Berlioz' „Damnation de Faust"
Zeeuwse Almanak
LETTY'S moeilijke
KEUZE
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
Vrijdag wordt dit werk in
Middelburg uitgevoerd
HOE WORDT DE MODE?
Vals alarm
4
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
WOENSDAG 10 MEI 1950
MUZIEKFEUILLETON
Componist was een romantisch man.
Achttien jaar was de temperamentvolle Hector Berlioz en student in de
medicijnen, toen hij in 1821 naar Parijs kwam. Dat was een fikse verande
ring: voor de knaap: van het rustige Saint André naar het Quartier Latin
in het woelige Parijs. Papa Louis was dorpsdokter en zoon Hector moest
het ook worden, zo was het tenminste door Berlioz Senior in wys beleid be
schikt. In Parys echter waren er niet alleen het college en de snijtafel, maar
was er ook de muziek. Daar ontdekte Hector, die wat fluit en guitaar spe
len kon, de ryke klankenweelde van een groot orkest en daar leerde hy het
Paryse muziekleven kennen. Hier voelde hij de polsslag van zijn eigen tijd:
die hartstochtelijke en. onstuimige periode der romantiek. Daar stond Jiy
dan de op-en-top muzikale wildebras midden in het bruisende leven
van Frankrijks hoofdstad met zyn bloeiende muziekcultuurwas het dan
een wonder, dat de studieboeken spoedig niet meer opengeslagen werden,
omdat Berlioz een andere bestemming had gevonden Hy wilde immers mu
sicus worden
Musicus, jawel, dat wilde de zoon,
maar niet papaen mama héle
maal niet. Hector trok zich evenwel
van het oudérlijk veto weinig aan en
ging zijn eigen gang. Hij was beze
ten door een geweldige scheppings
drift. De inspiratie voor zyn compo
sities zocht hij meestal in de litera
tuur. Dat was te begrijpen, want vrij
wel alle componisten uit die dagen
hadden de neiging om de literatuur
in klank om te zetten„de musi
cus kan niets zonder dé hulp van de
dichter" was een van Berlioz uitspra
ken. De z.g. absolute muziek, die al
leen is geschreven om de muziek zélf,
zonder iets te willen verklanken of
■uit te beelden, betekende voor hem
niets. Geen wonder, dat hij b.v. Bacil
totaal niet kon waarderen.
Al spoedig werd de onstuimige
Hector een bekende figuur in Parijs.
Hij was ondertussen aan het Conser
vatorium gaan studeren ondanks
het hevig verzet van zijn moeder
en verdiepte zich verder in literatuur.
Hij las Goethe en Shakespeare en
zag toneelwerken van de laatste in
een vertoning door een Engels gezel
schap. Dat had vele gevolgen. On
middellijk werd de vurige Fransman
namelijk verliefd op één der actrices
van dit ensemble. Hij deed alle mo
gelijke moeite om haar aandacht te
trekken, componeerde zelfs een Sym
phonic voor haar, doch vergat de da
me weer en verloofde zich met een
pianiste. Deze bleef hem echter niet
trouw, zodat Hector besloot om haai
en haar moeder plus zijn medemin
naar te vermoorden. Bijtijds gelukkig
begon de liefde voor de actrice, Har
riet Smithson, weer te ontvlammen
en ditmaal had hij succes. Hij wist
het zelfs zover te krijgen, dat zij in
1833 met hem trouwde. Het huwelijk
slaagde echter niet helemaal en toen
Harriet in 1851 stierf, hertrouwde hy
al spoedig. Zijn tweede vrouw was
zangeres, maar met haar kon hij het
helemaal niet vinden. Toen zy in 1862
overleed herinnerde' de blijkbaar
steeds jonge Berlioz zich een jeugd
liefde en schreef aan deze dame
die inmiddels een bedaagde groot
moeder van 70 jaar was geworden!
zwijmelende liefdesbrieven.
In 1869 overleed hij63 jaar oud:
een componist van vele geniale wer
ken „een uitbarstende vulkaan
xei de dichter van de Marseillaise,
Rouget de Lisle, van hem, „een avon
turier in de muziek" was hij voor
Schuman een man met een ge-
passionneerde natuur, die niet terug-
diensde voor stormachtige scènes met
zyn geliefden, een criticus met een
vlijmscherpe pen en tenslotte en
dat heeft hem persoonlijk zeer ver
droten een toondichter, die in zijn
geboorteland weinig waardering heeft
ondervonden. Zijn grootste successen
vierde hij in het buitenland.
LA DAMNATION DE FAUST.
Vrijdag zal in Middelburg van Ber
lioz worden uitgevoerd „La Damna
tion de Faust". De tekst van dit werk
schreef Berlioz voor een groot deel
zelf, doch hij gebruikte hiervoor ook
enkele gedeelten uit een Franse ver
taling van Goethe's Faust. In deze
KLAAGZANG OM DE VARKENS
Ge hebt allen kunnen lezen, dat het
aantal varkens in Zeeland voortdu
rend vermindert. Dien overeenkom
stig neemt ook het aantal biggen af,
terwijl onze provincie slechts 3 van
het aantal koeien heeft, dat andere
provincies hebben.
Dat van de koeien laat mij tamelijk
winters. Per saldo kunnen runderlap
pen taai als zoolleer zijn. Maar de
varkens roven mijn nachtrust. Ik houd
van ham, die mijn tong streelt als go
denspijs, ik houd van spek, gerookt of
gebakken, gekookt, desnoods rauw.
dat mij kracht geeft in zware dagen
Ik houd van de carbonades, die ik af
pleeg te kluiven omdat zulks mijn
tanden scherpt en ik houd van de
imrke7isrolla.de, omdat die koitd het
toppunt, is vmi onze vleespotten.
Eerlang, als de Zeeuwse varkens
nog verder in aantal minderen, zal al
dit heerlijks zeldzaam worden in dit
land van wind en water. Er zal een
tijd komen, waarin ge vergeefs vraagt,
hoe de smaak is van varkensrollade.
En bovendien: ge zult geen zachte,
rose biggetjes meer door de wei zien
huppelen, terwijl ze zo hups zijn in de
lente, hoe zwaar ze ook worden na
enkele jaren in een hok
Dit alles maakt mij somber op deze
voorjaarsdag. Ik zing een klaaglied
om de varkens. Hun minderend aan-
lal rooft mij de slaap.
Hoe zal het zijn, als het laatste var
ken in Zeeland verorberd wordt?
En wat dan?
compositie blijkt direct al hoe onaf
hankelijk Berlioz te werk ging. Zo
laat hij in het eerste deel Faust dood
eenvoudig naar Hongarije verhuizen
omdat hij een stuk instrumentale mu
ziek had geschreven, dat alleen in de
Hongaarse sfeer paste en dat hij toch
in La Damnation wilde opnemen, n.l.
de Rakoczymars. Het werk begint dus
in Hongarije, waar de geleerde doc
tor Faustus op een hoogvlakte de zon
ziet opgaan en boeren voorbij ziet
trekken, gevolgd door een Hongaarse
ruiterijeen overwinnend leger. Het
tweede deel is meer in de „Faust-
sfeer." Faust heeft kennis gemaakt
met Mephisto, de duivel en gaat met
hem naar de „Auerbach-keller" in
Leipzig. Na het verblijf in deze ta
veerne komen beiden terecht aan de
Elbe-oevers, waar Faust van een
meisje, Marguerite, drooip^ en bij het
ontwaken zijn droombeeld in levende
lijve verlangt te zien. Deze wens zal
vervuld worden als hij Mephisto ver
der volgt.
Het kamertje van Marguerite is de
plaats, waar het derde deel zich af
speelt. Mephisto roept dwaallichten
op om het meisje in een roes te bren
gen. Zij ontdekt dan Faust, die haar
hartstochtelijk zyn liefde verklaart.
Een prachtig duet volgt nu, totdat
Mephisto tot scheiden maant, want de
buren hebben het teder spel gezien
en zingen een spotliedje.
Het vierde en laatste deel begint
met een zang van Marguerite en een
overpeinzing van Faust in de natuur.
Dan komt Mephisto bij Faust met
de mededeling dat Marguerite in de
gevangenis is opgesloten. Hij kan
haar echter verlossen, wanneer Faust
een verklaring tekent, dat hij mor
gen Mephisto zal dienen. „Waarom
niet", vraagt Faust, „wat deert mij
morgen, als ik vandaag lijd...? Voila
mon nom!" Doch door het tekenen
van de verklaring heeft Faust zich
aan de duivel verkocht. In een woeste
hellevaart vliegt hy nu met Mephisto
de afgrond tegemoet. De duivel zet
met satanische schreeuwen de paar
den tot spoed aan. „Hop, hop" en ein
delijk is het doel van de duivel be
reikt. Zegevierend klinkt zyn uitroep:
„Je suis vainqueur..."
Het werk eindigt tenslotte met de
dood van Marguerite, aan wie ver
giffenis wordt geschonken, omdat zij
„veel heeft liefgehad".
La Da77uiation is een werk dat aan
koor en orkest hoge eisen stelt en de
Koninklijke zangvereniging „Tot
Oefening en Uitspahning" heeft het
zich dan ook niet gemakkelijk ge
maakt. Gezien echter het uitstekende
peil van de concerten, waarmede deze
vereniging steeds voor de dag komt
en de zeer goede solisten van deze
uitvoering mag ook nu worden ver
wacht, dat de ongetivijfeld vele be
zoekers niet teleurgesteld huiswaarts
zullen keren.
FEUILLETON
door
MARY BURCHELL
106
Met een reeds „eeuwen" te voren
gekocht kaartje begaf Letty zich als
een der allereersten op het perron.
Daar wachtte ze en wachtte ze, ter
wijl een massa zakenlui, een toneelge
zelschap, enige families, een prima
donna en twee deftige bisschoppen
van de Anglicaanse kerk de conti'öle
passeerden.
Maar Rufus was er niet bij.
Om twee uur begon ze reeds ang
stig te worden. Om kwart over twee-
en werd ze beurtelings door koude
rillingen en naar de wangen stijgen-
"N
Morgen een nieuw
feuilleton.
Vandaag plaatsen wij het
slot van de feuilleton „Letty's
moeilijke keuze", een vervolg
verhaal, dat getuige de vele
bewijzen van instemming,
zeer vele lezers heeft geboeid.
Morgen beginnen wij met een
nieuw feuilleton, ditmaal van
geheel andere aard. „Gouddorst"
van David Dodge speelt in Zuid-
Amerika en wordt gekenmerkt
door een avontuurlijke roman
tiek, die nu eenmaal aan deze
streken eigen is. Zonder twijfel
zullen onze lezers ook aan dit
nieuwe verhaal veel genoegen
beleven.
de hartkloppingen bevangen, terwijl
haar keel wel dichtgeschroefd leek.
Om tien minuten voor halfdrie
klampte ze half wanhopig een juist
passerende kruier aan.
„Dit is immers de enige boottrein
vanmiddag, nietwaar".
De enige boottrein van hier uit.
juffrouw", antwoordde de kruier.
„Maar, er gaat er nog een van Pad-
dington-station naar Plymouth".
„Watblief?" stamelde Letty.
„Ja, maar die is nu al wel vertrok
ken. Ik geloof, om twee uur twintig".
Letty dacht, dat ze flauw zou val
len, maar toch scheen ze er nog heel
normaal te hebben uitgezien, want de
kruier liep rustig verder.
Twee uur twintig van Paddington.
Rufus zat in die trein, natuurlijk in
die trein! Op dit ogenblik vertrok hij
van dat station terwijl zij op het an
dere hem stona af te wachten.
Een stroom niet te weerhouden tra
nen verborg een ogenblik de gehele
omgeving voor haar ogen. Toen ze ze
had weggeveegd, zag ze opnieuw de
troosteloze vlakte rondom Waterloo-
station en... daar kwam Rufus langs
het perron naar haar toe.
„Rufus!"
Alle andere mensen in het station
vergetend, rende ze op hem toe en
greep hem bij de arm.
Lieveling!" In de opwinding van 't
ogenblik drukte hij haar tegen zich
aan. „Wat doe jij in vredesnaam
hier?"
„Zal ik alvast vooruitgaan en een
plaats voor u uitzoeken, meneer?"
vroeg een aarzelende kruier, die het
toneel blijkbaar vol sympathie gade
sloeg, terwijl hij in elke hand een
deel van Rufus' bagage torste.
„Ja, ja". Rufus hield geen ook van
Letty af. Liefste, wat is er?" Hij sprak
nu wat kalmer. „Je hebt geschreid".
„Neen, maar ik denk, dat ik zal
schreien", antwoordde Letty. „Ik
dacht, dat jé niet zou komen. Rufus!
Ik ben vanmorgen op je club ge
weest. «giaar jc was al weg en ik heb
hier op je gewacht".
„Maar wat bracht je in Londen,
schat?" Hij scheen te hebben vergeten,
dat liefkozingen met de verloofde van
een ander misplaatst waren. „Hoe wist
je, dat ik hier zou komen?"
„Wel, ik ben je gisteren bij je moe
der komen opzoeken en
„Ben je bij mijn moeder geweest?
Maar waarom? Waarom heb je me-zo
gevolgd? Wat scheelt eraan?"
„Niets", zei Letty, die met Rufus'
arm om haar heen geslagen, voelde,
dat er nooit meer iets aan zou schelen.
Hij lachte nog wat verwonderd, maar
keek haar tegelijkertijd teder aan.
Lieveling", vroeg hij geduldig.
,Ben ik nu in de war of ben j ij 't?"
„Ik", verklaarde Letty. „Ik doe bij
na even lang over mijn verhaal als
over de reis om je op te zoeken. Ru
fus liefste, ik houd van je. Ik houd
meer van je dan van iets anders op
de wereld, zelfs van Edenfield. Ik
weet eindelijk wat ik wil. Ik wil jou".
„Goede hemel!" riep Rufus uit! En
zijn tas neerzettend, sloeg hij beide
armen om haar heen en kuste haar
op de mond. „Jij kleine gekkin, wan
neer heb je dat ontdekt?"
„Gisteren. En wanneer ontdekte jij,
dat je van mij hield?"
„Die avond, toen je de trap afkwam
in' de japon, die Kellern's hart had
moeten breken. In plaats daarvan
heb je toen het mijne gevangen".
..O. liefste!" Al lachend beantwoord
de ze zijn kussen, onder het afkeu
rend oog van een der Anglicaanse bis
schoppen en tot romantische verruk
king van de prima donna. „Liefste,
je moet weten, dat alles met Alec een
grote vergissing was".
„Dat wist ik al lang".
„Ik heb een hoekplaats voor u ge
kregen. meneer, met uw rug naar de
locomotief', deelde de kruier, na een
bescheiden kuchje, aan. „En ik heb
al de bagage daarbij geplaatst".
„Dank je wel", zei Rufus, nog altijd
Letty aanziend. „Haal ze dan maar
weer weg, alsjeblieft! Bij nader in
zien ga ik niet op reis. Ik heb hier te
veel te doen".
En glimlachend kuste hij Letty op
nieuw.
EINDE.
In de Franse mode-industrie heerst weer de halfjaarlijkse hoogspanning.
Een groot aantal shows zyn reeds gehouden, doch talrijke moeten nog
plaats vinden. De Franse modekoningen hebben, zoals het ieder seizoen op
nieuw gebeurt, het decreet afgevaardigd, dat noch foto's noch schetsen mo
gen worden gepubliceerd voor een bepaalde datum. Wee de overmoedige,
die het toch doet! Een strenge straf, die bestaat uit het weren van de zon
daar van de komende shows, wordt in het vooruitzicht gesteld. Maar zij
willen niet al te hardvochtig lijken, deze heersers over het vrouwengebied
Daarom hebben zij een o zo klein aantal modellen van enorme collecties
voor de komende zomer vrij gegeven. En de wereldpers heeft zich er op ge
worpen, als hongerende leeuwen op een stuk vlees. Wij tonen U hier een
glimpje van de stroom van Paryse creaties, die weldra over de wereld zal
losbreken.
Marineblauw met wit gecombineerd is zeer gewild, en ook gedistingeerd
voor het voorjaar. Het kleine hoedje links boven heeft een marineblauwe
bol, met een witte opstaande rand. Het is gegarneerd met drie lange, aan
het uiteinde omkrullende veren en een donkerblauwe voile met noppen.
Het havanabruine, cylindervormige suede tasje, met een in de deksel
ingebouwde spiegel, is een vinding van Jacques Fath. Slechts een Franse
mode-ontwerper komt op het idee bij dit model tas een cigarettenpijpje te
tonen van ongeveer 25 cm. lengte. De handschoenen zijn van lichtbeige an
tilope.
De collectie van de modiste Germaine Legroux bestaat grotendeels uit
hoeden mét de rand in het gezicht. Stro is haar geliefd materiaal voor het
komend seizoen. Het model links onder bestaat echter uit bruin-wit ge
streepte, piqué, de shawl is van hetzelfde materiaal. Toen Germaine Le
groux het model rechts onder ontwierp, was zij geïnspireerd door China.. De
grof strooien hoed is gegarneerd met een band van soepel stro. Hoewel de
mannequin vrolijk lacht, lijkt het ons lang niet ideaal zo'n harde strooien
hoed te moeten dragen.
Dit zijn slechts een paar Paryse vindingen; vol verwachting kijken wij uit
naar het tijdstip waarop de ontwerpers hun geheimen zullen prijsgeven.
Ik heb weken .lang
zitten smachten
Naar Uw TIP. die leed
zou verzachten.
De bel ging....! Ik zweeg.
3 Ik zag TIPdronk ze
leeg:
Zit nu stil op de tweede
te wachten.
Inz. Hr. K. B.
Loon op Zand, ontv. 1 fl.
TIP.
Woonwagenbewoner ging
collega met zeis te lijf.
In het woonwagenkamp achter Kro
nenberg, midden in de Peel, is het
tussen enige bewoners tot een hooglo
pende ruzie gekomen. De 39-jarige J.
R. wierp daarbij met een bijl naar een
tegenstander, die daarop met een zeis
J. R. te lijf ging. J. R. werd in het bo
venlichaam geraakt en in de longen
gesneden. Hij is aan de bekomen ver
wondingen overleden. R. was gehuwd
en vader van enige kinderen. De da
der is door de politie van Horst gear
resteerd. De meeste wagens hebben m
allerijl het kamp verlaten.
„Operatie wellevendheid".
Onder de leuze „Operatie Welle
vendheid" wordt 21 Mei a.s. de jeugd-
week van de Nederlandse jeugdge
meenschap geopend. Minister mr. J. in
't Veld zal op die dag in de jeugduit
zending van de A.V.R.O. een toe
spraak houden voor de jongeren van
Nederland.
Ambcmnezen erkennen geen
suprematie op Java.
„Wat wij met ons verzet tegen het
Djokjase unitarisme beogen, is voor
namelijk, dat er in Indonesië een cen
trum wordt gevormd, waaromheen
onze medestanders elders in Indone
sië, die zich door openlijk of bedekte
intimidatie van Djokja niet kunnen
uiten, zich in moreel opzicht kunnen
scharen. Wij zyn ervan overtuigd, dat
tegen wapengeweld van de zijde van
Djokja. gewapend verzet zal worden
gesteld. Men denke niet, dat wij de
stryd lichtvaardig aangaan, men wrij-
ve ons evenmin optimisme in dit op
zicht aan, maar wij kunnen niet an
ders. Tegen een overheersing vanuit
Djokja verzet zich de Ambonese
volksaard nu eenmaal te sterk. Daar
naast heeft ons verzet ten doel. de
aandacht van de Verenigde Naties,
de grote mogendheden en Nederland
op ons streven te vestigen.
Hierop kwam de uiteenzetting neer,
die in een persconferentie, Woensdag
avond te 's-Gravenhage belegd door
de vertegenwoordiger van de „Repu
bliek Zuid Molukken", dr. J. P. Niki-
juluw en de Ambonese heven, die in
Nederland de „Organisatie der Zu'd-
Molukkers" vormen, werd gegeven
aan de aanwezige journalisten.
Op enige vragen zette dr. Nikiju-
luw nog uiteen, dat de Mohamme
daanse groep op de Zuid Molukken
zich eveneens achter de geproclameer
de republiek heeft gesteld.
Een delegatie van werknemers en
werkgevers uit de slgarenindustrie heeft
een onderhoud gehad met de ministers
Lieftinck en Van den Brink, ter bespre
king van de moeilijkheden, die zich in de
sigarenindustrie voordoen. De betrokken
ministers hopen eind Mei hun standpunt
te bepalen.
Het Wereldgebeuren
Reeds wekenlang worden in een
deel van de Westerse pers in de som
berste kleuren de gevaren afgeschil
derd, die Berlijn te wachten staan bij
de komende Pinksterdagen. Commu
nistische demonstranten wordt de be
doeling toegezegd een nieuwe poging
te wagen om de Westelijke geallieer
den uit de Duitse hoofdstad te ver
drijven. Zij zouden met geweld bezit
willen nemen van de belangrijkste
regeringsgebouwen en de daardoor
uitgelokte ongeregeldheden als voor
wendsel gebruiken om de hulp van
Russische troepen in te roepen. Een
heden van het Oostduitse politieleger
zouden als betogers vermomd de West-
Berlijnse politiemannen buiten ge
vecht willen stellen. In enkele bladen
stond zelfs te lezen, dat de Pinkster
opmars van de communistische jeugd
het beginsignaal zou vormen van een
Russische opmars in Westelijke rich
ting.
Onze correspondent in Berlijn, die
wij om nadere inlichtingen verzoch
ten, gaf 'n geheel andere voorstelling
van zaken. Hij meent, dat hier sprake
is van een kunstmatige aankweken
van een angstpsychose. De alarmeren
de berichten zijn in hoge mate onver
antwoordelijk en in flagrante strijd
met de werkelijkheid. Er is waar
schijnlijk geen stad ter wereld, waar
de Pinksterdemonstraties van de
communistische jeugd met zoveel
kalmte, vertrouwen en gemoedsrust
worden afgewacht als juist in Berlijn.
Er wordt vrijwel niet over gesproken.
Ieder verricht zijn normale bezighe
den en niemand neemt bijzondere
maatregelen. Het is als in de dagen
van de „kleine blokkade". Ook toen
waren de sensationele meldingen
over een nieuwe totale blokkade niet
van de lucht, terwijl de Westberlijnse
bevolking aan de Russische spelde-
prikken nauwelijks enige aandacht
schonk. Zelfs de voedselvoorziening
werd geen ogenblik door hamsterin
kopen in gevaar gebracht.
De Westberlijners laten zich trou
wens niet zo gemakkelijk meer uit
hun evenwicht brengen. Zij zijn ge
hard en hun afkeer van het commu
nisme wordt niet in de eerste plaats
gevoed door een gevaarlijke angst
psychose. Zij kennen de tegenstander
uit eigen omgeving en weten, dat met
vrees niets te bereiken valt. Men
heeft kunnen vaststellen, dat de hoog
dravende en dreigende toon van de
communisten in dezelfde mate ver
zwakte als de afweermaatregelen der
Westelijke geallieerden toenamen. De
Oostduitse communisten zijn wat be
scheidener geworden, omdat de Sow-
jets blijkbaar niet bereid zijn hen tot
het uiterste te ondersteunen.
De Pinksteropmars van de commu
nistische jeugd wordt hierdoor in fei
te gedegradeerd tot een schreeuweri
ge betoging van jongelieden, die de
positie van Westberlijn niet in gevaar
kunnen brengen, zelfs niet indien hier
en daar kloppartijen voorkomen.
„Wanneer de Pinksterdagen mooi
weer brengen gaan we naar buiten",
heeft de Amerikaanse stadscomman-
dant van Berlijn gezegd. Het is aan
geen twijfel onderhevig, dat in een
dergelijk geval duizenden Westberlij
ners eerder aan de heerlijke meren
rondom hun stad te vinden zijn dan
aan de sombere Brandenburger Tor,
waar de Oostduitse republiek haar be
ginpunt heeft.
Daarmee is de betekenis van de ko
mende Pinksteropmars tot haar ware
proporties teruggebracht, de alarme
rende berichten ten spijt. Er zijn te
veel Amerikaanse en Britse nieuws
bronnen, die door sensatie-verhalen
de communistische agitatie in de hand
werken.
74. Tussen Bolsward en Workum loopt een auto
weg vlak naast de baan der schaatsenrijders en
het duurde niet lang of Jimmy, die nog altijd als
een soort menselijke typhooh over de trekvaart
raasde, zag plotseling de auto van Piet Potlood
naast zich opdoemen. En behalve het gehakkepoef
van de krachtige motor hoorde hij nog iets
anders... Hij hoorde het vrolijke stemmetje van
Sietske, die hem toeriep: „Vooruit Jimmy, vol
houden! Doe je best. Het gaat goed, je bent hoog
stens nog tien minuten achter!" De brave Jimmy
had veel verwacht, maar dat hij hier eensklaps
Sietske zou ontmoeten, sloeg hem met verbazing.
Hij remde dadelijk... en maakte aanstalten het ijs
te verlaten teneinde Sietske met geestdrift te be
groeten.
Er komen landbouw-dip'loma's.
(Van onze Haagse redacteur).
Dezer dagen zijn in een vergadering
van de commissie Technische Scho
ling van het Contactorgaan Land-
bouwambachten de exameneisen voor
de in te stellen centrale diploma's be
sproken, die door het Instituut voor
Landbouwtechniek en Rationalisatie
en het Instituut voor Tuinbouwtech
niek zijn opgesteld. Er zal begonnen
worden met het instellen van diplo
ma's voor trekkerbestuurder in de
landbouw, trekkerbestuurder in de
tuinbouw en voor stoker-kasverwar-
mer.
Nu het plan voor de technische eisen
vrijwel gereed is, zal hierover, als
mede over de te stellen richtlijnen
voor deelneming aan de examens, enz.
verder contact worden gezocht met
de afdeling Onderwijs van het minis
terie van Landbouw, Vissei'ij en
Voedselvoorziening. De commissie
denkt daarna op kox-te termijn te kun
nen overgaan tot publicatie der exa
meneisen en richtlijnen.
MACHINISTENSCHOOL TE
BERGEN OP ZOOM.
De vestiging van een 2-jarige school
voor Scheepswerktuigkunde (machi-
nistenschool) te Bergen op Zoom kan,
zo werd thans medegedeeld, tegen 1
September a.s. tegemoet worden ge
zien.
De jongens uit het eiland Tho-
len, die zich in die richting technisch
willen ontwikkelen, zullen dan in
Bergen op Zoom terecht kunnen, ter
wijl voorheen de dichtstbijzijnde
school voor velen nog te ver was.