Het klimaat schommelt LEZERS SCHRIJVEN Zeeland had een reeks van warme zomers Op 't Matje WEK DE GAL IN UW LEVER OP DAMMEN GEEN „KINDERSPEL" LETTY'S moeilijke KEUZE 4 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DONDERDAG 2 FEBRUARI 1950 BETEKENIS VOOR DE MAISTEELT. Gedurende de laatste 15 jaren is de teelt van mais voor zaad hier te lande, vooral in Noord-Brabant en Limburg, van vr0 grote betekenis ge worden. Pogingen worden gedaan om deze cultuur, o.a. in Zeeland, uit te breiden ter gedeeltelijke vervanging van minder opbrengende rogge en haver. Terwyl in de eerste jaren maisrassen verbouwd werden, die nauwelijks rijpten, kwamen later rassen met korter groeiduur in zwang, die ook in een minder gunstig jaar rijp werden. De laatste paar jaren gaan er stemmen op, om deze te vervangen door Amerikaanse hybriden, die in verschillende opzichten grote voordelen bieden, maar waaronder er zijn, die aanmerkelijk later plegen te rijpen. Men vraagt zich af of zulk een latere rijping geen bezwaar zal blij ken te zijn in een koelere zomer, en of men er wel steeds rekening mede houdt, dat vele zomers de laatste 20 jaar warmer waren dan nor maal? (voor normaal geldt in de meteorologie het tijdvank van 1901 —1930). De meteorologische instituten te De Bilt en Ukkel (Brussel) waren zo welwillend mij cijfermateriaal ter beschikking te stellen betrekking hebbende op de weersstations Vlis- singen, Ukkel en Oostende, voor de maanden Juni, Juli en Augustus. Voor de maisteelt is de Meimaand soms ook van groot belang en kan ook de maand September zijn waar de hebben, doch de grootste invloed gaat uiteraard van de zomermaan den uit. DE VLÏSSINGSE ZOMERS. Uit deze gegevens blijkt, dat voor Vlissingen in de jaren 192S tot 1949 (1945 was onvolledig en werd daarom weggelaten), dus voor een tijdvak van 21 jaar: Juni 15 keer warmer was dan normaal, gemiddeld over alle 21 jaar: 16.2° C. tegen normaal 15.8 °C. Juli 11 keer warmer dan normaal en in 2 jaren even warm, gemiddeld 18.1° C. tegen normaal 17.8° C. Augustus 14 keer warmer dan normaal en 2 keer even warm, ge middeld 18.5° C. tegen normaal 17.8° C. DE KOUS Twee vrouwen traden binnen. Beiden van 't zware gewicht en met resolute gelaatstrekken. Die ene had malheur met een afge zakte kous en op het bankje nam zij een zo geprononceerde jarretelpositie in, dat de parketwacht om het hoekje kwam kijken wat ze zocht. Maar dat maakte een misverstand los, want ze snibde: Zoekie wat? Komt U maar eens hier staan no digde de rechter. Effetjes geduld, zei de Kenau, want me kous is los. We zagen met groeiende verbazing, dat ze ergens een cent in deed, als hadde ze een gasmeter verborgen in het intiem van haar dessous. Maar de kous hing te hangen, toen ze opstond om te verklaren, dat ze geen woord, geen kik, geen zucht, „geen draad sjoege, weleerwaarde", gegeven had. 't Lei allemaal aan die dame, die daar zit. Dit had nou al jaren lopen sagge- rijnen, de arme bloedjes van kinderen slaande en stompende in *t geniep. „En as ze voorbij gaat spoeg ze op de grond." U hebt mevrouw gescholden en m het gezicht geslagen. Wat zegt U daar- van? Mevrouw! Mevrouw! Laat ie effe fijn weze. Meheer de weleerwaarde. de hele buurt ken d'r en me hele familie weet da'k een rustig mens ben. Maar die loeris heb me an de zenuwe ge holpen, je zou d'r een hartkwaal van krijgen. Me man zeit: je leg te rille in je bed. Ik zeg: da's van die lekkere buurvrouw met d'r engelenbek Boem! zei de hamer en de rechter drong op matiging aan. Maar de cent bleek opnieuw in de jarretel te deva lueren, want de dame bekende: Me kous zak weer af, maggik effies? Enfin, we kwamen aan de weet, dat ..opgejutterde zenuwen haar naar het hoofd gestegen waren en dat ze wel het een en ander had gezegd". Maar slaan? Nee, zowaar zou d'r hand boven haar graf uitgroeien. Gaat U dan maar zitten, zei de rechter. Daarna trad de getuige voor 't hek je en deze geteisterde ontwierp een dramatische schets van de nood, waar in zij onder de slaande hand harer wederpartij had verkeerd. Dat mens schold me uit voor. het allerergste, maar ik ben blij, dat ik niet in haar schoenen sta. Het is misschien uw maat niet, zei de rechter droog. Maar ik heb ge hoord, dat u óók niet op uw mondje gevallen is. Dat moet uit zijn. Aan al lebei de kanten. De getuige vroeg hoe het bestond. As weduwvrouw zijnde en iedereen kan van me getuigen. De officier speelde met de woorden gevangenis een afschrikwekkend voor-s beeld. Het werd een eis van veertig' gulden, maar de rechter keek de beide doornroosjes nog eens taxerend aan en knipte het bedrag doormidden. 't Was de eerste keer van die klap, zei de veroordeelde. Bij ons is de eerste klap méér dan een daalder waard. Denk er maar om, vermaande de recher. De stralende getuige huppelde het zaaltje uit. Maar de Kenau draalde op het bankje. U kunt gaan, mevrouw, zei de rechter hoffelijk, 't Is afgelopen. Maar ze prutste weer een cent in de gasmeter en snauwde tegen de par ketwacht, die haar ter deure verwee#. Van de 21 zomers waren er 17 wanner dan normaal, met een ge middelde temperatuur van 17.6° C., tegen normaal 17.1° C. IN UKKEL. Voor Ukkel vinden we soortgelij ke cijfers voor de jaren 1928 tot 1949, dus voor een tijdvak van 22 jaar. Juni was 14 keer warmer dan nor maal, gemiddeld 16.C. tegen 15.4° C. normaal. Voor Juli waren de cijfers: 12 keer warmer dan normaal, 1 keer even warm, gemiddeld 17.5° C, tegen 17.3° C. normaal. Augustus was 13 keer warmer dan normaal en 2 keer even warm, gemiddeld 17.46 C. tegen 16.9° C. normaal. 16 der 22 zomers waren warmer dan normaal, gemiddeld 17.0 C. tegen normaal 16.5° C. IN OOSTENDE. Voor Oostende zijn de cijfers Slechts beschikbaar voor 1928 en de jaren 19301939. Door oorlogs handelingen schijnt het station sinds 1940 te zijn uitgevallen, terwijl de gegevens over 1929 onvolledig zijn. Voor het tijdvak van 11 jaren, waarover de statistiek cijfers ver meldt, was: Juni in 1 Ogevallen warnier dan normaal, gemiddeld 15.4° C. tegen normaal 14.4° C. Juli in 10 jaren warmer dan nor maal, gemiddeld 17.1° C. tegen 16.3° C. normaal. Augustus was eveneens in 10 der 11 jaren warmer dan normaal, ge middeld 17.5° C. tegen 16.46 C. normaal. Alle 11 zómers waren warmer dan normaal, gemiddeld 16.7° C. tegen 15.7° C. normaal. Voor alle drie stations waren dus in het merendeel der gevallen de zomermaanden warmer aan normaal. Nu doet het er weinig toe of het betrokken tijdvak werkelijk warmer was dan het gemiddelde over, laten we zeggen 200 jaar, verondersteld, dat de gegevens hiervoor beschik baar zouden zijn. Immer3 het feit. dat dit tijdvak warmer was dan het „normale" van de jaren 1901—1930 wijst er op, dat er blijkbaar schom melingen optreden, die, hoe onbe duidend een verschil van hoogstens graad Celcius ook moge lijken, toch van aanmerkelijke invloed kun nen zijn op plantengroei. STIJGENDE LIJN. In een studie over de klimaat schommelingen over een langer ter mijn, komt Vandenplas, meteoroloog te Ukkel, tot de gevolgtrekking, dat de temperatuur in de maanden Juni, Juli en Augustus aan periodie ke schommelingen onderhevig is, en dat we ons de laatste 20 jaar in een stijgende ljjn bevinden en de huidi ge zomers aan de warme kant zjjn. Reeksen van naar verhouding warme zomers zijn In vroegere tijden ook waargenomen. Aan 't meteorologisch station te Green wich in Engeland werden b.v. tus sen 1780 en 1820 vrijwel uitslui tend warme zomers geconsta teerd. gevolgd door een periode met koudere zomers van om streeks 1830 tot 1980, met wat hogere temperaturen in de jaren 1870—1890. DE DUUR. Zyn er tekenen, die er op wijzen, dat het tijdvak met betrekkelijk warme zomers, waarin we ons nu bevinden, nog lang zal duren? Het is mij niet bekend, of hierover al 'n verwachting kan worden uitgespro ken. Men zal echter bij de teelt van mais, waarvan nog niet over een veeljarige ervaring wordt beschikt, goed doen, bij de keuze der te ver bouwen rassen aan de veilige kant te blijven en bepaald late rassen en hybriden te mijden. De jaarlijks uit komende „rassenlijst" van het In stituut voor veredeling van land- U ruit morgens „kiplekker" uit bed springen. Elke dag moet uw lever een liter gal in uw ingewanden doen stromen, anders verteert uw voedsel niet het bederft. U raakt verstopt, wordt humeurig en loom. Neem de plantaardige CARTER'S bouwgewassen te Wageningen is hiervoor een goede leiddraad. Men vraagt zich wel eens af, of er kans bestaat, dat het klimaat van Nederland blijvend wordt beïnvloed door de verdere drooglegging van het IJselmeer, dat het, vooral in de Oostelijke provincies b.v. „contlnen- taler" zou worden. Inderdaad lijkt dit waarschijnlijk. Wanneer de temperende invloed van het wateroppervlak zal zyn ver dwenen. zullen overdag hogere en 's nachts lagere temperaturen kun nen optreden. De kans op nacht vorsten in de lentemaanden neemt toe, die op het optreden van hogere maximum temperaturen in de zomer eveneens. Deze laatste factor is gunstig voor de maisteelt, de eerste kan, wanneer de nachtvorsten op beschutte plaatsen nog zeer laat op treden. een bijzonder nadelige in vloed hebben. De aardappelverbou wers weten hierover mede te praten. Wie geregeld de weerberichten volgt, zal het zijn opgevallen, dat de gebieden van lage luchtdruk over de Atlantische Oceaan, de Noordzee, de Oostzee en de Middellandsche Zee plegen te trekken. Het vaste land wordt wel niet geheel geme den, maar de zeegebieden hebben toch de voorkeur. Zou het verdwij nen van de inham in de Noordzee, die de vroegere Zuiderzee uitmaakt, ook nog enige invloed op de baan der depressies hebben? Onwaar schijnlijk lijkt het niet, al is niet te verwachten, dat de invloed groot is. Dit zou dan wel één der zeer wei nige gevallen zijn, waarbij het mens dom het weer beïnvloedt, instede van andersom. Aardenburg. Dr. L. Koch. ONZE DAMRUBRIEK. Staaltje van venkeerde voorlichting. (door onze Dam-medewerker). Het is een bekend feit dat de waardering van het damspel vari eert tussen: „Buitengewoon mooi" en „moeilijk" en „een kinderspel." Door medewerking van de gere gelde rubriek in de couranten is hierin de laatste jaren zeer veel verbetering gekomen, maar nog veel meer verbetering is nodig. Daartoe is in de allereerste plaats vereist deskundige voorlichting en daar ont breekt soms het een en ander aan. Een staaltje Stelling. Zwart: 3, 8, 11/14, 16, 18, 19, 23. 24. Wit: 25/27, 32. 33, 35, 36, 38/41. Zwart was aan zet en vervolgde met 14-20. De damredacteur teken de in zijn analyse .van deze partij aan, dat Zwarts zet gedwongen was omdat op 11-17 een snelle overvleu- gehng en doorbraak zou volgen door 27-21x21, 21-16. En op het goe de moment 26-21, 16-11 enz. met winst. Laten we dit nu eens wat nader onder de loupe nemen. 111- 17!! (In werkelijkheid een zeer ster ke zet). 2. 27-21? 16x27; 3. 32x21, 18-22! 4. 21-16? (We hebben nu voor Wit gespeeld gelijk werd aan gegeven enplotseling staat deze LEVBRPIL.LETJES om die liter gal op te wekken en uw spijsvertering en stoel gang op natuurlijke wijze te regelen. Êen plantaardig zacht middel, onover troffen om de gal te doen stromen. Eist Carter's Leverpilletje3. GOEDKOOP EN GOED. Met belangstelling heb ik in Uw blad gelezen dat Kruinlngen voornemens is, goedkope, degelijke woningen te gaan bouwen. Voorwaar grootse plannen, die ongetwijfeld door iedereen toegejuicht zullen worden en zéér zeker de goedkeu ring van Minister in 't Veld verdienen. Laten we nu echter hopen, dat deze wo ningen. aangezien men met ruimte moet woekeren, even deskundig gebouwd zul len worden als het voorbereide plan is, zodat elke ruimte terdege benut kan wor den. Niet zoals b.v. in Souburg de woningen aan de Zeewijksingel en omgeving gezet zijn. Wanneer het namelijk een buitje re gent. stromen daar bij de meeste bewo ners de kelders en schuren vol. zodat die totaal onbruikbaar worden. Waarom het indertijd aanbeveling ver diend heeft, die schuren een halve meter in de grond te bouwen, is mij nog steeds een raadsel. De enigen die van dit waterfestijn ge nieten zijn de kinderen, die lustig hun „bootjes" in de schuren laten dobberen. Overigens zijn deze woningen zeer com fortabel en naar de eisen des tijds inge richt, zodat dit wel de enige schaduw zijde is. Jammer, het had toch werkelijk niet zo behoeven te zijn. Souburg. J. v. d. VLIET. DIKKE MIST OP FINANCIEEL GEBIED Eindelijk is er dan toch een van de lieren bestuurders onzer stiefmoederlijk bedeelde Provincie Zeeland, met de waar heid naar voren gekomen, nl. dat zij fi nancieel in dikke mist vaart, zonder ra dar. Maar ik verzeker U als U goedkope radar (woordelijk) wil gebruiken neem dan het zakelijke bij de kop. Ten eerste, laat geen millioenen-sche- pen varen voor een Hollandse niks (Prov. boten). Deze luxe kunnen wij als arme Nederlanders niet betalen. Buitenlanders genieten er van en zeggen: „Kan jij dat begrijpen en dat in Holland?" Ten tweede, laten wij ons toch niet druk maken om vliegvelden in Zeeland. Hoe was 't passagiersvervoer voor 1940? Het reizend publiek dat geld heeft om te vlie gen kan in even veel tijd per auto de grote vliegvelden bereiken, het andere deel van het publiek maakt nu zeker dankbaar gebruik van onze zeer verbe terde treinen. Vliegvelden in Zeeland zijn overbodig! Ten derde, maak meer reclame over onze vrije Vlissingse haven, d.w.z. vrije. omdat zij ten alle tij-en laag of hoog. te bereiken en te bevaren is door de groot ste schepen. De maatschapppij Zeeland komt nooit meer terug in Vlissingen. Zij blijft in Hoek van Holland. U ziet daar wat er voor de Maatschappij Zeeland ge bouwd wordt, ook arbeiderswoningen! Er is dus maar één decept voor Vlissingen: probeer andere reders van Vlissingen te laten varen zowel voor vracht als passa giers. Een derde spoorlijn is daarvoor ook nodig, plus moderne haven-outillage. Ten vierde: Op de politie, vooral in de grote plaatsen onzer provincie, moet be zuinigd worden. Goed. maar waarom dan die reserve, welke van onder tot boven geheel in nieuwe pracht-uniform gesto ken wordt, ja zelfs met glacé handschoe nen? Zoals in de kop dezes staat: Wij varen trots alles in dikke mist op financieel ge bied. Vlissingen. F. H. GAZAN. ALS JAN THUISKOMT... Indien er een militair uit Indonesië te rugkeert, na wellicht „jaren en jaren" in de tropen te zijn geweest, is het zonder meer duidelijk, dat, in normale gevallen, met verlangen naar hem wordt uitgeke ken en hem een goede thuiskomst wordt bereid. Wat ons echter minder aangenaam heeft getroffen.'is het fèit, dat er bijv. door buurteommissies feesten cq. feestjes worden georganiseerd, gepaard gaande met veel vlagvertoon in de buurt, met als middelpunt van de belangstelling de „teruggekeerde militair". Hij krijgt bijna geen tyd, onrt zijn familie goeden dag te zeggen en indien hij na veel worstelen er in geslaagd is. zijn vader, moeder of ver loofde te bereiken/wordt hij aangegaapt" door vele buren, die allen belangstellend zijn (of misschien nieuwsgierig?) Nadat hij dan ten slotte in de voor hem „gere serveerde" stoel is terecht gekomen, wordt hij bestormd met vragen en heeft pvactisch geen tijd om „op adem te ko- FEUILLETON MARY BURCHELL 24 „Zullen we gaan dansen?" vroeg Rufus Arling. Nog altijd met de glimlach, die haar opgewondenheid verborg, om de lip pen, gaf Letty zich aan zijn leiding over. Welke leiding, hoewel misschien niet zo technisch volmaakt als die van Alec, toch zeer bevredigend mocht heten. Ze hadden al tweemaal de zaai rondgedanst, voor Gabrielle een blik van herkenning wierp in de richting van Rufus Arling, waarop ze Letty wat verrast en tegelijk goedkeurend toelachte. Toen wendde zij zich weer tot Alec, die onmiddellijk omkeek. En Letty kreeg een heerlijk onwin- dend ogenblik het gevoel, dat Alec haar vol ongeveinsde bewondering ga desloeg. Het was de soort blik, waarvan ze had gedroomd sinds Coralie was be gonnen haar japon te maken, maar ze had niet durven hopen, dat hij haar zó zou aanzien. Ze vroeg zich af, of haar metgezel zou bemerken, dat haar hart sneller sloeg en haar pols harder klopte. In elk geval bleek hij goed te kun nen raden, want glimlachend zei hij zachtejs: „Ongetwijfeld is de japon in geslagen". Op dat ogenblik werd Letty door 'n luchthartige, bijna lichtzinnige, vro lijkheid bevangen. Dit was de wonder lijkste avond, de wonderlijkste zaal, de wonderlijkste dans. Ze had er welhaast nooit zo goed uitgezien, wist ze en was er bijna ze ker van, dat zij nog nooit zo goed had gedanst. En dat alles kwam door de japon. De betoverde japon en het feit, dat, door die japon Alec met bijna verbaasde bewondering tegen haar had geglimlacht. Toen de muziek ophield, kwamen, zoals wel vanzelf spreekt, de beide dansparen van Edenfield naar elkaar toe. „Goede hemel. Letty", riep Gabriel le, met de oprechtheid van een nogal critisch aangelegd familielid. „Vertel me nu niet, dat de japon die je aan hebt, in Medway is gemaakt!" „Natuurlijk niet. Alleen sprookjes petemoeien kunnen zulke japonnen te de andere mensen hier. Ik weet zeker, dat hij zich dubbel zal amuseren na met haar te hebben gebabbeld. Er is weinig, dat je niet weet. hé engel vroeg hy, Gabrielle een tikje brutaal toelachend. „Ik zou denken, dat ik, als hier thuisbehorend, het adres voor locale inlichtingen moest zyn", gaf Letty te kennen, toen ze vrolijk met Alec weg wandelde. „Onzin", verklaarde Alec. „Thuis behoren of niet heeft er heus weinig mee uit te. staan. Gabrielle is in staat, om binnen drie dagen meer duistere en interessante geheimen op te spo ren dan jij het in drie jaar zou kun nen. Familie-schandalen zijn voor haar wat water is voor een wichel- roedelopei-. Ze bespeurt als 't ware automatisch wanneer er een kan wor den opgespoord". „Maar Alec. dat klinkt niet erg vriendelijk bracht Letty er verwij tend tegen in. ,,'t Was ook niet als een vriendelijk heid bedoeld, geloof ik", hernam hij, met zijn vermetele glimlach. „Maar erknoei je tyd niet met me verwijten i J t Al I ^4 niiUCi HIV. utv v, yt.vt. voorschijn toveren antwoordde Alec. te doen Ik heb je veei interessanter vóór Letty nog iets zeggen kon. ter wijl hij opnieuw zó innemend tegen haar glimlachte, alsof hij. om zo te zeggen, haar voor de eerste maal ont moette. „Wilde je Letty de rol van Asse poester laten spelen?" vroeg Gabriel le een tikje scherp. „Niet zo heel vleiend, vind ik, want Assepoester was eerst een huissloofje". „Maar ze kreeg tenslotte de prins van haar keuze, nietwaar?" merkte Rufus Arling bedachtzaam en naar 't Letty voorkwam, met een tikje leed vermaak op. „Och, laten we de vergelijking niet zo uitspinnen", kwam ze wat haastig tussenbeide, pmdat ze Gabrielle niet wilde irriteren. „Ik zou niet graag willen, dat de japon om middernacht verdween, zoals in het sprookje". „Dans nu eens met my", vroeg Alec. „terwijl Gabrielle Arling op de hoogte brengt van alle praatjes over dingen te vertellen". „Zo. welke dan „Ten eerste, dat ik je nooit te voren er zo lief vondliitzien als vanavond". „O riep ze. wat verlegen, maar toch met eèn glimlach zich afwen dend. „Heeft iemand je ooit verteld, dat je er soms een soort verwarrende glimlach op na houcflT?" riep hij, op haar neerziende. „Ja. inderdaad, dat heeft iemand gezegd". Ze glimlachte nu wat vrijer. „Maar wie dan, Letty „Iemand, die jij hooit gekend hebt", antwoordde Letty, die plotseling tot de slotsom kwarn, dat het wel grappig was, nu zo luchtig te kunnen plagen, terwijl ze eerst er alleen op uit was geweest, bij Alec in de smaak te val len. „Maar Letty Het klonk btjna ont steld. „Een andere man (Wordt vervolgd). men". Daar de betrokken militair inziet, dat zwijgen minder aangename gevolgen zou kunnen hebben, antwoordt hij. Op de duur echter weet hij niet meer het is net een kruisverhoor geworden - of hij „ja" of „neen" moet zeggen en antwoordt maar wat. Hij zou er liever uit lopen. Het is volkomen begrijpelijk, dat men eens iemand wilt spreken, die een man of zoon „ergens in Indonesië" heeft ontmoet. Dat echter al die buren een man of zoon in Indonesië hebben, dat geloven wij niet. Laten de buurteommissies hun (onge twijfeld zeer goed gemeende) sympathie in enigerlei andere vorm uitdrukken en voorts v.w.b. de belangstellenden (of nieuwsgierigen?) laten deze verstandig zijn en eerst gaan vragen „hoe het is met de toestand in Indonesië, in 't algemeen en met die van de militairen in 't bijzon der". nadat hij zich weer een beetje heeft georiënteerd, op de voor hem nieuwe plaats. Er zij met nadruk op gewezen, dat een en ander niet is bedoeld, afbreuk te doen aan de goede wil van „des militairs" stad genoten, maar och, stelt U de „koloniaal" in de gelegenheid om hen, die hem lief en dierbaar zijn, rustig te ontmoeten. Als het waar is, dat een goed verstaan der slechts een half woord nodig heeft, dan zal bovenstaande mengeling van scherts en ernst zeker voldoende zijn! Terima kasih! Bandoeng. Twee a.s. thuisvaarders. KOLENBONNEN. Er zijn nog vele mensen, die een groot aantal kolënbonnen tien. vijftien ja. zelfs meer dan twintig in hun bezit hebben, doch deze niet gebruiken. Zij hebben blijkbaar voldoende brandstoffen in huis. maar houden de bonnen vast voor volgend jaar. Het is echter sterk te be twijfelen of zij er dén nog iets aan zullen hebben. Laten zij liever die bonnen weg geven aan familieleden en kennissen, die wat extra brandstof wel kunnen gebrui ken. of hun kolenhandelaar machtigen ze te besteden. Iedere brandstoffenhandelaar kent wel klanten, die zeer verheugd zou den zijn, wanneer zij dank zij die bon- (nen) hun kolenkist wat beter kunnen vullen. Een brandstoffenhandelaar. Middelburg. MERKWAARDIG! Als men tegenwoordig dc krant leest, dan ziet men telkens weer van die merk waardige berichten. Merkwaardig zijn de mededelingen over heden en toekomst. Merkwaardig de geest, welke de berich ten inademen. Merkwaardig de richting, waarin men de geest van de lezer (es) tracht te stu- en. Merkwaardig de opgang, welke het boek van wijlen George Orwell in de Angel saksische landen maakte. Merkwaardig de inhoud van dat boek „1934". Merkwaardig, hoe men zulke lectuur beoordeelt. Want: Wij hebben geen behoefte aan al die merkwaardigheid. Wij hebben behoefte San positieve ge luiden Wij hebben behoefte aan lectuur, die ons zegt hoe het „beter" kan! Wij hebben behoefte aan mensen met helder Inzicht, die oplossingen kunnen ge ven! Wij hebben behoefte aan dezulken, die een wereldvalutasysteem kunnen aanbie den. in overdrachtelijke zin bedoeld. De mensheid schuwt de gruwelen, doch leest ze met graagte... en men daalt weer een tree lager! De mensheid schuwt de gruwelen, doch leest ze uit angst... en men is weer een stapje dichter bij de werkelijkheid 1 Dan maar de ogen sluiten? Neen, maar positieve opbouw, die ons sterk en weerbaar maakt! Men kent de psyche van de massa te genwoordig zo bizonder goed. Wordt hiervan gebruik óf misbruik ge maakt? Of zijn alle psychologen dan toch in derdaad met vaeantie?? Merkwaardige wereld Terneuzen. A. DE N. Naschrift der Redactie. De psychologen zijn niet met vaeantie. niemand maakt misbruik van de psyche van de massa, maar helaas: niemand weet een uitweg uit de problemen, die de mensheid be nauwen. Wij leven in een ontredderde wereld en dat lot hebben wij te dragen. De man, die zou kunnen zeggen, hoe het moet en zijn medemensen zou kun nen overtuigen van de juistheid van zijn inzichten, ontbreekt. verloren!) 422-27!! 5. 40-34, (De enige zet. Op 5. 26-21, 17x26; 6. 16-11, 12-17; enz. wint. Op 5. 39- 34, 24-30; enz. wint. Op 5. 41-37, 27-31; 6. 36x27, 17-21; 7. 26x17, 12 x45; en wint). 524-30!! 6. 35 x24, 19x30; 7. 33-29, (Gedw., want 7. 41-37, 27-31; 8. 16x27, 17-21; 9. 26x17, 12x41; wint). 712-18; 8. 26-21. (A) 17x26; 9. 16-11, 14- 20!! 10. 25x14, 13-19; 11. 34x25, 23x 32; 12. 14x12, 8x6; en Zwart wint. A). Wit kan op veel manieren voortzetten. Allen zijn echter verlo ren. De voornaamste volgen hier nog: 8. 38-33, 8-12; 9. 41-37, 14-20; 10. 25x14. 13-19; 11. 34x25, 23x43; 12. 14x23, 18x38; en wint. 8. 25-20, 14x 25; 9. 26-21, 17x26; 10. 16-11, 30- 35; en wint want er dreigt 25-30, terwyl op 29-24 Zwart 23-29 laat volgen en op 39-33 Zwart weer met 23-28 voortzet, alles met winst. Er is nog voldoende stof voor zelfonderzoek, maar aan de hand van de aangewezen mogelijkheden zult U gemakkelijk tot de conclusie komen dat Zwart altijd wint, dus juist een tegengesteld resultaat dan die redacteur zijn lezers bood. Voor probleemliefhebbers. Zwart: 4, 9, 12/14, 17, 18, 22, 26. Wit: 15, 21, 24, 25, 28, 33, 34, 37, 38. Wit speelt en wint. Oplossing. 1. 25-20, 14x25; 2. 15x10, 4x15; 34-30, 25x34; 4. 24-20, 15x24; 5. 37-31, 26x37; 6. 38-32, 17x26; 7. 28x 37x28; 8. 33x4 en wint. Mr. All Sastroamidjojo, dc nieuw benoemde ambassadeur van de R.I.S. in de Ver. Staten, is met zijn echtgenote, drie kinderen en zijn secretaris, op het vliegveld Idlewild bij New York aange komen. Wijlen Eusebius. OF TE WEL: EEN FISCAAL DKAMA. Vorige week hebben wij met elk aar neef Eusebius begraven. Hy kwam nog schielyk aan z'n end en da's een vreemd verhaal. Het is die Eusebius, die dat spectakel had met het Militair Gezag; ik geloof het al eens verteld te heoben. Hij kwam in de Canadese dagen van Mei '45, na een onderduikperiode van een jaar, weer in zijn huis en zijn bedrijfje, maar een dag later zat 'ie bij de B. S. achter het prikkeldraad, verdacht van samenwerking met de moffen. Tien maanden later kreeg een pro cureur het dossier in handen, vloek te binnensmonds en liet 'm nog de zelfde dag met twee getikte papie ren naar huis gaan. Vrijgelaten we gens onschuld. Later hebben we gehoord hoe het zat. Een schoolmeester had in 1941 fezien, dat twee Duitsers oom Euse- ius de weg vroegen. En met eigen oren had de man gehoord, dat Euse bius in plaats van goed-nationaal ja of nee te zeggen zomaar in plat- Duits „jawool" had gesproken. Stel je voor: in bezet Nederland „ja wool" Het heeft er om gespannen, of ze na die tien maanden nog niet een zuiveringsproces zouden beginnen, maar dat ging niet door. Hy is wel twee dagen verhoord en het Be heersinstituut kwam achteraf nog met een rekening voor het bedryfs- beheer gedurende zijn afwezigheid, maar op 1 Mei 1946 mocht 'ie toch weer in volle rechten zyn zaakje be heren. Hy had, zei z'n weduwe vo rige week in het rijtuigje terug, be ter levenslang kunnen krijgen. Het begon met een pietsie vermo- gensaanwasbelasting en een likje heffing ineens. De blokkering was 'm al ten deel gevallen en 'n aan slag als een bliksemslag had de room van de giro gesnoept, maar d'r kwam nog een na-heffing en toen een achterstalligheidje vanwege de inkomstenbelasting en een kleine vereffening voor de dividendjes. En via de vennootschapsbelasting was er een kleinigheidje precario ge weest en 'n onbeheerde portie loon belasting was weer gevolgd door 'n omzetbelastinkje in arie deeltjes en daaroverheen was wat ondernemers aanslag gevloeid en dat had nog 'n dit-en-datje van pensioenbijdrage in z'n kielzog meegevoerd en toen kreeg oom Eusebius twee weken rust om de schade te becyferen. De grondbelasting en de straat belasting en de radiobelasting en de hondenbelasting kwamen ter inlei ding van een schuif personele belas ting en toen 'ie daér vanaf was kwam de invaliditeitswet en de ou- derdomspremie en de vijf percent en betere waar en een exportheffing en een import-premie en een doorvoer- heffing en een naslag voor halffa brikaten en een voorlopige vóór heffing voor stukgoederen en een navordering voor een aparte omzet- heffing en wegenbelasting en een boekje om dure zegeltjes in te plak ken voor een doel, waar 'ie nog nooit van gehoord had en een aan slag apart voor onbetaalde aanma ningen en een aanmaning voor een nog niet ingevuld biljet in zesvoud en gele formulieren voor vakgroep- contributie en bruine formulieren voor aanvrage van onderdelen in tienvoud en groene formulieren voor deviezenaanvraag en rode formulie ren voor giraal overboeken in onder handse leveringen naar het Bene- lux-gebied en rose formulieren voor opgave van hangende buiten-girale posten in dollarkoersen en toen weer personele belasting en loonbelasting en vereveningsheffing en aanmanin gen in wit en aanmaningen in geel. En dat hield 'ie allemaal nog keu rig voor elkaar, zei de weduwe met een snik in het schokkende rijtuig. Maar toen kwam er opnieuw een briefje van de belasting Een nieuwe aanslag, veronderstel de ik. Maar dat was het niet. De Inspecteur deelde oom Eusebius mede, dat ten burele geconstateerd was, dat hij teveel belasting had be taald en dat het ten onrechte aan de fiscus afgedragen geld op die-en- die dag en dat-en-dat uur bij de heer Ontvanger kon worden terug gehaald. Zijnde dit de somma van zevenenveertig centen.. Direct daar na heeft oom Eusebius een beroerte gekregen. En toen we van zijn begrafenis terugkeerden lag er al een briefje van de ontvanger der successierech ten. (Alkmaarse Crt.)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 4