Negentig millioen Pond voor Sowjetspionnen JIMMY BROWN, sportheld no. 1 Werd Fuchs door Moskou verraden LETTY'S moeilijke KEUZE HET ONTWAKEND VOORJAAR De eerste week van Maart Sowjet- verkiezingen v MAANDAG 13 MAART 1950 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 Drieling geboren op drie achtereenvolgende dagen. 10 Maart (A. P.). De 36-jarige mevr. Leslie Hardie heeft op drie achtereenvolgende dagen 't leven geschonken aan een kind, hetgeen volgens de dokter, voorzover hem bekend, enig is in de medische geschiedenis. Het eerste kind, een jongen van vier en een half pond, werd op Dinsdag geboren; het tweede, een meisje van vijf en een half pond kwam Woensdag, en het derde, een meisje van zes en een half pond, Donderdag. Met de drieling mee, telt het gezin nu tien kinderen. Paasboodschap van Prinses Wilhelmi na. Binnen enkele dagen zal onder de titel „De Grote Onbekende" een Paasboodschap van H. K. H. Prinses Wilhelmina in de boekhandel verkrijgbaar zijn. Het ge- Schrift verschijnt in een omvang van 16 pagina's. Voor het eerst richt Prinses Wilhelmina zich op deze wijze tot het Nederlandse volk. Beloning voor Zweedse redders. De eigenaar van het Nederlandse s.s „Berkel", dat kort geleden bij Soe- derham aan de Noordzweedse kust aan de grond liep, heeft aan de Zweedse loodsdienst toestemming gevraagd de loodsen te Lilljungfrun een beloning van duizend kronen te geven voor het redden van de bemanning van de „Berkel", die uit 29 koppen bestond. De loodsdienst heeft geen bezwaar ge maakt. "V Wij brengen hiernaast het tweede artikel van onze Lon. dense correspondent over de jacht op de atoomspionnen. Het bevat wederom belangwekken de onthullingen. jT IEDERE VREEMDELING IS VERDACHT. (Van onze Londense correspondent). De eerste waarschuwing, dat er ergens In Engeland atoomgeheimen uit. lekten, kwam verleden jaar Augustus van Hoover uit New York, drie maanden nadat M 15 een nieuwe zuivering ln alle Britse defensiebranches gehouden had en vele personen ontslagen werden, die Jaren geleden lid van de communistische partij waren geweest. Fuchs was door dat net ge glipt en maakte omstreeks die tyd zelfs promotie, waardoor zijn salaris verhoogd werd tot 18.000 per jaar. Na Hoover's waarschuwing in Augustus plaatste 31 15 echter heel Har. well onder verdenking. Door een eliminatieproces hield men op het laatst twee namen over, die van Fuchs en een ander. Een codenaam in een kleine zakagenda heeft 31 15 definitief op het spoor van Fuchs gebracht. Hoe deze agenda aanvankelijk in handen kwam van de FJ5.L in New York, zal nooit bekend gemaakt worden, zeggen de in Londen aanwezige G-mannen 3Iaar toen de FBI en 31 15 deze in potlood gekrabbelde code- naam zagen, herinnerde men zich opeens, dat dezelfde naam genoemd was in het proces enkele jaren geleden van de andere Britse atoomgeleerde, dr. Alan Nunn 3Iay, die nu een straf van 10 jaar ondergaat wegens atoom, spionnage. M 15 belastte William Skardon, een van zijn bekwaamste mannen, met 't opbouwen van de zaak tegen Fucns. Men werkte onder enorme moeilijkhe den, daar het gevaar bestond, dat wanneer het net dichter zou worden aangetrokken, Fuch's lont zou ruiken en ontsnappen zou voor men vol doende bewijzen tegen hem had. M 15's mannen pleegden daarom een ware stille invasie in Harwell. Ieder een en alles werd bespied. Zij po seerden zelfs als atoomgeleerden en laboratoriumassistenten. De topge- leerden in Harwell hadden geen flauw vermoeden, dat zij dag in dag uit door deze pseudo-geleerden werden gade geslagen. Ook Fuchs vermoedde niets. Na zes maanden had men genoeg gegevens over hem. Een klop op de deur van zijn bungalow te Harwell begin Februari jl„ gaf Fuchs de eer ste aanduiding, dat hij ontdekt was. Toen Skardon zich introduceerde als een officier van M 15. viel hij vrij wel onmiddellijk door de mand. WAAROM STOPTE FUCHS? Omtrent de vraag, waarom Fuchs na Februari 1949 ophield met het uitleveren van inlichtingen aan Rusland, lopen hier tweeërlei treorie- en. In vele Engelse kringen vleit men zich met de idealistische gedachte, dat Fuchs eindelijk berouw had ge kregen over zijn verraad, dat hij tot inzicht gekomen was dat de „British way of life" beter was dan de Rus sische. WÜ zü" meer geneigd de andere, meer realistische theorie aan te ne men. dat Fuchs bang werd en dacht, dat hü onder verdenking stond, hoe wel dit toen nog niet het geval was. Volgens de theorie zou Rusland toen, nadat Fuchs niet meer „leverde", zelf de sleutel tot zijn ontmaskering ver strekt hebben, door de bewuste zak agenda met de daarin gekrabbelde codenaam in handen te spelen van de FBI te New York en hiermee te vens een waarschuwing aan andere spionnen gegeven hebben, dat men niet zou aarzelen ben eveneens te verraden, Indien ook zij zouden op houden met het zenden van inlichtin gen. FUCHS' VERBINDINGEN Betreffende de wijze, waarop Fuchs' inlichtingen, na aan zijn tussencon- tacten te zijn gegeven, naar Rusland werden doorgezonden, vermijdt de Engelse pers angstvallig de woorden „Russische ambassade". Men schrijft er omheen, zoals „hoe kreeg men de bomgeheimen naar Moskou?" Waar schijnlijk in code. misschien direct door een radiozender. Gecodeerde vra gen van Russische geleerden werden vermoedelijk eveneens per radio aan Fuchs doorgegeven. Het direct be schuldigen van de Russische ambas sade te Londen wordt hier door de pers vermeden, daar dit diplomatieke verwikkelingen zou kunnen veroor zaken. De enige toespeling, die de Engelse pers in deze richting maakt is de opmerking, dat de Russische ambassade te Londen een staf van 250 personen heeft, terwijl de Britse ambassade te Moskou slechts uit 50 personen bestaat En, ter verdere vergelijking, dat de Russische ambassade te Cairo een staf van 300 personen heeft, terwijl Egyp te slechts 12 man ambassade-staf te Moskou heeft. (De Russische ambas sade in Den Haag is. wat de per soneelssterkte aangaat een der groot ste in ons land. Nederland heeft in Moskou 5 diplomatieke ambtenaren en 5 hulpkrachten, Red.). GELD IN OVERVLOED Wat de financiën betreft, schat men, dat de Russische geheime dienst per jaar dertig maal zoveel kost als de gehele Britse geheime dienst, die drie millioen sterling (dertig millioen gul den) per jaar kost. Wat de Britse geheime dienst aan gaat verdwijnt de helft van deze drie millioen naar de branche SIS (Secret Intelligence Service), die alle Britse spionnagediensten ter wereld contro leert. Een onderdeel hiervan is de externe branche M 16, die in dienst staat van het Foreign Office. De rest van de drie millioen gaat naar M 15, de interne anti-spionnagedienst. Het hoofd daarvan, sir Percy Sillitoe, is slechts verantwoordelijk aan de mi nister-president. te Downing Street 10. M 15 heeft niet de bevoegdheid tot arrestatie, zoals de FBI in Ame rika, maar moet daartoe de Special Branch van Scotland Yard inroepen. Van elke als communist bekend staan de persoon is er een dossier in M 15. Sinds het proces-Fuchs heerst er in Engeland verdubbelde waakzaamheid en niet geringe ongerustheid omtrent de politieke betrouwbaarheid van 't grote aantal vreemdelingen, dat se dert de oorlog de Britse nationaliteit heeft, verkregen. Het zijn er ruim 50.000. (Nadruk verboden). Veevoederdistributie moet gehandhaafd blijven. (Van onze Haagse redacteur). De commissie voor kleine-boerenvraag- stukken uit de Stichting voor de Land bouw heeft zich bezig gehouden met de bestudering van het vraagstuk van de veevoederdistributie. Zii kwam daarbij tot de conclusie, dat vooral in het belang van de kleine bedrijven de veevoeder- distributie moet worden gehandhaafd, doch zij achtte het tevens noodzakelijk, dat er in deze distributie verschillende verbeteringen worden aangebracht. Een verlaging van de veevoedernormen en een verhoging van de prijzen der in gevoerde veevoeders achtte de commissie funest voor de vele kleine bedrijven, die. ook bij een intensief gebruik van hun grond, toch nog aanzienlijke hoeveelhe den veevoeder moeten aankopen. Boven dien zo oordeelde de commissie kan het in sterke mate gebi-uiken van de veevoederdistributie met het doel de voederproductie in eigen land te stimu leren tot gevolg hebben, dat de veevoe derdistributie dan spoedig onhoudbaar wordt. De pachtregeling 1945. Aan het verslag der vaste commis sie voor de landbouw uit de Tweede Kamer over het wetsontwerp „Ver lenging van de voorlopige handha ving en wijziging van de pachtrege ling 1945, zomede wijziging van het pachtbesluit" is het volgende ont leend: De commisie betreurt het, dat niet eerder tot indiening van het ontwerp is overgegaan. Een der leden zou de thans gebo den gelegenheid gaarne zien aange grepen om te komen tot een betere regeling van de schadevergoeding bij onteigening. De andere leden der commissie zi;n eveneens van mening dat aan de hui dige pachtregeling verschillende ge breken kleven. De commissie zal het zeer op prijs stellen, indien de minis ter ten aanzien van de indiening van een ontwerp voor een nieuwe pacht wet een zo groot mogelijke spoed wil betrachten. PEOlLLETONj door MARY BURCHELL 57 Ze verstaat de kunst, de bedoeling 'n kleinigheid te veranderen. Maar ik hoop, dat ze je ten minste verteld heeft, hoe het kwam, dat we eerst naar de balzaal terugkeerden, toen cr niet meer gedanst werd. „Ja", antwoordde Letty wat koel tjes. „Ze vertelde, dat jelui beiden nogalnu ja, in gedachten waart en de tijd glad had vergeten". „Vergeten, wel alle d....!" riep Alec heftig uit. „Ik had niets ver geten. Ik hield die klok daar goed in 't oog", hij wees ongeduldig op 't klokje vóór hem „maar op onver klaarbare manier was ze die avond tien minuten achter gaan lopen. Ik wist, dat het bal niet zou eindigen voor twaalven en rekende er op, tij dig terug te zijn voor de laatste dans. Zelfs -nu weet ik nog niet wat met het ding is gebeurd, want het liep te voren altijd gelijk en doet het nu ook weer. Ik was echter zo dom geweest, de auto bij 't parkeren niet te sluiten en het enige wat ik kan denken is, dat een van de dorpskinderen met de wijzers heeft geknoeid". Wat dat heus het enige wat hij kon bedenken? vroeg Letty zich af. Of koesterde hij dezelfde boze argwaan, die haar onmiddellijk had bekropen: dat het Gabrielle was geweest, die de klok had weten te verzetten? Intussen, wat er ook was gebeurd, Alec was zo geheel onschuldig als ze zich nooit had voorgesteld en Letty beefde plotseling toen ze overdacht wat dit betekende. Hij had haar niet willens en wetens veronachtzaamd. Hij had haar niet achteloos de belediging aangedaan, haar in gezelschap van een andere vrouw te vergeten. Slechts bij onge luk of door toedoen van Gabrielle had hij lomp en onverschillig ge schenen. Uiteraard zou een nauwgezet man 't geval reeds lang hebben opgehelderd, Maar was dit verzuim zo moeilijk te vergeven, nu hij onschuldig bleek aan een vrij wat ernstiger feit? „O, Alec", zei ze impulsief. „Het spyt me zoik dacht zo slecht over je. Maar ik meende... ik meende...". „Goede hemel! Heb je je verbeeld, dat ik de dans werkelijk vergeten was?" Letty knikte en voegde er, even ze nuwachtig lachend bij: „Of misschien nog erger". „Wat bedoel je?" „Och.... ik dacht, dat je je het misschien herinnerde, terwijl je met Gabrielle uit was, maar vond, dat het er weinig op aan kwam". „Er niet op aan kwam, of ik jou in de steek liet?" „Ja". „Maar Letty!.... Na de manier, waarop we vroeger op de avond met elkaar hadden gesproken!" Ze zweeg. „Dacht je niet dat ditin elk geval veel betekende?" „Ik.... ik wist niet wat te denken, Iedereen zegt wel eens vreemde din gen op een bal, nietwaar?" „Op het balkon zei ik geen vreem de dingen tegen je", verklaarde Alec nogal somber. „Ik dacht, dat je dèt wel wist". Letty vroeg zich een tikje veront waardigd af, hoe verondersteld kon worden dat zij iets van die aard wist, het later gebeurde in aanmerking ge nomen. Met haar zachte, koele stem zeide ze dus: „Nu, na dat voorval met die laatste dans „Maar ik heb je toch uitgelegd, wat er gebeurd is met die ellendige laat ste dans, Letty". „Zeker, zeker, ik weet het nu en al les is in orde tob er dus niet lan ger over, Alec. Ik wilde alleen maar zeggen.... welnu, dat ik toen niet wist, wat er van te denken". „Een Gabrielle zorgde wel, dat je verkeerd dacht", merkte hij fijntjes op. „In elk geval deed ze niet veel om de situatie op te helderen", gaf Letty een tikje droog toe. Maar ja.... tot- nutoe deed jij 't evenmin, Alec. „Dat weet ik en het spijt me buiten gewoon, lieve kind". Alec stak zijn hand uit en hield de hare een ogenblik vast omvat. „Dit ellendige misverstand zou nooit hebben voortgeduurd als ik niet naar stad had gemoeten voor ik jou alles kon uitleggen". „Je bedoelt, toen je Gabrielle mee nam om je stuk te zien?" Ondanks al haar pogingen tot het tegendeel kon ze haar stem niet beletten, wat koel te klinken en hij keek haar dan ook scherp aan. „Kon het je schelen, dat ik Gabriel le meenam?" „Natuurlijk niet", zei Letty vlug, maar niet naar waarheid. „Waarom zou het me ook kunnen schelen?" voegde ze er bij op een toon, die ze zelf als nodeloos scherp voelde. Hfj scheen dat ook te vinden, want eensklaps gaf hij breedvoerig uitleg. (Wordt vervolgd). Prinses Josephine Charlotte, de 21-jarige dochter van Koning Leopold, is Vrijdagavond per vliegtuig in Brussel aangekomen om haar stem uit te brengen by de volksraadpleging. Een enthousiaste menigte had zich bjj het vliegveld verzameld om de prinses te begroeten. 3Ien droeg span doeken en plakkaten, waarop veel zeggende leuzen waren aangebracht. Ieder jaar opnieuw ontwaakt het leven uit de \erstarrende winter slaap en ieder jaaf opnieuw klimt de spanning der verwachting tegen de intrede van de maand 3Iaart. Het mag enkele dagen vroeger of later zijn en abnormale omstandigheden kunnen het sein tot opstaan zelfs met enkele weken vertragen, maar als men 1 3Iaart stelt als de kritieke dag, slaat men de plank nooit ver mis. Zo trekt Zwerfmans de eerste week van Maart graag naar Oranjezon om zo mogelijk getuige te zijn van de schuchtere bloei-pogingen der pri mula's op cle warme, béschutte plek jes langs de bosrand. Wantope nen de sleutelbloemen hun kelken, dan is er meer te zien. Dit jaar was 4 Maart de uitver koren datum, een dag, die vrij triest begon, maar meer gaf, dan van hem werd verwacht. DE ZON. Reeds by St. Laurens breekt de zon door en tegelijkertijd klinkt overal boven de akkers het blij ge- tierelier der leeuwerikken, dat mij, zolang ik akkers passeer, blijft ver gezellen. Hier en daar zie ik zo'n spits gekuifd vogeltje over de klui ten lopen, als om te demonstreren: bekijk me maar goed. we zijn er heus weer. Brj Oranjezon hebben de zonne stralen de morgenkilte reeds verjaagd, ze verwarmen de knoesti- ge stronken van het struikgewas met hun mosvegetatie en kolonies van elfenbankjes. Al spoedig dring ik mij tussen braamslingers en priemende takspit- sen - door om naar bloeiende primu la's te speuren. Jammer genoeg kan ik niet meer ontdekken dan enkele knoppen, wat intussen doet hopen, dat er mischien ergens wel een vroe- geling onder zal schuilen. OPEN BLOEMPJE. Telkens een eindje fietsend, dan weer. het struikgewas binnendrin gend, ontdek ik eindelijk één, zegge één open bloempje, maar dat dan ook wijd open staat, zodat ik met één oogopslag kan zien, dat dit een vorm is met een korte stamper en hooggeplaatste meeldraden, want de helmknoppen van de laatste ver sperren de ingang tot de bloemkelk. 't Zyn hommeibloemen, die primu la's met hun diepliggende honing en dus vraag ik me af: zal ik vandaag ook de eerste hommel zien? Weer op der fiets gesprongen ben ik nauwelijks in beweging of daar wakkelt een vlinder voorbij en zet zich een eindweegs verder op een zandig plekje met wijd geopende vleugels. De kleine vos is dus ook weer in actie? PRIMULA'S. Onwillekeurig stijgt nu de span ning, vooral als ik een zijweggetje insla en op de hoek een paar polle tjes primula's bemerk, die zelf meer dan één bloempje dragen. Geen en kel insect is daar echter aanwezig. Ik keer al naar de hoofdweg terug, als ik plotseling iets achter me hoor in het gras en omkijkendde eerste hommelkoningin zie kruipen over de sprietjes. Blijkbaar is de temperatuur nog niet hoog genoeg om haar in staat te stellen tot vliegen; ze schijnt kersvers uit haar winterholletje ge kropen, al snort ze met de vleugels, ze valt telkens terug. Had ik een aardhommel verwacht, tot myn gro te verrassing is het een pracht van een steenhommel, diepzwart met fel oranje-rood. In elk geval de vroeg ste van die soort, die ik ooit aantrof. Voorzichtig neem ik haar tussen duim en wijsvinger, en breng haar naar de bloeiende planten. Ook de verontrusting kan haar niet tot weg vliegen nopen en met een flinke do sis geduld krijg ik haar zover, dat ze een bloem beklimt en naar ho ning gaat zoeken, welk feit ik tracht te vereeuwigen. Eigenlijk is de dag al goed, maar op een andere plaats hoor ik weer een licht geruis in de dorre blade ren en vind er een mierentroep in volle actie. De donkerbruine insec ten blijken hun overwinteringsplaats te hebben in een holle boomstronk, waar het gros van de staat nog als een dichte klomp dooreen krioelt. IN HET DUIN. Langs bloeiende abelen en elzen, langs populieren met minnekozende kauwtjes kom ik in liet duin, dat nog kaal en dor voor me ligt, maai1 waar toch al wilgenkatjes zwellen, duindoorn in hun korrelige knoppen staan; een buizerd kringen draaiend de lichte tekening onder de vlerken vertoont. Overal eksters, opvliegende een den met zo nu en dan een lawaaie rige fazant, maar die kun je er de hele winter vinden. Meer belangstel ling heb ik nu voor een rondzwer vend lieveheersbeestje, met z'n fel glanzende oranje schildjes en voor een vlinder, die weer op een open zandig plekje gaat zonnen. Een dag pauwoog, zo gaaf en mooi als een vlinder maar kan zijn. En nog zijn de verrassingen niet ten einde. Soezend in het zonnetje en peuzelend aan m'n twaalfuurtje, zie ik een kleine schaduw glijden over de blanke opril, die naar een konijnenhol klimt. Opeens weer opmerkzaam volg ik de flitslichtjes, die de vleugels van een vliegend insect iri de lucht wer pen en zie het neerdalen op een laagje dennennaalden. WESPEN. 't Blijkt lastiger dan ik dacht om het dier te vinden en had ik niet de zekerheid gehad goed te hebben ge keken, dan was ik teleurgesteld te ruggekeerd. Maar ik blijf zoeken en dan zie ik tussen de naalden een wes penkoningin omhoog komen en er weer in wegduiken. Dus ook de eer ste wesp vandaag bezig een nest holte te zoeken 't Wordt te veel om allemaal op te noemen. Tientallen proefholletjes van nog geen decimeter diep vertel len van een ongewone en onbeheers te graafwoede der konijntjes. Er zijn weer rugzwemmers in het water, die voortschokken en duiken en talloze sporen in het zand wijzen op een verhoogde levensrhythme onder de dieren. Dat de terugtocht Zwerfmans Het Wereldgebeuren Gisteren zyn in de Sowjet-Unic algemene venciezingen gehouden voor de samenstelling van de uit twee ka mers bestaande Opperste Sowjet, het naionale parlement. Uitgezonderd in de communistische pers bestaat daar voor m West-Europa maar een gerin ge mate van belangstelling. Van een parlementair stelsel zoals wij dat ken nen en dientengevolge van een span- j nende verkiezingsstrijd is natuurlijk geen sprake. Partijen zijn er niet. Vol gens de marxistische leer zijn partijen uitingen van klasse-tegenstellingen en daar per definitie de Sowjet-Ume voor een klasseloze maatschappij doorgaal is partijvorming niet toegestaan. Al leen openbare organisaties hebben het recht candidaten te stellen. Zo is bij voorbeeld op een vergadering van Moskou s toneelgezelschap een actrice tot candidaat gekozen en ook verder worden er op de lijst geleerden, ope- ra-artisten, mijnwerkers, onderwijzers enz. aangetroffen, afkomstig uit Rus land, Oekraine, Georgië, Armenië en alle andere naties, die tezamen de Sov jet-Unie vormen. Er werden trouwens ook bijeenkomsten georganiseerd, waarop de kiezers met de candidaten kunnen kennismaken. Tijdens de spreekbeurten bepaalden de candida ten zich veelal tot 't zingen van de lof van 't Sovjet-vaderland. De ge bruikelijke verkiezingsrede van Sta lin werd verwacht aan de vooravond van de verkiezingsdag. De opperste Sovjet is niet voortdu rend in zitting bijeen. Zij vergadert slechts enkele malen per jaar en be handelt dan begrotingsontwerpen, het vijf-jarenplan en andere belangrijke economische onderwerpen. De buiten landse politiek komt nooit ter sprake. De beslissingen op dit terrein worden aan elke discussie onttrokken. Overi gens kan moeilijk gesproken worden van debatten. Alle besluiten worden in de regel eenstemmig genomen zon der voorafgaande critiek. De verkiezingen waren de derde in een periode van veertien jaar. De vorige werden gehouden in 1937 en 1946. In dat laatste jaar stemde ruim 95% van 't electoraat. Ook thans was de nationale wederopbouw het kernpunt van de verkiezingsleuzen, stemmen opmaarschalk Stalin of de an dere vooraanstaande candidaten wordt beschouwd als een votum van vertrouwen in de communistische par tij. Stalin zelf heeft eens verklaard, dat op de verkiezingsdag de partij „.terecht staat" en dat de uitslag het „vonnis" door het volk betekent. Er is niet eens een Gallup-onder- zoek voor nodig om te kunnen voor spellen hoe ook dit keer het vonnis zal luiden. Afschaffing van het statistiekrecht. Bij de Tweede Kamer is ingediend een wetsontwerp tot intrekking van de wet op het statistiekrecht en tot vervanging van de statistiekwet. Aan de memorie van toelichting van de minister van financiën is het volgende ontleend: De opbrengst van het statistiekrecht is gering in verhouding tot de opbrengst van de gedurende de laatste jaren aan merkelijk verhoogde invoerrechten. De miinster is daarom van mening, dat er geen overwegende bezwaren bestaan te gen de afschaffing van de heffing van het statistiekrecht. Enige bepalingen, welke thans voorko men in de wet op het statistiekrecht en die ook na intrekking van deze wet niet kunnen worden gemist, omdat zij van belang zijn voor het verkrijgen van juiste gegevens voor de samenstelling van de handelsstatistiek, worden opgenomen.'" Met het oog hierop wordt wenselijk ge acht de statistiekwet te vervangen door een nieuwe wet. de statistiewet 1950. Nederlandse duikboot naar de Poolcirkel. De Nederlandse duikboot „De Dol fijn" wordt gereed gemaakt voor een zesweekse oefenreis. Deze oefenreis. die Maandag a.s. begint, heeft ten doel het materieel en het uithoudingsvermogen van de be manning in koude streken te beproe ven. De tocht gaai jn Noordelijke richting, de Noordpoolcirkel tege moet. Een vaste route is niet opgesteld. Men weet ook nog niet, hoe Noorde lijk men zal kunnen komen. De ijs- grens, waaraan men is gebonden, wordt immers juist in deze "tijd door afdrijvende ijsbergen langzaam naar het Zuiden opgeschoven. niéts, maar dan ook niets bijzonders brengt valt hem nauwelijks op. Die eerste week van Maart, dat staat vast, is het poortje, waardoor je in de verte het schone park van de Lente kunt zien liggen. Hij is van daag dat poortje doorgegaan Barend Zwerfmans. 26. Wanneer die vrijer met' dat rare petje op zijn pistool in de lucht steekt en schiet, dacht Jimmy, dan ga ik er vandoor zo hard als ik kan. En lang behoefde hij op dit ogenblik niet te wachten, want meneer Pieperda stelde zich voor de deelnemers op in een krijgshaftige houding, zette een toeter aan zijn mond en riep luidkeels: „Mijne heren, de Elf stedentocht gaat beginnen. Leve de Koningin leve Friesland en de Friezen, een goeie reis!" „Pengngngü!" sprak de startpistool en het volgende ogenblik stoven de deelnemers aan de wedstrijd weg.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 3