In 1841 bracht koning Willei..
een bezoek aan Zeeland
Zeeuwse herinneringen aan
Koningin Juliana
Middelburg was in feesttooi
Zeeuwse Almanak
Vele bezoeken aan Zeeland
DONDERDAG 17 AUGUSTUS 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Aankomst met het koninklijke jacht „De Leeuw".
Op de vroege morgen van 23 Augustus 1841 stonden honderden en
honderden Middelburgers op de Rotterdamsche Kade in hm» stad uit te
h\jken naar het koninklijke jacht „De Leeuw". Want met dat scliip zou
Koning Willem n zich naar Zeeland begeven om die provincie een bezoek
te brengen. En Middelburg was het eerste aan de beurt.
Willem II, in 1840 koning geworden, maakte in de jaren 1840 en 1841
reizen naar alle delen des lands. Zeeland kwam in 1841 aan de beurt.
De koning verliet Den Haag op Zondag 22 Augustus om half twaalf. In
Rotterdam ging hij aan boord van „De Leeuw", met welk schip hij langs
Hollands Diep, Volkerak en Mastgat naar Zijpe voer. Daar werd de
nacht doorgebracht, en de volgende dag voer de koninklijke gast over
do Oosterschelde naar het Havenkanaal van Middelburg, waar de koning
in de vroege morgen van de Maandag aankwam.
VERSIERING.
Van de versiering
veel werk gemaakt
vele huizen vlagden, er was ook zorg
fedragen voor een rijke illuminatie, i
ijzonder opvallend was daarbij de over te schrijven van het welkomst-
goed Zeeuwsch, de hulde des harten Sg^.(??IT;traat- En„!?et Yas v00,r I hed mt Goes'
top tp brengen" Rb' hpt aan wal keel Middelburg een bijzondere vol- i
«tappin welfde koning ve^Sko™ doening, toen de koning in de mooie Leef. Koning, voor Uw Volk! het
-v---- -i- i..~ -ï-- zomeravond uitreed om de verlich- [juicht: de Koning leve!
ting te gaan bekijken. Oranje voor altoos! Dat elke vijand
Dinsdag was bestemd voor een L [beve
tochtje over het eiland. Langs Se- Voor d'opslag van uw oog, voor ons
rooskérke en Oostkapelle ging de' [de reine tolk
tocht naar Domburg, waar o.a.'een Van Koninklijk gevoel en liefdevoor
En de verslaggever uit die tijd
vertelt zijn lezers, dat de koning be
groet werd „door de herhaalde ju
belkreten eener ontelbare volksme
nigte, op de Rotterdamsche Kade
zaamgevloeid, om Neerlands Twee
den Willem reeds daar, goed rond,
gen en nachten achter elkaar
werkt, om niet achter te blijven
de andere Zeeuwse plaatsen. Zo was
door enkele aanzienlijke dames in
allerijl een vaandel gemaakt voor de
stedelijke schutterij! Om vijf uur in
de middag nam de korting deel aan
een schitterend diner aangeboden
door het stadsbestuur. En in de
avond werd een fraaie illuminatie
ontstoken. Die dag bracht het einde
van het koninklijk bezoek aan onze
provincie. Want het gezelschap
scheepte zich in op „De Leeuw" om
naar Bergen op Zoom te gaan. „Nog
van verre op de Schelde straalde den
Koning na zijn vertrek de heldere
Zon in 't oog, die van den verheven
torentop, over de zeven elle hooge,
te midden der balustrade vonkelende
W opgloorde, een gezigt dat den Ko
ning aangenaam verraste en eene
poos genoeglijk bezig hield". Zo zag
de verslaggever uit die dagen van de
Zeeuwse bodem uit de koning kijken
naar de verlichting van Zierikzee,
die o.a. een heldere zon en een ver
lichte W toonde.
Vele Zeeuwen waren geridderd;
vele notabelen hadden kennis ge-
maakt met de koning; vuurwerken
van de stad was waren afgestoken; erepoorten waren
Niet alleen dat opgesteld; en liederen hadden weer
klonken.
Laat ons eindigen met een deèl
door de burgemeester, die hem bin-
nenleide in een fraai versierde tent;
waar hem de sleutels van de stad
werden aangeboden.
De erewacht stond aangetreden;
de muziek van de schutterij speelde;
de klokken lieten zich horen; de toe
schouwers juichten. En langs Dam,
Korte en Lange Delft, Grote Markt,
Lange Noordstraat, Wagenaarstraat
en Balans reed de koning met gevolg
naar het Gouvernementshuis. Langs
de route stonden o.a. op de Lange
Delft „ruim honderd kinderen van
de Stadsarmenschool opgesteld die
Zijne Majesteit met een fraai Huide
gezang ongekunsteld begroeten".
„Al zijn wij 't kroost der armen
Gods oog verlaat ons niet,
Daar Christelijk erbarmen
Vaak op ons nederziet."
Zo zongen de kinderen.
AUDIËNTIE.
In het gouvernementshuis volgde
een audiëntie, en daarna bezocht de
koning het Gerechtshof, de armen
school, de tekenacademie, 'n scheeps
werf en de Katholieke kerk.
's Middags was er in Middelburg
een volksfeest, waarvan het hoogte
punt wel werd gevormd door het
beroemde mastklimmen. Om half zes
begaf de koning zich naar het Stad
huis. „Bij het inkomen op de boven-
gaanderij werd Zijne Majesteit door
een aantal Jonge jufvrouwen uit den
aanzienlijken stand met bloemen be
strooid, onder welke de Dochter van
den Heere Burgemeester, bij het
uitspreken van eenige Dichtregelen,
Hoogstdenzelven een smaakvollen
Bloemruiker aanbood." En tijdens de
maaltijd sprak de burgemeester een
fraaie toast uit op rijm.
„En zij het schoonste loon. o Koning,
[U gegeven,
Dat vorstenschedels siert, die voor
[hun Volken leven:
De bloei des Vaderlands en duur-
[zaam Volksgeluk."
H.K.H. Prinses Juliana plantte op 4 No
vember 1947 In het Bellamypark te Vlis
singen de eerste hoom voor de herbe
planting van Walcheren.
VOORAVOND
Aan de vooravond van het Konink
lijk bezoek aan Zeeland verkeert de
gehele provincie in rep en roer. In
de steden en dorpenwaar de hoge
gasten verschijnen, wordt met man
en macht gewerkt aan de versierin
gen, die hier sober, ginds verbluffend
mooi zijn, maar waarin ieder, die er
zijn krachten voor inspande, toch iets
heeft willen leggen van de warmte,
die er in zijn hart was.
Over harten gesprokenHoeveel
kinderharten, toebehorend aan dege
nen, die Vrijdag en Zaterdag bloemen
mogen aanbieden aan de hoge gasten,
bonzen vanavond niet in koortsachtig
tempo En hoeveel talrijker zijn nog
niet de kinderharten, die er zich op
verheugen voor het eerst Koningin en
Prins van zeer nabij gade te kunnen
slaan
Zelfs in de dorpen en steden, waar
het koninklijk paar niet verschijnt,
heerst bedrijvigheid. Het zal er stil
zijn, Vrijdag en Zaterdag. Want wie
het maar even kan redden, trekt er
op uit en wil de luisterrijke stoet
aanschouwen.
Hoogtijdagen staan voor de deur
Morgen breekt de jubel los l
ringrijderij werd gehouden. Op die
avond was de koning weer terug in
Middelburg, waar hij aanzat aan
een diner. En de Middelburgers ge
noten van een muziekuitvoering van
de kapellen van de schutterij en het
vijfde regiment infanterie en van 't
kijken naar een fraai vuurwerk,
„welk genoegen tot laat in den
nacht, en wel zonder de minste
stoornis der goede orde, voortduur
de."
NAAR VLISSINGEN.
De volgende dag liep het jacht
„De Leeuw" weer de haven van Mid
delburg binnen, ditmaal met de prins
van Oranje en de prinsen Alexander
en Hendrik aan boord. Na de offici
ële begroetingen vertrok de ko
ning met de prinsen naar Vlissingen.
Daar had men reeds om zeven uur
in de morgen de klokken geluid;
daar waren erepoorten opgericht;
daar stonden notabelen gereed voor
de ontvangst. Abraham des Amorie
van der Hoeven hield in de Grote of
Sint Jacobslcerk een van zijn be
roemde redevoeringen, „die een nieu
wen lauwer hechtte aan de reeds zoo
rijke kroon van Neerland's groot
sten Kanselredenaar." Deze „feest-
spreker" sprak over Michiel de Ruy-
ter, de moedige held, de vaderlands
lievende vlootvoogd, de deugdzame
held, en de edele Christen. Want de
koning zou in Vlissingen het stand
beeld onthullen van deze nationale
zeeheld.
Het was de gehele morgen donker
en somber weer geweest, maar op
het ogenblik van de onthulling „stel
den de heldere zonnestralen, door de
wolken heengebroken, het majestu
euze beeld in het schitterendste
licht." En de koning wenste toeji de
ontwerper Roijer „geluk met het'kind
zijner dichterlijke verbeelding, voor
welks volmaking hij als een vader
gezorgd had."
Niet alleen de Ruyter eerde de
koning in Zeeland, ook de Zeeuwse
kunst had zijn volle aandacht. Want
na de onthulling bezichtigde het
hoge gezelschap een schilderijenten
toonstelling, hoofdzakelijk van
Zeeuwse meesters. Daar kocht de
koning een schilderij van A. Wulf-
faert uit Goes, „welk stuk ons De
Ruyters Heldendood in levendige
trekken maalt."
DE DAMES.
In de late namiddag vertrok het
gezelschap weer naar Middelburg,
waar 's avonds een luisterrijke thé-
dansant werd gegeven. „Eene zeer
aanzienlijke vrouwenschaar was al
daar vereenigd, die aan den Koning
werd voorgesteld, en waarmede
Hoogstdezelve zich allerminzaamst,
lang en onafgebroken, onderhield.
De toiletten, die zich hier vertoon
den, waren uiterst rijk, smaakvol en
prachtig. Het behaagde Hunne Ko
ninklijke Hooglieden de Prinsen, met
eenige dames deel te nemen aan den
dans."
GOES EN ZIERIKZEE.
Donderdag stonden Goes en Zie
rikzee op het programma. Reeds om
zeven uur in de morgen arriveerden
de koninklijke gasten in Goes. Na
enkele bezoeken afgelegd te hebben,
werd om elf uur doorgereisd naar
Zierikzee. Oorspronkelijk was deze
plaats niet in het reisplan opgeno
men. De bewoners van die plaats
hadden dan ook de laatste drie da-
[Uw Volk.
Dr. J. M. Fuclis.
Het Prinselijk paar
in gezelschap van
burgemeester inr. B.
Kolff te Vlissingen
onderweg van de St.
Jacobskerk naar het
Bellamypark op he
Boomplantdag in No
vember 1947.
Nu Koningin Juliana als staatshoofd haar eerste officiële bezoek aan
de provincie Zeeland brengt, leeft de herinnering op aan voorgaande be
zoeken, die zfi als Prinses aan deze provincie heeft gebracht. Er is uit
voerig over die vroegere bezoeken geschreven en wanneer men die'oude
geschriften naleest, dan valt één ding heel sterk op: dat ze nog zo le
vend en zo actueel zijn, omdat dezelfde warme 'Oranjeliefde, die toen de
harten van de Zeeuwen sneller deed kloppen, ook nu nog leeft in het
Zeeuwse volk.
Daar is bijvoorbeeld het verhaal
van de twaalfjarige prinses Juliana in
de oude Abdij te Middelburg'. De prin
ses vergezelde haar ouders bij het be
zoek, dat deze in September 1921 aan
Zeeland brachten en in de Abdij waar
de Zeeuwse jeugd, onder wie toen heel;
wat meisjes 'uit Westkapelle waren,
rondedansjes uitvoerde, bleef Juliana
na het vertrek van haar ouders, nog
een poosje meedoen met de dansende
jeugd.
De prinses bezocht Zeeland voor de
eerste maal. Ze vergezelde haar ouders
naar het Abdijplein, waar jong Zee
land op fleurige wijze eer bewees aan
de koninklijke familie.
De koninklijke familie was naar
Zeeland gekomen om een bezoek te
brengen aan Middelburg en Vlissingen,
in wellce laatste stad toen een grote
provinciale landbouwtentoonstelling
werd gehouden en voorts om de hulde
van de Zeeuwschvlaamse bevolking in
ontvangst te nemen, die uiting wilde
geven aan haar saamhorigheid met
Nederland en Oranje.
TWEE JAAR LATER.
Twee jaar later, namelijk in Augus
tus 1924, kwam de prinses opnieuw
naar Zeeland.
Uit deze snelle opeenvolging van de
bezoeken blijkt wel. dat de belangstel
ling vah de Koninklijke familie voor
Zeeland eigenlijk steeds verheugend
groot geweest is. Op wel zeer bijzon
dere wijze is zij aan de dag getreden
tijdens het bezoek van de Koninklijke
familie in 1924. Een bezoek, dat niet
minder dan vier dagen in beslag nam.
De vorstelijke personen hebben toen
geen enkel deel van de provincie
overgeslagen.
THOLEN.
Op 5 Augustus werd voet aan wal
gezet op het eiland Tholen. Eerst werd
de stad bezocht en daarna een belang
rijk deel van het eiland. Van Stave-
nisse werd overgestoken naar Schou
wen, waar Zierikzee de Koninklijke
gasten een feestelijke ontvangst be
reidde.
De Woensdag was voor Middelburg
gereserveerd. De dag begon met een
grootse demonstratie op het Molenwa
ter. Het werd een défilé, waaraan niet
minder dan 7000 Zeeuwen, vertegen
woordigende verenigingen uit alle de
len van de provincie, deelnamen, cn
dat op H. M. de Koningin diepe in
druk" moet hebben gemaakt. Toen zij
's middags in de Statenzaal een rede
uitsprak, bracht- zij althans een veran
dering in de oorspronkelijke tekst aan
om haar grote dankbaarheid voor deze
betoging jegens Zeeland tot uiting te
brengen.
Aan dit officiële bezoek aan de Sta
tenzaal en dat aan het Stadhuis, ging
vooraf een „gebarenspel", dat onze
troffenen, eerst in Vlissingen en later
ook in Arnemuiden. waartoe de Ko
ninklijke trein speciaal aan het Arne-
muidense station stopte, en brachten
enige troost.
LATERE BEZOEKEN.
Nadien heeft de Prinses als jonge
vrouw verscheidene'zelfstandige bezoe
ken aan Zeeland gebracht. Ze maakte
een reis door Zeeuwsch Vlaanderen en
later arriveerde ze nog eens met een
boot van de Mij. Zeeland uit Engeland
te Vlissingen.
In Juni 1939 heeft het Prinselijk ge
zin met de Piet Hein een tocht over de
Zeeuwse wateren gemaakt en velen te
Vlissingen en Veere waren toen in de
gelegenheid de kleine Beatrix te zien
spelen op het dek van de boot.
Na de bevrijding maakte Prins Bern-
hard als hoofd van de binnenlandse
strijdkrachten al spoedig een reis door
Zeeland Prinses Juliana kwam eerst
later, bracht toen geschenken mee
voor de Westkappelse jeugd.
WALCHEREN'S HERLEVING.
Heel sterk leeft in Zeeland uiteraard
nog de herinnering aan het bezoek,
dat Prinses Juliana en Z.K.H. Prins
Bernhard op 4 November 1947 aan
Walcheren brachten. Zij stonden toen
aan de wieg van Walcheren's herleving
en de jonge bomen, die toen werden
H.K.H. Prinses Juliana temidden van enigofr Bevelandse boerinnetjes tijdens het
vierdaagse bezoek van de Koninklijke familie aan Zeeland in 1924.
grote dichter P. C. Boutens, zelf Zeeuw I geplant zijn inderdaad de levende te-
van geboorte, had samengesteld. Het kenen van die herleving geworden,
stelde de overgang van de stad van
Prinses Juliana danst op 12-jarlge leeftijd in de Abdij te Middelburg met YValchersc
meisjes. Op de achtcgrond het poortje, dat naar de kloostergangen leidt.
Spaanse zijde naar Prins Willem van
Oranje, juist 350 jaar geleden voor.
DE BEVELANDEN.
's Donderdags waren de beide Beve-
landen aan de beurt. Voor Noord-Be
veland was het de eerste maal, dat dit
eiland in een officieel bezoek werd op
genomen en de bevolking had de dor
pen dan ook in feesttooi gestoken on
was overal uitgelopen om de vorstelij
ke gasten toe te juchen. De middag
was voor ZuïcUBeveland bestemd. Na
dat in de Koninklijke trein, die bij
het- stationnetje van 's-Heer Arends-
kerke stond, de lunch was gebruikt,
werd de toen 15-jarige Prinses Juliana
in Zuid-Bevelands boerinnecostuum
gekleed, waarbij zij door vier boeren
dochters met raad en daad ter zijde
gestaan werd. Ook deze meisjes kre
gen een plaats in een auto in de stoet,
welke vervolgens een tocht „door de
zak" maakte met Goes als einddoel.
Hier werd de Koninklijke familie op
het stadhuis wederom officieel ontvan
gen, waarna op de Markt een waarlij-
ke grootse huldiging plaats vond.
DE OVERKANT.
De laatste dag was bestemd voor de
„overkant", waar zowel in Oost als in
West duizenden het Koninklijk gezin
toejuichten. Dat zich daarbij ook hon
derden Belgen bevonden, gaf aan de
tocht door Zeeuwsch-Vlaanderen een
eigën karakter. In verschillende ge
meenten verlieten de vorstelijke per
sonen de auto en kreeg het gemeente
bestuur gelegenheid hen officieel te
ontvangen. Via Breskens werd ten slot
te Vlissingen bereikt.
ARNEMUIDEN.
Diepe indruk maakte de avond van
deze laatste dag. Het was nog slechts
kort geleden, dat de Walcherse vissers
vloot een zwaar verlies had geleden:
een plotseling opkomende storm had
niet alleen enkele schepen, maar ook
mensenlevens verloren doen gaan. In
Vlissingen èn in Arnemuiden waren
enige gezinnen in rouw gedompeld, i
De Koningin en Prins Hendrik bega-
EEN HERFSTMORGEN.
Op een stralende herfstmorgen ver
trok in de vroegte een extra-trein uit
Den Haag, waarin te Rotterdam naast
de andere hoge gasten ook Prinses
Juliana en Prins Bernhard plaatsna
men.
Enkele uren later arriveerde de trein
te Vlissingen en begaf het gezelschap
zich rechtstreeks naar de Jacobskerk,
waar als inzet van de dag een inter
kerkelijke bijeenkomst werd gehouden.
Drie bestuursleden van Nieuw Walche
ren reisden in de trein mee en de
Prinses onderhield zich geruimen tijd
met hen, vol belangstelling informe
rend naar de lotgevallen en het herstel
van Walcheren.
Na de kerkelijke plechtigheid te
Vlissingen begaf het gezelschap zich
naar het Bellamypark, waar duizenden
getuigen waren van het inplanten der
eerste bomen op het boomloze Wal
cheren.
Van Vlissingen ging het naar West
kapelle, waar eveneens bomen werden
geplant en waar gewandeld werd van de
vuurtoren naar de landingsplaats. Kier
bereikte deze dag een van zijn hoogte
punten. Juichend werden de afzettin
gen verbroken en de menigte omstuw
de het Prinselijk Paar. Het was een
zegetocht.
Diepe indruk maakte toen de een
voud en de ongedwongenheid, waar
mee Prinses Juliana met ieder in haar
omgeving sprak.
De apotheose lag in Middelburg,
waar op het Seisbolwerk kinderen van
het gehele eiland aan de herbeplan
ting deelnamen. Op de Markt werd het
declamatorium „Geborgen land" uitge
voerd en met een grootse vlaggenpara-
de eindigde deze dag.
Prinses Juliana verklaarde bij het
afscheidnemen op het station te Mid
delburg. dat zij dankbaar was aan de
ze dag deel te hebben gehad en dat de
vierde November voor haar onverge
telijk was.
NIEUW LEVEN.
Nu zullen Koningin Juliana en Prins
Bernhard deze week kunnen zien, hoe
de verwachting, die in 1947 bestond
zich voor een deel reeds heeft verwer-
Het Wereldgebeuren
Duitsers in uniform
Toen vorig jaar Amerikaanse mili
tairen een proefballonnetje oplieten
over de heroprichting van een Duits
leger waren de reacties in West-Euro
pa weinig gunstig. Het overheersen
de oordeel was: er is vgf jaar gevoch
ten om 't Duitse militairisme te ver
slaan, is het dan geen dwaasheid om
de Nazi-generaals gelegenheid te ge
ven hun verloren macht te herwinnen
en aldus een nieuwe bedreiging te
doen ontstaan. De herinneringen aan
de Duitse overheersing lagen nog te
vers in het geheugen om dé gedach
ten aan nieuwe Feldwebel en Unter-
offiziere te kunnen verdragen. Bo
vendien waren er geen aanwijzingen,
dat 't arrogante Duitse nationalisme
door de ineenstorting van het Nazi
regiem plotseling was omgesmeed in
een waarlijk democratische ge
zindheid. Integendeel, van zulk een
gezindheid was weinig te bespeuren.
De Amerikaanse en Britse regerin
gen, onder de druk van de ongunsti
ge reacties, vooral in Frankrijk,
haastten zich vorig jaar dan ook te
verzekeren, dat van de oprichting
van een nieuw Duits leger voorlopig
geen sprake zou zijn.
Dezelfde overwegingen, die destijds
de openbare mening tegen de militai
re plannen in het geweer brachten,
gelden nu nog. Er is alleen intussen
weer al veel veranderd. De specula
ties over een mogelijke nieuwe oorlog,
de verscherpte tegenstelling de beide
grote wereldmachten hebben het Na
zi-tijdperk volkomen in de schaduw
gesteld. De opvatting wint veld, dat
aè gevoeligheden uit het verleden op
zij gezet moeten worden voor de har
de werkelijkheid van het heden.
Hoe is die werkelijkheid in Duits
land? De correspondent van „De
Volkskrant" heeft aan zijn blad een
uittreksel gestuurd van een artikel
in het officiële orgaan van de Russi
sche bezettingsautoriteiten in Duits
land, „Die Tagliche Rundschau". In
dat artikel wordt getracht het begrip
agressie" opnieuw te definiëren,
'olgens het blad kan er in volksrech-
telijke zin van geen agressie sprake
zijn, wanneer een deel van een volk
in een gewapend conflict gewikkeld
wordt met een ander deel van het
zelfde volk. Een dergelijke toestand
moet als burgeroorlog worden be
schouwd en geen ander land heeft 't
recht zich in dergelijke „binnenlandse
aangelegenheden te mengen".
Deze redenering kan beschouwd
worden als een juridische rechtvaar
digheid vanaf Russische schrijftafels
van de overval op Korea. Het feit,
dat de redenering opvallend in een
Duits blad gepubliceerd werd doet
ook denken aan een bewering bij
voorbaat, dat een eventuele aanval
van de Oostduitse volksrepubliek te
gen Westduitsland geen agressie mag
heten. Dat versterkt het wantrouwen
in de bedoelingen met de „Volkspoli-
tie", temeer daar de Oostduitse com
munisten hun geestverwanten in
Westduitsland hebben opgeroepen tot
verzet en sabotage tegen de bezet
tingsautoriteiten en de Oostduitse
pers hoe langer hoe meer het gevaar
lijke woord „bevrijding" in haar kolom
men opnemen.
Korea heeft geleerd, dat tegen
maatregelen op tijd genomen moeten
worden. Dus is de vraag actueel ge
worden of niet op korte termijn het
militaire apparaat in Westduitsland
zodanig versterkt moet worden, dat
de „Volkspolitie" de lust tot experi
menteren ontnomen wordt. De voor
de hand liggende gedachte is, dat een
Westduits leger wordt geformeerd,
dat tegen de Volkspolitie opgewassen
is.
Herbewapening van Westduitsland
is een schending van het accoord van
Potsdam, de Russen zullen daartegen
zeker fel protesteren. De bewapening
van de „volkspolitie" is echter een
eerste schending, terwijl het accoord
langzamerhand tot een vergeeld do
cument geworden is.
Voor zover op dit ogenblik valt te
voorspellen kómt er een Westduits
leger; de Russische politiek werkt 'n
verzwakking van alle bezwaren in de
hand.
ven zich naar de woningen van de ge- Ikelijkt: de door inundatie en oorlogs-
Brigadier van politie pleegde
diefstallen.
In de afgelopen maanden werden in
Kralingen tientallen kleine inbraken
gepleegd, waarvan men de 51-jarige
brigadier van politie J. N. verdenkt,
die in zijn woning is gearresteerd.
Bij een van de inbraken vond men
in het huis een politiefluit, die de man
zou hebben achtergelaten, waardoor
zgn arrestatie mogelijk is geworden.
In totaal zou zijn buit ongeveer 700
en enkele pakjes sigaretten hebben
bedragen.
Verzoek yan Indonesische
regering inzake Westerling
verworpen.
Het Opperste Gerechtshof te Sin
gapore heeft het verzoek tot uitstel
van deportatie van Westerling, dat
door de Indonesische regering was
ingediend, verworpen. De kosten van
het geding komen voor de Indone
sische regering.
Westerling zal thans het land kun
nen verlaten, indien de gouverneur
van Singapore hem buiten de nood-
regelingen volgens welke hg werd
vastgehouden, stelt.
verwoesting getroffen delen van Zee
land zijn op weg naar nieuwe wel
vaart.
Zij zullen het eiland Tholen zien,
dat zwaar geleden heeft .maar nu weer
een bloeiend landbouwgebied is.
Zij zullen Schouwen en Duiveland
zien, dat geïndeerd werd. Nu is het
weer op weg een lustoord te worden.
Zij zullen Walcheren zien, dat bezig
is een algehele vernieuwing te onder
gaan. Zij zullen in Zeeuwsch Vlaande
ren de noeste vlijt kunnen bewonde
ren, waarmee datgene, wat verwoest
werd. reeds is of nog wordt herbouwd
en zij zullen langs de vruchtbare ak
kers en boomgaarden van Zuid- en
Noord-Beveland gaan.
Met vreugde zal het Zeeuwse volk.
dat alles laten zien aan zijn Koningin!
Omdat het door de eeuwen heen, al
tijd weer de resultaten van zijn arbeid
aan een telg van het Oranjehuis heeft
willen tonen en diepe dankbaarheid
voelt, wanneer het ook nu weer dat
kan doen!
