Werkloosheid is een internationaal probleem JIMMY BROWN, sportheld Zeeuwse Almanak GRENSINCIDENT BIJ SLUIS IN HET JAAR 1775 PAPOEA'S KOZEN VOOR DE NEDERLANDSE REGERING no. c-< McArthurs problemen DONDERDAG 8 JUNI 1950 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 Internationale A rbeidsconferentie wijdt er alle aandacht aan Nederlandse regeringsno ta zal voor ons land de weg wijzen. (Van onze parlementaire redacteur). Enige tijd geleden verleende de Tweede Kamer aan drs. G. M. Nederhorst van de PvdA verlof de ministers te interpelleren over de te verwachten toe neming van de werkloosheid in Nederland en over de maatregelen, die de regering denkt te treffen om de werkgelegenheid te bevorderen. Deze in terpellatie is nog niet gehouden, aangezien de regering inmiddels heeft toegezegd over deze onderwerpen een Nota by de Kamer in te dienen, waarover de afgevaardigden met haar van gedachten zullen kunnen wis selen. Dat de heer Nederhorst hiermede een gewichtige kwestie heeft aange sneden, blijkt uit het feit, dat op de Internationale Arbeïdsconferentie, die op Woensdag 7 Juni in Genève wordt geopend door de arbeiders-, werkge vers- en regeringsvertegenwoordigers van 60 landen over de bestriding van de werkloosheid gediscussieerd zal worden. Niet alleen hier te lande heeft het vraagstuk dus de volle belangstelling, ook elders wydt men er veel aandacht aan. De besprekingen zullen in Genève gevoerd worden aan de hand van een uitvoerig rapport, dat door het Internationaal Arbeidsbureau is sa mengesteld. In dit rapport vestigen de schrijvers de aandacht op enkele tekenen, die wijzen op een mogelijke toeneming van de werkloosheid. Een economische inzinking kan worden vermeden, zo verklaren zij, door tij dig en doeltreffend internationaal in grijpen. Woordelijk schrijven zij, zo vernemen wij van de Stichting van de Arbeid: „Het inzicht, dat werkloos heid en onderbezetting sociale euve len zijn, die kunnen worden bestre den, betekent een mylpaal in het moderne denken. De onvermijdelijk heid van werkloosheid en armoede wordt thans niet langer passief ge accepteerd". TOENEMING. Over enkele landen, die in de laat ste tijd met werkloosheid te kampen hadden, merkt het rapport op: In de Verenigde Staten is de stij ging der werkloosheid in 1949 voor namelijk toe te schrijven aan de ver mindering van voorraden bij de in dustrie en de groothandel. In West-Duitsland vormde de snel le toeneming van het aantal arbeids krachten tengevolge van de grote toevloed van vluchtelingen een fac tor van betekenis ter verklaring van de stijging der werkloosheid. ZEILEN IN FRIESLAND (II) „Zonder techniekdus zouden de Wielewaalen de Grutto" zeilen. Varen met een hulpmotordie bij te genwind onmiddellijk aangeslingerd kan worden, het is immers geen kunst. Rondzwerven en desnoods eens een Zondag hulpeloos drijven met geen andere hulpmiddelen dan Columbus, dat heeft zijn attractie! Want zo'11 Koevorder Meer, hoe onbekend ook, is waard om er een Zondagmiddag te verdromen in de brandende zon, die een mens dwingt om telkens in de golven weg te duiken. Als er op an dere scheepjes geen hulpmotoren wa ren en als er in al die weiden langs de groene oevers geen massale bevol. king was van glanzend, maar loeiend Fries vee, zou de stilte volmaakt zijn. Vroeg steeg Zondagavond de nevel op uit het water en de velden. Maan dagmorgen was hij ondoordringbaar. Maar tegen zevenen stak een lichte wind op en daar gingen „Wielewaal" en „Grutto" op weg, van de Koevor der vandaan, de Heeger meer op en de Flussen. Zodra er wat wind staat, is zeilen een feest! In Zeeland, maar ook in Friesland! Ge vergeet er alles bij! Werk en gezin en wat er aan zorg mocht zijn geweest. Merkwaardig: zo dra een stadsmens, ieder uur van de dag geremd door conventie, op het water is, valt alle conventie weg. Hij vergeet zijn milieu. Hij rukt dasje en boord af, smijt zijn schoenen in een hoek, hult zich in een vliesdun shirt je en kort broekje en lacht om ieder, die een colbertje draagt. Hij vergeet de o zo regelmatige uren waarop ge geten en gedronken moet zoorden, maar eet en drinkt wanneer hij lust heeft en wat het belangrijkste is: hij heeft eensklaps geen begrip meer van haast! En dat alles dan ditmaal in een wa terland als Friesland, waar het ene meertje naast het andere ligt, waar het wemelt van bochtige vaartjes en smalle kanaaltjes, die telkens andere vergezichten bieden op een wijd en onafzienbaar land! Dit alles mèt wind, deze Maandag op de Heeger Meer, èn met koesterende zonOm volmaakt gelukkig te zijn! Zelfs het feit, dat een der echtgeno ten, die deze zeiltocht meemaakt en natuurlijk niet of nauwelijks zwem men kan, bij een onverwachte boot wending in 't water plonst en slechts met kunst en vliegwerk aan wal weet te komen, kan deze dag zijn gezegen de karakter niet ontnemen. Maar zónder techniek neen. Want wat zou een zeiler moeten beginnen zonder butagas en toch minstens pe troleumlicht, zonder scheergerei, zon nebrandolie en zonnebrillen, zonder die talloze producten der techniek, die ons leven zo gemakkelijk maken? Techniek of geen techniek, de wind waait over de Friese meren, zingt in het stag van de „Wielewaal" en de „Grutto". Het water is zilvergrijs, de lucht strak-blauw. En wat wil een mens meer? Het wex-kloosheïdsprobleem in Ita lië is grotendeels van chronische aard en vloeit m de eerste plaats voort uit het tekort aan werkgelegenheid in het Zuiden van het land. De op lossing van dit probleem ligt voorna melijk in een grotere kapitaalvor ming, die aan de ongebruikte arbeids krachten de nodige apparatuur kan verschaffen om te werken en te pro duceren. De stijging der werkloosheid in '49 in België kan vooral worden toege schreven aan de afzetmoeilykheden in de exportindustrie. CONCREET PLAN VAN ACTIE NODIG. De werkgelegenheidssituatie in de we reld wijst thans op de behoefte aan een concreet plan van actie om werkloosheid in al zijn vormen te bestrijden, zodat in de gehele wereld de gewone man niet langer behoeft te leven in een voortdu rende angst om zijn betrekking te ver liezen of om blijvend buiten zijn schuld door gebrek aan voldoende productief werk in armoede te verkeren. Het rapport bevat de waarschu wing, dat het hoge niveau der rege- rings- en particuliere uitgaven in sommige landen ten behoeve van de vervanging van duurzame goederen, die gedurende de oorlog zyn versleten of verwoest, naar alle waarschijnlijk heid achteruit zal lopen naarmate de ze vervanging in .toenemende mate heeft plaats gevonden. Daarom is 't aannemelijk, dat een hoog niveau der werkgelegenheid in deze landen in de toekomst niet zo gemakkelijk zal kunnen worden bereikt als sedert het einde van de oorlog het geval is ge weest. In brede kring wordt thans er kend, zo merken de schrijvers op, dat werkloosheid, die voortvloeit uit een te geringe totale vraag, voorkomen kan worden door een geschikte overheidspolitiekEen menigte van maatregelen staat de regeringen ten dienste om de private investe ringsactiviteit aan te moedigen. Zo o.a. uitbreiding der credietfacilitei- ten, de verlaging van de rentevoet, een stimulerende belastingpolitiek en bevordering van overheidswege van onderzoekingswerk, zowel als van ontwikkeling van nieuwe industrieën en nieuwe producten. Een aantal openbare werken moet in reserve worden gehouden om ter stond ter hand te kunnen worden ge nomen als het nodig blijkt. In het verleden is voorraadvorming van overheidswege beperkt gebleven tot primaire producten. Indien werkloos heid dreigt door vermindering van voorraadvorming bij fabrikanten en de groothandel, zou zulk een compen serende mataregel evenwel ook toe gepast kunnen worden zo menen de schrijvers van het rapport met betrekking tot industriële goederen. VOORSTELLEN. Internationaal worden de volgende voorstellen ter overweging gegeven: 1. De wereldhandel moet niet slechts worden gestabiliseerd, maar tevens voortdurend verder ontwik keld. 2. Waarschijnlijk de belangrijkste vorm van internationale bestrijding van massa-werkloosheid is te bevor deren, dat de in de verschillende lan den gevoerde politiek wordt gecoör dineerd door elkander wederzijds par- manent te raadplegen. 3. Internationale maatregelen moe ten worden genomen teneinde te ver wezenlijken, dat de valuta's der voor naamste landen over de gehele we reld beschikbaar zijn tegen een sta biele koers. Een vierde belangrijk middel van internationale aard is de stabilisatie der prijzen der voornaamste wereld grondstoffen. Werkloosheid is in de regel een internationaal probleem, dat om ge meenschappelijke oplossing vraagt. Doch dat wil geenszins zeggen, dat Nederland zich nationaal niet zou wapenen tegen de gevolgen van een verminderende werkgelegenheid. De aangekondigde regeringsnota zal waarschijnlijk de middelen inhouden, die men daarbij denkt toe te passen. Wel zyn de perspectieven in ons land allerminst verontrustend, doch men zou te laat zijn, wanneer de bestrij ding der werkloosheid nog georgani seerd moest worden op het ogenblik, waarop grote aantallen arbeiders het Arbeidsbureau binnenstappen om zich als werkzoekende te laten re gistreren, (Nadruk verboden) Commiezen werden gegeseld De 11de Mei van het jaar 1775 viel er nabij Sluis een grensincident voor, dat destyds veel stof deed opwaaien en een scherpe briefwisseling tussen Den Haag en Weenen tengevolge had. Een bakker uit Sluis had een party graan gekocht die opgeslagen lag in één der polders bij het Zwin aan de grens en een tweetal schippers op dracht gegeven, deze voor hem te gaan halen. Terwyl de beide mannen hiermede bezig waren, arriveerden er 'n 6-tal Oostenrijkse commiezen de Zuidelijke Nederlanden waren toen nog Oostenrijkse Nederlanden die de partij graan in beslag namen onder voorwendsel, dat deze zich op Oostenrijkse bodem bevond. Een opmerking van één der schip pers, dat de commiezen zich vergis ten, en dat deze zelf aan de ver keerde kant van de grens stonden, werd tegengesproken en onder be dreiging met sabels en geweren moes ten de mannen zich wel bij die uit spraak neerleggen! Ook enkele in de nabijheid wonen de boeren, die zich in de zaak wil den mengen, werden bedreigd en om deze op een afstand te houden, los ten de Oostenrijkers zelfs een schot op hen. Gelukkig trof dit geen doel, maar wel alarmeerde het de wacht van het in de buurt gelegen fort St. Paul, van waaruit drie soldaten en de strandvonder op het schot afkwa men. Dit viertal werd al even vrien delijk ontvangen als de boeren, want ook op hen richtten de douaniers him geweren, terwijl ze dreigden hen om ver te zullen schieten, als ze nader- bij durfden komen. De strandvonder liet zich echter niet intimideren en deelde de commandant mede, dat ze zich op Staats gebied bevonden, ter wijl hy in zijn kwaliteit van bevoegd ambtenaar het wegvoeren van het graan verbood. Enige indruk maak ten zijn woorden echter niet, de man werd ontwapend en in arrest gesteld, terwijl de indringers voortgingen 't iraan naar Oostenrijks gebied over ,e brengen. HULP Juist intyds om de wel wat al te kras optredende Oostenrijkers tot de orde te kunnen roepen, verscheen er een sterk commando Staatse troepen uit Sluis op het toneel, die op him beurt de douaniers gevangen namen en naar Sluis overbrachten, waar ze omgaand terecht moesten staan voor het schenden van ons gebied, het be dreigen en gevangen nemen van sol daten, enz. Het vonnis was niet mals: de 30ste Mei werden de indringers vastgebonden aan een paal en met een strop om de hals gegeseld en gebrandmerkt en aldus getatoueerd weer naar Oostenrijks gebied terug- festuurd. De Sluisse rechters wilden e heren hun kunsten zeker eens voorgoed afleren! De tussenkomst yan de fiscaal van Vlaanderen tc Gent en van een rechter uit Brugge, die aandrongen op opschorting van de strafuitvoering hadden de Sluize- naren naast zich neergelegd. EEN STAARTJE. Maar, het muisje bleek een staartje te hebben! Toen de mishandelde Oos tenrijkers weer op him basis arri veerden en daar hun wedervaren vertelden, werd Weenen op de hoog te gebracht en Zijne Excellentie Ba ron von Reischach „extra-ordinaris Envoyé en Minister Plenipotentiaris van Hare Keizerlijke Majesteiten van Oostenrijk", protesteerde op Kei zerlijk bevel by onze regering ten scherpste tegen de mishandelingen, Met meer dan zes minuten voorsprong op de Fransman Maurice Diot stoof onze landgenoot Wim van Est het Pare des Princes binnen. Hierme de was hy winnaar geworden van de wielerwedstrijd Bordeaux-Parys, die gedeeltelijk achter lichte motoren ging. Vuil en moe, maar toch bljj la chend, liet van Est zich na zijn overwinning gelukwensen. Nieuw Guinea (II) Zij geloven niet, dat Nederland hen zal loslaten. Een vorige maal hebben we iets verteld over de huidige toestand, de bo demgesteldheid en de status van Nieuw-Guinea. In dit tweede artikel willen we iets nader ingaan op het bestuur en de bevolking. De schattingen over het aantal in-1 litieke leven op Nieuw-Guinea Is woners van Nederlands Nieuw-Gui- I uiteraard niet te vergelijken met de nea lopen ver uiteen. Op een gebied [politieke verhoudingen zoals men die 10 maal zo groot als Nederland wo- in het Westen kent. Het wordt voorts nen slechts lJ/3 millioen mensen. Mis- geremd door de moeilijke verbindin- sie en zending bouwden in de loop f gen in het enorme gebied, der laatste decennia enige honderden De journalisten hadden tevens een volksscholen. Men kan zeggen, aldus onderhoud met verschillende verte assistent-resident De Bruyn, bekend genwoordigers van Nieuw-Guinea, Jungle-Pimpernel, dat b.v. op Biak die het vorige jaar tijdens de R.T.C. van de bevolking beneden veertig in Nederland de belangen van Irian jaar slechts een zeer klein percenta- - hebben behartigd, ge geen school bezoekt of bezocht Het spreekt wel vanzelf, dat de be- heeft. Verhoudingsgewijs is het aar.- paling van de status van Nieuw- tal alphabeten dan ook vrij hoog, Guinea het eerste programmapunt is hoewel de mate van bedrevenheid in van de Papoease politieke leiders, lezen en schrijven varieert van de vaardigheid van de eigen handteke- 1 ning te zetten tot het lezen van een zijn keus bepaald, krant. „Het volk van Nieuw-Guinea heeft het heeft de Ne derlandse regering gekozen om leï- BESTUER. ding te geven aan Nieuw-Guinea en in het bestuur van het eiland spe- 3321 len de Papoea's een bescheiden rol. Er zijn enkele Papoease bestuursas- sistenten. Er is echter op initiatief van resident van Eechoudt een be-1 stuursschool voor Papoea's opgericht, j ,lö welke voorlopig is ondergebracht in 5® hlrl^ het zendingscentrum Joka aan hetdaartoe e Sentanimeer. Door deze school wil is zelfstandigheid te dragen", aldus verklaarde Kassiepo, afgevaardigde van Irian. „De vraag was of Nederland finan cieel in slaat zou zijn ons volk naar de zelfstandigheid te leiden en of het zou zijn. Wy wensen i de- Nederlandse leiding, omdat ons is gebleken, dat deze bereidheid be- men successievelijk meer Papoea's in I het bestuur betrekken. Intussen zal I op korte termijn binnen enkele maanden hoopte men een advies raad worden gevormd. De aanwij zing van de leden daarvan geschiedt na raadpleging van de bevolking. POLITIEK LEVEN Verschillende autoriteiten spraken over het groeiend zelfbewustzijn dei- Papoea's en het daarmee gepaard gaand besef van de noodzakelijkheid van een eigen politiek leven. Dit po- welke men zijne dienaren had doen ondergaan en eiste hiervoor een passende genoegdoening. In Den Haag zat men met het geval verle gen, men was niet in de zaak ge kend en gaf toe, dat de Sluizenaren wel wat kras en haastig waren op getreden. Om wat te doen, werd in afwachting van een bevolen onder zoek, de rechtbank, die het vonnis ten uitvoer had doen leggen, i.e. het gehele „College van den Vrije" ge schorst. Bang van de keizerlijke toom bleek men echter toch niet te zijn, want nadat de zaak inderdaad grondig was onderzocht en de schuld der betrokken Oostenrijkse ambtena ren onweerlegbaar was komen vast te staan, beantwoordde men de nota met eën tegennota, waarin de juis te toedracht van de zaak werd ver meld en de nadruk legde op het feit, dat de commiezen op Staats grond gebied waren opgetreden op 'n wijze, die beneden alle gangbare normen lag. Men zei de gang van zaken te betreuren, maar constateerde zo tussen de regels door toch duidelijk, dat het gelijk aan Sluis was en hier mede kon de „Minister Plenipotenta- rius" en zijn keizerlijke opdrachtge ver het doen! binnen enkele eYeneens een afgevaardigde van Iran, hier aan toe. Op vragen over de mogelijkheid van inmenging van de Verenigde Naties, werd geantwoord, dat zulk een mandaat redelijk zou zijn, wan neer Nieuw-Guinea zou worden ge leid door een jong land, zoals India of Indonesië. Nederland heeft echter reeds bewezen dat het een land naar zelfstandigheid kan leiden. Het volk van Nieuw-Guinea kan niet vergeten wat Nederland in zijn belang hééft gedaan. Ondanks ziek ten en ondanks dood hebben Neder landers het land vooruit gebracht. In de Verenigde Naties zal Nieuw- Guinea via Nederland vertegenwoor digd zijn, zolang het zelf niet in staat is als vrije natie daarin op te treden. De vertegenwoordigers zeiden niet te geloven, dat de mogelijkheid zou bestaan, dat Nieuw-Guinea door Ne derland zou worden prijsgegeven. „Waarom zou de Nederlandse rege ring enkele maanden na de R.T.C.- overeenkomst afwijken van het een maal ingenomen standpunt?" KOLONISATIE. Ten aanzien van de kolonisatie op Nieuw-Guinea door Indo-Europeanen kent men geen onderscheid tussen Indo's en Europeanen. Men kent slechts Nederlanders. En van die Ne derlanders een groep, die met prijs geving van haar bezittingen hier naar toe komt, een groep die een eigen cultuur heeft. Wij kunnen van hen leren. Zij dienen ons te leren. In harmonie moeten wij ons aan hen kunnen optrekken, zodat de thans be staande verschillen worden opgehe ven. PARTIJEN. Ook op Nieuw Guinea bestaan ver- 96. Aan alles komt een eind. Aan Elfsteden tochten en ook aan wandelingen door de kruinen der bomen en toen Jimmy eindelijk woer de be gane grond had bereikt, werd hij prompt door zes agenten van politie bij zijn kladden gegrepen, die hem arresteerden wegens vrouwenroof, overtre ding van artikel 134bis, verstoring der openbare orde en nog enige delicten. Het kon hem weinig schelen, want wat Sietske gedaan had na afloop van dit tochtje was meer dan verschrikkelijk Zij had hem een tik op zijn gezicht gegeven, die niet mals was geweest en toen was zij boos weg gelopen, een totaal verslagen Jimmy achterlatend. Gehoorzaam Het hij zich naar het schuurtje bren gen en daar achter de tralies kreeg hij de tijd te peinzen over de vreemde en teleurstellende ma nieren van al die witte mensen, die altijd anders reageren dan een arme aap zou veronderstellen. Hij liet zijn hoofd op zijn borst vallen en weende bitter. Het Wereldgebeuren België ligt dichtbij en Japan heel ver af en daarom hebben de verkiezingen van Zondag in laatstgenoemd land hier vrijwel geen aandacht getrokken. De uitslag doet er ook niet veel toe. De liberalen kregen wat meer zetels dan de sociaal-democraten en de commu nisten kwamen bijna niet aan bod deze termen liggen echter in de Japan se denkwijze anders, zodat een vergelij king niet goed doenlijk is. Interessan ter is het besluit van Japans tijdelijke blanke dictator, generaal McArthur, om van nu af aan streng op te treden tegen communistische agitatie. Mc Arthur pleegt als zijnde sterke man re soluut op te treden zonder zich veel te bekommeren om overleg met anderen. Hij heeft eenvoudig het Japanse kabi net opdracht gegeven binnen vier en twintig uur het centrale comité van de communistische partij te ontbinden en de 24 leiders uit hun functies en. voor zover ze daar lid van waren, uit het parlement te verwijderen. Het motto was: pak de raddraaiers en de volge lingen kruipen vanzelf in hun schulp. Of, zoals de offciële uitleg luidde: „De leiders hebben het gezag getrotseerd, minachting getoond voor recht en orde en door onware opruiende verklarin gen sociale onrust geschapen, teneinde de grondwettig Japanse regering ge welddadig omver te werpen". De uitval van McArthur was niet het gevolg van een boze bui naar aanlei ding van de verkiezingen, maar van ontstemming over langere termijn. De Amerikaanse machthebber ziet zich na melijk voor moeilijkheden geplaatst, die culminéfréta in de stelling: Japan mag onder geen beding in communis tische handen vallen. Voor deze stel ling is van Westers standpunt uit, alles te zeggen. Een communistisch China met zijn rijke grondstoffenbronnen en zijn onuitputtelijk mensenreservoir, ge combineerd met het geïndustrialiseerde en militairistische Japan, zou een Azia tische macht vormen met ongekende perspectieven. De landen van Zuid- Oost-Azië en op de duur ook India en Pakistan zouden eraan ten offer val len. Australië zou geheel geïsoleerd komen te liggen. Het gevaar, dat het met Japan dezelfde weg opgaat als met China is voor somifpge politici in Washington een nachtmerrie. Derhalve houden McArthur en zijn adviseurs vast aan hun opvatting, dat Nippon met harde hand en tegelijker tijd in samenwerking met de leidende groepen, tot een Amerikaans bastion moet worden gemaakt. Aan de formele Russische bezwaren wordt geen aan dacht geschonken. Toen de Sowj et-vertegenwoordiger in de geallieerde raad te Tokio, Derevjan- ko. inlichtingen wenste over militaire bases op de Japanse eilanden, kreeg hij te horen, dat een dergelijk verzoek als een uitdagende onbeschaamdheid werd beschouwd. De nota van Moskou, waarin voorgesteld wordt keizer Hiro- hito en enkele van zijn hoge onderda nen voor een internationaal tribunaal te brengen, si nog niet beantwoord. Het staat wel vast. dat de Russen nul op hun request zullen krijgen. Japan kan echter niet eeuwig bezet blijven. De bevolking raakt de Ameri kanen moe en ook van andere zijde wordt aangedrongen op een vredesver drag. Hoe zal Japan zich gedragen als het eenmaal weer zelfstandig is? Australië en Nieuw-Zeeland zijn er niet gerust op en wantrouwen de po litiek van McArthur om steun te zoe ken bij de vooroorlogse conservatieve groepen. Zij hebben echter geen advies kunnen geven hoe het beter moet. Voorlopig wordt het in Washington het beste geacht McArthur zijn gang te la ten gaan in de hoop, dat hij erin zal slagen Japan, althans de eerstkomende jaren, veilig te stellen voor commu nistische invloed. Een zeer grote „grens correctie" thans definitief. Te Warschau is door Polen en Oost- Duitsland een gemeenschappelijke ver klaring uitgegeven, waarin de Oder- Neissegrens tot de vastgestelde grens tussen beide landen verklaard wordt. De Oostberlijnse bladen noemen dit ,,een zeer belangrijke stap op de weg naar een goede verstandhouding tussen Duitsland en Polen". Bliksem sloeg in bankbiljetten. Een bezoeker van een renbaan te Londen is om het leven gekomen, door dat de bliksem insloeg in het haarfijne metalen strookje op enkele pond-ster- lingbiljetten, die zich in zijn zak be vonden. Dit metalen strookje bevindt zich in de biljetten om vervalsing te bemoeilijken. De bankbiljetten, waar van het strookje naar de grond wees, waren in tweeën gespleten, terwijl biljetten waarvan het strookje horizon taal lag. onbeschadigd waren. schillende politieke partijen. In de eerste plaats is er de partij die zich heeft uitgesproken voor een voortzet ting van het Nederlandse beheer over Nieuw Guinea, tot de Papoea's kunnen worden opgenomen in de rij van vrije volkeren. De heren Jouwe en Kassiepo waren met de heer Ariks het vorig jaar tijdens de R.T.C. naar Nederland geko men, om de belangen van Irian uiteen te zetten. De tweede groep is de P.I.D.R.I.S., de partij die opneming van Irian in de R I.S. voorstaat. Voorzitter van deze party is de heer Witebossy, die op een vraag, waarom hij Irian bij de R.Ï.S. wenst, zeide, zich Indonesiër te be schouwen. Hij verwees voorts naar de verbindingen tussen Indonesië en Nieuw-Guinea. welke reeds bestonden lang voordat de Nederlanders kwamen. Hij zeide te verwachten, dat het hoogste bestuur over Nieuw-Guinea voorlopig door een Indonesiër zou moeten worden vervuld. „Er moet ech ter tussen ons Papoea's en dit hoogste bestuur een Indonesische tussengroep bestaan, omdat men zich rechtstreeks tot het hoogste bestuur moet kunnen wenden", aldus de heer Witeboesy. Behalve de Pidris te Hollandia be staan nog te Se rui en op Biak partijen, die zich hebben uitgesproken voor aansluiting bij de R.I.S. De partij op Serul is de P.K.I.I. onder leiding van de heer Papare en die op Biak is dt P.I.M., waarvan de heer RoemkorSi een der leiders is. De laatste is als danig opgehouden te bestaan.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 3