Nederland doet weer zaken
met Duitsland
JIMMY BROWN, sportheld no.J
Zeeuwse Almanak
LEERTUCHT IN DE HERV. KERK
GROOT AANTAL KUNSTWERKEN
IN DUITSLAND GESTOLEN
ZATERDAG 4 FEBRUARI 1950
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Culturele export van bedenkelijk allooi
(Van onze reizende redacteur)
FRANKFORT, Jan. Nederland doet weer zaken met en in Duitsland.
In b\jna elke stad vindt men er de be wijzen van en men behoeft er nergens
naar te zoeken. Tal van Nederlandse bedrijven hebben er zuster- of doch
terondernemingen, K.L.M. en Philips maken er reclame. Maar dat is niet
eens de hoofdzaak; onze uitvoer naar Duitsland stijgt met sprongen, dank
zij het jongste handelsverdrag, waarin vrij veel speling zit, die zich ten
onze gunste ontwikkelt. Economisch gezien mag ons dat verheugen. De
Duitse bladen meldden deze maand, dat de Nederlandse vordering op
Duitsland reeds 77 millioen mark bedraagt.
Wat dat in de practijk betekent
ziet men in de winkels: „Zehr frische
Hollandische Eier D.M. 2.25", ,,Die
'bchte Seelandische Muscheln", „Scho
ne Tulpen aus Holland". En zo maar
verder. Niet altijd kan men aan de
waren zien waar zij vandaan komen,
maar als ik na het zoveelste zuur
koolgerecht vraag of men in Duits
land geen groente eet is het ant
woord welzeker, maar uitsluitend
Nederlandse. Het toeval brengt mee,
dat ik diezelfde dag nog diepvries
sla, diepvries-komkommer en diep
vries-tomaten voorgezet krijg, alles
uit een Nederlandse conservenfa-
briek. Onze levensmiddelenuitvoerbe-
drijven hebben hier een goede naam.
Cultuur exporteren wij ook. maar
van een bedenkelijk allooi Óp een
aanplakzuil wordt een revuevoorstel
ling aangekondigd. Hoofdrol: Johan
nes Heesters, een vroegere operatenor
uit de Vechtstraat te Amsterdam,
later filmster van het Ufa-concern,
nu een groot man in de kunst met
de kleine k. Ik lees: „Vrouwenharten
in Gevaar: Wilt U een onvergetelijke
nacht beleven, een bruidsnacht bijwo
nen en dan nog wel in het Paradijs?
Johannes Heeesters is de bruidegom
en daarmee wordt de droom van on
telbare meisjesharten werkelijkheid:
hun lieveling op de planken te zien".
Een misselijke speculatie op het
grote vrouwenoverschot, op het feit
dus, dat menig meisje weet nooit te
zullen trouwen, een gesol met het
voor millioenen onbereikbare levens
doel; het huwelijk.
Er bestaat van overheidswege geen
bezwaar tegen dergelijke vertonin
gen, maar wel heeft men blijkens de
kranten in dezelfde stad de hele op-
eA handtasje met een lichtje erin,
het nieuwste snufje op modegebied.
VERKEERSREGELING
IN VLISS1NGEN.
Automobilisten zijn veel geplaagde
mensen. Zij worden door de overheid
beschouwd als kapitalisten, die best
een extra duitje in het belasting-
potje kunnen stoppen en de kilome-
terprijs, die zij moeten opbrengen, ligt
tengevolge daarvan aardig wat hoger,
dan hij strikt genomen behoeft te zijn.
Dubbel betreurenswaardig is het
daarom, als zij door verkeersvoor-
schriften en verkeersregelingen ge
dwongen worden om meer kilometers
te rijden dan nodig is.
Vlissingen heeft enige tijd geleden
in de Walstraat en de aangrenzende
straten éénrichtingverkeer ingevoerd.
Op zichzelf is dit een prijzenswaardi
ge maatregel, want de Walstraat is
voor het tegenwoordige verkeer te
smal als er in twee richtingen gereden
wordt.
Intussen kost dit eenrichtingver
keer de automobilisten aardig wat
extra kilometers. Wie. als wij, vele
malen in de Vlamingstraat moet zijn
met zijn auto, die hij waarlijk niet
voor zijn genoegen, maar uit bittere
noodzaak gebruikt, ervaart het in zijn
beurs.
Desondanks mopperen we niet. Be
schadigde spatborden in de straten,
die door het verkeer overbelast wor
den, zijn duurder.
Maar waarom wordt deze verkeers
regeling gehandhaafd in de avond
uren, als er practisch geen verkeer is?
Dan worden er nodeloos kilometers
gereden en zou tweerichtingsverkeer
geen moeilijkheden veroorzaken.
In tal van plaatsen is het eenrich
tingsverkeer beperkt tot de periode
van laat ons zeggen 818 uur.
Een dergelijke beperking in Vlissin
gen zou mei vreugde worden begroet.
En daarom, Vlissingse vroede vade
ren. kom de automobilisten in dit op
dicht eens iets tegemoet!
laag van „Paris-Hollywood", een ge
ïllustreerd Frans blad met afbeeldin
gen van jongedames, die niets hadden
om aan te trekken toen zij voor de
fotograaf verschenen, in beslag ge
nomen.
Een gezonder manier van zaken
doen is de handel in octrooien. Daar
is veel over te doen geweest. Tjjdens
de bezetting van West Europa hebben
Duitse firma's uitvindingen en han
delsmerken in beslag genomen, daar
na hebben geallieerden Duitse oc
trooien tot goede buit verklaard,
maar gaat het allemaal weer nor
maal. Een Duits ingenieur kwam
op de gedachte een dameshandtas
te ontwerpen met een ingebouwd
lampje, dat naar believen in de tas,
op het sleutelgat en op het eigen ge
laat gericht kan worden. De rechten
heeft hij verkocht aan een Neder
lands-Zwitserse combinatie, die nu
de gehele wereld van de onmisbaar
heid daarvan tracht te overtuigen.
De vervaardiging geschiedt te Am
sterdam. Er worden goede zaken
mee gedaan.
De Duitse hotelhouders rekenen
er bovendien op, dat de Nederlandse
regering, gezien de handelsbelans,
dit jaar deviezen vrij zal geven voor
Nederlands toeristenbezoek aan
Duitsland. Economisch is het zeker
verantwoord, maar of het psycholo
gisch gewaardeerd zou worden
(Nadruk verboden)
Zeven jaar tegen
„Nol de Brabander" geëist.
De Bossche rechtbank behandelde het
sluitstuk van de zaak tegen „Nol de
Brabander'.
De 30-jarige A. F., beter bekend on
der de naam Nol de Brabander, was
de laatste die zich voor een groot aan
tal misdrijven had te verantwoorden.
De officier zeide in zijn requisitoir,
dat hij lang geaarzeld had een oordeel
over F. uit te spreken. Verdachte
heeft een stoer mannelijk karakter,
maar is een tweepolig mens. F. had
zich de Siliciaan Giuliano als ideaal
gesteld. Rekening houdende met zijn
verminderde toerekeningsvatbaarheid
eiste de officier tegen Nol de Braban
der een gevangenisstraf van zeven
jaar met aftrek van voorarrest.
De „Missouri" beschadigd.
Het 45.000 ton metende Amerikaanse
slagschip „Missouri", dat op de mod-
derbanken van Chesspeake Bay aan
de grond was gelopen, is weer vlot
gebracht. Bij een onderzoek is geble
ken. dat zich in de romp een scheur
ter lengte van vier meter bevindt.
STEMMEN UIT DE KERKEN
Zal nog niet op 1 April 1951 worden ingevoerd.
Van „Hotelkerk" naar
„Qezinskerk".
Op 1 April 1951 zal de kerkorde in
de Ned, Hervormde Kerk in werking
treden, zo deze tenminste door de
meerderheid van de Classicale Verga
deringen en Provinciale Kerkbestu
ren wordt aanvaard. Op de laatst ge
houden vergadering van de Generale
Synode hebben de leden zich ook be
zig gehouden met overgangsbepalin
gen. Deze moeten er natuurlijk komen.
Op die ene bepaalde datum kan niet
alles ineens veranderen. Geleidelijk
aan zullen verschillende bepalingen
in werking moeten treden. Om een
voorbeeld te noemen: Door de nieu
we kerkorde moet de ouderling-kerk
voogd er komen. Het college van no
tabelen zal dan niet meer nodig zijn.
Er moet in ieder geval beslist worden
of men de notabelen handhaven wil
of niet. En zo zijn er een massa din
gen meer. die niet ineens in werking
kunnen gaan. Al is 1 April 1951 de
datum, we moeten die meer zien als
het begin van een overgangstijd, waar
in geleidelijk aan de kerkorde in wer
king komt. Het gaat hiermee dus niet
als met de automatisering van de te
lefoon, waarbij op een vastgesteld
uur de draadjes kunnen worden door
geknipt en men telefoneren kan op de
nieuwe wijze. We kunnen de overgang
beter vergelijken met een huis dat,
terwijl het bewoond blijft, verbouwd,
veranderd en vernieuwd wordt.
Een van de zaken, waarover, in
verband met de overgangsbepalingen
is gesproken, is geweest het punt van
de leertucht. Ordinantie 11 gaat over
het „opzicht". In het vierde hoofd
stuk van deze ordinantie is nader
vastgelegd de wijze waarop dit op
zicht over „de dienst des Woords en
de catechese" zal plaats vinden. In
dien een predikant, om des gewetens
wil. het oordeel van de Generale Sy
node niet kan aanvaarden, kan hem
verzocht worden zijn ambtsbediening
neer te leggen. Indien hij daartoe niet
bereid is. wordt hij van zijn ambt
ontheven.
In de leertucht ligt voor iedere Kerk
het gevoelige punt. Elke tuchtzaak is
moeilijk. Geen tuchtzaak. of er zijn
altijd uiterst tere plekken. Indien dit
bij een gewone tuchtzaak al het geval
is. hoeveel te meer zal dit zijn indien
geoordeeld moet worden over de pre
diking en catechese van een predi
kant.
DE GROTE VRAAG.
De vraag, waarvoor de Generale
Synode stond bij de overgangsbepa
lingen, was deze Kan deze leertucht
onmiddellijk in werking treden,
wanneer de kerkorde wordt inge
voerd, of moet de invoering van deze
bepalingen worden uitgesteld, of moet
de mogelijkheid van ontzetting uit
het ambt, als uiterste consequentie
naar een latere datum verschoven
worden, en welke datum dan?
Algemeen werd beseft dat invoe
ring van de leertucht op 1 April '51
onmogelijk is, wil er tenminste geen
grote verwarring en verontrusting ko
men. Men voorziet dan erge ongeluk
ken. De Kerk zou dan ook niet in
rust de nieuwe kerkorde kunnen in
voeren. Eerst moet er een tijd zij"
waarin men in de Ned. Hervormde
Kerk de nieuwe kerkorde leert ge
bruiken. Tenslotte is een voorstel van
Ds. Kieviet aanvaard dat de leertucht
niet eerder dan 10 jaar na de invoe
ring van de kerkorde in werking zal
treden: althans het laatste, de ontzet
ting uit het ambt, zal dan pas kun
nen geschieden.
Deze beslissing is genomen na „een
belangrijke discussie". In het officiële
weekblad van de Ned. Herv. Kerk
vinden we deze in het kort samen ge
vat.
Er zijn in de Ned. Herv. Kerk al
lerlei weerstanden tegen de invoering
van de kerkorde. Deze hangen bijna
alle samen met de mogelijkheid van
tucht die er zal komen ook over de
leer. Er is een kleine groep die van
geen enkele gebondenheid aan enige
belijdenis wil weten. „De vrijheid van
denken"* is hun het hoogste goed. In
geen geval wil zij aanvaarden voor
Kerk en Synode: ,,in gehoorzaamheid
aan de Heilige Schrift, staande op de
bodem der belijdenisgeschriften". Vol
gens ds. Melchers. onlangs in „Het
Vrije Volk", is daarmee het paard
van Troye binnen gehaald. Door die
gehoorzaamheid aan de Heilige Schrift
en die gebondenheid aan de belijdenis
geschriften „is de vrijheid van denken
in beginsel om hals gebracht".
Maar, ook al aanvaardt men wel de
gebondenheid aan de Heilige Schrift
en de belijdenisgeschriften der Kerk
en al aanvaardt men daarmede dat
een Kerk niet alles op de kansel
kan worden gezegd -omdat „een Kerk
die niet volkomen karakterloos is.
haar eigen grenzen mag en moet
trekken en moet kunnen uitspreken
wie wel. en wie niet tot haar beho
ren". dan nog huivert men terug voor
de laatste consequentie nl. de ontzet
ting uit het ambt van een predikant,
die naar het oordeel van de Generale
Synode, tenslotte buiten de baan van
de Kerk is gekomen. Door alle eeu
wen heen hebben leertucht-processen
steeds een bittere smaak nagelaten.
Als er nu eens een leertucht-proces
moest komen in de Hervormde Kerk,
waar het tot nu toe een bonte scha
kering "is geweest? Velen houden hun
hart vast als zij daaraan denken. Zal
een leertucht-proces hier niet zijn als
een dynamiet-explosie?
De Generale Synode nu heeft een
besluit genomen dat ontzetting uit het
ambt niet mogelijk zal zijn in de Eer
ste tien jaar na de invoering. Dit is
een verstandig besluit. Zo wordt de
mogelijkheid geopend dat men rusti
ger aansluiting kan vinden bij de
nieuwe kerkorde. ,.Er moet een weg
gevonden worden dat de Gemeenten
met elkander een gesprek voeren".
Dit wil nu niet zeggen dat. indien 1
April 1951 de kerkorde wordt inge
voerd. allés blijft, gelijk het nu is en
een ieder ongestoord zijn eigen weg
kan gaan. In de overgangsperiode van
tien jaar, zal er toch „opzicht" zijn
over de dienst des Woords en de cate
chese. Dit kan gaan tot in de Genera
le Synode toe. Ontzetting alleen is
niet mogelijk.
En tien jaar na de invoering van
de kerkorde dan? Zal men dan niet
voor precies dezelfde moeilijkheden
staan? Is het huidig^ besluit wel iets
anders dan alleen maar een verschui
ven van de moeilijkheden? Misschien
krijgen de pessimisten die zo spreken
wel gelijk, maar vermoedelijk toch
niet. Over tien jaar zullen de zaken
weer anders liggen, vooral als deze
periode gebruikt wordt voor gestadi
ge opbouw, gesprek en toenadering,
Dr. Emmen heeft geschreven over
Ook Italië is niet van sneeuw verschoond gebleven. Op sommige plaat-
sen was er zelfs de laatste jaren niet zoveel sneeuw gevallen als in de
afgelopen week het geval was. Eén d er met sneeuw bedekte kanalen In
Venetië.
Zuiveraars in Duitsland zelf
niet zuiver.
Karl Stroehle, waarnemend hoofd
van het ministerie voor de denazifica
tie van Württemberg-Baden, heeft zijn
functie neergelegd.
Zijn ontslag volgde kort na een be
kendmaking. dat de procureur-gene
raal een onderzoek tegen hem was
begonnen wegens corruptie bij het
zuiveringsproces tegen Hitiers finan
ciële expert, Hjalmar Schacht, en ook
in andere zuiveringszaken.
Het onderzoek tegen Stroehle werd
gelast na de ontdekking van wat, naar
Britse politieke leiders één
In de kerkdienst.
De leiders van de drie grootste poli
tieke partijen in Engeland, die over
drie weken haar krachten zullen me
ten in de algemene verkiezingen, heb
ben Donderdag gezamenlijk een spe
ciale dienst bijgewoond in de kathe
draal van St. Paul.
Clement Attlee. de eerste minister en
j leider der Labour-partij, Winston
Churchill, leider der conservatieve
j partij, en Clement Davies, leider der
HBPH HV i liberale partij, lagen geknield voor het
men gelooft, Duitsland's grootste zui- i hoofdaltaar, terwijl de bisschop van
veringsschandaal is. waarbij tientallen
rijke zakenlieden van Stuttgart, de
voormalige opperrechter voor de zui
vering, de officier van justitie en
hooggeplaatste regeringsfunctionaris
sen betrokken zijn.
Den Haag wil Rijswijk en Voorburg
annexeren.
In de Donderdagavond gehouden
vergadering van de gemeenteraad van
's Gravenhage, heeft de burgemeester,
mr. F. M. A. Schokking. medegedeeld,
dat B. en W. gezien het uitgeput
geraken van de gemeentelijke bouw
rijpe grond een open oog hebben
voor het vraagstuk van annexatie van,
dan wel samenwerking met Voorburg
en Rijswijk. B. en W. staan op het
standpunt, dat samenvoeging van
Voorburg en Rijswijk met Den Haag
moet worden nagestreefd.
De politie van West-Berlyn heeft
geen toestemming aan de socialistische
eenheidspartij gegeven om p.s. Zondag
een massameeting in de Franse sector van
de stad te houden.
Londen, dr. Wand, in de dienst voor
ging. De bisschop smeekte goddelijke
leiding af voor het Britse volk in de
keuze van zijn nieuwe regering. Dr
Geoffrey Fisher. de aartsbisschop van
Canterbury, hield een predikatie.
Stoffelijke resten van duizenden
gevangenen gevonden.
Het blad der Communistische Partij in
Noord-Beieren, de „Nord-Bayerische Zei-
tung", meldt dat op een begraafplaats
nabij Hesbrück in Noord-Beieren de stof
felijke overschotten van duizenden ge
vangenen van voormalige Duitse concen
tratie-kampen zijn aangetroffen. Volgens
het blad waren de stoffelijke overschot
ten op de meest ordeloze wijze ter aarde
besteld, terwijl ook de lijken van vele ge
vangenen zouden zijn verbrand, zonder
dat de resten ooit werden begraven. Het
blad stelt plaatselijke autoriteiten voor
deze gang van zaken verantwoordelijk en
eist een voorbeeldige bestraffing.
Van officiële zijde is verklaard dat de
beschuldigingen slechts gedeeltelijk juist
z(jn.
Student ging er mee op de loop.
De Duitse politie te Lübeck is een
grootscheepse jacht begonnen op een
voortvluchtige 25-jarige student in
de kunstgeschiedenis, die verdacht
wordt van de meest sensationele dief
stal van kunstwerken m deze eeuw.
De politie verklaarde, te geloven,
dat de student ongeveer 2.000 kunst
werken van wereldberoemde meesters
had gestolen, welke naar schatting
verscheidene millioenen mark waard
zijn. De gestolen werken behoorden
tot voormalige collecties van musea
te Berlijn en in andere steden van
Duitsland. De schilderijen, die in de
oorlog werden verwijderd, waren na
de oorlog in Greifswald, Stettin en
Schwerin (alle in de Sowjet zóne)
opgeslagen in universiteiten en mu-
De politie vond enige dagen gele
den in een koffer, die, naar werd ge
zegd, door de student bij een bank te
het uiterst belangrijke jaar 1950 voor
de Hervormde Kerk. We mogen dit
gerust uitbreiden tot de eerstkomende
tien jaren, waarin blijken moet hoe
deze Kerk thuis raakt in het gebouw
van een nieuwe kerkorde. Zal z|j van
een „hotelkerk", waar groepen en par
tijen naast elkaar leven, uitgroeien tot
een „Gezïnskerk" waar men zich als
één gezin weet, met verantwoordelijk
heid voor elkaar, verbonden met Hem,
die het hoofd is van alle Kerk, Chris
tus Jezus?
H.
Lübeck in bewaring was gegeven,
een aantal kunstwerken, die uit voor
malige collecties van beroemde Duit
musea werden vermist, aldus meldt
het Westduitse persbureau D.P.A.
Een paar dagen tevoren had de po
litie beslag gelegd op een tweede
koffer in de voormalige woning van
de student. Deze koffer, zo werd ge
zegd, bevatte werken van Rembrandt
en Albrecht DUrer.
De koffer, die in de bank te Lü
beck werd gevonden, bevatte volgens
het met Britse vergunning verschij
nende blad „Die Welt" o.m. 32 etsen
en schilderijen van Rembrandt, 45
van Dtirer, 110 van de in de acht
tiende eeuw levende kunstenaar Da
niël Chodowiecky, een van Rafaël,
twee van Tischbein. een van Hans
Holbein en verscheidene van andere
beroemde meesters.
De politie zei, dat zij geloofde,
dat de student naar de V.S. zou
trachten te vluchten met een derde
koffer met gestolen kunstwerken,
die nog in zijn bezit zouden zijn.
De teruggevonden stukken werden
aan een onderzoek onderworpen door
een kunstexpert te Lübeck. Hij ver
klaarde, dat men met vrijwel abso
luut zekerheid kon zeggen, dat de
meer dan 1.500 werken de echte schil
derijen enz. zijn, die uit de collectie
worden vermist.
GESTOLEN KUNSTWERKEN
GEVONDEN.
Dc 25-jarige student, die van de dief
stal verdachj wordt, heeft zich te Kiel
bij de politie aangemeld. Hü is in hechte
nis genomen.
Het Wereldgebeuren
91. Op de tribune braken de toeschouwers de
boel af van enthousiasme. Dat was de meest for
midabele vrije schop, die ze ooit in hun leven had
den aanschouwd. Meneer Stribble van de Globe
had alweer een nieuwe „kop" voor zijn verslag be
dacht: Atoom-explosie op voetbalveld. Aap schiet
doel in brand. En meneer Brushbox weende van
aandoening. Ik koop een heel tros bananen voor
die brave jongen, riep hij ontroerd. Daar mag hij
zich vandaag ziek aan eten. Dêtar, dat mag-ie, die
goede, goeie jongen.
De Fransen boos
Het spreekwoord qui se fache a tort
gaat zeker niet op ten aanzien van de
huidige Franse diplomatiek© boosheid
jegens Moskou. Er is alle reden voor
de Franse regering zich gebelgd te
tonen over de jongste Russische zet in
Indo-China, de zwakke 6tee in de
Franse politiek. Die gebelgdheid is al
tot uiting gekomen in een scherpe
protestnota en zelfs zijn er geruchten
over een ophanden zijnde verbreking
van de diplomatieke betrekkingen.
Waarschijnlijk zal de soep niet zo heet
gegeten worden, mede door de mati
gende invloed van Frankrijks bond
genoot aan de overzijde van het Ka
naal. Tegenmaatregelen echter zullen
zeker niet uitblijven.
De vrees, dat Indo-China een twee
de Griekenland zal worden, een gebied
vol internationale complicaties is eer
der bewaarheid geworden dan ver-
waeht. Lange tijd heeft de strijd in
de vroegere Franse kolonie in de
schaduw gestaan van de strubbelingen
in Indonesië ,die zoveel meer in het
brandpunt kwamen. Dat is nu veran
derd en wel grotendeels door het wei
nig behoedzame optreden van de Fran
sen zelf.
Het is bekend hoe de toestand thans
is. De Fransen hebben met de instal
latie van keizer Bao Dai hun enige
troef uitgespeeld. Bao Dai wordt ech
ter noch in Indo-China noch in de an
dere staten van Z.O. Azië als een
100 nationalist beschouwd, veeleer
als een Franse vazal. De tegenspeler
van Bao Dai is Ho Tsji Minh, die on
getwijfeld de meerderheid van de be
volking achter zich heeft. Ho's gezind
heid is nog niet geheel duidelijk. Hij
zelf beweert uitsluitend nationalist te
zijn. Zijn tegenstanders noemen hem
evenwel een volbloed communist en
er is voldoende grond om aan te ne
men. dat Ho de laatste tijd inderdaad
steeds meer in rood vaarwater is te
rechtgekomen.
De complicaties zijn begonnen sinds
de aankomst van de Chinese commu
nistische troepen aan de grens, waar
door contact is ontstaan tussen Ho en
Mao. Voor Mao was dit het sein om
de republiek Vietnam te erkennen en
daarmee aan Ho belangrijke rugge
steun te verlenen. De Sowj et-Unie
heeft nu dit voorbeeld gevolgd. Er
zijn dus op 't ogenblik twee regerin
gen in Indo-China. die van Ho en die
van Bao Dai, beide door een aantal
landen als de enige erkend.
De Russische diplomatie in Azië is
hier zeer handig van opzet en specu
leert er op een wig te drijven tussen
de Westelijke landen onderling en tus
sen China en de Westerse landen.
Door Mao de Britten in China zeer
redelijk te laten behandelen heeft
Moskou een erkenning uitgelokt van
Engeland, India en Pakistan. Door
echter enerzijds in de Ver. Naties zeer
bruut op te treden en anderzijds het
de Fransen in Indo-China zo lastig
mogelijk te maken is een erkenning
door Frankrijk en de Ver. Staten zeer
vertraagd. Zelfs indien de Ver. Staten
bereid zijn vertegenwoordigers van
Mao in de Ver. Naties toe te laten,
dan zullen de Fransep zich hiertegen
met hand en tand blijven verzetten ge
zien de betrekkingen tussen Mao en
hun vijand Ho Tsji Minh. Het doel,
de isolatie van rood-China, zou hier
mee bereikt zijn. De Russische diplo
matie blijft er op gericht Moskou voor
te stellen als de grote kampioen van
de Aziatische volken en het Westen
als de bakermat van het imperialisme.
Niets is de Russische diplomaten wel-
gevalliger dan het verstoren van de
betrekkingen tussen Azië en het Wes
ten. tussen China en de Ver. Staten.
Walter Lippmann geeft hiervan een
aardig voorbeeld. Moskou heeft vrij
wel niet gereageerd op de plannen
van Amerikaanse militairen om For
mosa te bezetten. Dat zou de V. S.
onmiddellijk in conflict hebben ge
bracht met rood China. Daarentegen
waren er wel felle reacties op de be
schuldiging van Acheson. dat de Rus
sen bezig zijn grote gebieden van
Noord-China in te palmen.
Bracht Formosa een teleurstelling,
in Indo-China lukt de Russische poli
tiek beter. Dank zij het feit. dat het
Franse beleid in Azië tot dusver niet
erg paste in dat van de Westerse
bondgenoten.
Vogeler moet terecht staan.
Het Amerikaanse staatsdepartement
deelt mede dat de gezant van de Ver.
Staten te Boedapest, door de plaats-
i vervangende premier van Hongarije
er van op de hoogte is gebracht, dat
Robert Vogclcr. de Amerikaanse bur
ger. die door de Hongaarse autoritei -
I ten. onder beschuldiging van spionnage
'is gedetineerd, over enkele weken zal
berecht worden.
Juwelendief had 160 ringen
weggegooid.
Het zal niet vaak voorkomen, dat
iemand terecht staat op dezelfde plek
waar hij werd gearresteerd. Dit was gis
teren het geval met de woonwagen-bewo
ner Frederik G. Deze had zich voor de
Zwolse rechtbank te verantwoorden voor
een inbraak bij de juwelier T. te Olst.
Door een raam open te schuiven kwam
hij ln de winkel, waar hü f 1200, 160 gou
den ringen en enige horloges bemachtig
de.
Toen G.. die in een echtscheidingspro
cedure verwikkeld was. enige tijd later in
het Zwolse gerechtsgebouw verscheen,
werd hij prompt door de recherche ln de
kraag gepakt.
Op een vraag van de president waar de
buit gebleven was. gaf verdachte een.
merkwaardig antwoord: Het geld is op,
verklaarde hij. en de ringen en horloges
heb ik weggegooid. Uit een verzegeld
pakje haalde de president vervolgens en
kele kostbare ringen te voorschijn, welke
G. aan vrouwelijke kennissen in Duitsland
cadeau had gedaan.
De officier van justitie eiste een ge
vangenisstraf van drie Jaar.
Het dubbel bestuur öfc
Midden-Java.
Door de gouverneur van mldden-Java.
de heer R. Boediono ls een comité ge
vormd. dat een oplossing zal zoeken voor
de problemen van het dubbele bestuurs-
corps.
De gouverneur hoopt dat medio Febru
ari de moeilijkheden met het dubbele be-
stuur zullen zijn opgelost.
