Werkloosheid is een internationaal
probleem
JIMMY BROWN, sportheld
Zeeuwse Almanak
GRENSINCIDENT BIJ SLUIS
IN HET JAAR 1775
PAPOEA'S KOZEN VOOR DE
NEDERLANDSE REGERING
no.
c-<
McArthurs
problemen
DONDERDAG 8 JUNI 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Internationale A rbeidsconferentie
wijdt er alle aandacht aan
Nederlandse regeringsno ta zal voor ons land de
weg wijzen.
(Van onze parlementaire redacteur).
Enige tijd geleden verleende de Tweede Kamer aan drs. G. M. Nederhorst
van de PvdA verlof de ministers te interpelleren over de te verwachten toe
neming van de werkloosheid in Nederland en over de maatregelen, die de
regering denkt te treffen om de werkgelegenheid te bevorderen. Deze in
terpellatie is nog niet gehouden, aangezien de regering inmiddels heeft
toegezegd over deze onderwerpen een Nota by de Kamer in te dienen,
waarover de afgevaardigden met haar van gedachten zullen kunnen wis
selen.
Dat de heer Nederhorst hiermede een gewichtige kwestie heeft aange
sneden, blijkt uit het feit, dat op de Internationale Arbeïdsconferentie, die
op Woensdag 7 Juni in Genève wordt geopend door de arbeiders-, werkge
vers- en regeringsvertegenwoordigers van 60 landen over de bestriding
van de werkloosheid gediscussieerd zal worden. Niet alleen hier te lande
heeft het vraagstuk dus de volle belangstelling, ook elders wydt men er
veel aandacht aan.
De besprekingen zullen in Genève
gevoerd worden aan de hand van
een uitvoerig rapport, dat door het
Internationaal Arbeidsbureau is sa
mengesteld. In dit rapport vestigen
de schrijvers de aandacht op enkele
tekenen, die wijzen op een mogelijke
toeneming van de werkloosheid. Een
economische inzinking kan worden
vermeden, zo verklaren zij, door tij
dig en doeltreffend internationaal in
grijpen. Woordelijk schrijven zij, zo
vernemen wij van de Stichting van de
Arbeid: „Het inzicht, dat werkloos
heid en onderbezetting sociale euve
len zijn, die kunnen worden bestre
den, betekent een mylpaal in het
moderne denken. De onvermijdelijk
heid van werkloosheid en armoede
wordt thans niet langer passief ge
accepteerd".
TOENEMING.
Over enkele landen, die in de laat
ste tijd met werkloosheid te kampen
hadden, merkt het rapport op:
In de Verenigde Staten is de stij
ging der werkloosheid in 1949 voor
namelijk toe te schrijven aan de ver
mindering van voorraden bij de in
dustrie en de groothandel.
In West-Duitsland vormde de snel
le toeneming van het aantal arbeids
krachten tengevolge van de grote
toevloed van vluchtelingen een fac
tor van betekenis ter verklaring van
de stijging der werkloosheid.
ZEILEN
IN FRIESLAND (II)
„Zonder techniekdus zouden de
Wielewaalen de Grutto" zeilen.
Varen met een hulpmotordie bij te
genwind onmiddellijk aangeslingerd
kan worden, het is immers geen kunst.
Rondzwerven en desnoods eens een
Zondag hulpeloos drijven met geen
andere hulpmiddelen dan Columbus,
dat heeft zijn attractie! Want zo'11
Koevorder Meer, hoe onbekend ook,
is waard om er een Zondagmiddag te
verdromen in de brandende zon, die
een mens dwingt om telkens in de
golven weg te duiken. Als er op an
dere scheepjes geen hulpmotoren wa
ren en als er in al die weiden langs
de groene oevers geen massale bevol.
king was van glanzend, maar loeiend
Fries vee, zou de stilte volmaakt zijn.
Vroeg steeg Zondagavond de nevel
op uit het water en de velden. Maan
dagmorgen was hij ondoordringbaar.
Maar tegen zevenen stak een lichte
wind op en daar gingen „Wielewaal"
en „Grutto" op weg, van de Koevor
der vandaan, de Heeger meer op en
de Flussen.
Zodra er wat wind staat, is zeilen
een feest! In Zeeland, maar ook in
Friesland! Ge vergeet er alles bij!
Werk en gezin en wat er aan zorg
mocht zijn geweest. Merkwaardig: zo
dra een stadsmens, ieder uur van de
dag geremd door conventie, op het
water is, valt alle conventie weg. Hij
vergeet zijn milieu. Hij rukt dasje en
boord af, smijt zijn schoenen in een
hoek, hult zich in een vliesdun shirt
je en kort broekje en lacht om ieder,
die een colbertje draagt. Hij vergeet
de o zo regelmatige uren waarop ge
geten en gedronken moet zoorden,
maar eet en drinkt wanneer hij lust
heeft en wat het belangrijkste is: hij
heeft eensklaps geen begrip meer van
haast!
En dat alles dan ditmaal in een wa
terland als Friesland, waar het ene
meertje naast het andere ligt, waar
het wemelt van bochtige vaartjes en
smalle kanaaltjes, die telkens andere
vergezichten bieden op een wijd en
onafzienbaar land! Dit alles mèt wind,
deze Maandag op de Heeger Meer, èn
met koesterende zonOm volmaakt
gelukkig te zijn!
Zelfs het feit, dat een der echtgeno
ten, die deze zeiltocht meemaakt en
natuurlijk niet of nauwelijks zwem
men kan, bij een onverwachte boot
wending in 't water plonst en slechts
met kunst en vliegwerk aan wal weet
te komen, kan deze dag zijn gezegen
de karakter niet ontnemen.
Maar zónder techniek neen. Want
wat zou een zeiler moeten beginnen
zonder butagas en toch minstens pe
troleumlicht, zonder scheergerei, zon
nebrandolie en zonnebrillen, zonder
die talloze producten der techniek, die
ons leven zo gemakkelijk maken?
Techniek of geen techniek, de wind
waait over de Friese meren, zingt in
het stag van de „Wielewaal" en de
„Grutto". Het water is zilvergrijs, de
lucht strak-blauw. En wat wil een
mens meer?
Het wex-kloosheïdsprobleem in Ita
lië is grotendeels van chronische aard
en vloeit m de eerste plaats voort
uit het tekort aan werkgelegenheid
in het Zuiden van het land. De op
lossing van dit probleem ligt voorna
melijk in een grotere kapitaalvor
ming, die aan de ongebruikte arbeids
krachten de nodige apparatuur kan
verschaffen om te werken en te pro
duceren.
De stijging der werkloosheid in '49
in België kan vooral worden toege
schreven aan de afzetmoeilykheden
in de exportindustrie.
CONCREET PLAN VAN ACTIE
NODIG.
De werkgelegenheidssituatie in de we
reld wijst thans op de behoefte aan een
concreet plan van actie om werkloosheid
in al zijn vormen te bestrijden, zodat in
de gehele wereld de gewone man niet
langer behoeft te leven in een voortdu
rende angst om zijn betrekking te ver
liezen of om blijvend buiten zijn schuld
door gebrek aan voldoende productief
werk in armoede te verkeren.
Het rapport bevat de waarschu
wing, dat het hoge niveau der rege-
rings- en particuliere uitgaven in
sommige landen ten behoeve van de
vervanging van duurzame goederen,
die gedurende de oorlog zyn versleten
of verwoest, naar alle waarschijnlijk
heid achteruit zal lopen naarmate de
ze vervanging in .toenemende mate
heeft plaats gevonden. Daarom is 't
aannemelijk, dat een hoog niveau der
werkgelegenheid in deze landen in
de toekomst niet zo gemakkelijk zal
kunnen worden bereikt als sedert het
einde van de oorlog het geval is ge
weest.
In brede kring wordt thans er
kend, zo merken de schrijvers op, dat
werkloosheid, die voortvloeit uit een
te geringe totale vraag, voorkomen
kan worden door een geschikte
overheidspolitiekEen menigte
van maatregelen staat de regeringen
ten dienste om de private investe
ringsactiviteit aan te moedigen. Zo
o.a. uitbreiding der credietfacilitei-
ten, de verlaging van de rentevoet,
een stimulerende belastingpolitiek en
bevordering van overheidswege van
onderzoekingswerk, zowel als van
ontwikkeling van nieuwe industrieën
en nieuwe producten.
Een aantal openbare werken moet
in reserve worden gehouden om ter
stond ter hand te kunnen worden ge
nomen als het nodig blijkt. In het
verleden is voorraadvorming van
overheidswege beperkt gebleven tot
primaire producten. Indien werkloos
heid dreigt door vermindering van
voorraadvorming bij fabrikanten en
de groothandel, zou zulk een compen
serende mataregel evenwel ook toe
gepast kunnen worden zo menen
de schrijvers van het rapport met
betrekking tot industriële goederen.
VOORSTELLEN.
Internationaal worden de volgende
voorstellen ter overweging gegeven:
1. De wereldhandel moet niet
slechts worden gestabiliseerd, maar
tevens voortdurend verder ontwik
keld.
2. Waarschijnlijk de belangrijkste
vorm van internationale bestrijding
van massa-werkloosheid is te bevor
deren, dat de in de verschillende lan
den gevoerde politiek wordt gecoör
dineerd door elkander wederzijds par-
manent te raadplegen.
3. Internationale maatregelen moe
ten worden genomen teneinde te ver
wezenlijken, dat de valuta's der voor
naamste landen over de gehele we
reld beschikbaar zijn tegen een sta
biele koers.
Een vierde belangrijk middel van
internationale aard is de stabilisatie
der prijzen der voornaamste wereld
grondstoffen.
Werkloosheid is in de regel een
internationaal probleem, dat om ge
meenschappelijke oplossing vraagt.
Doch dat wil geenszins zeggen, dat
Nederland zich nationaal niet zou
wapenen tegen de gevolgen van een
verminderende werkgelegenheid. De
aangekondigde regeringsnota zal
waarschijnlijk de middelen inhouden,
die men daarbij denkt toe te passen.
Wel zyn de perspectieven in ons land
allerminst verontrustend, doch men
zou te laat zijn, wanneer de bestrij
ding der werkloosheid nog georgani
seerd moest worden op het ogenblik,
waarop grote aantallen arbeiders het
Arbeidsbureau binnenstappen om
zich als werkzoekende te laten re
gistreren,
(Nadruk verboden)
Commiezen werden gegeseld
De 11de Mei van het jaar 1775 viel er nabij Sluis een grensincident
voor, dat destyds veel stof deed opwaaien en een scherpe briefwisseling
tussen Den Haag en Weenen tengevolge had.
Een bakker uit Sluis had een party graan gekocht die opgeslagen lag
in één der polders bij het Zwin aan de grens en een tweetal schippers op
dracht gegeven, deze voor hem te gaan halen. Terwyl de beide mannen
hiermede bezig waren, arriveerden er 'n 6-tal Oostenrijkse commiezen
de Zuidelijke Nederlanden waren toen nog Oostenrijkse Nederlanden
die de partij graan in beslag namen onder voorwendsel, dat deze zich
op Oostenrijkse bodem bevond.
Een opmerking van één der schip
pers, dat de commiezen zich vergis
ten, en dat deze zelf aan de ver
keerde kant van de grens stonden,
werd tegengesproken en onder be
dreiging met sabels en geweren moes
ten de mannen zich wel bij die uit
spraak neerleggen!
Ook enkele in de nabijheid wonen
de boeren, die zich in de zaak wil
den mengen, werden bedreigd en om
deze op een afstand te houden, los
ten de Oostenrijkers zelfs een schot
op hen. Gelukkig trof dit geen doel,
maar wel alarmeerde het de wacht
van het in de buurt gelegen fort St.
Paul, van waaruit drie soldaten en
de strandvonder op het schot afkwa
men. Dit viertal werd al even vrien
delijk ontvangen als de boeren, want
ook op hen richtten de douaniers him
geweren, terwijl ze dreigden hen om
ver te zullen schieten, als ze nader-
bij durfden komen. De strandvonder
liet zich echter niet intimideren en
deelde de commandant mede, dat ze
zich op Staats gebied bevonden, ter
wijl hy in zijn kwaliteit van bevoegd
ambtenaar het wegvoeren van het
graan verbood. Enige indruk maak
ten zijn woorden echter niet, de man
werd ontwapend en in arrest gesteld,
terwijl de indringers voortgingen 't
iraan naar Oostenrijks gebied over
,e brengen.
HULP
Juist intyds om de wel wat al te kras
optredende Oostenrijkers tot de orde
te kunnen roepen, verscheen er een
sterk commando Staatse troepen uit
Sluis op het toneel, die op him beurt
de douaniers gevangen namen en
naar Sluis overbrachten, waar ze
omgaand terecht moesten staan voor
het schenden van ons gebied, het be
dreigen en gevangen nemen van sol
daten, enz. Het vonnis was niet mals:
de 30ste Mei werden de indringers
vastgebonden aan een paal en met
een strop om de hals gegeseld en
gebrandmerkt en aldus getatoueerd
weer naar Oostenrijks gebied terug-
festuurd. De Sluisse rechters wilden
e heren hun kunsten zeker eens
voorgoed afleren! De tussenkomst
yan de fiscaal van Vlaanderen tc
Gent en van een rechter uit Brugge,
die aandrongen op opschorting van
de strafuitvoering hadden de Sluize-
naren naast zich neergelegd.
EEN STAARTJE.
Maar, het muisje bleek een staartje
te hebben! Toen de mishandelde Oos
tenrijkers weer op him basis arri
veerden en daar hun wedervaren
vertelden, werd Weenen op de hoog
te gebracht en Zijne Excellentie Ba
ron von Reischach „extra-ordinaris
Envoyé en Minister Plenipotentiaris
van Hare Keizerlijke Majesteiten
van Oostenrijk", protesteerde op Kei
zerlijk bevel by onze regering ten
scherpste tegen de mishandelingen,
Met meer dan zes minuten voorsprong op de Fransman Maurice Diot
stoof onze landgenoot Wim van Est het Pare des Princes binnen. Hierme
de was hy winnaar geworden van de wielerwedstrijd Bordeaux-Parys, die
gedeeltelijk achter lichte motoren ging. Vuil en moe, maar toch bljj la
chend, liet van Est zich na zijn overwinning gelukwensen.
Nieuw Guinea (II)
Zij geloven niet, dat Nederland hen zal loslaten.
Een vorige maal hebben we iets verteld over de huidige toestand, de bo
demgesteldheid en de status van Nieuw-Guinea.
In dit tweede artikel willen we iets nader ingaan op het bestuur en de
bevolking.
De schattingen over het aantal in-1 litieke leven op Nieuw-Guinea Is
woners van Nederlands Nieuw-Gui- I uiteraard niet te vergelijken met de
nea lopen ver uiteen. Op een gebied [politieke verhoudingen zoals men die
10 maal zo groot als Nederland wo- in het Westen kent. Het wordt voorts
nen slechts lJ/3 millioen mensen. Mis- geremd door de moeilijke verbindin-
sie en zending bouwden in de loop f gen in het enorme gebied,
der laatste decennia enige honderden De journalisten hadden tevens een
volksscholen. Men kan zeggen, aldus onderhoud met verschillende verte
assistent-resident De Bruyn, bekend genwoordigers van Nieuw-Guinea,
Jungle-Pimpernel, dat b.v. op Biak die het vorige jaar tijdens de R.T.C.
van de bevolking beneden veertig in Nederland de belangen van Irian
jaar slechts een zeer klein percenta- - hebben behartigd,
ge geen school bezoekt of bezocht Het spreekt wel vanzelf, dat de be-
heeft. Verhoudingsgewijs is het aar.- paling van de status van Nieuw-
tal alphabeten dan ook vrij hoog, Guinea het eerste programmapunt is
hoewel de mate van bedrevenheid in van de Papoease politieke leiders,
lezen en schrijven varieert van de
vaardigheid van de eigen handteke- 1
ning te zetten tot het lezen van een zijn keus bepaald,
krant.
„Het volk van Nieuw-Guinea heeft
het heeft de Ne
derlandse regering gekozen om leï-
BESTUER. ding te geven aan Nieuw-Guinea en
in het bestuur van het eiland spe- 3321
len de Papoea's een bescheiden rol.
Er zijn enkele Papoease bestuursas-
sistenten. Er is echter op initiatief
van resident van Eechoudt een be-1
stuursschool voor Papoea's opgericht, j ,lö
welke voorlopig is ondergebracht in 5® hlrl^
het zendingscentrum Joka aan hetdaartoe e
Sentanimeer. Door deze school wil
is zelfstandigheid te dragen", aldus
verklaarde Kassiepo, afgevaardigde
van Irian.
„De vraag was of Nederland finan
cieel in slaat zou zijn ons volk naar
de zelfstandigheid te leiden en of het
zou zijn. Wy wensen
i de- Nederlandse leiding, omdat ons is
gebleken, dat deze bereidheid be-
men successievelijk meer Papoea's in I
het bestuur betrekken. Intussen zal I
op korte termijn binnen enkele
maanden hoopte men een advies
raad worden gevormd. De aanwij
zing van de leden daarvan geschiedt
na raadpleging van de bevolking.
POLITIEK LEVEN
Verschillende autoriteiten spraken
over het groeiend zelfbewustzijn dei-
Papoea's en het daarmee gepaard
gaand besef van de noodzakelijkheid
van een eigen politiek leven. Dit po-
welke men zijne dienaren had doen
ondergaan en eiste hiervoor een
passende genoegdoening. In Den
Haag zat men met het geval verle
gen, men was niet in de zaak ge
kend en gaf toe, dat de Sluizenaren
wel wat kras en haastig waren op
getreden. Om wat te doen, werd in
afwachting van een bevolen onder
zoek, de rechtbank, die het vonnis
ten uitvoer had doen leggen, i.e. het
gehele „College van den Vrije" ge
schorst. Bang van de keizerlijke
toom bleek men echter toch niet te
zijn, want nadat de zaak inderdaad
grondig was onderzocht en de schuld
der betrokken Oostenrijkse ambtena
ren onweerlegbaar was komen vast
te staan, beantwoordde men de nota
met eën tegennota, waarin de juis
te toedracht van de zaak werd ver
meld en de nadruk legde op het feit,
dat de commiezen op Staats grond
gebied waren opgetreden op 'n wijze,
die beneden alle gangbare normen
lag. Men zei de gang van zaken te
betreuren, maar constateerde zo
tussen de regels door toch duidelijk,
dat het gelijk aan Sluis was en hier
mede kon de „Minister Plenipotenta-
rius" en zijn keizerlijke opdrachtge
ver het doen!
binnen enkele eYeneens een afgevaardigde van Iran,
hier aan toe.
Op vragen over de mogelijkheid
van inmenging van de Verenigde
Naties, werd geantwoord, dat zulk
een mandaat redelijk zou zijn, wan
neer Nieuw-Guinea zou worden ge
leid door een jong land, zoals India
of Indonesië. Nederland heeft echter
reeds bewezen dat het een land naar
zelfstandigheid kan leiden.
Het volk van Nieuw-Guinea kan
niet vergeten wat Nederland in zijn
belang hééft gedaan. Ondanks ziek
ten en ondanks dood hebben Neder
landers het land vooruit gebracht.
In de Verenigde Naties zal Nieuw-
Guinea via Nederland vertegenwoor
digd zijn, zolang het zelf niet in staat
is als vrije natie daarin op te treden.
De vertegenwoordigers zeiden niet
te geloven, dat de mogelijkheid zou
bestaan, dat Nieuw-Guinea door Ne
derland zou worden prijsgegeven.
„Waarom zou de Nederlandse rege
ring enkele maanden na de R.T.C.-
overeenkomst afwijken van het een
maal ingenomen standpunt?"
KOLONISATIE.
Ten aanzien van de kolonisatie op
Nieuw-Guinea door Indo-Europeanen
kent men geen onderscheid tussen
Indo's en Europeanen. Men kent
slechts Nederlanders. En van die Ne
derlanders een groep, die met prijs
geving van haar bezittingen hier
naar toe komt, een groep die een
eigen cultuur heeft. Wij kunnen van
hen leren. Zij dienen ons te leren. In
harmonie moeten wij ons aan hen
kunnen optrekken, zodat de thans be
staande verschillen worden opgehe
ven.
PARTIJEN.
Ook op Nieuw Guinea bestaan ver-
96. Aan alles komt een eind. Aan Elfsteden
tochten en ook aan wandelingen door de kruinen
der bomen en toen Jimmy eindelijk woer de be
gane grond had bereikt, werd hij prompt door zes
agenten van politie bij zijn kladden gegrepen, die
hem arresteerden wegens vrouwenroof, overtre
ding van artikel 134bis, verstoring der openbare
orde en nog enige delicten. Het kon hem weinig
schelen, want wat Sietske gedaan had na afloop
van dit tochtje was meer dan verschrikkelijk
Zij had hem een tik op zijn gezicht gegeven, die
niet mals was geweest en toen was zij boos weg
gelopen, een totaal verslagen Jimmy achterlatend.
Gehoorzaam Het hij zich naar het schuurtje bren
gen en daar achter de tralies kreeg hij de tijd te
peinzen over de vreemde en teleurstellende ma
nieren van al die witte mensen, die altijd anders
reageren dan een arme aap zou veronderstellen.
Hij liet zijn hoofd op zijn borst vallen en weende
bitter.
Het Wereldgebeuren
België ligt dichtbij en Japan heel ver
af en daarom hebben de verkiezingen
van Zondag in laatstgenoemd land hier
vrijwel geen aandacht getrokken. De
uitslag doet er ook niet veel toe. De
liberalen kregen wat meer zetels dan
de sociaal-democraten en de commu
nisten kwamen bijna niet aan bod
deze termen liggen echter in de Japan
se denkwijze anders, zodat een vergelij
king niet goed doenlijk is. Interessan
ter is het besluit van Japans tijdelijke
blanke dictator, generaal McArthur,
om van nu af aan streng op te treden
tegen communistische agitatie. Mc
Arthur pleegt als zijnde sterke man re
soluut op te treden zonder zich veel te
bekommeren om overleg met anderen.
Hij heeft eenvoudig het Japanse kabi
net opdracht gegeven binnen vier en
twintig uur het centrale comité van de
communistische partij te ontbinden en
de 24 leiders uit hun functies en. voor
zover ze daar lid van waren, uit het
parlement te verwijderen. Het motto
was: pak de raddraaiers en de volge
lingen kruipen vanzelf in hun schulp.
Of, zoals de offciële uitleg luidde: „De
leiders hebben het gezag getrotseerd,
minachting getoond voor recht en orde
en door onware opruiende verklarin
gen sociale onrust geschapen, teneinde
de grondwettig Japanse regering ge
welddadig omver te werpen".
De uitval van McArthur was niet het
gevolg van een boze bui naar aanlei
ding van de verkiezingen, maar van
ontstemming over langere termijn. De
Amerikaanse machthebber ziet zich na
melijk voor moeilijkheden geplaatst,
die culminéfréta in de stelling: Japan
mag onder geen beding in communis
tische handen vallen. Voor deze stel
ling is van Westers standpunt uit, alles
te zeggen. Een communistisch China
met zijn rijke grondstoffenbronnen en
zijn onuitputtelijk mensenreservoir, ge
combineerd met het geïndustrialiseerde
en militairistische Japan, zou een Azia
tische macht vormen met ongekende
perspectieven. De landen van Zuid-
Oost-Azië en op de duur ook India en
Pakistan zouden eraan ten offer val
len. Australië zou geheel geïsoleerd
komen te liggen. Het gevaar, dat het
met Japan dezelfde weg opgaat als
met China is voor somifpge politici in
Washington een nachtmerrie.
Derhalve houden McArthur en zijn
adviseurs vast aan hun opvatting, dat
Nippon met harde hand en tegelijker
tijd in samenwerking met de leidende
groepen, tot een Amerikaans bastion
moet worden gemaakt. Aan de formele
Russische bezwaren wordt geen aan
dacht geschonken.
Toen de Sowj et-vertegenwoordiger in
de geallieerde raad te Tokio, Derevjan-
ko. inlichtingen wenste over militaire
bases op de Japanse eilanden, kreeg
hij te horen, dat een dergelijk verzoek
als een uitdagende onbeschaamdheid
werd beschouwd. De nota van Moskou,
waarin voorgesteld wordt keizer Hiro-
hito en enkele van zijn hoge onderda
nen voor een internationaal tribunaal
te brengen, si nog niet beantwoord.
Het staat wel vast. dat de Russen nul
op hun request zullen krijgen.
Japan kan echter niet eeuwig bezet
blijven. De bevolking raakt de Ameri
kanen moe en ook van andere zijde
wordt aangedrongen op een vredesver
drag. Hoe zal Japan zich gedragen als
het eenmaal weer zelfstandig is?
Australië en Nieuw-Zeeland zijn er
niet gerust op en wantrouwen de po
litiek van McArthur om steun te zoe
ken bij de vooroorlogse conservatieve
groepen. Zij hebben echter geen advies
kunnen geven hoe het beter moet.
Voorlopig wordt het in Washington het
beste geacht McArthur zijn gang te la
ten gaan in de hoop, dat hij erin zal
slagen Japan, althans de eerstkomende
jaren, veilig te stellen voor commu
nistische invloed.
Een zeer grote „grens
correctie" thans definitief.
Te Warschau is door Polen en Oost-
Duitsland een gemeenschappelijke ver
klaring uitgegeven, waarin de Oder-
Neissegrens tot de vastgestelde grens
tussen beide landen verklaard wordt.
De Oostberlijnse bladen noemen dit
,,een zeer belangrijke stap op de weg
naar een goede verstandhouding tussen
Duitsland en Polen".
Bliksem sloeg in bankbiljetten.
Een bezoeker van een renbaan te
Londen is om het leven gekomen, door
dat de bliksem insloeg in het haarfijne
metalen strookje op enkele pond-ster-
lingbiljetten, die zich in zijn zak be
vonden. Dit metalen strookje bevindt
zich in de biljetten om vervalsing te
bemoeilijken. De bankbiljetten, waar
van het strookje naar de grond wees,
waren in tweeën gespleten, terwijl
biljetten waarvan het strookje horizon
taal lag. onbeschadigd waren.
schillende politieke partijen. In de
eerste plaats is er de partij die zich
heeft uitgesproken voor een voortzet
ting van het Nederlandse beheer over
Nieuw Guinea, tot de Papoea's kunnen
worden opgenomen in de rij van vrije
volkeren. De heren Jouwe en Kassiepo
waren met de heer Ariks het vorig jaar
tijdens de R.T.C. naar Nederland geko
men, om de belangen van Irian uiteen
te zetten.
De tweede groep is de P.I.D.R.I.S.,
de partij die opneming van Irian in de
R I.S. voorstaat. Voorzitter van deze
party is de heer Witebossy, die op een
vraag, waarom hij Irian bij de R.Ï.S.
wenst, zeide, zich Indonesiër te be
schouwen. Hij verwees voorts naar de
verbindingen tussen Indonesië en
Nieuw-Guinea. welke reeds bestonden
lang voordat de Nederlanders kwamen.
Hij zeide te verwachten, dat het
hoogste bestuur over Nieuw-Guinea
voorlopig door een Indonesiër zou
moeten worden vervuld. „Er moet ech
ter tussen ons Papoea's en dit hoogste
bestuur een Indonesische tussengroep
bestaan, omdat men zich rechtstreeks
tot het hoogste bestuur moet kunnen
wenden", aldus de heer Witeboesy.
Behalve de Pidris te Hollandia be
staan nog te Se rui en op Biak partijen,
die zich hebben uitgesproken voor
aansluiting bij de R.I.S. De partij op
Serul is de P.K.I.I. onder leiding van
de heer Papare en die op Biak is dt
P.I.M., waarvan de heer RoemkorSi
een der leiders is. De laatste is als
danig opgehouden te bestaan.