Middelburgs „millioenen plan" door
gemeenteraad goedgekeurd
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
Uitvoering wederopbouwplan kost
bijna 12,5 millioen gulden!
Zeeuwse Almanak
Vele verwoeste panden worden niet
in stadscentrum herbouwd
-vj
DUIZELINGWEKKENDE
BEDRAGEN
.r
DINSDAG 9 MEI 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Van grootte der Rijksbijdrag e hangt het af of de stad nog
een toeko mst heeft.
Ten langen leste kon de gemeenteraad van Middelburg gisteren het ont-
werp-basisplan voor de wederopbouw van de stad aanvaarden, tien jaar
nadat de Duitse bommen hun vernietigend werk verrichtten. Welke Mid
delburger, die op 18 Mei 1910 met lood in de schoenen langs de rokende
ruines en de puinhopen dwaalde, had dat durven voorspellen!
Maar nog is het niet vastgesteld, bij lange na niet. Wat zullen Gedepu
teerde Staten zeggen van dit plan, dat een uitgave vergt van byna twaalf-
en-een-half millioen gulden, d.w.z. bijna 600 per inwoner? Hoe lang zal
de minister het onder zijn berusting houden? Hoe groot zal de bedrage zijn,
die het Ryk in deze enorm-hoge kosten verstrekt? Vooral het antwoord op
deze laatste vraag is van uitermate groot gewicht voor Middelburg: het is
niet te boud gesproken, wanneer wij zeggen, dat het min of meer bepalend
is voor de toekomst van de stad!
Reeds in 1940 werd een herbouwplan
samengesteld, dat, wat de stratenloop
betreft, ook grotendeels werd uitge
voerd. Later dwongen voorschriften
alsnog een officieel plan te construe
ren, waarvan de Rijksbijdrage vastge
steld kan worden. Daarmee belastte
zich de Stichting Herbouw Middelburg.
Het plan. dat uit de bus kwam, kon
na opheffing van deze stichting echter
niet worden overgenomen en de sa
menstelling werd toen opgedragen aan
de dienst van Gemeentewerken. Men
kwam overeen, dat dit nieuwste plan,
dat met diverse instanties werd beke
ken, in Maart van dit jaar ingezonden
zou worden. Nu bleek echter, tot diepe
teleurstelling van B. en W., dat in ver
band met de te verwachten indiening
van de Wederopbouwwet. met het plan
de procedure moet worden gevolgd,
zoals die in het wetsontwerp is vastge
legd. Dit betekent helaas een vertra
ging van maanden. Men ziet: een ware
lijdensgeschiedenis. Gelukkig is thans
de eerste phase van deze procedure
afgesloten doordat de Raad zijn goed
keuring aan het plan hechtte. Het ein
de van deze langdurige geschiedenis
komt in zicht!
NIET IN OUDE VORM.
Een tiental jaren geleden werd een
hevige strijd gestreden over de opzet
van het herbouwplan voor Middel
burg. Het resultaat is. dat de stad. uit
stedebouwkundig opzicht bezien, niet
meer in haar oude vorm zal worden
herbouwd. Wel zal het prachtig be
waard gebleven Gothische stratenplan
in hoofdzaak gehandhaafd blijven.
Daartoe werd dan ook de ringvormige
plattegrond met Lange DelftLange
NoordstraatWagenaarstraat en St.
Pieterstraat practisch geheel aange
houden. Doch anderzijds werden enor
me wijzigingen in de structuur van de
stad aangebracht, die vele oude Mid
delburgers het hoofd deden schudden.
Wij denken hierbij aan de totaal ge
wijzigde vorm van de Markt en het be
loop van dc Nieuwe Burg. aan de
nieuwe Bodenplaats (thans Plein 1940)
en aan de nieuwe uitvalsweg naar
Domburg. Vele ouderen konden deze
veranderingen niet erg appreciëren.
Evenwel mag niet uit het oog wor
den verloren, dat men er met een vol.
komen imitatie van dc oude stad en de
oude bouwstijlen zeer zeker niet was
gekomen, omdat nabootsing nimmer
tot een gezond en geslaagd geheel kan
leiden. Ook waren talrijke straten uit
verkeerstechnisch oogpunt bezien niet
meer te aanvaarden. Zo was b.v. de
Lange Delft te smal zelfs nu, na de
verbreding, is dat enigszins het geval.
EEN GROENE RING.
Een andere nieuw geprojecteerde
straat, die de gemoederen in beweging
bracht, was de Nieuwe Burg. Helaas
kan men deze stedebouwkundig ge
zien niet erg geslaagd noemen. De
te lage bouw van de winkelpanden
heeft deze straat als het ware te open
gemaakt, waardoor het intieme karak
ter geheel verloren is gegaan.
Doch de meeste wijzigingen moeten
toegejuicht worden, daar zij verbete
ringen betekenen. Er is b.v. een groe
ne ring geprojecteerd, een oudere con
centrische „binnenring", die niet meer
geheel in tact was. Hij krijgt het ka
rakter van een rustig, intiem achter
straatje, dat tussen de huizenblokken
doorloopt. Hierdoor wordt tevens aan
de vroegere opbouw van de stad een
herinnering bewaard. Daarenboven
vervult de Nieuwe Wal aan d
ring gelegen in de toekomst een
functie voor de aan- en afvoer van
goederen voor of van de zakenpanden
aan de Lange Delft en de Korte Burg.
Het verkeer in de Lange Delft, die
weer een drukke winkelstraat begint
te worden, wordt daardoor ontlast!
VERBREDING SEGEERSTRAAT
Eén van de meest radicale wijzigin
gen is wel de verbreding van de toe
gangsweg tot de stad: de Segeerstraat.
Bij de uitmonding van deze straat in
de Lange Delft is op de plaats, waar
de huizen verwoest werden, reeds dui
delijk de verandering zichtbaar. De
rooilijn werd hier enkele meters naar
achteren geschoven. Helaas gebiedt zo
wel de financiële toestand van Rijk
en gemeente als de heersende woning
nood, dat de verdere sanering van de
ze straat voor onbepaalde tijd moet
worden uitgesteld.
Vele van de in het plan opgenomen
veranderingen zijn (om in stijl te blij
ven) „gestorte pap", enkele andere
daarentegen zullen nog tot uitvoering
moeten komen. Voor de nieuw te bou
wen panden werden richtlijnen opge
steld, die hun bestemming, de rooilij
nen, de goothoogten en de bouwwijze
nader preciseren.
GESLOTEN STADSBEELD.
Het is belangrijk voor een stad als
Middelburg, dat de ontwerpers van
het wederopbouwplan, de heren Ver
hagen, De Ranitz en Scheffer, één der
meest waardevolle elementen, voort
komende en nauw verband houdende
met de ringvormige plattegrond, niet
uit het oog hebben verloren, namelijk
het vloeiende en toch gesloten stads
beeld. Het straatbeeld sluit zich voort
durend door de weinig geforceerde,
schijnbaar willekeurige, maar toch ge
spannen buiging van de straatwanden
en soms ook doordat de straatopenin
gen worden afgesloten door monumen
ten of andere te stichten openbare ge
bouwen.
Toegegeven zij, dat een wandeling
door de binnenstad hierdoor niet meer
zoveel verrassingen oplevert als vroe
ger het geval was. Zo was het stadhuis
vóór de verwoesting pas zichtbaar van
de Lange Delft uit, wanneer men bij
de uitmonding van deze straat op de
Markt stond. Hetzelfde geldt in nog
sterkere mate voor de Nieuwe Kerk,
die destijds verscholen was achter de
Burg, doch die nu al van de Markt af
zichtbaar is.
Alles bü elkaar genomen menen wij
echter, dat de voordelen van het wc.
deropbouwplan ruimschoots opwegen
tegen-'de nadelen en dat het, bij het
oude stratenplan vergeleken, een grote
verbetering betekent.
De openlucht-expositie „Mijlpaal 1950" in de parken van Sonsbeek en Zy-
pendaal, welke beoogt in het byzonder het Nederlandse olk een blik te ge
ven op hetgeen in de vyf na-oorlogse jaren op het gebied der wederopbouw
tot stand werd gebracht, is Vrijdagmiddag door minister-president dr. W,
Drees in tegenwoordigheid van vele autoriteiten geopend.
„Volkomen juist!" beaamt de minister van Financiën, prof. mr. P. Llef-
tinck; daarmede doelend op de mededeling dat by de schatkist niets aan de
strijkstok blijft hangen.
DE GELE RIJDERS
De „Gele Rijders", dot waren vroe
ger de mannen van een deel van de
rijdende veldartillerie, een keurcorps,
zoals de grenadiers en jagers. Bij pa
rades staken zij met hun goud en geel
alle andere wapens de loef af.
Tegenwoordig denkt wie „gele rij
ders" zegt aan de mannen van de we
genwacht, die als barmhartige Samari
tanen langs de wegen snorren en door
het pechduiveltje achtervolgden hulp
en bijstand bieden. Nu is het daarme
de natuurlijk zo, dat je een beetje ge
luk moet hebben. Als ik een lekke
band heb komt de wegenwacht altijd
precies als het vuile werk achter de
rug is. Maar zelfs dèn is hij welkom,
want hij heeft een teiltje water en
zeep en ik kan dan tenminste verder
met schone handen. Waardevolle men
sen, die Gele Rijders.
Nu komen ze ook in Zeeuwsch
Vlaanderen. En zonder twijfel zullen
ze daar met vreugde begroet worden.
Want ook in Zeeuwsch Vlaanderen
vindt men natuurlijk pechvogels!
dergebracht met de eigenlijke weder
opbouw niet in direct verband staat,
zodat een rijksbijdrage in de kosten
hiervan zeer onwaarschijnlijk is.
OOK NIET-VERWOESTE PANDEN.
Thans zijn ondermeer in de eerste
urgentie-zóne ondergebracht alle bin
nen de wallen van de stad gelegen ver
woeste gebieden en alle onteigende
niet-verwoeste gebieden, zoals bijv. de
Segeerstraat. De opneming van eerst
genoemde panden spreekt vanzelf en
wat de laatstgenoemde betreft kan op-
Wederopbouwplan van Middelburg verdeeld in zones
van eerste en tweede urgentie.
Eerste urgentie neemt
belangrijkste plaats in.
De consequenties van het wederop
bouwplan voor Middelburg waren wel
van vérstrekkende aard! Door de nieu
we stratenloop veranderden alle rooi
lijnen en was het nodig om alle gron
den te onteigenen teneinde daardoor
tot een goede herverkaveling te ko.
men. Deze herverkaveling heeft heel
wat voeten in de aarde gehad. In het
stadscentrum alleen werden 456 pan
den met een voorgevel.rooilynlengte
van 3367 meter verwoest, terwijl in het
nieuwe plan slechts plaats was voor
250 panden met een rooilijnlengte van
2388 meter!
Dit komt er op neer, dat maar liefst
een verlies van 45 van het aantal
panden te noteren viel. Daar het niet
uitgesloten was, dat niet alle panden
in Middelburg herbouwd zouden wor
den, vond men dit verlies verant
woord, omdat daardoor een voUedige
bebouwing van het te herbouwen ge
deelte waarschijnlijker werd. De prac-
tijk heeft na 10 jaar geleerd, dat dit
niet slecht bekeken is. De moeilijkhe
den, die men vlak na de verwoesting
met de herverkaveling en toewijzing
van de percelen had, mag men echter
niet onderschatten Veel moeizame en
ondankbare arbeid is vericht! Voorts
moesten door de gewijzigde straten
loop nieuwe straten en rioleringen
worden aangelegd.
Het wederopbouwplan, dat thans
naar G. S. gaat, is verdeeld in zónes
met eerste en tweede urgentie. In te
genstelling met de vroeger gemaakte
plannen neemt de eerste urgentie-zóne
de belangrijkste plaats in en men zou
zelfs kunnen zeggen, dat de tot deze
zóne behorende gebieden overheersend
zijn geworden. Het is namelijk zo, dat
hetgeen in de tweede urgentie is on-
Terry heeft de
schommelziekte.
De moeder van de driejarige
Terry Nael te Birmingham zit
met de handen in het haar. Zij
werd door de rechtbank ver
oordeeld een einde te maken
aan het gehobbel van haar
zoontje en kreeg bovendien 'n
boete. Terry heeft namelijk
geen hobbelpaard en heeft nu
vaders schommelstoel daartoe
bestemd. Door het ijverige en
aanhoudende gehobbel moest
buurman van baan veranderen;
hij sliep n.l. in verband met
zijn werk overdag, maar kan
dat nu niet meer door het la
waai dat Terry produceert in
zijn schommelstoel. Voor de
rechtbank zei mevr. Nael, die
wegens een zenuwaanval onder
behandeling van een specialist
is: „Wij hebben alles in het
werk gesteld om het Terry af
te leren. Hij klimt eenvoudig in
de stoel, legt zijn handen op de
knieën en slaat aan het schom
melen".
Zonder hulp van het Rijk kan de gemeente
Middelburg het niet klaren.
Het voornaamste onderdeel van Middelburgs wederopbouwplan vormt de
globale begroting van de kosten, die bedragen bevat, waarvan men even
duizelt. Zonneklaar blijkt uit deze begroting, dat het van de grootte der
Rijksbijdrage in de kosten van reeds uitgevoerde en nog., uit te voeren wer
ken volgens dit plan zal afhangen, of Middelburg zich inderdaad weer ten-
volle kan oprichten.
Jacob Hobein redde
in 1830 de driekleur
In het park voor het ziekenhuis
„Bethesda" te Vlissingen dat zich
uitstrekt op de plek waar vroeger het
kerkhof was bevinden zich nog en
kele grafgedenktekens van vooraan
staande Vlissingers.
Een van de merkwaardigste onder
die gedenktekenen is dat voor Jacob
Hobein.
Op 8 Mei was het 60 jaar geleden,
dat dit gedenkteken door de Ne
derlandse natie werd opgericht,
om daarmee een man te erendie
zich bij de Nederlandse marine
bijzonder had onderscheiden.
Hobein werd 8 Januari 1810 te Den
Haag geboren en kwam op 13-jarige
leeftijd als scheepsjongen bij de ma
rine.
In 1830 nam hij als matroos tweede
klasse deel aan de strijd tegen de Bel
gen, waarbij hij verscheidene keren
door grote dapperheid de aandaifht op
zich vestigde.
Op 8 April 1831 werd hem het Rid
derkruis 4e kl. in de Militaire Wil
lemsorde toegekend omdat hu onder
een regen van kogels de Nederlandse
driekleur had gered van een sloep,
die bü Biervliet aan de grond was ge
raakt en die door drie honderd tegen
standers werd aangevallen.
Nadien nam hij nog deel aan ge
vechten bij Antwerpen. Nadat vrede
met België was gesloten, maakte Ho
bein enige reizen naar Ned. Indië,
waar hij onder meer deelnam aan een
expeditie op Bali (1849) en aan de ex
peditie in de Lampongsbaai. Hij klom
op tot adjudant-onderofficier.
Toen hij uit de zeedienst trad, was
zijn borst gesierd met tal van oorlogs-
en ridderkruisen.
Hij koos Vlissingen als woonplaats,
en werd daar op 19 Maart 1881 ge
huldigd toen het 30 jaar geleden was,
dat hij zich onderscheidde in de actie
tegen wat men destijds noemde „de
Belgische muiters
Aan de voet van het De Ruyter-
standbeeld werd hij door de Marine
gehuldigd. Zeven jaar later op 10
April 1888 overleed hij.
Bij zijn teraardebestelling werd te
Vlissingen overal de vlag halfstok ge
hesen. De aanwezigheid van een grote
deputatie van het Belgische loodswe
zen bewees hoe na. de twist van 1830
de oude gevoelens van sympathie tus
sen het Belgische en het Nederlandse
volk weer de overhand hadden gekre
gen.
Herbouw openbare gebouwen
kost afleen al zeven millioen.
De onteigening van ruim 104.000
m2 grond, waarop zich verwoeste op
stallen hebben bevonden, komt de ge
meente op een uitgave te staan van
rond 890. 000, terwijl de onteige
ning van terreinen, waarop zich géén,
licht- of onbeschadigde panden bevon
den, (inclusief de gronden, in eigen
dom bij de gemeente), benevens de
vergoeding van opstallen en afbraak
daarvan, een bedrag van 460.000
vergt! Daarbij komt nog, dat de ge
meente, zolang de terreinen niet be
bouwd worden en dat duurt voor
vele percelen al tien jaar verplicht
is rente voor de onteigende gronden
aan de gedupeerden te betalen. Al
leen dat zal de gemeente reeds vier
ton kosten
Hiertegenover staat, dat de gemeen
te inkomsten krijgt door uitgave van
gronden aan herbouwplichtigen. Doch
er zullen veel minder panden terug
komen, dan de stad oorspronkelijk
telde, zodat de inkomsten sterk zul
len dalen. Zij bedragen rond negen
ton.
Het komt er op neer,
meente 840.000 moet bijpassen,
dit bedrag is, vergeleken met de kos
ten van net totale plan, nog maar
een peulenschil.
OPENBARE WERKEN
De openbare werken, zoals aanleg
van straten, riolering, gas-, water
en electriciteitsvoorziening en de bouw
van bruggen (een nieuwe brug over
de Herengracht en verbreding van de
Seisbuitenbrug als verlengde van de
nieuwe uitvalsweg) vragen rond
896.000, terwijl het puinruimen en
het bouwrijp-maken van de terreinen
een bedrag van vijf ton eisen.
!en enorme post vormt ook de her
bouw van openbare gebouwen, zoals
Raadhuis 3.772.000) en herbouw
Abdijtoren 1.775.000), om een paar
„Door de eeuwen trouw".
Dezer dagen werd te Eindhoven op
gericht de stichting „Door de eeuwen
trouw". Het doel van deze stichting is
in Nederland en elders belangstelling
te wekken voor de belangen van de
volken van Ambon, Timor en de Mina-
hassa en van andere volken of bevol
kingsgroepen in de voormalige Neder-
lands-Oostindische archipel en het be.
vorderen van de verwerkeling van het
zelfbeschikkingsrecht daarvoor.
dat de ge
in. En
grol
bed:
>te objecten te noemen. Het totaal
gt 7. ,128.340. Dan zijn er de
herstelwerkzaamheden aan openbare
werken (2.212.133.15) en vervanging
van verloren geganen roerende goe
deren, zoals de raadhuis-inventaris
(388.823,46).
Zoals geschreven kan een groot
aantal gedupeerden niet meer in het
centrum herbouwen. Bovendien mag
een 125-tal verwoeste panden, buiten
de wallen gelegen, ter plaatse niet
meer worden opgebouwd in verband
met herbouwvoorschriften. Voor beide
catagoriën moet in de buitenwijken
een vervangingsgebied worden gereser
veerd. In totaal kost dit de gemeente
245.777,25.
EEN OOR VERLOREN
De politie te Jacksonville in
de Amerikaanse staat Florida
vond in eeft vernielde auto een
menselijk oor. Zij bracht dit
naar een ziekenhuis. Hier naai
den de dokters het weer vast
aan het hoofd van de man, die
het verloren had.
V.
Tenslotte komen dan nog de kosten
van aanleg van de uitvalsweg (ge
raamd op 100.000) en van samen
stelling en uitvoering van het her
bouw- en herverkavelingsplan.
Telt men deze respectabele bedra
gen op. dan komt men tot een totaal
van 12.471.820. Afgezien van de her
bouwkosten van particuliere zaken-
panden en woningen, zal het weder
opbouwplan van Middelburg dus een
bedrag vergen van bijna 12^ mil
lioen gulden.
Laat ons hopen, dat de regering in
staat zal zijn de zwaar getroffen
steden waarby Middelburg helaas
een uitzonderingspositie inneemt
die bjidrage te verstrekken, welke het
mogelyk zal maken de oorlogsschade
te boven te komen, opdat zy niet ach
ter zullen blijven bij de steden, die
gevrdwaard ble'
weid!
bleven van oorlogsge-
gemerkt worden, dat door het uitspre
ken der onteigening van Rijkswege
reeds een beslissing in positieve zin is
genomen.
Het is zonder meer duidelijk, dat de
gemeente Middelburg de onteigening
sloping en opbouw van een vry groot
aantal niet-verwoeste panden zonder
Rijkssteun niet kan financieren.
Voorts achten (in een nota van wij
zigingen, behorende bij het plan) de
samenstellers het noodzakelijk, de
nieuwe uitvalsweg naar Domburg tot
aan het abattoir in de eerste urgentie
op te nemen.
Resultaten van het Internationaal
Plantenziektekundig Congres.
In de slotzitting van de conferentie,
welke ter gelegenheid van het 50-ja-
rige bestaan van de plantenziekten-
kundige dienst uit Wageningen door
de Nederlandse regering in samen
werking met F.A.O., (de .-voedsel en
landbouworganisaties der Verenigde
Naties) in het Kurhaus te Schevenin-
gen werd gehouden, is een achttal
aanbevelingen opgesteld.
De Conferentie besloot de F.A.O.
aan te bevelen: 1) door middel van
haar regionale bureaux, zoals deze in
de verschillendes contingenten voor
Europa in Rome zijn gevestigd, ge-
f-evens over de nationale voorschrif-
en in te zamelen; 2) uit haar midden
werkgroepen te formeren, welke ener
zijds de mogelijkheden nagaan, welke
tot invoering van uniforme reglemen
teringen bij de diverse regeringen lei
den, anderzijds in overleg met deze
landen de maatregelen tegen de aard-
appelwratziekte, de coloradokever, de
San Jose-schildluis en de aardappel
moeheid in studie nemen.
Voorts werd aanbevolen in alle landen
stations te vestigen- voor het onver
wijld signaleren van uitgebroken
plantenplagen.
73. Sietske, het lieftallige Friezinnetje, dat om
een of andere onverklaarbare reden, sympathie
voor Jimmy Brown had opgevat, begreep wal, dat
haar pupil het eindpunt nooit goedschiks zou ha
len als zij geen kans zag hem van tijd tot tijd wat
moed in te spreken en toen Piet Potlood, de verslag
gever die met zijn snelle automobiel de rijders op
de voet volgde, haar aanbood in zijn wagen plaats
te nemen, nam zij deze invitatie met beide han
den aan. „Op voorwaarde", zei ze, dat je vooral
Jimmy Brown in de gaten houdt, want voor dien
rijder interesseer lk me heel erg. Ik heb namelijk
zo het vermoeden dat die het in deze Elfsteden
tocht nog een heel eind brengen zaL
Het Wereldgebeuren
Verdwenen hoop
Onverwacht en zonder commentaar
als gold het een weinig schokkend
berichtje, heeft radio Moskou vorige
week bekend gemaakt, dat de repa
triëring van Duitse krijgsgevangenen
in Rusland is voltooid. Zo nuchter en
sober als de uitzending van deze me
dedeling is de ontvangst met geweest.
De eerste reactie in Duitsland was er
een van fel protest en verontwaardi
ging en daarmee is de zaak nog aller
minst afgedaan. De repatriëring van
krijgsgevangenen is in Duitsland een
brandende kwestie, een wapen in de
politieke strijd, een zaak, die meer
dan enig ander twispunt de gemoede
ren in beweging brengt. Het lot van
de krijgsgevangenen immers raakt
onmiddelyk duizenden familie's en
heeft daarom de intense belangstel
ling van velen.
Millioenen Duitse soldaten zijn na
de oorlog niet weergekeerd van de
fronten, zonder dat de verwanten
duidelijk bericht kregen over hun lot.
Een klein deel er van is waarschijn
lijk gesneuveld in de weken voor de
capitulatie, toen als gevolg van de al
gemene verwarring, de registratie
van de legeronderdelen geheel in het
honderd lag. Het overgrote deel ech
ter was krijgsgevangen gemaakt door
de geallieerden, vooral door de Rus
sen. Juiste getallen zijn nooit opgege
ven, zeker niet van Russische zijde.
De Sow jet-autoriteiten hebben zich
aan controle van Rode Kruis instan
ties steeds weinig gelegen laten lig
gen en blijk gegeven weinig waarde
te hechten aan het lot van een indivi
du afzonderlijk. Zij rekenen slechts
met volksgroepen en arbeidskrachten
en missen de Duitse „Gründlichkeit"
in de registratie.
In 1947 verklaarde Molotov, dat in
totaal 1.904.506 Duitse krijgsgevange
nen waren gemaakt, waarvan inmid
dels reeds 1.003.974 waren gerepatri
eerd. Eerder tijdens de oorlog had Sta
lin over ten naaste by drie millioen
gevangenen gesproken. Vorige week
gaf radio Moskou een totaal op van
1.939.163. De cijfers kloppen dus niet
erg en geven de indruk van grove
willekeurigheid. Er dient aan toege
voegd te worden, dat van Duitse zyde
onmogelijk kan worden nagegaan,
hoeveel militairen precies vermist
worden. Kanselier Adenauer heeft in
zijn eerste verontwaardigde uitlating
een verschil van 1.500.000 Duitsers
enoemd met de Russiche cyfers. Ook
at is een slag in de lucht; een bewe
ring, die in geen enkel opzicht door
bewijsmateriaal gestut wordt.
Er zijn door geen enkele instantie
juiste en betrouwbare cyfers bijge
houden, om de eenvoudige reden, aat
de verliezen tydens de veldtochten in
het Oosten niet geheel administratief
te verwerken waren.
Elk cijfer berust op een schatting,
die uiteraard hoger lijkt naarmate de
anti-Rusische gezindheid groter is.
Amerikaanse deskundigen nemen
aan, dat thans nog ongeveer 200.000
Duitse krijgsgevangenen in Russische
kampen vertoeven en dat deze ge
bruikt worden voor dwangarbeid. Ge
zien de Russische zwijgzaamheid over
dit onderwerp en de verhalen van te
ruggekeerde gevanganen lijkt deze
schatting niet ovedreven.
De jongste aankondiging van radio
Moskou houdt in, dat de Russen ver
der niet meer over cijfers wensen te
discussiëren noch verder gegevens
willen verstrekken. Dat geeft de aan
kondiging een dramatische achter
grond. Voor duizenden Duitse gezin
nen. die nog hoop zagen gloren op te
rugkeer van man. zoon of broer, is
deze hoop thans in rouw verstikt. De
Duitse communisten hadden in hun
propaganda de Sowjet-Unie voorge
steld als een humaan en edelmoedig
land. dat in vrede en vriendschap met
het Duitse volk wil leven en het ver
leden wil vergeten. Tal van Duitse fa
milies waren onder de indruk hiervan
bereid hun lot met dat van de com
munisten te verbinden, mits eerst de
vermiste verwanten uit de Russische
kampen zouden terugkeren. De com
munistische leiders hebben in Mos
kou voor deze terugkeer gepleit, om
dat zy inzagen nimmer greep op de
bevolking te kunnen krijgen, zolang
hun handen gebonden waren door de
'vvestie van de krijgsgevangenen.
r er geefs blijkbaar. Voor de West duit-
se communisten is dat een slag, die
zij voorlopig niet te boven zullen ko
men. Zy kunnen Moskou nog slechts
bijvallen ten koste van de veront
waardiging en de felste verwijten van
millioenen Duitsers, die verwanten
verloren. Het resultaat van vijf laar
propaganda is voor een groot 'deel
teniet gedaan door sen sobere mede
deling van radio Moskou,
