Wilde busstaking legt verkeer in Londen lam JIMMY BROWN, sportheld no. 1 Vrouwen staken tegen vrouwen Zeeuwse Almanak EEN KERK ZONDER ORGEL' Een gedwongen Huwelijk MAANDAG 18. SEPTEMBER 1950 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Communistische bootwerker heeft de leiding. (Van onze Londense correspondent-. LONDEN, September. Dit is de zonderlingste en meest verwarde staking die Londen ooit heeft meegemaakt. Sinds Woensdag is Londens hele busverkeer nagenoeg lamgelegd, doordat 15.000 bus-chauffeurs en conductrices in staking zyn gegaan, over de aanstelling van nieuwe con ductrices. Maar ook de helft van de ruim tweeduizend al sinds de oorlog in dienst zijnde conductrices is over het principe van het aanstellen van nieuwe vrouwen gaan staken. Wanneer vrouwen tegen vrouwen gaan staken hoeft men dus ook geen verdere logica meer te verwachten. Waarom zou de leider van deze busstaking dan ook tot het buspersoneel moeten beho ren? Dat zou de taak immers te eenvoudig maken. Stakingsleider no. één is dan ook niemand anders dan de beruchte communistische bootwerker Ted Dickens, de traditionele aanvoerder van al Londen's wilde havenstakin gen. Zijn connecties met de bussen behalve als passagier is, dat hij tot dezelfde vakbond behoort, die der transportarbeiders. Hij wordt geas sisteerd door twee communistische bus-chauffeurs Bill Jones en Bert Slack, die onlangs ontslagen zijn van hun positie als busvertegenwoordi gers in de vakbond. Inmiddels liggen 3000 bussen, ruim de helft van alle bussen, thans stil, hetgeen betekent dat er op 80 rou te's niet gereden wordt. 100.000 men sen komen dagelijks uren te laat op kantoren en fabrieken. De onder grondse spoorwegen zijn overbelast en zo boordevol, dat men 3 kwar tier moet wachten alvorens men-de trappen af kan naar beneden, om de kaartjesloketten te bereiken, terwijl beneden op de perrons het strijdto neel slechts vergeleken kan worden met een miniatuur Korea. Lopen in een stad als Londen is uitgesloten. Het zou voor de honderd duizenden mensen een afstand van Den Haag naar Haarlem betekenen om naar hun werk te gaan. Fietsen is ook onmogelijk, daar er in Lon den geen rijwielstallingen zijn. De 6000 Londense taxi's die normaal op vier personen berekend zijn hebben vaste trajecten ingevoerd en persen nu acht en soms 10 personen per rit in hun wagen. De staking breidt zich nog steeds uit. Het is nu een krachtmeting ge worden tussen de stakers en hun vakbondleiders, de eerste zeggen, dat zij het vertrouwen verloren hebben in Arthur Deakin, de secretaris van de transportarbeidersbond. Als oorspronkelijke reden voor de staking werd opgegeven, dat de her nieuwde recrutering van vrouwen als busconductrices een belemmering zou vormen voor de loonsonderhandelin- Sen van de mannelyke conducteurs, ie reeds lang een opslag van één pond per week eisen. London Trans- port, met zijn wagenpark van ruim vijfduizend rode dubbeldekker bus sen, heeft een totale staf van 40.500 man personeel, waaronder 20.700 conducteurs en 2200 conductrices. Deze laatsten krijgen precies even veel betaald als haar mannelijke collega's nl. tussen 60 en 70 per week, naar gelang hun diensttijd. Tijdens de oorlog was het overgro te deel van Londens bussen door vrouwelijke conducteurs „bemand", maar na de oorlog, toen de mannen weer terugkwamen, gingen de mees te conductrices weer naar haar huis- BIJ WINDKRACHT 12. Dit zou dan deze zomer de laatste zeildag zijn. En het is er een gewor- den om lang te heugen. Het weerbe richt voorspelde Zaterdagavond en Zondagmorgen stormachtige wind uit het Zuiden. Zondagmorgen werd het attentiesein voor mogelijke''storm ge geven. Dat zag er niet veelbelovend uit en de vrouwen gaven er de voor keur aan om thuis te blijven. Maar de eigenaar van de „Gidsken" meende dat het wel mee zou vallen en dat het juist bij zulk weer wel aardig zeilen zou zijn. Hij wist dat er gasten waren uit verre oorden en wilde die de Zeeuwse wateren niet door de neus boren. En daar ging dus de „Gidsken", de sluis bij Veere door, het wijde wa ter op. De golven van de Zandkreek had den witte koppen en de wind had de kracht van een stevige storm en gier de door het want. De mast van de schuit maakte 'n hoek van zestig gra den met het water en alles wat in de kajuit niet zeevast verstouwd was, werd met geweld van zijn plaats ge slingerd. Hoe meer de Roompot na derbij kwam, hoe wilder de golven werden en hoe krachtiger de wind maar de „Gidsken" danste over de wilde baren dat het een lust was en de „gasten van verre" vergaten hun eerste bezorgdheid, slikten het zoute buiswater alsof het nectar ivas en ga ven toe, dat dit toch eigenlijk het wa re zeilen was. De Zeeuwse stromen roerden zich. En bij windkracht twaalf moet ge de Zeeuwse stromen kénnen én het schip. De Gidskenschipper kent zijn schip en kent het Zeeuwse wat.tr. Met hem kunt ge bij windkracht twaalf nog rustig de stroom opgaan. Maar weinigen hebben zich buiten hem op het wijde water gewaagd. En ze deden daar verstandig aan. Want de „M.C. Blankenheym" moest uitva ren om een ander jacht op te pikken, dat met gescheurde zeilen op de Noord Bevelandse wal zat. En als ge er zo aan toe zijt, dat de redders er aan te pas moeten komen, dan is aan het zei len geen aardigheid meer. De „Gidsken" speelde het gelukkig alleen klaar. En de „gasten van ver re" keerden huiswaarts met een over gelukkige herinnering aan Zeeland, aan 't Zeeuwse water, aan windkracht twaalf, aan een goed schip en aan 'n goede zeiler.' houdens terug, behalve een ruime tweeduizend, die wegens het tekort gehandhaafd werden. Er was echter nog steeds een te kort aan duizend conducteurs en toen bleek, dat er geen mannen voor te vinden waren, besloot de Londen se Transport-Commissie onlangs, om dan maar weer opnieuw vrouwen te recruteren. De vakbond was het hier mee eens, omdat zij gelijke lonen ont vangen als de mannen en er dus van het in dienst nemen van goedkope arbeid geen sprake was. Sinds men drie welden geleden hiermee begon zijn er 200 conduc trices in dienst genomen. Verleden week echter begonnen de bus-chauf feurs van het depót te Mortlake hiertegen bezwaar te maken en zei den, dat het verder aanstellen van vrouwen t hun looneisen zou benade len. Twee chauffeurs, die weigerden om met de conductrices aan boord uit te rijden, werden geschorst. Hier op begonnen de andere depóts even eens te eisen, dat er geen nieuwe conductrices meer zouden worden aangenomen. De situatie bereikte j.i. Woensdag een climax, toen er twee nieuwe meisjes werden aange steld in het depót te Hendon, in Noord Londen. De 650 chauffeurs en conducteurs van dit depót stelden een ultimatum dat zij zouden staken, zodra de twee conductrices een voet op een bus zouden zetten. Eén chauffeur echter, de 34-jarige ex-Marineman Ron Ewell, zeide, dat de conductrices evenveel recht hadden om te wer ken, als de mannen. Hij wenkte één van haar Nancy Pritchard en reeds triomfantelijk met haar als conduc trice de garage uit. Onmiddellijk staakte toen deze hele garage en binnen enkele uren was de staking naar twintig andere Londense bus- depóts overgeslagen. COMMUNISTISCHE ACTIE? Het stakingsmotief, dat het aan stellen der conductrices nadelig zou zijn voor de looneis van de mannen, wordt nu algemeen door communis- tisthe elementen uitgebuit om een beslissing inzake deze herhaaldelijk afgewezen eis tot een pond opslag per week te forceren. Alle garages ontkennen echter, dat zij door com munisten zijn opgestookt. Lord Latham, het hoofd van het genationaliseerde Londen Transport, heeft op alle busdepóts papieren la ten aanplakken dat de staking geen zin heeft, daar de vrouwen gelijke betaling krijgen en er geen mannen voor de vacatures te vinden waren. Het zonderlinge van het gehele geval is echter, dat deze staking is losgebarsten een week, nadat het jaarcongres van de TUC met een overweldigende meerderheid van twee millioen stemmen en nog wel tegen het advies van de Alge mene Raad in een voorstel tot gelyke salariëring van vrouwen had aangenomen. Het is geen wonder, dat het wandelende Londense pu bliek zich thans afvraagt, wat hier dan de bedoeling was! Reuter meldde Zondag: De meeste der 16.000 Londense bus-chauffeurs en -conducteurs zijn weer aan het werk gegaan ingevolge de oproep van de leiders van hun vakbond. In vier garages wordt nog niet gewerkt. Russisch schip ging aan de haal. De Raad voor de Scheepvaart heeft Vrijdag uitspraak gedaan inza ke de aanvaring van het Nederlandse m.s. „Limfjord" met een onbekend Russisch vaartuig in de Oostzee op de laatste dag van het vorig jaar. Men concludeerde dat op de navigatie van' de „Limfjord" geen aanmerkin gen zijn te maken. Na de aanvaring voldeed het Russische schip niet aan de bij alle beschaafde zeevarende na ties geldende bepalingen: het maakte zijn naam en plaats van herkomst niet bekend en ging er vandoor zon der zich te overtuigen of het aange varen schip hulp nodig had. Vlammen waren machteloos. Voor een gezelschap deskundigen uit brandweer-, leger-, vloot en lucht machtkringen werd Vrijdag tussen Delft en Ryswyk een verbluffende brandblusdemonstratie gegeven door een Nederlandse firma. Dit geschied de met een nieuwe „luchtschuim- straalpijp", die in 24 seconden een vuurhaard van 1500 kg afgewerkte olie en 100 liter benzine in een kuil van 100 m2 oppervlakte met schuim uit een straal bedwong. De Ned. Herv. kerk te Axel kreeg op 27 Febr. 1776 het eerste orgel. In de tweede helft van de 18de eeuw, toen Axel weer tot een zekere welstand was gekomen, begon het de Hervormde Gemeente aldaar te verdrieten, dat hun kerk in tegenstelling tot zovele andere, geen orgel bezat. Meermalen waren er plannen om aan dit gemis een einde te ma ken, maar enig resultaat had dit overleg aanvankelijk niet. Hoofdzake lijk door de zeer hoge kosten bleef de zaak slepende. De eerste kerkmeester en ontvan ger der kerkelijke goederen, burge meester Paulus, hield echter niet op of niet af en eind 1775 werd op zijn aandringen de knoop doorgehakt en besloten het lang gewenste instru ment te laten bouwen. Zeer voor zichtig werd er echter bepaald, dat men niet verder zou springen dan de stok lang was, want „het bestek zoude evenredig zijn naer 't Fonds dat men tot 't zelve hadt"!! DE UITVOERING. De opbrengst van een collecte over trof echter alle verwachtingen en daar men bovendien uit de kerke lijke goederen ook nog een bedrag voor dit lang gekoesterd plan had kunnen afzonderen, kon men dit ..be stek" nogal royaal uitzetten en de heren de Rijckere uit Kortrijk op dracht geven tot de bouw van een vrij groot en goed orgel. De ..kas ronsom" liet men maken door de plaatselijke timmerman Henrik Beaufort, terwijl het schilderwerk eveneens aan een inwoner van Axel, Jacobus Platteeuw werd gegund. HET ORGEL GEREED. Eind Februari 1776 was men zo ver. dat de Goesse organist tot te blijdschap van de velen, die den meegeholpen dat het Axelse or gel „in malschheid ende zwaerte van geluid verscheiden orgels in voorname Steden, welken oneindig veel meer hadden gekost, verre over- door: Mary Burchell 33 „Hoe gaat het, Burdern? Zo, Tere sa, wat is dat voor een geschiedenis van verdwaald raken en ontsnappen aan een longontsteking?" wenste hij te weten. „Ik vind dat je er best uit ziet." „Ik voel me ook best, oom, dank U wel. Ell.... Mevrouw Burdern was zo vriendelijk bang te zijn dat ik kou zou vatten, als ik weer uit ging nadat ik zo nat was geweest. Maar ik ben heus best in orde". „Erg aardig van Mevrouw Bur dern", merkte de heer Vaylon droog jes op. „Mijn moeder heeft bijzondere be langstelling voor Teresa, Mijnheer Vaylon", legde Elliott, die ook deze hindernis zonder aarzelen nam, kalm uit, „omdat Teresa zich juist met mij verloofd heeft". „Werkelijk?" mijnheer Vaylon liet zijn droge toon niet varen, en in aan merking genomen, dat hij eens in El liott een toekomstige schoonzoon had gezien, doorstond hij de schok kranig. „Wel wat plotseling, nietwaar? ik wist niet dat jullie elkaar kenden". „Dat was tot gisteren ook zo", gaf Elliott toe. „Hm". De heer Vaylon zag van de een naar de ander. „Elliott, ik wil je niet verbloemen, dat ik nogal vreem de berichten heb gehoord omtrent het testament van je oom Cad" Mr. Whittaker was blijkbaar niet zo goed geslaagd in het vermijden van onge wenste publiciteit, ais hij gehoord had „en ik heb een vermoeden dat dit onverwachte engagement daar iets mee uitstaande heeft. Als je ge komen bent, om mijn toestemming te vragen, tot een verloving met mijn nichtje „O nee", onderbrak Elliott hem rustig, „ik ben niet gekomen om u toestemming te vragen, mijnheer Vaylon." „Waarom dan?" Teresa's oom fronste de wenkbrauwen. „Alleen om u te vertellen wat er geschied is. Uwtoestemming is niet nodig, wel? Feitelijk geloof ik, dat niemands toestemming gevraagd wordt, behalve die van Teresa." „Nee. Strikt genomen is dat zo, natuurlijk. Alles wat ik doen kan is Teresa van raad dienen." „Dat wens ik haar tenvolle toe", zei Elliott en ofschoon de woorden beleefd waren, hadden zowel de toon als de begeleidende glimlach iets on beschaamds. „Uitstekend", de heer Vaylon stond op. Hij was er de man niet naar. een situatie te verlengen, waarin hij zich zelf in het nadeel wist. „Ik heb je hier niets meer over te zeggen, Elli ott. Maar je moet nog weten, dat elke raad die ik myn nichtje zal ge ven niet onvoorwaardelijk in het voordeel van deze verbintenis zal „Dat begrijp ik, mijnheer Vaylon." „In orde, we weten waar we aan toe zijn." En de heer Vaylon ontsloeg hen met een knikje van zijn tegenwoor digheid. Buiten in de hall, vond Teresa haar stem terug. „Het was minder erg dan ik ver wacht had. Maar het meeste zal hij wel voor mij alleen opzouten." Ze trok een gezichtje. „Mijn tante zal me ook wel een heleboel te zeggen hebben." „Dat hindert niet. Vergeet nooit dat de zaak alleen jou aangaat." Elliot nam haar hand en bekeek een ogenblik de ring aan haar vinger. „Niemand kan je iets laten doen, wat je zelf niet wenst." Jij zou dat kunnen, dacht Teresa, maar ze glimlachte en vroeg: „Wan neer zie ik je weer?" .„Morgen. Ik ben bang, dat ik vópr vandaag niet meer lean afspre ken. Ik moet de hele dag op de gie terij zijn en er moeten nog alle mo gelijke zaken geregeld worden in verband met de dood van mijn oom Chad." (Wordt vervolgd) trof." Geen wonder dan ook, dat toen op 27 Februari 1776 het nieuwe or gel door de oudste predikant der stad, ds. Abraham Ruys werd inge wijd, een groot aantal belangstellen den hiervan getuige wilde zijn. De Magistraat der stad was voor deze plechtigheid 's morgens om 10 uur in volle sterkte op het stadhuis bijeen gekomen en begaf zich na het ein digen van het feestelijk klokgelui „in volle vergadering" naar de kerk. al waar by de intrede van „Hunne Edel Agtbaren" het nieuwe orgel begon te spelen. Na het beëindigen van de godsdienstoefening werd in de kerk nog een „alleraangenaamst concert" gespeeld, dat „omtrent een half uur duurde." Daarna ging de Magistraat wederom in volle vergadering naar het stadhuis terug, waar een rijk Voorziene tafel de heren stadsbe stuurders, de officieren van het gar nizoen, de plaatselijke predikanten en enkele genodigden wachtte. Ook de mindere man vierde deze dag, hoewel wat minder copieus, als feestdag en nog vele jaren lang was deze inwijdingsdag een dankbaar on derwerp van gesprek voor vele Axel aren. Naleving rentegamma voor overheidsleningen. De minister van Wederopbouw en Volkshuisvesting zal voortaan bij het beoordelen van aanvragen van ge meentebesturen om toekenning van steun uit 's-Rijks kas nagaan of de besluiten van de gemeentebesturen ten aanzien van de voor de woning bouw aan te gane leningen in over eenstemming zijn met het door de minister van Financiën vastgestelde rente-gamma. Brits minister waarschuwt tegen communistische actie. De Britse minister van Arbeid, George Isaacs, heeft Vrijdag ver klaard, dat „de communisten van plan zijn ernstige industriële onrust in Engeland te veroorzaken". De regering zou niet aarzelen alle noodzakelijke maatregelen te nemen, aldus Isaacs. Volgens de minister hadden de communisten de hand in de huidige busstaking te Londen. Jonkheer moet 25.000 betalen. In 1946 deden twee Nederlanders beiden reeds jarenlang in het bui tenland gedomiliceerd, in Italië een transactie waarbij de één, jhr. A. P. A. E. van S. zich verplichtte een be drag van f 50.000 ten gunste van den ander in Nederland te betalen. Door het verrichten en het aanvaarden van deze betaling in Nederland zon der toestemming van de Nederlandse Bank overtraden beiden het Devie- zenbesluit. Bij arrest van het ge rechtshof te Amsterdam van 1 Mei 1947 werd jhr. E. van S. bij verstek veroordeeld tot vier maanden gevan genisstraf en een geldboete van f 15.000. Bij K.B. is de gevangenis straf vervangen door een boete van f 10.000.—. De eerste foto van prinses Elizabeth van Engeland prinses Anne. Hei Wereldgebeuren Labour en de loonpolitiek Een vrij klein berichtje over een Brits bezoek aan ons land ter bestude ring van enige Nederlandse maatrege len, moge op het ogenblik wel de aan dacht van weinigen trekken, maar toch is het van grote betekenis voor de Britse regering en de T.U.C.. het Britse Algemene Vakverbond. Want het is de Britse minister van arbeids zaken, die met drie van zijn voornaam ste medewerkers en deskundigen, op het einde van deze maand een bezoek van enkele dagen aan ons land zal brengen oni een studie te maken van do Nederlandse loon- en prijzen vraag stukken. De bijzondere betekenis van deze studiereis ligt niet alleen in "de omstandigheid dat dit de eerste maal is, daï een Britse minister voor een studie naar ons land komt. maar ook in het licht van een mogelijke herzie ning van de Britse loonpolitiek, nu een meerderheid van het Britse Vakver bond het regeringsverzoek tot hand having van de loonstop heeft verwor pen. Deze laatste gebeurtenis is een in grijpend iets geweest. In de eerste week van September had de T.U.C. zijn jaarlijkse congres in Brighton. Door het Congres is toen het besluit genomen om de door de Labour-rege- ring gevoerde loonstoppolitiek te ver werpen. een onaangename verrassing en schok voor de Algemene Raad van de T.U.C. en secretaris Sir Vincent Tewson, die, evenals Attlee twee da gen eerder, het Congres dringend ver zocht had de loonstopresolutie van de Algemene Raad te pndersteunen met het oog op de algemene economische toestand. De gedelegeerden, die in to taal acht millioen arbeiders vertegen woordigen, verwierpen echter de reso lutie (van hun eigen leiders) met een kleine meerderheid van 222.000 zoge naamde „kaart'-stemmen. Het resul taat was 3.949.000 stemmen tegen het handhavqjfrwan de loonstop en 3.727.000 §temmeijrer voor. De afgevaardigden van de grote vakbonden, die tegen- de loonstop stemden, vertegenwoordigden o.a. de mijnwerkers, spoorwegmannen, win kelbedienden en ambtenaren. De lei ders dezer organisaties wezen er op dat er momenteel ruim vier millioen arbeiders betrokken zijn bij nieuwe en opgeschorte looneisen, of te wel ruim de helft van het totale ledenaan tal van de T.U.C. Als een der sterkste argumenten werd aangevoerd de nieu we verhoogde loonschaal voor alle rangen der Britse strijdkrachten. Na dat de president van 't Congres, de heer H. Bullock, het resultaat van de stemming had aangekondigd, waar mede dus cïb loonpolitiek van de Algemene Raad van de T.U.C. (en van de regering) door het Congres was af- 87. De juryleden wierpen zich teneinde raad in een auto om persoonlijk een onderzoek in te stellen. Zij maakten zich eigenlijk minder zorgen om Jimmy Brown, dan omtrent het lot van me neer Babbel, die als een soort gevangene door Jimmy was meegevoerd. Zij snorden twee maal over het parcours, maar wat zij ook ontdekten... geen Jimmy en geen meneer Babbel. gekeurd, werd er onder luid gejuich gevraagd of de Algemene Raad nu zijn nieuwe rapport over lonen en prijzen zou intrekken. Onder een storm van protesten verklaarde de heer Bullock echter, dat het rapport van de Alge mene Raad zou gehandhaafd blijven. Dit was niet de enige nederlaag voor do Algemene Raad van de T.U.C. Enkele uren voordat de loonstoppolitiek van de Raad was afgekeurd en verworpen, was er uit een vrijwel onverwachte hoek een stem gehoord, die met een resolutie voor de dag kwam, welke een meerderheid van ruim twee milli oen stemmen wist te verwerven. Een 30-jarige asblonde telefoniste, miss Eetty Jones, vice-presidente van de Vakbond voor Ambtenaren, had een resolutie gelanceerd, die de gelijke sa lariëring van vrouwen en mannen in hield. Zij waarschuwde het Congres dat de vrouwen niet langer genoegen meer zouden nemen lagere betaling te ontvangen voor het zelfde werk als door de mannen verricht wordt. En deze Betty was niet mis: zij dreigde het voorbeeld van de vrouwelijke voorvechters uit het verleden, de suf fragettes. te zullen volgen en zich zo nodig evenals Silvia Pankhurst dit destijds voor het vrouwenkiesrecht deed aan de hekken van het parle ment vast te ketenen. Men trachtte deze manmoedige da me de grond onder de voeten weg te nemen door voor te stellen haar reso lutie naar de Algemene Raad van de T.U.C. te verwijzen, maar Miss Betty, die het intussen al over vuistgevechten met politie enz. had gehad, liet zich geenszins uit het veld slaan en wist haar voorstel aan directe stemming door het Congres te onderwerpen. Een daverende nederlaag voor de Raad. Maar met dat al staat de Britse La- hourregering. die tenslotte drijft op de T.U.C., voor een moeilijke kwestie. Want loonstop is gemakkelijker dan een politiek van „balans-bewaren" tus sen lonen en prijzen zonder „stoplich ten" die alleen maar gelden voor één helft van de balans. Mohammedanen zoeken steun voor Bertha Hertogh Een jeugdleider te Singapore is per vliegtuig voor een reis van zes maanden door het Middenoosten ver trokken, teneinde steun van de Mo hammedanen te krijgen in de „strijd om het huwelyk van Bertha Hertogh in stand te houden". Deze leider, Mohamed Khan, die voorzitter is van de „Mohammedaan se jongeliedenvcreniging" te Singa pore, verklaarde, dat deze aangele genheid een nationale kwestie was geworden. Voor zyn vertrek naar het Midden oosten zeide hij „Het is niet nodig, dat de Mohammedaanse landen ons financiële steun geven. De Moham medanen te Singapore kunnen deze verschaffen. „Wij wensen echter hun morele steun". Het gouvernement te Singapore heeft de „Moslem Welfare Associa tion" toestemming verleend gelden bijeen te brengen, om Bertha en haar pleegmoeder Aminah in staat te stellen hét proces om Bertha naar Nederland te doen terug keren, te bestrijden. Zeldzaam element ontdekt. TRITIUM IN WATER Het Instituut voor onderzoekingen van de Temple-universiteit te Phila delphia heeft de ontdekking hekend gemaakt van tritium in water. Tritium, de ontploffende stof in de waterstofbom, kost op het ogenblik 1 milliard dollar het kilogram. Het werd tot nog toe vervaardigd door middel van atoomreactoren. Het na tuurlijke tritium is het meest zeldza me element. Het werd voortgebracht door de schok van het stikstof in de lucht met comische stralen, waardoor de stikstof atoom per atoom in tri tium wordt omgezet. Dit tritium werd ontdekt in drie monsters zwaar water. Door deze ontdekking zou het mogelijk zijn de plaats van een ge heime ontploffing van een waterstof bom vast te stellen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 5