Hoeveel geeft U voor een olifant?
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
Een
kijkje achter de schermen
van een dierentuin
Zeeuwse Almanak
ZO IS TEGENWOORDIG HET
LEVEN IN INDONESIË
ALS AMERIKA RECLAME MAAKT
Johnson exit
VRUDAG 15 SEPTEMBER 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Voor uitbreiding worden geen deviezen
beschikbaa r gesteld.
(Van onze speciale verslaggever)
Wassenaar, September Onopvallend staat een hoge grijze vogel tus
sen het struikgewas aan de rand van een donker slootje, waarin hier en
daar eenden dartel spartelen. Het slootje ligt verscholen tussen de Ioof-
en dennebomen, die het Dierenpark Wassenaar tot een heerlik plekje na
tuur maken.
De grote, egaal-grjjze vogel Is de Abu Markub dat betekent vader
van de schoen, In het Nederlands schoensnavelooievaar afkomstig uit
het gebied van de bovenloop van de Nyl. Het is geen mooie vogel; zyn
dikke, schoenvormige snavel heeft zelfs iets wanstaltigs. Maar het is wel
een zeldzame. Hjj is uniek in Nederland en waarschtfniyk zelfs in Europa.
Het kan zyn dat er hier en daar nog een schoensnavelooievaar voorkomt,
maar in geen enkel dierenpark beschikt men over drie exemplaren, zoals
in Wassenaar.
Men heeft er v(jf gehad; twee ervan zyn doorverkocht naar Amerika.
Deze vogels vormen een kostbaar bezit voor een dierentuin. Het vervoer
per K.L.M. van Egypte naar Nederland kostte alleen al 3200.—, zo
deelde de directeur, met wie wjj een gesprek hadden over de aanschaffing
van vreemde dieren, ons 'mede. Wy wilden namelijk wel eens weten, welke
mogelijkheden er voor de dierentuinen bestaan aan hun levende have
komen.
Vóór de oorlog leverde de aankoop
van vreemde dieren weinig moeilijk
heden op. Er waren enige grote han
delaren in dieren o.a. Hagenbeek
by wie men zijn bestellingen ge
makkelijk kon plaatsen en die dan
prompt zorgden voor de levering. Na
de oorlog is de situatie sterk ver
anderd. Geen enkel dierenpark had
in 1945 zijn collectie meer intact.
Men moest weer langzaam gaan op
bouwen, wat de oorlog verwoest had.
Doch op het ogenblik zijn de ver
zamelingen in ons land Artis in
Amsterdam, Blijdorp in Rotterdam,
het Dierenpark in Wassenaar, Ouwe
hands Dierenpark in Rhenen, Bur
gers Dierenpark in Arnhem, het
Noorderdierenpark in Emmen, het
Tilburgs Dierenpark, Avifauna in
Alphen (uitsluitend vogels) en de
Dressuurschool van Klant in Valken
burg (L.) al weer volop het aan
kijken waard.
GEHAVEND BEZIT
In sommige tuinen was van de ver
schillende soorten slechts één exem
plaar overgebleven. Deviezen werden
voor de aankoop niet beschikbaar
gesteld. Slechts in enkele gevallen
kon men wel deviezen krijgen, doch
dan moesten de van elders betrok
ken dieren weer met winst naar het
buitenland verkocht worden. Deze
regeling heeft het niettemin mogelijk
gemaakt enkele dieren hier in het
land te houden, wanneer zij namelijk
uit de winst betaald konden worden.
Ook zonden buitenlandse tuinen, in
stellingen en privé-personen wel ge
schenken aan onze Nederlandse die
rentuinen.
Het voornaamste middel om de
verzamelingen uit te breiden is thans
de ruilhandel. Daarvoor trekken de
beheerders van de Dierenparken zelf
naar andere landen en voor de rest
doen zij hun zaken schriftelijk af.
Dat er daarbij heel wat komt kijken,
bewyst het aantal brieven, dat bij
voorbeeld in het Dierenpark Wasse
naar in 1949 binnenkwam, namelijk
ruim 6000, waarvan ongeveer de
helft uit het buitenland. Het spreekt
vanzelf, dat ook een onnoemelijk
aantal brieven verzonden moest
worden. Men correspondeert over de
ruil en de aankoop van dieren met
alle oorden van de wereld: met
Chili, met Australië, met Canada,
met Brits-Indië, enz. „Ik ben gauwer
klaar, als ik de landen noem, waar
mede wij niet corresponderen", zei
ons de directeur. „Dat zijn Afghani
stan. Perzië, Japan, China en enkele
kleine Zuid- en Midden-Amerikaanse
republiek jes. Maar overigens: U
kunt het haast zo gek niet bedenken,
of we hebben er briefwisseling mee".
In India wonen ook verscheidene
handelaren. In Zuid-Amerika heeft
men voornamelijk relaties met van
gers. Ook is er een Europese markt.
Zij wordt gevormd door de dieren
parken zelf, die de dieren ruilen, die
in hun tuinen geboren zyn.
Wanneer een Nederlands dieren
park elders dieren wil bestellen,
SEPTEMBERZON.
Ze is er Woensdagmiddag voor de
eerste keer geweest en ik hoop, dat
ge net als ik even kans gezien hebt
om te ontsnappen aan uw dagelijkse
werk en er uit te breken. Als n dat
gelukt is, dan hebt ge de September-
zon gezien en het fluwelen, goudach
tige licht, het licht voor de stille men
sen. Het ivas er en op klare na
middagen zal het er weer zijn, tot
eind October. Het komt plotseling en
onaangekondigd. De wolken scheu
ren open, de wind gaat liggen, het
water wordt stil, de hemel onwezen
lijk doorschijnend, hij is niet blauw
meer en niet wit, hij heeft geen kleur
die te omschrijven is. De middag
warmte legt zich over de velden en
over de dorpen en de oude steden. Er
is eensklaps een geur, die er in geen
ander jaargetij is. En er is het licht,
over het grijsgroene water, over de
rode daken, over de pleistering der
gevelrijen, fluwelig en goud, mild,
overdadig, zoals het alleen in Sep
tember kan zijn en in het begin van
October.
Daar op de kade in Veere, waar
het licht op zijn schoonst waszaten
een oude man en een kind. Beiden
«affen zij de wolken breken, het licht
zwh van het stadje meester makeiu
De oude man moet zich middagen
herinnert hebben, dat hij het zelfde
licht gezien heeft, wie weet hoe vaak,
wie weet hoe lang geleden. Hij ver
roerde zich niet. Hij liet zich van het
u d.oordringen en sloot zyn ogen.
Het kind keek naar hem. Misschien
dacht het, dat hij sliep. Het stond op
en greep een springtouio. Het danste
biUu even en ^ePtem~
stuurt het een lijstje van wat het
heeft .an te bieden. De beesten wor
den in geld gewaardeerd en dan kan
men meestal wel tot overeenstem
ming komen. Het komt voor, dat men
één dier ruilt tegen tien of honderd
andere. Zo heeft het Dierenpark
Wassenaar eens hyena's geruild voor
een assortiment vogels en wasbeen
tjes, of rode kardinalen tegen pape
gaaien en kanaries.
EEN VOGELTJE VAN
5000.—
De prijzen die besteed worden, lo
pen uiteraard zeer uiteen. Zo kost
de goedkoopste vogel 1.de duur
ste 5000.Een olifant kost tien
k twaalf duizend gulden... De giraf
fen zijn zeer kostbaar, voornamelijk
door het vervoer, want zij nemen op
een schip veel ruimte in beslag en
de speciale verzorgers, die voor deze
dieren meereizen, verhogen de prijs
aanmerkelijk. Ook het vervoer van
de olifanten is een kostbare geschie
denis.
Wanneer de prijs geen rol speelt,
doordat het buitenland enkele dieren
wil schenken, dan nog staat men
dikwijls voor moeilijkheden. Zo wilde
de Canadese Regering anderhalf jaa;
geleden aan het Dierenpark Wasse
naar een paar bisons ten geschenke
aanbieden. Zij konden niet geaccep
teerd worden, doordat er geen devie
zen waren voor het vervoer en voor
de verdere by komende kosten...
Niet alleen de waarde van som
mige dieren is zeer hoog, ook met
het onderhoud zyn vaak hoge bedra
gen gemoeid. Het is merkwaardig te
zien, welke grote hoeveelheden groen
ten, vlees, verse rivier- en zeevis,
bananen, sinaasappelen en zaden men
moet inslaan om alles in het leven te
houden. Vooral de zeeleeuwen zyn
dure kostgangers; zij eten per dag
12 kg. verse zeevis per hoofd.
Wassenaar beschikt over de groot
ste vogelverzameling ook wat het
aantal soorten betreft die in een
dierentuin bij elkaar gebracht is. Er
zijn zeer zeldzame exemplaren onder.
APENOOTJES EN TOMATEN
Veel dieren worden in de zomer
maanden, wanneer veel belangstel
lenden de dierentuinen bezoeken, met
voedsel overladen. Men werpt ze
vooral olienoten toe en verder brood,
biscuitjes, appelen, peren en toma
ten. Sommige beesten krijgen daar
door al bijna een dagrantsoen. Toch
moeten zij de juiste bijvoeding heb
ben. Dat geldt niet in het minst voor
de apen, die van het publiek niets
te kort komen. In Wassenaar is men
trots op zijn verzameling apen. Men
heeft er niet minder dan veertig ver
schillende soorten, dat is uniek voor
ons land.
Teneinde de juiste verzorging te
kunnen toepassen, beschikt men in
de meeste dierenparken over een
bibliotheek, waarin men van alles
omtrent de dieren kan vinden. Ook
zyn de boeken nodig men heeft
ze namelijk in allerlei talen om
de juiste plaatselijke namen te we
ten. Dat is gewenst bij bestellingen,
teneinde vergissingen te voorkomen;
in sommige overzeese gebiedsdelen
worden geheel verschillende dieren
soms met dezelfde benaming aange
duid. Bovendien houdt men in elk
geval in Wassenaar een uitvoerig
kaartsysteem bij, waarop alle dieren
met hun bijzonderheden genoteerd
staan. De daarin vermelde gegevens
omtrent voedering, gedrag, voort
planting, ziekten enz. zijn weten
schappelijk van betekenis en vormen
een bron van waardevolle informatie
voor de practyk.
Wie eens achter de schermen van
een dierenpark een kykje neemt, ont
dekt, dat de exploitatie daarvan veel
zorg en ook veel kosten vereist. Zyn
waardering stijgt erdoor, want het
blijkt, dat men zich veel moeite ge
troost, om de toeschouwers goedver
zorgde dieren te tonen en daardoor
de belangstelling en ook de liefde
voor de levende have der natuur te
wekken en te versterken.
Handel, hard werken en politiek.
(Van onze correspondent).
Op 't platje van de Simpang-so-
eieteit zitten drie heren, voor hen drie
gele glazen bier met een miezerige
manchet. Drie witte pakken, doorge-
transpireerd op de rug. Het gesprek
gaat over patjols, duizenden patjols,
onontbeerlijk werktuig van de Indo
nesische tani. Er moesten patjols ko
men en nu zijn er patjols. Prijzen en
levertijd vliegen hier op 't platje, in
een spits zakengesprek, als goed ge
speelde tennisballen heen en weer.
Een van de heren loopt rood aan.
Hij neemt een grote slok bier en bet
zich het voorhoofd met een zakdoek.
Hij veegt zijn hals schoon en zegt,
dat het warm is. Dan werpt hij zich
weer in het gesprek over de patjols.
Als er resultaten bereikt zijn en
deze schriftelyk zullen worden be
vestigd, zyn de drie heren onmiddel
lijk weg. In him zakenauto's vliegen
ze naartja, naar blikjes melk,
corned beef, Hollandse korstloze
kaas, electro motoren, dryfriemen,
enz., enz.
In het ondernemingshui3 in de
gunung zit de jongeman. Het is half
één 's nachts, nog steeds werpt hij
getallen uit. Elf cent afschryving
per dag; onderhoud ondernemings
weg; zeshonderd gulden gratis tex-
tielverstrekking; dagelijkse rystuitde-
ling zoveel; verbouwing kampong
huisjesen aan de andere kant
komt: „dagelykse productie van de
tuin".
Hij gaapt, want hij is moe en hon
gerig. Hij rilt, want het is koud de
laatste tijd in de bergen. Straks nog
even een ronde maken over het hel
verlichte emplacement en de wacht-
wakker schudden. Daarna naar bed.
Morgen weer de tuin in, van 6 tot 6
lopen, vloeken, ergeren, lopen, verbe
teren, lopen. Na het avondeten weer
een duik in de administratie; achter
het bureau met boven zich tegen de
uitgeslagen muur de groene baret
met het witte lintje. Wat een tijd...
Wageningen. Nu hebben we Sarbu-
pri.
TWEE FOUTEN.
„Sjahrir maakte twee fouten, Ling-
gadjati en Renville", de jonge In
donesiër zegt het rustig. In zjjn stem
klinkt de overtuiging. Zijn collega
achter het grote bureau kijkt hem
aan met een nietszeggende blik. Toch
weet hij, wat hij moet denken. Het
onberispelijke Nederlands wijst hem
de weg. Hij spreekt zelf drie talen
en bezocht de Technische Hogeschool
in Bandoeng. Alleen beweert de an
dere te vlug en denkt minder. Daar
om vliegen die ander de woorden uit
de mond. Woorden als: Strijd, voor
het volk, wij intellectuelen, de massa,
koloniaal, eenheid.
Zijn bruisend enthousiasme sleept
hem mee. Hij is oprecht en meent al
les ook goed. Hij voelt alle noden,
ziet alle zwakke plekken, windt zich
op over de fouten van hét verleden
en ziet de toekomstzo groots
zo prachtig. Alleen de weg er naar
toe is zo vaag. Als de Indonesiër
achter het bureau hem zegt„Ter
zake", dan is het antwoord: „Ik heb
hier die aanvraag No. 220/3".
Dat is bijna 7000 gulden bij elkaar
en ik moet dat tekenen als hoofd
van de technische dienst, maar die
verantwoording wil ik niet alleen
dragen". Alles in onberispelijk Ne
derlands. Aan de muur hangt een
bordje Pakai Bahasa Indonesia
de Indonesische taal moet gebruikt
worden.
IJSKOFFIE.
Bij de Verkeersinspectie zit een
Nederlander en leest een Saturday
Evening Post. Voor hem ligt een
pakje sigaretten, het is bijna leeg.
In de asbak tientallen peukjes. Hij
slaat het tijdschrift dicht precies op
een pagina met de nieuwste Buick,
die ons naar Those Faraway places
kan brengen.
In het kantoor ratelen enkele
schrijfmachines. Een Chinees hangt
verveelt over de toonbank. Hij wacht
op papieren. De oppas komt binnen
met ijskoffie. Zet een glas met rin
kelende ijsblokjes op het bureau
van de Nederlander en doet netjes
het dekselje op het glas. „Permis
sie toean." „Trima Kassi".
Hij gaat verder met zijn blaadje.
Overal ijskoffie, overal dekseltjes.
Bij dat glas ijskoffie, bij het uitge
zakte gezicht van die Chinees, by de
ratelende schrijfmachines neemt de
Nederlander-adviseur een mooi
schoon wit vel papier, schuift de dop
van zijn parker 51 en begint te schrij
ven.
„Beste Jan en Lies. 't Is niet zo
lang geleden dat ik jullie schreef,
maar de laatste"
Daar dacht ik aan, toen ik*uit de
bioscoop kwam. En daarom verwon
derde het me niets, dat in de zaal,
waar die „prachtfilm" gedraaid werd,
vijftig mensen zaten, maar de mu
sical „Luxury Liner" twee weken
lang uitverkocht was.
Nadruk verboden.
Ten gevolge van een tropische orkaan, die over Florida woedde, werd
de stad Savannah (Ga) door een hevige regenval verrast. Op laag ge
legen plaatsen kwam het water tot 2 nieter hoog te staan. Deze foto
toont U Clark's autokerkhof te Savannah na de regenval. 4
Wat men in Rusland verdient.
(Van onze Haagse redacteur)
DEN HAAG, Sept. In Amerika, dat al van ouds „het land van de onbe
grensde mogelijkheden" wordt genoemd, verstaat men de kunst van het re
clame maken, niet alleen voor de producten, die men op de markt brengt,
maar ook voor Amerika zelf.
'Een staaltje daarvan heeft de jaarbeurs te zien gegeven, die kortgeleden
te Wisconsin is gehouden. Tienduizenden Amerikanen zyn daar in de gele
genheid geweest uit de eerste hand kennis te nemen van de voordelen, die
men er het systeem van de vrije onderneming toekent en wel door een ver
gelijking, die men gemaakt heeft met de resultaten van de communistische
huishouding van Sowjet-Rusland. In een speciale tentoonstellingsruimte
werd werden cijfers en gegevens in beeld gebracht, die het het Amerikaanse
van Arbeid verzameld had. Zij gaven een aanschouwelijk overzicht van het
aantal uren, dat arbeider in elk land moeten werken om de dagelijkse beno-
digheden te kunnen kopen.
Zo konden de bezoekers onder meer BIER.
constateren, dat in Rusland een arbei- Een half litertje bier is een zeldza-
der 43 minuten moet werken om voor me luxe voor de communistische ar-
een klosje garen te kunnen betalen. In beider, daar hij hiervoor 171 minuten
de Verenigde Staten behoeft de ge-1 moet werken; mocht hy aan wodka de
middelde arbeider hiervoor slechts IVz 'oorkeur geven/'in moet hij voor een
minuut te werken. Voor een katoenen
jurk moeten de Russen 31 uur en 51
minuten werken en de Amerikanen
slechts 2 uur en 22 minuten.
DE LONEN.
Als deze uitersten inderdaad geheel
juist zijn dan is het interessant om na
te gaan, hoe lang een Nederlander
moet arbeiden om de artikelen, die in
de vergelijkingen genoemd zijn, te
kunnen aanschaffen. De lonen lopen
hier te lande uiteeen, doch wanneer
men het gemiddelde neemt van wat
een arbeider hier verdient zou dat
ver van een gulden per uur verwij
derd liggen? en men zet daar de in
Nederland geldende prijzen naast, dan
blijkt, dat de Nederlandse arbeider er
niet zo goed voor staat als zijn Ameri
kaanse collega, maar dat hij het in elk
geval stukken beter heeft dan de wer
kers in de Sowjet Russische heilstaat.
Laten we nog enkele getallen noe
men: om een costuum te kunnen ko
pen, moet de Russische arbeider onge
veer 14 weken werk verrichten in ver
gelijking met minder dan een week.
die de Amerikaanse arbeider hiervoor
nodig heeft.
Voor een pond thee moet de Russi
sche arbeider 25 uur werken, tegen de
Amerikaanse arbeider minder dan een
uur.
Een taaie beverrat.
Een landbouwer uit Heel,
nabij Roermond, zag Woensdag
ochtend in een beek een dier
zwemmen dat hij niet kende.
Hij nam een riek en wierp deze
het beest in de rug, dat echter
met dit „harpoentje" rustig
door zwom. De landbouwer,
die zo zijn riek dreigde te zien
verdwijnen, sprong in het wa
ter en trok riek en beest op 't
droge. Het dier bleek een be
verrat te zijn van een soort
dat alleen in de moerassige
streken van Noord-Amerika
voorkomt. De rat was van kop
tot staart precies 87 c.m. lang
^eii^iac^een^gewicht^an^^cg^^
Deense regering blijft aan
De Deense socialistische minder
heidsregering, die 9 Augustus aftrad,
heeft besloten aan te blyven, nadat
een week lang vergeefs getracht was
met de andere partyen tot overeen
stemming te komen over een meer
derheids-coalitie-regering.
halve liter van dit vocht zelfs nog lan
ger werken, namelijk 23 uur en 50 mi
nuten. Zelfs roken is een voorrecht
want voor een pakje cigaretten moet
hij 2 uur en 4 minuten werk verrich
ten.
In tegenstelling hiermede kan de
Amerikaanse arbeider een half liter
tje bier in 6% minuut verdienen, een
halve liter whiskey in 1 uur en 35 mi
nuten én èen pakje' sigaretten in 9 mi
nuten.
Om de prijs voor een pond ossen
vlees te verdienen moet men in de
Verenigde Staten 29 minuten, doch in
Rusland 4 uur 14 minuten; voor een
pond spek 30 minuten in de Verenigde
Staten en 7 uur 46 minuten in Rusland;
voor een pond kippenbout moet de
Amerikaan 26 minuten en de Rus 5
uur 5 minuten werken.
KLEDING.
Op het gebied van de kleding bleek,
dat een paar herenschoenen in de
Verenigde Staten 7 uur 13 minuten ar
beid vereist, in Rusland daarentegen
104 uur; een wollen herencostuum in
de Ver. Staten 25 uur en 20 minuten
tegen 178 uur 25 minuten in Rusland
en dan nog wel voor een niet zuiver
wollen costuum,n wollen damesjapon
vereist in de Verenigde Staten 12 uur
54 minuten arbeid, doch in Rusland
niet minder dan 252 uur 54 minuten.
Ook op velerlei ander gebied werd het
grote verschil tussen de Verenigde
Staten en Rusland in beeld gebracht,
onder meer op het gebied van de huis
vesting, de economische ontwikkeling
het transportwezen, communicatiemid
delen enz. Zo bleek bijvoorbeeld dat.
terwijl de Russische huisvrouw slechts
een bezem ter beschikking staat voor
het verrichten van het huishoudelijk
werk. de Amerikaanse vrouw de be
schikking heeft over een electrische
stofzuiger, een koelkast en een wasma
chine.
U kent toch de geschiedenis van de
Amerikaanse arbeidersdelegatie, die
een bezoek bracht aan Rusland en aan
de communistische vakbondsman, die
't gezelschap rondleidde, vroeg: „Van
wie is die grote fabriek daar?"
Het trotse antwoord luidde: „Die
is van de arbeiders".
„En van wie is die auto, die ervoor
staat?"
„Die is van de directeur".
Enige tijd daarna brachten de Rus
sen een tegenbezoek aan Amerika.
Voor een grote fabriek staande, vroe
gen zij: „Van wie is die fabriek?"
,,Die is van de directeur", antwoord
den de gastheren.
„En van wie zijn al die auto's?"
„Die zijn van de arbeiders".
(Nadruk verboden).
85. Waar was Jimmy Brown gebleven? Dat
was de vraag, waarmee alles, wat iets te maken
had met het Circuit van Dwaalhuizen, zich bezig
heild. Jimmy was met meneer Babbel op z'n rug
kwaad weggereden en sindt dat ogenblik was hij
spoorloos verdwenen. Het peleton was intussen
al twee-driemaal voorbij gesnord, maar van Jim
my Brown had niemand iets te zien gekregen.
Het Wereldgebeuren
Het aftreden van de Amerikaan
se minister van defensie, Johnson,
zal door weinigen in de Ver. Staten
betreurd worden. Johnson zelf gaf
als commentaar, dat hij verwacht
had bij een nauwgezette vervulling
van zijn taak meer vijanden dan
vrienden te krygen en dat die ver
wachting was uitgekomen. Inder
daad. reeds aanstonds na zijn be
noeming was Johnson net mikpunt
van een felle Republikeinse campag
ne, die zelfs in 'n deel der pers enig
schandaal veroorzaakte. Beweerd
werd. dat Johnson niet om zijn be
kwaamheid was benoemd, doch om
dat hij een belangrijk financieel
aandeel had gehad in de financiering
van Trumans verkiezingscampagne.
De kwestie van de B-36 bommen
werpers werd hierbij eveneens in 't
geding gebracht. Later luwden de
beschuldigingen, doch het beleid van
minister Johnson bleef in veler ogen
de kenmerken van dilletantisme
dragen.
Johnson begon met een politiek
van bezuiniging op de militaire uit
gaven voor te staan, wel zeer onge
bruikelijk by een minister van De
fensie. Van het toegestane bedrag
van ruim 14 milliard op de vorige
begroting was zelfs een milliard nog
niet besteed, toen de strijd op Ko
rea begon. Vanzelfsprekend werd
hem daarop door de militaire leiders
verweten voor onvoldoende voorbe
reiding te hebben gezorgd. Johnson
zag in met zijn bezuinigingspohtiek
verkeerd te hebben gehandeld en
ging om zijn prestige te redden tot
het andere uiterste over. Hij ver
klaarde na Korea een defensiebegro
ting van 50 milliard nodig te achten
in plaats van de vorige 14 milliard.
Daarmee Itreeg hij zijn Republikein
se ciritici mee, maar nu kwam
Johnson in conflict met minister
Acheson en zijn raadgevers. Temeer
daar Johnson zich in stilte ging
scharen achter degenen, die open
lijk een „preventieve oorlog" predi
ken, een denkbeeld, dat door Ache
son steeds in de felste bewoordingen
verworpen wordt en dat niet ten
onrechte.
Eind Augustus legde de onder-mi
nister van Marine, Matthwes, te
Boston de onvoorzichtige verklaring
af dat men Rusland vredelievendheid
moest afdwingen door een preven
tieve oorlog. Minister Johnson liet
aan Acheson over deze verklaring
te desavoueren, hoewel de minister
van Defensie in de eerste plaats de
verantwoordelijkheid droeg. Aange
nomen wordt, dat Johnson de rede
van Matthews had goedgekeurd om
dat hij het er grotendeels mee eens
was.
Een andere tegenstelling tussen
Johnson en Acheson had betrekking
op Duitsland. De laatste wilde her
bewapening van Duitsland opnemen
in het programma voor militaire
hulpverlening aan de bondgenoten.
Johnson echter verklaarde in de Se
naatscommissie voor de toewijzingen,
dat Duitsland niet in zijn plannen
was inbegrepen.
De slechte samenwerking tussen
de top-figuren in het kabinet heeft
tenslotte geleid tot het vrijwillig
heengaan van Johnson, hoewel hy
ongetwijfeld vóór zijn besluit wel
een onderhoud zal hebben gehad met
president Truman.
Met Marshall, de nieuwe minister
van Defensie zal de samenwerking
zeker beter vlotten. In de periode,
dat Marshall minister van Buiten
landse Zaken was en Acheson onder
minister. was er zelden verschil Van
mening. Marshall's naam is boven
dien verbonden aan „plannen", zo
dat vermoedelijk binnenkort een mi
litair hulpverleningsplan ter tafel
zal worden gebracht, passend in
Achesons politiek. Voor minister
Acheson is de verandering in het de
partement van Defensie een ver
sterking van zijn positie.
K.N.A.C. geeft goede raad
aan berijders van
bromfietsen.
Meer en meer blijkt, zo schrijft de
K.N.A.C., dat de berijders van fiet
sen met hulpmotor een klasse op
zichzelf vormer, in het heterogene,
vooral de buitenlanders rommelig
aandoende, Nederlandse wegverkeer.
Deze 50.000 semi-motoristen (welke
per maand met 10.000 toenemen) zijn
plotseling geplaatst in een speciale
snelheidssfeer, waaraan zij zich,
vooral indien zy „op jaren" zyn ge
komen, niet voetstoots kunnen aan
passen, zodat veelvuldige risico's en
conflicten ontstaan.
Daarom raadt de K.N.A.C. be
stuurders van deze vervoermiddelen
dringend aan, indien het maar enigs
zins mogelijk is, de rijbanen, uitslui
tend bestemd voor snelverkeer, t«
vermijden en op de rijwielpaden met
geen grotere snelheid dan 20 km per
uur te rijden.
De bestuurders van rijwielen met
hulpmotor dienen er zich van be
wust te zijn en daarmede dus ter
dege rekening te houden dat be
stuurders van auto's en motorfietsen
hen moeilijk van fietsers kunnen on
derscheiden. Ten opzichte van laatst
genoemde categorie en van elkaar
moet worden aanbevolen (buiten de
voorrangsweg) de regel rechts gaat
voor, toe te passen.
Op autowegen vormen de fietsen
met hulpmotor een groot gevaar voor
zichzelf en voor het snelverkeer.
Puinruimers kwamen terug
om in te breken.
Twefe Utrechtenaren, die in 1945
in de Steenstraat te Arnhem puin
hadden geruimd, haalden in de nacht
van 4 op 5 April jj. uit een winkel
aan deze straat coupons herenstof
ter waarde van meer dan 5000.
Zy sneden een ruit door en laadden
daarna de coupons op hun auto. In
Amsterdam werden de stoffen aan
de man gebracht. De ene man had in
1946 in dezelfde winkel coupons ge
stolen. Ook in Tilburg hadden beiden
him slag geslagen. Zy werden ook
vroeger reeds enige malen veroor
deeld. Voor de Arnhemse rechtbank
werden nu straffen van twee en één
jaar geëist.
