Geboorte n'eiiw meetinstrument:
„de prestati2-eenheid"
„De verlaten stad"
Zeeuwse Almanak
GOEDKOOP IS VAAK DUUR-K00P,
00K IN DE WONINGBOUW
Dichtgeslagen
deuren
WOENSDAG 22 MAART 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
De vermoeide mens II
Van de theorie naar de practijk
Een piloot moet aan hoge eisen voldoen.
(Van onze corx*espondent)
BOSTON, Maart. In zyn streven om het ogenblik te bepalen, waarop
een piloot zodanig vermoeid Is, dat hij zyn taak niet langer naar behoren
kan vervullen, had dr. Frederilc te doen met een aanzienlijk ingewikkelder
functie dan die verricht door een wereldrecordhouder. Teneinde nu een
zelfde grafiek van de functionele vermoeidheid van een piloot te kunnen
krijgen, ging hij over tot deze twee proeven
veranderen: indien de piloot op deze
vlucht nog een tweede piloot naast
zich zou hebben zitten, dan zou van
zijn prestatievermogen minder ge
vergd zijn; op de schaal zou men on
der die omstandigheden kunnen afle
zen, dat hij slechts 37 „prestatie-een
heden" had verlicht. Was het weer
echter ongunstig geweest en had hij
één tussenlanding moeten maken,
dan zou hij in diezelfde vier uur een
veel hoger aantal „prestatie-eenhe
den" (nl. 49) hebben geleverd.
Eerst mat' hij in de rustige stilte
van een laboratorium de reactiesnel
heid van een proefpersoon (een pi
loot) op een lichtsignaal. Op een
dashboard flitsten op verschillende
plaatsen lichten aan, en naar gelang
de plaats waar zij zich voordeden
moest de piloot met zijn linker- of met
zijn rechterhand een knop indrukken.
Na een bepaalde tijd werden zijn re
acties slordig, begon hij zich te ver
gissen. Die tijd was gemeten.
Vervolgens bracht dr. Frederik de
ze lichtinstallatie aan op het dash
board van een linktrainer, terwijl de
twee knoppen werden bevestigd aan
weerszijden van de stuurknuppel. De
piloot moest nu zowel zijn linker
trainer besturen als reageren op de
lichten. Vanzelfsprekend trad zijn ver
moeidheid op de lichtproef nu eerder
op. Op het zelfde ogenblik dat hij
„Slordig" reageerde op deze zeer een
voudige test kon men. met in achtne
ming van een vereiste veiligheids
marge zeggen, dat hij tevens zeer
dicht bij de grens der functionele ver
moeidheid voor het besturen van de
linktrainer was gekomen.
Dit nieuwe principe werd toen ver
der in de practijk ontwikkeld. Dr.
Frederik ging uit zijn ervaring met
het luchtvaartwezen na, welke facto
ren een invloed uitoefenen op de ver
moeidheid van een piloot. Om er enke
le te noemen: de voorbereiding van
een vlucht het aantal uren, dat
de piloot op de grond moet wachten
voor het vertrek de duur van de
vlucht het aantal tussenlandingen
(het spreekt vanzelf, dat het ver
moeiender is vier uur te vliegen, ge
durende welke er drie tussenlandin
gen moeten worden gemaakt, dan
non-stop van begin- naar eindpunt)
weeromstandigheden zijn ver
trouwen in de rest van de bemanning
(hetzelfde geldt ook voor het ver
trouwen van andere bemanningsle
den in de gezagvoerder) het tijd
stip van de vlucht (dag- of nacht
vlucht) zijn gemoedsomstandighe
den.
HET METEN
Al deze functies beïnvloeden het
prestatievermogen en de functionele
vermoeidheid van de piloot. Dr. Fre
derik zou teneinde zijn „graadme
ter", die het doel van zijn onder
zoek was, geheel langs wetenschap
pelijke weg te vinden jaren moeten
besteden om deze factoren alle te
meten. Maar de uitgebreide reeks
proeven, die hij op vliegtuigbeman
ningen van elke klassificatie had ge
nomen, hadden hem en zijn mede
werkers zoveel inzicht gegeven in de
betekenis van deze factoren, dat zij
zich verantwoord achtten deze te
verrekenen in een nieuwe schaal,
waarin zij de prestaties door 'n pi
loot in de lucht verricht, onder ver
schillende omstandigheden konden
meten in wat zij „prestatie-eenheden"
noemden.
PRESTATIE-EENHEDEN
Uitgangspunt daarvoor was een
vlucht van vier uur, onder ideale
weersomstandigheden, in een Dakota,
waarbij de piloot terzijde wordt ge
staan door een marconist en een me-
cano. Het aantal prestatie-eenheden
werd arbitrair gesteld op 40 voor een
dergelijke vlucht, omdat het met dit
cijfer gemakkelijker werken was. Als
op een rekenlinéaal kon men op deze
schaalverdeling de omstandigheden
TANTE POS ZORGT NIET VOOR
ALLES!
Tante Pos heeft bij Jan Publiek een
goede naam. Wie nagaat wat de P.T.
T. per dag in Nederland presteert,
neemt voor deze overheidsdienst zijn
petje af en slaakt de verzuchting,
waarom niet alle overheidsdiensten zo
kwiek en zo soepel zijn. Soms is 't ver
trouwen in Tante Pos onbeperkt en
terecht, want ook brieven, voorzien
van adressen, die óf onleesbaar zijn,
óf uitmunten door een maximum van
onvolledigheid, plegen prompt op de
goede plaats bezorgd te worden.
Maar zelfs Tante Pos moet onbe
perkt vertrouwen wel eens beschamen.
De posterijen stellen ten behoeve
der luisteraars lijsten beschikbaar met
de veranderde golflengten.
Welnu: Maandagmiddag verscheen
op het postkantoor te Middelburg een
jochie om zijn spaarcentjes te storten.
Met een gelukkig gezicht nam h\j zijn
m° m ^atje in ontvangst.
Moet ik hier ook zijn voor de ra
dio? vroeg hy.
Voor een luistervergunning?
vroeg de ambtenaar
Nee, voor zo'n glazen ding, zei 't
joch, en de ambtenaar snapte er niets
van.
Toen greep de knaap zijn boodschap
pentas en diepte er een pakje uit op.
voorzichtig maakte hij het papier los
en er tlit te voorschijn kwam
een glazen afstemschaal van een ra
diotoestel.
°.m. l\te ruilen voor een nieuwe!
zei het joch.
""'"'''ertt vertrouwen in de
service van Tante Pos gesproken:
staf, maar zijn werkzaamheden zyn
er thans op gericht deze zodanig te
verbeteren, dat men binnenkort kan
komen tot internationale voorschrif
ten voor vliegtuigbemanningen, waar
bij het aantal „prestatie-eenheden"
dat zij verrichten beslissend zal
worden gesteld voor het aantal uren,
dat zij in functie mogen zijn.
(Nadruk verboden)
ME ET-INSTRUMENT
Dr. Frederik heeft zijn meet-instru-
ment zodanig geconstrueerd, dat de
prestatie-eenheden af te lezen zijn
voor ieder lid van de bemanning, ter
wijl de volgende invloeden in aanmer
king worden genomen: tijdsduur van
de reis vliegtuigtype (sommigen
blijken gemakkelijker - handteerbaar
dan anderen) aantal tussenlandin
gen eigenschappen van de route
(veel koersveranderingen of niet; ver
anderingen van vlieghoogte e.d.)
gemiddelde weersomstandigheden
samenstelling van de bemanning.
Dr. Frederik voegt daaraan toe,
dat deze „vermoeidheidsmeter" het
resultaat is van enig „compromis"
met de practijk. De schaalverdeling
is steeds gebaseerd op zijn weten
schappelijke proeven, anderdeels op
de persoonlijke (en dus niet-weten
schappelijke) indrukken van de bes
ten der KLM-piloten. Op de keeper
beschouwd doen zich nog imperfec
ties voor bij deze vermoeidheids-maat-
Dr. W. S. FREDERIK
Beroering in de
padvinderswereld.
Er is beroering in de vereniging „De
Nederlandse Padvinders" (NP.V.). Een
aantal leden en oud-leden heeft een bro
chure het licht doen zien onder de titel
„Ten einde raadIn deze brochure
worden ernstige bezwaren tegen de hui
dige verenigingsleiding kenbaar gemaakt.
Geconstateerd wordt dat de pogingen
om de ontstane moeilijkheden binnen de
vereniging op te lossen ziin mislukt en zij
wyten dit aan de ondemocratische verhou
dingen in de vereniging. Het bestuur voert
een autoritair beleid, de Raad van Toe
zicht functioneert niet als zodanig, en
het „leidersconcent" (de vertegenwoor
digers der stemfgerechtigde leden) is
machteloos.
Deze ondemocratische en on-Nederland-
se verhoudingen vormen ook de onder
grond van de dan volgende klachten: een
opsomming van misleidende publicaties en
van beroeringwekkende benoemingen en
ontslagen van functionarissen; klachten
over grote uitgaven, terwijl het finan
cieel beleid voor de leden geheim wordt
gehouden; klachten over het ontduiken
van statutaire voorschriften (zoals b.v. 't
voorschrift, dat functionarissen in bezol
digde dienst geen deel mogen uitmaken
van het bestuur). Uit de brochure blijkt
voorts, dat het in October 1948 zo ge
ruchtmakende plotselinge uittreden van
de Ned. Padvinders Vereniging uit de Ne-
derlandsche Jeugdgemeenschap zonder
overleg met de leden is geschied en door
verscheidene leden wordt gewraakt.
Ten slotte onderwerpen de stellers der
brochure het beleid van het huidige be
stuur speciaal op cultureel gebied (b.v.
zang. radiouitzendingen) aan critiek Zij
klagen erover dat critiek die aan het
bestuur kenbaar gemaakt wordt generlei
uitwerking heeft en zelfs vaak onbeant
woord blijft.
Wij laten U hier vier voorbeelden zien van slechte en economisch niet verantwoorde woningbouw. Links bo
ven: houten woning van 5000.-, inhoud 150 m3. levensduur hoogstens 10 jaar. De kamerwanden zijn van
board of bimscement-platen. Fundering ontbreekt. Rechts boven: geverfd plaatijzeren „woning op wielen", van
60 m3 inhoud, met board binnenbetimmering. Afmeting 10 x 2.40 meter. Totaalkosten met schuur, afvoer en
waterleiding 5.159.-. De levensduur is niet te bepalen. Links onder: houten woning met eveneens een bin-
nenbetimmering van boardplaat. De fundering bestaat uit betonstiepen. De vloer is deels van tegels, deels van
hout. De inhoud 110 m3, bouwkosten 2800.-. Levensduur maximum 10 jaar. Rechts onder: houten wonin
gen met rieten daken, die eerst 7.- en thans 6.- per week huur doen. Bouwkosten per stuk 5700.-. funde
ring betonplaat. Waterleiding en stroom aanwezig. Levensduur bij goed onderhoud 15 jaar.
Walvis-seizoen gesloten.
Vorige week eindigde het op 22
December aangevangen seizoen voor
de vangst op walvissen. In totaal
werden door de „Willem Barendsz"
geproduceerd 77.377 (105.040) vaten
traan en 4.957 (4.168) vaten sperm-
olie.
Langs de wegen en in de velden worden ,woongelegen-
heden geplaatst.
Ministerie houdt zich met dit
kwaad bezig.
(Van onze speciale verslagever)
Gerdie en Wim hadden jarenlang
gespaard voor hun huwelijk. Van
trouwen kon echter niets komen, om
dat zij alsmaar tevergeefs klopten
aan de onverbiddelijke deur van het
huisvestingsbureau, dat hen zelfs niet
aan een paar kamers kon helpen. Zij
bleven wachten, sparen en werken.
Hij in de tekenkamer van een groot
bedrijf. Zy achter de schrijfmachine
van een handelsonderneming.
Eens op een avond las Wim onder
het avondeten in de krant een adver
tentie waarboven de volgende vette
koppen prijkten:
WONINGNOOD OPGELOST
Binnen 2X24 uur Uw eigen huis
Prys 4000
Hij gunde zich bijna geen tijd om
de maaltijd behoorlijk te beëindigen.
Veegde zijn mond, dié nog half vol
was, met zijn zakdoek af, trok zijn
jas aan en zat even later nog hijgen
de van het harde fietsen in de huiska
mer van Gerdie's ouders.
„Kijk eens meid", riep hij enthou
siast uit, terwijl hij haar de adver
tentie onder de ogen hield. „We kun
nen gaan trouwen, zo'n huis kopen
we".
Het is nu alweer meer dan een half
jaar geleden, dat zij voor het eerst
hun eigen huisje binnenstapten. Op
het eerste gezicht een vriendelijke
woning.
Woning? Nou ja, wel een groot
woord. Eigenlijk meer een zomer
huisje of een woonwagen. De vertrek
ken erg bekrompen en net groot ge
noeg voor hun tweetjes. Bij die vier
duizend gulden was het ook wel niet
Het meest gangbare filmgenre is de Western, de film van het zogeheten
„wilde Westen" van Amerika, de film van harde mensen in een hard leven.
Duizenden Westerns zijn er gemaakt, milliarden dollars hebben ze gekost
en nog veel meer hebben ze opgeleverd, dank zij de talrijke millioenen bio6-
eoopgangers. De Western is het filmsucces by uitstek, massavoedsel bere
kend* naar een grove smaak; niet proeven, niet kauwen, alleen maar slik
ken! Stof, meS&en, kogels, lijken, snode boeven, belaagde onschuld, bittere
vuistgevechten en ten slotte de overwinning van verborgen edele gevoe-
af kan temidden van de optrekkende kruitdamp. In dit genre Western mag
lens, waarbij er dan soms ook nog een happy ending voor held en heldin
men geen kunst verwachten. We mogen al bly zyn wanneer ze 'n redelijk
verstrooiïngsproduct is, waarin aan 't menselyke niet al te veel geweld
wordt aangedaan. Een heel enkele maal komt het echter voor, dat een re
gisseur in dit genre van de voor een groot publiek bestemde Western een
niveau weet te bereiken, waarop filmkunst ontstaat. En zo'n verheugend
geval doet zich voor met de film „Yellow Sky" („De verlaten stad").
Boeiende Western van"^
kunstzinnig gehalte j
sympathie gaat ontwikkelen. Aan de
tegenstrijdigheid van gevoelens en
driften gaat de troep bandieten ten
slotte te gronde; uit onderling wan
trouwen en zelfzucht ontbrandt een
strijd tegen de enkeling, die voor
recht durft op te komen. En die on
gelijke strijd voert tot de overwin
ning van het goede en een happy
ending van de schuchtere romance.
Het moraliserende slot van dit ver
haal kennen we uit talrijke Westerns,
maar dit neemt niet weg, dat „Yel
low Sky" een zeer bijzondere film is,
die mijlenver uitsteekt boven het ge
middelde wild-westproduct. Meer dan
een relaas van beklemmende of op
windende gebeurtenissen is „Yellow
Sky" vooral een film die zich met de
mens bezig houdt. Regisseur Well-
man heeft hier op een verbluffend
knappe en gevoelige wijze de mensen
getékend, die onder gedwongen primi-
Hot is een tilm van de regisseur Hun plannen worden echter door- om'standisheden leveid volko-
William A. Wellman, eon film die somimgender band*. raen dZ C^tosttaeten! emoties en
geleefd worden, blindelings,
Greory Peck en Anna
r;A ntf M tpn niet meer hun eevoelens meester men door hun instincten, emoties en
weliswaar een uitzonderlijk hoog en ten niet meer hun gevoelens meester difte geleefd wnrrion
kunstzinnig peil vertoont,maar aan kunnen blijven door de^anwez.gheid
de andere kant toch volledig in staat van het meisje. Enkelen willen haar
is een groot publiek te boeien en te alleen maar bezitten, m anderen ech- roUen m naast hen er (aI.
bevredigen. Het verhaal is eenvoudig ter wellen diepere emoties, menselijk r„ke ujstekende typeringen zoals
en strak gecomponeerd: een groepje respect en liefde. Dit is het sterkst het T Barton als een kostelijke goud-
oud-strijders tot bandistisme verval- geval bij de bendeleider, voor wie k
len wordt na een bankroof achter- overigens het meisje geheel tegen
vol'gd. Zo vluchten een zoutwoestjjn haar wil m onbewust een dieuere LONG-SHOT
in. waar de achtervolgers hen niet
verder opdrijven: „Laat ze maar ver
der hun gang gaan", zegt de sheriff.
„Ze hebben zich nu al aan de dood
uitgeleverd!" Dagenlang zwerft het
groepje door de zoutvlakten in een
schroeihitte, zonder voedsel en met
slechts enkele flessen water. Wanneer
de mannen volkomen uitputting en
radeloosheid nabij zijn. ontdekken ze
eindelijk heel in de verte de daken
van een stadje. Op hun laatste krach
ten slepen ze zich erheen om dan tot
de ontdekking te komen, dat het stad
je leeg is en vervallen. Een enkele
goudzoeker woont er nog met z'n
kleindochter. Ze houden de bandieten
op een afstand, wier begeerte zich
gaat richten op de schat die de goud
zoeker ongetwijfeld moet bezitten.
gebleven, omdat er bijna nog een
duizend gulden voor allerlei „kleinig
heden" boven op kwam, maar liever
dit, dan dat eeuwige wachten op trou
wen.
ARME MENSEN
Aime Gerdie en Wim. Hoe lang zul
len zij van hun hutje pleizier heb
ben? De levensduur zal tien, mis
schien vijftien jaar zijn, terwijl zij
voor 1500 meer een stenen
en veel betere permanente woning
hadden gehad, die minstens een eeuw
meegaat, afgezien van de veel ruime
re behuizing.
Er zijn duizenden Gerdie's en
Wim's in ons land. Tijdens een zes
honderd kilometer lange tocht kris
kras door Overijssel hebben we gezien,
hoe velen het woningvraagstuk méén
den te kunnen oplossen. Met tiental
len tegelijk zijn de noodwoningen (la
ten we ze zo maar noemen) eenvoudig
langs de weg gezet. Zij staan ergens
verlaten midden op een weiland, lig
gen verscholen in de bossen of zijn
tussen twee huizen in, op een vergeten
plekje gepoot.
Gepoot is in dit geval een goed
woord, want van een fundering kan
men niet of nauwelijks spreken. De
bouw voldoet aan geen enkel voor
schrift en nu reeds na enkele
maanden ondervinden de bewoners
de ellende van deze revolutiebouw.
DRIE SOORTEN
De bouwsels kunnen we verdelen
in drie soorten: Woonwagenmodellen
op wielen, die het minst comfortabel
zyn en waarin zelfs een tosislet osnt-
breekt. Houten huisjes, weinig gro
ter dan een week-end huisje van
volkstuintjes, gelegen nabij de grote
steden en eternit-woningen, die wat
model en ruimte betreft ongeveer ge
lijk zyn aan de houten huisjes, maar
in kwaliteit daaraan nog onderge
schikt zijn. Wanneer iemand in het
laatste «val de onvoorzichtigheid
zou begaan om zyn fiets hardhandig
tegen de „buitenmuur" te zetten, kon
het wel eens gebeuren, dat het stuur
voor de helft in een van de vertrek
ken belandt. Zo'n huisje nu kost
4300, waarvan noch de levensduur
noch de onderhoudskosten te bepalen
zyn.
De stelling: duur kopen is goed ko
pen wordt met deze voorbeelden voor
ogen wel in ernstige mate afbreuk
Het Wereldgebeuren
De aspirant-kopers van dit soort
zogenaamd goedkope bouwsels ste
ken zich in tal van moeilijkheden. Bo
vendien wordt ons land „verrijkt"
met een aantal „woningen", waarop
wij allerminst trots kunnen zijn. Van
daar, dat thans ook het ministerie van
Wederopbouw en Volkshuisvesting
zich met dit voort woekerende kwaad
bezig houdt.
En dan te weten, dat voor een goe
de duizend gulden meer huisjes
gebouwd kunnen worden, die zeker
'lang niet ideaal zijn, maar die toch
zeer gunstig afstekend bij de woonwa
gens en houten optrekjes
(Nadruk verboden)
Eén dode en twee gewonden
bij autobotsing.
Om elf uur Maandagavond reed op de
Rijksweg in de richrting van het Gooi een
vraehtauto met aanhangwagen, bestuurd
door H. J. N. uit Nijkerk, terwijl in de
richting Amsterdam een auto naderde, be
stuurd door E. J. S. uit Amsterdam. Ter
hoogte van de Meerstraat onder de ge
meente Naarden reed de luxe auto met
g* rote snelheid tegen de vrachtauto, zo
dat deze van de aanhangwagen losschoot
en met de kop in de aan de overzijde ge
legen sloot terecht kwam.
De mede-inzittende van de luxe auto,
de 36-jarige mevr. R. uit Amsterdam,
werd zo ernstig gewond dat zij spoedig
het ongeval overleed. De bestuurder
werd met zware verwondingen naar de
Majella-stichting in Bus sum vervoerd. De
bestuurder van de vrachtauto liep even
eens ernstige verwondingen op.
Vermoed wordt, dat de bestuurder van
de luxe wagen in de war is gebracht door
het feit, dat van de vrachtauto slechts
één koplamp brandde en dat hfj van
de veronderstelling is uitgegaan, dat het
een motorrijwiel was.
Vorige week is Polen in alle stil
te uit de Wereldbank en het Inter
nationale Monetaire Fonds getreden.
Zonder dat er een waarschuwing of
een verklaring aan vooraf ging.
Op zich zelf is dit voor de Wereld
bank geen grote slag, daar Polen
tot de minst geestdriftige deelne
mers behoorde. Het heeft slechts
12.500 dollar ingebracht van de 125
millioen, die het zou bijdragen. Het
kreeg geen lening verstrekt, omdat
het geen tegenwaardefondsen wilde
storten.
Belangrijker is de achtergrond
van de Poolse maatregel. Warschau
schreef de Wereldbank een bedank
je vlak na de waardevermeerdering
van de roebel. Men kan er uit opma
ken, dat langzamerhand alle valuta
in Oost-Europa, en wellicht na ver
loop van tijd ook in China, vastge
koppeld worden aan de roebel, waar
door een „roebel-gebied" ontstaat,
waarin Rusland het handelsverkeer
volkomen gaat beheersen. Rondom
dit „roebel-gebied" moeten muren
ongetrokken worden om de Oost-
Europese landen geheel te isoleren.
De New York Times wijdde aan
deze opzet een hoofdartikel onder de
kop „Dichtgeslagen deuren".' Het
blad schrijft:
„In het tijdperk van het straal
vliegtuig, de telegrafisch overge
brachte foto, de rechtstreekse over
brenging van stem en beeld van het
ene werelddeel naar het andere, zyn
wij er getuige van hoe willens en
wetens een „verboden rijk" gesticht
wordt, een kluizenaarssrijk als in
Tibet, maar dan op een veel grote
re schaal, en dat door een mogend
heid die een steeds grotere vrees
voor alle communicatiemiddelen aan
de dag begint te leggen naarmate
de techniek op dit gebied voort
schrijdt.
Wellicht bestaat er een redelijke
grond voor deze angst, want naar
mate het rijk zich uitbreidt, neemt
het allerlei landen in zich op, welke
nog een band onderhouden met an
dere landen en welke zich nog her
inneren hoe zy eenmaal onafhanke
lijk waren, en het bestaan van een
dergelijke band en een dergelyk
goed geheugen vormen een gevaar
lijk element. In de weken die achter
ons liggen hebben de Sovjets tel
kens opnieuw maatregelen getrof
fen, welke het verblijf in de vazal
staten tot een hachelijke aangele
genheid maken en welke mede ten
doel hebben eens en voor al een ein
de te maken aan alle betrekkingen
tussen deze landen ey het overige
deel van de wereld. Het onver
wachte uittreden van Polen uit het
Internationale Monetaire Fonds en
de Wereldbank, is een nieuw voor
beeld van de Russische politiek, die
er op gericht is een scheiding te
weeg te brengen. Deze maatregelen
staan met elkaar ten nauwste in
verband zodat men gerust m?f
aannemen dat wij hier te doen hel*
ben met een van tc voren uitgestipA
pelde politiek, waarvan het doel en
de betekenis steeds duidelijker aan
het licht treden. Behalve dat uit
deze maatregel nog eens ten over
vloede blijkt, dat de bufferstaten
volkomen van Rusland afhankelijk
zyn. heeft hij ten doel. Moskou tot
de enige verbindingsschakel te ma
ken met de vrije landen; zodoende
wordt deze plaatsv de eigenlijke
hoofdstad van een groep landen,
die naarmate de trid verstrijkt,
steeds meer tot een koloniale status
vervallen. Het rijk waarin de zon
nimmer onderging, maakt plaats
xToor een rijk, waarin de zon nim
mer opkomt, een rijk waar slechts
de duisternis heerst en alle deuren
hermetisch gesloten zijn."
Deze laatste zin is niet vrij van
enige overdrijving, maar voor het
overige is de redenering van de New
York Times in het licht der fetten
toch wel aanvaardbaar.