Frankrijks natuurschoon lokt!
„VOOR WIEN DE KLOK LUIDT'
JIMMY BROWN, no. 7
In de Riviera is
Augustus
het vooral in
eivol
Zeeuwse Almanak
HET MODEBEELD EN KANT
DINSDAG 13 JUNI 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Goedkope vacantie in N ormandië of Bretagne.
(Van onze correpondent)
PAKIJS, Juni Hoeveel Nederlanders het vorig jaar hun vacantie in
Frankrijk doorgebracht hebben, is niet precies bekend, maar het moeten er
zo om de 20.000 geweest zijn. En het ziet er naar uit, dat ook deze zomer
maanden de „Hollandais" weer by tienduizenden over de Franse grenzen
zullen stromen. Het is daarom wellicht goed eens na te gaan, welke va
cantie mogelijkheden er in Frankryk zijn, wat de meest geschikte streken
zijn en wat de pryzen, die er gevraagd worden. Kortom wij zullen het op
prys stellen uw gids te zyn by uw vacantie in Frankryk. In dit artikel ver
tellen wij iets over het Franse platteland, waarna wij ook Parys als toeris
tencentrum onder de loupe zullen nemen.
Men vraagt zich natuurlijk af. hoe
het komt, dat Frankrijk het eerste toe-
ristenland ter wereld is geworden. Dat
is te verklaren, doordat men in Frank
rijk alles heeft: de bergen van de Jura
en de Pyreneeën, het altijd zonnige
klimaat van de Franse Rivièra. het
wijde heuvelland van het Noorden, de
wijnvelden van Bourgogne, de uitge
strekte bossen om Bordeaux, de zand
stranden van de Landes. de krijtrotsen
in Normandië en zoveel meer nog.
DE RTVIÊRA.
De meest bezochte vacantiestreek Is
de Rivièra. dus de Middellandse Zee
kust van Marseille tot Menton. Daar
gaan jaarlijks millioenen buitenlanders
heen en dat is te begrijpen ook. want
zo'n verblijf aan die blauwe zee is wel
het heerlijkste wat men zich kan voor
stellen.
Maar wie naar de Franse Rivièra wil
gaan, dient er rekening mee te houden,
dat in de maand Augustus alle hotels
vol zijn. Daarom is het aan te bevelen
om in Juni. in Juli of in September te
gaan. aangezien het dan niet alleen
minder druk is, 'maar de prijzen ook
lager zijn. Wil men toch in Augustus
gaan, dan moet men van te voren een
kamer bespreken. Ook al kent men
niemand, dan is het toch gemakkelijk
om te bespreken. U moet namelijk we
ten, dat er iri iedere Franse plaats een
zogenaamd Syndicat d'Initiative be
staat. dat te vergelijken is met onze
V.V.V. Wilt u inlichtingen hebben over
een bepaalde plaats, dan schrijft u aan
Monsieur le Président du Syndicat
d'Ininitiative dew en de naam van
de plaats, met het verzoek u te willen
inlichten over de prijzen, hotels, ,enz.
Het goedkoopste aan de Rivièra zijn
de grote steden. Nice. Menton en zelfs
ook Cannes. Daar vindt u voor een
rijksdaalder reeds een behoorlijk ka
mertje. dat dan wel niet op zee uit
ziet want daar kosten de kamers
vijfmaal meer maar waar u toch
vlak bij zee bent. Het goedkoopste
kunt u in zo'n hotelletje een kamer
huren, daar bijv. uw ontbijt en uw dé
jeuner met veel vruchten zelf klaar
maken en één keer per dag in een van
die beslist niet dure restaurannetjes
gaan eten. die men in Nice bij dozijnen
vindt. De kleine badplaatsen aan de
Rivièra zijn over het algemeen erg
duur. De Baskische kust (van Biarritz
tot de Spaanse grens) is ook zeer in
trek, maar de prijzen zijn er gepeperd
en u zult er toch zeker vijftien gulden
per dag uitgeven.
NORMANDIË EN BRETAGNE.
Normandië en Bretagne zijn duurder
dan men over het algemeen denkt,
vooral in Augustus. In Juni en in Juli
vindt men echter in Bretagne nog vis
sersdorpjes, waar men voor tien gul
den per dag een prettige vacantie kan
hebben.
Maar wie van een rustige en niet al
te dure vacantie houdt, kan het beste
naar het centrum van Frankrijk gaan.
Naar Auvergne. naar de Creuse. Dit
zijn prachtige, vaak nog volkomen
woeste streken, waar het leven heel
goedkoop is en waar men uren kan
zwerven zonder iemand tegen te ko
men. Voor 600 of 700 francs per dag
leeft men er als God in Frankrijk.
Hetzelfde kan gezegd worden van de
Vogezen, de Pyreneeën (die bijzonder
goedkoop zijn) en de Middellandse
Zeekust tussen Marseille en de Spaan
se grens.
De spoorwegen in Frankrijk zijn vrij
duur, te weten vier en een halve cent
per km. derde klasse. U kunt uw
kaartje in Nederlands geld betalen en
u kunt zelfs uw maaltijden in de trein
reeds in Nederland verrekenen. Men is
wel verplicht in de trein te eten. aan
gezien de Parijse trein er bijv. 17 uur
over doet om naar Menton te gaan. In
de meeste Franse treinen is men ver
plicht een plaats te bespreken.
De ideale vacantie in Frankrijk is
voor de bezitters van auto's weggelegd.
Men heeft dan niets met volle treinen
te maken en men kan plaatsjes berei
ken, waar de treinen niet kunnen ko
men. De benzine is echter duur (50
cent per liter).
Toch kan men over het algemeen
zeggenv dat een vacantie in Frankrijk
niet duurder behoeft te zijn dan een
vacantie in Nederland, tenminste wan
neer we de reiskosten even buiten be
schouwing laten. Vooral wanneer men
niet voor gewoonte neemt om het eer
ste het beste hotel maar binnen te lo
pen. Zoals gezegd, men kan overal in
Frankrijk voor 300 francs een zeer be
hoorlijke kamer vinden en men kan
ook overal behoorlijk eten voor 300
francs. Maar het is niet moeilijk om
het vijfvoudige uit te geven voor een
kamer of een maaltijd, die maar nau
welijks beter zijn. Voor ieder restau-
rant moet de spijskaart met alle prij
zen er op buiten hangen, zodat u pre
cies kimt zien. wat u uit zult geven.
Hangt er geen kaart, dan kunt u er
van overtuigd zijn, dat het een duur
restaurant moet zijn.
(Nadruk verboden)
K.L.M. beproeft nieuw
uitlaatsysteem.
I Naar wij vernemen is de K. L. M.
óp het ogenblik bezig een nieuw uit
laatsysteem in de practyk te toetsen.
Zij is de eerste luchtvaartmaatschap
pij' ter wereld die dit doet. Het uit
laatsysteem is door de Lockheed-
vliegtuigfabrieken na grondige proef
nemingen ontwikkeld.
Het systeem komt hierop neer, dat
de uitlaatgassen worden verzameld
in een zgn. verzamelring. Deze ring
heeft een vyftal recht naar achteren
gerichte straalpijpjes. Door de naar
achteren stromende uitlaatgassen zal
de kruissnelheid var. het vliegtuig,
dat uitgerust is met motoren voor
zien van dit nieuwe systeem, kun
nen worden verhoogd. Bovendien
verwacht men dat de stijgsnelheid
van een dergelijk vliegtuig zal kun
nen worden vergroot. Het nieuwe
systeem is op het ogenblik in ge
bruik bij één der K.L.M.-Lockheed
„Constellation"-vliegtuigen. nl. de
PHT.D.I. (Enschedé.)
Zendeling vennoord op
Z.O.-Celebes.
Het persbureau van de Nederlands
Hervormde Kerk bericht, dat blijkens
een pas op 10 Juni op het Zendingsbu
reau te Oegstgeest ontvangen telegram
op 5 Juni ds. G. W. Mollema te Laya
(Z.O. Celebes) door terroristen is ver
moord. Nadere bijzonderheden ontbre
ken nog.
Ds. Mollema .geboren in 1903, werd
in 1933 als zendingspredikant afgevaar
digd naar Z.O. Celebes. Na 1940 heeft
hij twee jaren gearbeid bij de Protes
tantse Kerk in Indonesië op Alor.
In 1946 keerde hij met verlof terug.
Eind 1948 hervatte ds. Mollema het
werk op Z.O. Celebes. Zijn gezin moest
toen in Nederland achterblijven. Hy
was woonachtig in Lamboeia.
Sympathieke verfilming van Ernest Hemingway's roman
Het grote gebrek aan goede oorspronkelyke scenario's is één van de oor
zaken, dat in Hollywood de romanverfilming in zwang gekomen is. Het
filmbedrijf is nu eenmaal een handelszaak met een millioenen-omzet en de
kassa regeert er. Zo onbegrypelyk is het dan ook niet, dat men boeken die
een succes bleken, is gaan verfilmen. Maar deze romanverfilmingen blyken
in negenennegentig van de honderd gevallen in zoverre mislukkingen, dat
zij óf de oorspronkelijke roman te veel geweld aandoen óf te opzettelijk bly-
ven: te veel verlitteratuurd en te weinig film. Doorgaans blyken juist de
romanverfilmingen bijzonder teleurstellende wanproducten en te meer is
't dan ook verheugend wanneer er zich eens 'n goede uitzondering voordoet:
zo'n „witte raaF' is de film naar Hemingway's roman: ,,For whom the bell
tolls" „Voor wien de klok luidt".
Maandagmorgen heeft Z.K.H. Prins
Bernhard in zijn hoofdkwartier in „De
Zwaluwenberg" te Hilversum, een depu
tatie van de 7-December-divisie ontvan
gen, die aan de Prins een speciaal exem
plaar overhandigde van het gedenkboek,
dat over deze divisie is verschenen.
ZEILEN IN FRIESLAND (VI j.
Tenminste één dag is er geweest,
waarop een halve storm de Friese
wateren gezweept heeft, deze zeil-
week. De meren hadden grote golven
met trede schuimkoppen en de Wie-
leivaal en de Grutto konden er dit
maal geen gezapige drijf partij van
■maken. De Gruttoranker dan de
Wielewaal, was met halve wind nau
welijks in koers te houden. Om op
loeven te voorkomen, moest met man
nenkracht aan het roer getrokken
en zo ver boog zich het zeil dan soms
naar de zivarte watermassa, dat de
giek bij het vieren door het water
slierde. De kajuitboot Wielewaal, bij
zachte wind trager, toonde zich nu
in haar element. Zij deed in snelheid
niet voor de Grutto onder. En die
snelheid was formidabel bij dit storm
pje. Voort joegen de schuiten over
het water en in de BM.er was by het
kruisen de oliekleding geen overbo
dige luxe. Het buiswater kwam by
emmersv 61 over.
En gieren, niet zingen maar gie
ren, deed de wind door het stag nu.
De raszcilers genoten! Nu wagen
zich geen Zondagszeilers op de me
ren, nu zijn die slechts het domein
van degenen, die roeten wat er in een
ranke boot met een grootzeil, een fok
en een roer gedaan kan worden. Nu
is zeilen een sport met sensatie zo
als andere sporten. Nu is naast vaar
digheid ook kracht vereist.
Hier loopt een Regenboogjacht
door een onhandige manoeuvre aan
lager wal en de opvarenden zullen
moeten martelen eer zij uit de mod
der weg en weer vlot zijn. Ginds voert
een kajuiter een slechte landing uit
en beschadigt zijn neus. Daar drijft
een B.M.-er met een scheur in het
zeil. En toch is het geen storm, die
raast. Het is bijna een storm, maar
niet meer dan een stjjve bries toch.
Dit hadden we wel verdiend, dit
ideale zeïlweer na die hittedagen, zeg
gen de ware broeders. En inderdaad:
dit was zeilen!
Voor het boek kan men grote waar
dering hebben en voor de film even
zeer. De Amerikaanse schrijver
Ernest Hemingway heeft in zijn ro
man het drama van de Spaanse bur
geroorlog getekend, de oorlog die
geen strijd meer wa's van burgers van
een land onderling, maar veel meen
dan dat: een oorlog waarin de fascis-
tische dictaturen van Europa met hun
strijdkrachten op kleine schaal ope
reerden en experimenteerden om zich
te oefenen en voor te bereiden op de
grote wereldoorlog van het fascisme
tegen de democratie.
Hoofdfiguur in het boek en in de i
verfilming daarvan is een jonge Ame-
rikaan Robert Jordan. Tijdens een
reis door Spanje, heeft hy de burger
oorlog en ae achtergronden ervan le
ren kennen en dat heeft hem doen
besluiten dienst te nemen bij de rode
regeringstroepen tegen Franco en zyn
fascistische aanhang. Na een korte
opleiding in sabotage-werk komt hij
achter de linies van Franco's troepen
terecht bij de republikeinse opstande
lingen, die er een vertwijfelde guer
rilla voeren. De regeringstroepen be
reiden een groot offensief voor en
Jordan heeft de opdracht bij het be
gin van de aanval een brug op te bla
zen en daarmee Franco de pas af te
snijden voor het aanvoeren van ver
sterkingen.
Het is een simpel maar door en door
triest verhaal. Drie dagen blijft Jor
dan bij de partisanen om zijn sabo
tage-werk voor te bereiden. Drie da
gen, waarin hy de spanningen leert
kennen van de eenvoudige guerrilla
strijders, die teruggedrongen en inge
sloten zijn in de bergen, van alle kan
ten bedreigd worden en langzaam
uitgebroeid. De leider van de troep is
Pablo, een man die door de gedwongen
dadenloosheid zijn geloof in de zaak
en daarmee zyn geschiktheid voor het
leiderschap verliest; zijn vrouw Pilar,
een wezen vol onbegrijpelijke oer
kracht neemt, wanneer ae troep hem
uitgestoten heeft, het gezag over.
maar blijft Pablo in al zijn lafheid
trouw omdat zij in hem toch altijd
nog de eerlijke mens, die eens leider
was blijft zien.
Bij de guerilla-bende is ook een
meisje Maria, dat door de partisanen
gered werd uit de macht van Fran
co's troepen, en tussen haar en Jor
dan ontwikkelt zich een broze roman
ce, die door de harde verbittering van
de stryd nauwelijks tot wasdom kan
komen. Want het republikeinse offen
sief, dat tot mislukking gedoemd
blykt omdat de vijand ervan op de
hoogte kwam, is begonnen en de Drug
moet de lucht in. Maar wanneer die
opdracht volbracht is, dreigen de par
tisanen volkomen ingesloten te raken.
Zij vluchtten door de bergen en juist
wanneer ze aan alle gevaar ontkomen
denken te zijn, komt Jordan met zijn
paard te vallen. Hy raakt gewond en
de vijand nadert. De partisanen-groep
is gedwongen hem alleen achter te
laten met een enkel nietig machine-
feweertje en de aanstormende vijan-
elijke overmacht in de verte
Drie jaar heeft regisseur Sam Wood
aan deze film gewerkt en het resul
taat is soms zeer indrukwekkend. Hij
heeft er naar gestreefd alle valse stu-
dioromantiek te vermyden. Met de
-twee hoofdfiguren Carry Coo
per en Ingrid Bergmann is dit niet
gelukt weliswaar en de romance tus
sen deze twee figuren is wat meer op
de voorgrond geplaatst dan Heming
way het in zyn roman deed. maar des
ondanks is de film uiterst sympathiek
en aanvaardbaar. Dat is in de eerste
plaats te danken aan het werkelijk
sublieme spel in alle rollen, die de
twee hoofdfiguren omgeven. Vooral
Katina Paxinou als partisanenleid-
ster Pilar Akim Tamiroff als de
zwak geworden leider Pablo en Vla
dimir Sokoloff als de gids Anselmo
geven prachtige, volkomen op het
werkelijke leven geënte creaties.
Deze overompelende en soms be
klemmende levensechtheid heeft ook
de sfeer van de film. Regisseur Sam
Wood heeft in de ruigheid van het
landschap (dat in zeer verzorgde
kleurenfotografie vrijwel steeds voor
treffelijk tot leven komt) ook de ruig
heid en de genadeloze hardheid van
de guerilla weten uit te drukken: de
natuur dient hier tot symbool voor
de primitieve gewelddadigheid, waar
mee de mens die door deze oorlog
tot een primitief oer-leven gedwon
gen is strijdt. Alle opgesmuktheid
van de filmstudio is hieraan vreemd
en daardoor juist heeft de film „Voor
wien de klok luidt" een waardigheid
en een aangrypende kracht gekregen,
die haar ver boven de middelmaat
doet uitsteken. v
LONG-SHOT
Er zijn soorten stoffen die aan het modebeeld onderhevig zijn. zoals bijv.
koordfluweel, dat zich op het ogenblik in een grote populariteit mag ver
heugen. Kant daarentegen heeft zich door de tijden heen weten te handha
ven en vooral in het voorjaar en in de zomer wordt dit vaak buitengewoon
mooi en tevens kostbare materiaal veelvuldig verwerkt. Niet alleen voor
blouses en handschoenen, maar ook als garnering voor japonnen, hoeden
en zelfs schoenen wordt kant gebruikt.
Op de foto links boven ziet U een paar suede handschoenen uit de col
lectie van Schiaparelli, aan de polsen gegarneerd met kant. Deze kantgar
nering is afneembaar, wat met het oog op de besmettel ykheid wel noodza
kelijk is.
Rechts boven een geklede kanten blouse met een grote, aan de punten
omgekrulde kraag. De mouwen van deze blouse vallen tot even over de
elleboog.
De witte piqué japon met kanten schouderbanden, links onder, kan
slechts op warme dagen worden gedragen. Ook voor de zwarte strooien
hoed, eveneens met kant gegarneerd, is stralend zomerweer een eerste ver
eiste. En als laatste tonen wij U het met kant overspannen avondschoentje,
dat zeer zeker met een avondtoilet een allercharmantste combinatie kan
vormen.
Het Wereldgebeuren
Vf
Spaanse partisanen en een Amerikaanse saboteur in de film „Voor wien de
klok luidt"
Boot op vleugels
Op de tentoonstelling „Waroubi II" te
Roosendaal wordt een merkwaardige
boot geëxposeerd. Het is een soort wa-
tervleugelboot, de Hydrofin genaamd.
Het grootste deel van het drijfvermo-
gen moet komen van de uit de romp
stekende vleugeltjes. De Engelsman
Hook, die de boot in samenwerking
bouwde met Jan Rademakers Jr., is
van plan hiermede binnenkort het Ka
naal over te steken. Hij hoopt het vaar
tuig spoedig te kunnen demonstreren
voor de Nederlandse marine.
„Week van de Romance"
Twee duizend ongehuwde mannen
en vrouwen wensen deel te nemen
aan een „Week van de romance",
welke in September in Withley Bay,
een vacantie-oord in Northumber
land, georganiseerd zal worden. Per
sonen uit alle delen van Engeland en
zelfs uit Frankryk hebben aan de or
ganisatie commissie verzoeken ge
richt deel te mogen nemen. Onder
meer zullen huwelijksgeschenken en
gratis wittebroodsweken degenen ten
deel vallen, die dan komen, verliefd
raken en besluiten te trouwen.
De vijfde stand
Een Russich blad heeft dezer da
gen bericht, dat de Amerikanen een
plan hebben ontworpen om meer dan
100.000 Duitsers als „slaven" weg te
voeren naar koloniale gebieden. Dat
zyn zo de Amerikaanse methoden, zei
het blad, kolonisatie, moderne sla
venhandel en minachting voor over
wonnen volken.
De onzin ligt zo duimendik op dit
bericht, dat het niet de moeite waard
is er verder op in te gaan. Op initia
tief van de bezettings-autoriteiten
wordt op 't ogenblik bestudeerd of
de emigratie-mogelijkheden voor
Duitse vluchtelingen verruimd kun
nen worden en "welke gebieden in
aanmerking komen. Dat is eenvoudig
I de zaak.
Het vraagstuk van de Duitse vluch-
telingen heeft al menig autoriteit
hoofdpijn bezorgd. Enkele cijfers
j kunnen de omvang van het probleem
illustreren. Eén op de zes Duitsers
is uitgeweken of verdreven uit de
Pruisische provincies ten Oosten van
Oder en Neisse, uit het Sudetenland
i of uit Duitse enclaves in Midden— en
Oosteuropese landen. Van de 45 mil-
lioen inwoners van Westduitsland zyn
er bijna 8 millioen, die niet de vol-
ledige status van staatsburger bezit
ten. Byna alle uitgewekenen zyn af
komstig uit de landen, die thans
volksdemocratisch geregeerd worden.
De regeringen dezer landen doen,
alsof de zaak van de uitgedrevenen
afgedaan is. Men is ze kwijt en wil
ze niet meer terug, wat er verder
mee geschied is geen zaak van het
Oosten.
Het Westen blyft derhalve met de
brokken zitten. Allereerst wordt de
groep vluchtelingen langzamerhand
een aparte klasse van paupers, die
een „vijfde stand" gaat vormen.
Er is van allerlei zijde met steun
van wereldlyk en geestelijk gezag
geprotesteerd om de twee bevol
kingsgroepen, uitgewekenen en in
heemsen, te doen samensmelten. Deze
poging is grandioos mislukt. De
volksaard is te verschillend en in
sommige streken, zoals in Sleeswyk-
Holstein en zelfs in Saksen en Bei
eren is het aantal vluchtelingen gro
ter dan dat van de oorspronkelyke
bewoners. Dat leidt er vaak toe, dat
de groepen vijandig tegenover elkaar
komen te staan. De vluchtelingen
zijn allesbehalve welkom, omdat zy
tenslotte de spoeling slechts dunner
maken. Weinigen zyn bereid wat van
hun bezit te offeren voor de „aan-
gewaaiden" uit het Oosten.
De weerslag van het onwelkom-
zijn is by de uitgewekenen duidelijk
te vinden in hun mentaliteit. De
vluchtelingen organiseren zich in
partyen, die een extremistisch stem
pel dragen. Zij hebben hun eigen
kranten, die hun lot weemoedig be
klagen en steeds opnieuw eisen, dat
de geboortegrond in het Oosten zal
worden teruggegeven. Zy vergeten
dan, dat de plaatsen van de vluch
telingen al lang zijn overgenomen
door anderen.
De Amerikanen zien als enige uit
weg emigratie van honderd-duizen
den Duitsers teneinde aldus wat op
luchting te brengen in de dichtbe
volkte streken. Maar dat is gemak
kelijker gezegd dan gedaan, want
niet alleen in Duitsland, ook in an
dere Europese landen is de drang
naar emigratie groot. De Duitsers
zelf doen het graag voorkomen alsof
de geallieerden verantwoordelijk zijn
voor de massale volksverhuizingen,
die immers een gevolg zyn van na
oorlogse regelingen met de Russen.
Zij zien daarbij gemakshalve over
het hoofd dat hun eens bewierrook-
te Hitier de stroom vart gebeurtenis
sen ontketend heeft.
De Groningse hoogleraar prof. Bou-
man heeft na een studiereis door
Duitsland het probleem van de vluch
telingen een zaak genoemd, die ge
heel Europa aangaat. Als dat pro
bleem onopgelost blyft zal West
duitsland nooit aan democratie toe
komen, meende hy, en op den duur
ten prooi vallen aan aan een nieuw
extremisme van links of rechts.
Voor deze zienswijze valt veel te
zeggen.
4. Jimmy Brown was geheel huisgenoot ge
worden bij de familie Brushbox. Hy droeg een
plus four en een gras-groen sportjasje en op
dat jasje had alle medailles, kruizen en
plakketten gespeld, die hy in de sport had ver
diend. Het jasje was er mee bezaaid en zelfs
ds oude hardloopmedailles, die meneer Brush
box in zijn jonge jaren had gewonnen, had Jim
my zich toegeëigend. De Rovers hadden eens
een zilveren lauwerkrans gewonnen en tijdens
de maaltijd droeg Jimmy deze om zijn slapen.
Sneeuw in Juni.
Te Burgemeester Beinsdorp en Barn-
flair nabij Ter Apel vielen dezer da
gen uit een donkere wolk plotseling
enorme sneeuwvlokken, waartussen
zich hagelstenen bevonden, die menig
een dwongen om een snel heenkomen
te zoeken. De bui duurde slechts enke
le minuten en zowel sneeuw als hagel
waren snel verdwenen. Dank zij de
korte duur van de bui werd aan de ge
wassen vrijwel geen schade aangericht.
Het K.N.M.I. in de BUt heeft over
deze sneeuwval nog geen rapport ont
vangen, maar vindt het niet waar
schijnlijk, dat er echte sneeuw is ge
vallen. Daarvoor was de temperatuur
in het land te hoog. Het is mogelijk,
dat als gevolg van onweersbuien, in
de hogere luchtlagen een temperatuur
daling is ontstaan waardoor hagel is
gevormd. Die hagel kan in zeer fijne
vorm optreden en dat noemt men dan
korrel-hagel. Gewone sneeuw zou bij
de temperatuur van Vrijdag in de la
gere luchtlagen gesmolten zijn.
17.000 kranten door brand
verloren gegaan.
Zeventienduizend krantenlezers
moesten het gisterochtend bijna
zonder nieuws stellen, omdat de
auto van het dagblad „Trouw" die
vroeg in de morgen de couranten naar
't Noorden van het land vervoerde, on-
feveer ter hoogte van het paleis
oestdijk in brand is gevlogen. De
chauffeur ontdekte, dat de lading in
brand stond, toen hij toevallig om
keek.
Alle kranten gingen verloren. En
kele uren later kon een nieuwe zen
ding exemplaren van „Trouw" en „De
Volkskrant" gestuurd worden.
2000ste schip van het jaar
in haven van Amsterdam,
Het Nederlandse motorschip „Delft"
van de K.N.S.M., komende van de
Zuid-Pacific, is Maandagmorgen als
het 2000ste schip van dit jaar de ^n-
sterdamse haven binnengelopen. %>t
vorig jaar werd dit aantal bereikt oó
26 Juli.
