Zwevend door de Jaarbeurs SPORTPIONIER IN ZEELAND VIERT ZILVEREN FEEST Sporttraining LETTY'S moeilijke KEUZE r Hollands Glorie lil 4 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DONDERDAG 16 MAART 1950 Middelburgs E.M.M. 25 jaar geleden opgericht. Het is de laatste t\Jd druk in de Zeeuwse sportwereld met de jubilea. Bij de jubilea van „Zeelandia", „Dammen is deuken" en de VHssingsc Zwem- veren., schaart zich nu ook "t 25-jarig jubileum van de Middelburgse atle tiekvereniging „Eendracht Maakt Macht". Op de zestiende Maart 1925 werd E.M.M. opgericht door een aantal militairen, die de athletiek-training na liun militaire dienst wilden voortzetten. Er bestond toen nog een sterke band tussen des SDOA de huidige COAK en E.M.M. Vele leden van E.M.M. behoorden tot het garnizoen en er werd ook in het gymnastieklo kaal van de kazerne getraind. Later, toen er dames bekwamen, ging men naar Modderoord. liet militair oefenterrein, en toen de terreinen op de Na dorst klaar weren, trok E.M.M. daar naar toe. EMM heeft baanbrekend werk gedaan voor dc sportbeoefening in Zeeland. Niet alleen was het de eerste atletiekvereni ging. maar "t was ook EMM. dat de hand bal in Zeeland introduceerde en de eerste wandeltochten ln Zeeland organiseerde. De oudste aller sporten, de athleliek, Ss E.M.M. steeds blijven beoefenen, maar handbal moest men al gauw laten schie ten. wegens gebrek aan tegenstanders. Ook de wandeltochten voldeden niet. zo dat ook hier spoedig mee werd opgehou den. E.M.M. heeft het handbal echter niet helemaal in de steek gelaten, want nau welijks was het Nederlands Handbalver- bond in 1942 opgericht, of E.M.M. was van de partij. SINGELLOOP. Reeds kort na zijn oprichting nam E.M. M. het initiatief tot het organiseren van de bekende Singelloop in het voorjaar en de Singelestafette ln het najaar rond Mid delburg. Meer dan vijftien keer zijn deze wedstrijden georganiseerd en alleen de oorlog kon de regelmaat onderbreken. De Singel werd toen „onbeloopbaar" Men moest in die tijd naar een ander parcours uitzien. Het Molenwater werd uitverkoren en totdat de Singel weer geheel hersteld zal zijn. zal de Molenwaterlooo wórden ge organiseerd. Dit jaar wordt de Molenwaterloop Za terdag 18 Maart gehouden, waarmee dan tevens het Zeeuwse athletiekseizoen wordt ingeluid. De junioren, die orn 4 uur bij de Schouwburg starten, lopen 1100 m. en de senioren, die om 4.15 starten. 2200 m. E.M.M heeft vele prominente athleten in zijn ledenkring gehad. Boot, de Neder landse kampioen vèrspringen en sprint. Schippers, Zuidweg. Labruyère, van der Feltz. de gebr. Vieeken en vele anderen en nog heeft E.M.M. heel wat veelbelo vende jongeren. DAMES-AFDELING. Nu heeft E.M M. ook een dames-athle- tiek afdeling en neemt naast twee heren elftallen ook een damesel/tal aan de hand balcompetitie deel. Het heeft lang geduurd voordat deze damesafdeling er definitief was. Reeds rond 1933 had E.M.M. dames leden. die een athletiekafdeling vormden Deze en ook de andere die daarna nog kwamen, verdwenen echter steeds weer door gebrek aan belangstelling, totdat er een kwam. die zich handhaafde. FEESTAVOND. Zaterdag 29 April organiseert E.M.M. in het Schuttershof een jubileumfeestavond. Het gebeurde onlangs vlak na een ledenvergadering van een onzer groot' ste voetbalclubs in Zeeland. Er werd nog wat nagepraat en een van de spe lers klaagde toen, dat er de laatste tijd zo achter die training gezeten wordt. .,Het wordt zoveel dwang en het plezier gaal er op die manier een beetje af'. Zo ongeveer zei hij het. Die club heeft eens in de eerste klas se gespeeld en is nu tegen het einde van de competitie nog niet helemaal veilig in de tweede klasse. Misschien heeft deze speler in de tijd, dat de club degradatiewedstrijden voor de tweede klasse speelde ook zo iets gezegd. En het is helemaal niet zo denkbeeldig, dat de club, mede door deze gedachte, die mischien ook nog meerdere spelers huldigden, ten slotte gedegradeerd is. Deze speler is niet de enige, die hier over klaagt. Het zijn de clubbladen, die het ook doen, maar dan in tegen overgestelde zin. Zij klagen erover, dat de spelers zo weinig voor oefening voelen, dat bijna nooit het volledige elftal komt trainen of op de bespre- kingsavonden komt. Kortom, dat de spelers, hoeveel ze ook voor hun ploeg voelen, anders zouden ze geen lid zijn, toch niet de clubliefde en hel en thousiasme op kunnen brengen, die'n club zo nodig heeft om resultaten te bereiken. Het is in V.C.K.-Nieuws, het club blad van de voetbalclub Koudekerke, dat de trainer van die club over het slechte trainingsbezoek klaagt. Hij zegt, en het is al zo vaak gezegd, dat het bijna een gemeenplaats is gewor den: „Als men in de sport iets wil be reiken, dan moet men trainen, trainen en nog eens trainen". Hij hoopte, dat er zoveel de trainingsavonden bezoe ken, dat de zaal te klein wordt. Dit laatste is niet te hopen, want dan zou goede training onmogelijk zün, maar zijn klacht is te begrijpen. Wat moet een trainer zich niet opgelaten voelen, wanneer hij zijn ploeg na een slechte wedstrijd ziet verliezen en hij weet, dat hij het kan verbeteren, maar dat de spelers niet mee willen werken. Natuurlijk is een te zware training schadelijk, zoals in „Actie", het club blad van de Coese korfbalvereniging „Togo", wordt betoogd, maar daarom moeten ook alle trainingsbijeenkom sten oezocht worden. Het prestatie peil wordt dan, zonder dat er van overdaad gesproken kan worden, langzaam maar zeker opgevoerd. Zeeland staat er, vergeleken bij an dere provincies op sportgebied, nu niet zo rooskleurig voor. En alleen een zich volkomen overgeven aan de sport kan voorkomen, dat nog meer Zeeuw se voetbalclubs uit de tweede klasse, ja zelfs uit de derde klasse verdwij nen. Intensieve training kan bereiken, dat de handballers en de korfballers in hogere klassen en dan met 't Wes ten en het Zuiden in contact komen. Daarmee kan tenslotte bereikt wor den, dat Zeeland ondanks zijn isole ment, dat heus nog wel meevalt, mee. gaat tellen in de Nederlandse sport wereld. Hieraan za! de bekende Rotterdamse da- mesathletiekvereniging „Aspasie" waar van enige leden deel hebben uitgemaakt van de Lingiade-ploeg haar medewer king verlenen. Dan zal ook een van de oprichters, ere-voorzitter J v. d. Plasse. aanwezig zijn. Er zijn na de stichting van E.M.M. meer verenigingen gekomen, die zich op het terrein van athletiek en handbal bewegen. Zij zijn E.M.M. nu wef een beetje over het hoofd gegroeid, maar toch moeten w ij E.M.M. dankbaar zijn, dat het in Zeeland de spits voor deze twee mooie sporter, heeft durven afbijten. Meer inzendingen dan ooit tevoren. De traditie getrouw is de komende voorjaarbeurs te Utrecht weer gro ter, dan alle voorgaande. Het aantal inzendingen is meer dan 3700, waar van ongeveer 05 procent uit het buitenland of van importeurs komt. Bel gië, Engeland, de Ver. Staten en Duitsland hebben een belangrijk aandeel in de goederenparade, die uit meer dan twintig verschillende landen afkom stig Ss. De samenwerking van Nederland. België en Luxemburg zal zich vooral uiten in een gezamenlijke inzending van textielgoedcren uit de drie lan den. Deze inzending is in één ruimte, ondergebracht, die door een architect ontworpen is in opdracht van de Stichting Te?:tieljaarbeurs. EEN ZWEEFLADDER Aan vernuft en techniek is in soms welhaast speelse vorm op de komen de beurs weer ruime plaats gegeven. Een charmante jongedame probeert Philips' nieuwste snufje: de blltz-eame- ra met uitgebouwde blitzlarap, batterij en eontröle-ontwikkeling. Ceta-B&Wl uma, cU Zctitviqe was méT Te/lp e*itijn! FEUILLETON Wat had hij bedoeld met „een man, die zoveel van een meisje houdt als ik van jou?' Was dit een bedekte ma nier om te zeggen, dat hij verliefd op haar was of stonden ze nog op voet van warme maar weinig bevredi gende vriendschap met elkaar? Als hij nu maar tot haar zei: „Ik heb je lief, Letty; ik wil met je trouwen en daarom wilde ik niets horen van een huwelijk tussen jou en Arling", zou ze graag haar verloving hebben verbroken, zelfs Edenfield er aan heb ben gegeven en zo tactvol als moge lijk. Rufus de nieuwe stand van zaken hebben verklaard. Maar hij zei het niet. Of hij wilde, dat ze meer uit zijn woorden zou op maken dan ze durfde, of hij maakte een nogal onbetamelijke opmerking over iets dat hem niet aanging. Op dit ogenblik zou Letty er vrijwel alles voor gegeven hebben, om te weten, wat hij eigenlijk bedoelde. Maar hoe kon zè dat weten, zonder iets te zeg gen, dat oneerlijk zou zijn jegens Ru fus, die haar steeds eerlijk en edel moedig had behandeld? Toch moest ze iets zeggen. Na een door MARY BURCHELL lange en tamelijk onprettige stilte, sprak ze een beetje hees: „Alec... als ik je eens zei, dat ik van mijn eigen gevoel niet precies zeker ben. Dat dat het nog niet onherroepelijk vast staat, maar „Mijn lieve meisje!" riep Alec uit, haar hartstochtelijk toelachend. „Ik wist natuurlijk wel, dat je je in zo korte tijd niet tot zo iets krankzinnigs kon hebben verbondeh. Zeg, Lettty. je draagt immers niet eens een ring". ..Maar ik heb gezegd, met hem te zullen trouwen en ik ben bang.... ik bedoel, ik verwacht, dat hij uit Lon den een ring zal meebrengen. Wat hem betreft, is er niets in 't onzekere gelaten en ik heb toegestemd. Maar Ze aarzelde en Alec, die blijkbaar te blij was dan dat hij Letty haar eigen gevoelens zou trachten uit te leggen, knikte begrijpend. „Natuurlijk. Zodra je had toege stemd, begon je in te zien. dat" je niet juist had gehandeld". Letty antwoordde niet. In zekere zin gevoelde ze, niet loyaal tegenover Ru fus te handelen, door aan een andere man haar twijfelingen mee te délen. Maar als ze Alec niet vertelde, dat zij twijfelingen had, moest hij haar als buiten zijn bereik beschouwen. Welnu, ze had hem van die twijfe lingen verhaald. Onder de invloed van het ogenblik en tegen wat ze nu als haar beter oordeel erkende in, had ze hem een glimp op de ware staat van zaken gegeven. Dat zou niet erg ge weest zijn, bedacht ze vol berouw, in dien ze Rufus eerst had medegedeeld, dat ze nog niet wist wat te doen. Maar nu besefte ze. dat ze hem, hoe dan ook, in de steek had gelaten. En waarvóór had ze dat gedaan? Voor een tamelijk vage uiting van goedkeuring en voldoening uit Alec's mond, voor iets. dat eigenlijk niets zeggen wilde. Plotseling voelde Letty zich boos en beschaamd. Ze wenste een einde aan het gesprek te maken! Gelukkig wa ren ze dichtbij Farrow's Eden en bij na plompverloren merkte ze op: „Ik wil niet meer over mijn verlo ving spreken, Alec. Ik heb al te veel gezegd, over verloofd en toch niet verloofd zijn. De kwestie is. dat Ru- füs mij ten huwelijk heeft gevraagd en dat.... dat ik heel blij was „ja" te kunnen zeggen. Al het andere wat ik heb gezegd, komt neer op die gekke, zenuwachtige twijfel, waarvan wel meer meisjes last zullen hebben na een stap, die op hun hele leven invloed kan uitoefenen. Hecht alsje blieft geen grote betekenis aan wat ik daarvan zei". Hij keek haar aan en glimlachte nogal zelfvoldaan, dacht ze, maar hoe kon ze dat zeker weten? (Wordt vervolgd). WALCHEREN Vlissingen Van Vrouw tot Vrouw Een brief met een vreem de postzegel, en dat bij 't ontbijt. De dag kon niet beter beginnen. Ik ben nu eenmaal gecharmeerd van vreemde postzegels tenminste, als ze op brieven zitten. Want dan sla ik onmiddellijk en plezierig aan het dro men. Dan vliegt mijn, o zo licht in vlam staande verbeelding cle weg terug die deze brief, onder ge leide van zijn postzegel, heeft afgelegd. By se a-mail: ik hoor de boottrein dokkeren in de avond, daar pinkelen de lichten van de haven, een mailboot ploegt door de lange deining van de oceaan. Ergens in Cana da, diep het land in, door de sleuf van een of andere onverschillige brievenbus is deze enve loppe gestoken, 'n vrouw heeft even getalmd en, half bewust, gedacht: ik wou dat ik met je mee kon aleer zij het pa pier losliet. Nu liggen de dichtbeschreven velletjes naast mijn ontbijtbord de wonderen zijn de we reld nog niet uit, zelfs in deze tijd die zich over niets meer verwondert. Een maand is deze brief op stap geweest, van een volslagen vreemde af zendster aan een volsla gen onbekende geadres seerde. Want dat is tweede mirakel nog 't vreemdste. De vrouw die ergens in de wijdheid van de Canadese vlakte in 'n houten huis op een stille Zondagmiddag deze brief is begonnen, kent mij net zomin als ik haar. Maar een velletje papier met een mijmerij van Saskia bedrukt is de oceaan overgestoken en ginds dat kleine stukje Holland binnengefladderd en toen moest deze onbeken de Lena mij toch werke lijk eens een paar regel tjes schrijven. Zij zijn uitgegroeid tot zes kant jes, en ik vergeet alle dure huishoudelijke plichten van de Zaterdag morgen bij het luisteren naar haar eenvoudige, rustige stem. O, nee, het wordt geen heldinnenepos, stel u ge rust. Zij vertelt van heel nuchtere, alledaagse din gen. Zij breekt geen ijzer met handen en solliciteert niet naar een standbeeld. Zij is alleen maar, prach tig en vanzelfsprekend, zichzelf: „Het leven van een emigrant is helemaal niet gemakkelijk en ik had het veel mooier in Holland. maar daar vraagt dikwijls het leven niet naar. Terwille van de toekomst van mijn man en mijn twee kleine grauw, oud, houten geval, maar van binnen niét zo slecht en vrij handig ge bouwd". Een keukenka mer en twee slaapkamers en zowaar nóg een lege ruimte waar je misschien een „mooie" kamer van kunt maken. Boven een verzameling kamertjes en hokjes die het aankijken niet waard zijn, volkomen onbewoonbaar en krioe lend van de ratten en muizenMaar wat doet het er toe, je hebt een dak boven je hoofd, eten en drinken en kleren, 't kan toch veel minder. Een beetje eenzaam, ja, dat is het wel. Vader jongens heb ik er in toe gestemd om naar Canada te emigreren". Dat is dat. En dus heeft zij haar geriefelijk huis verlaten, haar hebben en houden vrijwel geheel verkocht, familie en vrienden en buren en al het vertrouwde vaarwel gezegd, en is op de boot gestapt met wat koffers en twee peuters van twee en een half en anderhalf wat dat zeggen wil be hoeft zij geen enkele moeder te vertellen. En toen zij eindelijk de loopplank afliep 'in dat wildvreemde land stond er niemand op de kade te wuiven. Och, dat is ook weer niet iets om grijze haren van te krijgen, er staat daar tenslotte ergens in de verlatenheid een huis te wachten, is dat niet 'n ding om geweldig dank. baar voor te zijn? En dan stapt zij einde lijk, warm en verreisd met twee doodmoede jochies uit de car van buurman, die hen is ko men ophalen, en kijkt op naar haar huis. „Een werkt bij een boer die drie km ver weg woont, en is dus de hele dag van huis. Naar de naaste buur is het een kwartier lo pen: dat betekent voor Moeder een lange, eenza me dag met alleen het gesnap van de kinderen en veel, ach al te veel gedachten aan Nederland. De enige afwisseling brengt de kerkgang, maar dat is ook lang niet alle Zondagen het geval, want de kerk staat een kleine veertig km, ver en een car zijn de jonge emi granten nog niet rijk. Maar er zijn altijd toch weer goede mensen op de wereld. Vlak bij de kerk woont een ondernemende vrijgezel, óók een emi grant, en die haalt zijn landslui araag even op, als de vmj niet dl te on berijdbaar is. Een ritje van een honderdvijftig kilometer om een paar buren naar de kerk te brengen kom, dat mag toch geen naam hebben Wat» moet de emigran ten-dominee dan wel niet verzetten, die heeft nog twee van zulke gemeen ten te verzorgen, en die liggen elk maar een vijf en veertig km. verderop Wie draait nu zijn hand om voor vijf en veertig km in Canada? Och ja, er zijn natuurlijk wel eens moeilijkheden waar je in het begin raar tegenaan kijkt, maar kla gen, nee, dat mag je als emigranten-huismoeder stellig niet. Leveranciers heb je hier natuurlijk niet om 't hoekje van de deur; alleen de bakker komt twee keer per week met verpakt brood, dat blijft lang vers. De aardappels zijn eetbaar, wat wil je nog meer? In de zomermaanden weck je voor het vaderland weg, honderdvijftig liter groente en vruchten, daar kun je wel een winter op leven. Vlees is schrikbcu rend duur. maar laat een aardige boer op Kerstmis nu een varkentje cadeau doen, na tien vleesloze maanden echt heerlijk om dan weer eens lek kere jus te hebben. De kruidenierswaren, ja, dat is wel n lastig punt. De boer brengt ze mee, tweemaal per maand, dat is dus uitkijken, om niets op het lijstje te vergeten, want je kunt niet even naar 't hoekje wippen voor een pak havermout of een pond zout. En voor kleren moet je helemaal naar de stad, in de voor historische Ford van die aardige buurman, een on derneming, die een hele dag vergtMaar nu heb ben de jongens allebei weer fijne schoentjes en stevige kleren, voorlopig is het winkelen niet meer nodig. Wij zullen demoraal maar niet openlijk neerschrij ven. Alleen heb ik de ge hele dag lopen denken: Waarom helpen wij zo'n dappere emigrante niet een beetje? Alleen of in vereniging met lange brieven, met kranten knipsels en patroontjes en wat een eenzame vrouw nog meer opbeurt? SASKIA. GEVONDEN' VOORWERPEN. De Commissaris van Politie te Vlissingen maakt bekend, dat aan zijn bureau als gevonden zijn gedeponeerd: Wit wollen want, wit kinderwantje, kinderportemon- naie, lipssleutel .broekriem, grijs kinder wantje. blik met groente, grijze heren hoed. gele sjaal, grijs kinderpetje, poppen- wagentje. blauw Jasje, herenrtjwiel, siga retten aansteker. Inlichtingen zijn aan het politiebureau te bekomen betreffende de adressen van hen. die de navolgende voorwerpen heb ben gevonden en aan huis in bewaring hebben genomen: Rode want, twee bank biljetten, zwart hondje, bal, groene kin- derwant. grijze hoofddoek, padvinders- fluit. rozenkrans, glacé herenhandschoen, autoped, rood-groen gebloktje sjaal, beige kmderwant. bril. zwarte ceintuur. 1 paar bruine lederen handschoenen, wiel dop van kinderwagen, bruine sjaal, zil veren kettinkje, kinderportemonnaie, 2 leesboeken, l paar grijze dameshandschoe nen, hangertje, blauwe kindermuts, drie- wielig kinderfietsje, herenzakdoek, zwarte vulpen, wit hondje, zwarte kinderporte monnaie. Westkapelle „OEFENING KWEEKT KUNST". De Muziekvereniging „Oefening Kweekt Kunst" te Westkapelle hield op 10 Maart haar algemene voorjaarsvergadering. Besloten werd deel te nemen aan het festival te Domburg. De heer J. Roelse Kz.. die periodiek aftrad als bestuurslid, stelde zich wegens gevorderde leeftijd niet herkiesbaar. De voorzitter bracht hem in hartelijke woor den dank voor het vele, dat hij voor de vereniging deed. Hij was sedert de op richting 41 jaar geleden, aan de vereni ging verbonden, eerst als werkend lid, daarna 25 jaar lang als secretaris-penning meester. De vergadering benoemde hem tot erelid en koos in zijn plaats de heer W. J. K. Dleleman. De heren P. de Vos en JV Adrlaanse werden als bestuurslid herkozen. Domburg FILMAVOND Z.V.U. Voor de afdeling Domburg van de ZVU werd de film „liet vogeleiland" vertoond! De heer de Waard, die bij de opname de leiding heeft gehad, gaf een uitvoerige toelichting. De film is op het westelijk gedeelte van het eilend Roozenburg: de Beer, opgeno men. Tijdens de oorlog werd dit prachtige gebied door bunkerbouw met ondergang bedreigd, maar deze obstakels zijn bijna allemaal weer op geruimd of met zand bedekt, zodat de vogelstand nu weer volkomen normaal is. Een aanwinst uit die tijd is de Kievietspias. Nadat eerst het leven van een velduil op Texel werd ver toond. liet de rolprent het leven van de verscheidene vogelsoorten op de Beer zien. Van sommige vogels liggen dc nesten soms nog geen meter uit elkaar. Tot slot toonde de rolprent het dagelijkse leven van een Walcheren.se familie, die zich op Rozenburg heeft gevestigd. Omdat lopen door de trappenhuizen en gangen van de beursgebouwen een uiterst vermoeiende bezigheid is, zou men zich kunnen bedienen van de „teleflex-luchttransportbaan", die speciaal ontworpen werd voor semi- lichttransport. Standaardisatie van onderdelen maken het mogelijk dit apparaat in alle mogelijke lengten te leveren. De montage is volgens de uitvinders doorgaans trjdens het werk in bedrijven uit te voeren. De bakken lopen langs een „carrier"-rail en wor den voortgetrokken door een bijzon dere kabel met een soepele stalen kern. waaromheen dikkere staaldraad spiraalvormig is gewonden. Aldus ont staat een doorlopende aandrijving met behulp van een wormwiel. Deze kabel loopt door een aan een kant gespleten buis, door welke spleet de aandrijvingsmogelijkheid der bakken wordt verkregen. De buis voorkomt uitzakken aan de kabel. Over een baan van 130 meter lengte kan vol gens de constructeur met bakken, die 12 decimter uit elkaar liggen, 3.5 ton, met een motor van 1 p.k. vermogen, worden vervoerd. Zo zwevend door het Jaarbeursge bouw zal men in verschillende afde lingen de nieuwste snufjes op aller lei gebied bewonderen. En waar men niet vervoerd kan komen, is heus ook nog genoeg te zien. Gapinge JAARVERGADERING CHR. SCHOOLVERENIGING. De Chr. Schoolvereniging te Gapin ge kwam in jaarvergadering bijeen onder voorzitterschap van de heer M. Arendse. Uit de verslagen sprak een opgewekt verenigingsleven. Over 1949 heeft men echter een nadelig saldo. De penningmeester achtte contributie verhoging wenselijk. De secretaris herinnerde er aan. dat het schoolge bouw verbeterde door aanleg van sa nitair en dat de schoolreis naar Bra bant vorig zomer een groot succes werd. Dit jaar zal men trachten ook iets voor de jongste leerlingen te doen. Woorden van dank en waardering werden gericht tot het personeel. De nieuwe speelplaats zal waar schijnlijk dit jaar nog gereedkomen. Tot voorzitter werd herkozen de heer M. Arendse en in de plaats van de heer C. Langebeeke, die naar de N.Q. P. vertrekt, werd gekozen de heer G. de Vos. De heer Langebeeke. die de functie van secretaris heeft bekleed, werd dank gezegd voor hetgeen hij gedurende 16 jaar voor de vereniging heeft gedaan. Zoutelande De kiezerslijst van da gemeente Zou- telande vermeldt de namen van 555 kie- zeds. Serooskerke Geslaagd voor civiel Ingenieur A. R. Schilt, Serooskerke. Politierechter Middelburg VERZET TEGEN DE POLITIE. De Politierechter te Middelburg behan delde de volgende zaken: C. M. Th. v. d. V., te Amsterdam, had in November 1949 te Middelburg, uit de woning van L. Tisserand te Middelburg, waar zij enige weken kost en Inwoning had genoten, een herencostuum wegge nomen. 14 dagen gev.straf. A. B... wederopbouwkamp te Souburg, had zich te Middelburg verzet tegen de politie, f 30.of 15 dagen hecht. Th. P. N., wederopbouwkamp te Sou burg. die zich eveneens had verzet tegen de politie te Middelburg, werd veroordeeld tot 14 dagen gev.straf. F. A.. te Nieuwdorp, had in de zomer van 1949 te Nw. en St. Joosland uit een werkkeet een horloge weggenomen. 3 w. gev.straf. M. S., te Vlissingen. had zich in uni form van de Kon. Marine op de openbare weg bevonden, terwijl hij niet tot de Ma rine behoorde, t 20.— of 10 dagen. C. M. v. d. V., te Vlissingen. had een hoeveelheid afbraakhout weggenomen, toebehorende aan L. B. f 10.of 5 d. A. C. v. L.. te Middelburg, had op 7 Jan. 1950 J. Sch. mishandeld, f 20.of 1 Od. W. V.. te Souburg, had een portefeuille, inhoudende onder meer f 25.weggeno men. 1 maand gev.straf voorw proeftijd 2 jaar, met onder toezlchtstelling Reclas- seringsvereniging. P. J. A. V., te Middelburg, zag ln de late avond van 11 Jan. 1950 op de Vlas- markt te Middelburg een verlicht gebouw en meende dat dit een café was. Toen hij door de eigenaar buiten de deur werd gezet, uitte hij zijn teleurstelling door het stukslaan van een ruit. f 25.— of 10 d. J. H„ te Vlissingen, had zich op 29 Jan. 1950 verzet tegen de politie, f 40.— of 20 d. W. V„ te Middelburg, had lood wegge nomen, toebehorende aan de Kon. Mij. „de Schelde", i 40.of 20 dagen. M. v. W.. te Middelburg, die dit lood van verdachte had gekocht, werd veroor deeld tot t weken gevxtraf wegens heling. LEZERS SCHRIJVEN... BIJBEL IN DE HOTELKAMER. Het is misschien niet aan iedereen be kend. dat de mogelijkheid voor hotel- en pensionhouders bestaat om gratis Bijbels te verkrijgen, teneinde die op de gasten kamers te leggen. Deze actie gaat uit van de Gideonsver- eniging en voor Zeeland betreft zijn deze Bijbels aan te vragen bii M. C. Jellema, hoofd Chr. school. Domburg. Hotel- en pensionhouders zijn niet ver antwoordelijk voor vervreemding of ver missing der Bijbels. Domburg. M. C. J. LICHTENDE ZEE. Wist U dat de zee in dit koude seizoen ook kan „lichten"? (fluoresceren).Ik dacht dat dit alleen na warme dagen het geval was. maar 10 Maart des avonds was het duidelijk te zien op het badstrand. Ik moest me natuurlijk van dichtbij er nog eens van overtuigen, maar 't was inder daad zo, nog geen 10 meter van de water lijn af. I5 dit nu iets bijzonders of hebt U het al meer meegemaakt? En wat is er dan eigenlijk de oorzaak van? Vlissingen. J. F. STIELTJES. Noot van de redactie. Wij maakten het nog niet mee!

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 4