ZOVEEL ONVERGETELIJKE INDRUKKEN...
nnnwikiriAiF 7EEIEWQF rniiDAüT sssiyss
mmm- FkUVmUALt LttUWot UUUMm
Dat ik moeite zal hebben ze alle
te verwerken!
Feest van lijnen, kleuren en een
zacht en gulden licht
KONINGIN JULIANA:
0E BILT
Een afscheid om nooit te vergeten
VOORSPELT
Politieman hield zich aan
zijn orders
Luisterrijke ontvangst in de
verrukkelijk schone Statenzaal
W. Leertouwer en R. A Bosshardt. meer 20 cent „Brieven of adres
abonnementsprijs 32 ct per WAARIN OPGENOMEN DE MIDDELBURGSE, yLISSINGSE, GOESE, BRESKENSE COURANT EN VRIJE STEMMEN Bureau van dit Blad" 25 cent meer.
week; f 3.90 p kw.; fr. p. p. f 4.15 Giro nr 359300 P.Z.C.: Middelburg,
per kw Losse nummers 10 cent
l
Bur Vllsslngen Walstr 88—60. tel 2355. 4 lijnen (b.g.g 2861 of 2160): M'burg Londense Kaal 29. tel. 2077 en 2924; Goes: L. Vorststr. 63. tel. 2475 (b.g.g 2228); Oostburg: Pr. Maurltsstr 12. tel. 102; Terneuzen: Bro uwerijstr. 2; Zierikzee N Bogardsir C 100 tel L0
Na de aubade op
aan dit gewest, geeft aan deze plech
tigheid een bijzonder cachet.
Het was ook in deze Abdygebou-
wen dat Uw roemruchte voorvader
Stadhouder Willem III, ontsnapt
aan de Staatsvoogdij, in de hem
rechtens toekomende positie als eer
ste edele de Staten van Zeeland pre
sideerde. Helaas is zijn voorzitters
zetel. die hij tijdens deze historische
zitting gebruikte, bij de brand van
17 Mei 1940 verloren gegaan.
Na de zo jammerlijke stadhouder
loze tijdperken en de republiek, was
het dus Zeeland en met name dit
eiland Walcheren, waar de victorie
van het Huis van Oranje begon.
LOUISE DE COLIGNY.
Het was ook in een gedeelte van
deze Abdij, dat de zo hooggeëerde
Louise de Coligny haar verblijf heeft
de Markt te Middelburg op weg naar
mogen hebben, terwijl eveneens Uw
Moeder en voorouders er herhaalde
lijk vertoefden.
Helaas ging op 17 Mei 1940 dit
stijlvolle historische gebouwencom
plex verloren door een zinloos bom
bardement en het deed de Zeeuwen
telkens weer goed ols ze een stukje
van dit monument zagen herbouwd.
De verwoesting door de oorlog
bleef in onze provincie echter niet
tot Middelburg beperkt. Wij allen
wisten dat de bevrijding ons, gezien
onze geografische ligging, grote of
fers zou kunnen kosten, maar zelfs
onze meest pessimistische gedachten
wei-den door de feiten overtroffen.
Wij zijn dan ook zeer dankbaar
feweest voor het vele medeleven,
at we van het Nederlandse Volk en
daarbuiten hebben mogen ontvan
gen en het was een bijzonder voor
recht dat in het betoon hiervan Uw
Oranjehuis vooraan stond.
Onwillekeurig gaan onze gedach
ten dan terug naar de vele bezoeken,
die Uwe Majesteit en Uw Konin
klijke Hoogheid na de bevrijding
aan ons gewest hebben willen bren
gen.
IN WESTKAPELLE.
Reeds enkele dagen na de bevrij
ding van Middelburg gaf Uw Hoog
geachte Echtgenoot uiting van zijn
medeleven met het zwaar getroffen 1
Walcheren door een kort bezoek aan
Middelburg en Vlissingen, terwijl Hij
kort daarop een tocht per duck over
Walcheren maakte. U.K.H. vroeg
toen in Westkapelle aan een groep
dijkwerkers, waaraan zij het meest
behoefte hadden, waarop prompt het
antwoord volgde: Engelse sigaretten.
Reeds enkele maanden later kon Uw
belofte bij het bezoek van H. M.
Koningin Wilhelmina worden nage
komen, die toen zo bereidwillig was
met milde hand de door U beschik
baar gestelde sigaretten persoonlijk
uit te delen.
n Etoe nH.M. bij Haar bezoek
mocht 'vernemen dat de jeugd in
deze geteisterde gemeente geheel
van speelgoed verstoken was, heeft
Zij ook haar gedane belofte zeer
spoedig kunnen inlossen. Wij zullen
nooit vergeten hoe Uwe Majesteit
bij Haar bezoek per duck aan West
kapelle aan 300 kinderen dit speel
goed op verzoek van Uw Moeder
heeft willen uitreiken. Onvermoei
baar had U van het eerste tot het
driehondderdste kind toe voor elk
een vriendelijk woord over.
Ook Z. Vlaanderen, Z. Beveland,
de Statenzaal.
Schouwen en Duiveland en St. Plii-
lipsland alsmede het eiland 1 holen
is de eer te beurt gevallen, dat zo
wel Uwe Majesteit als U.K.H. deze
eilanden na de bevrijding met een
bezoek hebt willen vereren.
GROTE GESCHENKEN.
En we zullen ook nimmer verge
ten op welke vorstelijke wijze Uwe
Hooggeachte Moeder grote geschen
ken in de vorm van jong vee. land
bouwwerktuigen en plantmateriaal
aan de getroffen gebieden heeft
willen geven.
Zo hebben Oranje en Zeeland lief
en leed gedeeld.
Was het in 16... dat Prins Willem
III naar Zeeland toog om Nederland
opnieuw luiter te geven, het was op
13 Maart 1945 om 12.29 uur dat H.
M. de Koningin na een bijna 5 jaar
lange afwezigheid voor het eerst
weer Nederlandse bodem betrad in
de Zeeuwse gemeente Aardenburg.
Dergelijke banden in tijden van
nood en ontroering tot stand geko
men zijn de mooiste banden.
Moge God ons geven dat dusdani
ge intieme verhoudingen nimmer
worden getroffen.
De Koningin onderhield zich ver
volgens enige tijd op ongedwongen
wijze met de heer J. C. Massee, voor
zitter van de Stichting „Zeehospi
tium Zonneveld", mevr. Van der
HaveLucieer, secretaresse van
deze Stichting en de t.b.c.-districts-
arts, de heer W. K. Schueling. H.M.
legde grote belangstelling aan de
dag voor het werk. dat de stichting
„Zonneveld" in het belang van de
t.b.c.-bestrijding bij kinderen ver
richt en liet zich ook inlichten om
trent meer algemene aspecten van
de bestrijding dezer ziekte in onze
provincie. Voorts wisselde zij nog
enige vriendelijke woorden met het
Statenlid, de heer L. P. van Oor
schot uit Vlissingen.
(Vervolg op pag. 2)
WARM WEER.
Warm en aanvankelijk zonnig weer
maar later weer toenemende bewol
king ftiet een kans op onweer. Mati
ge tot vrij krachtige wind uit Zuide
lijke richtingen.
Op de hoek van de Vierstraat
te Yerseke, bij de afrit van de
dijk, die naai) de rijksweg leidt,
stond Zaterdagavond om
streeks zeven uur een politie
man op post. Hij had het uit
drukkelijk consigne ontvangen
.geen enkele auto het dorp te
laten binnenrijden, omdat men
in verband met het koninklijk
bezoek verkeersopstoppingen
koste wat koste wilde vermij
den.
Uit de richting Kruiningen
naderde een auto. Prompt werd
het stopsein gegeven. Eén dei-
inzittende heren informeerde
of men op de goede weg was
naar de haven van Yerseke.
„Inderdaad meneer", luidde het
correcte antwoord van de po
litieman, „doch het spijt me, ik
mag niemand doorlaten".
Toen bleef zijn blik rusten
op een paar kleine meisjes, die
achter in de auto zaten, vro
lijk lachten en kennelijk plezier
hadden in dit incident. Haastig
maakte de politieman zijn ex
cuses en liet de auto passeren.
Want voor prinsesjes golden
zijn orders niet.;....
ln de haven van Yerseke lagen de vissersboten Zaterdag tegen het vallen van de avond zó opge
steld, dat aan weerskanten reeksen vissersschuiten de havenwanden maskeerden. Tussen deze beide
„dammen" van schepen in bleef een smalle vaargeul open.
De schemering viel toen de koninklijke gasten deze laatste plaats, die met een bezoek vereerd werd,
bereikten. De met zware wolken en tintelend licht doorspeelde he mel spiegelde in het effen water
vlak. Op de dijken rondom de haven hadden zich duizenden en nog eens duizenden geschaard om
Vorstin en Prins een laatste „Tot weerziens" toe te roepen. Van de top van ieder vaartuig in de haven
wapperde de fiere driekleur.... En aan de wal gemeerd lag daar de Piet Hein en op het dek stonden,
eenzaam te midden der menigte, de Prinsessen Beatrix en Irene, die om zeven uur gearriveerd waren
Prinses Margriet sliep. Prinses Marijke vertoefde elders.
Zij hunkerden naar de komst van hun Vader en Moeder, de prinsessen. En toen Koningin Juliana en
Prins Bernhard aankwamen, was hun eerste „werk" aan boord van de Piet Hein de twee prinsessen
te omhelzen. Irene en Beatrix holden naar de loopplank, kinderarmen vlogen omhoog en klemden
zich om de hals van Vorstin en Prins.
Wie heeft dit van nabij aanschouwd en geen brok in de keel gekregen? Zo begroeten wij a|len
onze kinderen als wij thuis komen. Zo begroeten onze kinderen ons. Zo had men gehoopt, dat het
zijn zou als het koninklijk gezin h erenigd werd.
Zo was het.
En nu kan men zeggen, dat het afscheid in Middelburg na de aubade op de Markt aangrijpend was,
ontroerend en schoon, nu kan men zeggen, dat Vlissingens Kinder stad een uniek detail van de ko
ninklijke reis door Zeeland vormde, men kan menen, dat al die „vijf-minuten-ontmoetingen" tus
sen Vorstin en Volk in Zeeuwsch Vlaanderen door hun spontane feestelijkheid tot het schoonste be
hoorden van deze dag en men kan zich herinneren, hoe overweldigend de drukte was in Goes, hoe
doorhuiverd van plechtige stilte de kransleggingenJn Goes en Kapejlewaren, dit afscheid in Yerseke,
het wordt door niets geëvenaard.
Vier omhelzingen na een manifestatie van Zeeü'wse Oranjeliefde, die alles overtrof, wat vorige pro-
vinciebezoeken boden, vormden van deze Zeeuwse reis het niet te evenaren glanspunt.
Na die zoenen, die op hun beurt vooraf werden gegaan door een afscheid tussen Vorstenpaar en
Commissaris der Koningin in Zeeland, dat wel bizonder hartelijk en dankbaar was afgestemd, verliet
de Piet Hein de vaste wal. Verder en verder verwijderde het schip zich van de kade in de snel val
lende avond. Toen het verdween was da nacht aangedreven op een zoele zomeravondwind, die de
honderden vlaggen in Yerseke's haven deed wuiven in de wind
Twee grote dagen waren voorbij. Verleden geworden.
Maar levend verleden! Het Koninklijk Bezoek aan Zeeland was een belevenis. Eenvoudig, onge
kunsteld, goed Zeeuws: Om nooit te vergeten
- Zoveel onvergetelijke indrukken heb ik opgedaan op deza beide dagen in Zeeland, dat ik moeite
zal hebben ze alle te verwerken. Vergeet toch vooral niet om aan het Zeeuwse volk ook door de
pers kenbaar te maken, hoe ontroerd ik ben, hoe aangegrepen....
Dit waren de woorden, die Koningin Juliana tot jhr. mr. A. F. C. de Casembroot sprak, toen zij de
Piet Hein betrad. -
Zij zullen ten eeuwigen dage naklinken in de harten van alle Zeeuwen, die Koningin en Prins deze
dagen hebben aanschouwd.
Koninklijk paar maakte kennis met vertegenwoordigers
der Zeeuwse gemeenschap.
Zoals de Burgerzaal van Middelburg's Stadhuis is ook de subliem ge
restaureerde Statenzaal van de Provincie Zeeland op de Groenmarkt op
ivaarljjk koninklijke wjjze in gebruik genomen. Zaterdagmorgen had hier
een ontvangst plaats, tydens welke Koningin Juliana en Prins Bernhard
de handen drukten van vele vooraanstaande figuren uit de Zeeuwse sa
menleving en de Commissaris der Koningin, jhr. mr. A. F. C. de Ca
sembroot. een hooggestemde redevoering hield. Deze grootse ontvangst
vormt een parel in de lange keten van onvergetelijke gebeurtenissen, die
het koninklijk bezoek Zeeland schonk.
De glas-in-lood ramen zeefden het harde licht van buiten totdat deze
verrukkelyk-schone gothische ruimte haar eigen zacht-gulden schijn had
gekregen. Stemmig stak het zwart der costumes van de genodigden af
tegen de lichte muren, waarop de kleine wapens der Zeeuwse gemeenten
een festijn van heldere kleuren het karakter van deze zaal onder
streepten. En dominerend over het spel van lijnen en bogen, over al die
kleuren en al dat licht, verrees aan het hoofd van de zaal massief de im
posante schouw, waarop een driemaster van ingemetselde Dordtse
steentjes herinnerde aan Zeeland's glorierijk verleden.
Vóór deze schouw stonden Koningin en Prins en maakten kennis met
de vertegenwoordigers van allen, die dag in, dag uit met grote liefde
en grote energie Ieder op zyn plaats zich inspannen de belangen van ons
gewest te dienen. Elders in dit blad vindt ge de namen van de voorge
stelden, maar één hunner willen wy hier toch met ere noemen: ir. H. de
Lussanet de la Sablonière, architect van de Abdyrestauratie, onder wiens
leiding een afzichtelijke bouwval aan de Middelburgse Groenmarkt ge
haakt werd tot een paleis van schoonheid en luister, waardig 's lands
hoogste vrouwe te ontvangen.
Langs een erewacht van stram in
het gelid staande padvinders en pad-
vindsters begaven Koningin en Prins
zich met hun gevolg naar de ingang
van de Statenzaal, in de hal waarvan
zij werden opgewacht door de Griffier
der Staten, dr. B. D. H. Tellegen Az.
en vier Gedeputeerden van Zeeland,
de heren mr. dr. A. J. J. M. Mes, A.
Schout, C. Philipse en G. Hamelink,
sommigen vergezeld van hunne da
mes. Aurelia Tellegen, dochter van de
Griffier, bood H.M. hier een bouquet
rode bloemen aan.
Koningin en Prins schreden midden
door de zaal langs de aan weerszijden
in lange rijen opgestelde genodigden,
die vervolgens werden voorgesteld.
Na beëindiging van deze plechtig
heid trad de Commissaris der Konin
gin naar voren en hield de volgende
toespraak.
REDE COMMISSARIS
DER KONINGIN.
Majesteit, Koninklyke Hoogheid,
Het is voor het Provinciaal Be
stuur van Zeeland een grote eer en
vreugde U in deze provincie te mo
gen begroeten en het stemt tot gro
te dankbaarheid dat Uw bezoek ge
paard is mogen gaan met de officiële
ingebruikstelling van de Statenzaal,
de vergaderzaal van de Staten van
Zeelana en ontvangzaal van het
Prov. Bestuur van Zeeland.
Wanneer men jarenlang heeft
moeten wonen en werken in een door
oorlogsgeweld zwaar beschadigde
hoofdstad, is het een bijzonder ge
noegen als één der verwoeste meest
representatieve gebouwen weer ge
reed is gekomen en dat dit vergezeld
mag gaan van Uw officieel bezoek
