Wilde busstaking legt verkeer
in Londen lam
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
Vrouwen staken tegen vrouwen
Zeeuwse Almanak
EEN KERK ZONDER ORGEL'
Een gedwongen
Huwelijk
MAANDAG 18. SEPTEMBER 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Communistische bootwerker heeft de leiding.
(Van onze Londense correspondent-.
LONDEN, September. Dit is de zonderlingste en meest verwarde
staking die Londen ooit heeft meegemaakt. Sinds Woensdag is Londens
hele busverkeer nagenoeg lamgelegd, doordat 15.000 bus-chauffeurs en
conductrices in staking zyn gegaan, over de aanstelling van nieuwe con
ductrices.
Maar ook de helft van de ruim tweeduizend al sinds de oorlog in dienst
zijnde conductrices is over het principe van het aanstellen van nieuwe
vrouwen gaan staken. Wanneer vrouwen tegen vrouwen gaan staken hoeft
men dus ook geen verdere logica meer te verwachten. Waarom zou de
leider van deze busstaking dan ook tot het buspersoneel moeten beho
ren? Dat zou de taak immers te eenvoudig maken.
Stakingsleider no. één is dan ook
niemand anders dan de beruchte
communistische bootwerker Ted
Dickens, de traditionele aanvoerder
van al Londen's wilde havenstakin
gen. Zijn connecties met de bussen
behalve als passagier is, dat hij tot
dezelfde vakbond behoort, die der
transportarbeiders. Hij wordt geas
sisteerd door twee communistische
bus-chauffeurs Bill Jones en Bert
Slack, die onlangs ontslagen zijn van
hun positie als busvertegenwoordi
gers in de vakbond.
Inmiddels liggen 3000 bussen, ruim
de helft van alle bussen, thans stil,
hetgeen betekent dat er op 80 rou
te's niet gereden wordt. 100.000 men
sen komen dagelijks uren te laat op
kantoren en fabrieken. De onder
grondse spoorwegen zijn overbelast
en zo boordevol, dat men 3 kwar
tier moet wachten alvorens men-de
trappen af kan naar beneden, om de
kaartjesloketten te bereiken, terwijl
beneden op de perrons het strijdto
neel slechts vergeleken kan worden
met een miniatuur Korea.
Lopen in een stad als Londen is
uitgesloten. Het zou voor de honderd
duizenden mensen een afstand van
Den Haag naar Haarlem betekenen
om naar hun werk te gaan. Fietsen
is ook onmogelijk, daar er in Lon
den geen rijwielstallingen zijn. De
6000 Londense taxi's die normaal op
vier personen berekend zijn hebben
vaste trajecten ingevoerd en persen
nu acht en soms 10 personen per
rit in hun wagen.
De staking breidt zich nog steeds
uit. Het is nu een krachtmeting ge
worden tussen de stakers en hun
vakbondleiders, de eerste zeggen, dat
zij het vertrouwen verloren hebben
in Arthur Deakin, de secretaris van
de transportarbeidersbond.
Als oorspronkelijke reden voor de
staking werd opgegeven, dat de her
nieuwde recrutering van vrouwen als
busconductrices een belemmering zou
vormen voor de loonsonderhandelin-
Sen van de mannelyke conducteurs,
ie reeds lang een opslag van één
pond per week eisen. London Trans-
port, met zijn wagenpark van ruim
vijfduizend rode dubbeldekker bus
sen, heeft een totale staf van 40.500
man personeel, waaronder 20.700
conducteurs en 2200 conductrices.
Deze laatsten krijgen precies even
veel betaald als haar mannelijke
collega's nl. tussen 60 en 70 per
week, naar gelang hun diensttijd.
Tijdens de oorlog was het overgro
te deel van Londens bussen door
vrouwelijke conducteurs „bemand",
maar na de oorlog, toen de mannen
weer terugkwamen, gingen de mees
te conductrices weer naar haar huis-
BIJ WINDKRACHT 12.
Dit zou dan deze zomer de laatste
zeildag zijn. En het is er een gewor-
den om lang te heugen. Het weerbe
richt voorspelde Zaterdagavond en
Zondagmorgen stormachtige wind uit
het Zuiden. Zondagmorgen werd het
attentiesein voor mogelijke''storm ge
geven. Dat zag er niet veelbelovend
uit en de vrouwen gaven er de voor
keur aan om thuis te blijven. Maar de
eigenaar van de „Gidsken" meende
dat het wel mee zou vallen en dat het
juist bij zulk weer wel aardig zeilen
zou zijn. Hij wist dat er gasten waren
uit verre oorden en wilde die de
Zeeuwse wateren niet door de neus
boren. En daar ging dus de „Gidsken",
de sluis bij Veere door, het wijde wa
ter op.
De golven van de Zandkreek had
den witte koppen en de wind had de
kracht van een stevige storm en gier
de door het want. De mast van de
schuit maakte 'n hoek van zestig gra
den met het water en alles wat in de
kajuit niet zeevast verstouwd was,
werd met geweld van zijn plaats ge
slingerd. Hoe meer de Roompot na
derbij kwam, hoe wilder de golven
werden en hoe krachtiger de wind
maar de „Gidsken" danste over de
wilde baren dat het een lust was en
de „gasten van verre" vergaten hun
eerste bezorgdheid, slikten het zoute
buiswater alsof het nectar ivas en ga
ven toe, dat dit toch eigenlijk het wa
re zeilen was.
De Zeeuwse stromen roerden zich.
En bij windkracht twaalf moet ge de
Zeeuwse stromen kénnen én het
schip. De Gidskenschipper kent zijn
schip en kent het Zeeuwse wat.tr.
Met hem kunt ge bij windkracht
twaalf nog rustig de stroom opgaan.
Maar weinigen hebben zich buiten
hem op het wijde water gewaagd. En
ze deden daar verstandig aan. Want
de „M.C. Blankenheym" moest uitva
ren om een ander jacht op te pikken,
dat met gescheurde zeilen op de Noord
Bevelandse wal zat. En als ge er zo
aan toe zijt, dat de redders er aan te
pas moeten komen, dan is aan het zei
len geen aardigheid meer.
De „Gidsken" speelde het gelukkig
alleen klaar. En de „gasten van ver
re" keerden huiswaarts met een over
gelukkige herinnering aan Zeeland,
aan 't Zeeuwse water, aan windkracht
twaalf, aan een goed schip en aan 'n
goede zeiler.'
houdens terug, behalve een ruime
tweeduizend, die wegens het tekort
gehandhaafd werden.
Er was echter nog steeds een te
kort aan duizend conducteurs en
toen bleek, dat er geen mannen voor
te vinden waren, besloot de Londen
se Transport-Commissie onlangs, om
dan maar weer opnieuw vrouwen te
recruteren. De vakbond was het hier
mee eens, omdat zij gelijke lonen ont
vangen als de mannen en er dus van
het in dienst nemen van goedkope
arbeid geen sprake was.
Sinds men drie welden geleden
hiermee begon zijn er 200 conduc
trices in dienst genomen. Verleden
week echter begonnen de bus-chauf
feurs van het depót te Mortlake
hiertegen bezwaar te maken en zei
den, dat het verder aanstellen van
vrouwen t hun looneisen zou benade
len. Twee chauffeurs, die weigerden
om met de conductrices aan boord
uit te rijden, werden geschorst. Hier
op begonnen de andere depóts even
eens te eisen, dat er geen nieuwe
conductrices meer zouden worden
aangenomen. De situatie bereikte
j.i. Woensdag een climax, toen er
twee nieuwe meisjes werden aange
steld in het depót te Hendon, in
Noord Londen.
De 650 chauffeurs en conducteurs
van dit depót stelden een ultimatum
dat zij zouden staken, zodra de twee
conductrices een voet op een bus
zouden zetten. Eén chauffeur echter,
de 34-jarige ex-Marineman Ron
Ewell, zeide, dat de conductrices
evenveel recht hadden om te wer
ken, als de mannen. Hij wenkte één
van haar Nancy Pritchard en reeds
triomfantelijk met haar als conduc
trice de garage uit. Onmiddellijk
staakte toen deze hele garage en
binnen enkele uren was de staking
naar twintig andere Londense bus-
depóts overgeslagen.
COMMUNISTISCHE ACTIE?
Het stakingsmotief, dat het aan
stellen der conductrices nadelig zou
zijn voor de looneis van de mannen,
wordt nu algemeen door communis-
tisthe elementen uitgebuit om een
beslissing inzake deze herhaaldelijk
afgewezen eis tot een pond opslag
per week te forceren. Alle garages
ontkennen echter, dat zij door com
munisten zijn opgestookt.
Lord Latham, het hoofd van het
genationaliseerde Londen Transport,
heeft op alle busdepóts papieren la
ten aanplakken dat de staking geen
zin heeft, daar de vrouwen gelijke
betaling krijgen en er geen mannen
voor de vacatures te vinden waren.
Het zonderlinge van het gehele
geval is echter, dat deze staking is
losgebarsten een week, nadat het
jaarcongres van de TUC met een
overweldigende meerderheid van
twee millioen stemmen en nog
wel tegen het advies van de Alge
mene Raad in een voorstel tot
gelyke salariëring van vrouwen had
aangenomen. Het is geen wonder,
dat het wandelende Londense pu
bliek zich thans afvraagt, wat hier
dan de bedoeling was!
Reuter meldde Zondag: De meeste
der 16.000 Londense bus-chauffeurs
en -conducteurs zijn weer aan het
werk gegaan ingevolge de oproep
van de leiders van hun vakbond.
In vier garages wordt nog niet
gewerkt.
Russisch schip ging
aan de haal.
De Raad voor de Scheepvaart
heeft Vrijdag uitspraak gedaan inza
ke de aanvaring van het Nederlandse
m.s. „Limfjord" met een onbekend
Russisch vaartuig in de Oostzee op
de laatste dag van het vorig jaar.
Men concludeerde dat op de navigatie
van' de „Limfjord" geen aanmerkin
gen zijn te maken. Na de aanvaring
voldeed het Russische schip niet aan
de bij alle beschaafde zeevarende na
ties geldende bepalingen: het maakte
zijn naam en plaats van herkomst
niet bekend en ging er vandoor zon
der zich te overtuigen of het aange
varen schip hulp nodig had.
Vlammen waren machteloos.
Voor een gezelschap deskundigen
uit brandweer-, leger-, vloot en lucht
machtkringen werd Vrijdag tussen
Delft en Ryswyk een verbluffende
brandblusdemonstratie gegeven door
een Nederlandse firma. Dit geschied
de met een nieuwe „luchtschuim-
straalpijp", die in 24 seconden een
vuurhaard van 1500 kg afgewerkte
olie en 100 liter benzine in een kuil
van 100 m2 oppervlakte met schuim
uit een straal bedwong.
De Ned. Herv. kerk te Axel kreeg op 27 Febr. 1776
het eerste orgel.
In de tweede helft van de 18de eeuw, toen Axel weer tot een zekere
welstand was gekomen, begon het de Hervormde Gemeente aldaar te
verdrieten, dat hun kerk in tegenstelling tot zovele andere, geen orgel
bezat. Meermalen waren er plannen om aan dit gemis een einde te ma
ken, maar enig resultaat had dit overleg aanvankelijk niet. Hoofdzake
lijk door de zeer hoge kosten bleef de zaak slepende.
De eerste kerkmeester en ontvan
ger der kerkelijke goederen, burge
meester Paulus, hield echter niet op
of niet af en eind 1775 werd op zijn
aandringen de knoop doorgehakt en
besloten het lang gewenste instru
ment te laten bouwen. Zeer voor
zichtig werd er echter bepaald, dat
men niet verder zou springen dan
de stok lang was, want „het bestek
zoude evenredig zijn naer 't Fonds
dat men tot 't zelve hadt"!!
DE UITVOERING.
De opbrengst van een collecte over
trof echter alle verwachtingen en
daar men bovendien uit de kerke
lijke goederen ook nog een bedrag
voor dit lang gekoesterd plan had
kunnen afzonderen, kon men dit ..be
stek" nogal royaal uitzetten en de
heren de Rijckere uit Kortrijk op
dracht geven tot de bouw van een
vrij groot en goed orgel. De ..kas
ronsom" liet men maken door de
plaatselijke timmerman Henrik
Beaufort, terwijl het schilderwerk
eveneens aan een inwoner van Axel,
Jacobus Platteeuw werd gegund.
HET ORGEL GEREED.
Eind Februari 1776 was men zo
ver. dat de Goesse organist tot
te blijdschap van de velen, die
den meegeholpen dat het Axelse or
gel „in malschheid ende zwaerte
van geluid verscheiden orgels in
voorname Steden, welken oneindig
veel meer hadden gekost, verre over-
door:
Mary Burchell
33
„Hoe gaat het, Burdern? Zo, Tere
sa, wat is dat voor een geschiedenis
van verdwaald raken en ontsnappen
aan een longontsteking?" wenste hij
te weten. „Ik vind dat je er best uit
ziet."
„Ik voel me ook best, oom, dank
U wel. Ell.... Mevrouw Burdern was
zo vriendelijk bang te zijn dat ik
kou zou vatten, als ik weer uit ging
nadat ik zo nat was geweest. Maar
ik ben heus best in orde".
„Erg aardig van Mevrouw Bur
dern", merkte de heer Vaylon droog
jes op.
„Mijn moeder heeft bijzondere be
langstelling voor Teresa, Mijnheer
Vaylon", legde Elliott, die ook deze
hindernis zonder aarzelen nam, kalm
uit, „omdat Teresa zich juist met
mij verloofd heeft".
„Werkelijk?" mijnheer Vaylon liet
zijn droge toon niet varen, en in aan
merking genomen, dat hij eens in El
liott een toekomstige schoonzoon had
gezien, doorstond hij de schok kranig.
„Wel wat plotseling, nietwaar? ik
wist niet dat jullie elkaar kenden".
„Dat was tot gisteren ook zo", gaf
Elliott toe.
„Hm". De heer Vaylon zag van de
een naar de ander. „Elliott, ik wil je
niet verbloemen, dat ik nogal vreem
de berichten heb gehoord omtrent het
testament van je oom Cad" Mr.
Whittaker was blijkbaar niet zo goed
geslaagd in het vermijden van onge
wenste publiciteit, ais hij gehoord
had „en ik heb een vermoeden dat
dit onverwachte engagement daar
iets mee uitstaande heeft. Als je ge
komen bent, om mijn toestemming te
vragen, tot een verloving met mijn
nichtje
„O nee", onderbrak Elliott hem
rustig, „ik ben niet gekomen om u
toestemming te vragen, mijnheer
Vaylon."
„Waarom dan?" Teresa's oom
fronste de wenkbrauwen.
„Alleen om u te vertellen wat er
geschied is. Uwtoestemming is
niet nodig, wel? Feitelijk geloof ik,
dat niemands toestemming gevraagd
wordt, behalve die van Teresa."
„Nee. Strikt genomen is dat zo,
natuurlijk. Alles wat ik doen kan is
Teresa van raad dienen."
„Dat wens ik haar tenvolle toe",
zei Elliott en ofschoon de woorden
beleefd waren, hadden zowel de toon
als de begeleidende glimlach iets on
beschaamds.
„Uitstekend", de heer Vaylon stond
op. Hij was er de man niet naar. een
situatie te verlengen, waarin hij zich
zelf in het nadeel wist. „Ik heb je
hier niets meer over te zeggen, Elli
ott. Maar je moet nog weten, dat
elke raad die ik myn nichtje zal ge
ven niet onvoorwaardelijk in het
voordeel van deze verbintenis zal
„Dat begrijp ik, mijnheer Vaylon."
„In orde, we weten waar we aan
toe zijn."
En de heer Vaylon ontsloeg hen
met een knikje van zijn tegenwoor
digheid.
Buiten in de hall, vond Teresa
haar stem terug.
„Het was minder erg dan ik ver
wacht had. Maar het meeste zal hij
wel voor mij alleen opzouten." Ze
trok een gezichtje. „Mijn tante zal
me ook wel een heleboel te zeggen
hebben."
„Dat hindert niet. Vergeet nooit
dat de zaak alleen jou aangaat."
Elliot nam haar hand en bekeek een
ogenblik de ring aan haar vinger.
„Niemand kan je iets laten doen,
wat je zelf niet wenst."
Jij zou dat kunnen, dacht Teresa,
maar ze glimlachte en vroeg: „Wan
neer zie ik je weer?"
.„Morgen. Ik ben bang, dat ik
vópr vandaag niet meer lean afspre
ken. Ik moet de hele dag op de gie
terij zijn en er moeten nog alle mo
gelijke zaken geregeld worden in
verband met de dood van mijn oom
Chad."
(Wordt vervolgd)
trof." Geen wonder dan ook, dat toen
op 27 Februari 1776 het nieuwe or
gel door de oudste predikant der
stad, ds. Abraham Ruys werd inge
wijd, een groot aantal belangstellen
den hiervan getuige wilde zijn. De
Magistraat der stad was voor deze
plechtigheid 's morgens om 10 uur in
volle sterkte op het stadhuis bijeen
gekomen en begaf zich na het ein
digen van het feestelijk klokgelui „in
volle vergadering" naar de kerk. al
waar by de intrede van „Hunne Edel
Agtbaren" het nieuwe orgel begon
te spelen. Na het beëindigen van de
godsdienstoefening werd in de kerk
nog een „alleraangenaamst concert"
gespeeld, dat „omtrent een half uur
duurde." Daarna ging de Magistraat
wederom in volle vergadering naar
het stadhuis terug, waar een rijk
Voorziene tafel de heren stadsbe
stuurders, de officieren van het gar
nizoen, de plaatselijke predikanten
en enkele genodigden wachtte. Ook
de mindere man vierde deze dag,
hoewel wat minder copieus, als
feestdag en nog vele jaren lang was
deze inwijdingsdag een dankbaar on
derwerp van gesprek voor vele Axel
aren.
Naleving rentegamma voor
overheidsleningen.
De minister van Wederopbouw en
Volkshuisvesting zal voortaan bij het
beoordelen van aanvragen van ge
meentebesturen om toekenning van
steun uit 's-Rijks kas nagaan of de
besluiten van de gemeentebesturen
ten aanzien van de voor de woning
bouw aan te gane leningen in over
eenstemming zijn met het door de
minister van Financiën vastgestelde
rente-gamma.
Brits minister waarschuwt
tegen communistische actie.
De Britse minister van Arbeid,
George Isaacs, heeft Vrijdag ver
klaard, dat „de communisten van
plan zijn ernstige industriële onrust
in Engeland te veroorzaken".
De regering zou niet aarzelen alle
noodzakelijke maatregelen te nemen,
aldus Isaacs.
Volgens de minister hadden de
communisten de hand in de huidige
busstaking te Londen.
Jonkheer moet 25.000
betalen.
In 1946 deden twee Nederlanders
beiden reeds jarenlang in het bui
tenland gedomiliceerd, in Italië een
transactie waarbij de één, jhr. A. P.
A. E. van S. zich verplichtte een be
drag van f 50.000 ten gunste van den
ander in Nederland te betalen. Door
het verrichten en het aanvaarden
van deze betaling in Nederland zon
der toestemming van de Nederlandse
Bank overtraden beiden het Devie-
zenbesluit. Bij arrest van het ge
rechtshof te Amsterdam van 1 Mei
1947 werd jhr. E. van S. bij verstek
veroordeeld tot vier maanden gevan
genisstraf en een geldboete van
f 15.000. Bij K.B. is de gevangenis
straf vervangen door een boete van
f 10.000.—.
De eerste foto van prinses Elizabeth van Engeland
prinses Anne.
Hei Wereldgebeuren
Labour en de
loonpolitiek
Een vrij klein berichtje over een
Brits bezoek aan ons land ter bestude
ring van enige Nederlandse maatrege
len, moge op het ogenblik wel de aan
dacht van weinigen trekken, maar
toch is het van grote betekenis voor
de Britse regering en de T.U.C.. het
Britse Algemene Vakverbond. Want
het is de Britse minister van arbeids
zaken, die met drie van zijn voornaam
ste medewerkers en deskundigen, op
het einde van deze maand een bezoek
van enkele dagen aan ons land zal
brengen oni een studie te maken van
do Nederlandse loon- en prijzen vraag
stukken. De bijzondere betekenis van
deze studiereis ligt niet alleen in "de
omstandigheid dat dit de eerste maal
is, daï een Britse minister voor een
studie naar ons land komt. maar ook
in het licht van een mogelijke herzie
ning van de Britse loonpolitiek, nu een
meerderheid van het Britse Vakver
bond het regeringsverzoek tot hand
having van de loonstop heeft verwor
pen.
Deze laatste gebeurtenis is een in
grijpend iets geweest. In de eerste
week van September had de T.U.C.
zijn jaarlijkse congres in Brighton.
Door het Congres is toen het besluit
genomen om de door de Labour-rege-
ring gevoerde loonstoppolitiek te ver
werpen. een onaangename verrassing
en schok voor de Algemene Raad van
de T.U.C. en secretaris Sir Vincent
Tewson, die, evenals Attlee twee da
gen eerder, het Congres dringend ver
zocht had de loonstopresolutie van de
Algemene Raad te pndersteunen met
het oog op de algemene economische
toestand. De gedelegeerden, die in to
taal acht millioen arbeiders vertegen
woordigen, verwierpen echter de reso
lutie (van hun eigen leiders) met een
kleine meerderheid van 222.000 zoge
naamde „kaart'-stemmen. Het resul
taat was 3.949.000 stemmen tegen het
handhavqjfrwan de loonstop en 3.727.000
§temmeijrer voor.
De afgevaardigden van de grote
vakbonden, die tegen- de loonstop
stemden, vertegenwoordigden o.a. de
mijnwerkers, spoorwegmannen, win
kelbedienden en ambtenaren. De lei
ders dezer organisaties wezen er op
dat er momenteel ruim vier millioen
arbeiders betrokken zijn bij nieuwe
en opgeschorte looneisen, of te wel
ruim de helft van het totale ledenaan
tal van de T.U.C. Als een der sterkste
argumenten werd aangevoerd de nieu
we verhoogde loonschaal voor alle
rangen der Britse strijdkrachten. Na
dat de president van 't Congres, de
heer H. Bullock, het resultaat van de
stemming had aangekondigd, waar
mede dus cïb loonpolitiek van de
Algemene Raad van de T.U.C. (en van
de regering) door het Congres was af-
87. De juryleden wierpen zich teneinde raad
in een auto om persoonlijk een onderzoek in te
stellen. Zij maakten zich eigenlijk minder zorgen
om Jimmy Brown, dan omtrent het lot van me
neer Babbel, die als een soort gevangene door
Jimmy was meegevoerd. Zij snorden twee maal
over het parcours, maar wat zij ook ontdekten...
geen Jimmy en geen meneer Babbel.
gekeurd, werd er onder luid gejuich
gevraagd of de Algemene Raad nu zijn
nieuwe rapport over lonen en prijzen
zou intrekken. Onder een storm van
protesten verklaarde de heer Bullock
echter, dat het rapport van de Alge
mene Raad zou gehandhaafd blijven.
Dit was niet de enige nederlaag voor do
Algemene Raad van de T.U.C. Enkele
uren voordat de loonstoppolitiek van
de Raad was afgekeurd en verworpen,
was er uit een vrijwel onverwachte
hoek een stem gehoord, die met een
resolutie voor de dag kwam, welke
een meerderheid van ruim twee milli
oen stemmen wist te verwerven. Een
30-jarige asblonde telefoniste, miss
Eetty Jones, vice-presidente van de
Vakbond voor Ambtenaren, had een
resolutie gelanceerd, die de gelijke sa
lariëring van vrouwen en mannen in
hield. Zij waarschuwde het Congres
dat de vrouwen niet langer genoegen
meer zouden nemen lagere betaling
te ontvangen voor het zelfde werk als
door de mannen verricht wordt. En
deze Betty was niet mis: zij dreigde
het voorbeeld van de vrouwelijke
voorvechters uit het verleden, de suf
fragettes. te zullen volgen en zich zo
nodig evenals Silvia Pankhurst dit
destijds voor het vrouwenkiesrecht
deed aan de hekken van het parle
ment vast te ketenen.
Men trachtte deze manmoedige da
me de grond onder de voeten weg te
nemen door voor te stellen haar reso
lutie naar de Algemene Raad van de
T.U.C. te verwijzen, maar Miss Betty,
die het intussen al over vuistgevechten
met politie enz. had gehad, liet zich
geenszins uit het veld slaan en wist
haar voorstel aan directe stemming
door het Congres te onderwerpen. Een
daverende nederlaag voor de Raad.
Maar met dat al staat de Britse La-
hourregering. die tenslotte drijft op de
T.U.C., voor een moeilijke kwestie.
Want loonstop is gemakkelijker dan
een politiek van „balans-bewaren" tus
sen lonen en prijzen zonder „stoplich
ten" die alleen maar gelden voor één
helft van de balans.
Mohammedanen zoeken
steun voor Bertha Hertogh
Een jeugdleider te Singapore is
per vliegtuig voor een reis van zes
maanden door het Middenoosten ver
trokken, teneinde steun van de Mo
hammedanen te krijgen in de „strijd
om het huwelyk van Bertha Hertogh
in stand te houden".
Deze leider, Mohamed Khan, die
voorzitter is van de „Mohammedaan
se jongeliedenvcreniging" te Singa
pore, verklaarde, dat deze aangele
genheid een nationale kwestie was
geworden.
Voor zyn vertrek naar het Midden
oosten zeide hij „Het is niet nodig,
dat de Mohammedaanse landen ons
financiële steun geven. De Moham
medanen te Singapore kunnen deze
verschaffen. „Wij wensen echter hun
morele steun".
Het gouvernement te Singapore
heeft de „Moslem Welfare Associa
tion" toestemming verleend gelden
bijeen te brengen, om Bertha en haar
pleegmoeder Aminah in staat te
stellen hét proces om Bertha naar
Nederland te doen terug keren, te
bestrijden.
Zeldzaam element ontdekt.
TRITIUM IN WATER
Het Instituut voor onderzoekingen
van de Temple-universiteit te Phila
delphia heeft de ontdekking hekend
gemaakt van tritium in water.
Tritium, de ontploffende stof in de
waterstofbom, kost op het ogenblik
1 milliard dollar het kilogram. Het
werd tot nog toe vervaardigd door
middel van atoomreactoren. Het na
tuurlijke tritium is het meest zeldza
me element. Het werd voortgebracht
door de schok van het stikstof in de
lucht met comische stralen, waardoor
de stikstof atoom per atoom in tri
tium wordt omgezet. Dit tritium
werd ontdekt in drie monsters zwaar
water. Door deze ontdekking zou het
mogelijk zijn de plaats van een ge
heime ontploffing van een waterstof
bom vast te stellen.