Het veelbewogen leven van Madame Tussaud herdacht JIMMY BROWN, Geschiedenis van het wereldberoemde wassenbeeldenmuseum J' _T Zeeuwse Almanak RADIOSTATION OP CURACAO DOOR DE MARINIERS GENOMEN MINISTER STIKKER OVER HET DUITSE VRAAGSTUK WOENSDAG 26 APRIL 1950 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 Onmenselijke taak tijdens de Franse revolutie. (Van onze correspondent). LONDEN, April. „Op één dag in Madame Tussaud's wassenbeelden- museum leert men meer geschiedenis dan in een heel jaar t(jds te Ox ford", heeft een voormalige Franse ambassadeur hier eens gezegd. Dit beroemde museum in Londen's grauwe, drukke Baker Street is dan ook niet alleen een interessante pleisterplaats voor elke toerist, maar heeft een dergelijke opvoedkundige waarde, dat veel Engelse onderwijzers er van tijd tot tijd hun geschiedenisklassen mee naar toe nemen. De vele, sterk realistische historische tableaux laten een onvergetelijke indruk achter. Alle vroegere en hedendaagse grootheden vindt men er terug, koningen, ko ninginnen, presidenten, pausen, generaals en ministers zowel als sport- kamploenen, radio- en filmhelden. Twee der meest recente aanwinsten van staatshoofden zijn de natuurge trouwe wassen beelden van H.M. Ko ningin Juliana en President Auriol. Met het oog op de plaatsruimte maakt de huidige eigenaar van het museum, de heer Bernard Tussaud. de achter achter kleinzoon van Madame, zich niet te druk over de territoriale rech ten van zijn wassen staatshoofden. Onze Koningin, in haar authentieke Op 16 April, was het honderd jaar geleden dat Madame Tus saud, de oprichtster van Lon den's wereldberoemde wassen beeldenmuseum, stierf. Ter ge legenheid van deze herdenking werd de unieke levensgeschie denis van Madame Tussaud door de BBC gedramatiseerd en bracht de bekende commen tator Richard Dimbleby een be zoek aan het museum, dat voor de eerste maal over het televi sie net kwam. Onze Londense correspondent wijdt neven staand artikel aan de merk waardige geschiedenis van dit museum, dat in de afgelopen honderd jaar door ruim 50 millioen mensen bezocht werd. blauwe kroningsgewaad, staat los en ongedwongen aan' een tafeltje, waar aan Prinses Wilhelmina in een grijze satijnen japon rechts, en Koning Haa kon van Noorwegen broederlijk links gezeten is. ..Kijk", dat is nou de man van Koningin Wilhelmina", zei een dikke huismoeder uit Lancashire, aan wier vorstenkunde kennelijk wat haperde, tegen haar kroost. Zij werd prompt op de vingers getikt door een leergierig zoontje, die het nummer van elk beeld nauwkeurig in zijn programma op zocht. Een der grootste attracties van Ma dame Tussaud's is de „chamber of horrors, oftewel de gruwelkamer, een spelonkachtig keldergewelf, waar al 's werelds grote misdadigers, van Hit- Ier tot Landru, de bezoeker levens groot in de ogen staren. In een realis tische getraliede cel ziet men hier de zwavelzuurmoordenaar John Haigh, gekleed in zijn eigen keurige grijze pak. dat hij droeg toen hij verleden jaar ter dood veroordeeld werd, de vrouwenmoordenaar en voormalige R. A.F.-piloot George Heath en de Franse dokter Petiot, die enkele jaren geleden 16 vrouwen vermoordde in zijn Parijse flat. Het pièce de resistance van de gruwelkamer is echter de groep in de andere moordenaarscel, grenzend aan die van Haigh, waar van achter dikke tralies en in een luguber geel licht de tronies van Hitier. Goering. Goebbels. Ribbentrop en Co, U aanstaren. In de cel daarnaast, eveneens in authentieke uniform, zit de afgetakelde Mussolini! EEN HOBBY Van alle in Madame Tussaud's uitge beelde personen, heeft Madame zelf wellicht een der meestbewogen levens gehad. Haar eigen wassen beeld door haarzelf vervaardigd op 82-jarige leef tijd. staat nu als een klein bescheiden figuurtje midden in de „Hal der Gro ten". Madame Tussaud, wier meisjesnaam Marie Grosholtz was, werd in 1760 ge boren te Bern. Op zesjarige leeftijd werd zij geadopteerd door haar oom, dr. Philippe Curtius, wiens hobby om de hoofden en ledematen van zijn pa tiënten in gekleurde was te boetseren zozeer de aandacht trok van de Prince de Conti, dat hij hem uitnodigde zich in Parijs te vestigen als hofportretteur. De voormalige dokter werd daar een enorm succes. Zijn studio werd een verzamelplaats van kunstenaars, poli. tici en hovelingen. De kleine Marie, die boetseerles van haar oom kreeg, toonde zich zo begaafd, dat zij na ver loop van enkele jaren al gipsmaskers te maken kreeg van zulke beroemdheden als Voltaire, Rousseau, Franklin en Mi- rabeau. Het masker van Voltaire maakte zij slechts twee maanden voor zijn dood. Al spoedig opende dr. Cur tius met de hulp van Marie twee klei ne wassenbeeldententoonstellingen, „cabinets de cire" genaamd, een in het Palais Royal ep een op de Boulevard du Temple. In #783 hadden zij hun za ken uigebreid met een „caverne des grands voleurs". een voorloper van de tegenwoordige ..chamber of horrors" in Baker Street. GRUWELIJKE TAAK. Omstreeks 1780 waren Lodewijk en Marie Antoinette geregelde bezoekers geworden van dr. Curtius' studio's, evenals Madame Elizabeth, de zuster van de Koning. De Prinses en Marie Grosholtz, die beide ongeveer 20 jaar oud waren, raakten zo bevriend, dat eerstgenoemde aan dr. Curtius toe stemming verzocht om Marie bij haar te laten inwonen op het Paleis te Ver sailles. Oom Curtius kon dit niet weige ren. In het voorjaar van 1789 echter, toen hij zag welke anti-Royalistische stromingen er opbruisten, riep hij zijn nichtje terug van het Hof. Diezelfde zomer brak de Franse Re volutie los en dr. Curtius nam deel aan de bestorming van de Bastille. Tijdens de beruchte September executies kre gen hij en Marie bevel van de Repu blikeinse autoriteiten om wasafdruk- ken te maken van de zojuist geguillo tineerde hoofden. Marie durfde deze FEEST VOOR VEERE De Verenaren in hun blinkend wa- terstadje hebben hun carillon com pleet. Maandag werd de laatste klok, die aan het carillon ontbrak overge dragen-aan het gemeentebestuur. Een kostbaar monument is daarmede vol ledig in oude luister hersteld. En weet ge wat toch eigenlijk het aardigste bij dit alles is? Dat degene, die met een royale gift deze comple tering mogelijk maakte, onbekend wenst te blijven en ook inderdaad on bekend is. Als iemand de aankoop van deze klok mogelijk had gemaakt ter meer dere glorie van zijn eigen naam, hij zou niettemin een daad van goede burgerzin hebben verricht. Maar er zit iets sympathieks in het oude ,J)oe wel en zie niet om". De schenking wordt er waardevoller door. En daarom: als ge van de zomer naar Vee»;.' gaat om er te luisteren naar het carillon, neeiï, dan in de avondstilte even uw hoedje af voor deze goede onbekende. Hij heeft het verdiend! gruwelijke opdracht niet te weigeren, daar zij zulke nauwe relaties met het Hof van Versailles had gehad. Enige weken later werd zij zelf in de La Force gevangenis geworpen, waar men haar nog steeds de warme bloedige hoofden, vers van de guillotine, bleef brengen voor wasafdrukken. Een imor een kreeg zij de hoofden van alle hove lingen in handen, waaronder dat van Madame Elizabeth, en werd geforceerd haar onmenselijke taak uit te voeren. Marie bracht zo verscheidene maan den in de gevangenis door, haar haar was kortgeknipt, klaar voor de guillo tine. Toen zij met de executie van Ro bespierre eindelijk de dood ontsnapte, trouwde zij in 1795 met Francois Tus saud, een ingenieur uit Magon. en zet te het „cabinet de cire" weer voort. Madame Tussaud was onvermoei baar. Overdag was zij cassière en gids op haar tentoonstelling en 's nachts vervaardigde zij nieuwe wassen beel den. Iedere nieuwe persoonlijkheid werd onmiddeUijk in was geboetseerd, gekleurd, aangekleed en in de galerij geplaatst. Tot op 81-jarige leeftijd werkte Ma dame dag in dag uit in haar museum in Baker Street. Negen jaar later stierf zij op 16 ^pril 1850 in haar aangren zende huis. Het museum werd voortge zet door haar zoons Joseph en Francis, door diens zonen en kleinzonen en mo menteel door de heer Bernard Tus saud. haar achter-achter kleinzoon, die haar gave geërfd heeft en persoonlijk alle nieuwe beroemdheden boetseert tot een sprekende gelijkenis. Zal R.I.S. uitlevering van Westerling verzoeken Vertegenwoordigers van de regering der R.T.S. te Singapore deelden mede. dat zij waarschijnlijk een verzoek zul len indienen voor de uitlevering van de heer Westerling. Kamerleden over de Kamers van Koophandel Er zijn Tweede Kamerleden, die de mogelijkheid niet uitgesloten achten, dat na het in werking treden van de wet op de Publiekrechtelijke Be drijfsorganisaties de Kamers van Koophandel overbodig zullen blijken. Het zou daarom naar hun mening aanbeveling verdienen enige ervaring met de Publiekrechtelijke Bedrijfsor ganisatie af te wachten, alvorens het wetsontwerp waarbij nieuwe voor schriften worden gegeven voor Ka mers van Koophandel in behandeling te nemen. Dit staat te lezen in het voorlopig verslag van de commissie van Rapporteurs over dit wetsont werp. Zeer vele leden juichten het echter toe, dat de regering thans een voorstel heeft gedaan om de uit de bezettings tijd daterende regeling van de Kamers van Koophandel door een nieuwe te vervangen. Dat hierbij de wet van 26 Maart 1920 tot uitgangspunt is geko zen, kon eveneens de instemming de zer leden wegdragen, zij het, dat zij met betrekking tot de voorgestelde uitwerking uiteenlopende bezwaren hadden. Vele leden wilden de vraag aan de orde stellen, of de in het wetsvoorstel vervatte poging der regering niet nog kennelijk te vroeg is ondernomen. Zij hebben nl. bezwaar tegen een re geling van de Kamers van Koophan del, welke niet in overeenstemming en in harmonie zou zijn met de wet op de Bedrijfsorganisatie. Ook de laatste dagen in de West werd er nog geoefend. (Van onze speciale verslaggever) Ook huistoe varende met lichtelijk kloppend hart, zyn de jongens van de Doorman, de Heemskerck en de Maurits geen stilzitters, die de zee over turen tot de Hollandse duinen in zicht komen. Het leven aan boord van de oorlogsschepen gaat door en dat betekent, op een enkele dag na, waarop nog een laatste haven wordt bezocht, oefenen geblazen. Nauwelyks buiten gaats Willemstad, waar het vertrek een aardige show werd van wuivende Ouracao.enaars, plechtige tonen bjj de afscheidsparade van de Mariniers die model op het Waterfort stonden aangetreden, begeleidende bootjes, die zich door geen zee lieten terugdrijven, werd het weer harde werkelijkheid. LANDINGSDIVISIE IN ACTIE Oefenen is altijd een stuk werkelijk heid. Na de drie maanden van deze reis, die thans verstreken zijn, is het bijna een stuk echte oorlog geworden. Wij denken aan wat de mariniers van de Doorman de landingsdivisie van kapitein Edauw de vorige week op Curacao gepresteerd hebben bij de bestorming van het radiostation van Suffisant. In de vroege vroegte liepen de mannen met zware stukken mor tier en mitrailleurs te sjouwen over de puntige lavaruggen van het rots achtige eiland, vechtend met het on toegankelijke terrein, waar je geen een cactus te trappen, of er zelfs in te gaan liggen, zoals de luitenant, die de auteur is van „De Zwarte Duivels van Rotterdam" en die na deze literaire prestatie geen marineoefening meer overslaat. Wij waren als collega ver plicht de vangarmen waarmee 't cac- tusaangroeisel aan deze officier zat vastgehecht een voor een te verwijde ren, hetgeen tot groot vermaak van Seinen, plotten en vlaggenhijsen. af gewisseld door een torpedoaanval van de vliegtuigen van de Doorman op „Smoking Joe". Smoking Joe is de zeer toepasselijke bijnaam van de Heemskerck.. Het schip rookt n.l, per manent uit zijn dikke schoorsteen, zo dat 't achterschip te zwart is om met een tang aan te pakken. Een zwart achterschip is nog tot daaraan toe, maar in een convooi varende is „smo- dekking kunt vinden zonder king Joe" weieens een onuitstaanbare lastpost. Het is voorgekomen, dat een commandant van zo'n convooi onder de oorlog een telegrammetje over liet seinen „go back to port', you are dan ger for the fleet", (ga maar terug naar de haven van uitvaart, je bent een gevaar voor de gehele vloot...). Eén ding is er dat „smoking Joe" zonder enig mankeren volbrengt, n.l. een rookscherm maken. Maar vandaag heeft hij laten zien, dat hij nog tdt iets meer in staat is. MAAR OEFENEN Uit een heiige lucht kwamen de fi reflies opzetten. In de verte lag het gevaarte van de Doorman, die met zijn zwaarste zoeklicht moest seinen om door de mist heen te boren en voor men het wist zaten de fireflies al in de wolken. Niemand had ze op zien stijgen; eerst de radarapparaten brachten op „Smoking Joe" uitkomst. Over en weer vlogen de. seinen van diep uit het schip, waar men' de be wegingen van de vliegtuigen opneemt, coëfficiënten van snelheid van het ob ject, vaart van het schip, windkracht en temperatuur berekent, om de zui vere instelling vap het geschut te be palen. Enkele seconden voordat het eskader aan kwam gieren, kreeg het de volle mep uit de 10,2 c.m. kanon nen, zij het mét een verschil van 20 graden, omdat het „maar oefenen was de troep een pijnlijke operatie werd. Maar met dat al werd het radiosta tion stormenderhand genomen, nadat het in een volmaakte sluippartij tot op 500 meter genaderd was. Op dat moment was de spanning door het prachtige werk van een ongeziene nadering, zo hoog geworden, dat het geen oefenen meer was toen de mari niers naar beneden stormden. De ka pitein had gevraagd om de heg, waarachter de mannen verscholen la gen, alvorens het erop los ging, te sparen. „Wij zijn hier niet om de boel in elkaar te trappen". Jawel, maar het zuivere gevechtsin stinct wil ook wel wat op zo'n mo ment. Kruip je met zijn allen door de uitgang, waar een hek staat, dan is de hele troep een uitgelezen mikpunt voor de vijand en geen kapitein hield dus de mariniers meer tegen. Heette dat veldje, waar de jongens overheen moesten, niet „Waterloo"? En moet een dergelijke historische naam bezoe deld worden met elementaire fouten tegen de krijgskunde? De verschrikte koenoekoeneger zal zijn rekening voor een nieuwe omheining om zijn erf wel ingediend hebben bij de marinebasis.. Maar Suffisant werd genomen. Daar hielp zelfs de truc. die op Curacao be kend staat als „het zachtje eitje van sergeant-majoor Kling" niet meer aan. Deze expert, die ieder paadje en ieder cactusstekeltje van Curacao in figuur lijke zin in zijn hoofd heeft, had na tuurlijk weer een hinderlaag gelegd en kwam vandaar uit de troep achter na stormen. Maar kapitein Edauw had een fraaie manoeuvre in elkaar gezet. Behalve van het Noorden werd Suffi sant ook van het Zuiden uit benaderd en de stelling was onhoudbaar, zeker voor mariniers, die eindelijk de benen eens aan land kunnen uitslaan. (Nadruk verboden). Rijnvaart nog steeds in moeilijkheden. De minister van Buitenlandse Za ken heeft een uitvoerige toelichting gegeven op zijn onlangs verschenen nota betreffende het Duitse vraag stuk. Maatregelen van de Sovjet-Unie hebben er toe geleid de reeds be staande tegenstellingen tussen Oost en West scherper te markeren. Geble ken is dat in Duitsland het extreme politieke nationalisme nog steeds be tekenis heeft. In Oost Duitsland wordt de com munistische levensbeschouwing steeds dwingender opgelegd. Er is een groot concentratiekamp te Bautzen met 6000 gevangenen en er zijn vijf tucht huizen met verscheidene duizenden politieke gevangenen. Het is moei lijk een juist beeld te krijgen van het se mi-militaire apparaat in Oost-Duits- 62. Jimmy zette er weer een flinke vaart achter maar hij reed toch minder vastberaden. Het was. of hij niet meer zo in z"n sas was. Hij had het ge voel, of hij iets vergeten had, iets... iets, ja hij kon zelf niet zeggen wat. Er kwam een diepe rim pel in zijn voorhoofd en hij dacht diep na, hetgeen hem nog al wat moeite kostte, want tenslotte was hij maar een aap, die met dat soort dingen altijd overhoop liggen, dit in tegenstelling met de men sen. En midden in dat denken remde Jimmy plot seling af en stopte. Zijn gezicht verkreeg een zeer verstoorde uitdrukking, want eensklaps wist hij wat hij vergeten was...! Hij had vergeten uit te kijken in Harlingen naar Sietske en dat vergaf hij zichzelf in geen honderd jaar- land. Aangenomen wordt dat de sterk te van de volkspolitie zich beweegt tussen 250.000 en 300.000 man. De para-militaire eenheden over schrijden waarschijnlijk niet de 60 000 man. Het blijft uiterst ernstig, dat de Sovjet-Unie de weg van de remilitai- risatie van Duitsland heeft ingesla gen. Het ernstigste probleem in West- Duitsland is de werkloosheid. Begin Februari overschreed 't aantal werk lozen de 2 millioen. Wat de territoriale eisen van Ne derland aan Duitsland betreft deelde de minister mede, dat men diligent blijft in de Dollard- en Eemskwestie. Een rapport wordt opgesteld over de interne regelingen in Nederland wannger de staat van oorlog met Duitsland zou beëindigd worden. De handel tussen Nederland en West-Duitsland neemt toe, maar de Rijnvaart verkeert in een moeilijke positie. De Beneluxhavens hebben tezamen nog slechts 28^ van het vervoer, dat ze in 1938 hadden. Voor de Nederlandse kapitaalbelan- gen in Duitsland is nog geen bevre digende oplossing gevonden. Negen zakenlieden staan terecht In Dessau. In het Oost-Duitse industriestadje Dessau is een proces begonnen tegen negen Duitse zakenlieden, die beschul digd worden van economische sabota ge. Een van hen is bijtijds naar het Westen uitgeweken en staat dus bij verstek terecht. De zitting werd gehouden op het podium van een theater, waarin 2000 arbeiders uit fabrieken in Dessau en omgeving verzameld waren. Er ging een gegrom op toen de openbare aan klager mededeling deed van de reus achtige bedragen, die de beklaagden aan de Oostduitse economie onttrok ken zouden hebben. Aan de minister van Justitie, mr. T. R. J. Wijers, is door zijn Belgische collega het ereteken van het grootkruis in de Kroonorde van België uitgereikt. Het Wereldgebeuren Waarheids campagne" President Truman heeft in zijn jongste redevoering, gehouden voor een gezelschap van dagbladredacteu ren, aangespoord tot een campagne ter verbreiding van de waarheid over de geehele wereld. De president ging daarbij in zoverre over de schrééf, dat hij de Amerikaanse visie op de ge beurtenissen gemakshalve vereenzel vigde met de volstrekte juiste en waarachtige. Als of de Amerikaanse propaganda volmaakt objectief zou zijn, betrouwbaar en gespeend van eenzijdigheid. Dat is uiteraard niet het geval. Af- fezien daarvan had de gedachte van e president een gezonde kern. Het zoeken naar de waarheid, hoe vaag dit begrip ook zij, veronderstelt in elk geval, dat de burger gelegenheid krijgt van verschillende standpunten kennis te nemen, ook van dat aer te genpartij. Dag in dag uit eenzijdig heid verstompt het vermogen tot cri- tisch oordelen en dringt volgens de methode-Coué confectie-meningen op. In het Westen is althans ieder vrij de communistische publicaties te le zen, indien hij meent door wat de com munisten noemen de „kapitalistische pers" onjuist voorgelicht te worden. Maar hoe staat het in de gebieden waar de Sowjets overheersen? Hier heeft zich in pers en radio een bericht geving ontwikkeld, die volkomen af wijkt van die in het Westen en deze gebieden van de rest der wereld iso leert. Onze correspondent in Berlijn schrijft hierover: „De West-Europese lezer is gewend in zijn krant interessante artikelen, een tikje sensatie, aardige verhalen en vooral de actuele berichten te vinden. De ontspanningslectuur is volkomen op politiek ingesteld. Er wordt de bladen weliswaar geen voor- censuur opgelegd, doch zij werken uitsluitend op aanwijzingen, die hun dagelijks bereiken van het ministerie van Inlichtingen en waarin de te be handelen stof, de plaatsing en het op maken van het materiaal tot in ae finesses worden voorgeschreven. Berichten over ongelukjes, inbra ken, branden, moorden, enz. die geen politieke achtergrond hebben, worden ,in de Russische kranten niet opgeno- i men. ook geen berichten van een der- gelijke strekking uit het buitenland. Zelfs over grote catastrophen als aardbevingexï en vliegtuigongelukken in het buitenland krijgen de Russische abonné's niets te lezen, wanneer deze i gebeurtenissen tenminste geen stof geven tot een politiek commentaar, j Buitenlandse couranten, ook de com- i munistische bladen, zijn in de Sowjet- Unie verboden. Maken de Sow jet-Russische kran- I ten een kleurloze en eentonige indruk, die zich ook uitstrekt tot de opmaak van de kranten, aan de andere kant moet toegegeven worden, dat de po litieke discussies voortreffelijk wor den opgemaakt. Alle niet-communistische politici worden betiteld met „huurlingen .van !de monopool-kanitalistische imperia- 1 listen". Zelfs de bekendste staatsman nen uit'de Westerse wereld worden in serieuze politieke artikelen beschouwd als „dienaren van de anglo-Ameri- kaanse oorlogshitsers", waarbij men niet karig strooit met de woorden „kannibalen", ..moordenaars", enz. Ter bestrijding van hun onmiddel lijke tegenstander en afvallige kame raad Tito, beschikt de Sowjet-Russi- sche pers over 'n vocabulaire van o.a. over Tito: ..duivels caricatuur". „duivelskop met een vrouwelijke aan hang van geverfde poppen", „groene giftspuwende slang". fascistische zwijnskop" of „spion", „verrader" „moordenaar" en „zielenmoordenaar". Berichten uit het buitenland, die een enkele keer worden opgenomen, worden verdraaid, of er worden ge deelten uitgelaten, zodat de samen hang van het artikel verloren gaat of foutief wordt weergegeven. Hongers nood in alle landen, vervolging tegen de arbeidersklasse, onderdrukking van de vryheid. terreur en chantage spelen daarbij een belangrijke rol. Wat Truman met zijn „waarheids- campagne" bedoelt is een gezamenlij ke krachtinspanning om ook in de I Sowjet-Unie en aanverwante gebieden I de stem van het Westen te doen door dringen. Een plan. dat niet gemakke lijk te verwezenlijken zal zijn. Uitspraak in het geding Het ParoolLunshof. De Amsterdamse arrondissements rechtbank heeft uitspraak gedaan in de civiele zaak van het dagblad „Het '.Parool" contra de journalist H, A. •Lunshof schrijver van de brochure „Dieven in de nacht" en contra de I drukker van de brochure. De stichting „Het Parool" werd niet ontvankelijk verklaard met haar eis tot 300.000 schadevergoeding en j veroordeeld tot betaling van de kosten van het geding. Ten aanzien van de vordering, in gesteld door de 6 bestuursleden van de stichting „Het Parool" heeft de rechtbank overwogen, dat de brochu re „Dieven in de nacht" niet als smaadschrift kan worden beschouwd, „omdat de beschuldigingen te vaag van aard zijn" en omdat de schrijver uitdrukkelijk geschreven heeft: „Ik beschuldig niet, maar ik vraag slechts om een onderzoek". Ook de eis van de bestuursleden tot 15000 schadevergoeding elk werd daarom afgewezen. Wel is hier sprake van eenvoudige belediging. Daarom worden de ge daagden veroordeeld tot betaling van de kosten van het geding en tot pu blicatie van het vonnis in de dagbla den. Dit acht de rechtbank een betere weg om tot herstel van de eer en goe de naam der zes bestuursleden te ko men. Filmoperateurs gearresteerd. De heren V. E. Mol. assistent-pro ductieleider van „Multifilm" belast met de vervaardiging van het jour naal „Wordende Wereld" en A. H. Denninghof Stelling, productieleider van de speelfilmafdeling dier onder neming, zijn Maandagavond te Dja karta gearresteerd. Bij „Multifilm" te Djakarta is de reden van deze arresta tie niet bekend. Een woordvoerder van de militaire gouverneur te Dja karta heeft geen bijzonderheden me degedeeld.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 3