Gouddorst
V.H.K.-meisjes worden getest
LEZERS SCHRIJVEN
JIMMY BROWN, sportheld
„Bedankt voor de gezellige dag
Zeeuwse Almanak
MOSSELKWEKERS BESPRAKEN
KWALITEITSEISEN
WOENSDAG 31 MEI 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Zij komen nu op de goede plaatsen terecht.
f (Van onze speciale verslaggever).
Schuchter komt het meisje de kamer binnen. Ze is nog jong, ongeveer
21 jaar en kennelyk erg zenuwachtig. Het vooruitzicht van een hele dag
te worden getest over alle mogelijke onderwerpen benauwt haar. Maar
de dames en heren van de Psychologische Dienst van het ministerie van
Oorlog hebben er slag van om de zenuwachtigste vrouwen en ook
mannen! in korte tyd op hun gemak te stellen.
Wy zyn by deze dienst op bezoek geweest en hebben er kennis kunnen
nemen van het interessante en nuttige werk, dat er wordt verricht.
Hij voorziet, zoals de naam al aan
geeft, de verschillende legeronderde
len van de psychologische adviezen.
Zo test hij o.a. de meisjes, die opge
nomen wensen te worden in het Vrou
wen Hulp Korps. Dit geschiedt echter
niet, dan nadat het Centraal Selectie
Orgaan al een vooronderzoek heeft
ingesteld. Dat wil zeggen, dat men
van het solliciterende meisje inlich
tingen heeft ingewonnen over haar
huiselijke omstandigheden en reeds
met haar gesproken heeft. Alleen als
deze inlichtingen gunstig zijn, en ook
overigens de indruk goed is, volgt de
ze test.
Voor het psychologische onderzoek
zijn personen nodig, die over zoveel
mensenkennis beschikken, dat zij door
het masker van de sollicitante kunnen
heenzien. Een meisje, dat ergens komt
solliciteren, gedraagt zich doorgaans
tegennatuurlijk. De één is vlot en
maakt een intelligente indruk, de an
der is schuchter en verlegen en durft
nauwelijks een woord uit te brengen.
De grote kunst is nu, te ontdekken, of
het verlegen meisje werkelijk verle
gen is, of alleen maar dom en of het
vlotte meisje werkelijk zo intelligent
is als het zich voordoet.
De dames en heren van de Pscycholo-
gische Dienst kennen de knepen van
het vak. Met schijnbaar eenvoudige en
voor de candidaten meestal onbegrij
pelijke middelen, komen zij tot merk
waardige en doorgaans verbluffend
juiste conclusies.
Een dag lang krijgt de sollicitant al
lerlei zeer uiteenlopende proeven af
te leggen. Om te onderzoeken of
iemand organisatorisch talent bezit en
leiding aan een aantal personen kan
geven, slaat men de candidaat ook in
groepsverband gade. Daarvoor is een
proef samengesteld, waaraan in
groepsverband wordt gewerkt.
Een stuk of tien sollicitanten, die in
aanmerking wensen te komen voor
een officiersopleiding, krijgen ieder
een vel papier, waarop ongeveer de
juiste tekst kunnen wij moeilijk pu
bliceren het volgende wordt ge
vraagd: In een huis waar, laten wij
zeggen zes mensen wonen, van wie
zoveel vrouwen en zoveel mannen, die
dit en dat beroep uitoefenen, moeten
nog vijf soldaten ondergebracht wor
den. Er is een plattegrond bijgetekend
met de kamerverdeling. De vraag is
nu, hoe zoudt u deze vijf soldaten le
geren
EEN PLAN.
Nadat de meisjes haar conclusies op
papier gezet hebben, krijgen zij tot
taak, aan de hand van de gevonden
oplossingen, door onderling overleg,
èèn plan op te stellen, dat uiteindelijk
als het juiste beschouwd kan worden.
Zij beginnen haar discussie schuchter,
praten dan levendiger en al spoedig
blijkt, dat er èèn of twee de leiding
nemen. Dat wil zeggen, nummer één
heeft de leiding en nummer twee zou
ook graag de boventoon voeren, maar
zij heeft niet de moed nummer één
tegen te spreken. Totdat nummer één
met een smoesje de kamer uitge
stuurd wordt. Nummer twee ziet haar
kans schoon en begint onmiddellijk op
haar manier de leiding over te ne
men. Na veaoop van tijd komt num
mer één terug en nummer twee ge
raakt weer op de achtergrond en doet
geen mond meer open.
Bij een volgende groep gaat het
vlotter. Onmiddellijk heeft één der
dames de leiding in handen en met
een „schrijf eens even op" tegen haar
buurvrouw, meteen een secretaresse
aangesteld. Zonder veel discussie
wordt haar plan aangenomen!
Het doel van deze proeven is niet in
de eerste plaats te onderzoeken, wie
de „sterkste" is en de leiding neemt,
het is niet altijd de beste, die het
hoogste woord voert. Het belangrijk
ste is, dat de psychologen de gelegen-
hebben om te observeren, hoe elk
der meisjes in groepsverband rea
geert.
Na het testen van de meisjes gaat
OSCAR
Het gebeurde Maandag in Vrouvjen-
polder. De luidsprekers gilden plotse
ling over het motorrace-circuit, dat
Oscar zoek was. Twee kleine jon.
getjes waren bij de jury gekomen met
de mededeling, dat hun broertje
Oscar was verdwenen. Spoorloos...
Dat is geen kleinigheid in een duin-
pannencomplex met razende motoren!
Dus, dames en heren, als u er
gens een kleuter ziet -met een grijs
jasje en 'n zwart broekje, die luistert
naar de naam Oscar, brengt u hem
dan even naar de jurytafel! smeekte
de luidspreker.
Tienduizend mensen vergaten de
races en speurden met ingehouden
adem naar Oscar. Lang duurde dat
niet. Weer schalde de luidspreker:
Dames en heren, Oscar is te
recht.
Een zucht van verlichting. En toen
als verrassing ten derde male de mi-
erofoonstem:
Maar nu zijn de broertjes ner
gens te vinden!
De broertjes moeten het gehoord
nebben. Ze meldden &ch met spoed.
De tienduizend v*rgaten Oscar
weer die toch even hun hart had
aoen bonzen. En zager, alleen maar de
razende motoren.
men na, voor welke functie zij het
meest geschikt zijnvoor telefoniste,
chauffeuse, telexiste, secretaresse,
enz.
DE MOEITE WAARD
Men zal zich afvragen, of dit
psychologisch onderzoek van de meis
jes werkelijk de moeite loont. Dat is
stellig het geval. In de tijd, toen er
nog geen psychologisch onderzoek
was, gebeurde het vaak, dat meisjes,
nadat zij eenmaal in het V.H.K. waren
opgenomen, voor een bepaalde functie
die zij bekleedden, volkomen onge
schikt bleken. Het is zelfs een paar
maal voorgekomen, dat meisjes voor
de gehele dienst ongeschikt waren en
uit het V.H.K. moesten worden ver
wijderd. Nadat men overgegaan was
tot het testen, bleken de resultaten
voortreffelijk. Het behoort thans tot
de uitzonderingen, dat meisjes op een
verkeerde plaats terechtkomen.
De Psychologische Dienst stelt alles
in het werk om de meisjes zoveel mo
gelijk op haar gemak te stellen. Dat
hij hierin slaagt, blijkt uit een op
merking van één der dames, die na
een dag van passen en meten en vra
gen beantwoorden, de onderzoekers de
hand schudde met een „Bedankt voor
de gezellige dagGroter compliment
kan er niet gegeven worden
Joris Diels trekt zich
vrijwillig terug.
De heer Joris Diels heeft in een
brief aan het bestuur van de Haagse
Kunststichting meegedeeld, zich niet
langer beschikbaar te stellen voor een
leidende functie bij de „Haagse Come-
die".
Over het geval Joris Diels is de laat
ste weken veel te doen geweest. Diels
heeft zich volgens beweringen van
verscheidene zijden in België tijdens
de bezetting misdragen. In zijn eigen
land mag hij niet optreden. Zijn be
noeming bij de „Haagse Comedie" als
regisseur verwekte veel protesten uit
kunstenaarskringen. Een onafhankelij
ke raad van advies, waarin o.a. prof.
dr. G. van der Leeuw zitting had,
achtte geen termen aanwezig de benoe
ming onaanvaardbaar te verklaren. De
commissie weigerde echter haar rap
port te publiceren, met als gevolg, dat
de campagne tegen Diels bleef door
gaan.
Diels schrijft in zijn brief:
Ik heb slechts met een artistiek ide
aal voor ogen gehoopt het toneel in
Nederland te mogen dienen. Nu echter
treedt de politiek op de voorgrond en
daar ik als gast mij niet verweren kan
in Nederlandse aangelegenheden van
politieke aard. voel ik mij genoopt U
dringend te verzoeken, mij niet langer
in aanmerking te doen komen voor het
mede-directeurschap van „De Haagse
Comedie".
Duel met noodlottig gevolg,
In Amsterdam stond Dinsdag een
H.B.S.-er in hoger beroep terecht,
die 2V2 jaar geleden bij een „duel"
om een meisje een student zodanig
aan het rechteroog verwond had, dat
deze, omdat zijn linkeroog bijzonder
zwak was, zijn studie te Delft niet
meer kon voortzetten.
Tégen de H.B.S.-er was in Haar
lem in 1948 1 maand gevangenisstraf
geëist; nu vroeg de procureur-gene
raal bevestiging van dit vonnis.
In 'n rustig gesprek leren de onderzoeksters van de Psychologische Dienst
de meisjes, die zich voor het V H.K. hebben opgegeven, kennen. De can.
didaten worden op hun gemak gesteld en moeten dan talryke vragen beant
woorden, waaruit de Dienst nuttige conclusies trekken kan.
Foto: Legerfilm- en Fotodienst)
door
David Dodge
16
„Niet absoluut natuurlijk. Ik zag
niet, welke deur het was. Maar er zijn
maar drie hutten aan deze kantde
jouwe, de mijne en die lege, sedert
dat geblondeerde juffie ons in Mol-
lendo verlaten heeft. Er is geen re
den, om iets uit een lege hut te ste
len en niemand zou tijd gehad heb
ben, om deze hoek te bereiken, voor
ik mij omgedraaid had, als hij uit
mijn hut gekomen was. Een ieder,
die zich trachtte te verbergen, zou
toch niet zo stom zijn, om de langere
weg te nemen, in plaats van de kor
tere, denk je ook niet?"
Die Engelsman was toch nog niet
zo dom, als hij er uit zag. Zelfs al
had ik niet alle reden gehad, om te
denken, dat het wel mijn hut ge
weest zou zijn, die de belangstelling
van een ander had gaande gemaakt,
dan zou ik toch met zijn redenering
accoord gaan.
„Was het een man of een vrouw?"
„Dat zou ik je werkelijk niet kun
nen zeggen. Ik zag alleen maar een
glimp van een zich bewegende ge
stalte. Je zult het beste doen, om
eerst te zien, of je iets mist en dan
het schip te laten doorzoeken".
„Dat zal ik doen. Dank je wel voor
de waarschuwing".
„Helemaal niet, ouwe jongen. He
lemaal niet. Hoop. dat je niets van
waarde kwijt bent".
Hij trok zich uit de hut terug, nog
maals zich verontschuldigend, dat hij
mij gestoord had.
Het kostte mij niet veel tijd, om de
hut na te zien. Zonder waarschuwing
zou ik waarschijnlijk niets hebben op
gemerkt, maar nu ik naar iets be
paalds zocht, vond ik het ook. Er was
een knipslot op mijn scheerétui, dat
slechts door een sterke duim gesloten
kon worden. Ik sloot het altijd, maar
nu was het niet gesloten. En hier en
daar waren nog een paar andere aan
duidingen.
Ik verliet mijn hut en liep naar vo
ren langs de lege hut, langs Harris'
hut en om de hoek van de boven
bouw. Jeff en Raul hadden de twee
midscheepse hutten, die op de voor
kant uitkeken. Achter hun gordijntjes
glansden de patrijspoorten. Er was
beneden in de messroom nog licht op,
maar of het pokerspei nog aan de
gang was, kon ik niet horen.
Ik sloeg de tweede hoek om, en
ging langs de stuurboordkant naar
achteren. De patrijspoorten van het
Peruaanse echtpaar waren donker.
Die van Berrien, die de middelste hut
had, eveneens. En eveneens die van
Ana Luz, die de laatste cabine ach
teraan had, tegenover de mijne aan
de verste kant van de radiohut.
Ik klopte op haar deur. Er kwam
niet onmiddellijk antwoord. Ik
wachtte zonder opnieuw te kloppen.
Eindelijk zei zij „Uien es
„Colby".
„Wat wenst u?"
Kappie en de Stad van
Ivoor.
Na „Kappie en het wrak van
de Lupine" volgt morgen een
nieuw verhaal over onze popu
laire held en zijn niet minder
populaire vrienden.
Ditmaal zijn het de avonturen
in de „Stad van Ivoor", die de
trouwe Lezers van onze Kappie-
serie weer dagelijks een genoe-
gelijk ogenblik zullen bezorgen.
Wat er allemaal gebeurt, kun
nen we natuurlijk niet vooruit
vertellen, maar dat het span
nend en amusant zal zijn, daar
kunt U op rekenen.
„Binnen te komen".
Het licht ging op. Ik hoorde de
haak klikken de deuren van de
hutten sloten aan de binnenzijde
en ik duwde de deur open voor zij
nog de kans had de andere haak er
op te doen de lange, die men ge
bruikt als men lucht wil hebben en
die mü genoopt zou hebben door een
opening van zes inch te praten.
Zij droeg een lange badjas, die tot
haar enkels reikte.
Zij had haar make-up verwijderd
en haar blote voeten staken in muil
tjes met hoge hakken en pompons op
de voorstukken. Zij kwamen niet
overeen met de vormloze badjas.
„Wat wenst u vroeg zij.
„Het eerst van alles wens ik eens
te zien, wat u daar onder die bad
mantel draagt".
Zij werd bleek. Ik zou in een lelijk
parket zitten, als ik het mis geraden
had, maar ik pakte haar beet en ruk
te haar de badjas van de schouders,
terwijl zij met haar muiltjes naar mij
schopte en met strak gespannen vin
gers trachtte mijn ogen te treffen. Ge
lukkig miste zij en ik vroeg mij af,
waar zij dergelijke trucjes van een
vechtpartij uit een achterbuurt ge
leerd had.
Onder haar badmantel was zij vol
ledig gekleed. Ik liet haar los.
i Wordt vervolgd)
Vergadering „Algemeen Vissers-
belang" Bruinisse.
Te Bruinisse vergaderde de Mos-
selkwekersvereniging „Algemeen
Vissersbelang" in het Veerhuis onder
leiding van de voorzitter, de heer A.
Verspoor.
Gesproken werd over de intrekking
van de vergunning van een drietal
kwekers van Bruinisse om mossel
zaad te vissen op de Waddenzee, om
dat zij, vissende op het Texelstroom,
een klein partijtje ulken aan boord
bleken te hebben, terwijl in de ver
gunning om mosselzaad te mogen vis
sen op de Waddenzee staat aangege
ven, dat de met het mosselzaad mee
■opgeviste ulken, onmiddellijk over
boord moeten worden gegooid.
Het bestuui' der vereniging heeft
over deze zaak reeds contact gezocht
met de secretaris van de Stichting
voor de Zeeuwse Visserybelangen.
Unaniem was de vergadering van
oordeel, dat de aard van de overtre-
Handelsovereenkomst Nederland
Indonesië-Hongarije.
De economische besprekingen, die
gevoerd zijn door vertegenwoordigers
van Hongarije enerzijds en van Neder
land en Indonesië anderzijds, geleid
tot de tot standkoming van een finan
ciële en handelsovereenkomst tussen
de drie genoemde landen, aldus A.F.P.
De overeenkomst zal, te rekenen van
1 Juni a.s. af, gedurende een jaar gel
dig blijven. Woensdag zal zij worden
ondertekend.
Kabinetscrisis op Curasao nog
niet opgelost.
Mr. dr. F. da Costa Gomez heeft de
gouverneur der Ned. Antillen medege
deeld, dat hij er niet in is geslaagd om
overeenkomstig de hem verstrekte op
dracht een College van Algemeen Be
stuur op brede basis te formeren.
De gouverneur heeft thans mr. L. C.
Kwartsz, voorzitter van het demissio
naire College van Algemeen Bestuur,
verzocht hem voorstellen te doen voor
de vorming van een college op zo
breed mogelijke basis en, voor zoveel
mogelijk, door een reconstructie van
het huidige college.
De veren over de
Westerschelde.
Principieel is het onjuist, dat de
overheid, niet het algemeen belang,
in de breedste zins des woords die
nende diensten verleent om niets. Dit
leidt tot misbruik, ofschoon het mis
bruik bg de veren m.i. verre over
dreven werd.
Ondanks aller argumenten er te
gen, was dus een matig tarief te ver
dedigen, mits de perceptiekosten de
te innen bedragen niet zouden over
treffen, evenaren of benaderen.
Maar nu ben ik werkelijk geschrok
ken, dat daarvoor 18 man zouden no
dig zyn, dat wil dus zeggen 18 maal
salaris, plus circa 40/45 pet. sociale
lasten plus misschien nog 18 maal
uniformkleding.
Ik ben ernstig bevreesd, dat wan
neer later zou blijken, dat de kosten
te hoog waren, men weder ter wille
van die kosten de tarieven zal gaan
verhogen.
Of is de bedoeling 18 mensen aan
werk te helpen? Dan is het werk
verschaffing, die door de gebruikers
van de veren zou moeten worden be
taald.
Nauwlettend toezien op de ont
wikkeling is geboden.
Een lezer.
Verhoogde buslarieven.
Met ingang van de nieuwe dienst
regeling heeft de „N.V. Stoomtram
Walcheren" de tarieven verhoogd,
ook de week- en maandabonnemen
ten.
Beseft deze Maatschappy nu ech
ter wel goed hoevéél mensen,
waaronder in hoofdzaak natuuriyk
weer de werkman, door deze maat
regel gedupeerd worden?
Neem b.v. de Schelde arbeiders,
onder hen zijn er velen die de halve
eeuw reeds achter de rug hebben,
niet meer in staat zyn te fietsen of
te wel niet by machte zyn er een te
kopen; om dan ook nog maar niet te
spreken van de invaliden en asth-
maiyders, die hier in Zeeland zo veel
vuldig voorkomen.
Zy allen kunnen straks geen 6 of
9 gulden meer missen voor een abon
nement Middelburg-Vlissingen en
zullen dus genoodzaakt zijn te gaan
lopen.
Volgens verklaringen van perso
neel dezer Maatschappy is dit in
hoofdzaak te wyten aan het feit dat
de kleinere busdiensten niet rende
ren. Wanneer dit zo is zal volgens
mij de tariefsverhoging echter geen
vooruitgang ten gevolge hebben,
daar zeer velen van een ander ver
voermiddel of de benenwagen ge
bruik zullen maken. Het is toch
eigenlijk zo gek nog niet om een
wandeling te maken in de vroege
morgen en avoncl, mischien zyn er
ook nog wel mensen bij bovenge
noemde Maatschappij, die daar idee
in hebben?
Een doodgewone man.
ding in geen verhouding staat tot
de zwaarte van de strafmaatregelen
van de betrokkenen. Besloten werd
alles in het werk te stellen om de
uitsluiting ongedaan te maken.
KWALITEITSEISEN.
De voorzitter deed daarna enkele
mededelingen over de door hem bij
gewoonde vergadering van de Ad
viescommissie Mosselen te Bergen
op Zoom. Zo besprak de heer Ver
spoor o.a. de kwaliteitseisen der mos
selen voor het aanstaande seizoen.
Met de handel is hierover door de
leiding van het Aan- en Verkoopkan
toor geconfereerd en van de zijde van
de handel wil men voor bepaalde af
zetgebieden bepaalde soorten mosse
len.
Gedacht wordt aan het invoeren
van vier kwaliteiten, n.l. A I, A II,
B I en B H, die aan de volgende eisen
moeten voldoen:
A I, een party mosselen met een
minimum schelpgrootte van 65 pet.
van 60 mm, 25 pet. van 55 mm en
Het Wereldgebeuren
Marcherende
jeugd
Und man, wird ja spater sehen,
Welche Dinge hier geschehen:
Schüsse oder nur Geschrei
Het zyn met Pinksteren in Ber
lijn geen schoten geworden; het is
bij geschreeuw gebleven. De honder
den buitenlandse correspondenten
hebben vergeefs op sensationele ge
beurtenissen zitten wachten. Zelfs
de Amerikanen onder hen, die al
gauw geneigd zijn van 'n schot een
aanval en van een relletje een storm
loop te maken, hebben niets anders
kunnen rapporteren dan dat alles
even vreedzaam was als op een
toogdag van de jongelingsvereniging.
Er zou van een anti-climax sprake
zyn als niet de spanning over de de
monstratie in het buitenland kunst
matig was opgewekt. De Berlijners
zelf hebben zich geen ogenblik opge
wonden en tot vervelens toe hebben
de organisatoren van de demonstra
tie erop gehamerd, dat zy niet op
„Westerse provocaties" in zouden
gaan. De uitspraak van burgemees
ter Reuter van West-Berlyn: „Door
onze houding hebben wy het com
munisme een beslissende nederlaag
toegebracht" klinkt daarom nogal
pathetisch. Burgemeester Reuter had
kunnen volstaan met het constate
ren van twee feiten, waarvan het
eerste en belangrykste is, dat de
Westerse bezettende mogendheden
zich militair paraat toonden en
daarmee bij voorbaat de communis
ten de lust ontnamen verder te gaan
dan vreedzaam betogen. De Russi
sche autoriteiten hebben zich al een
paar maal in de vingers gesneden
met voorbarige acties tegen West-
Berlijn en zagen zeer klaarblijkelyk
al lang te voren geen heil in nieuwe
experimenten, die slechts op verder
prestigeverlies konden uitdraaien.
Een tweede opmerkelyk feit is. dat
over 't geheel genomen de bevolking
van Berlyn in geen enkel opzicht
warm loopt voor het 'communisme,
noch zich door machtsvertoon in uni
form laat imponeren. De Berlijners
krijgen daarvoor dagelyks teveel
aanschouwelyk onderwijs in het ver
schil tussen de Westerse en de Rus
sische methoden. Wie dicht by de re
aliteit zit laat zich niet door leuzen
verblinden.
Toch is het zaak in dat opzicht
niet al te optimistisch te zijn. Er
zijn tenslotte meer dan 300.000 Jon
gelieden op het apDèl verschenen, die
bereid bleken strydliederen te zin
ten hoogste 10 pet. 'kleiner dan 55 gen voor Pieck en Stalin en te de-
mm, minimum vleesgewicht 20 kg.
d.w.z. 20 kg. per 100 kg. bruto mos
selen, maximum 8 pet. tarra en ten
hoogste 115 stuks bevattende per
2% kg., getarreerde (schoongemaak
te) mosselen.
A II als boven, doch schelpgrootte
65 pet. van 55 mm., 25 pet. van 50
mm en 10 kleiner dan 50 mm., vlees
gewicht 1622 kg.
B I minimum schelpgrootte als A
II, minimum vleesgewicht 20 kg. tar
ra 8 pet., geen bepalingen betreffen
de het aantal stuks.
B II minimum schelpgrootte als
B I, vleesgewicht 1620 kg., tarra
ten hoogste 8 pet., geen bepalingen
betreffende het aantal stuks.
Nadat nog werd medegedeeld, dat
deze eisen alleen gelden voor het be
gin van het seizoen en later zullen
worden aangepast aan de omstandig
heden die dan gelden, ging de verga
dering accoord met deze kwaliteits
eisen.
De pryzen die de kwekers zullen
ontvangen zullen bedragen: voor A
I f 6.30 per ton van 100 kg., voor A
n f 5.70 per ton; voor B I f 5.70 per
ton en voor B H f 5.20 per ton.
Indien voorradig en gevraagd kan
nog worden ingevoerd een soort B I
extra, met schelpgrootte van B I,
maar met een hoger visgewicht n.l.
25 kg., minimum.
KWEKERSFONDS.
De uitkering uit het Kwekersfonds
zal hoger zijn, dan aan het begin
van het seizoen verwacht werd. Zy
zal voor normale levering 43 cent
per ton bedragen, kwekers die mos
selen hebben geleverd met minder
dan 6 pet. tarra zullen over deze
partijen nog een extra uitkering krij
gen, terwyl er dan nog wat over
bly'ft voor uitkering aan kwekers die
door een natuurramp in de Zand-
kreek zijn getroffen.
Voor het gedeeltelijk schadeloos
stellen, door een uitkering wegens
.winstderving, van f 1.per ton niet
geleverde mosselen, achtte bijna de
gehele vergadering zeker termen
aanwezig. Het voorstel van het Aan-
en Verkoopkantoor heeft dan ook
praktisch ieders instemming.
De tegenstemmers verzochten aan
tekening, dat zy de bepaling dat al
leen de Zandkreekkwekers, 'n uitke
ring zullen ontvangen, te beperkt
achten.
monstreren voor de vrde en de vry-
heid van Russisch makelij. Het is on
juist daar by al te veel aandacht te
besteden aan de enkele tientallen,
die naar het Westen uitweken. Da.r-
tegenover staan de duizenden, waar
op het communisme wel degel yk vat
heeft.
De Berlijnse correspondent van
„De Telegraaf" was gisteren een van
de weinige, die een werkelyk lezens
waardig' verslag van de betoging gaf.
Hij schreef:
„De volkspolitie marcheert even
mechanisch als indertijd Hitlers S.A.
het deed, de F.D.J. zingt op dezelfde
toon en op dezelfde marsmaat als
vroeger de H.J. De bruine hemden
zijn nu blauw en de rode vlaggen
met het hakenkruis zyn ook blauw
geworden, met als embleem de wit
te vredesduif. In plaats van de rech
terarm heffen de betogers thans bei
de armen boven het hoofd en zy roe
pen niet meer „Heil Hitier", maar
„Stalin." Ter afwisseling ballen zy
de vuist en roepen in koor: „vriend
schap." Maar een wezenlyk verschil
is er niet. Uiterlijk niet en innerlyk
evenmin. Deze jeugd hebben we zien
marcheren vóór 1933. Toen riep zy
„Rood Front" en marcheerde voor 't
communisme. Na 1933 marcheerde
dezelfde jeugd tegen het communis
me en het is de jeugd van hetzelfde
volk, die nu weer voor de communis
tische vrede demonstreert. De kleur
verandert en de leuzen veranderen,
maar de jeugd blyft dezelfde. Deze
jeugd zal altyd achter die trommels
aanlopen, waarop het luidst wordt
geroffeld en in dat ideaal geloven,
dat-met de meeste stemverheffing
wordt verkondigd. Het zyn waar-
schynlyk lang niet allemaal commu
nisten. deze jongens en meisjes, maar
zij scheppen een zichtbaar behagen
in het schouwspel, waarin zij zelf
een rol vervullen en zy volgen ge
willig de commando's, die de commu
nistische regisseurs uitdelen."
De moraal? De Duitse jeugd heeft
blijkbaar een behoefte aan marche
ren. Prof. Huizinga schreef eens
over de S.A. en de S.S.: „Geef hen
een uniform, een spade en een ech-
telyk bed" en zij zijn voor alle doel
einden bruikbaar.
Voor de Duitse jeugd geldt: Geef
hen een idee. een richting en een
ideaal voor de toekomst en zjj mar
cheren.
Het Oosten heeft de Jeugd een
richting gegeven.
89. Jimmy Brown moest als winnaar van de
Elfstedentocht natuurlijk wel honderd handen
drukken. Niemand liet zich de kans ontglippen,
met de plotseling zo beroemd geworden schaat
senrijder kennis te maken en het aantal sport
journalisten, dat op hem afschoot, was ongekend
groot. Zij vroegen hem duizend en één dingen,
over zijn levensloop, zyn betrekking en natuurlijk
alle bijzonderheden over de wedstrijd zelf. Waar
hij de grote Jelle Pipjes had afgedroogd, waar hij
een inzinking had gehad en waar hij deze weer te
boven was gekomen. Jimmy kreeg het er benauwd
van. Hij wist dat-ie in de jungle was geboren, dat
zijn paatje onbekend was, dat zijn maatje door 'n
jager was vermoord, dat-ie zelf negen jaar en drie
maanden oud was en dat zijn beroep baanveger
was, maar hij was niet by machte dat alles te ver
tellen, omdat hij nu niet spreken kon.
