Vietnam is een internationaal
probleem geworden
„The Third Man"
Frankrijk staat voor een moeilijk
dilemma
Zeeuwse Almanak
VAKGROEP VERDWIJNT
P.B.O. VERSCHIJNT
Van crisis tot
crisis
DONDERDAG 9 FEBRUARI 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
BEGIN VAN REVOLUTIE IN AZIË.
(Van onze correspondent).
Alle Franse kranten zijn het er over eens, dat de erkenning door de
Sovjet Unie van Ho Chi Minh, de leider van de Indochinesë opstandelin
gen, een van de ernstigste feiten van de laatste maanden is. Hiermede
is deze uiterst pynlyke kwestie van de oorlog Vietnam (Noordelijk China),
die ai jaren voortwoelt en die al veel te veel mensenlevens gekost heeft,
plotseling een internationaal probleem geworden. De invloedrijke Ame
rikaanse krant New-York Times heeft deze Russische erkenning van
de communist Ho Chi Minh het begin genoemd van de revolutie in geheel
Azië en een ander machtig blad in de Verenigde Staten heeft Indochina
het Griekenland van het Verre Oosten genoemd.
Om de ernst van de toestand in dit
gebied van Azië te begrijpen, is het
nodig, dat wij eerst een overwicht
geven van de jongste geschiedenis
van Indochina, dat van 1863 tot de
laatste oorlog een Franse kolonie was.
Op 9 Maart 1945 vielen de Japanners
Indochina binnen, versloegen de
Franse troepen, joegen het Franse
bestuur op de vlucht en installeerden
de regering Tran Ton Kim. Op 11
Maart riep keizer Bao Dai de onaf
hankelijkheid van Indochina uit en
verklaarde, dat hij met al zijn krach
ten met de Japanners zou gaan sa
menwerken. Enkele weken later werd
er onder leiding van de communist
Ho Chi Minh een verzetsbeweging ge
vormd, waarbij ook de anti-Japanse
Franse groepen zich aansloten.
Op 15 Augustus 1945 volgde de ca
pitulatie van Japan. Tien dagen later
trad keizer Bao Dai af. Ho Chi Minh
riep de vrije republiek Vietnam uit,
waarvan Bao Dai „raadgever" werd.
In September van dat jaar arriveerde
de Franse generaal Cedille en hij bood
de regering van Ho Chi Minh de on
afhankelijkheid van de vroegere kolo
nie aan. Ho Chi Minh antwoordde,
dat hij die onafhankelijkheid reeds
bezat. Daarop bezetten Frans-Britse
troepen de regeringsgebouwen in Sai
gon, hetgeen grote ontevredenheid in
het land teweeg bracht. De beroemde
generaal Leclerc verscheen ten tonele
om het Noorden van Indochina, dat
door de troepen van Tsjang Kai Sjek
bezet was. opnieuw onder Frans-Viet-
namees bewind te stellen. De Chine
zen antwoordden, dat de Fransen de
ze zaak maar met Ho Chi Minh moes
ten opknappen.
VOLKSSTEMMING.
In Maart 1946 werd besloten, dat
een later te organiseren volksstem
ming zou uitmaken, of Indochina bij
Frankrijk wilde blijven of niet. Ho
Chi Minh werd door de Franse regering
uitgenodigd naar Frankrijk te komen
om de toekomstige verhoudingen tus
sen de beide landen te regelen. Men
ontving hem als de staatschef van een
bevriende mogendheid: kanonschoten
bij zijn aankomst op het vlieveld,
erewachten, recepties, enz. Daarna
konden de besprekingen begimien.
Maar terwijl er in Fontainebleu on
derhandeld werd, vormde de Franse
admiraal d'Argenlieu in Dalat een
voorlopige Indochinese regering, waar
in de aanhangers van Ho Chi Minh
geen plaats hadden. Ho Chi Minh
vernam dit in Fontainebleu,-» werd
kwaad en zei, dat de Franse regering
een dubbel spel speelde. Ho sloot een
compromis met de regering Bidault
en vertrok snel naar Hanoi', waar de
eerste gevechten waren uitgebroken.
Een Frans oorlogsschip had namelijk
een Indochinese jonk aangehouden en
in beslaggenomen. De Vietnamese
douanen namen dit echter niet en de
eerste schoten vielen, waarmede de
oorlog eigenlijk was begonnen. Dit
was op 16 November 1946. Daarna op
24 November: beschieting door eenhe
den van de Franse vloot van Haip
hong, waarbij, volgens het Katholieke
Weekblad „Tèmoignage Crétienne"
duizenden doden zijn gevallen. Op 19
December overvielen de troepen van
Ho Chi Minh de Franse posten in
Hanoi, waarbij verscheidene Fransen
op een uiterst wrede manier vermoord
werden.
De oorlog bleef voortwoeden. Frank
rijk had een expeditiecorps van onge
veer 100.000 man gestuurd, dat in
voortdurende gevechten gewikkeld
was met de troepen van Ho Chi Minh
wiens prestige in het land zeer groot
was en wiens positie met het optrek
kende communistische Chinese leger
sterker werd.
Op 1 October 1947 werd er in Ha-
DE TOERISTEN.
De cijfers, die de directeur van de
Provinciale V.V.V. dezer dagen gepu
bliceerd heeft over het aantal over
nachtingen in onze provincie, zullen
goed beschouwd wel een bittere te
leurstelling zijn geweest voor ieder
een, die graag Zeeland als een geliefd
toeristenland beschouwt.
Behalve in de topweken van half
Juli tot half Augustus zijn de hotels
nog niet voor de helft bezet. Hebt ge
ooit zo'n ontnuchterende mededeling
gezien?
Daar dachten we allemaal, dat de
hotelhouders benijdenswaardige men
sen waren, die geld verdienden als
water. En daar blijkt, dat ze het ei
genlijk elf van de twaalf maanden
veel te slap hebben.
De remedie?
Vacantiespreiding! zegt de directeur.
Inderdaad: dat kan helpen.
Maar tevens: denderende activiteit
van de Provinciale V.V.V. en vurige
propaganda voor Zeeland als vacantie-
land buiten de topweken!
Dat zeggen wij. En goede wegen. En
vrye veren.
Want men kan nu wel menen, zo-
ols men in kringen der Provinciale
V-F.V. doet, dat de vacantieganger
toch uit is en met plezier een veerta-
nef betaalt, de practijk ziet er tegen,
woordig anders uit.
Vacantiespreiding? Die kunnen wij
alleen niet bewerkstelligen.
Doeltreffende propaganda mokev?
Dat moet mogelijk zijn!
noi een Frans-gezinde regering ge
vormd, waarvan keizer Bao Dai de
leider werd. Volgens de linkse partij
en in Frankrijk staat maar een zeer
klein gedeelte van het Indochinese
volk achter keizer Bao Dai en de
meerderheid blijft Ho Chi Minh vol
gen.
Bao Dai en president Auriol onder
tekenden een contract, dat van Viet
Nam een onafhankelijke staat maakte,
maar deel uitmakend van de Franse
Unie.
De oorlog ging door en kostte men
senlevens en milliarden francs. Op 8
Maart 1949 bood Ho Chi Minh de
vrede aan, maar hij verzette zich te
gen het feit, dat Viet Nam een onder
deel zal vormen van de Franse Unie.
De Franse regering kon dit aanbod
niet aanvaarden en de uiterst wrede
gevechten gingen voort. Mao Tse
Tung erkende Ho Chi Minh op 20
Januari als het hoofd van de wettige
regering van Viet Nam. Dit voorbeeld
werd op 31 Januari door de Sovjet
Unie gevolgd. Intussen heeft Enge
land bekend gemaakt, dat dit land
keizer Bao Dai zal erkennen, terwijl
Amerika deze keizer materiële steun
heeft toegezegd,
EEN NIEUW GRIEKENLAND.
De toestand is nu dus zo, dat in
Viet Nam de twee wereldmachten te
genover elkaar staan, met dien ver
stande dat vooral Mao Tse Tung en
mindere mate ook het Kremlin
dichter bij zijn danLonden. Wash
ington en Parijs. Bovendien is het
Franse leger in het Verre Oosten, dat
geheel uit vrijwilligers bestaat, vrij
klein en niet sterk genoeg om heel
Indochina te bezetten. Na de erken
ning door de Sovjet Unie van de rege
ring Ho Chi Minh Ho heeft vele
jaren van zijn leven in Moskou ge
woond is.de situatie uiterst delicaat
geworden, want men weet niet, welke
steun Moskou en de grote Chinese
buur Ho zullen gaan geven. Ontwik
kelt de toestand zich zo, dat Ho daad
werkelijk geholpen zal worden door
de communistische wereld en Bao Dai
materiaal en geld van Amerika zal
ontvangen, dan kan er daar in het
Verre Oosten een zeer ernstige oor
logshaard ontstaan, die de vrede in
heel Azië kan bedreigen.
De zaak wordt echter nog ingewik
kelder, wanneer men weet, dat de
Franse partijen het over de in het
Verre Oosten te volgen politiek niet
met elkaar eens zijn. De Communis
tische Party die bijna dertig pro
cent van het Franse volk vertegen-
oordigt i. natuurlijk fel tegen
Bao Dai en voor Ho Chi Minh. Deze
partij heeft de bootwerkers, die voor
al in Marseille zeer rood zijn, opdracht
gegeven in staking te gaan, wanneer
schepen met wapens of zelfs met
voedsel voor het leger in Indochina
geladen moeten worden.
Maar ook de socialisten aarzelen of
Bao Dai wel de juiste figuur is om
het vertrouwen van het Indochinese
volk te winnen. Zij hebben reeds en
kele malen erop gewezen, dat Frank
rijk het beste toch met Ho Chi Minh
zou kunnen onderhandelen. De recht
se partijen zijn daar fel tegen.
Waar alle partijen het wel over
eens zijn, is, dat de oorlog in Indo
china vooral na de erkenning van
Ho Chi Minh door Moskou, een pro
bleem geworden is, dat alleen maar
internationaal kan worden opgelost.
Wanneer U dacht dat de mannen op deze foto leden van de Ku Klux Kian
/(jn, dan heeft U het volkomen mis. Het zyn leden van de voetbalvereniging
Tottenham Hotspur (Engeland), die Zaterdag a.s. een belangrijke wedstrijd
tegen Everton moeten spelen. Om in goede conditie te geraken, zyn de le
den van het elftal en bloc naar de Turkse baden op het Russell plein te
Londen getogen. Voor de variatie lieten enige hunner zich dit maal eens
niet in voetbal-, doch in Turkse bad kledij fotograferen. Het zijn v.l.n.r.
L. Modley, W. Walters, L. Bennett, E. Ditehburn, R. Burgess, L. Duquemin,
W. Nicholson en C. Poynton (de trainer).
Grote invloed op econ omisch leven mogelijk.
(Door onze economische medewerker)
Mr. W. C.-L. van der Grinten, de staatssecretaris van Economische Za-
ken, kan zich in zijn handen wrijven. Zijn eerste grote project, de publiek -
rechteiyke bedrijfsorganisatie, heeft hij, ondanks alle stormen in de Twee
de en Eerste Kamer, in veilige haven weten te brengen. Deze nieuwe be.
dryfsorganisatie gaat de huidige vak- en bedrijfsgroepen vervangen en
meer nog dan deze, ons door de Duitsers opgelegde lichamen, zal zij ons
economische leven kunnen beïnvloeden.
We kunnen de gedachte niet van
ons afzetten, dat vele Nederlanders
min of meer lauw staan tegenover
deze P.B.O. (Dit is de geijkte afkor
ting geworden)ze denken er niet mee
te maken te hebben en dus sluiten ze
ook maar hun ogen voor alle uiteen
zettingen en toelichtingen. Laten zij
zich echter niet vergissen, ook al be
moeien zij zich niet met de P.B.O.. de
ze laatste zal zich vandaag of morgen
wel degelijk met hen bemoeien.
Uitgangspunt om deze wet te be
grijpen moet de houding van onze re
gering t.o.v. het economische leven
zijn. Moge zij al veel hebben vrijge-
geven (distributie, de prijzen), nim
mer zal zij het economische apparaat
meer die vrijheid geven, welke er voor
1940 bestond. Als een wakende moeder
zal zy toezien, dat een redelijk voor
zieningsniveau blijft gehandhaafd en
dat werkloosheid op grote schaal
wordt voorkomen. Haar economische
(Nadruk verboden) politiek heeft dus in stryd met de
Fascinerende thriller van Carol Reed^j
met cither-muziek van Anton Karas j
In Londen heerst sinds enkele maanden een cither-rage. Twee deuntjes,
op een cither gespeeld, zijn de schlager-van-het-seizoen geworden: dui
zenden gramofoonplaten werden ervan verkocht en duizenden Londenaars
trokken de laatste weken naar een der deftigste nachtclubs om er de
componist van die deuntjes, Anton Karas, zelf cither te horen spelen.
Een goed jaar geleden was die meneer Karas nog een armetierig ventje,
dat met z'n cither de kroegjes van Wenen langs trok. Uit zo'n kroegje
werd hij opgepikt door Carol Reed, de Britse regisseur die in Wenen
aan een film werkte. Reed was op zoek naar goede muziek voor zyn
film en in dat kroegje raakte hij zo gefascineerd door het citherspel
van Karas, dat hy deze de filmmuziek liet verzorgen: een enkele cither
en twee muzikale thema's voor een hele film. Die film „The third man"
(„De derde man") werd een meesterstuk, onderscheiden op het film-
festival-1949 te Cannes enthousiast ontvangen in Engeland en in
Nederland vervolgens uitgeroepen tot Film van de Maand.
„The Third Man" is een film van
na-ooiiogse ontreddering, waarby
de Camera de tragiek vastlegde van
een tot chaos geslagen samenleving
het vroeger zo luisterrijke Wenen,
waar de barokpraal tot puin is ver
worden en waai- het lot der bevol
king afhangt van vier bezettings
machten, wier patrouilles als sym
bool van deze na-oorlogse rampza
ligheid door de stad trekken: 'n
Amerikaan, een Rus, een Brit en
een Fransman, zwijgend naast elk
aar optredend volgens protocol, j
maar noch dat protocol noch elkaar
begrijpend.
Dat is de achtergrond van ,,The
third man" en daaruit komt het
eigenlijke verhaal naar voren, al
even tragisch als die achtergrond en
ook zonder zijn sensationele ge
beurtenissen als verbijsterend. Holly
Martins, een Amerikaanse stuivers-
romanschrijver, is op uitnodiging
van z'n oude vriend Harry Lyme
naar Wenen getrokken. Hij komt er
nog juist op tijd aan voor Harry's
begrafenis. De plotselinge dood van
zyn vriend komt Martins verdacht
toe en hij gaat op onderzoek uit.
Een zeer nadrukkelijke verklaring
van een toevallige ooggetuige, dat
er bij het ongeluk nog een derde
man hulp verleend heeft wiens
bestaan door de beide anderen ab-1
soluut geloochend werd doen
Martins' nasporingen uitgaan naar
die mysterieuze derde man. Dit
onderzoek voert hem tot de ontdek
king van die derde man Harry Ly
me, die niet dood is, maar slechts
zijn begrafenis heeft geënsceneerd
om des te rustiger te kunnen blijven
optreden als leider van een bende
misdadigers en moordenaars. Mar
tins ziet zich dan genoodzaakt een
vriend, in wie hij geloofde, te ver
nietigen, daarmee een tragisch lot
voltrekkend niet alleen aan die
vriend, maar ook aan zichzelf.
razend-knap, maar
wrang.
Wrang is het na-oorlogse Wenen
en wrang ook is deze film. Het
knappe scenario werd geschreven
door de Britse auteur Graham Gree
ne. „The third man" is geen gewo
ne thriller gebleven: Reed heeft hier
uit een thriller-verhaal veel meer
gemaakt dan een sensatie-product.
De film bekommert zich veel meer
om de tragische menselijke spannin-
van spanningen ontladend in een
werkelijk bevrijdende humor. Knap
en geraffineerd is dit allemaal en
niet meer, maai- Reed toont zich
werkelijk geniaal en een zeer ge
voelig filmkunstenaar.
Door zijn regie wist hij in het spel
van acteurs als Joseph Cotten, Or
son Welles, Alida Valli, Trevor Ho
ward, Paul Hörbiger en Ernst
Deutsch een prachtige nuancering
en accentuering te bereiken van het
hoofdthema van deze merkwaardige
film: de tragische ontreddering van
een na-oorlogse, in een internatio
naal machtsspel geringeloorde, stad.
Hier kreeg door Reed's regie die
tragiek werkelijk gestalte.
muziek obsessie.
Voeg daarbij dan nog die cither-
muziek ,die telkens weer in de film
opduikt: enkele fascinerende melo
dietjes, die evenzeer wrang als ro
mantisch kunnen zijn. Een muziek,
die het beeldverhaal bijzonder krach
tig ondersteunt soms door haar
aanpassing aan de beelden, soms
ook juist door haar onwezenlijke te
genstelling. Die muziek tenriotte
vóóroorlogse politiek een uitge
sproken sociaal karakter.
sociaal-economisch doel.
De regering ziet nu in de P.B.O.
het aangewezen orgaan om dit soci
aal-economische doel zoveel als mo
gelijk is te verwezenlijken. Zij wil dus
in handen van nieuw te scheppen or
ganen. die uit het bedrïifsleven zelf
voortkomen, (werkgevers en werkne
mers). de bevoegdheid leggen, die no
dig zijn om een bepaalde levens
standaard en volledige werkgelegen
heid te waarborgen. Zelf blijft zij op
de achtergrond en zij is alleen tot in
grijpen bereid, als het naar haar me
ning spaak dreigt te lopen.
De toekomstige productschappen
(die zullen worden opgericht, zodra
hiaraan behoefte bestaat) kunnen te
dien einde de productie, de mechani
satie, de afzet, de mededinging, de lo
nen en andere arbeidsvoorwaarden
regelen. Dit wil dus in nuchter Neder
lands zeggen dat, als er een product
schap wordt opgericht voor bijv. de
schoenenbranche, hierin onder
bracht kunnen (niet behoeven) v:
den de huidenbereiders en -handela
ren, de schoenfabrikanten, de gros
siers en de winkeliers en dat zy ge
zamenlijk regelen hoeveel schoenen
er in totaal gemaakt worden, welke
machines daarvoor nodig zyn. in hoe
verre de concurrentie zal werken enz.
ondernemers)
Daar ook de arbeiders medezeggen,
schap krijgen, kunnen we dus zeggen,
dat ondernemers en arbeiders teza
men nagenoeg alles in de melk te
brokken krijgen. En het doel hierbij
is weer denk aan de principiële re-
geringspolitiek om te voorkomen,
dat door ec> te grote productie de
prijzen te veel gaan dalen, de bedrij
ven moeten sluiten en er werkloos
heid komt. Het bedryfsleven zelf kan
zo is de opzet door het tijdig
nemen van maatregelen, schokken op
vangen en crisisverschijnselen, zoal
niet voorkomen dan toch helpen ver
zachten.
de consumenten.
Er is echter nog een andere cate
gorie, die by deze hele makelij min of
meer buiten beschouwing is gebleven
en dat zyn de consumenten. Zijn ook
die gebaat bij een beperking van de
productie Er zijn dan ook stemmen
opgegaan en heus niet van de
scherpslijpers, doch van economen
met klinkende namen die gesproken
hebben van een uitbuiting van de
consument door de producent. En zij
waren het, die tegen de P.B.O. stel
ling namen.
Behalve het productschap kan er
ook nog komen het bedrijfschap, dat
van de bovengenoemde taken vooral
de sociale (lonen enz.) voor zyn reke
ning zal nemen. En beide, product
schap en bedrijfschap, krijgen een
publiekrechtelijke vorm, waarmee
dan bedoeld wordt, dat zy (evenals de
overheid) alle aangeslotenen kunnen
dwingen de besluiten op te volgen en
by nalatigheid straf kunnen opleggen.
Wij staan en dit is onze lezers nu
wel duidelijk fe word en aan het be
gin van een nieuwe geschiedenis voor
ons bedryfsleven, ja voor ons gehele
economische leven. We weten niet
precies hoe de P.B.O. zich zal ont
wikkelen. noch of zij vruchtdragend
zal zijn. Doch dat zij een belangrijke
invloed zal gaan uitoefenen, is zeker:
het zal niet lang duren of wij zullen
hét gewaar worden. Hopelijk tot ge
noegen van èlle partijen.
(Nadruk verboden.)
gen achter de sensaties. Razend
knap gemaakt is deze film, zeld
zaam geraffineerd uitgebalanceerd
van spanningen. Robert Krasker
verzorgde een uitnemende fotogra
fie, dynamisch en suggestief en vol
van de bitter-schrijnende romantiek,
die het navrante beeld van het na-
wordt tot een obsessie, die het ma
cabere accent van deze film be
klemtoont
En door dit alles is „The third
man" een wel heel buitennis9ige, 'n
werkelijk unieke film geworden:
sensationeel, maar allerminst koud,
een film van menselijke tragiek.
oorlogse Wenen oplevert. Met een vat in de spanning van ons huidige
bijzondere trefzekerheid werd uitwereldgebeuren en uitgedrukt in 'n
deze beelden het dramatische film-
verhaal gecomponeerd, wurgend
sensationeel soms door de opbouw
prachtige, meeslepende en dikwijls
ook zeer aangrijpende taal.
LONG—SHOT.
Heimans-groeve wordt
„recht getrokken".
De veel bezochte Heimansgroeve bij
Epen, in Zuid-Limburg onder de ge
meente Vaals, genoemd naar de be
kende archaeoloog prof. Heimans en
bekend vanwege de merkwaardige op
stuwing van carboonlagen, zal verder
afgegraven worden tot een verticale
wand. Geologisch krijgt deze groeve
dan meer waarde en aanzien, naar de
mening van deskundigen. De werk
zaamheden zullen worden uitgevoerd
met behulp van de (D.U.W.),
Het Wereldgebeuren
Na het uittreden van de socia
listen uit de Franse regering is het
premier Bidault gelukt zyn kabinet
weer zo by te spijkeren, dat het voor
het oog niet erg uit zijn voegen
hangt.
De moeilijkheden voor Bidault ais
kapitein van zijn opgelapte regering
zullen echter zeker niet uitblijven.
Eigenlijk is hij in het parlement
voor een groot deel afhankelijk van
de steun der socialisten, die geen
enkele verantwoordelijkheid meer
dragen en dus naar believen een re-
gerings-crisis kunnen forceren.
Voorlopig schijnen de socialisten de
„derde macht" toch wel als de enig
mogelijke dyk te beschouwen, die
een communistische of Gaullistische
j vloed kan tegen houden.
De premier schijnt zich ten doel
I te hebben gesteld minstens zes we-
ken aan de regering te blijven. Daar-
na wil hij het roer overgeven aan
een politicus, die in staat mag wor
den geacht socialisten, katholieken
en radicalen tot vreedzame samen
werking te brengen.
Van verschillende zijden zyn er
reeds stemmen opgegaan om de Na
tionale Vergadering maar te laten
ontbinden en het Franse volk nu
eens de kans te geven middels
nieuwe verkiezingen duidelijk te ma
ken, wat het wil. Insiders beweren
echter, dat zo er verschuivingen
zouden plaats vinden, deze uiteinde
lijk toch niet voldoende kunnen zijn
om een bevredigender toestand mo
gelijk te maken. Hebben deze poli
tici gelijk? Geplaatst tegenover een
bijna periodieke crisis zou men ge
neigd zyn om te zeggen: „Laat men
de teerling toch maar eens werpen."
Wat er in Frankrijk feitelijk ge-
Jjeurt, is bedroevend. Vele autoritei
ten en vooraanstaande politici zijn
oprecht bereid om aan de sociale el
lende en daardoor ook aan het ont
breken van een rustig maatschappe
lijk leven een eind te maken. De
vrees voor uiterst-rechts en uiterst
links en het gebrek aan een grote
eensgezinde visie hebben bij de mid
denpartijen echter zulk een verwar
ring teweeg gebracht, dat van hen
de redding op het ogenblik en onder
de huidige omstandigheden niet meer
mogelijk schijnt. Mayer. Schuman,
Queuiïle en anderen hebben deze toe-
stand niet kunnen veranderen,
j Al is het Bidault thans nog wel ge-
i lukt, tegen alle logische ver-
wachtingen in. De binnenlandse po-
jlitiek in Frankrijk draait voort als
I een draaimolen. De politici draaien
om de beurt een rit mee tot in het
parlement de bel wordt geluid en
een volgende kabinetsronde begint.
Onze scheepvaart nagenoeg
geheel hersteld.
Tijdens een lunch van de Maat
schappij van Handel en Nijverheid te
Groningen heeft de directeur-generaal
voor de scheepvaart mr. J. J. Oye-
vaar een uiteenzetting gegeven over
de perspectieven van onze scheepvaart.
Hij zeide daarbij, dat het tijdperk van
de reconstructie van de Nederlandse
scheepvaart afgelopen is. Op 1 Janu
ari 1959 bedroeg de tonnage in ons
land 2.950.000 bruto-register-ton; voor
de oorlog was dit 2.850.000 bruto-re-
gisterton. In de oorlog ging 1.650.000
bruto-register-ton verloren. Na de be
vrijding is er hard gewerkt aan het
herstel van de scheepvaart en vooral
de kustvaart is tot grote bloei geko
men. Men moet. aldus de heer Oye-
vaar. terdege rekening houden met de
concurrentie van de Duitse scheep
vaart. welke binnen niet al te lange
tijd te verwachten is. Men legt zich
in Duitsland de laatste tijd speciaal
toe op de bouw van kustvaarders.
ijk uit naar meeuwen met
rode koppen
Van de zijde van het Zoölogisch Mu
seum te Amsterdam wordt medegedeeld:
„Zaterdagmiddag j.L zijn op Schiphol
enige kokmeeuwen en stormmeeuwen los
gelaten, die diezelfde ochtend In Kopen
hagen waren gevangen, van gekleurde
ringen zijn voorzien en bovendien rood
geschilderde koppen en rood-wit-en-blau-
we borstband hebben gekregen.
Het betreft hier een experiment, waar
bij getracht wordt na te gaan of deze
vogels die in hun normale wintergebicd
zijn gevangen, een zodanig oriëntatiever
mogen bezitten, dat zij binnen afzienbare
tijd weer in Kopenhagen terug zullen zijn.
Het zij hierbij opgemerkt, dat meeuwen
in de broedtijd over een sterk ontwikkeld
oriëntatievermogen beschikken, maar dat
het niet zeker is, of dit vermogen in de
wintermaanden door de vogels wordt be
nut. Waarnemingen van meeuwen met ro
de koppen zijn dus gewenst en worden
ingewacht bij het Zoölogisch Museum der
Gemeente-Universiteit te Amsterdam".
Wat te doen als ons land
12 nrriliioen zielen telt
Op 24 Februari zullen ambtenaren
van verscheidene departementen in
Den Haag een rapport bespreken be
treffende ruimtelijke ordening. Dit
rapport, opgesteld door de Rijks
dienst van het Nationaal Plan, houdt
zich o.m. bezig met de bevolkings
aanwas tot 1970, waarbij wordt uitge
gaan van de veronderstelling, dat ons
land tegen die tijd omstreeks 12 mil-
lioen inwoners zal tellen.
Om de moeilijkheden op te vangen,
wordt in dit rapport een plan voor
gesteld, bij de uitwerking waarvan
alle departementen zijn betrokken.
Lichtseintje voor de vissers.
NIEUWE UITVINDING VOOR DE
VISSERIJ
Een Engelsman heeft een Instru
mentje geconstrueerd, waardoor vis
sers kunnen zien, wanneer hun net
ten vol zijn. Het instrumentje wordt
aan één kant van de kurken van een
visnet bevestigd en geeft met behulp
van een gewone fiets- of zaklantaarn-
batterij over grote afstand zichtbare
lichtsignalen. Deze signalen zijn ge
broken zolang het net nog niet ge
vuld is, maar zij veranderen in een
onafgebroken straal als het net vól
ls.
Kijk
