Het veelbewogen leven van
Madame Tussaud herdacht
JIMMY BROWN,
Geschiedenis van het wereldberoemde
wassenbeeldenmuseum
J'
_T
Zeeuwse Almanak
RADIOSTATION OP CURACAO
DOOR DE MARINIERS GENOMEN
MINISTER STIKKER OVER
HET DUITSE VRAAGSTUK
WOENSDAG 26 APRIL 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Onmenselijke taak tijdens de Franse revolutie.
(Van onze correspondent).
LONDEN, April. „Op één dag in Madame Tussaud's wassenbeelden-
museum leert men meer geschiedenis dan in een heel jaar t(jds te Ox
ford", heeft een voormalige Franse ambassadeur hier eens gezegd. Dit
beroemde museum in Londen's grauwe, drukke Baker Street is dan ook
niet alleen een interessante pleisterplaats voor elke toerist, maar heeft een
dergelijke opvoedkundige waarde, dat veel Engelse onderwijzers er van
tijd tot tijd hun geschiedenisklassen mee naar toe nemen. De vele, sterk
realistische historische tableaux laten een onvergetelijke indruk achter.
Alle vroegere en hedendaagse grootheden vindt men er terug, koningen, ko
ninginnen, presidenten, pausen, generaals en ministers zowel als sport-
kamploenen, radio- en filmhelden.
Twee der meest recente aanwinsten
van staatshoofden zijn de natuurge
trouwe wassen beelden van H.M. Ko
ningin Juliana en President Auriol.
Met het oog op de plaatsruimte maakt
de huidige eigenaar van het museum,
de heer Bernard Tussaud. de achter
achter kleinzoon van Madame, zich
niet te druk over de territoriale rech
ten van zijn wassen staatshoofden.
Onze Koningin, in haar authentieke
Op 16 April, was het honderd
jaar geleden dat Madame Tus
saud, de oprichtster van Lon
den's wereldberoemde wassen
beeldenmuseum, stierf. Ter ge
legenheid van deze herdenking
werd de unieke levensgeschie
denis van Madame Tussaud
door de BBC gedramatiseerd
en bracht de bekende commen
tator Richard Dimbleby een be
zoek aan het museum, dat voor
de eerste maal over het televi
sie net kwam. Onze Londense
correspondent wijdt neven
staand artikel aan de merk
waardige geschiedenis van dit
museum, dat in de afgelopen
honderd jaar door ruim 50
millioen mensen bezocht werd.
blauwe kroningsgewaad, staat los en
ongedwongen aan' een tafeltje, waar
aan Prinses Wilhelmina in een grijze
satijnen japon rechts, en Koning Haa
kon van Noorwegen broederlijk links
gezeten is. ..Kijk", dat is nou de man van
Koningin Wilhelmina", zei een dikke
huismoeder uit Lancashire, aan wier
vorstenkunde kennelijk wat haperde,
tegen haar kroost. Zij werd prompt op
de vingers getikt door een leergierig
zoontje, die het nummer van elk beeld
nauwkeurig in zijn programma op
zocht.
Een der grootste attracties van Ma
dame Tussaud's is de „chamber of
horrors, oftewel de gruwelkamer, een
spelonkachtig keldergewelf, waar al
's werelds grote misdadigers, van Hit-
Ier tot Landru, de bezoeker levens
groot in de ogen staren. In een realis
tische getraliede cel ziet men hier de
zwavelzuurmoordenaar John Haigh,
gekleed in zijn eigen keurige grijze
pak. dat hij droeg toen hij verleden
jaar ter dood veroordeeld werd, de
vrouwenmoordenaar en voormalige R.
A.F.-piloot George Heath en de Franse
dokter Petiot, die enkele jaren geleden
16 vrouwen vermoordde in zijn Parijse
flat. Het pièce de resistance van de
gruwelkamer is echter de groep in de
andere moordenaarscel, grenzend aan
die van Haigh, waar van achter dikke
tralies en in een luguber geel licht de
tronies van Hitier. Goering. Goebbels.
Ribbentrop en Co, U aanstaren. In de
cel daarnaast, eveneens in authentieke
uniform, zit de afgetakelde Mussolini!
EEN HOBBY
Van alle in Madame Tussaud's uitge
beelde personen, heeft Madame zelf
wellicht een der meestbewogen levens
gehad. Haar eigen wassen beeld door
haarzelf vervaardigd op 82-jarige leef
tijd. staat nu als een klein bescheiden
figuurtje midden in de „Hal der Gro
ten".
Madame Tussaud, wier meisjesnaam
Marie Grosholtz was, werd in 1760 ge
boren te Bern. Op zesjarige leeftijd
werd zij geadopteerd door haar oom,
dr. Philippe Curtius, wiens hobby om
de hoofden en ledematen van zijn pa
tiënten in gekleurde was te boetseren
zozeer de aandacht trok van de Prince
de Conti, dat hij hem uitnodigde zich
in Parijs te vestigen als hofportretteur.
De voormalige dokter werd daar een
enorm succes. Zijn studio werd een
verzamelplaats van kunstenaars, poli.
tici en hovelingen. De kleine Marie,
die boetseerles van haar oom kreeg,
toonde zich zo begaafd, dat zij na ver
loop van enkele jaren al gipsmaskers te
maken kreeg van zulke beroemdheden
als Voltaire, Rousseau, Franklin en Mi-
rabeau. Het masker van Voltaire
maakte zij slechts twee maanden voor
zijn dood. Al spoedig opende dr. Cur
tius met de hulp van Marie twee klei
ne wassenbeeldententoonstellingen,
„cabinets de cire" genaamd, een in het
Palais Royal ep een op de Boulevard
du Temple. In #783 hadden zij hun za
ken uigebreid met een „caverne des
grands voleurs". een voorloper van de
tegenwoordige ..chamber of horrors" in
Baker Street.
GRUWELIJKE TAAK.
Omstreeks 1780 waren Lodewijk en
Marie Antoinette geregelde bezoekers
geworden van dr. Curtius' studio's,
evenals Madame Elizabeth, de zuster
van de Koning. De Prinses en Marie
Grosholtz, die beide ongeveer 20 jaar
oud waren, raakten zo bevriend, dat
eerstgenoemde aan dr. Curtius toe
stemming verzocht om Marie bij haar
te laten inwonen op het Paleis te Ver
sailles. Oom Curtius kon dit niet weige
ren. In het voorjaar van 1789 echter,
toen hij zag welke anti-Royalistische
stromingen er opbruisten, riep hij zijn
nichtje terug van het Hof.
Diezelfde zomer brak de Franse Re
volutie los en dr. Curtius nam deel aan
de bestorming van de Bastille. Tijdens
de beruchte September executies kre
gen hij en Marie bevel van de Repu
blikeinse autoriteiten om wasafdruk-
ken te maken van de zojuist geguillo
tineerde hoofden. Marie durfde deze
FEEST VOOR VEERE
De Verenaren in hun blinkend wa-
terstadje hebben hun carillon com
pleet. Maandag werd de laatste klok,
die aan het carillon ontbrak overge
dragen-aan het gemeentebestuur. Een
kostbaar monument is daarmede vol
ledig in oude luister hersteld.
En weet ge wat toch eigenlijk het
aardigste bij dit alles is? Dat degene,
die met een royale gift deze comple
tering mogelijk maakte, onbekend
wenst te blijven en ook inderdaad on
bekend is.
Als iemand de aankoop van deze
klok mogelijk had gemaakt ter meer
dere glorie van zijn eigen naam, hij
zou niettemin een daad van goede
burgerzin hebben verricht.
Maar er zit iets sympathieks in het
oude ,J)oe wel en zie niet om". De
schenking wordt er waardevoller door.
En daarom: als ge van de zomer
naar Vee»;.' gaat om er te luisteren
naar het carillon, neeiï, dan in de
avondstilte even uw hoedje af voor
deze goede onbekende. Hij heeft het
verdiend!
gruwelijke opdracht niet te weigeren,
daar zij zulke nauwe relaties met het
Hof van Versailles had gehad. Enige
weken later werd zij zelf in de La Force
gevangenis geworpen, waar men haar
nog steeds de warme bloedige hoofden,
vers van de guillotine, bleef brengen
voor wasafdrukken. Een imor een
kreeg zij de hoofden van alle hove
lingen in handen, waaronder dat van
Madame Elizabeth, en werd geforceerd
haar onmenselijke taak uit te voeren.
Marie bracht zo verscheidene maan
den in de gevangenis door, haar haar
was kortgeknipt, klaar voor de guillo
tine. Toen zij met de executie van Ro
bespierre eindelijk de dood ontsnapte,
trouwde zij in 1795 met Francois Tus
saud, een ingenieur uit Magon. en zet
te het „cabinet de cire" weer voort.
Madame Tussaud was onvermoei
baar. Overdag was zij cassière en gids
op haar tentoonstelling en 's nachts
vervaardigde zij nieuwe wassen beel
den. Iedere nieuwe persoonlijkheid
werd onmiddeUijk in was geboetseerd,
gekleurd, aangekleed en in de galerij
geplaatst.
Tot op 81-jarige leeftijd werkte Ma
dame dag in dag uit in haar museum
in Baker Street. Negen jaar later stierf
zij op 16 ^pril 1850 in haar aangren
zende huis. Het museum werd voortge
zet door haar zoons Joseph en Francis,
door diens zonen en kleinzonen en mo
menteel door de heer Bernard Tus
saud. haar achter-achter kleinzoon, die
haar gave geërfd heeft en persoonlijk
alle nieuwe beroemdheden boetseert
tot een sprekende gelijkenis.
Zal R.I.S. uitlevering
van Westerling verzoeken
Vertegenwoordigers van de regering
der R.T.S. te Singapore deelden mede.
dat zij waarschijnlijk een verzoek zul
len indienen voor de uitlevering van
de heer Westerling.
Kamerleden over de
Kamers van Koophandel
Er zijn Tweede Kamerleden, die de
mogelijkheid niet uitgesloten achten,
dat na het in werking treden van de
wet op de Publiekrechtelijke Be
drijfsorganisaties de Kamers van
Koophandel overbodig zullen blijken.
Het zou daarom naar hun mening
aanbeveling verdienen enige ervaring
met de Publiekrechtelijke Bedrijfsor
ganisatie af te wachten, alvorens het
wetsontwerp waarbij nieuwe voor
schriften worden gegeven voor Ka
mers van Koophandel in behandeling
te nemen. Dit staat te lezen in het
voorlopig verslag van de commissie
van Rapporteurs over dit wetsont
werp.
Zeer vele leden juichten het echter
toe, dat de regering thans een voorstel
heeft gedaan om de uit de bezettings
tijd daterende regeling van de Kamers
van Koophandel door een nieuwe te
vervangen. Dat hierbij de wet van 26
Maart 1920 tot uitgangspunt is geko
zen, kon eveneens de instemming de
zer leden wegdragen, zij het, dat zij
met betrekking tot de voorgestelde
uitwerking uiteenlopende bezwaren
hadden.
Vele leden wilden de vraag aan de
orde stellen, of de in het wetsvoorstel
vervatte poging der regering niet nog
kennelijk te vroeg is ondernomen.
Zij hebben nl. bezwaar tegen een re
geling van de Kamers van Koophan
del, welke niet in overeenstemming
en in harmonie zou zijn met de wet
op de Bedrijfsorganisatie.
Ook de laatste dagen in de West werd er
nog geoefend.
(Van onze speciale verslaggever)
Ook huistoe varende met lichtelijk kloppend hart, zyn de jongens van de
Doorman, de Heemskerck en de Maurits geen stilzitters, die de zee over
turen tot de Hollandse duinen in zicht komen. Het leven aan boord van de
oorlogsschepen gaat door en dat betekent, op een enkele dag na, waarop
nog een laatste haven wordt bezocht, oefenen geblazen. Nauwelyks buiten
gaats Willemstad, waar het vertrek een aardige show werd van wuivende
Ouracao.enaars, plechtige tonen bjj de afscheidsparade van de Mariniers die
model op het Waterfort stonden aangetreden, begeleidende bootjes, die zich
door geen zee lieten terugdrijven, werd het weer harde werkelijkheid.
LANDINGSDIVISIE IN ACTIE
Oefenen is altijd een stuk werkelijk
heid. Na de drie maanden van deze
reis, die thans verstreken zijn, is het
bijna een stuk echte oorlog geworden.
Wij denken aan wat de mariniers van
de Doorman de landingsdivisie van
kapitein Edauw de vorige week op
Curacao gepresteerd hebben bij de
bestorming van het radiostation van
Suffisant. In de vroege vroegte liepen
de mannen met zware stukken mor
tier en mitrailleurs te sjouwen over
de puntige lavaruggen van het rots
achtige eiland, vechtend met het on
toegankelijke terrein, waar je geen
een
cactus te trappen, of er zelfs in te
gaan liggen, zoals de luitenant, die de
auteur is van „De Zwarte Duivels van
Rotterdam" en die na deze literaire
prestatie geen marineoefening meer
overslaat. Wij waren als collega ver
plicht de vangarmen waarmee 't cac-
tusaangroeisel aan deze officier zat
vastgehecht een voor een te verwijde
ren, hetgeen tot groot vermaak van
Seinen, plotten en vlaggenhijsen. af
gewisseld door een torpedoaanval van
de vliegtuigen van de Doorman op
„Smoking Joe". Smoking Joe is de
zeer toepasselijke bijnaam van de
Heemskerck.. Het schip rookt n.l, per
manent uit zijn dikke schoorsteen, zo
dat 't achterschip te zwart is om met
een tang aan te pakken. Een zwart
achterschip is nog tot daaraan toe,
maar in een convooi varende is „smo- dekking kunt vinden zonder
king Joe" weieens een onuitstaanbare
lastpost. Het is voorgekomen, dat een
commandant van zo'n convooi onder
de oorlog een telegrammetje over liet
seinen „go back to port', you are dan
ger for the fleet", (ga maar terug naar
de haven van uitvaart, je bent een
gevaar voor de gehele vloot...). Eén
ding is er dat „smoking Joe" zonder
enig mankeren volbrengt, n.l. een
rookscherm maken. Maar vandaag
heeft hij laten zien, dat hij nog tdt
iets meer in staat is.
MAAR OEFENEN
Uit een heiige lucht kwamen de fi
reflies opzetten. In de verte lag het
gevaarte van de Doorman, die met
zijn zwaarste zoeklicht moest seinen
om door de mist heen te boren en
voor men het wist zaten de fireflies
al in de wolken. Niemand had ze op
zien stijgen; eerst de radarapparaten
brachten op „Smoking Joe" uitkomst.
Over en weer vlogen de. seinen van
diep uit het schip, waar men' de be
wegingen van de vliegtuigen opneemt,
coëfficiënten van snelheid van het ob
ject, vaart van het schip, windkracht
en temperatuur berekent, om de zui
vere instelling vap het geschut te be
palen. Enkele seconden voordat het
eskader aan kwam gieren, kreeg het
de volle mep uit de 10,2 c.m. kanon
nen, zij het mét een verschil van 20
graden, omdat het „maar oefenen
was
de troep een pijnlijke operatie werd.
Maar met dat al werd het radiosta
tion stormenderhand genomen, nadat
het in een volmaakte sluippartij tot
op 500 meter genaderd was. Op dat
moment was de spanning door het
prachtige werk van een ongeziene
nadering, zo hoog geworden, dat het
geen oefenen meer was toen de mari
niers naar beneden stormden. De ka
pitein had gevraagd om de heg,
waarachter de mannen verscholen la
gen, alvorens het erop los ging, te
sparen. „Wij zijn hier niet om de boel
in elkaar te trappen".
Jawel, maar het zuivere gevechtsin
stinct wil ook wel wat op zo'n mo
ment. Kruip je met zijn allen door de
uitgang, waar een hek staat, dan is de
hele troep een uitgelezen mikpunt
voor de vijand en geen kapitein hield
dus de mariniers meer tegen. Heette
dat veldje, waar de jongens overheen
moesten, niet „Waterloo"? En moet
een dergelijke historische naam bezoe
deld worden met elementaire fouten
tegen de krijgskunde? De verschrikte
koenoekoeneger zal zijn rekening voor
een nieuwe omheining om zijn erf wel
ingediend hebben bij de marinebasis..
Maar Suffisant werd genomen. Daar
hielp zelfs de truc. die op Curacao be
kend staat als „het zachtje eitje van
sergeant-majoor Kling" niet meer aan.
Deze expert, die ieder paadje en ieder
cactusstekeltje van Curacao in figuur
lijke zin in zijn hoofd heeft, had na
tuurlijk weer een hinderlaag gelegd
en kwam vandaar uit de troep achter
na stormen. Maar kapitein Edauw had
een fraaie manoeuvre in elkaar gezet.
Behalve van het Noorden werd Suffi
sant ook van het Zuiden uit benaderd
en de stelling was onhoudbaar, zeker
voor mariniers, die eindelijk de benen
eens aan land kunnen uitslaan.
(Nadruk verboden).
Rijnvaart nog steeds in
moeilijkheden.
De minister van Buitenlandse Za
ken heeft een uitvoerige toelichting
gegeven op zijn onlangs verschenen
nota betreffende het Duitse vraag
stuk.
Maatregelen van de Sovjet-Unie
hebben er toe geleid de reeds be
staande tegenstellingen tussen Oost en
West scherper te markeren. Geble
ken is dat in Duitsland het extreme
politieke nationalisme nog steeds be
tekenis heeft.
In Oost Duitsland wordt de com
munistische levensbeschouwing steeds
dwingender opgelegd. Er is een groot
concentratiekamp te Bautzen met
6000 gevangenen en er zijn vijf tucht
huizen met verscheidene duizenden
politieke gevangenen. Het is moei
lijk een juist beeld te krijgen van het
se mi-militaire apparaat in Oost-Duits-
62. Jimmy zette er weer een flinke vaart achter
maar hij reed toch minder vastberaden. Het was.
of hij niet meer zo in z"n sas was. Hij had het ge
voel, of hij iets vergeten had, iets... iets, ja hij
kon zelf niet zeggen wat. Er kwam een diepe rim
pel in zijn voorhoofd en hij dacht diep na, hetgeen
hem nog al wat moeite kostte, want tenslotte was
hij maar een aap, die met dat soort dingen altijd
overhoop liggen, dit in tegenstelling met de men
sen. En midden in dat denken remde Jimmy plot
seling af en stopte. Zijn gezicht verkreeg een zeer
verstoorde uitdrukking, want eensklaps wist hij
wat hij vergeten was...! Hij had vergeten uit te
kijken in Harlingen naar Sietske en dat vergaf hij
zichzelf in geen honderd jaar-
land. Aangenomen wordt dat de sterk
te van de volkspolitie zich beweegt
tussen 250.000 en 300.000 man.
De para-militaire eenheden over
schrijden waarschijnlijk niet de
60 000 man.
Het blijft uiterst ernstig, dat de
Sovjet-Unie de weg van de remilitai-
risatie van Duitsland heeft ingesla
gen.
Het ernstigste probleem in West-
Duitsland is de werkloosheid. Begin
Februari overschreed 't aantal werk
lozen de 2 millioen.
Wat de territoriale eisen van Ne
derland aan Duitsland betreft deelde
de minister mede, dat men diligent
blijft in de Dollard- en Eemskwestie.
Een rapport wordt opgesteld over
de interne regelingen in Nederland
wannger de staat van oorlog met
Duitsland zou beëindigd worden.
De handel tussen Nederland en
West-Duitsland neemt toe, maar de
Rijnvaart verkeert in een moeilijke
positie.
De Beneluxhavens hebben tezamen
nog slechts 28^ van het vervoer, dat
ze in 1938 hadden.
Voor de Nederlandse kapitaalbelan-
gen in Duitsland is nog geen bevre
digende oplossing gevonden.
Negen zakenlieden staan
terecht In Dessau.
In het Oost-Duitse industriestadje
Dessau is een proces begonnen tegen
negen Duitse zakenlieden, die beschul
digd worden van economische sabota
ge. Een van hen is bijtijds naar het
Westen uitgeweken en staat dus bij
verstek terecht.
De zitting werd gehouden op het
podium van een theater, waarin 2000
arbeiders uit fabrieken in Dessau en
omgeving verzameld waren. Er ging
een gegrom op toen de openbare aan
klager mededeling deed van de reus
achtige bedragen, die de beklaagden
aan de Oostduitse economie onttrok
ken zouden hebben.
Aan de minister van Justitie, mr.
T. R. J. Wijers, is door zijn Belgische
collega het ereteken van het grootkruis
in de Kroonorde van België uitgereikt.
Het Wereldgebeuren
Waarheids
campagne"
President Truman heeft in zijn
jongste redevoering, gehouden voor
een gezelschap van dagbladredacteu
ren, aangespoord tot een campagne
ter verbreiding van de waarheid over
de geehele wereld. De president ging
daarbij in zoverre over de schrééf, dat
hij de Amerikaanse visie op de ge
beurtenissen gemakshalve vereenzel
vigde met de volstrekte juiste en
waarachtige. Als of de Amerikaanse
propaganda volmaakt objectief zou
zijn, betrouwbaar en gespeend van
eenzijdigheid.
Dat is uiteraard niet het geval. Af-
fezien daarvan had de gedachte van
e president een gezonde kern. Het
zoeken naar de waarheid, hoe vaag
dit begrip ook zij, veronderstelt in
elk geval, dat de burger gelegenheid
krijgt van verschillende standpunten
kennis te nemen, ook van dat aer te
genpartij. Dag in dag uit eenzijdig
heid verstompt het vermogen tot cri-
tisch oordelen en dringt volgens de
methode-Coué confectie-meningen op.
In het Westen is althans ieder vrij
de communistische publicaties te le
zen, indien hij meent door wat de com
munisten noemen de „kapitalistische
pers" onjuist voorgelicht te worden.
Maar hoe staat het in de gebieden
waar de Sowjets overheersen? Hier
heeft zich in pers en radio een bericht
geving ontwikkeld, die volkomen af
wijkt van die in het Westen en deze
gebieden van de rest der wereld iso
leert. Onze correspondent in Berlijn
schrijft hierover:
„De West-Europese lezer is gewend
in zijn krant interessante artikelen,
een tikje sensatie, aardige verhalen
en vooral de actuele berichten te
vinden. De ontspanningslectuur is
volkomen op politiek ingesteld. Er
wordt de bladen weliswaar geen voor-
censuur opgelegd, doch zij werken
uitsluitend op aanwijzingen, die hun
dagelijks bereiken van het ministerie
van Inlichtingen en waarin de te be
handelen stof, de plaatsing en het op
maken van het materiaal tot in ae
finesses worden voorgeschreven.
Berichten over ongelukjes, inbra
ken, branden, moorden, enz. die geen
politieke achtergrond hebben, worden
,in de Russische kranten niet opgeno-
i men. ook geen berichten van een der-
gelijke strekking uit het buitenland.
Zelfs over grote catastrophen als
aardbevingexï en vliegtuigongelukken
in het buitenland krijgen de Russische
abonné's niets te lezen, wanneer deze
i gebeurtenissen tenminste geen stof
geven tot een politiek commentaar,
j Buitenlandse couranten, ook de com-
i munistische bladen, zijn in de Sowjet-
Unie verboden.
Maken de Sow jet-Russische kran-
I ten een kleurloze en eentonige indruk,
die zich ook uitstrekt tot de opmaak
van de kranten, aan de andere kant
moet toegegeven worden, dat de po
litieke discussies voortreffelijk wor
den opgemaakt.
Alle niet-communistische politici
worden betiteld met „huurlingen .van
!de monopool-kanitalistische imperia-
1 listen". Zelfs de bekendste staatsman
nen uit'de Westerse wereld worden in
serieuze politieke artikelen beschouwd
als „dienaren van de anglo-Ameri-
kaanse oorlogshitsers", waarbij men
niet karig strooit met de woorden
„kannibalen", ..moordenaars", enz.
Ter bestrijding van hun onmiddel
lijke tegenstander en afvallige kame
raad Tito, beschikt de Sowjet-Russi-
sche pers over 'n vocabulaire van o.a.
over Tito: ..duivels caricatuur".
„duivelskop met een vrouwelijke aan
hang van geverfde poppen", „groene
giftspuwende slang". fascistische
zwijnskop" of „spion", „verrader"
„moordenaar" en „zielenmoordenaar".
Berichten uit het buitenland, die
een enkele keer worden opgenomen,
worden verdraaid, of er worden ge
deelten uitgelaten, zodat de samen
hang van het artikel verloren gaat of
foutief wordt weergegeven. Hongers
nood in alle landen, vervolging tegen
de arbeidersklasse, onderdrukking
van de vryheid. terreur en chantage
spelen daarbij een belangrijke rol.
Wat Truman met zijn „waarheids-
campagne" bedoelt is een gezamenlij
ke krachtinspanning om ook in de
I Sowjet-Unie en aanverwante gebieden
I de stem van het Westen te doen door
dringen. Een plan. dat niet gemakke
lijk te verwezenlijken zal zijn.
Uitspraak in het geding
Het ParoolLunshof.
De Amsterdamse arrondissements
rechtbank heeft uitspraak gedaan in
de civiele zaak van het dagblad „Het
'.Parool" contra de journalist H, A.
•Lunshof schrijver van de brochure
„Dieven in de nacht" en contra de
I drukker van de brochure.
De stichting „Het Parool" werd niet
ontvankelijk verklaard met haar eis
tot 300.000 schadevergoeding en
j veroordeeld tot betaling van de kosten
van het geding.
Ten aanzien van de vordering, in
gesteld door de 6 bestuursleden van
de stichting „Het Parool" heeft de
rechtbank overwogen, dat de brochu
re „Dieven in de nacht" niet als
smaadschrift kan worden beschouwd,
„omdat de beschuldigingen te vaag
van aard zijn" en omdat de schrijver
uitdrukkelijk geschreven heeft:
„Ik beschuldig niet, maar ik vraag
slechts om een onderzoek".
Ook de eis van de bestuursleden tot
15000 schadevergoeding elk werd
daarom afgewezen.
Wel is hier sprake van eenvoudige
belediging. Daarom worden de ge
daagden veroordeeld tot betaling van
de kosten van het geding en tot pu
blicatie van het vonnis in de dagbla
den. Dit acht de rechtbank een betere
weg om tot herstel van de eer en goe
de naam der zes bestuursleden te ko
men.
Filmoperateurs gearresteerd.
De heren V. E. Mol. assistent-pro
ductieleider van „Multifilm" belast
met de vervaardiging van het jour
naal „Wordende Wereld" en A. H.
Denninghof Stelling, productieleider
van de speelfilmafdeling dier onder
neming, zijn Maandagavond te Dja
karta gearresteerd. Bij „Multifilm" te
Djakarta is de reden van deze arresta
tie niet bekend. Een woordvoerder
van de militaire gouverneur te Dja
karta heeft geen bijzonderheden me
degedeeld.