Gouddorst
Ook Belgie kent
huurproblemen
Nieuw leven in Florence
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
Kunst en edel handwerk
Zeeuwse Almanak
Geen vestigingsvergunningen
nodig
MAANDAG 3 JUL11950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DUIZENDEN VREEMDELINGEN OP BEZOEK.
(Van onze correspondent)
FLORENCE, Juni De stad van de Medici aan de Arno sprankelt van
nieuw leven. Meer dan anders ontmoeten mensen uit de gehele wereld elk
aar hier. Pelgrims voor het Heilig Jaar gaan van de ene kerkelyke beziens
waardigheid naar de andere. Vooraan lopen een of meer geestelijken, daar
achter volgt een bonte menigte uit 'n reisgezelschap. Opera, balletten,
concerten en toneeluitvoeringen van het 13e Maggio Musicale Fiorentino
herscheppen tot diep in Juni de avonden in een zomernachtsdroom. In Flo
rence is het volop zomer. Het kwik staat er zelfs tien graden hoger dan in
het slechts vier uren sporen er vandaan gelegen Milaan. De nieuwaangeko-
mene moet eerst even acclimatiseren. Zijn tong plakt hem aan 't gehemel
te en zjjn kleren voelen klam aan op zijn lichaam.
Wat komen al die vreemdelingen
hier doen? Er is wel geen stad in de
wereld, waar op een zo beperkte ruim
te zoveel kunstschatten zijn geconcen
treerd. Ieder verlustigt zich op zijn
manier. De oude brug, die de oorlog
overleefd heeft, de Ponto Vecchio. is
de moeite van het bekijken waard.
Voor de juweliers en de zilversmeden
verdringen de mensen zich.
De oorlog is aan deze stad voorbij
gegaan. Het had ook andere kunnen
zijn, zoals blijkt uit de vele sporen van
geweld op de toegangswegen naar de
stad. Die dateren echter al weer van
ruim vijf jaar geleden. Niemand, die
op de Piazza della Signoria staat, kan
zich voorstellen, dat dit plein in een
massa puin zou zijn veranderd.
Niet ver verwijderd van de Dom
ligt een oud, intiem theater, de Pergo
la. Het is het verzamelpunt van een
zeer geselecteerd Florentijns gezel
schap. Een gezelschap, dat zich eerst
terdege vergewist met wie het te doen
heeft, voor het aan de eigen landgeno
ten of aan vreemden toegang ver
leent.
MODESHOW.
Een actieve vereniging van vreem
delingenverkeer gaf dezer dagen een
modeshow. De anders zo ontoeganke
lijke Florentijnse dames waren deze
avond wat minder op een afstand en
verschenen in groot avondtoilet. Slan
ke vrouwen met ovale gezichten, lange
zwarte wimpers en gracieuze bewegin
gen herinneren eraan, dat Botticelli en
andere meesters van de Renaissance in
deze stad hun modellen vonden. Reeds
in de foyer was het een modeshow.
Toen de modellen werden getoond
brak er een enthousiast applaus los.
Hadden deze modellen werkelijk een
Franse inslag, zoals de stadskranten de
volgende dag beweerden? Wij geloven
het niet. want wij zagen Florentijns
kant aan de buitengewoon mooie
avondjaponnen, zagen Florentijnse
hoeden in vele variaties, zoals ze dit
jaar in geheel Italië gedragen zullen
worden en wij verheugden ons over
de eenvoudige lijn en gedekte kleuren
van de toiletten.
FIJNE SMAAK.
Florence is een stad met een zeer
fijne smaak. Wie met de Baedeker in
de hand langs de gebouwen en monu
menten loopt, vergeet zo gemakkelijk
wat ook nu nog ontelbare kunstenaars
en handwerkslieden hier produceren.
Wat zij uit porcelein, glas, metaal en
ivoor maken, is te zien in een grote
zaal van de handwerktentoonstelling.
De compositie, die wij eerst voor
een schilderij aanzagen, bleek bij na
dere beschouwing een samenstelling te
zijn van alle mogelijke zeldzame ste
nen. Ten tijde van de Medici was dat
de grote mode en alle musea herber
gen deze mozaïken. meestal bloemmo
tieven op zwart marmer. Opvallend
zijn een paar gele papegaaien op een
zwarte achtergrond, waarvan de steen
tjes uit een groot blok afkomstig zijn,
dat de vader van de kunstenaar eens
uit een hol in de Ganges haalde. De
prijs van dit zeldzame stuk Is 15.000
lire. Wanneer de meester op dit ge
bied, Menegatti, voor altijd zijn ogen
gesloten zal hebben, heeft zijn werk
alleen nog museumwaarde. Niemand is
in staat zich van het voorhanden ruwe
materiaal 280.000 steensoorten te
bedienen.
NIEUWE HANDWERKEN.
Er ontstaan nieuwe handwerken in
Florence. Op de bovenste verdieping
van het oude Palaste vinden wij Sal-
vatore Ferragamo aan het werk. Hij
is geen Florentijn, doch stamt uit de
E RET AAK.
Een van de dingen, waarvoor men
buiten Zeeland een blijvend respect
heeft voor de Zeeuwen, is de manier,
waarop zij in oorlogstijd gastvrijheid
en onderdak hebben verleend aan hun
medemensen. Eerst aan de geëvacu-
eerden uit andere delen van het leund,
later, in de tijd van grootste nood,
aan mensen uit hun eigen provincie.
Thans wordt er opnieuw een beroep
gedaan op de ZeeuwenTen behoeve
van de gerepatriëerden uit Indone
sië.
En nu weten we wél, dat samen
woning geen pretje is en dikwijls
zélfs een ongenoegen. Samen een
huis delen, het is iets, dat de meeste
mensen nu eenmaal moeilijk kun
nen.
Maar nog éénmaal zal het moeten.
Juist degenen, die thans gedwongen
uit Indonesië terugkeren, behoren tot
de beste zonen van ons volk. Zij wa
ren de voortrekkersde mensendie
de voetsporen drukten dergenen, aan
wie Nederland zijn wélvaart te da/n-
ken heeft.
Voor hun genoegen komen zij
waarlijk niet naar Zeeland. Zij ko
men uit bittere nood. Liever zouden
zij een woonplaats hebben gevonden
in het Westen, waar hun Teemsen op
werk beter liggen dan in Zeeland.
Vanuit Zeeland zal het moeilijker
zijn om aan de slag te komen, dan
vanuit de grote steden.
Dit moge een reden te meer zijn
om de repatriërend en een gastvrije
ontvangst te bereiden en om ook
als is dit een offer niets ongedaan
te laten om hen onderdak te verle
tten.
buurt van Napels. Hij heeft echter Flo
rence wegens zijn kunstzinnig karak
ter tot zijn woonplaats gemaald;. Deze
temperamentvolle, nog jeugdige man
met zwarte ogen, maakt jaarlijks 600
modellen van damesschoenen, die zelfs
Hollywood in vervoering brengen.
Hij maakt geen gebruik van machi
nes. Ook zijn 600 medewerkers zijn
kunstenaars én maken na, wat hun
meester hun als voorbeeld geeft. Fer-
ragame laat zich op geen enkele ma
niet door het buitenland inspireren.
Men noemt Boulogne de „vette"
stad, omdat het in vroeger jaren meer
om goed eten gaf dan om kunst. De
Florentijnen zijn ondanks hun kunst
zinnige vermogens niet afkerig van
lekker eten. Wij bezochten 'n soort
herberg, waar aan de 6 tafels, die het
lokaal rijk was, ongeveer tien nationa
liteiten zaten te eten. Ons oordeel
over de grote Florentijnse biefstuk is
in een woord gezegd uitstekend.
Einde Juni is deze droom in Floren
ce afgelopen. Dan komt de stad in zo'n
tropische hitte, dat iedereen naar zee
vlucht om enige koelte te krijgen.
Maar vreemdelingen, die op zoek zijn
naar schoonheid, zullen toch na Juni
in grote getale in Florence vertoeven.
Kinderverlamming in Engeland
baart zorg.
In de afgelopen week is het aantal
gevallen van kinderverlamming in En
geland sterk gestegen. Er werden 83
gevallen gerapporteerd, 32 meer dan
de voorgaande week. Het totaal aantal
gevallen in dit jaar bedraagt tot nu
toe reeds 543 tegen 230 in 1949. Er zijn
reeds 113 personen aan de ziekte ge
storven.
Bulgarije heeft het grensaccoord met
Joegoslavië opgezegd.
Feuilleton
door
David Dodge
43
Ik las zijn exemplaar van Prescot
en dronk koffie met anrj's, terwijl hij
aan de vertaling werkte. Dat wach
ten deed mijn onrust weer naar bo
ven komen. Na iets langer dan een
uur was hij gereed. Verscheidene van
de strookjes waren duplicaten, zodat
hij ongeveer maar vijftig woorden
neergeschreven had op de Igst, toen
hij mij die met de stroken overhan
digde.
Ik gaf hem het stel, dat ik in mijn
zak had.
„Kunt u die morgenavond gereed
hebben?"
„Dat denk ik wel. Is dat alles?"
„Er komt nog één stel. Het laat
ste".
Zijn zware oogleden gingen omlaag
en hij grinnikte even.
„U bent een voorzichtig man, se-
nor Colby. Het doet me plezier, dat ik
niet meer zaken te doen heb met
gringos. Ze zijn me te slim af. Zal
ik een taxi laten komen of gaat u
wandelen?"
„Graag een taxi. Uw soles zouden
een goede buit voor bandieten kun
nen zgn en uw straten zijn nogal
donker".
Ik was niet zo bevreesd voor ban
dieten, dan voor Jêff en mijn nood
lot. Maar dat behoefde Naharro niet
te weten.
Hij liet een taxi komen.
Toen die mij aan het hotel afzette,
keek ik door de hall en de eetzaal,
of ik Raul of Ana Luz ook zag, voor
ik naar de réception ging. Ze waren
niet te zien. Julie zat nog in de can-
tina, net waar zij die morgen gezeten
had en draaide haar limonadeglas in
haar vingers rond. Zij hield haar-
ogen op haar glas gericht toen ik
haar voorbij liep.
Ik was van plan om nog een po
ging tot verzoening te wagen, nadat
ik mijn kostbare lading had afgege
ven. Zij moet zich daar tamelijk el
lendig hebben gevoeld, zo alleen. Ik
zei tegen de klerk: „Geef mij even de
enveloppe uit de safe. Jk moet er nog
wat aan toevoegen".
De klerk staarde mg aan.
„Maar senor! Die heb ik aan uw
boodschapper meegegeven; geen half
uur geleden".
Het was mg, of ik van achteren een
slag met een bijl kreeg. Ik kon mij
niet bevyegen. Ik kon mijn mond niet
opendoen. Terwijl ik daar stond en
als het ware inwendig verbloedde,
begon Julie te lachen.
HOOFDSTUK X
Zij lachte nog, toen de klerk, mijn
gelaatsuitdrukking ziende, mij een
kort getypt briefje overhandigde. Er
stond in het Spaans op: „Verzoeke
aan brenger dezes het voorwerp mee
te geven, dat u voor mg in ,de safe
bewaart". Het was gesigneerd met
mijn naam. De handtekening zag er
inderdaad uit als de mijne.
De klerk zei: „Ik hoop, dat er
niets verkeerd gegaan is, senor. Ik
heb de handtekeningen zorgvuldig
vergeleken voor ik de enveloppe
overgaf".
Mijn hersenen begonnen weer te
werken niet veel, maar genoeg,
om te spreken. „Wie heeft het brief
je gebracht?"
„Een jochie van de straat".
Julie's gelach werd langzamerhand
hysterisch. Ik liep de cantina in en
ging tegenover haar zitten. Haar ge
lach hield als een afgesloten water
kraan op.
„Ik heb hier uren zitten wachten,
om je gezicht te zien, als je zou ho
ren, dat het ding weg was". Zij lik
te als een beest haar lippen af.
„Oh, het was prachtig; het was won
derbaarlijk!"
Zij begon weer te lachen.
Ik liet haar begaan terwijl ik de
handtekening van het briefje bekeek.
Uit de lichte onvastheid van de pen-
nestreken, die scherp en vast zouden
hebben moeten zijn en de dunheid
van het papier kon ik zien, dat het
een overtrek was. Maar het was klei
ner, dan mijn normale handtekening.
De copie was niet uit het hotelregis-
ter genomen. Ik liet mijn gedachten
teruggaan, trachtend mij te herinne
ren, waar ik nog meer een handteke
ning had gezet het boek in het
pension, een formulier op de Banco
del Credito, een reischèque.
Naharro!
(Wordt vervolgd).
Sinds enige weken Is men bezig met de aanleg van de meerdyk van de
Oosterpolder op drie plaatsen in het IJselmeer, n.l. ten Zuiden van het
Keteldiep, ten Westen van het Keteldiep en in de omgeving van de toe
komstige hoofdstad van de polder. Het zal zeven jaar duren voor de Oos
terpolder is drooggelegd. Zes jaren zyn nodig om dit gebied, groot 50.000
ha. in te dyken en één jaar voor de drooglegging. Met baggermolens
wordt een gedeelte van de slappe lagen, waaruit het bovendeel van de
IJselmeerbodem bestaat, ter plaatse van de toekomstige djjk wcggebag-
gerd, en door zand vervangen (boven). Een overzicht van de opslag
plaatsen aan de Schokkerhaven, waar 12.000.000 kilo steen en 700.000
bossen ryshout en andere materialen in de loop der jaren zyn verzameld.
De huisjes langs het water zijn slechts stapels rijshout (onder).
Huurprijzen 170 van die van voor de oorlog.
(Van onze correspondent)
BRUSSEL, Juni Het ongewone feit heeft zich voorgedaan, dat de
(nieuwe) regering aan 't parlement wetsontwerpen ter goedkeuring heeft
voorgelegd, nog vóór de Kamer en Senaat hun vertrouwen in het kabinet
hebben uitgesproken. Doch de aard van de wetsontwerpen wettigde afwij
king van de regels. Het kon nu eenmaal niet anders, wilde men niet ln
een chaos raken. Bijvoorbeeld ten aanzien van de huishuren.
TE ROYAAL OPGEZET
De samengeordende wetten, hou
dende uitzonderingsbepalingen inzake
huishuur, zoals ze officieel heten, ver
vallen namelijk op 1 Juli en als niet
zou zgn ingegrepen, zouden de huur
ders van die dag af niet meer wor
den beschermd. Om dat te voorko
men heeft de regering voorgesteld
die wetten met zes maanden te ver
lengen, De Kamer ging vanmiddag
morrend daarmede accoord, de Se
naat zal volgen.
Niettemin zijn er ernstige beden
kingen tegen handhavingen van de
bestaande bepalingen. Uiteraard van
de zijde van de huiseigenaars. Want
de eigenaars van huizen (uitgezon
derd die van luxe-woningen") mo
gen niet meer nuur vragen dan 170%
van de vooroorlogse huurprijs. De
kosten van levensonderhoud zijn sinds
1939 met een 300 pet. gestegen. De
klachten van de huiseigenaars kan
men zich voorstellen. Ze zgn te ver
gelijken met die van de huiseigenaars
in Nederland. Ook hier vermindert
de waarde van onroerend bezit door
gebrek aan onderhoud, want de kos
ten van reparaties b.v. staan op het
indexcijfer 4,5.
Maar hoe ligt nu het woningvraag
stuk, gezien van de zgde van de
huurders Er was direct na de bevrij
ding 'n ngpend tekort, 't Probleem is
ook nu nog niet opgelost, maar het
is veel minder ongunstig dan in Ne
derland. Een geluk is natuurlijk, dat
de bevolking zich vrijwel niet uit
breidt. In de grote steden is een an
der geluk bij een ander ongeluk, dat
de eind vorig en begin dezer eeuw
voor anderen dan arbeiders en kleine
middenstanders gebouwde woningen,
zeer royaal werden opgezet. Wat een
brede gangen! Wat een hoge vertrek
ken! Maar dat betekent voor de be
woners die ér van voor de oorlog
„in" zitten, dan hun huurprijs niet
bovenmatig is verhoogd, maar wel,
dat de kosten van verwarming en per
soneel dikwijls niet meer zijn op te
brengen. Een groot gedeelte van wat
men in Amsterdam herenhuizen zou
noemen, wordt daarom sinds de oor
log door meer dan een gezin bewoond.
Zo werd aan de behoefte aan woon
ruimte door de dwang der omstan
digheden tegemoet gekomen. Ook er-
21. Jimmy Brown had in zijn apenleven al heel
wat beleefd, maar een agent, die het verkeer ze
gelde, was hij nog nooit tegengekomen en feitelijk
dacht hij, dat die vent met die pet op, die daar
zo wijd met zijn armen stond, er op uit was, hem
zijn pas verworven fiets afhandig te maken.
Jimmy begon kwaadaardig te groznraen en daar
hij helemaal niet bang was uitgevallen, reed hij
regelrecht op Priem Pruim af, zonder zelfs maar
een ogenblik zgn vaart te verminderen. Integen
deel, hg deed er nog een schepje op.
vaart men overal,
bouwd wordt.
dat er flink ge-
GEEN VESTIGINGS
VERGUNNING
Doch men mag niet te vlug con
cluderen. dat het dus wel losloopt
met de huurders. Want wat gebouwd
wordt, is vooral bestemd om hetzij
meteen, hetzij °P de duur eigendom
te worden van de bewoners. Dat
komt overeen met 't ideaal van elke
Belg: eens eigenaar te zijn van zijn
huis. Maar diegenen, die een huis
willen huren en die het niet schikt
de extra-bedragen op te brengen, die
hen eens eigenaar zouden maken,
komen daardoor niet aan hun trek.
De arbeiders niet, evenmin de jonge
gezinnen van middenstanders, begin
nende ambtenaren, beoefenaars van
de z.g. vrye beroepen enz. Die moe
ten dus zien een deel van een oud
huis te huren. In Brussel bv. consta
teert men, dat een bijzonder groot
aantal van de jonge ambtenaren, die
de ministerie's bevolken, buiten
de agglomeratie woont, omdat het in
de stad geen betaalbare woning vindt.
Afgezien van de beperkende bepa
ling ten aanzien van de hoogte der
huren is iedereen overigens vrij. De
hurder kan zich vestigen waar hij
wil. Vestigingsvergunningen kent
men hier niet. Door de overheid op
gelegde medebewoning evenmin. Van
zijn kant kan de eigenaar met zgn
huis doen wat hem goeddunkt, het
desnoods leeg laten staan. Slechts
de 170 pet. beperkt zgn vrijheid, doch
dat is wee de arme huurder zo
gemakkelijk te ontduiken. Al heel
gemakkelijk, als een voor de oorlog
door een gezin bewoond huis, thans
aan twee of drie gezinnen wordt ver-
huuz'd. Het is ook niet moeilijk, wan
neer de candidaathuurder nu eenmaal
in de stad moet wonen en bereid is
een „sleutelgeld" te betalen of „meu
bilair" over te nemen tegen prijzen,
die in de eerste tijd na de bevrijding
soms wel drie jaar huur evenaarden!
Die excessen nemen af. Maar er is
nog steeds een brede marge tussen
de sociaal en economisch gerecht
vaardigde eisen van de eigenaars
aan de ene, die van de huurders aan
de andere kant.
Vinkeveense plas verandert
yan aanzien.
Amsterdam heeft voor het bouw-
ryp maken van de gronden ten be
hoeve van de stadsuitbreiding in de
naaste toekomst, ca. 60 millioen m3
zand nodig. De baggermaatschappij
Bos en Kalis te Sliedrecht, probeert
thans een concessie te krijgen voor
zandwinning uit de Vinkeveense plas.
Zg wil in die onderneming drie mil
lioen gulden investeren. Het plan
houdt o.m. in het graven van een ka
naal en de bouw van een sluis. De
Vinkeveense plas zal een ander aan
zien krijgende meeste eilandjes
zullen verdwijnen. Daartegenover
stelt de maatschappij de aanleg van
een recreatieoord langs één der
oevers.
Het Wereldgebeuren
Eiland in de
branding
Het eiland Formosa (Portugees
voor: „schoon eiland") of Taiwan
(Chinees voor: „terrassen-eiland")
ligt op de Kreeftskeerkring voor het
va.ieiand van China en als zodanig
is het de grote „stepping-stone" tus
sen Japan en de Philippijnen. Het
heeft een oppervlakte van 22.200 km2
en telt ruim vijf millioen inwoners.
Ofschoon het eiland om tal van rede
nen de laatste jaren niet over gebrek
aan belangstelling kon klagen, kwam
het in zeer ijbzonder licht door de
verklaring van president Truman, die
hij op 27 Juni jl. aflegde. Het heette
daarin o.a.: „Onder deze omstandig
heden zou de bezetting van Formosa
door de communisten een directe be
dreiging betekenen voor de veiligheid
in het gebied van de Stille Oceaan
en de Verenigde Staten verhinderen
hun wettige en noodzakelijke taak in
dat gebied te vervullen. Bijgevolg heb
ik de zevende vloot opdracht gegeven
een aanval op Formosa te voorkomen.
In aansluiting hierop heb ik een be
roep op de Chinese regering op For
mosa gedaan om alle operaties door
lucht- of marinestrjjdkrachten tegen
het vasteland te staken. De zevende
vloot zal erop toezien, dat hieraan de
hand wordt gehouden. Met het bepa
len van de toekomstige status van
Formosa dient gewacht te worden
tot de veiligheid in het gebied van de
Stille Oceaan hersteld en een vredes
verdrag met Japan gesloten is. Hier
toe zgn eerst verdere stappen en be
sluiten van de UNO noodzakelijk".
Daarmee is dus voorlopig een nieu
we autoriteit gesteld over een eiland,
dat zich in de loop der eeuwen nooit
bgzonder goed heeft kunnen neerleg
gen bij een vreemde overheersing.
Zelfs de Jappen slaagden er nooit in
om bv. de bergbevolking geheel te
pacificeren.
In vroeger eeuwen was het een Ne
derlands en later een Spaans koloni-
satieterrein. In 1895 werd Formosa,
krachtens het verdrag van Simonose-
ki, ingelijfd by Japan, nadat het eerst
lange tijd Chinees was geweest.
Na de tweede wereldoorlog werd het
eiland opnieuw een Chinese kolonie,
m politiek opzicht is het er tamelijk
onrustig. Ofschoon een deel van de be
volking uit Maleise rassen bestaat
overwegen toch de Zuid-Chinezen'
maar niettemin heeft men evenveel
afkeer van een „koloniaal bewind"
van Tsjang Kai-sjek als van het voor
malige Japanse bewind. In 1947 werd
een nieuwe Chinese gouverneur voor
het eiland benoemd, die beloofd heeft,
een democratisch bestuur te zullen in
voeren. Op 27 Agustus van het vorig
jaar, toen de débacle van de Chinese
nationalistische legers steeds duidelij
ker werd, was er volgens berichten uit
Chinese koker te Hongkong sprake
van, dat de Verenigde Staten Formosa
wilden gaan bezetten. Die berichten
volgden op een rapport, dat in Januari
van datzelfde jaar was gepubliceerd
door William C. Bullitt, die voor het
Amerikaanse Congres de situatie in
China had onderzocht. Bidlitt wees op
de grote gevaren, die in politiek, eco
nomisch en vooral ook strategisch op
zicht voortvloeiden uit de incompeten
tie van de Chinese nationalistische re
gering. Hij adviseerde, dat een Ameri
kaanse generaal met een staf van 600
officieren naar China zou worden ge
zonden om de nationalistische com
mandanten. die „niet voor hun taak
berekend" waren, te vervangen. Thans
bijna anderhalf jaar later stuurt de
Amerikaanse regering de zevende
vloot naar Formosa. De aanleiding tot
deze maatregel is de plotseling ont
brande strijd op Korea, maar men
vraagt zich af. of binnen afzienbare
tijd de kwestie-Formosa niet veel be
langrijker zal zijn. Volgens berichten
van de New York Times uit Hongkong
zijn de Chinese communisten thans
vrijwel gereed voor een invasie van
Formosa. Nu bovendien de Chinese na
tionalisten hun storingsaanvallen heb
ben gestaakt, kunnen de rode legers
de laatste voorbereidingen in alle rust
voltooien. Wanneer nu de Amerikaan
se Marine de Straat van Formosa,
overeenkomstig de orders van Truman,
blijft bewaken, dan zouden de commu
nisten geen invasie op het eiland kun
nen volbrengen zonder volledige Sow-
j et-Russische hulp. Een andere vraag
is, of het een der nevendoelen van de
Noordkoreaanse agressie kan zijn ge
weest om de aandacht af te leiden van
de voornemens der Chinese communjg-
ten met betrekking tot het schone ter
rassen-eiland.
Motie van wantrouwen tegen
vertegenwoordiger Ned. Antillen.
In de vergadering van de Staten
der Ned. Antillen heeft de heer Geer-
man (Arüb. Volkspartij) een motie
ingediend, waarin verklaard werd, dat
de Staten de heer M. Gorsira niet gé-
schikt achten in Nederland op te tre
den als vertegenwoordiger der Ned.
Antillen en in hem geen vertrouwen
stellen. Hg zou partijdig zijn, getracht
hebben de partijen tegen elkaar uit
te spelen en niet op de hoogte zijn
van de werkelijke verlangens der ver
schillende eilanden. De heer Debret
(Kath. Volkspartij) noemde de motot
„een prul, ja reinste kolder en onge
motiveerd". Doordat vele leden dé
zaal verlieten werd het quorum ver
broken, waardoor de behandeling van
de motie werd uitgesteld.
De Koninklijke heeft veel
vertrouwen in de toekomst.
De Koninklijke blijft streven naar
een opheffing van de belemmerende
bepalingen voor een verdere ontwik
keling van het bedrijf. Met vlag en
wimpel zijn de oorlogsmceilijkheden
te boven gekomen. De apparatuur is
niet alleen hersteld, doch uiterst mo
dern, zodat de toekomst met vertrou
wen tegemoet kan worden gezien.
De reserves zijn zeer behoorlijk. De
behoefte aan interne financiering
vormt voor de maatschappij reeds een
rem bij de dividenduitkering. Indien
de wet op de dividendbeperking is
aangenomen zou de maatschappij 8,6
kunnen uitkeren, doch het beetuw
denkt gemakkelijk toestemming te
.kunnen verkrijgen dit dividend lot 9
op te voeren.
