Zeeuwse vrachtauto's daverden
naar Zuid-Frankrijk
Nieuws uit Zeeland
Kctppie en hei wrak van de Lupine
Chauffeurs die bij alle weer hun
mannetje staan
J'
LETTY'S moeilijke
KEUZE
'4
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
WOENSDAG 26 APRIL 1950
MET DE ..INTERZEELAND" MEE!
Ijzerhard zijn de mannen, die nacht en dag langs de wegen van Europa
zwoegen om met hun zware vrachtauto's over duizenden kilometers hun la
dingen te vervoeren. Bewondering, diepe bewondering hebben wjj gekregen
voor deze zwoegers, toen wij een tocht met een vrachtwagen van de „Inter-
Zeeland" meemaakten, die Franse zaaioesters moest halen in Arcachon.
Terwijl wU op de terugweg in dc vrachtauto-cabine suf heen- en weer tol
den van het gebrek aan slaap, speurden hun arendsogen tangs de wegen,
door nevel- en regenvlagen, en reden ze met onfeilbare zekerheid en vaste
hand van Arcachon naar Zeeland.
Het leek allemaal zo eenvoudig
toen het begon en het vertrek uit
Goes had wel iets van een pleizier-
reisje.
..De papieren heb je allemaal? Nou,
de rest vind je wel." En dan kruipt
Johannes Gijsel uit Biezelinge ach
ter het stuur van zijn „Mack". Met
Kees Dingemanse uit Ivrabbendijke
als tweede chauffeur bestijgen ook
wij de hoge cabine, dié zes dagen on
ze verblijfplaats zal zijn.
Vrijdagmorgen half zes: de grote
reis is begonnen. Voordat we ons bij
de andere Interzeeland-wagens zul
len voegen, zullen we eerst de be
woners van de Noord-Franse stad
Lille nog enkele tonnen Hollandse
prei bezorgen. Bij de boot Kruinin-
gen-Perkpolder staat de man van het
Uitvoercontrólebureau reeds te wach
ten om de groenten te keuren. Na
de overtocht gaat het op Sas van
Gent aan, waar de nodige grensfor-
maliteiten worden vervuld. Enkele
honderden meters verder btf het Bel
gische grensstation Selzate opnieuw.
Alle kisten worden nauwkeurig ge
teld en omdat het voor België transi
to-vervoer is, moet de lading met
zeilen worden afgedekt en verzegeld.
Aan het Franse grensplaatsje Ris-
auons-tout weer een uitgebreide con
trole. Onze douane-agent vult grote
formulieren in, kisten worden geteld
en gewogen en dan opent zich voor
ons de Franse grensboom. We vinden
dat het lang duurt, doch de chauf
feurs weten wel beter. Kees heeft wel
eens een week met een vrachtje aan
de grens gestaan.
Onze Interzeeland-chauffeurs zijn
in de grensplaatsen als kind in huis
en ook in Noord-Frankrijk zijn er
weinig wegen welke zij niet kennen.
Met een verbluffend gemak wringt
„Jowannes" zijn zware wagen door
het verkeer op de drukke boulevards
van Lille. Bjj de groentehallen maken
wij. kennis met de eerste Fransen.
Druk gesticulerende kerels weten met
beslistheid te vertellen dat er in Lille
Een onzer redacteuren maak
te de reis naar Arcachon mede,
waai- een vijftal vrachtwagens
van „Inter-Zeeland" een lading
Franse zaaioesters voor Yer-
seke haalden. In nevenstaand
artikel vertelt hij iets over deze
tocht en het leven van de In
terlandvervoerders.
geen man te vinden is die luistert
naar de naam van de geadresseerde
welke op de papieren staat aange
geven. Totdat de man, die een paar
meter verder blijkt te wonen, rustig
gen de voorruit klettert trekken de
135 paarden van de Mack ons tegen
de steile heuvels van Noord-Frank
rijk. Het zal in de komende dagen
nog wel een tikje erger worden. In
Peronne vinden we de andere man
nen. Weststrate uit Vlissingen, die
op de verdere tocht als monteur on
schatbare diensten zal bewijzen wan
neer de motor van een der dieselwa
gens eens nukken vertoont, verder
Ko, Piet, Fred en hoe die anderen
ook mogen heten. Allemaal chauf
feurs, die uit het goede hout gesne
den zijn, onderweg practisch maar
twee zorgen kennen: hun wagen en
de lading. En daar raken zijn dan
ook vrijwel niet over uitgepraat. Op
de heenreis doen zjj het kalmpjes aan.
Drie a vierhonderd kilometer
per dag is welletjes. Fijn iedere
nacht op een bed te slapen, want
straks op de terugreis zal het wel an
ders worden. In colonne trekken we
naar het Zuiden, heuvel op, heuvel
af. In Parijs waar een kolossale po
litiemacht de vliegtuigfabrieken be
waakt, in de omgeving waarvan zich
enkele dagen tevoren zware gevech
ten met communisten hebben afge
speeld, ontmoeten wtf in een restau
rant een Nederlandse student. Wat is
de wereld klein! Het was drie maan
den geleden dat hij een woord Ne
derlands had kunnen spreken.
Verder gaat het weer, door een
prachtig landschap langs Orleans.
Blois, Tours, Poitiers, naar Bordeaux
Het is ook voor de chauffeurs nog
een waar plezierreisje. Om de paar
honderd kilometer worden de wagens
aan de kant van de weg gezet en ko
men de voorraden brood met toebe
horen voor de dag. 's Avonds volgt
in eeiL hotelletje een flinke warme
maaltijd. Eten en rijden zijn de voor
naamste woorden in het woordenboek
van de chauffeur.
BORDEAUX.
En nadat wij .hebben genoten van
de prachtige rit door het Loiredal,
de fraaie oude steden Poitiers en An-
goulême en de uitgestrekte wijngaar
den, naderen wfl op de derde dag na
ons vertrek uit Zeeland, het punt van
bestemming. In Bordeaux hebben wij
op de kade reeds direct bezoek. Een
opvarende van het daar liggende Ne
derlandse m.s. Amstelkerk ontdekt
onsé De kapitein zou het reuze leuk
vinden wanneer er een stel landgeno-
tén aan boord kwam, doch wij heb
ben er geen tgd voor. Wtf moeten ons
vanavond nog melden in Arcachon.
Nog zestig kilometer resten ons, een
peuleschilletje, na de ruim duizend
kilometer welke wij er reeds hebben
opzitten. Dwars door de bossen, waar
vorig jaar de grote branden hebben
gewoed, arriveren wij Donderdag
avond in Arcachon. De heren van
Dort en Bal van de Aankoopcommis
sie zyn intussen ook gearriveerd. Zij
geven de order: Morgen laden en
naar Holland terug. „Accoord" luidt
het antwoord. Wij gaan eerst eens
lekker eten en een „Vin blanche"
drinken. En nog eenmaal heerlijk sla
pen, want vóór Zondagavond zal
daarvan weinig meer komen.
PEUItlETON*]
door
MARY BURCHELL
-I gcicuigc geiuc-
komt aanstappen. Het lossen kan be- gen toen ze zich tot haar gastvrouw
94
..Neen, ik ben bang, dat hij alweer
weg is", zei mevrouw Arling. „Maar
kom binnen en drink een kop thee",
vroegde ze erbij, Letty op het tuin
pad voorgaande.
Het meisje volgde haar. maar voel
de zich de moed in de schoenen zin
ken. Per slot van rekening zou ze
Rufus in 't geheel niet zien en zou ze
hem niets kunnen uitleggen. Ze zou
die donkere ogen niet zien glinsteren
op hun slimme, begrijpende manier.
noch horennu ja, wat hij in de
huidige omstandigheden zou hebben
gezegd. Iets, dat haar vertrouwen en
geloof in de toekomst zou hebben ge
geven, omdat ze tenminste altijd een
goede vriend zou hebben gehad.
Tot -haar eigen verbazing kwam ze
tot de slotsom, dat ze op dit ogen
blik hevig naar Rufus verlangde. En
dit ondanks het feit. dat ^ijn moeder
heel lief en vriendelijk was
Mevrouw Arling leidde haar naar
een lange zitkamer, laag van verdie
ping. maar over de gehele diepte van
het huis doorlopend. Een van de ven
sters omlijstte een schier ongelooflijk
kleurig beeld van de tuin en het an-
andere een bekoorlijk bosgezicht.
Letty had echter nauwelijks meer
dan "een algemene indruk van de bui
tengewoon gezellige kamer gekre-
ginnen. Er worden een paai- manne
tjes van de straat gevist, die altijd
wel rond de hallen scharrelen om een
paar francs te verdienen. Een man
netje met een blauw colbert en een
gleufhoed zet zich onder de kisten,
een tweede is in weinig meer dan een
stel vodden gekleed en een derde lan
ge slungel ontpopt zich als een Duit
ser uit Frankfort, die in Frankrijk
zijn geluk kwam zoeken. Een won
derlijke mengelmoes van lieden, maar-
wij raken in ieder geval met hun hulp
onze lading kwijt. Dan gaan we de
andere Interzeeland wagens opzoe
ken op de weg/ naar Parijs. En de
helpers verdwijnen met hun „loon"
in het naastbijzijnde kroegje
RICHTING PARIJS.
De avond valt. Terwijl de regen te-
BESTRIJPIXG PEKEZAAGWESP
De waarschuwingsdienst uitgaande
van de Kring Zeeland der NFO, de
Rijkstuinbouwvoorlichtingsdienst en
de Plantenziektenkundige dienst
heeft de volgende waarschuwing voor
de fruittelers doen uitgaan: Waar
schijnlijk kan men het uitkomen der
larven van de perezaagwesp binnen
enkele dagen tegemoet zien, dus nog
vóór de bomen zijn uitgebloeid. Wan
neer dit uitkomen vastgesteld is <na
dagelijkse controle van de kelkholten
der jonge vruchtjes op de bekende,
cirkelvormige gangen), dient men te
spuiten met H.C.H. of parathion be
vattende middelen in gebruikelijke
concentratie. Op bedrijven met onde»--
teelt moeten rotenonhoudende midde
len (derris of lonchocarpus) gebruikt
worden.
Wanneer later blijkt dat de bestrij
ding onvoldoende was, kan tegen over
lopers gespoten worden met para
thion of rotenonbevattende middelen,
dus niet met H.C.H.
Voor zover tijdens de bloei gespo
ten moet worden, dient men van
zelfsprekend zoveel mogelijk rekening
te houden met vergiftigingsgevaar
voor bijen, b.v. door tegen ae avond
te spuiten.
Tenslotte wordt er nog op gewezen,
dat de aangegeven bestrijdingsmoge
lijkheden slechts gebaseerd zijn op
oriënterende proeven. Verder onder
zoek zal uit moeten maken of dit ad
vies onder alle omstandigheden het
beste is.
wendde met de angstige vraag: „Be
doelt u, dat Rufushier niet meer
isof blijft hij alleen vanmiddag
uit?"
„O. niet alleen vanmiddag", verze
kerde mevrouw Arling'. „Hij vertrok
gisteren en gaat waarschijnlijk bijna
onmiddellijk weer buitenslands. Je
weet nooit, waar je met Rufus aan
toe bent. Vermoedelijk zal het eerste
wat ik van hem hoor een telegram
zijn, afgezonden aan boord van een
of ander schip. Natuurlijk ging hij.
eerst naar Londen en had hij nog
geen bepaalde plannen. Maar ais hij
een geschikte boot naar New York
vond. zou hij denkelijk rechtstreeks
daarheen gaan. om er ginds te zien
wat hij verder zou uitvoeren."
„Ikik begrijp het".
,,'t Spijt me", zei mevrouw Arling
ernstig. „Komt het er erg op aan?"
„Ja", antwoordde Letty. zelf ver
baasd en ontsteld door de ontdek^
king, hoe erg 't er op aan kwam.
„O". Mevrouw Arling bestudeerde
aandachtig het patroon van het vloer
kleed. Toen sprak ze, alsof ze een be
sluit had genomen: ..Heeft het iets te
maken met je laatste brief? Ik be
doel, dat je hem bent komen opzoe
ken".
„Ja", sprak Letty langzaam. „In ze
ker opzicht wel. Liet hij u. liet hij u
mijn brief lezen?"
..O, neen, natuurlijk niet". De vraag
scheen mevrouw Arling buitenge
woon te hebben bevreemd. „Maar wél
heeft hij na ontvangst van die brief
plotseling zijn plan. om weer naar 't
buitenland te gaan medegedeeld. Zo
als van zelf spreekt, is het mijn zaak
niet en je behoeft, als je het niet no
dig vindt, me niets te vertellen, maar
ik vermoedde, dat de brief een einde
maakte aan enige kwestie van een
verloving tussen jelui"-
„Ja, zo was het. Ik... ik was juist
met een ander verloofd geraakt".
„O". Mevrouw Arling beet zich
peinzend op de lippen. „Dat maakt
vrijwel" 'n einde aan alles, nietwaar?"
„Neen", zei Letty zachtjes. „Ten
minste ik bedoel... dat ik op 't ogen
lik niet meer verloofd ben. O, ik
weet. dat alles ongelooflijk mal en
lichtvaardig klinkt, maar..." Ze hield
op en keek zielig voor zich.
..Zou je het mü niet willen vertel
len?" vroeg mevrouw Arling vrien
delijk. En, hoewel zelf er over ver
baasd, kwam Letty tot de slotsom, dat
ze dit heel graag wilde. Inderdaad, nu
zij het Rufus niet kon uitleggen, was
het enige aanvaardbare alternatief,
het zijn moeder mede te delen.
Dus begon ze, helemaal van het be
gin af aan en vertelde met een soort
wanhopige oprechtheid alles van haar
bevlieging voor Alec en 't idee dat
trouwen met hem en op Edenfield
blijven wonen het toppunt van ge
luk zou zijn. Verder, hoe Gabrielle's
komst alles in duigen had doen val
len. maar hoe Rufus. die de stand van
zaken ongelooflijk juist had doorzien,
haar had aangemoedigd, zich niet te
laten neerslaan.
„Dat was zo'n mooi iets bij Rufus"^
zei Letty langzaam. „Hij was zo vol
komen objectief en probeerde nooit je
te laten doen wat hij 't liefst zou heb
ben gehad. Feitelijk mocht hij Alec
niet lijden, maar hij wist. dat ik altijd
ongelukkig zou zijn. als ik, zonder
verweer van myn kant, hem automa
tisch aan Gabrielle afstond. En toen
later, toen het scheen, dat ik tóch
geen kans had, was Rufus zo buiten
gewoon lief en vol begrip... en op dat
ogenblik vroeg hij me ten huwelijk,
omdat Gabrielle mijn oudé tehuis,
Edenfield wilde verkopen... en Ru
fus was bereid, het te kopen «n mij
daar met hem te laten wonen".
„Was hij zich bewust, dat je van
iemand anders hield?" vroeg me
vrouw Arling enigszins twijfelend.
..O. ja, dat denk ik wel. Ja... ik ben
zeker, dat hij het wist. omdat... om
dat we tamelijk openhartig met elk
aar gesproken hadden.
„Wat nam hij een geweldig risico
op zich", zei mevrouw Arling. op zo
kalme toon, alsof ze niet over haar
eigen zoon sprak.
„Och. in dat opzicht stonden we er
vrijwel hetzelfde voor, ziet u. Ik ge
loof. dat hij ook..." Letty aarzelde
even en ging toen verder. „Hij heeft
me verteld, dat hij vroeger heel veel
van iemand anders heeft gehouden".
De Garualda Indonesian Airways
hebben bekend gemaakt, dat alle passa-
geprijzen, die in Indonesisch courant
worden voldaan, worden verhoogd met
70,j?ct.
WALCHEREN
Vlissingen
RADIO-REVUE.
Er bestaan prettige banden tussen
het gemeentepersoneel van Gent en
dat van Vlissingen. Als uitvloeiset
daarvan bracht Zaterdag het „The
ater Amusement" van Gent een
klein-kunstrevue voor de vereniging
van het Vlissingse gemeenteperso
neel.
De zaal van het Concertgebouw
was geheel gevuld ook vele leden
van het Middelburgs gemeenteper-
soneel waren gekomen toen voor-
zitter J. C. Dert, een kort openings-
woord sprak, waarin hij de Gente-
nai'en hartelijk verwelkomde.
Opgevoerd werd de revue „De ra-,
dera-, de radio" die een verzameling
bleek te zijn van aardige liedjes,
kosrste schetsen, geestige radio-imi
taties, dansdemonstraties en nog
veel meer.
Er werd voortreffelijk gezongen,
vlot geacteerd en pittig gedanst. Het
Duo Berry met z'n liedjes, dwaas
heden. het danspaar Hetty en Jetty
Technische waterschaps
ambtenaren teleurgesteld.
Positieverbetering bleef uit.
De technische waterschapsambtena
ren in Zeeland, die lid zijn van de
Bond van Middelbare en Hogere
Tech. Ambtenaren, hebben vergaderd
onder leiding van de heer J. A. A.
Mol, in hotel „Centraal" te Goes.
Een zeer bevredigend aantal leden,
alsmede drie ereleden en een verte
genwoordiger van het hoofdbestuur
waren aanwezig.
Dank zij zuinig beheer, kon de
contributie iets worden verlaagd. Ten
gevolge van voor velen noodzakelijk
geworden bekrimping van uitgaven,
baart de stand van het weduwenfonds
enige zorg.
Enige woorden werden gewijd en
een ogenblik stilte in acht genomen
ter eerbiedige nagedachtenis aan de
overleden oud-voorzitter en erelid,
wijlen de heer J. K. Dingemanse-
Enkele leden informeerden naar de
resultaten van de sinds ruim een jaar
geleden in het wcrlc gestelde pogin
gen ter verkrijging van verbetering
hunner positie. De voorzitter kon hier
weinig in gunstige zin over medede
len. De vertegenwoordiger van het
hoofdbestuur deelde mede. dat wordt
gewacht op een rapport van een com
missie.
Nog kwam ter sprake de waarde
van het „Diploma Zeeland" in verge
lijking met het diploma M.T.S. Van
mindere waardering in het algemeen
is geen sprake: komt het voor. dat
een zekere dienst de voorkeur geeft
aan de M.T.S., ook het omgekeerde
is het geval.
-kwekers van krotenzaad, die als zo-
Intussen zijn de verschillend^ <joor de jvied.- alg. Keurings-
msche opleidingen aan een uitgebreiiF dienst voor groentezaden zijn erkend,
to\r nndprwnvnpn Mpn staat, in P „is*.,i
onderzoek onderworpen. Men staat in
verschillende kringen op het stand
punt, dat de Bond van Waterbouw
kundige Ambtenaren in Zeeland met
het destijds in het leven roepen van
het examen Zeeland, belangrijk werk
heeft gedaan, en nog steeds verricht-
Voor velen is het daardoor mogelijk
geworden, een goed middelbaar tech
nisch diploma te verkrijgen.
A.V.R.O.-revue in Middelburg.
Om een nieuwe revue inderdaad
nieuw, fris en origineel te doen zijn,
is geen gemakkelijk taak. Bouwmees
ter en Rido verstonden die kunst en
de laatste jaren toont ook René
Sleeswijk de klappen van de zweep
te verstaan. Juist die originaliteit, die
verschillen met vorige producties,
maakten de revue „De AVRO op
stap met Snip en Snap", die Maan
dagavond voor een uitverkochte
Schuttershofzaal te Middelburg werd
vertoond, tot zo'n plezierig, feestelijk
kijkspel.
Natuurlijk heeft directeur Slees-
wijk ook deze maal het befaamde duo
Willy Walden en Piet Muyselaar het
meest op de voorgrond geschoven.
Hun grimassen en grollen, hun
schetsjes, die een aardige pointe nim
mer misten en waarin ook Hetty Ber
ger zich een toegewijde kracht toon
de, niet in de laatste plaats ook hun
nog steeds niet vervelende creatie
van dames Snip en Snap. dit alles
droeg belangrijk bij tot het succes
van de voorstelling.
Aan deze revue, die uitmuntte door
tempo, toneelaankleding en costumes,
werkten echter nog talrijke andere
bekwame krachten mede, zoals de
lenige Rodney-brothers, het danspaar
Angela en Anthony en de Four
Rhythm Aces. Deze 4 knapen brach
ten op bijzonder aardige wijze hun
repertoire, daarbij op uitstekende wij
ze de „be-boppers", de Ink Spots en
Spike Jones' City Slickers imiterend.
De muziek werd verzorgd door Bill
Stanford's revue-orkest, de dansen
door de Dancing Lovelies, die in het
begin kennelijk even moesten wennen
aan 't voor haar te kleine toneel. Het
hoogtepunt van de avond vormde de
demi-finale een Zuid-Amerikaanse
show, een levendige en kleurrijke
fiësta, waarbij Walden en Muyselaar
kostelijk voor de dag kwamen en
zelfs d'e nieuwste dans, de Raspa, pro
beerden uit te voeren.*
Prov. verordeningen en
wijzigingen van verordeningen.
In het Provinciaal Blad van Zee
land is de onlangs reeds door ons
omschreven „Verordening op de be
strijding van distels in de prov. Zee
land" afgekondigd. Deze verordening
werd op 17 Maart 1950 bij K.B. goed
gekeurd. Overtreding van de bepa
lingen of het niet voldoen aan een
lastgeving wordt gestraft met hech
tenis van ten hoogste 12 dagen of een
boete van maximaal 75.
Tevens is het besluit tot wijziging
van het „Reglement op het gebruik
van de Prov. aanlegplaatsen in Zee
land" in het Prov. blad opgenomen.
Deze wijziging heeft zoals beleend be
trekking op de Provinciale haven te
Hoedekenskerke.
Tenslotte is het besluit tot wijzi-
:ing van de stekbietenverordenmg
Iceland gepubliceerd. Hieraan ontle
nen wij. dat het aan Zeeuwse kwekers
van suikerbieten- en voederbieten
zaad. die als zodanig door de Ned.
alg. keuringsdienst voor landbouwza-
den en aardappelpootgoed en aan
verwierven herhaaldelijk stormen
van papplaus. Johnny Hells, die eni
ge uren achter de piano .zat als ac-
compagnateur, verdient stellig een
afzonderlijke vermelding.
Aan het slot van de avond waren
er toespraken en voor de dames
bloemen, daarna gingen de stoelen
op zij en werd er nóg een uurtje ge
danst.
FAMILIEAVOND
„GEMEENSCHAPPELIJK BELANG".
Het cabaretgezelschap „De Zuid-
Westers" was Maandagavond de gast
van de Vlissingse Middenstandsver
eniging „Gemeenschappelijk Belang",
die een familie-avond in het „Con
certgebouw" had belegd. Deze bijeen
komst is uitstekend geslaagd. „De
Zuidwesters" kwamen met enkele
goede nummers van hun repertoire,
waarvan vooral „Het vrouwtje van
Stavoren" groot succes oogstte.
De voorzitter van G. B„ de heer
J. de Visser, sprak een openings
woord, waarin hij de positie van de
middenstand belichtte.
ï-fa afloop was er een gezellig sa
menzijn onder leiding van de heer F.
Corveleijn.
Vrouwenpolder
VOETBALWEDSTRIJD
Te Vrouwenpolder speelde vriend
schappelijk het elftal van de Zeeuw-
sche Confectie Fabriek te Middelburg
tegen de plaatselijke club V. V. C.
Ruststand was 30 in het voordeel
van V. V. C. die ook na de rust» met
het nadeel van de wind toch nog de
zege wisten af te dwingen en wel met
8—4.
toegestaan is kwekers- en elitezaad
van deze gewassen te verbouwen tot
een maximum van 10 ha. per bedrtjl'
per jaar.
Van het verbod tot het kweken van
bedoelde zaden kan door G.S. geheel
of gedeeltelijk ontheffing worden ver
leend voor de duur van max. 2 jaren,
gehoord de betrokken land-, of tuin-
bouwconsulent en zo nodig onder door
hen te stellen voorwaarden.
Geslaagd voor scheepswerktuig-
kundige diploma C I, de heer J. W.
Baten, leerling van „De Ruyter-
school" te Vlissingen.
MR. W. NIEUWENHUIJSEN.
De Rotterdamse rechtbank heeft
itwee alphabetische aanbevelingen op
gemaakt ter benoeming van een rech
ter in dit college. Op een dezer aanbe
velingen is geplaatst mr. W. Nieuwen-
huijsen, rechter-plaatsvervanger in de
rechtbanken te Rotterdam en Middel
burg.
BIJZONDERE H.B.S.'EN.
Bij besluit van -de minister van on
derwijs zijn voor 1950 aangewezen in
Zeeland als bijz. hogere burgerscholen,
die bevoegd zijn na afgelegd eindexa
men het getuigschrift bedoeld in art.
55 van de M.O.-wet uit te reiken: het
Chr. Lyceum afd. H.B.S. A. en B. te
Goes en het Jansenins-lyceum afd. H.
B.S.D. B. te Hulst.
KANAAL DOOR ZUID-BEVELAND.
In verband met herstelwerkzaam
heden aan de Postbrug over het ka
naal door Zuid-Beveland. zal de
scheepvaart door dat kanaal zijn ge
stremd op 27 April e.k. van 11 tot 15
uur of zoveel korter dan wel langer
als nodig zal blijken.
11. De Professor liet
zich niet uit het veld
slaan, nadat de Maat
hem had verteld, dat
hij niets van zeilsche
pen wist. Hij zette
zijn hoed af, en bla
derde vervolgens in
zijn boek.
„Zie hier!" wees hij.
„Dit is één van dc in
teressantste exempla
ren op het gebied van
oude zeilschepen. De
tuigage is, zoals U
ziet zeer belangwek
kend, een zogenaam
de kop- en staarl-
tuigage, zoals men dit
toentertijd populair
gesproken noemde!
Wanneer men goed»
kijkt, kan men ook
ontwaren, waarom men die uitdrukking bezig
de. Bestudeer die grootbraamstreng daar ten
opzichte van de boegspriet..."
..Ja. ja...", zei de Maat vermoeid. „Ik zie
het..."
Professor Quibus legde hem nog veel meer
uit, totdat de Maat er schele hoofdpijn van
kreeg. „Morgen zullen wij verder gaan!" zei
de Professor tenslotte. Hij klapte het boek
dicht, lichtte tenslotte met een wazige blik in
zijn ogen de Zuidwester van de Maat zijn
hoofd, en liep weg.
„Hé... mijn Zuidwester!" gilde de Maat na
een paar seconden, waarna het pas goed tot
hem doordrong wat er gebeurd was. De Maat
liet het stuurrad los, en holde achter de Pro
fessor aan. Hij graaide zijn Zuidwester van
diens hoofd af, en juist op dat moment, kwam'
Kappie het trapje van de brug op.
„Wat is hier aan de hand!" riep Kappie.
„Waarom sta je niet aan het stuurrad, klont
die je bent! Vlug! Schiet op! Zie je wel, dat ik
eigenlijk geen moment van de brug af kan-
Wat ben jij voor een stuurman!"