Zeeuwse vrachtauto's daverden naar Zuid-Frankrijk Nieuws uit Zeeland Kctppie en hei wrak van de Lupine Chauffeurs die bij alle weer hun mannetje staan J' LETTY'S moeilijke KEUZE '4 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT WOENSDAG 26 APRIL 1950 MET DE ..INTERZEELAND" MEE! Ijzerhard zijn de mannen, die nacht en dag langs de wegen van Europa zwoegen om met hun zware vrachtauto's over duizenden kilometers hun la dingen te vervoeren. Bewondering, diepe bewondering hebben wjj gekregen voor deze zwoegers, toen wij een tocht met een vrachtwagen van de „Inter- Zeeland" meemaakten, die Franse zaaioesters moest halen in Arcachon. Terwijl wU op de terugweg in dc vrachtauto-cabine suf heen- en weer tol den van het gebrek aan slaap, speurden hun arendsogen tangs de wegen, door nevel- en regenvlagen, en reden ze met onfeilbare zekerheid en vaste hand van Arcachon naar Zeeland. Het leek allemaal zo eenvoudig toen het begon en het vertrek uit Goes had wel iets van een pleizier- reisje. ..De papieren heb je allemaal? Nou, de rest vind je wel." En dan kruipt Johannes Gijsel uit Biezelinge ach ter het stuur van zijn „Mack". Met Kees Dingemanse uit Ivrabbendijke als tweede chauffeur bestijgen ook wij de hoge cabine, dié zes dagen on ze verblijfplaats zal zijn. Vrijdagmorgen half zes: de grote reis is begonnen. Voordat we ons bij de andere Interzeeland-wagens zul len voegen, zullen we eerst de be woners van de Noord-Franse stad Lille nog enkele tonnen Hollandse prei bezorgen. Bij de boot Kruinin- gen-Perkpolder staat de man van het Uitvoercontrólebureau reeds te wach ten om de groenten te keuren. Na de overtocht gaat het op Sas van Gent aan, waar de nodige grensfor- maliteiten worden vervuld. Enkele honderden meters verder btf het Bel gische grensstation Selzate opnieuw. Alle kisten worden nauwkeurig ge teld en omdat het voor België transi to-vervoer is, moet de lading met zeilen worden afgedekt en verzegeld. Aan het Franse grensplaatsje Ris- auons-tout weer een uitgebreide con trole. Onze douane-agent vult grote formulieren in, kisten worden geteld en gewogen en dan opent zich voor ons de Franse grensboom. We vinden dat het lang duurt, doch de chauf feurs weten wel beter. Kees heeft wel eens een week met een vrachtje aan de grens gestaan. Onze Interzeeland-chauffeurs zijn in de grensplaatsen als kind in huis en ook in Noord-Frankrijk zijn er weinig wegen welke zij niet kennen. Met een verbluffend gemak wringt „Jowannes" zijn zware wagen door het verkeer op de drukke boulevards van Lille. Bjj de groentehallen maken wij. kennis met de eerste Fransen. Druk gesticulerende kerels weten met beslistheid te vertellen dat er in Lille Een onzer redacteuren maak te de reis naar Arcachon mede, waai- een vijftal vrachtwagens van „Inter-Zeeland" een lading Franse zaaioesters voor Yer- seke haalden. In nevenstaand artikel vertelt hij iets over deze tocht en het leven van de In terlandvervoerders. geen man te vinden is die luistert naar de naam van de geadresseerde welke op de papieren staat aange geven. Totdat de man, die een paar meter verder blijkt te wonen, rustig gen de voorruit klettert trekken de 135 paarden van de Mack ons tegen de steile heuvels van Noord-Frank rijk. Het zal in de komende dagen nog wel een tikje erger worden. In Peronne vinden we de andere man nen. Weststrate uit Vlissingen, die op de verdere tocht als monteur on schatbare diensten zal bewijzen wan neer de motor van een der dieselwa gens eens nukken vertoont, verder Ko, Piet, Fred en hoe die anderen ook mogen heten. Allemaal chauf feurs, die uit het goede hout gesne den zijn, onderweg practisch maar twee zorgen kennen: hun wagen en de lading. En daar raken zijn dan ook vrijwel niet over uitgepraat. Op de heenreis doen zjj het kalmpjes aan. Drie a vierhonderd kilometer per dag is welletjes. Fijn iedere nacht op een bed te slapen, want straks op de terugreis zal het wel an ders worden. In colonne trekken we naar het Zuiden, heuvel op, heuvel af. In Parijs waar een kolossale po litiemacht de vliegtuigfabrieken be waakt, in de omgeving waarvan zich enkele dagen tevoren zware gevech ten met communisten hebben afge speeld, ontmoeten wtf in een restau rant een Nederlandse student. Wat is de wereld klein! Het was drie maan den geleden dat hij een woord Ne derlands had kunnen spreken. Verder gaat het weer, door een prachtig landschap langs Orleans. Blois, Tours, Poitiers, naar Bordeaux Het is ook voor de chauffeurs nog een waar plezierreisje. Om de paar honderd kilometer worden de wagens aan de kant van de weg gezet en ko men de voorraden brood met toebe horen voor de dag. 's Avonds volgt in eeiL hotelletje een flinke warme maaltijd. Eten en rijden zijn de voor naamste woorden in het woordenboek van de chauffeur. BORDEAUX. En nadat wij .hebben genoten van de prachtige rit door het Loiredal, de fraaie oude steden Poitiers en An- goulême en de uitgestrekte wijngaar den, naderen wfl op de derde dag na ons vertrek uit Zeeland, het punt van bestemming. In Bordeaux hebben wij op de kade reeds direct bezoek. Een opvarende van het daar liggende Ne derlandse m.s. Amstelkerk ontdekt onsé De kapitein zou het reuze leuk vinden wanneer er een stel landgeno- tén aan boord kwam, doch wij heb ben er geen tgd voor. Wtf moeten ons vanavond nog melden in Arcachon. Nog zestig kilometer resten ons, een peuleschilletje, na de ruim duizend kilometer welke wij er reeds hebben opzitten. Dwars door de bossen, waar vorig jaar de grote branden hebben gewoed, arriveren wij Donderdag avond in Arcachon. De heren van Dort en Bal van de Aankoopcommis sie zyn intussen ook gearriveerd. Zij geven de order: Morgen laden en naar Holland terug. „Accoord" luidt het antwoord. Wij gaan eerst eens lekker eten en een „Vin blanche" drinken. En nog eenmaal heerlijk sla pen, want vóór Zondagavond zal daarvan weinig meer komen. PEUItlETON*] door MARY BURCHELL -I gcicuigc geiuc- komt aanstappen. Het lossen kan be- gen toen ze zich tot haar gastvrouw 94 ..Neen, ik ben bang, dat hij alweer weg is", zei mevrouw Arling. „Maar kom binnen en drink een kop thee", vroegde ze erbij, Letty op het tuin pad voorgaande. Het meisje volgde haar. maar voel de zich de moed in de schoenen zin ken. Per slot van rekening zou ze Rufus in 't geheel niet zien en zou ze hem niets kunnen uitleggen. Ze zou die donkere ogen niet zien glinsteren op hun slimme, begrijpende manier. noch horennu ja, wat hij in de huidige omstandigheden zou hebben gezegd. Iets, dat haar vertrouwen en geloof in de toekomst zou hebben ge geven, omdat ze tenminste altijd een goede vriend zou hebben gehad. Tot -haar eigen verbazing kwam ze tot de slotsom, dat ze op dit ogen blik hevig naar Rufus verlangde. En dit ondanks het feit. dat ^ijn moeder heel lief en vriendelijk was Mevrouw Arling leidde haar naar een lange zitkamer, laag van verdie ping. maar over de gehele diepte van het huis doorlopend. Een van de ven sters omlijstte een schier ongelooflijk kleurig beeld van de tuin en het an- andere een bekoorlijk bosgezicht. Letty had echter nauwelijks meer dan "een algemene indruk van de bui tengewoon gezellige kamer gekre- ginnen. Er worden een paai- manne tjes van de straat gevist, die altijd wel rond de hallen scharrelen om een paar francs te verdienen. Een man netje met een blauw colbert en een gleufhoed zet zich onder de kisten, een tweede is in weinig meer dan een stel vodden gekleed en een derde lan ge slungel ontpopt zich als een Duit ser uit Frankfort, die in Frankrijk zijn geluk kwam zoeken. Een won derlijke mengelmoes van lieden, maar- wij raken in ieder geval met hun hulp onze lading kwijt. Dan gaan we de andere Interzeeland wagens opzoe ken op de weg/ naar Parijs. En de helpers verdwijnen met hun „loon" in het naastbijzijnde kroegje RICHTING PARIJS. De avond valt. Terwijl de regen te- BESTRIJPIXG PEKEZAAGWESP De waarschuwingsdienst uitgaande van de Kring Zeeland der NFO, de Rijkstuinbouwvoorlichtingsdienst en de Plantenziektenkundige dienst heeft de volgende waarschuwing voor de fruittelers doen uitgaan: Waar schijnlijk kan men het uitkomen der larven van de perezaagwesp binnen enkele dagen tegemoet zien, dus nog vóór de bomen zijn uitgebloeid. Wan neer dit uitkomen vastgesteld is <na dagelijkse controle van de kelkholten der jonge vruchtjes op de bekende, cirkelvormige gangen), dient men te spuiten met H.C.H. of parathion be vattende middelen in gebruikelijke concentratie. Op bedrijven met onde»-- teelt moeten rotenonhoudende midde len (derris of lonchocarpus) gebruikt worden. Wanneer later blijkt dat de bestrij ding onvoldoende was, kan tegen over lopers gespoten worden met para thion of rotenonbevattende middelen, dus niet met H.C.H. Voor zover tijdens de bloei gespo ten moet worden, dient men van zelfsprekend zoveel mogelijk rekening te houden met vergiftigingsgevaar voor bijen, b.v. door tegen ae avond te spuiten. Tenslotte wordt er nog op gewezen, dat de aangegeven bestrijdingsmoge lijkheden slechts gebaseerd zijn op oriënterende proeven. Verder onder zoek zal uit moeten maken of dit ad vies onder alle omstandigheden het beste is. wendde met de angstige vraag: „Be doelt u, dat Rufushier niet meer isof blijft hij alleen vanmiddag uit?" „O. niet alleen vanmiddag", verze kerde mevrouw Arling'. „Hij vertrok gisteren en gaat waarschijnlijk bijna onmiddellijk weer buitenslands. Je weet nooit, waar je met Rufus aan toe bent. Vermoedelijk zal het eerste wat ik van hem hoor een telegram zijn, afgezonden aan boord van een of ander schip. Natuurlijk ging hij. eerst naar Londen en had hij nog geen bepaalde plannen. Maar ais hij een geschikte boot naar New York vond. zou hij denkelijk rechtstreeks daarheen gaan. om er ginds te zien wat hij verder zou uitvoeren." „Ikik begrijp het". ,,'t Spijt me", zei mevrouw Arling ernstig. „Komt het er erg op aan?" „Ja", antwoordde Letty. zelf ver baasd en ontsteld door de ontdek^ king, hoe erg 't er op aan kwam. „O". Mevrouw Arling bestudeerde aandachtig het patroon van het vloer kleed. Toen sprak ze, alsof ze een be sluit had genomen: ..Heeft het iets te maken met je laatste brief? Ik be doel, dat je hem bent komen opzoe ken". „Ja", sprak Letty langzaam. „In ze ker opzicht wel. Liet hij u. liet hij u mijn brief lezen?" ..O, neen, natuurlijk niet". De vraag scheen mevrouw Arling buitenge woon te hebben bevreemd. „Maar wél heeft hij na ontvangst van die brief plotseling zijn plan. om weer naar 't buitenland te gaan medegedeeld. Zo als van zelf spreekt, is het mijn zaak niet en je behoeft, als je het niet no dig vindt, me niets te vertellen, maar ik vermoedde, dat de brief een einde maakte aan enige kwestie van een verloving tussen jelui"- „Ja, zo was het. Ik... ik was juist met een ander verloofd geraakt". „O". Mevrouw Arling beet zich peinzend op de lippen. „Dat maakt vrijwel" 'n einde aan alles, nietwaar?" „Neen", zei Letty zachtjes. „Ten minste ik bedoel... dat ik op 't ogen lik niet meer verloofd ben. O, ik weet. dat alles ongelooflijk mal en lichtvaardig klinkt, maar..." Ze hield op en keek zielig voor zich. ..Zou je het mü niet willen vertel len?" vroeg mevrouw Arling vrien delijk. En, hoewel zelf er over ver baasd, kwam Letty tot de slotsom, dat ze dit heel graag wilde. Inderdaad, nu zij het Rufus niet kon uitleggen, was het enige aanvaardbare alternatief, het zijn moeder mede te delen. Dus begon ze, helemaal van het be gin af aan en vertelde met een soort wanhopige oprechtheid alles van haar bevlieging voor Alec en 't idee dat trouwen met hem en op Edenfield blijven wonen het toppunt van ge luk zou zijn. Verder, hoe Gabrielle's komst alles in duigen had doen val len. maar hoe Rufus. die de stand van zaken ongelooflijk juist had doorzien, haar had aangemoedigd, zich niet te laten neerslaan. „Dat was zo'n mooi iets bij Rufus"^ zei Letty langzaam. „Hij was zo vol komen objectief en probeerde nooit je te laten doen wat hij 't liefst zou heb ben gehad. Feitelijk mocht hij Alec niet lijden, maar hij wist. dat ik altijd ongelukkig zou zijn. als ik, zonder verweer van myn kant, hem automa tisch aan Gabrielle afstond. En toen later, toen het scheen, dat ik tóch geen kans had, was Rufus zo buiten gewoon lief en vol begrip... en op dat ogenblik vroeg hij me ten huwelijk, omdat Gabrielle mijn oudé tehuis, Edenfield wilde verkopen... en Ru fus was bereid, het te kopen «n mij daar met hem te laten wonen". „Was hij zich bewust, dat je van iemand anders hield?" vroeg me vrouw Arling enigszins twijfelend. ..O. ja, dat denk ik wel. Ja... ik ben zeker, dat hij het wist. omdat... om dat we tamelijk openhartig met elk aar gesproken hadden. „Wat nam hij een geweldig risico op zich", zei mevrouw Arling. op zo kalme toon, alsof ze niet over haar eigen zoon sprak. „Och. in dat opzicht stonden we er vrijwel hetzelfde voor, ziet u. Ik ge loof. dat hij ook..." Letty aarzelde even en ging toen verder. „Hij heeft me verteld, dat hij vroeger heel veel van iemand anders heeft gehouden". De Garualda Indonesian Airways hebben bekend gemaakt, dat alle passa- geprijzen, die in Indonesisch courant worden voldaan, worden verhoogd met 70,j?ct. WALCHEREN Vlissingen RADIO-REVUE. Er bestaan prettige banden tussen het gemeentepersoneel van Gent en dat van Vlissingen. Als uitvloeiset daarvan bracht Zaterdag het „The ater Amusement" van Gent een klein-kunstrevue voor de vereniging van het Vlissingse gemeenteperso neel. De zaal van het Concertgebouw was geheel gevuld ook vele leden van het Middelburgs gemeenteper- soneel waren gekomen toen voor- zitter J. C. Dert, een kort openings- woord sprak, waarin hij de Gente- nai'en hartelijk verwelkomde. Opgevoerd werd de revue „De ra-, dera-, de radio" die een verzameling bleek te zijn van aardige liedjes, kosrste schetsen, geestige radio-imi taties, dansdemonstraties en nog veel meer. Er werd voortreffelijk gezongen, vlot geacteerd en pittig gedanst. Het Duo Berry met z'n liedjes, dwaas heden. het danspaar Hetty en Jetty Technische waterschaps ambtenaren teleurgesteld. Positieverbetering bleef uit. De technische waterschapsambtena ren in Zeeland, die lid zijn van de Bond van Middelbare en Hogere Tech. Ambtenaren, hebben vergaderd onder leiding van de heer J. A. A. Mol, in hotel „Centraal" te Goes. Een zeer bevredigend aantal leden, alsmede drie ereleden en een verte genwoordiger van het hoofdbestuur waren aanwezig. Dank zij zuinig beheer, kon de contributie iets worden verlaagd. Ten gevolge van voor velen noodzakelijk geworden bekrimping van uitgaven, baart de stand van het weduwenfonds enige zorg. Enige woorden werden gewijd en een ogenblik stilte in acht genomen ter eerbiedige nagedachtenis aan de overleden oud-voorzitter en erelid, wijlen de heer J. K. Dingemanse- Enkele leden informeerden naar de resultaten van de sinds ruim een jaar geleden in het wcrlc gestelde pogin gen ter verkrijging van verbetering hunner positie. De voorzitter kon hier weinig in gunstige zin over medede len. De vertegenwoordiger van het hoofdbestuur deelde mede. dat wordt gewacht op een rapport van een com missie. Nog kwam ter sprake de waarde van het „Diploma Zeeland" in verge lijking met het diploma M.T.S. Van mindere waardering in het algemeen is geen sprake: komt het voor. dat een zekere dienst de voorkeur geeft aan de M.T.S., ook het omgekeerde is het geval. -kwekers van krotenzaad, die als zo- Intussen zijn de verschillend^ <joor de jvied.- alg. Keurings- msche opleidingen aan een uitgebreiiF dienst voor groentezaden zijn erkend, to\r nndprwnvnpn Mpn staat, in P „is*.,i onderzoek onderworpen. Men staat in verschillende kringen op het stand punt, dat de Bond van Waterbouw kundige Ambtenaren in Zeeland met het destijds in het leven roepen van het examen Zeeland, belangrijk werk heeft gedaan, en nog steeds verricht- Voor velen is het daardoor mogelijk geworden, een goed middelbaar tech nisch diploma te verkrijgen. A.V.R.O.-revue in Middelburg. Om een nieuwe revue inderdaad nieuw, fris en origineel te doen zijn, is geen gemakkelijk taak. Bouwmees ter en Rido verstonden die kunst en de laatste jaren toont ook René Sleeswijk de klappen van de zweep te verstaan. Juist die originaliteit, die verschillen met vorige producties, maakten de revue „De AVRO op stap met Snip en Snap", die Maan dagavond voor een uitverkochte Schuttershofzaal te Middelburg werd vertoond, tot zo'n plezierig, feestelijk kijkspel. Natuurlijk heeft directeur Slees- wijk ook deze maal het befaamde duo Willy Walden en Piet Muyselaar het meest op de voorgrond geschoven. Hun grimassen en grollen, hun schetsjes, die een aardige pointe nim mer misten en waarin ook Hetty Ber ger zich een toegewijde kracht toon de, niet in de laatste plaats ook hun nog steeds niet vervelende creatie van dames Snip en Snap. dit alles droeg belangrijk bij tot het succes van de voorstelling. Aan deze revue, die uitmuntte door tempo, toneelaankleding en costumes, werkten echter nog talrijke andere bekwame krachten mede, zoals de lenige Rodney-brothers, het danspaar Angela en Anthony en de Four Rhythm Aces. Deze 4 knapen brach ten op bijzonder aardige wijze hun repertoire, daarbij op uitstekende wij ze de „be-boppers", de Ink Spots en Spike Jones' City Slickers imiterend. De muziek werd verzorgd door Bill Stanford's revue-orkest, de dansen door de Dancing Lovelies, die in het begin kennelijk even moesten wennen aan 't voor haar te kleine toneel. Het hoogtepunt van de avond vormde de demi-finale een Zuid-Amerikaanse show, een levendige en kleurrijke fiësta, waarbij Walden en Muyselaar kostelijk voor de dag kwamen en zelfs d'e nieuwste dans, de Raspa, pro beerden uit te voeren.* Prov. verordeningen en wijzigingen van verordeningen. In het Provinciaal Blad van Zee land is de onlangs reeds door ons omschreven „Verordening op de be strijding van distels in de prov. Zee land" afgekondigd. Deze verordening werd op 17 Maart 1950 bij K.B. goed gekeurd. Overtreding van de bepa lingen of het niet voldoen aan een lastgeving wordt gestraft met hech tenis van ten hoogste 12 dagen of een boete van maximaal 75. Tevens is het besluit tot wijziging van het „Reglement op het gebruik van de Prov. aanlegplaatsen in Zee land" in het Prov. blad opgenomen. Deze wijziging heeft zoals beleend be trekking op de Provinciale haven te Hoedekenskerke. Tenslotte is het besluit tot wijzi- :ing van de stekbietenverordenmg Iceland gepubliceerd. Hieraan ontle nen wij. dat het aan Zeeuwse kwekers van suikerbieten- en voederbieten zaad. die als zodanig door de Ned. alg. keuringsdienst voor landbouwza- den en aardappelpootgoed en aan verwierven herhaaldelijk stormen van papplaus. Johnny Hells, die eni ge uren achter de piano .zat als ac- compagnateur, verdient stellig een afzonderlijke vermelding. Aan het slot van de avond waren er toespraken en voor de dames bloemen, daarna gingen de stoelen op zij en werd er nóg een uurtje ge danst. FAMILIEAVOND „GEMEENSCHAPPELIJK BELANG". Het cabaretgezelschap „De Zuid- Westers" was Maandagavond de gast van de Vlissingse Middenstandsver eniging „Gemeenschappelijk Belang", die een familie-avond in het „Con certgebouw" had belegd. Deze bijeen komst is uitstekend geslaagd. „De Zuidwesters" kwamen met enkele goede nummers van hun repertoire, waarvan vooral „Het vrouwtje van Stavoren" groot succes oogstte. De voorzitter van G. B„ de heer J. de Visser, sprak een openings woord, waarin hij de positie van de middenstand belichtte. ï-fa afloop was er een gezellig sa menzijn onder leiding van de heer F. Corveleijn. Vrouwenpolder VOETBALWEDSTRIJD Te Vrouwenpolder speelde vriend schappelijk het elftal van de Zeeuw- sche Confectie Fabriek te Middelburg tegen de plaatselijke club V. V. C. Ruststand was 30 in het voordeel van V. V. C. die ook na de rust» met het nadeel van de wind toch nog de zege wisten af te dwingen en wel met 8—4. toegestaan is kwekers- en elitezaad van deze gewassen te verbouwen tot een maximum van 10 ha. per bedrtjl' per jaar. Van het verbod tot het kweken van bedoelde zaden kan door G.S. geheel of gedeeltelijk ontheffing worden ver leend voor de duur van max. 2 jaren, gehoord de betrokken land-, of tuin- bouwconsulent en zo nodig onder door hen te stellen voorwaarden. Geslaagd voor scheepswerktuig- kundige diploma C I, de heer J. W. Baten, leerling van „De Ruyter- school" te Vlissingen. MR. W. NIEUWENHUIJSEN. De Rotterdamse rechtbank heeft itwee alphabetische aanbevelingen op gemaakt ter benoeming van een rech ter in dit college. Op een dezer aanbe velingen is geplaatst mr. W. Nieuwen- huijsen, rechter-plaatsvervanger in de rechtbanken te Rotterdam en Middel burg. BIJZONDERE H.B.S.'EN. Bij besluit van -de minister van on derwijs zijn voor 1950 aangewezen in Zeeland als bijz. hogere burgerscholen, die bevoegd zijn na afgelegd eindexa men het getuigschrift bedoeld in art. 55 van de M.O.-wet uit te reiken: het Chr. Lyceum afd. H.B.S. A. en B. te Goes en het Jansenins-lyceum afd. H. B.S.D. B. te Hulst. KANAAL DOOR ZUID-BEVELAND. In verband met herstelwerkzaam heden aan de Postbrug over het ka naal door Zuid-Beveland. zal de scheepvaart door dat kanaal zijn ge stremd op 27 April e.k. van 11 tot 15 uur of zoveel korter dan wel langer als nodig zal blijken. 11. De Professor liet zich niet uit het veld slaan, nadat de Maat hem had verteld, dat hij niets van zeilsche pen wist. Hij zette zijn hoed af, en bla derde vervolgens in zijn boek. „Zie hier!" wees hij. „Dit is één van dc in teressantste exempla ren op het gebied van oude zeilschepen. De tuigage is, zoals U ziet zeer belangwek kend, een zogenaam de kop- en staarl- tuigage, zoals men dit toentertijd populair gesproken noemde! Wanneer men goed» kijkt, kan men ook ontwaren, waarom men die uitdrukking bezig de. Bestudeer die grootbraamstreng daar ten opzichte van de boegspriet..." ..Ja. ja...", zei de Maat vermoeid. „Ik zie het..." Professor Quibus legde hem nog veel meer uit, totdat de Maat er schele hoofdpijn van kreeg. „Morgen zullen wij verder gaan!" zei de Professor tenslotte. Hij klapte het boek dicht, lichtte tenslotte met een wazige blik in zijn ogen de Zuidwester van de Maat zijn hoofd, en liep weg. „Hé... mijn Zuidwester!" gilde de Maat na een paar seconden, waarna het pas goed tot hem doordrong wat er gebeurd was. De Maat liet het stuurrad los, en holde achter de Pro fessor aan. Hij graaide zijn Zuidwester van diens hoofd af, en juist op dat moment, kwam' Kappie het trapje van de brug op. „Wat is hier aan de hand!" riep Kappie. „Waarom sta je niet aan het stuurrad, klont die je bent! Vlug! Schiet op! Zie je wel, dat ik eigenlijk geen moment van de brug af kan- Wat ben jij voor een stuurman!"

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 4