Een blij lied uit elfhonderd jonge
kelen ruiste over de Markt
De stad van M. A. de Ruijter
juichte Koningin en Prins toe!
Koninklijk paar reed in een calèche
door het juist ontwaakte Middelburg
Indrukwekkende rit over Schelde-
terrein
KONINGIN ONTMOETTE
JEUGD VAN MIDDELBURG
De hofleverancier
2
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Viermaal boden kindéren bloemen aan.
Een schat van mooie herinneringen hebben KoninginJuliana-en Prins
Bernhard mee kunnen nemen van hun bezoek aan.Middelburg, maar aan
niets zullen zy later met zoveel vreugde terugdenken als aan de merk
waardige rjjtoer, Zaterdagmorgen door de nog maar juist ontwaakte stad.
Inderdaad, een merkwaardige rijtoer, want wie had tevoren kunnen
bevroeden, dat jdeze jubeltocht zoveel minder plechtig en zoveel intiemer,
dan was venvacht, zou verlopen Dat het een rit zou worden, waarvan
niet alleen de kijkers langs de route, maar ook de koninklijke gasten zélf
met overgave konden genieten, omdat de spectaculaire stoet niet behoefde
.té rijden in het spoor van een star formalisme Het ging zo heerlijk-van
zelfsprekend toe, zo rustig en toch zo feestelijk, zo groots in alle eenvoud,
dat het voor de toeschouwers bijna onmogelijk was dit. alles in één ogen
blik te verwerken, zéker onmogelijk om er onbewogen onder te blyven...
De grote stroom van Walcherse feestvierders naar de stad was nog
niet begonnen daarvoor was het nog te vroeg en dus waren het in
hoofdzaak Middelburgers, die de binnensta/1 bevolkten. Daar zjj echter
bijna allen hun schreden hadden gericht naar de „strategische punten",
was het in vele straten ja, zelfs de Korte en de Lange Delft won
derlijk rustig. Maar welk een aanblik boden deze stille straten met al
haar vlaggen, oranje en veelkleurige bloemen, met het zachte ochtend
licht, dat zich hechtte aan deurposten en kozynen en de schoonheid van
al. die mooie oude gevels accentueerde! Hoe grandioos was het gezicht
van de naderende vorstelijke stoet met de trippelende, fiere paarden, het
felle rood en blauw van -jockeys- en lakeienuniforraen, de prachtige ca
lèche, waarin een stralende Koningin en een vriéndelijk lachende Prins
gezeten waren!
En dan tenslotte de triomphale apotheose, de aankomst op de Markt,
waar duizenden tezamen waren gestroomd en met ontroering beluister
den. hoe Middelburg's jeugd haar liefde voor Oranje uitte met een bljj
lied. dat ruiste over het grote plein en dat in ademloze stilte werd aan
gehoord. Een schoner slot had de onvergetelijke rijtoer op deze klare
zomermorgen niet kunnen krjjgen......
Precies om kwart voor negen ver
lieten Koningin en Prinshet jacht
„Piet Hein" en betraden de Rouaan
se kaai onder het gejuich van de
daar verzamelde menigte. De Konin
gin was gekleed in een zachtblauw
gewaad en droeg een zomerhoed in
dezelfde kleur en bruine schoenen;
de Prins droeg een donker costüum.
Zij begroetten aan de wal - de Comr
missaris der Koningin, jhr. tnr. A. F..
G. de Casembroot, die zijn fraaie
ambtscostuum metsteek, en sabel
droeg én de burgemeester van Mid
delburg, rar. dr. Bolkestein. Tijdens
het van boord gaan speelde het mu
ziekkorps van de Stoottroepen uit
Den Bosch liet „Wilhelmus".
"Koningin Juliana inspecteerde na
de begroeting de keurig opgestelde
erewacht der C.O.A.K. en nam ver
volgens naast haar gemaal plaats
in de met zes paarden uit de konink
lijke stallen bespannen calèche. Dé
rijtoer kon een aanvang nemen.
De stoet van koetsen en ruiters le
verde een prachtige aanblik op.
Voorop gingen Rijkspolitiemannen te
paard, daarop volgde een rijtuig,
waarin zich de commissaris van po
litie. de heer M. A. Reneman. bevond,
vervolgens de koetsen, waarin jhr.
De Casembroot en de burgemeester
gezeten waren, dan een rijtuig met
gevolg van het koninklijk paar. Twee
jodkey's, gekleed in rode jasen, met
goud "bestikt en witte broeken en te
paard gezeten, gingen de koninklijke
calèche vooraf, waarop eveneens
twee jockey's stonden. De stoet werd
gesloten door een tweede rijtuig met
gevolg en bereden politie.
IN DE LANGE DELFT.
Van de Rouaanse kaai reed men
over de Beatrixbrug, de Rotterdamse
kaai, de Noordzijde van de Dam en
door de Korte Delft naar de Lange
Delft, waar voor het pand van de
heer L. Helder een ogenblik halt
werd gehouden.
Namens de Koninklijke Vereniging
„Uit het VolkVoor het Volk" wer
den hier bloemen aan Koningin Ju
liana overhandigd. Deze belangrijke
daad verrichtte de zes-jarige Yvon
ne Marijke Mazure, die op onbevan
gen wijze het fraaie bouquet rode
anjers aanbood.
De kleine Yvonne is het doch
tertje van de heer Chr. Mazure,
die zelf In 1921 by het eerste be
zoek aan Middelburg van Ko
ningin .Juliana toen nog een
jong prinsesje ook bloemen
heeft aangeboden, zonder dat
dit overigens tevoren in scène
was gezet.
-Koningin Wilheimina en haar
dochtertje woonden toen het was
op 15 September 1921 op het Ab
dijplein een uitvoering by van „Me-
dioburgum". Na afloop kwamen dé
kleine Chris Mazure en Mientje Fre-
deriks. in Walckérse dracht gekleed,
naar voren en overhandigde het jo
chie het prinsesje met zijn linker
handje een bos bloemen. Konin
gin Wilheimina vond dit moment zo
aardig, dat er op haar speciaal ver
zoek een foto van -werd gemaakt. Na
afloop zei de kleine Mazure tot zijn
vdder: „Ik krijg wel eens een stand
je" als ik onbeleefd ben, maar nu
Pluim op politiepet.
Niet alleen de Rijkspolitiemaar
ook de mannen van de Middelburgse
gemeentepolitie komt een pluim op
'de pet wel toe! Z\j stonden voor een
zware taak men denke alleen
reeds aan de twee koninklijke rij
toeren en het uitgebreide program
ma van feestelijkheden maar vol
brachten deze op uitstekende wijze.
De leiding was goedde uitvoering
der bevélen stipt en (wat even be
langrijk is) soepel. Geen vervélende
incidenten, harde woorden of klap
pen, geen mislukkingen of overor.ga-
nisgtie het liep alles op rolletjes
en dat tot grote bevrediging niet al
leen van de politiemannen zelf,, maar
ook en vooral van het publiek, dat
zich overigens uitstekend gedisci
plineerd gedroeg. Er behoefde maar
één man wegens dronkenschap te
worden opgebracht en maar twee,
die elkaar een mep hadden gegeven,
een lesje te worden gegeven. Alle
huUel
heeft de prinses een standje van haar
moeder gehad, omdat ze ons vergat
te bedanken......"
Maar nu was het de beurt van
Yvonne om bloemen aan te bieden
zy deed het keurig. Koningin
Juliana dankte de peuter met enkele
lieve woorden en liet vervolgens drie
leden van het' centraal bestuur van
.Uit het VolkVoor het Volk" de
heien L. A. Schenk, voorzitter,TJ. P.
'van 't Hóf-f," secretaris en L. M. Hel
der, penningmeester door de bur
gemeester aan zich voorstellen. Daar
na zette de stoet zich weer in bewe
ging en werd een zegetocht gemaakt
over de met talloze mensen omzoom
de Markt en door de Lange en Korte
Nóordstraat.
ALLERAARDIGST MOMENT.
Op het Noordpoortplein wachtte
het koninklijk paar een alleraardigst
tafereel. Vóór het Gasthuis hadden
zich alle verpleegsters in hun frisse
witte uniformen cn alle patiënten,
welke daartoe in staat waren geble
ken opgesteld. Hartelijk bejubel
den zij de hoge bezoekers, die vrien
delijk terug groetten.
Een jonge patiënte, de 16-jarige
Riet de Graaf uit Middelburg, trad
in gezelschap van de heren W. Ber
denis van Berlekom, voorzitter van
de „Godshuizen" en L. J. H. Bron-
gers, directeur-geneesheer van het
ziekenhuis, naar voren en overhan
digde bloemen. Het koninklijk paar
maakte hierna kennis met beide he
ren. Vóórdat weer verder werd gere
den, informeerde de Koningin, of alle
patiënten buiten" hadden kunnen ko
men, waarop geantwoord werd, dat
slechts weinigen hiertoe niet in staat
waren.
Rijdende over de rustige singels
hadden Koningin en Prins gelegen
heid uit te zien over het mooie, vlak
ke Walcherse land, gekleurd met een
gamma van zachte pasteltinten en
waarboven 'n prachtige wolkenlucht
hmS' KINDERZORG rRESENT.
Een dërde oponthoud had plaats op
de Veerse Singel, waar de - calèche
precies voor de feestelijk getooide
oprijlaan naar het jongenshuis van
Koninklijk gezin maakte
vaartocht over het
Keeten.
Zondagmiddag om 12 uur
meerde het koninklijk jacht
„Piet Hein" in de haven van
St. Annaland; Met een motor
sloep maakte hét koninklijk
gezin een vaart door het Kee
ten. Later voer de „Piet Hein"
naar Zijpe.
Ambtswoning Commissaris
der Koningin residentie
Het wekte bij velen verbazing Zater
dagmorgén de koninklijke standaard
de oranje vlag met het blauwe
kruis boven de ambtswoning van
de Commissaris der Koningin aan
de Korte Burg te Middelburg te zien
waaien. Immers wordt de standaard
bij eten koninklijk bezoek aair-^cn
officieel gebouw nimmer geplaatst,
daar dit alleen mag geschieden,
wanneer het gebouw als koninklijke
residentie moet worden beschouwd.
En het koninklijk paar had in de
ambtswoiting van Jhr. De Casem
broot niet overnacht.
De reden, waarom de standaard
hier wapperde, was de omstandig
heid, dat de Koningin deze woning
voor korte tyd als residentie wenste
te gebruiken om er de gouverneur
van Oost-Vlaander en In audiëntie te
ontvangen.
Maar ook op het stadhuis van
Vlissingenwerd Zaterdagmorgen de
standaard gehesen. Het is namelijk
een oud privilege van de Scheldestad,
dat het stadhuis by een bezoek door
een vorst of vorstin uit liet. Oranje
huis automatisch koninklijk paleis
wordt.
de vereniging „Kinderzorg" stil Meld.
Aan weerszijden van de weg stonden
de pupillen uit dit jongenshuis en uit
het meisjeshuis in Serooskerke met
hun leiders en leidsters opgesteld en
zwaaiden vrolijk met hun papieren
vlaggetjes. Twee pukken, Leo Vier
beek uit Middelburg en Riesje van
Herk uit Serooskei-ke, die brede oran
je sjerpen om hadden, overhandigden
H. M. hier bloemen. De voorzitter
van de vereniging „Kinderzorg" en
de directeur der tehuizen, ds. A. dc
Vries en de heer J. van der Windt,
werden voorgesteld.
Belangstellend informeerde de Ko-
nlngin naar het doel van deze ver- 1 aan te horen,
eniging. Ds. de Vries lichtte haar
hierover in en vertelde, dat niet alle
kinderen ter begroeting aanwezig
konden zyn, omdat een aantal mo
menteel in Haamstede kampeert. Hy.
vestigde er de aandacht, van het ko
ninklijk paar' op. dat ook oudere pu
pillen onder de hoede van dé vereni-
Het „huwelijk" in Kinderstad te Vlissingcii, waarvan H. M. de Konin
gin en Z. K. H. Prins Bernhard getuige waren.
ging staan en duidde daarbij op Wim
Vermeule, die voor zeè-officier stu
deert en die. kwiek in zijn uniform,
bij de ingang de clubvlag van .Kin
derzorg" torste.
DOOR HAGEN VAN MENSEN.
Door de nauwe straten, welke rond
om de Oostkerk liggen, reed de stoet
naar het Molenwater, waar vele be
langstellenden zich haddën verzameld
en waar het Leger des Heils en de
gymnastiekvereniging „Wilheimina"
stonden opgesteld. Langs Heren
gracht, Seisdam en de drommen men
sen bij het Militair Hospitaal ging de
rit verder. Door een haag van jui
chende Middelburgers, waarvan ve
len Koningin en Prins nimmer tevo
ren zó goed hadden kunnen zien, re
den de open rijtuigen in de Lange-
viele. Het gejubel plantte zich voort
tot het de mensenmassa op de Markt
had bereikt en daar aanzwol tot een
daverende ovatie, toen de calèche stil
hield vóór het Stadhuisbordes. Even
zag het er naar uit. dat Koningin cn
Prins dit bordes zouden betreden,
doch zy besloten de aubade van de
schoolkinderen zittend in hét rijtuig
MAGISTRAAL MOMENT.
Het was een machtig momentf toen
de strijkers de eerste accoorden aan
hun instrumenten ontlokten én; even
later heldor uit elf hónderd jonge ke
len het vreugdevol en melodieus wel
komstlied schalde. Een moment van
diepe symboliek, zoals Koningin en
Prins daar onbewegelijk luisterden
met achter zich-de hoog opryzende
gevel van het Stadhuishals zinnebeeld
van de erfenis, die het verleden ons
hééftnagelaten, vóór zich de schare
van ongekunstelde meisjés en jon-'
gens, aail wie de taak zal zyn aan de
tóekomst van ons land en volk te
bouwen. Het was een lang lied. dat
de kinderen ion geil en tóch duurde
het voor ieiler daar op dè Markt veel
te kort....!. Magistraal eindigde het
met het zesde'.couplet Van ons volks
lied.
Vóórdat de aubade begon, had dc
10-jarige Fientje1 Kerkhove. die wei
nige .ogenblikken tevoren daartoe
was uitverkoren, uit naam van alle
1100 kinderen aan H. M. een bou
quet lila bloemen met linten, in de
Middelburgse kleuren gepresenteerd,
na afloop stelde de burgemeester de
componist en dirigent, de heer Jan
Kuiler, voor. Koningin Juliana en
Prins Bernhard betuigden, hem hun
erkentelijkheid voor déze charmante
kinderzang. Helaas was het onmoge
lijk ook met de tekstdichter kennis
te makenzoals men weet is de heer
H. den Engelsman enige tijd' geléden
gestorven.
Wuivend en lachend -naar de tallo
zen op dc Markt. Niéuwe Burg,
Groenmarkt en Korte Burg begaf
het koninklijk paar zich vervolgens
naar de Statenzaal, waar de ont
vangst werd gehouden.
ER WAS BLIJDSCHAP IN KINDERSTAD!
IDoor dc geweldige machine-werkplaats van de Kon. Mij. „De Schelde"
te Vlissingen. onder de helling van de in aanbouw zynde schepen, langs
de Uitte „Colomble", slingerde zich Zaterdagmorgen een stoet van auto's'
en langs dat slingerpad stond in hagen het personeel van „De Schelde"
opgesteld.
Dat was een ongewoon en daarom heel indrukwekkend schouwspel.
H.M. de Koningin en Prins Bernhard bezochten deze scheepswerf, waar
het hart van werkend Vlissingen klopt.
Kort tevoren was de koninklyke stoet uit Middelburg gearriveerd aan
de 'grens van de gemeente Vlissingen, waar burgemeester mr. B. Kolff
de koninklyke gasten had verwelkomd. Daarna ging de rit door het
nieuw Vlissingen waar Koningin en Prins een duidelijk beeld kregen van
de grote vernieuwing en herleving, die zich in deze stad heeft voltrokken
na 1945. De drukte langs de bevlagde en versierde straten en wegen was
enorm en het enthousiasme was groot. Door de nieuwe wyk ging het
naar de oudere stad.
Voor het ziekenhuis „Bethesda"
stopte de koninklijke auto. Niet al
leen de lopende patiënten waren in de
tuin aanwezig, maar ook tal van zie
ken konden in deze tuin van hun bed
den de hulde gadeslaan die „Béthes-
da" bracht door het aanbieden van
een prachtig bouquet rose anjers aan
H.M. de Koningin. De jongste zuster,
mej. Rita Steketee. overhandigde de
ze bloemen, bijgestaan door de adj.-
directrice, zr. M. J'. Blok.
De verpleegsters, doktoren en al
len. die in het ziekenhuis werken,
hadden zich voor het gebouw opge
steld.
De Koningin dankte hartelijk en
daarna werd langs Badhuisstraat en
Zang, bloemen en blijdschap
(Slot van pag. 1)"
Z.K.H. Prins Bernhard-was inmid
dels in een levendig gesprek gewik
keld met de heer Ir. C. W. C. van
Beekom, Rykslandbouwconsulent voor
de Zeeuwse eilanden tc Kruiningen.
Bij een bezoek aan het eiland Goe-
ree-Overflakkec maakten; Koningin
en Prins destijds kennis met ir. Van
Beekom en de Prins had hem nu
onmiddellijk herkend.
Hij stelde de heer Van Beekom tal
van "vragen over het herstel van de
geïnundeerde grond, over. "de oogst-
aepressie, ovèr teleurstellingen#in de
opbrengst van sommige gewassen en'
andere landbouwkundige onderwer
pen. Ook wisselden de Prins en de
heer Van Beekom. die. zoals bekend,
beiden kort geléden de Verenigde
Staten bezochten, ervaringen over
Amerika uit.
ONT V AKST BELGISCHE
GOUVERNEUR.
Al spoedig was het tijdstip aange
broken, dat het koninklijk paar
moest vertrekken. Toen het de zaal
Wilde verlaten, werd door de geno
digden dc kreet „Leve de Koningin!
Léven de Prirfe!" aangeheven, wa'ar-
vöoi' enige malen met vriendelijke
bpigingen gedankt werd. -
Door een haag van padvinders be
gaven de hoge gasten zich naar de
ambtswoning van jhr. De Casem-
bróót, waar fl© Gouverneur van
Ooét-Vlaamlëren, de hëèr M. E. van
dé Bogaerde. als vertegenwoordiger
van de Belgisch© Koninklijke Prins,
zijn opwachting maakte. De Gouver
neur. die in ambtscostuum was ge
kleed,- was vergezeld van de hono
rair© consul van België, de heer ing.
U F. M. J. Wats te Sluiskil.
Een grote menigte op Korte Burg
en Groenmarkt wachtte inmiddels
popelend op het moment, dat het ko
ninklijk paar naar buiten zou treden.
Zy zag eerst de Gouverneur van
Öost-Vlaanderen vertrekken en toen
was eindelijk het ogenblik daar, dat
dë Koningin en de Prins, begelëid
door de Commissaris der Koningin
en mevr. De Casembroot, de ambts
woning verlieten. Andermaal wer
den zij hartelijk toegejuicht en we
derom, maar nu uit hondèrden kelen,
Oprit naar. de boulevard gereden. Bij
tie Gevangéntoren stonden alle groe
pen van plaatselijke padvinders en
padvindster.s opgesteld."
De Koningin onderhield zich m.et
mevr. Kolff, de beschermvrouwe, en
informeerde belangstellend naar de
padvinderij in Vlissingen. De jongste
kabouter. Jetty Kamermans, kreeg
gelegenheid bloemen aan te bieden en
na dit aardige moment zette de stoet
zich in beweging om daarna weer te
stoppen voor de gebouwen van liet
Nederlands en het Belgisch loodswe
zen.
By het Belgisch Loodswezen wer
den bloemen aangeboden door Nicole
de Bruijkere. die daarbij werd geas
sisteerd door de heren Bok en Van
den steenwegen.
By het Nederlands Loodswezen
werden bloemen overhandigd door
klonk het enthousiaste „Leve de Ko
ningin! Leve de Prins!"
DE LAATSTE GROET.
Langzaam reed de stoet van auto's
de kap van het koninklyk voer
tuig was neergelaten door de
stad naar de Loskade. Ovérweldi
gend was de geestdrift van de dui
zenden langs de route, die. massaal
en aangrijpend hun geliefde- Vórstin
en haar Gemaal de laatste groet
brachten. Een symphonic, van geju
bel klonk over de eivolle, kleurige
feestende stad, rijen dik stonden
overal waar de stoet passeerde jui
chende, lachende, armen en vlagge
tjes zwaaiende mannen, vrouwen en
kinderen en ware er - geen perfecte
polltJeafzetting geweest, zij zouden
met de koninklijke auto mee zijn ge
draafd om nog wat langer hun Ko
ningin, hun Prins bij zich t© weten.
Deze laatste groet was Middel
burg's sehoonste geschenk aan het
koninklijk naar. Nog niet eerder op
deze hoogtijdagen was de liefde voor
Oranje in de Zeeuwse hoofdstad op
zo'n overdonderende wyre gemani
festeerd. Bovenal vertolkte dit gren
zenloze, weergaloze cnhousiasme dc
in all© harten levende bede: „Kom
spoedig weer!"
Bcppie dc Poorter, die dat deed on
der leiding van de heren van Es en
Liigtenburg.
IN KINDERSTAD.
Even later reed de koninklijke
stoet door Kinderstad. Dat was een
groot moment. Heel even waren de
kleinen teleurgesteld, toen Kóningin
cn Prins de auto niet verlieten, maar
-e wisten w.pl, dat vele gemeentebe
sturen in Zeeland voorgesteld moes
ten worden en de meeste van deze
besturen maakten, net als het be
stuur van Kinderstad. bij de auto
kennis met Koningin en Prins!
Op het bordes voor het stadhuis
zaten bruidjes en bruidegoms voor dë
trouwplechtigheid en op het'podium
werd een aardige klompendans uit
gevoerd.
TOESPRAAK.
Toen hield burgemeester Peter
Bikker zyn toespraak tot Hare Ma
jesteit.
Hij zei het volgende:
Majesteit, Koninklyke Hoogheid,
Bij het betreden 'van dè Kinderstad
Vlissingen zij het mij vergund U har
telijk welkom te heten en onze dank
uit te spreken voor de grote eer die
ons hiermede wordt bewezen.
Wij hopen, dat dit bezoek bij U een
Weinige ogenblikken vóór de glo
rieuze aankomst van de „Pief Hein"
aan de Rouaanse kaai te Middelburg.
Het gemeentebestuur wacht, in stem
mig zwart gekleed, op de dingen, die
komen, persfotografen brengen hun
camera's in de aanslag, politieautori
teiten houden beraadslagingen, het
publiek popelt van ongeduld.
Dan verschijnt plotseling op het af
gezette terrein een jongeman, onder
de arm een mandje, dat netjes met
een wit servet is afgedekt. Hij stoort
zich allerminst aan de vele verbaas
de gezichten, die hjj op zijn weg ont
moet. ,.Ik ben de Hofleverancier', zegt
hij vrol\jk en licht een puntje van het
servet en daarmee van het geheim in
het mandje op. Daarin liggen twee
potten jam, een snijkoek en ee» half
pond „bruune suuker".
Oorkonde van
Kinderstad.
Hier volgt de tekst van de
oorkonde, dié in Kinderstad te
Vlissingen werd aangeboden
aan H. M. de Koningin:
De raad van. de Kinderstad
Vlissingen, overwegende de
grote eer, welke Hare Majesteit
ons bewijst door haar bezoek
aan onze Kinderstad, besluit:
Hare Majesteit Konlrigin Ju
liana, Prinses van Oranje Nas
sau enzv eriz. te benoemen als
ereburgeres van onze stad,
Vlissingen. 18 Augustus 1950,
De raad voonioemd,
De Burgemeester,
P. Bikker.
De secretaris,
C. Gunter.
Intermezzo in Souburg
■Tussen Middelburg en Vlissingen,
aan beide schier aangebouwd, ligt
Oost- en West-Souburg. Langs de
Oude Vlissingse weg begaf zich de
vorstelijke stoet na het grootse uit
geleide, dat de Middelburgse menig
ten Koningin cn Prins Bernhard
schonken, naar deze gemeente.
Het werd een, aardig intermezzo.
Weg uit de steedse drukte was men
eensklaps, verplaatst plotseling naar
de dorpse sfeer. Dunnere rijtjes langs
dc wegen van juichende mensen, in
Souburg zelfs een opvallende leegte
en dan eensklaps voor het fraaie ge
meentehuis de menigte weer: de
ganse bevolking opeengehoopt, jui
chend en blij.
De Commissaris der Koningin stel
de de heer A. H. SStemerding voor
dc burgemeester op zijn beurt de wet
houders M\. A. v. d. Putte en J. de
Priester en dc raadsleden. Het doch
tertje van de gemeente-secretaris,
Jetty van Ginkel, het zoontje van de
burgemeester, Berent Stemerding, de
schoolkinderen Nettie Hage, Sjaantje
Dingemansc, Inékei 'Kloosterman,
Gerda de Smit, Nelly Adviaanse, Elsje
do Vlieger, Corrle Buys, Beppic Rosa-,
velt, Ria Bostelqai, Lchie de Nooijér
en Corrie Tango boden' bloemen, een
album van SoubUrg tijdens cn na de
inundatie, foto'sgedjehten! bloemen
een lepetje, Profetenbrood, babbe
laars en een Walóhérêé pop vóór
Prinses.' Marijke aan.
De gymnastiekvereniging Astrow
stond in slagorde opgesteld, vlaggen
cn vaandels wapperden, de muziek
spt t Mc. kortom -Souburg kwam
best voor dc dag cn wat wilde men
>/ircrT
Van Souburg ging het langs hpt
Havendorp, wdar de ganse bevolking
uitgelopen was, naar Vlissingen.
Maar over wat daar gebeurde vindt
men elders meer!
prettige herinnering zal achterlaten.
Onze gemeenteraad heeft gemeend
U te moeten verzoeken het erebur
gerschap van deze Kinderstad te wil
len aanvaarden. Als bewijs hiervan
lieten wy een oorkonde vervaardigen,
waarop is afgebeeld de rood-wit-
blauwe vlaggemas.t met de oranje
wimpel wapperend boven de wapens
van Zeeland en Vlissingen. als sym
bool. van dé verbondenheid van ons
gewest en onze goede oude stad met
het Huis van Oranje.
Na deze toespraak overhandigde
hij de oorkonde aan H.M. de Kó
ningin, die de burgemeester en zyn
wethouders hartelijk dé hand
schuilde.
Luid klonk hel „Léve de Konin
gin, leve Prins Bernhard, leve de
Prinsesjes..... Hoera
En terwijl de kinderen hoera rie
pen en met vlaggetjes zwaaiden,
zette de Koningin snel haar hand
tekening op een aantal kaarten, die
In het speciale postkantoor van
Kinderstad afgestempeld zouden
worden.
DE SCHELDE.
Toen was het bezoek t.en einde en
ging het naar het kantoor van de
Kon. Mij. De Schelde, waar directie
en kantoorpersoneel een geweldige
ovatie brachten aan de bezoekers De
directie, de heren' A. Smit, J. W. Hup-
kes en H. W. van Tijen, begroetten
Koningin en Prins, waarna het doch
tertje van de heer Smit, de kleine
Maria, bloemen aanbood.
Toen begon dan de merkwaardige
rit over het bedrijf, dat in snel tempo
volledig werd bekeken. Een sobere
bloemenversiering, die op enkele pun
ten was aangebracht, gaf aan dc al-
tyd wat grauwe aanblik van de
scheepswerf een fleurig aspect. Door
de poort aan de Stenenbe^r verliet
de stoet het bedrijf en weldra werd
gestopt voor het gemeentehuis, waar
het. gemeentebestuur de hoge gasten
officieel ontving.
IX HET GEMEENTEHUIS.
Behalve de wethouders en de
raadsleden werden aan H.M. de Ko
ningin en Prins .Bernhard voorge
steld: mevr. de wed. J. v. d, Jagt
Stofkoper. ds. J. C. Sickesz. pastoor
C. A. Ouwendiik. ir. A.. Wiebos. J. L.
van Véeren. C. Ouwehand, P. Kas, F.
P. C. Miis, A. Smit. J. W. Hupkes, H.
W. van 'Tijen. G. A. van Druten. B.
M. Wijtenb.urg en mr. J. G. v. d.
Burgt.
REDE BURGEMEESTER.
De burgemeester sprak de volgen
de rede uit:
Majesteit .en Koninklijke Hoogheid.
Het valt niet gemakkelijk in wei
nig woorden de gevoelens samen te
vatten, die Raad en Burgerij van
Vlissingen bezielen, nu Uwe Majes
teit en Uwe Koninklijke Hoogheid
op Haar reis door Zeeland ook deze
stad hebben willen bezoeken en eni
ge tijd op het Stadhuis de gast van
Vlissingen willen zijn.
U hebt nieuwe en oude stadsge
deelten doorkruist, gedeelten die
'door de oorlog gespaard zijn geble
ven. die verwoest zijn en die in
staat van herbouw verkeren. U hebt
de jeugd in Kinderstad gezien en
de volwassenen opgezocht op de
plaats, waar zy hun dagelijkse ar
beid verrichten. Tast ik mis, indien
ik denk, dat Uwe Majesteit en Uwe
Koninklijke Hoogheid meer zouden
willen weten van de omstandigheden,
waarin de stad verkeert?
Ik durf bjjna Missingen thans
als een gelukkige staxl te ken
schetsen. Omdat wjj praetlsch
gesproken geen werklozen heb-
ben, omdat alles in een staat; van
herbouw en van groei verkeert,
omdat na de hevige slagen hier
door de oorlóg toegebracht wil
bemerken, dat wy vooruitgaan,
cn wj), voor wat aangaat enige
belangrijke welvaart brengende
instellingen, dié Vlissingen na de
verwoestingen hadden verlaten,
een begin van terugkeer mogen
vaststellen; wy beginnen weer
grond onder de voeten te krijgen.
Ik sprak van een gelukkige stad
en sprak van stoffelijke dingen.
Toch heb ik ook reden van een ge
lukkige stad te spreken, omdat wèt
tot stand komt, in een geest van
eendracht tot stand komt, die Raad
en Burgerij bezielt. De wortel daar
van is deels te vinden in het geza
menlijk in de oorlog doorstane leed.
(Zie vervolg op pagina 4, le kolom).
