JIMMY BROWN, LEZERS SCHRIJVEN PRINS BERNHARD EEN DAG „ONDERGEDOKEN" BIJ BONAIRE Op 't Matje LETTY'S moeilijke KEUZE Nieuwe ster aan Schaakfirmament OnfeilbidrenUnschadelijk I LAXEER-AKKERTJES PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DONDERDAG 9 FEBRUARI 1950 Onderwater zwemmen tussen koraalriffen. (Van onze speciale verslaggever a.b. ,;Jacob van Heemskerck"). Tweemaal tijdens zjjn reis langs de Nederlandse Antillen is Prins Bern- hard in de figuurlijke, maar ook in de meest letterlijke zin voor iedereen ondergedoken. Geen journalist heeft hem op die dagen kunnen vinden, om dat de Prins ontspanning zocht In het onderwatemvemmen. Aan boord van de „Jacob van Heemskerck", waarin wij Zondagavond voor enige weken af scheid namen van Curasao, dat voor het laatst alle lichtjes had aangesto ken en alle Oranjevlaggen liet wap peren, heeft de Prins ons daarover iets verteld. Hij had juist die Zondag de hele dag bij Bonaire de zee en de planten en zij echter aan. dieren die daar-in leven bekeken. Al vorens het Zuid-Amerikaanse deel van zijn reis te beginnen had hij daar een dag rust genomen. De Prins heeft met enkele ervar paraat verbonden blijft. Grote vissen, die niet dodelijk getroffen worden, kunnen dan nog heel rare capriolen uithalen. Het zwemmen onder water in een zee die rijk is aan koraalriffen is zeer gevaarlijk. Trekt een vis te hard, dan bestaat de kans, dat de zwem mer als hg de lijn niet loslaat, wordt meegesleurd langs de scherpe koraal- randen en zich lelijk verwondt. Deze verwondingen kunnen een ander ge vaar oproepen, n.l. dat er haaien opaf komen. Het kleinste wondje, zo ver telde de Prins, maakt een haai finaal van streek en een druppel bloed is ge noeg om verloren te zijn. Is er geen verwonding en geen bloed, dan is het heel goed mogelijk iedere vis, ook de meest agressieve, van het lijf te hou den. Men moet dan niet bang zijn en recht op zo'n vis aanzwemmen. Dan hebben zij onmiddellijk ontzag voor de zwemmer. Is men bang. dan vallen duikers eens een dag gezwommen met niets gebeurde. Het was Zondag nog gebeurd, dat een van de begeleiders van de Prins ineens tussen vijf gevaarlijke roofvis sen terecht kwam. De man was echter ervaren genoeg om te zorgen dat er jderlander, die op Bonaire woont, voor Middellandse Zee gezwommen. Daar was het heel mooi, maar de Caraibi- sche Zee heeft grote voordelen, omdat er geen wier groeit en men dus veel meer licht heeft. Het is een ongeken de pracht om diep onder water te kunnen zien hoe daar de wonderlijk ste tropische vissen met doorschijnen de lichamen en de prachtigste kleuren tussen de koralen zwemmen. Men ziet er pikzwarte en zilverwitte, hele scho len soms, die de kleine grotten van een koraalrif jn- en uitzwemmen. Wanneer de golven het water in be weging brengen ziet men op de dei ning vaak de meest grillige planten zacht meewiegen. Er liggen enorme krabben en schildpadden kruipen er rond. Zeegras en pijpspons, algen en zeesterren leven er hun ongekende le ven. Het is een fascinerend schouw spel en wie het eenmaal bekeken heeft, komt er niet meer van los, merkte de Prins op. De Prins was dan ook zeer ingeno men met het cadeau dat de inwoners van Bonaire hem hebben aangeboden de vorm van een kleine verzame ling van deze zeeplanten en dieren, die in de vorm van v-en diorama zijn geprepareerd en opgezet. Ik zal er mijn kinderen veel van vertellen, zo zei de Prins en juist voor mijn gezin is dit cadeau een alleraardigst souvenir en illustratie van wat ik heb gezien en meegemaakt. Wij publiceren hierbij een foto van het diorama, zoals het door een Ne- een fles samengeperste lucht op de rug. waarmee het onderwater zwem men veel langer mogelijk is, maar ditmaal had hij niets anders meegeno men dan een duikerkap en een har poen, om vissen te kunnen schieten. Deze harpoen wordt onder water af geschoten en doorboort de vis, terwijl het projectiel, dat van weerhaken voorzien is, aan een lijn met het ap- De Prins heeft vroeger veel in de 'zoek aan het eiland is gemaakt. de Prins als aandenken van zijn be- 3. Een dier baanvegers zag er echter wel héél ar moedig uit. Zijn knieën en ellebogen staken dwars door zijn kleren. Hij droeg een slobberige ge ruite jas, die eens heel lang geleden blijk baar een pikeur had toebehoord. Zijn tenen keken uit de kieren van z'n schoenen en op z'n hoofd droeg hij een wollen muts vol motgaten. Om dit gebrek goed te maken had hij er een grote pauwe- veer op gezet, die zeer bijdroeg tot de potsierlijk heid van zijn verschijning. FEUILLETON door MARY BURCHELL GRONDWET De slungelige metaaldraaier had zijn Zondagse das voorgedaan en de bef fen van het Gerecht staken daar maar bleekjes bij af. Maar in lociga lag de groene tafel een paar scheepslengten voor en aangezien de veelvervigheid uwer verschijning minder telt voor de Kadi dan de vuurvastheid van uw vertoog, liep het uit op een verschrik kelijke knock-out. Maar daar was de man zich, toen het stuk ging spelen, in de wijdste verte niet van bewust. Neen, men kan rustig zeggen, dat zelfs in zijn onderbewuste niet de geringste rimpeling was opgestoken, die aan on zekerheid deed denken. Als ik, als bewust mens zijnde, zo behandeld wordt door een agent, die de eerste beginselen nog moet bestu deren, dan sta ik op de vaste basis van de Grondwet als ik mij verdedig, zo leidde verdachte het discours in. Maar dat nèun de rechter niet, want er moet tenslotte orde zijn en als we allemaal tegelijk praten, wordt de maatschappij een rare kippenren. U moet voorlopig alleen maar antwoorden. Die basis van de Grond wet krijgt u wel bij het laatste woord. Jaja, zei de jongeling en knip oogde naar de tribune, als wilde hij zijn makkers duidelijk maken, dat het Gerecht binen enkele minuten in zijn Jansen en Tilanus zou zitten. Maar de rechter commandeerde van hierheen kijken! En toen de bewuste probeerde nog gauw een grijns af te vuren naar het wankele keukentafeltje, waaraan uw reporter zijn bete broods zit te verdienen, sloeg de Justitie zo hard op het groene laken, dat de griffier recht op ging zitten met een gezicht van: ik ben lekker zoet. Toen kreeg de grijnzende draaier 'n zo ruim aangemeten pak opzijn grond- vlakkelijke basis, dat we d'r allemaal een beetje bij zafen als jongetjes uit een stoute klas. Maar het hielp. Als u zich onbehoorlijk denkt te gedragen, dan zal ik u een beetje in het fatsoen draaien, zei de rechter en de labbekak zei stamelend: Jewel mijnheer. Daarmee waren de verhou dingen dan duidelijk gemarkeerd en er kon met de biecht begonnen wor den. Ze hadden met z'n achten op de hoek van een straat gestaan en omdat het Zaterdagavond was, bleek zulks hinderlijk voor het passerend vrou wendom van rond de duizend weken. Er waren gilletjes geslaakt, vertelde de prille agent, en de baldadigheid groeide over de schutting van het oor bare, weshalve hij tot doorlopen had gemaand. Zeven waren er wijs ge weest. maar de verdachte had zich op de Grondwet beroepen, die voor zover ik weet, zei de agent met be scheiden humor niet over lastige jongens handelt. De rechter liet in het midden, of er op dit punt een speciale jurispruden tie voor Zaterdagse gevallen bestaat, maar hij trok de zaak in het licht der psychologie, door de metaaldraaier 'n verklaring te vragen voor zijn hals starrig appèl op de Moeder der wetten. Nou, zei de balorige, als geboren aanhanger van de Nederlandse Staat garandeert de Minister me de vrijheid op de openlijke straten vanwege de Grondwet. Als bewust democraat zijn de. Ik vond dat nou, eerlijk gezegd, niet een verhandeling voor het Juristen blad en de rechter blijkbaar ook niet, want hij vroeg: En toen hebt u tegen de agent gezegd „stomme faksist"? Jewel, gaf de slungel toe. Want als in botsing komende met de de mocratische Grondwet was de politie hier niet in staat mij van de openlijke weg te verwijderen. Als bewust mens noem ik dat een faksist. De rechter zich snurkend in zijn toga, gaf het woord aan mijnheer de officier en die taxeerde de zonde op veertig gulden. De rechter liet het zo, maar hij had met hetzelfde plezier le venslang gegeven. Ik ga in hoger beroep, riep de draaier nog. We hadden niet anders verwacht Het zou me niet verwonde ren, als hij een brief aan de Verenigde Naties schrijft. Zulke kerels heb je! Het diorama, dat de Prins namens de Inwoners van Bonaire als geschenk is aangeboden. ONZE SCHAAKRUBRIEK. Donner de verrassing van Beverwijk. (door onze Schaakmedewerker). De grote verrassing van het jaar lijkse schaaktournooi te Beverwijk, was de overwinning van de jeugdige H. Donner, voor beroemde mees ters als dr. Euwe en Rossolimo, en voor een vijftal van de beste Neder landse meesters. Ondanks zijn 22 jaren bleek Don ner uitstekend op de hoogte te zijn. van de theorie der openingen. In het middenspel is hij zeer gevaarlijk, wegens zijn snelle kgk op allerlei combinaties en zijn spel in het eind stadium gaf duidelijk blijk dat hij ook dit onderdeel van zijn wapen uitrusting grondig bestudeerd heeft. Hier volgt één van zijn Beverwijk- se winstpartijen. Wit: H. Donner. Zwart: F. Hen- neberke. Orthodox Damegambiet. 1. d2-d4. d7-d5; 2. c2-c4. e7-e6; 3. Pbl-c. Pg8-f6; 4. Pgl-f3, Lfa-e7; 5. e2-e3. Levert niets op. Het is in het alge meen beter om eerst de loper naar f5 te ontwikkelen. 0-0; 6. Lfl-d3, d5xc4; 7. Ld3xc4, c7-c5; 8. 0-0, b7-b6. Er is een variant ontstaan van het aangenomen Damegambiet, waarbij wit echter een tempo heeft verloren, omdat zijn loper twee zetten nodig had om het veld c4 te bereiken. Zwart had nu verstandig gedaan, door a6 en b5 het probleem van zijn loper op c8 op te lossen .De tekstzet is wat erg voorzichtig. 9. Ddl-c2, c5xd4: 10. Pf3xd4. e6- e5; 11. Pd4-f3f, e5-e4. vrijwel ge dwongen. want 11Lg4; 12. h3, of 11Ld6; 12. Pb5. resp. 11Pbd7; 12. Tdl geven wit nog groter overwicht dan in de par tij. 12. P£3-d4, Le7-d6; 13. h2-h3. Wit moest zowel met 13 Lg4 als met 13Lxh2-f; 14. Kxh2, Pg4-f- rekening houden. 13a7-a6; 14. Tfl-dl. Dd8- e7: 15. f2-f4. Ta8-a7. Het feit dat zwart achter is in de mobilisatie der strijdkrachten. wreekt zich. Op 15exf3 e.p.: 16. Dxf3, Lb7 volgt 17. Pd5i. Pxd5; 18. Lxd5, Lxd5' 19. Dxd5, Ta7; 20. Pf5 met stukwinst. 16. Lcl-d2. h7-h6: 17. Ld2-el, b6- b5: 18. Lc4-b3, b5-b4? In het begrijpelijk streven, de gang van zaken te versnellen, geeft zwart de tegenstander een waarde volle invalspoort cadeau. Hij had moeten proberen zijn mobilisatie te voltooien, b.v. door Ld7 gevolgd door Pc6. 19. Pc3-a4t, g7-g5. Zoals uit het vervolg blijkt, is dit slechts een slag ift de lücht. Een betere zet is echter niet meer aan wezig. 20. Pal-b6, Lc8-e6. EX- dreigde 21. Pxc8, Txc8; 22. Pl"5 met winst van een stuk. 21. Pd4xe6, f7xe6; 22. fl-f5, Kg8, g7; 23. Lb3xe6, Pb8-c6; 24. Tal-cl, Ta7-c7. Of: 24Pe5; 25. Pc8 enz. 25. Pb6-c4, Ld6-c5; 26. Lel-g3, Pc6-d8. Op 26Ta7 beslist 27. Pd6t. 27. Lg3xc7, Pd8xe628. Lc7-d6, Pe6-f4; 29. Ld6xe7, Pf4xe2+; 30. Kgl-f2, Lc5xe7; 31. Kf2xe2. Zwart geeft op. Een dag werken tegen de woningnood. Ook de gemeenteraad van Gorin- chem heeft een plan goedgekeurd om buiten het bouwvolume een aan tal goedkope woningen te bouwen. De directeur van gemeentewerken heeft daarbij voorgesteld om de Go- rinchemmers vrijwillig een dag te laten werken voor de oplossing van het woningprobleem, hetzij door een vacantiedag op te offeren, hetzij door het inkomen van een normale werkdag ter beschikking te stellen. Of dit plan kans van slagen zal heb ben en in hoeverre het met het plan voor de bungalowbouw zal worden gecombineerd, moet nog worden uit gemaakt. Probleem nr. 42 van M. v. d. Hem, Leeuwarden. Eerste plaatsing. Wit speelt en geeft mat in twee zetten. 30 intussen waren er heel wat mensen, die in korte tussenpoos met elkaar stonden te babbelen en ze dacht dat hij haai' binnen een paar minuten wel zou komen halen, 't Was heel prettig, daar even te zitten en te bedenken, dat Alec naar haar toe zou komen. Een ogenblik stond Rufus Arling naast haar en vroeg of ze niet mee deed aan de laatste dans. Maar toen ze antwoordde „Zeker wel. Ik wacht, op mijn partner" en hem daarbij vrolijk toelachte, knikte hij slechts en ging verder, blijkbaar zich wel bewust -wie die partner zou zijn. Nu liet het transpirerende maar onvermoeide orkestje enige voorbe reidende klanken horen en 't leed geen twijfel, of de laatste dans zou dade lijk beginnen. Letty stond op en keek, zover ze kon. de zaal rond. Misschien zou Alec haar in de menigte niet kunnen vin den als ze bleef zitten, 't Was beter als ze naar hem uitkeek. Het orkestje begon een langzame en sentimentele wals. die goed paste bij het wat spijtige afscheid van een prettige avond en de menigte splitste zich in paren, die naar de dansvloer snelden. Slechts weinigen dansten niet en onder hen was Alec niet te bekennen. Een ogenblik was Letty aan een soort paniek ten prooi. Toen vatte ze weer moed bg de gedachte, dat Alec misschien voor zijn vorige danseuse een portie ijs haalde of naar haar nieuwe partner bracht. Plotseling echter viel haar een veel betekenende en ontstellende bijzonder heid op. Ook Gabrielle was nergens te zien. Niet op de dansvloer en even min wat trouwens onbegrijpelijk zou zQn onder de weinigen die niet dansten. Mogelijk hadden ze de vorige dans samen gedanst en waren ze zoals Letty en Alec vroeger op de avond naar een van de balkons gegaan, waar ze al pratend de tijd vergeten hadden. Weliswaar stond het denkbeeld, dat Alec zo ve wetachtig zou zgn ge weest in w. ..t gezelschap dan ook, terwhl de kostbare minuten van de laatste dans voorbij gingen, haar te gen, maar elke verklaring was beter dan in 't geheel geen. Zo onopvallend mogelijk liep zg de danszaal rond, terwgl ze door de grote openslaande deui-en naar de balkons keek. Maar nergens was een spoor van Alec of Gabrielle te zien. Letts'-'s hart sloeg nu met langzame, heftige slagen en haar keel scheen dicht geschroefd. Ze had haar mooie japon en het daarmee behaalde succes vergeten. Ze gevoelde zich verloren, verschrikt en een beetje belachelijk. Tom Meldrish passeerde haar, ter wijl hij plichtmatig zijn grote, forse danseres rond sleegte, welke dame in stilte „één-twee-drie, één-twee-drie" scheen te tellen, zonder dat het noe menswaardig effect had op het alge mene rhythme van haar prestaties. Hij grinnikte vriendelijk tegen Let ty, maar voegde er een ietwat verwij tende grimas bij, daar hij haar er van verdacht, hem te hebben afgescheept met een verzonnen afspraak toen hg haar om de laatste dans had ge vraagd. 't Gelukte Letty, terug te glim lachen, maar ze gevoelde zich opge wonden en vernederd. Wat een gek figuur sloeg ze nu! Weliswaar ver beeldde ze zich rllerminst, dat ieder een zijn aandacht op haar had geves tigd. maar het was erg hard om, na zo hevig naar de laatste dans te heb ben verlangd, nu in de dubbelzinnige posistie van een meisje zonder part ner te zijn geplaatst. Ook Rufus Arling kwam voorbij. Hij danste met de aardige jongste dochter van Lady Meldrish, maar nam schgnbaar geen notitie van Let ty. Ze wist echter opperbest, dat heel weinig hem ontging en was er zeker van, dat hij haar had zien wachten op Alec, die niet kwam. Rufus Arling's tact deed haar even veel pgn als het openlijk vea-wflt van Tony Meldrish. Bovendien, 't ging niet slechts om de vernedering, haar aangedaan. Zo iets moest je niet overdrijven, hoofd zaak was wat er in Alec's gedrag lag opgesloten. Je kuste zo maar niet een meisje en sprak tot haar als Alec had ge daan, om dan een paar uur latei- haar hele bestaan te vergeten. Of als je het deed, toonde je wel heel dui delijk, dat ze je koud liet. Zij wenste, dat ze boos op Alec kon zijn voor z'n onbeleefdheid zich kon bepalen tot het minste van de twee tegenvallers, want de ware betekenis van zgn gedrag leek niet te dragen. Helaas kon zij slechts de bitterste teleurstelling gevoelen. 't Kwam er nu nauwelijks meer op aan, dat de dans ten einde liep. Alec had nu geen gelegenheid meer, om alsnog de situatie te redden. En het feit, dat aanhoudend vrolijk aplaus de uitgeputte muzikanten nog enkele minuten langer deed spelen, verleng- Letty's beproeving slechts. Staande bg een van de vensters blikte ze in het nachtelijk duister en trachtte, niet te denken aan die heerlijke, maar bedriegelijlce ogen blikken, toen zij en Alec vroeger op de avond samen naar de tuin hadden gekeken en zij zich o, zo belache lijke illusies had gemaakt. (Wordt vervolgd). Advertentie Dat zuurbranden op de maag, maakt U van alle eten en drinken afkerig. Maar dat kan zo niet doorgaan..» want naarmate ge steeds minder voedsel neemt en juist het lichaam stevig voedsel onthoudt, verzwakt ge allengs meer, boet ge in aan weer stand en wordt zó vatbaar voor allerlei kwalen. Begin liever van de andere kant neem Rennies bü de eerste aanwijzing van brandend maagzuur. Rennies zijn smakelijke pastilles, aangenaam om te gebruiken en afdoende tegen dat nare zuur branden op de maag. Met Rennies geen lange kuur, waarbij ge over het effect in onzekerheid blijft. Van de ene minuut op de andere ondervindt ge met Rennies de weldadige wer king. De brandende pijn verdwijnt even snel als ze opkomt. Gewoon een of twee Rennies laten smelten In de mond. zonder water of wat ook. Altijd zorgen, dat ge een paar Ren. nies bij de hand hebt en nooit meer de vrees voor die brandende pijn. werken I teqen verstopping DE MUYNCK-LAAN OP DE BOLWERKEN? Het zij mij vergund even stil te staan bU het verscheiden van de zo bekende en beminde heer Rcijnier de Muynck. Aan zijn initiatief is het te danken, dat de actie „Plant een boom op Walcheren" een groot succes werd. dat de bolwerken in Middelburg en vele andere plekjes op Walcheren thans weer zo fraai zijn en nog mooier zullen worden. Wij moeten hem blijvend eren en daar om zou ik willen voorstellen de mooiste laan op de-Middelburgse bolwerken naar hem te noemen. Wellicht is dit in over weging te nemen? Middelburg. Stadgenoot. OP EEN MAGNETISCHE MIJN* Het onderzoek van deskundigen heeft uitgewezen, dat het s.s. Delftdük kort ge leden niet op een drijvende mijn, maar op een magnetische mijn is gelopen. Ik kan deze mening volkomen onderschrij ven. Het motorloodsvaartuig No. 1 dat in de Meidagen 1940 op een magnetische mijn liep, werd met het Achterschip uit het water gelicht, kwam met een smak neer, waarbij vermoedelijk een paar bo demplaten het hebben begeven, en zonk. Zo heeft waarschijnlijk ook de Delftdijk lekkage gekregen. De bewering, dat een vaartlopend sdhip niet in aanraking zou kunnen komen met een drijvende mijn, kan ik niet delen. Meermalen heb ik ge zien, dat een voorwerp door de boegzee enigszins op zij werd gezet, en in de lijn bij de uitbouwboegplaten tegen het schip aandreef. Ik herinner mij een geval uit de eer ste wereldoorlog. Wij lagen wegens storm weer uit het Oosten met het stoomloods- onderzoekingsvaartuig No. 5 opengaats de Deurloo in het Oostgat ten anker. Het was op de cerstè wacht dus tussen de 20 en 24 uur toen de alarmbel door het schip weerklonk. De mensen vlogen naar het dek. Zo zagen we in het donker een matroos van de marine, die met 'n roeiriem, welke hij tussen de voelhorens van een mijn hield, dat drijvende voorwerp van voor naar achter vrij van het schip hield, het geen een zeer gevaarlijk werk was. De matroos kreeg van de minister een zeer eervolle vermelding en van de be manning een cadeau. Ik raad een ieder zeeman aan de waak zaamheid bij het uitkijken naar drijvende mijnen onverminderd voort te zetten. Viis8ingen. d. van leeuwen. Van redactiewege bekort. AUTOTOCHT OUDEN VAN DAGEN. Uw bericht „Weer autotocht voor ouden van dagen" zal zeker door vele oudjes met vreugde zijn ontvangen. De commis sie, die in het verleden steeds deze toch ten organiseerde, verdient zeker een pluim, zo goed als de U.V.V. in samen werking met de vrouwenverenigingen hulde verdient voor haar werk ten be hoeve van de ouden van dagen. Het doet prettig aan, dat het geschil onderling is geregeld. Wij hopen van harte, dat U.V.V. cn commissie er ook dit jaar ten volle in zul len slagen de oudjes een onvergetelijke dag te bezorgen. Middelburg. A. FRENKS. Kinderen vinden het een leuk spelletje, twee emmertjes water halen, twee emmertjes pompen. Maar als dit in plaats van spel werkelijkheid is, is het lang zo leuk niet. En in de provincie Gelderland is het voor 50 werkelijkheid. Slechts 80.000 huizen in Gelderland z^n op een water leidingnet aangesloten. De bewoners van de overige huizen moeten het water uit de pomp of uit de welput halen. Een boerderjj, temidden der bossen gelegen, met kippen op het erf en een pomp naast het woonhuis. Aan de pomp de „vrouwe." De stadsmens noemt zo'n tafreeltje schilderachtig, idyllisch of romantisch. Maar hoe dénken de bewoners van de boerderij er zelf over? Vinden zrj het ook „romantisch" om in weer en wind voor ieder emmertje water naar buiten te moeten? Deze vraag kan met een krachtig nee worden beantwoord. Vol verlangen zien zg uit naar het rooment waarop zij in hun keukens ook alleen maar een glimmend gepoetst koperen kraantje behoeven om te draaien om een onbeperkte hoeveelheid water te verkrijgen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 4