Lage gebieden van Boven-Rijn dreigen steppen te worden JIMMY BROWN, sportheld no. 1 Funeste gevolgen van de correctie van de loop van de Rijn BELGISCHE KONINGSKWESTIE EN DE STRIJD IN KOREA Van Vrouw tot Vrouw 4 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 5 AUGUSTUS 195(1 Men heeft er nooit iets tegen gedaan. (Van onze correspondent). BADEX-BADEN", Juli. De woestijnvorming in de lage gebieden van de Boven-Rijn een moeilijk probleem van het Land-Baden is door een bekendmaking van de Franse Hoge Commissie in Duitsland weer in de openbaarheid getreden. In deze bekendmaking wordt aangetoond, dat de woestijnvorming een gevolg is van de regulering van de Rijn en niets te maken heeft met de aanleg van het zij-kanaal van de rivier, het. z.g. „Grand canal d'Alsace." Allereerst moet men verschil maken tussen de „regulering van de Rijn" en de „correctie van de loop van de Rijn." Onder „regulering" verstaat men aan Duitse zijde de oprichting en het onderhoud van bepaalde kunstwerken in het bed van de Rijn, die een voldoende diepte en een vei lige vaargeul moeten verzekeren. Met de „correctie van de loop van de Ryn" wordt bedoeld de in 1814 begonnen verkorting van de bedding van de Rijn met ongeveer 100 km. Hierdoor werden talrijke zijtakken van de Rijn drooggelegd. Aan de ene kant won men daardoor vruchtbaar land en aan de andere kant gingen grote vruchtbare oppervlakten land door woestijnvorming verloren. Dit gebeurde vooral aan de Boven-Rijn. De sedert jaren geconstateerde, en in de laatste tijd steeds meer toe nemende woestijnvorming van grotere gebieden aan de Bovenrijn is een onmiddellijk gevolg van het dalen van de grondwaterstand in de lage gebieden van de Boven-Rijn, hetgeen weer in direct verband staat met t dalen van het waterpeil van de Rijn. Sedert 1860 wordt deze voortdu rende daling van het peil bemerkt. Op verscheidene plaatsen is het in de laatste 80 jaren 6 tot 7 meter la ger geworden. Aansluitend hierop verandert de grondwaterstand in 'n erosie-gebied. Het ontbreken van wa ter maakt van een vruchtbaar land een woestijn. Zonder ophouden ver plaatst de woestijnvorming zich van de oever van de Rijn uit naai* het Oosten en het Westen. Ongeveer 15.000 hectaren land op de in Baden gelegen zijde van het voornaamste erosie-gebied, tonen alle tekenen van woestijnvorming. Deze ontwikkeling laat zich het sterkste voelen bij de bossen, die tot de waardevolste van Europa behoren. Tussen Bazel en Freiburg zijn 3500 hectaren bosgrond er volkomen verdwenen; daarvoor in de plaats zijn waardeloze struiken gekomen. Dezelfde nadelen ondervin- De reorganisatie der Ned. Herv. kerk. (Vervolg van pag. 3). HET BELIJDEN. Het andere gevaar, dat van het confessionalisme, betreft het belijden der kerk. De kerkorde stelt, dat men gehouden is „zich te bewegen in de weg van het belijden der kerk. Wat betekent dat? De kerkorde noemt twee dingen. In de eerste plaats: de kerk belijdt haar geloof „in gemeenschap met de belijdenis der Vaderen", en in de tweede plaats: als de kerk haar geloof belijdt, doet zij dat „in het besef van haar ver antwoordelijkheid voor het heden. Wat dit laatste betreft: dat is duide lijk. Daarmee staat of valt het ge hele „apostolische" karakter van de kerkorde. Het mag een van de meest belangrijke geestelijke winsten worden genoemd, dat de ver antwoordelijkheid voor het heden juist in verband met het belijden met zo klare woorden is genoemd. Daar over is geen verschil. Wij willen ons bewegen, maar dan ook inderdaad bewegen!, in de weg van het belij den aer kerk. Daarbij zal niemand de band met de traditie willen ver breken: de „weg van het belijden der kerk" zal aan onze gang rich ting moeten geven. Maar de grote vraag is, of er inderdaad van een voortgang sprake zal kunnen zijn, of dat wij tenslotte alleen maar „pas op de plaats" kunnen maken. Hoe zal de binding zijn aan de belijdenis der Vaderen, zoals die volgens de kerkorde is „vervat" in een aantal klassieke belijdenisgeschriften Daaronder zijn bijvoorbeeld de Dordt- se leerregels. Betekent dat, dat een gesprek met de Remonstranten tot vruchteloosheid zal zijn gedoemd, tenzij dat dezen zich van hun dwa lingen bekeren, of zal het mogelijk zijn, die Dordtse leerregels en ande re belijdenisgeschriften te lezen in het besef, dat daarin niet aan de ge hele waarheid recht is gedaan, en zelfs aan bepaalde kanten van de waarheid onrecht? Wij behoeven aan de bedoeling van de opstellers van het ontwerp kerkorde niet te twijfelen. Zij hebben een kerkorde gebouwd, waarin de dienst van de kerk aan df wereld in het heden cen traal is gesteld. Maar de kerkorde gaat straks haar weg. los van de bedoelingen der opstellers. Moeten wij zeggen, dat die weg zich begint af te tekenen, nu in het gevolg van de kerkorde enkele geschriften zijn verschenen van een uitgesproken „rechtzinnige" signatuur? Daar i? de proeve van belijden „Fundamen ten en Perspectieven", die bij alle te waarderen diepgang én frisheid, bezonnenheid èn gedurfdheid, toch op wezenlijke punten wel zeer aan traditionele opvattingen gebonden is, Daar is van het dienstboek een eer ste aflevering, die al van heel weinig besef van „verantwoordelijkheid voor het heden" getuigt. VERAXTWOORDELIJKHEID. Biblicisme en confessionalisme: twee uitdrukkingen voor een on- feestelijke binding aan de Ietter, van e Schrift en van de belijdenis. Mis schien zijn de gevaren niet zo groot, als vele vrijzinnigen menen. Maar als ze dreigen, bedreigen ze niet al leen de vrijzinnige Hervormden, maar de gehele Hervormde Kerk. Daarom is het goed, dat de vrijzinnige Her vormden zich van hun verantwoor delijkheid voor de kerkorde, en voor de wijze waarop deze straks in de kerk zal functioneren, bewust zijn. den de landbouw, de wijnbouw, de fruitteelt en de visvangst. In de El- sas is de toestand precies hetzelfde. CORRECTIE. De Rijn-erosie is een gevolg van de correctie van de loop van de Rijn. die in de eerste plaats bedoeld was als maatregel tegen overstromingen, waarmede de gebieden langs de Rijn vóór de correctie voortdurend wer den bedreigd. Het opvoeren van de val van het water, d.w.z. de bespoe diging van de stroming met onge veer 30 procent, welke bereikt werd door de correctie van de loop van de rivier, wordt als eigenlijke oor zaak van de diepte-erosie van de Rijn beschouwd. Men had weliswaar de woestgnvorming in de gebieden van de Boven-Rijn als een gevolg i worden, van de diepte-erosie naar verhouding vrij spoedig bemerkt, de plannen tot beveiliging van de spiegel van de R(jn en de bevloeiing werden echter niet verwezenlijkt, ten eerste omdat de mensen, die verantwoordelijk wa ren, aan het begin van deze eeuw van mening waren, dat zij het ophef fen van de zich langzaam ontwik kelende wantoestand aan hun naza ten konden overlaten, en in de twee de plaats omdat de noodtoestand in de jaren na de eerste wereldoorlog en later de belangstelling van de na- tionaal-socialistische regering voor de handhaving van de voor hun plannen (de Westwall) gunstige toe stand. ieder initiatief om deze ont wikkeling tegen te houden voor 40 jaren materieel onmogelijk maakten of voortijdig verlamden. De aanleg van het Franse zijka naal van de Rijn verplaatst het pro bleem van de woestijnvorming inde gebieden van de Boven-Rijn van hot technische naar het politieke terrein, omdat het slechts door een overeen komst tussen Frankrijk en Duits land mogelijk zal zijn, na de „ver plaatsing" van de bedding van de Rijn naar Frans territoriaal gebied effectvolle maatregelen tegen de woestijnvorming op Duits grondge bied te nemen en op lange termijn te verwezenlijken. Volgens Duitse berekeningen is, naast andere nadelige ontwikkelin gen, ook een nog sterkere daling van de grondwaterstand met ca. 3 nieter en daarmede een voortgaan van de woestijnvorming te verwach ten, omdat de aanleg van bevloeiings- kanalen afgezien van de politieke aspecten van dit vraagstuk op het grondgebied van Baden tech nisch bijna onmogelgk is. Aangezien Frankrijk op grond van artikel 358 van het vredesver drag van Versailles tot de aanleg an het zijkanaal van de Ryn gerech tigd is, kan een gunstige regeling voor Duitsland slechts door onder handelingen met Frankryk bereikt 50. Janus Joppe vertelde Jimmy precies wat hij te doen had en hij hield hem voor ernst dat hij niet zelfzuchtig mocht zijn in de koers. „De jongens van Janus Joppe". zei die. „vormden een ploeg trouwe kameraden en het deed er eigenlijk niet toe wie er won als het maar één van hen was, die als eerste eindigde. Dus goed begrepen JimmyBij elkaar blijven en dan je maats zoveel mogelijk helpen. Eendracht maakt macht. En denk aan de prijzen." (Nadruk verboden). LEZERS SCHRIJVEN Middelburg. W. C. F. Metz. Wat is democratie In de rubriek ..Deze Week" in de P.Z.C. van Zaterdag 29 Juli 1950. geeft Uw kroniek-schrijver commentaar op enkele belangrijke internationale ge beurtenissen, met name op de ontwik keling rond de Koningskwestie in Bel gië en op de oorlog in Korea Het gebrek aan objectiviteit, en wat nog erger is. het onvermogen om de internationale toestand in wat breder verband te zien. welke in genoemd commentaar aan de dag worden ge legd, nopen mij tot een wederwoord. DEMOCRATIE. Ik kan me voorstellen, dat U be zwaar zoudt maken om mij zoveel ruimte toe te staan, als nodig zou zijn om het ontstaan en de ontwikkeling van de Belgische konings-kwestie uit een te zetten. Maar ik meen. dat er minstens zoveel bezwaar tegen ge maakt kan worden, dat een Neder lands dagbladschrijver een buitenland se politieke partij in een paar regels afmaakt als on-democratisch en deze partij zonder meer gelijk stelt met de communistische partijen in de landen achter het IJzeren Gordijn en haar verwijt dezelfde middelen toe te pas sen. Ik acht dit zeer oppervlakkig ge schrijf en bepaaldelijk valse voorlich ting. Gaat het bij de socialisten in België om omverwerping van een de mocratisch regime? Natuurlijk niet, het gaat om een koning, die hoe men het ook keert of draait onaan vaardbaar is voor bijna de helft van de totale bevolking. Democratie is ook nog wat anders dan alléén het feit. dat „de helft plus een" zijn wil door kan drijven Democratie wil ook zeg gen. dat de meerderheid rekening dient te houden met de minderheid. LABOUR. Toen Labour in Engeland slechts een kleine meerderheid behaalde, kon men in sommige Nederlandse dagbla den de volgende dagen lezen, dat het nu toch niet meer aanging, dat „La bour". steunend op zo kleine meerder heid in het land. nog verdere drasti sche socialistische maatregelen zou treffen. Wanneer daar iets in zit. hoe veel te meer geldt dat dan t o.v. een koning, die onpartijdig en dus boven de partijen dient te staan. De konings kwestie in België is een zeer delicaat en moeilijk probleem en het gaat niet aan een houding van een bepaalde partij te diskwalificeren, zonder dat de voorafgaande daden van de tegen partij eveneens eerlijk belicht zijn. KOREA. En nu het door Uw redacteur gege ven commentaar op de gebeurtenissen in en rondom Korea. Na geconstateerd te hebben, dat West-Europa niet in staat is effectieve hulp te geven aan de strijdkrachten van de V. S., die on der de vlag van de Verenigde Naties in Korea de spits afbijten tegen de Sowjet-agressie en of dat nu aan ..het andere einde van de wereld" ge schiedt, waarde redactie, verandert niets aan «dat belangrijkste feit schrijft hij: Ten overvloede speelt natuurlijk de overweging een rol. dat Amerika de positie van het Westen in het Verre Oosten zelf welbewust verzwakt heeft. De Amerikaanse politiek daar is één grote aaneenschakeling van blunders geweest. Stond Tsjang Kai Tsjek nog maar in China en was Indonesië nog maar Nederlands! roepen de eerste Amerikanen nu. Te laat Ik heb gemeend deze gehele tirade maar te moeten aanhalen, omdat deze zo heel duidelijk bewijst, dat de schrijver iedere brede visie op het we reldgebeuren mist en zijn kijk op de ze zaken waarschijnlijk uit „Elsevier" put. „Amerika heeft onze positie in het Verre Oosten welbewust verzwakt!" Geen enkel begrip voor het ontwaken van het zelfbewustzijn en het verlan gen naar zelfstandigheid en vrijheid der Aziatische volken. „Stond Tsjang Kai Tsjek nog maar in China". Een volmaakt zinloze exclamatie en boven dien getuigend van een zeer reaction- naire geestesgesteldheid. De milliar- den. welke als Amerikaanse steun aan nationalistisch China zijn toegevloeid, verdwenen in de bodemloze put van corruptie en zelf-verrijking van een kleine kliek. Niet het feit. dat Ameri ka Tsjang Kai Tsjek te weinig steun zou hebben gegeven is de grootste fout. doch dat Amerika een on-demo cratisch en corrupt regime in stand heeft gehouden, is m.i. de oorzaak ge weest van de grootse communistische overwinning in China. Was er in Chi na een rechtvaardige verdeling van de grond onder de boeren tot stand geko men, waardoor men het woord „vrij heid" ook reële inhoud had gegeven voor de massa, de communistische propaganda zou moeilijker ingang ge vonden hebben en de democratische idealen zouden heel wat meer en standvastiger verdedigers hebben ge wonnen. INDONESIË. „Was Indonesië nog maar Neder lands". zouden volgens Uw redacteur sommige Amerikanen nu roepen. Ik betwijfel ten sterkste of dat er veel zijn en zodanige uitlatingen van ge zaghebbende Amerikanen ben ik nog nergens tegengekomen. Enfin, Uw re dacteur gaat van de veronderstelling uit. dat de toestand beter zou zijn als Nederland nog de baas was in Indo nesië. Maar hoe zou dan in feite de toestand daar zijn? Nederland zou in een kostbare, bloedige en niet eindi gende guerilla-strijd zijn gewikkeld, waardoor wij "noch onze bijdrage in de verdediging van West-Europa zouden kunnen leveren, noch hulp in Korea zouden kunnen bieden. Indonesië zou een dankbaar en gretig aanvaard ob ject voor communistische propaganda en infiltratie zijn en wat zeker niet verwaarloosd mag worden, de grote en invloedrijke republiek „India" zou in de armen van de tegenstanders van het Westen zijn^gedreven. De toestand in het Verre Oosten zou voor het Westen zonder meer onhoudbaar zijn geworden. Dat de hulp, die Nederland en ande re landen in Korea bieden, nadelige invloed zou ondergaan van de rancu neuze gevoelens, welke de regeringen dezer landen koesteren t.o.v. Ameri- ka's houding in het verleden, acht ik gelukkig uitgesloten. Zij hebben een breder uitzicht, dan de zo beperk te kijk van Uw redacteur, aan wie toch t o.v. de buitenlandse politieke gebeurtenissen een wat voorzichtiger houding niet zou misstaan. M. J. VAN POELJE. NASCHRIFT. De lezer zal wat de passages over de koningskwestie in het ingezonden stuk van de heer M. J. van Poelje aangaat, gemakkelijk kunnen constateren, dat hierin de kern van het probleem vol komen wordt omzeild. Primair is niet de vóórgeschiedenis van de konings kwestie, maar het feit, dat de meer derheid van het Belgische volk de ko ning terugwenste. Dat dit zo was. is Bertha Hertog, het dertienjarige Nederlandse meisje, dat door een be slissing van het Hof van Appèl in Singapore aan haar Maleise verzorg ster Aminah werd toegewezen, is dezer dagen in het liuwelgk getreden met de 21-jarige Maleise onderwijzer Manssor Abibi. Na de huwelijks ceremonie volgens Islamietische ritus. gebleken uit het verloren gaan van de linkse meerderheid in het Belgische parlement na 1946, uit de volksraad pleging en uit de jongste verkiezings uitslag, die de koningsgezinde C.V.P. de absolute meerderheid bracht in Kamer en Stenaat. Onder afe omstandigheden pleegt een partij het bewind te aanvaarden en steunend op haar meerderheid haar politieke programma te verwezenlij ken. Men zie naar Engeland, waar de Labour-politiek allerminst de instem ming vindt van de oppofttie en het lot der regering herhaaldelijk aan een zij den draad heeft gehangen. Labour Waarom zou een vrouw gelijke combinaties on er eigenlijk een liefheb- derscheidde. En wat deze berij op na houden? Als man) die overigens na- zij zich piet hart en ziel tuurlijlc ook niet vrij uit- aan haar taak als huis- ging) allereerst nodig vrouw en moeder geeft, had was een vrouw met van alles wat zij doet fantasie, met eigen aard, haar liefhebberij maakt, met begrijpende kaïne van een geurige pan soep raadschap die haar keu- koken of het haken van kentje en meubeltjes en een gordijntje toe: heeft gordijntjes desnoods aan zij dan nog wel behoefte de kant zou schuiven om aan een bepaalde hobby? het met liem in een nieu- De lezeres, die mij on- we omgeving te avontu- geveer het bovenstaande ren. schreef, heeft op het Zou die vrouw het eerste gehoor het gelijk pleit gewonnen hebben volkomen aan haar kant. als zij gedichten of post- Maak van uw dagelijks zegels had verzameld, vi- werk uw liefhebberij, be- ooi gespeeld of bloemen ten. En meestal is 't met berende vrouwen onder enig geduld en de nodige streept worden. Ge- energie nog wel mogelijk trouwd of ongetrouwd, om huishoudelijk een al- J~~ thans draaglijk peil te bereiken. moeder of kinderloze, zij zijn het er allen over eens dat elke vrouw wel Maar beiden, het huis- een of andere persoon lij- gekweekt? Stellig want die momenten van zich met hart en ziel ge- steed er al uw gaven van hoofd en handvan be drevenheid en fantasie aan, en uw leven zal zo rijk zijn dat u aan niets anders behoefte, hebt. Edoch er schuilt 'n gevaarlijk element in de ze redenering, en wij zul len goed doen dit bijtijds te onderkennen, want ve le vrouwen zijn, blinde lings deze gedachtengang volgend, op een kwade dag bedrogen uitgeko men. Zo herinner ik mij de wanhopige klacht van 'n ia} vrouw, die mij kort na 't builen de dagelijkse einde van de oorlog kring van altijd eendere schreef, dat zij geen raad plichten en bezigheden vrouwelijk juweel en de brekebeen, die gestadig zucht: ik leer het nooit.' hebben even hard be hoefte aan een volstrekt anders gerichte liefheb berij. De perfecte zal er de ontspanning in vinden, die ook zij bij tijd en wij le dringend nodig heeft, en bovendien bewaard blijven voor geestelijk scheefgroeien en geeste lijke gemakzucht in de trant van: Och, ik heb altijd zoveel te doen, ik Waarom? Daarom kan geen tijd vrij maken voor nutteloze dingen. En de arme verlegen ke voorliefde of soms zelfs gave bezit, die zij vooral en vooral moet uitleven en als het kan in dienst stellen van de ge meenschap. Waarom houden muzi kaal begaafde vrouwen op met zingen of een in strument bespelen, als zij gaan trouwen? Waarom legt de een de teken neer, de ander de vulpen, een derde de strijkstok, een vierde het boek in de vreemde taal? Omdat zij haar „doel" bereikt heb ben, en nu verder veilig kunnen wegschuilen in 't vreedzame bestaan van huishoudentje spelen? Dan staan wij met de be wustmaking der vrouw nóg aan het allereerste begin. Geen tijd, geen gele genheid zijn meestal uit vluchten voor „geen energie". Hoe leveren de artisten het dan, de ac trices, zangeressen, in strumentalisten, die toch wist met haai- leven. Haar man, die lange tijd van het ene onderduik adres naar het andere had gezworven, was rus teloos en totaal veran derd naar huis. terugge keerd. Na 'n paar maan den had hij haar gezegd, ligt, had haar oog oor gegeven voor din gen die nog belangrijker zijn dan een ordelijk huis en een welverzorgde lin nenkast. Een liefhebberij geeft het leven van een vrouw inhoud en waarde, ook beunhaas, die telkens ook haar huishouden te weer pech heeft met in- verzorgen hebben gezette stukken die aan vier hoeken trekken of sokken die krimpen in de ivas of petroleumstellen vaak enige kinderen, waarbij peuters in de wieg? Van die kinderen ge- men die pechvogel kan zich met een liefhebberij die haar lust en haar le- dat hij scheiden wilde om al houdt zij zich bezig vrij te zijn en overzee met heel eenvoudige en zijn geluk te beproeven, ogenschijnlijk nutteloze Ik kon haar op geen en- tijdpassering. Zij beseft kele manier helpen, want dat zij nog iets anders uit de gehele brief sprak kan dan de karweitjes duidelijk een toon van die elk van de millioenen morrend en kortzichtig huisvrouwen in Neder - zelfbeklag. land dagelijks al of niet Deze vrouw was geen zuchtend opknapt. Want persoonlijkheid, anders van tweeën één: een dan de anderen. Zij was vrouw is een geboren (alleen maar, zegt de on- huishoudster, naaister, dankbare echtgenoot) 'n kookster en zo voort! soort keurig, wandelend of zij is het niet. Dat kookboek annex wrijf- laatste is net zo min een doek geweest, die zich sshande als het bezit van in niets van andere soort- steil haar of te grote voe- die sarrend staan te wal- sproken: wist u, dat zij doorgaans heel onredelij ke wezens zijn? Keurige kleren, een lekker toebe- ven is weer een ogenblik reid maaleen fris op ge- een volwaardig en tevre- maakt bed, een zorgvolle den mens voelen om en toegewijde moeder ac- daarna met frisse moed cepteren zij als iets van- aan de verfoeilijke ver- zelf sprekends. Maar een stelmand te beginnen of moeder die kan wat een de beroete keuken ander niét kan: die schoon te soppen. Herstel van het even wicht, ontspanning, on derbreking van de sleur, vreugde om het zelf be dachte of gemaakte, ver drijving van de moeheid, uitleven van het persoon lijke: dat zijn de motie ven die tn de geestdrifti ge brieven van liefheb- bloemstukjes opmaakt of knutselt of een koor leidt of toneelstukjes opvoert of zomaar gedichtjes maakt of van alles en nog wat weet over tvat buiten leeft en bloeit daarover hakken zij nog op als zij grijze haren hebben! SASKIA. gaat niettemin en volkomen terecht rustig voort op het Labour-pad. Ook de C.V.P. in België zette door. steu nend op de wil van de meerderheid van het volk. De oppositie in Engeland verweert zich, maar wekt geen onrust, kondigt geen stakingen af, dreigt niet met rel letjes en revolutie, desorganiseert het leven in Engeland niet. De Britse op positie geeft er zich rekenschap van, dat de parlementaire democratie ge. biedt, dat men zijn oppositie voert met parlementaire middelen. Spaak heeft zichzelf in West-Europa opgeworpen tot de voorvechter van de parlementaire democratie. Het wai zijn recht om Leopold te bestrijden maar dan op parlementaire wijze, zo. als zulks in democratisch bestuurde staten gebruikelijk is. Nu hij de parle mentaire democratie de parlementaire democratie liet, met behulp van zijn partij het leven ontwrichtte en met re volutie dreigde, bracht hij daarmede ernstige schade toe aan de democra tie in geheel West-Eux*opa. Op precies dezelfde wijze hebben elders in Euro pa anderen naar de macht gegrepen ol hu,, minderheidswil doorgedreven. Het gaat niet aan om te zeggen, dat wanneer het om een schoolwet zou zijn gegaan, of om een belastingwet, d» Belgische socialisten zich wel aan de nonnen gehouden zouden hebben, maar dat de koningskwestie daarvoor te belangrijk was. Wie zo redeneert, laat het democratische principe los en wenst blijkbaar een parlementair staatsbestel alleen als het om onbe langrijke dingen gaat. Deze opvattin zou o.i. het faillissement der democra tie betekenen. Dit wat de koningskwestie aangaat. Wat Korea aangaat men behoeft slechts Amerikaanse bladen te lezen om te constateren, dat er aan de over zijde van de Oceaan allerminst bewon- dering is voor de Amerikaanse poli tiek in Azië. Zeer vooraanstaand# Amerikaanse deskundigen hebben de ze politiek veel eerder dan wij als een aaneenschakeling van blunders geken schetst. Amerika betreurt het afzijdig blijven van Indonesië, het zou graag militaire steunpunten hebben in deze staat, het vraagt er vergeefs om. Amerika heeft gehoopt, dat tegemoet komen aan het ontwakend zelfbewust zijn der Aziatische volken deze volken aan de zijde van het Westen zou bren gen en economisch voordeel op zou leveren. Nu dit niet geschiedt, begint men inderdaad de politieke gedrags lijn^ die gevolgd werd. te betreuren. MacArthur heeft de verstoten Tsjang Kai Tsjek weer als bondgenoot aan vaard. Op Formosa. Het zou hem ver moedelijk liever zijn, als Tsjang nog op het Aziatische continent stond. Of zonder Tsjang Kai Tsjek de toe stand in China beter zou zijn geweest? Men behoeft zich de janboel in China in de periode der burgeroorlogen slechts te herinneren om zulks te be twijfelen en met reden. Èn wat Nederlands positie in Indo nesië betreft, alles had anders kunnen lopen als Engelsen en Amerikanen het in 1945 Nederland niet onmogelijk hadden gemaakt het bewind over te nemen. Of er dan inderdaad de gueril la zou zijn uitgebroken, staat nog te bezien. En meent de heer van Poelje nu werkelijk, dat de huidige situatie in Indonesië een waarborg is tegen het communisme? Ach kom! De waarborg zou groter zijn geweest als onder Ne derlandse leiding geleidelijk het be stuursapparaat was geschapen, waar Indonesië thans zo dringend behoefte aan heeft. HOOFDREDACTIE P.Z.C.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 4