg
die men in regeringskringen aan dit
artikel heeft gegeven. Het ging hen
te ver dat de Protestanten in Spanje
wederom de mogelijkheid kregen in
hun kerken bijeen te komen. Vol
gens hun opvattingen mocht dit al
leen worden toegestaan aan buiten
landse Protestanten, die in Spanje
verblijf 'hielden, maar niet aan men
sen van Spaanse nationaliteit. De
bisschoppen beschouwen het Protes
tantisme alleen maar als een ziekte,
die van buiten af in het lichaam is
doorgedrongen. De voortwoekering
daarvan moet tot elke prijs worden
tegengegaan. Daarom moeten vrijhe
den aan geloofsgenoten van een an
dere belijdenis dan de R.K., zoveel
mogelijk worden onthouden.
Er zijn in Spanje bisschoppelijke
brieven verschenen, in zeer felle toon
gesteld. Er hebben zich excessen
voorgedaan. In Protestantse kerken
en kapellen werd alles kort en klein
geslagen. Het maakte de indruk dat
deze „acties" niet toevallig plaats
vonden.
Die „private uitoefening van de
eredienst" werd niet in heel het land
toegestaan. In verschillende delen
van Spanje zijn tot nu toe de kapel
len gesloten gebleven. Er heerst dus
op dit punt willekeur. Er zijn gouver
neurs van provincies die aan predi
kanten niet toegestaan, dat zij een
gebed uitspreken wanneer zij bij ge
meenteleden huisbezoek doen. Vol
gens hen gaat dit verder dan „priva
te uitoefening van de eredienst" en
zij worden daarom strafbaar gesteld.
Ook op andere punten zgn vrijhe
den aan Protestanten onthouden, die
wg in ons land natuurlijk en vanzelf
sprekend vinden. Voor de burgeroor
log waren er in Spanje een behoor
lijk aantal goede protestantse scho
len. Deze zgn nog steeds gesloten,
terwijl heropening stelselmatig wordt
bemoeilijkt en onmogelijk gemaakt.
Alle persvrijheid wordt aan Protes
tanten eveneens onthouden. Wanneer
men in Spanje burgerlijk wil trou
wen R. Katholieken mogen alleen
kerkelijk trouwen moet men kun
nen verklaren niet Katholiek ge
doopt te zijn. Zij, die wel R.K. ge
doopt, maar van kindsbeen af Pro
testants zijn opgevoed, kunnen geen
burgerlijk huwelijk aangaan. Zij
zijn gedwongen in concubinaat te
taan leven, met het gevolg, dat kin
eren in talloze moeilijkheden ko
men.
OVERDRIJVING.
Al deze feiten die de laatste jaren
bekend zijn geworden, hebben in
Protestantse kringen een zekere be
roering verwekt Telkens weer dook
Spanje op. In de meest heetgebaker
de kringen concludeerde men, dat in
Spanje blijkt, wat er komt als de
R.K.-kerk de macht heeft. Anderen
vroegen: Is dit alleen maar inciden
teel of ligt achter het Spaanse ge
beuren een algemene lijn? Er zijn
R. Katholieken geweest, die liun
stem tegen de gebeurtenissen in
Spanje hebben verheven en het be
treurden dat de toestanden aldaar zo
waren. Anderen hebben deze Spaan
se toestanden verdedigd, soms door
alles wat er verteld werd van ge
loofsvervolging van Protestanten
voor overdrijving en leugen te ver
klaren.
Er is gevraagd om een uitspraak
van de Heliige Stoel. Of er nu enkele
honderden of duizenden Protestanten
in Spanje zijn, doet niet ter zake.
De belangrijke vraag is hier gesteld:
Kent Rome verdraagzaamheid tegen
over anders-denkende Christenn, of
kent zij dit in de grond van de zaak
toch niet? Wanneer zij verdraag-
zaam is, is dit alleen omdat de om
standigheden daartoe nopen?
De gebeurtenissen met de Protes
tanten in Spanje werden zelfs in de
politiek betrokken. Bij het eerste
lustrum van het R.K. centrum voor
staatkundige vorming, is gesproken
over Rooms-Katholieken en de ver
draagzaamheid. In zijn scherpste
vorm wordt het probleem tegenwoor
dig wel zo gesteld: Wat zouden de
R.K. doen wanneer zij in ons land een
absolute meerderheid hadden? Op
het lustrum is gezegd, dat de R.K.
een dergelijke probleemstelling niet
als ernstig kunnen aanvaarden.
Toch uit Mr. Loeff als zijn overtui
ging, dat er in een dergelijk geval in
ons land geen gevaar te duchten is
voor de grondwettelijke vrijheden. Al
is in het verslag van dit lustrum dat
wij onder ogen kregen, de naam van
Spanje niet genoemd, toch stonden
de toestanden in dit land telkens'
weer op de achtergrond: zo byv. tóén
er gezegd werd dat de R.K. niet
steeds verplicht zijn om van hun po
litieke positie gebruik te maken, ten
einde alles van hun Visie te doortrek
ken. Daarvoor moeten bepaalde voor
waarden vervuld zijn. In Spanje acht
men die voorwaarden wél vervuld,
vandaar dat in dit land alles van de
R.K.-visie kan worden doortrokken.
Daar mag van de regering worden
geëist dat zij de inwoners beschermt
tegen „voor hen ondoorzichtige pro
paganda". Daar geldt blijkbaar wel:
„De vrijheid van geloof hoeft niet
óók mee te brengen vrijheid van ge
loof sverbreiding"
TWEE RAPPORTEN.
We zijn om al 't bovengenoemde zeer
verheugd, dat er een boekje ver
schenen is over: „De situatie van de
Protestanten in Spanje". In dat
boekje vindt ge twee rapporten van
een studiereis, die gezamenlijk ge
maakt is door een R.K. priester, dr.
F. Thijssen en een predikant, dr. H.
v. d. Linde, secretaris van de Oecu
menische Raad in Nederland. Het
initiatief van deze studiereis is
voortgekomen uit een gesprekskring
van Hervormde, Gereformeerde en
R.K. theologen. Blijkbaar heeft men
ook daar steeds weer vast gezeten
door hetgeen uit Spanje bekend
werd. Beide schrijvers hebben de
zelfde reis gemaakt en in Spanje sa
men de gesprekken gevoerd. Samen
hebben zy meer licht willen versprei
den over de situatie aldaar. Hun bei
der rapporten zijn tezamen uitge
geven door een Prot- en een R.K. uit
geverij, opdat degenen die in Spanje
belang stellen „zo objectief mogelijk"
van de kerkelijke situatie Kennis
kunnen nemen.
Dit boekje is uitermate leerzaam
geworden, niet alleen om kennis te
nemen van de godsdienstige ver
draagzaamheid aldaar, die er niet is,
maar vooral ook omdat we hier iets
leren van de pauselijke encyclieken,
die tenslotte de grondslag vormen
van de houding der Spaanse bis
schoppen, en, zij het iets afgezwakt,
ook van de regering aldaar. Wat er
geschiedt, moet gezien worden tegen
de achtergrond van de specifieke
Spaanse sfeer van Hispano-Katho-
lieke nationale eenheid, vermaant dr.
Thijssen telkens weer.
De slotsom van dr. van der Lin
de is, dat men niet kan spreken van
geloofsvervolging, omdat het woord
vervolging leed en onvrijheid aandui
den die van nog grotere afmetingen
zijn. Maai- veel vrijheid genieten de
Protestanten in Spanje niet. Zij wor
den stelselmatig in een uitzonde
ringspositie gehouden, en leven on
der voortdurende druk en onzeker
heid. Zij staan bloot aan plagerijen,
terwijl zy geen instantie hebben
waarop zij zich kunnen beroepen.
Dr. Thijssen wil zich niet te veel
laten leiden door motieven van puyr
menselijke aard. De Spaanse bodem
is, volgens hem, ongeschikt voor Re
formatorisch leven. Daaruit zouden
alle Moeilijkheden voortkomen.
H.
Het Wereldgebeuren
De eerste dagen van de zitting der
V.N.-assemblee plegen gewijd te zijn
aan algemene beschouwingen, te hou
den door de ministers van Buitenland
se Zaken. De twee voornaamste mi
nisters zyn inmiddels aan het woord
geweest: Wisjinsky en Acheson. De
eerste heeft een kliekje van van vo
rig jaar opgewarmd en aangediend
als verse maaltijd.
Wederom immers heeft de Russi
sche minister zijn voorstel herhaald
om het gebruik van de atoombom te
verbieden en tegelijkertijd een „vre-
despact" te sluiten tussen de vyf gro
te mogendheden. Het spreekt wel
haast vanzelf, dat het met dit vooi--
stel zal gaan als verleden jaar: ver
werping bij grote meerderheid van
stemmen. Verbod van de Atoombom
zou de Ver. Staten beroven van een
belangrijke bewapeningsvoorsprong
in de lucht en de superioriteit van de
Russische strijdkrachten te land. al
thans wat omvang betreft, onaange
tast laten. Het sluiten van een „vre-
despact" heeft onder de huidige om
standigheden weinig zin, zolang de
ware vredesgezindheid ontbreekt. De
Australische minister van Buiten
landse Zaken heeft het in zijn be
schouwing juist geformuleerd met de
woorden: „De grondgedachte van de
UNO is, dat elke aangesloten staat
het behoud van de vrede wenst en
daaraan meewerkt. Indien een min
derheid zich te buiten gaat aan agres
sie moet de meerderheid zich daarte
gen verdedigen".
Dit is ook de kern van de voorstel
len van Acheson. Zijn betoog komt
hierop neer, dat de UNO juist als wij
len de Volkenbond volkomen machte
loos is, als het bij discussies moet bly-
ven en de militaire macht ontbreekt
om na hoor en wederhoor de staat,
die tot aanvaller is bestempeld, te
dwingen een agressieve actie te sta
ken. Om deze militaire macht te
scheppen wil Acheson. dat elk aange
sloten land een volledig uitgerust mi
litair contingent ter beschikking van
de V.N. houdt. Blijft de moeilijkheid,
dat het recht van veto elk besluit tot
actie kan tegenhouden. Dit wil Ache
son voortaan onmogelijk maken door
in bepaalde omstandigheid kwesties,
die in de Veiligheidsraad zijn vastge
lopen, over te hevelen naar de alge
mene vergadering, waar het recht van
veto niet geldt. Volgens de Ameri
kaanse minister dient dus formeel de
weg te worden vrijgemaakt om bjj
een herhaling elders van de Koreaanse
aanval, de V.N. opnieuw en dan doel
treffender te doen optreden.
Vanzelfsprekend zal de Russische
delegatie zich tegenover deze voor
stellen onverzettelijk schrap zetten
en de rechten van de Russische groep
als minderheid verdedigen.
Acheson heeft er trouwens geen
doekjes omgewonden wat zijn doel
is: Van de V.N. een organisatie ma
ken ter beteugeling van verdere
communistische expansie.
Langzamerhand wordt hierdoor de
breuk dieper. Het is moeilijk een
prognose te stellen over de verdere
ontwikkeling van de V.N. Het gaat
er echter op gelgken, dat op den
duur uittreding van de Sowjet-
groep nauwelijks te vermijden is. ten-
zg er verandering komt in de Rus
sische politiek. De huidige Assem
blee zal leren, in welk tempo deze
ontwikkeling zal gaan.
Meer belastingambtenaren In dienst.
Naar het zich thans laat aanzien zal
in 1951 de algehele vernieuwing der
Nederlandse pasmuntcirculatie haar
beslag kunnen krijgen. Per 15 Augus
tus jL werden reeds de zilveren en
zinken kwartjes buiten omloop gesteld.
In de loop van het jaar 1951 zullen de
zilveren en zinken dubbeltjes alsme
de de oude bronzen en zinken centen
worden ingetrokken. Dit wordt mede
gedeeld door minister Lieftinck in de
memorie van toelichting op de begro
ting van Financiën voor 1951.
De minister verwacht thans binnen
kort het ontwerp van wet tot toezicht
op het credietwezen, bij de Tweede
Kamer te kunnen indienen.
In verband met de tot standkoming
van de wet op de materiële oorlogs
schaden is bij de raming van de uit
gaven uit hoofde van de verlening
van bijdragen wegens oorlogsschade
overwogen in hoeverre de rijksbegro
ting te dezer zake jaarlijks maximaal
kan worden belast.
De wet op de materiële oorlogsscha
den immers behelst voor verschillende
schade-categodieën aanzienlijk gunsti
ger regelingen dan het besluit op de
materiële oorlogsschaden 1945, op
grond waarvan in vele gevallen hoge
re en aanvullende bijdragen zullen
moeten worden verleend. De toestand
van 's lands financiën brengt evenwel
met zich mede, dat het niet verant
woord is te achten de afwikkeling der
oorlogsschade zodanig te doen geschie
den, dat in een kort tijdsbestek het
totale bedrag der uit de wet op de ma
teriële oorlogsschaden voortvloeiende
schade-uitkeringen wordt uitbetaald,
terwijl bovendien een afwikkeling op
korte termijn technisch niet mogelijk
is.
Er Is derhalve naar gestreefd
zander nochtans de moeilijke positie,
waarin vele getroffenen verkeren, uit
het oog te verliezen de uitbetaling
der bijdragen zodanig te richten, dat
deze geen desastreuze gevolgen voor
's rijks schatkist met zich mede
brengt.
Het is voor de minister een teleur
stelling, dat hij thans moet mededelen,
de tegenwoordige personeelssterkte bij
de belastingdienst niet langer te kun
nen handhaven. Het personeel zal
uitbreiding moeten ondergaan en de
ze begroting geeft daarvan een cijfer
te zien van 682 man.
Indien er geen tegenslagen komen,
zal het waarschijnlijk mogelijk zijn,
dat de normale aanslagregeling in het
jaar 1953 weer bij is.
Deze toestand is verre van ideaal en
het zal niet toegelaten kunnen wor-
92. ,,AIs je het mg vraagt is die aap bezig, me
neer Babbel te kidnappen", zei meneer Drikus
Drilboor, die als bochtcommissaris over een fijn
en geoefend opmerkingsvermogen beschikte. De
twee andere juryleden, meneer Karei Crankspie
en jhr. de Platte Tube, respectievelijk commissa
ris van het materiaal en plaatsvervangend start-
commissaris zagen meneer .Drikus Drilboor be
zorgd aan.
den. dat op dit tijdschema ook maar
enige achterstand ontstaat. De gevol
gen zouden niet alleen voor de belas
tingdienst van ernstige aard zijn (ach
terstand werkt uitermate vertragend),
maar ook het belastingbetalend pu
bliek kan er terecht aanspraak op ma
ken met de grootst mogelijke spoed de
gevolgen te kennen van de tegenwoor
dige, zeer zware, belastingdruk.
Hoge onderscheiding voor
dr. Hirschfeld.
Naar wij vernemen is benoemd tot
Grootofficier in de Orde van Oranje
Nassau dr. H. M, Hirschfeld, buiten
gewoon en gevolmachtigd ambassa
deur, Hoge Commissaris van het Ko
ninkrijk der Nederlanden in Indonesië.
Men mag aannemen, dat deze hoge
onderscheiding de heer Hirschfeld ver
leend is, niet alleen in verband met
het vervullen van de functie van Ho
ge Commissaris, maar tevens naar aan
leiding van de vele andere belangrijke
diensten, welke hij in verschillende
hoedanigheden ons land heeft bewe
zen.
Landbouw-Egalisatiefonds
NADELIG SALDO VAN 200
MILLIOEN OP BEGROTING.
Bij de opstelling van deze begro
ting, voor wat de te importeren goe
deren betreft, is uitgegaan van de
wereldmarktprijzen, zoals deze op 1
Juli 1950 golden. Ook voor wat de
binnenlandse prijsverhoudingen aan
gaat is de toestand op 1 Juli 1950 als
uitgangspunt genomen. Daarop is
evenwel in zoverre een uitzondering
gemaakt, dat reeds rekening is ge
houden met de voorgenomen af
schaffing van het subsidie op koffie.
Op deze wgze samengesteld zou de
ontwerpbegroting van het landbouw-
egalisauefonds voor 1951 een nadelig
saldo aanwijzen van circa 170 mil
lioen. De minister acht het evenwel,
gelet op de na 1 Juli 1.1. te constate
ren tendentie tot stijging van de we
reldmarktprijzen, gewenst een be
drag voor onvoorziene uitgaven op te
nemen van rond 30 millioen, ten
einde de eventueel daaruit voortvloei
ende nadelen te kunnen opvangen.
Het nadelig saldo der begroting
wordt daardoor gebracht op circa
200 millioen.
Van het aardappelmeel afkomstig
van de fabrieksaardappelen van de
oogst 1951, zal het restant, dat op 1
September 1952 onverkocht aanwe
zig is by de aardappelmeelfabrieken
met inachtneming van een norma
le productie van 180.000 ton door
de regering worden overgenomen.
Aangenomen wordt, dat de omzet
van bacon, bestemd voor de export
naar Engeland, circa 45.000 ton zal
bedragen. Gerekend wordt, dat door-
eengenomen de verkoopprijzen de
kostprijzen zullen dekken.