Overrompelende verkiezingsactie van de Britse partijen Zeeuwse Almanak HET LAATSTE DOODVONNIS OP DE MIDDELBURGSE MARKT HET „KLEINE BOEREN VRAAGSTUK Morrison houdt S3 redevoeringen in twee weken VRIJDAG 10 FEBRUARI 1950 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 Conservatieven lopen storm tegen de Liberalen (Van onze correspondent). LONDEN, Feb. Sinds 3 Februari, de dag waarop de Koning .het parlement ontbonden heeft, is de Engelse verkiezingsstrijd in alle felheid aan de gang. De met microfoons uitgeruste en onder leuzen bedolven auto's van bijna tweeduizend candidaten rijden Slagelijks door steden en dorpen om de kiezers over te halen op hun bepaalde party te stemmen. Het woord „vrijheid" ontbreekt in geen enkele leuze. De Conservatieven (625 candidaten) beloven bevrijding van alle socialistische controles. De Socialisten (617 cand.) garanderen 's lands bevrijding van de nog res terende conservatieve monopolies en kartels, terwijl de Liberalen (500 cand.) nog dapper hun stokpaardje van vrijhandel tussen alle landen aan de man trachten te brengen. En tenslotte propageren 100 communisti sche candidaten de „bevrijding van het kapitalisme" onder leiding van het Kremlin. Naar verwacht wordt, zullen de Kameraden er nauwelijks in slagen één van de 625 Lagerhuiszetels te bemachtigen. Labour en de Conservatieven, de j beide hoofdpartijen, hebben ware le- j gers van supporters in het veld ge bracht om hun candidaten te steu nen in de campagnes. Straat aan straat wordt het hele land systema tisch „bewerkt". Huis aan huis, drempel aan drempel wordt deze ver kiezing de belangrijkste in Enge- land's geschiedenis door de par tijwerkers en propaganda-agenten uitgevochten. Partijleiders Attlee en Churchill reizen per auto het hele land af om in die steden, waar hun partijen bijzondere steun nodig heb ben, de weifelaars over te halen Avond aan avond spreken zy en honderdtallen andere politici in dorpszalen en stadhuizen, in fabrie ken en op boerenbijeenkomsten. La bour's politieke campagne-leider Herbert Morrison, slaat wat het aan tal spreekbeurten betreft alle re cords. In de twee weken, die nog aan de stemdag voorafgaan, zal hij nog 83 redevoeringen houden door geheel Engeland. THIRD MAN. Inmiddels hebben deze verkiezin gen reeds de bijnaam gekregen van „de slag om de derde man." The Third Man is in dit geval niet de film van die naam, maar de kleine, zeer actieve Liberale Partij, die op de wip zit tussen de beide giganten, Labour en Conservatieven. De Con servatieven zijn zozeer besloten de Liberale stemmen voor zich te'win nen, dat zy sedert enkele dagen op instructie van Churchill hun gehele campagnetactiek veranderd hebben. In plaats van al hun kruit te ver schieten met felle aanvallen op La bour, zijn zij een ware propaganda oorlog begonnen tegen de Liberalen. Nog verrassender was de reactie hierop van de Liberalen, wier dezer dagen gepubliceerde verkiezingsma nifest duidelijk te kennen geeft, dat zij geen samenwerking met de Con servatieven wensen en de idee van* een eventuele Conservatief-Liberale coalitie hardnekkig blijven verwer pen. Nadat Churchill Zaterdag jl." te Leeds deze nieuwe Conservatieve strategie „ter verdelging" der Libe rale candidaten met een donderende rede had ingeluid, kwam enkele uren nadien het krachtige antwoord van Clement Davies, leider der Libera len, dat deze besloten had het aan tal Liberale candidaten van 400 tot 500 te verhogen. Ondanks het besluit van Clement Davies om geen Liberale candidaten terug te trekken uit die districten, die doorgaans een Conservatieve meerderheid hebben en zodoende een splitsing van stemmen te ver oorzaken ten nadele der Conserva tieven blijft Churchill zich con- NYLONS Is een douaneambtenaar, die smok kelwaar opspoort, een verdienstelijk man? Natuurlijk is hij dat. Het kan natuurlijk voorkomen, dat ge u zelf aan een klein smokkelarijtje schuldig maakt en het slachtoffer wordt van des ambtenaars dienstijver. Dan wenst ge de man naar de weerlicht, betaalt met bloedend hart de invoer rechten, die ge gedacht had uit te zullen sparen maar achteraf bewon dert ge de man toch, omdat hij zelfs uw geheimste bergplaats wist op te sporen. Nu zijn de meeste douaneambtena ren getrouwd, of verloofd, of ze heb ben losse of vaste verkering. Het is verbluffend, hoe weinig figuren in dit beroep vrouwenhaters zijn. Welnu: al - deze vrouwen hebben een zwak voor nylons, geen enkele uitgezQnderd. Daardoor komt het, dat me vandaag al die nylons, die, in Hansweert, in de geheime bergplaats van een Tele- graafboot, gevonden werden, maar niet uit het hoofd gaan. Al die hon derden paren nylons hebben de doua niers plichtsgetrouw ingeleverd bij hun superieuren. Terwijl hun vrou wen, verloofden en losvaste meisjes dagelijks de lof der nylons zingen Als ik wetgever was, zou ik voor schrijven, dat douanemannen, die smokkelwaar vinden, er ook wel eens eCTT/ straatje van mogen hebben. Wat nylons, en vroeger wat roker tjes, toen de tabaksdistributie-er nog was. Maar nu de deviezen de voornaam ste smokkelwaar zijn, hoe zou het daar mee moeten gaan? Toch: wat zouden ze in tel geweest zVn> de douaniers, als ze daar alle maal hun levensgezellinnen met een paartje nylons hadden verrast! HERBERT MORRISON. ...toespraken en toespraken. centreren op het overhalen van Li berale stemmen. Meedogenloos rich ten de Conservatieven nu hun vuur op het Liberale Manifest en op Cle ment Davies, de Liberale partijlei der. Churchill's plotselinge nieuwe strategie „ter verdelging der Libe rale candidaten", is gebaseerd op zyn berekening, dat indien hij 75 van de Liberale stemmen voor zich zou kunnen winnen, dit zijn Conser vatieven de overwinning zou geven. Vandaar zijn verklaring te Leeds die de richtlijn heeft aangegeven voor de campagnes van alle Conser vatieve candidaten dat „elke stem die op een Liberale candldaat wordt uitgebracht een verloren stem is." ,,Ik heb geprobeerd", zo bulderde Churchill te Leeds, „op vriendelijke wijze samenwerking te verkregen met de Liberale Partij, maar deze heeft mijn voorstel spottend afgewe zen. Nu moeten ze het zelf maar weten." Met andere woorden: de Conservatieven hebben hun plan tot coördinering van Conservatieve en Liberale candidaten moeten op geven, maar zij zijn tegelijkertijd uit alle macht begonnen met hun po gingen om de Liberale candidaten dan maar kwaadschiks te torpede ren. De gehele Conservatieve propa gandamachine is thans gericht tegen de Liberale Partij. Het Liberale Ma nifest wordt figuurlijk aan flarden gescheurd en als achterlijk en vol komen kansloos betiteld, in de hoop het vertrouwen der Liberale kiezers in hun eigen candidaten te schok ken en daarmee naar de Conserva tieven over te halen. Zo men vóór Churchill's rede te Leeds de Con servatieve strategie kon betitelen als een afbraak van Labour, is zij thans verworden tot een zorgvuldig ver spreiden van „defaitisme" onder de Liberalen. Deze nieuwe strategie van Chur chill is kennelijk gebaseerd op de verkiezingscijfers van 1945. Van de 25 millioen in totaal uitgebrachte stemmen was de verdeling als volgt: Labour 12 millioen, de Conservatie ven 9 millioen en de Liberalen twee en een kwart millioen, waaruit blijkt dat deze laatsten de schaal inder daad naar de Conservatieven zou den kunnen doen overslaan. Inmiddels heeft Churchill's mas sale aanval op de Liberalen die door vele Conservatieven angstval lig wordt afgekeurd een formi dabele knots in handen gegeven van de Labourieiders. Evenzeer als het in Churchill's voordeel ligt de Libe rale candidaten te torpederen, is het nu Labour's voordeel geworden aan de Liberalen morele steun te verschaffen, zodat deze zich niet door de Conservatieven uit 't strijd perk zullen laten slaan. M.a.w. La bour speelt nu een spel van „ver deel en heers" en tracht kost wat kost de Liberale candidaten aan te wakkeiren tot een felle stryd tegen de Conservatieven! Enkele uren na Churchill's aanvalsrede tegen de Li beralen greep een eminente Labour- spreker deze gelegenheid met beide handen aan. Het was niemand min der dan de Procureur-Generaal, Sir Hartley Shawcross (Labour), die in een hartelyke rede zyn bewondering uitsprak voor de wyze, waarop de Liberalen hun principes verdedig den en voor de grote diensten, die de Liberalen het land in het verle den hadden bewezen. Op diplomatie ke wyze stak hy de Liberalen een riem ond'.<c het hart door zyn afkeu ring uit te spreken over de „schaam teloze wyze" waarop de Conserva tieven hun kleine party trachten uit te roeien. Hy eindigde met een op roep aan alle Liberalen om voor hun eigen principes en partij te bly- ven vechten! (Nadruk verboden). Te. Dordrecht wordt een electrische centrale gebouwd met een capaciteit van 100.000 kw. Voor deze nieuwe centrale, die voor geheel Zuid-Holland van belang is, is een terrein van 14 ha. gevonden. Er zal een insteekhaven worden aangelegd, waar kleine. Zeeschepen uit Engeland en Polen kolen kunnen lossen. Voor het gehele complex moeten 1300 betonnen heipalen worden geslsagen. Men hoopt in 1950 de eerste machine van 50.000 kw. In gebruik te kunnen stellen. Werd 100 jaar geleden voltrokken De 11e Februari 1850 werd het laatste «doodvonnis op de Middelburgse Markt voltrokken. Wel was nadien de doodstraf in Nederland nog niet af geschaft en zou het mogeiyk zyn geweest, dat ook na 1850 nog doodvonnis sen ten uitvoer werden gelegd, maar de koning maakte regelmatig van zyn gratierecht gebruikt, zodat Zeeland geen openbare executies meer kende. De laatste man, die te Middelburg i zijn bende leeft na anderhalve eeuw 't schavot besteeg was Jean Baptiste nog altijd in de volksverhalen voort, de Loeil, die in de volksmond werd ge- i Na die tijd werden de lijken der ge noemd Jean van Lillo. Hij was heel- vonnisden begraven op het hoge hol meester in Koewacht en kon het blijk- werk achter het tegenwoordige zie- baar slecht vinden met zyn vrouw Fe- kenhuis en daar heeft dus ook Jean licita van Peteghem Baptiste de Loeil zyn laatste rust- Uit de tenlastelegging in de tegen plaats gevonden, hem ingestelde rechtzaak blijkt dat I .vm Tires hij zyn vrouw steeds mishandelde en aauwu!. nt,s a haar soms het nodige voedsel onthield. I Wij zouden nog zeven namen kun- Tenslotte legde hy haar op de zolder nen noemen van misdadigers en mis- van zijn huis aan een ketting. Nauwe- dadigsters, die tussen 1802 en 1850 lyks gekleed, vol ongedierte en hon- op het schavot te Middelburg het l'e- gerlijdend lag zij acht maanden op de ven lieten. Maar we noemen er slechts zolder totdat ze stierf. i één, omdat 't een vrouw betreft. Sa- Toen dit huwelijksdrama bekendj ra Geldof, die in de Winterstraat te werd, was de verontwaardiging in j Middelburg woonde, had op 26 Maart yy AFVLOEIING OVERTOLLIGE WERKKRACHTEN. (Van onze Haagse redacteur) De sterke aanwas van de bevolking van Nederland plaatst het kleine boerenbedryf voor grote moeilykheden. Het vraagstuk van de kleine boeren dateert reeds van de tijd na de eer ste wereldoorlog. Ook daarvoor hadden zich wel moeilykheden voorgedaan maar in de eerste jaren van deze eeuw was het voor de kleine boer nog mogelijk zijn moeilijkheden grotendeels op te lossen door zyn bedryf te in tensiveren door zich te gaan toeleggen op tuinbouw of veehouderij. Deze verandering van zijn bedrijf kon na de eerste wereldoorlog geen oplossing meer brengen, aangezien door deze oorlog een verandering op de wereld markt was opgetreden. Een tweede oorzaak van de moei lijkheden in de twintiger jaren was de overbevolking van ons land, welke zich vooral op het platteland open baarde. Toen rondom het jaar 1930 de crisis met scherpe prijsdalingen van de landbouwproducten uitbrak, was enerzijds de kans om van de landbouw naar een ander beroep over te gaan zeer sterk gedaald en ander zijds kwam langzamerhand door ver schillende crisismaatregelen een on derbezetting van het kleine bedryf te bestaan. Deze onderbezetting was ook de voornaamste oorzaak, waar om onder en na de tweede wereld oorlog het kleine bedrijf met moei lijkheden te kampen had. De verschillende aard van de moei lijkheden maakte het voor de georga niseerde landbouw, die ernaar streeft ze zelf op te lossen, nodig een onder scheid te maken in haar taak; zij kreeg een taak op korte termijn en een op lange termyn. COMPENSATIE Op korte termyn moest zij zorgen voor compensatie voor de kleine boe ren voor de inkomstenderving door onderbezetting van het bedryf. Daar naast was haar taaie de omvang van de productie op deze bedrijven zo spoedig mogelijk op een lonend peil te brengen. Het was daartoe nodig, zolang de varkens- en kippenstapel nog beperkt was of is, het kleinste bedryf in dit opzicht een bevoorrech te positie te geven. In het algemeen genomen is zij in deze taak geslaagd. De stelregel: kip pen en varkens naar het kleine be drijf wordt thans door iedereen aan vaard. Zowel door de overheid als door het bedrijfsleven, dat in de Stichting voor de Landbouw samen werkt. Daarnaast zijn sinds de oorlog eni ge malen compensatie- en overbrug gingstoelagen toegekend. De tweede taak die op lange termyn bestaat in de sanering van het kleine boerenbedryf in Nederland. Zij is uitzonderlijk zwaar, want „wie het kleine boerenvraagstuk weet op te lossen, lost de problemen van de gehele Nederlandse landbouw op". Dit werk vordert moeizaam. INZICHT Allereerst is voor de oplossing van dit vraagstuk nodig een juist inzicht in de toestand van het kleine boeren bedryf; een inzicht, gegrond op con crete gegevens en niet op gevoelens en vermoedens. Daarom heeft men het initiatief genomen tot -het doen instellen van een onderzoek door het Landbouw-Economische Instituut. Een ï'apport hierover kan men binnen niet al te lange tijd tegemoet zien. In verschillend opzicht zal dit rap port in grote lyn hoogstwaarschijn lijk een bevestiging geven van de in zichten die men thans reeds heeft, gegrond op algemeen inzicht en op algemene statistieken. Daarom kan men nu reeds wel zeg gen, dat de grote middelen tot ver betering zulen zijn: vergroting van het bedryf en verbetering van de grond; intensief gebruik van de grond; rationalisatie van de bedrijfs voering, en afvloeiing van de overbo dige krachten. Voor de verwezenlijking van het eerste punt van dit program, zal men allereerst moeten voorkomen, dat de bedrijven nog verder gesplitst wor den. Voor dwingende maatregelen is het wachten o.a. op de wet Rechts handelingen landbouwgronden. Maar ook thans reeds kan een en ander worden gedaan b.v. bij ruilverkave ling. In sommige provincies worden thans ook reeds resultaten bereikt by de verkoop van voormalige Duit se eigendommen, die dan in de pro vincies gebruikt worden om de klei ne bedrijven te helpen. Op dezelfde wijze kunnen ook de randprovincies rondom de Noord Oost Polder en de toekomstige IJselmeerpolders wei- Zeeland algemeen en zoals in die gen gebruikelijk was, werden er pam fletten gedrukt, waarin men 't ver haal van de misdaad kon lezen en het portret van de heelmeester kon zien. GEEN GRATIE De rechtbank te Middelburg sprak op 25 October 1849 het doodvonnis over Jean Baptiste uit. Hij vroeg gra tie aan de koning, maar zijn verzoek werd geweigerd. Zo werd hy op Maandag 11 Fe bruari 1850 op het schavot voor het stadhuis te Middelburg aan een galg opgehangen. Het aantal toeschouwers was zo groot, dat het gehele marktterrein op gepropt stond met mensen. Onder de toeschouwers bevonden zich kinderen. Er leven thans nog mensen in Zeeland die het ooggetuige verhaal van de executie hebben gei van hun vader. gehoord uit de mond HET GALGEVELD. Gelukkig had men in 1850 al gebro ken met een nog heel wat sensatione ler gewoonte, namelijk om de lijken van de geëxecuteerden naar het gal- geveld bij de grens van Middelburg- Ritthem-Nieuwland te brengen en ze daar jarenlang te laten hangen totdat ze door de „injuriën der lucht en de vogels des hemels" waren verteerd. De laatste stoffelijke overschotten, die daar hingen, waren afkomstig van Jan Catoen en zyn medemoordenaar Francis Mestens. De naam van deze Jan Catoen en 1838 een 13-jarig boerenmeisje haar huis gelokt, het kind gedood, van haar sieraden beroofd en het lijk je in een privaat geworpen. Omdat Sara Geldöf een vrouw was, werd ze niet opgehangen, maar op het scha vot aan een paal geworgd. Bij de wet van 17 Sept. 1870 is in ons land de doodstraf afgeschaft, be halve voor oorlogsmisdadigers. De laatste publieke terechtstelling werd uitgevoerd te Maastricht op 31 Octo ber 1860. Na die tijd werd geregeld gratie verleend en de straf in levens lange gevangenisstraf veranderd, b.v. in 1861 aan Adriaan Polderman, wo nende te St. Laurens tegenover de molen, wegens moord op zijn vrouw Maatje Kodde. Na acht jaar „gezeten" te hebben, stierf hy aan de pokken. MUZIEKTENT Het schavot te Middelburg heeft dus na 1850 geen dienst meer gedaan. Toen 20 jaar later de doodstraf afge schaft was, werden de rode planken voor een groot deel gebruikt om op het Molenwater een muziektent op té richten. Wel een groot verschil met de vroegere bestemming! B. J. de Meij; nering van de kleine bedryven rond om deze polders. GRONDGEBRUIK Intensief gebruik van de grond is voor deze kleine bedryven nodig. Zy kunnen niet zonder een grote veesta pel. By de huidige landbouwpolitiek moet men er op rekenen, dat de in voer van veevoeder slechts een be perkte omvang zal hebben en dat men geen goedkoop veevoeder zal kunnen betrekken. De veehouderij zal voor een groot deel moeten steu nen op de opbrengst van eigen bodem. Voor de kleine boeren heeft dit het voordeel, dat zy een deel van hun anders overbodige arbeidskracht kun nen aanwenden in deze voederver- bouw en langs de weg van de eind producten zuivel, varkens, eieren tot waarde kunnen brengen. Bovendien kan het kleine bedryf geïntensiveerd worden door bepaalde arbeidsintensieve teelten naar het kleine bedrijf te brengen, zoals krui den, zacht fruit e.d. Rationalisatie van de bedryven is o.a. mogelijk door mechanisatie. Niet aleen door coöperatief gebruik van werktuigen, die eigeniyk voor het grotere bedryf bestemd zyn, maar ook en vooral door werktuigen, die speciaal voor het kleine bedryf zyn gemaakt. Het allerbelangrijkste is wel het vinden van emplooi voor de overtol lige arbeidskrachten. Er zal een aan tal mensen uit de landbouw, hetzij moeten afvloeien naar de industrie, hetzy moeten emigreren. Zonder de ze middelen zal men nooit of te nim mer een oplossing voor het kleine boerenvraagstuk kunnen vinden. Daarom zullen de betrokken instan ties alles in het werk moeten stellen ter bevordering van een goede emi gratie en tot het scheppen van werk gelegenheid in de streken, waar vele licht resultaten bereiken voor de sa- kleine boerenbedryven voorkomen. Indonesië toegelaten tot de Unesco De economische en sociale raad der Ver. Naties heeft besloten de Unesco mede te delen, dat zij geen bezwaar had tegen toelating van de republiek Korea en de republiek der Ver. Sta ten van Indonesië tot de Unesco. Het Wereldgebeuren Etalage Berlijn De Westduitsers maken zich on- gorust over plannen, die worden uit gebroed, om met Pinksteren de com munistische jeugd een mars door Berlijn te doen maken. De socialisti sche leider Schumacher heeft zelfs al gesproken van een poging om Berlijn door directe actie stormen derhand te veroveren en de gealli eerden gevraagd door het concentre ren van troepen en tanks op alle mogelijkheden voorbereid te zyn. Het alarm van Schumacher heeft tot dus ver niet veel weerklank gevonden. De bezettingsautoriteiten geloven niet, dat het zo'n vaart zal lopen en menen dat met Pinksteren uitslui tend van een groots opgezette de monstratie sprake zal zyn met de gebruikelyke redevoeringen, liede ren en leuzen. Als we de toegans- wegen tot Berlyn wijd openzetten, zo is hun commentaar, zal de bloem van de communistische jongeling schap met eigen ogen het verschil tussen West en Oost kunnen zien, al was het alleen maar aan de éta lages. Neen, de mogelykheid, dat de Duitse communisten met steun inde rug van de Russen West-Berlyn by verrassing nemen, op de manier zo als Tsjecho-Slowakije binnen een paar dagen in een volksdemocratie werd getransformeerd, is niet groot. Elke aantasting van de rechten der bezettingsautoriteiten in Berlyn betekent onherroepelyk een conflict en het verleden heeft bewezen, dat de Russen dat niet terwille van Ber lijn willen riskeren. Hun speldeprik- ken-aetie tegen het vervoer en het verkeer blyft steeds binnen redely- ke grenzen; tot een algehele blokka de komt het niet. Generaal Kotikof heeft in zyn jongste brief aan de Amerikaanse commandant argumen ten opgesomd voor de voortdurende vertragingen in het verkeer, die ze ker niet van alle grond ontbloot zyn. Er wordt op grote schaal gesmok keld en geknoeid beweerde hy en dat maakt een strenge controle noodzakelyk. Westelijke functiona rissen zyn het er over eens, dat het verschil in koers tussen de Oost- en de Westmark inderdaad allerlei twy- felachtige transacties mogelyk maakt en dat West-Berlijn een do rado is voor profiteurs. De stryd om Berlyn, die eigenlijk begonnen is na de geldsanering in Westduitsland en de invoering van de Westmark, heeft misschien nog meer een economisch clan een poli tiek aspect. West-Berlijn is als het ware de uitstalkast van het Westen, 'j Door een grote aanvoer uit het Wes ten zyn daar allerlei artikelen te verkrijgen van goede kwaliteit, die in Oost-Duitsland ontbreken of onbe- itaalbaar zyn. Dergelijke materiële j zaken maken gewoonlyk op de be volking meer indruk dan de handig ste propaganda met geschreven en gesproken woord. De moeilykheden in Oostduitsland, dat zonder grondstoffen uit het Westen zijn industriële capaciteit niet kan handhaven, zyn vooral van economische aard. De stopzetting van de leveranties van ijzer en staal uit het Ruhr-gebied een scherpe maatregel van Adenauer is be- langryker dan wat vertraging in het verkeer. Merkwaardig is trouwens, dat bij de herhaalde zuiveringen in de Oost- duitse republiek meestal „economi sche sabotage" als beschuldiging wordt aangevoerd. De ministers van Financiën van de provincies worden voor zover het geen communisten zyn, de een na de ander afgezet. In Oostduitsland voltrekt zich thans een proces, dat al maanden geleden voorspeld kon worden. De twee bur gerlijke partijen, die nog een zelf standig leven konden leiden, de Christelyke Democratische Unie en de liberale party worden langzaam Jhaar zeker krachteloos gemaakt door verwydering van de politici, die zich niet volgzaam genoegtonen. Reeds nu worden alle voorbereidin gen getroffen om de aangekondig de verkiezingen tot een vaststaand succes te maken voor de S. E. D., de communistische eenheidspartij, 't Zou niet verwonderlyk zyn, indien straks de C. D. U. en de liberale party worden opgeslorpt door de S. E. D. en de kiezers een eenheidslyst voor de neus krygen. Wilt ge een hoek maar niet [„het" hoekje om? Kijkt dan vóór 't afslaan achterom.' T.RALfS VAN SUKARNO 6. POSTKANTOOR 2 VOLKSRAAD SSACIOf» NEO.HAWem 3- TCtMIL. KAMPEMENTEN tl PASAR BARV* 12POUT1EPOST HGASFA8RIEK. ZVDLKSfiCZONOtC© 14.0PIUM FABRIEK 13. HOOFDBUREAU VAN POUT*. 5o3T| De man uit Dublin. Zonderling avontuur. Een Zwolse taxi-chauffeur heeft heel vreemde dingen meegemaakt met een man die zeide uit Dublin te komen. Deze laatste kwam Zondag middag op de taxi af, terwyl het voer tuig op het Stationsplein te Zwolle op een vrachtje stond te wachten. In het Engels, doorspekt met Nederland se woorden, vertelde de man, die iet wat onder de invloed van drank ver keerde, dat hij naar het centrum van de stad wilde. Op de Grote Markt aangekomen, wijzigde hy plots zyn plannen en vroeg de chauffeur naar Nijmegen te rijden en gaf hem 75. voorschot. Tijdens de rit vertelde de buitenlander, dat hij in Dublin gebo ren en thans in Canadese diploma tieke dienst was. In Nijmegen had de man alweer zyn plannen gewijzigd. Nu wilde hy naar Brussel, maar daar de chauffeur niet over de vereiste papieren beschikte, kwam hij met de passagier overeen hem naar de grens, by Budel te bren gen. Onderweg, bij Grave nam de Ca nadees een liftende soldaat mee en toen deze in Eindhoven uitstapte, drukte de ryke buitenlander hem 50 in zyn handen. In Eindhoven gaf hij een bus-con ductrice een machtige lading choco lade. In Budel bleek de Canadees vele vrienden te hebben, die hem ook als „diplomaat" kenden Aan de avontuurlyke tocht van de Zwolse chauffeur kwam een einde toen hy met zyn passagier een Budels café verliet en buiten twee marechaussees vond wachten, die de vreemdeling ar resteerden. De reden was, dat de Canadees, die toch als het ware met feld strooide, de party chocolade, in indhoven voor de busconductrice ge kocht, niet betaald had. Dit ging om een bedrag van 20. Vandaag zou de „diplomaat" van Eindhoven uit overgebracht worden.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 3