Oberammergau: Dorp in extase
Het spel is business geworden
ANTILLEN HEBBEN RUZIE
Zeeuwse Almanak
ARTHUR RANK ENGAGEERDE
EEN MYSTERIEUZE VROUW
JIMMY BROWN, sportheld no.1
DONDERDAG 2 FEBRUARI 1950 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
worden. Nog dit: allen zijn sedert
meer dan twintig jaar inwoners van
Oberammergau of zij zijn er geboren.
Er spelen slechts twee volwassen vrou
wen in mee: Maria en Maria Magdale-
na. Aan de vrouwelijke vertolksters
is steeds de eis gesteld, dat zij niet
ouder dan 35 en ongetrouwd moeten
zijn.
EEN GELOFTE.
Oberammergau is een oorspronkelijk
door Kelten bewoonde eeuwenoude
Dit jaar 32 mlllioen mark inkomen voor tweeduizend
gezinnen.
(Van onze reizende redactor).
OBERAMMERGAU, Jan. Anton Preisinger en Annemie Mayr, die
de rollen van Christus en Maria zullen vervullen in de Oberammergauer
Passiespelen, die deze zomer weer zullen worden gehouden, zitten te
genover my. Zy drinken rode wijn en breken brood. Een sigaret hebben
zij beide geweigerd en af en toe dwalen hun dromerige blikken af naar
Hans Schwaighofer, de Judas van dit jaar, die zich te goed doet aan
bier met worstjes en er een reusachtige pijp by smoort. Hy spreekt en
lacht luidruchtig. Het verschil in gedrag is geen toeval. Het gehele dorp
leeft in vervoering, elkeen speelt nu reeds de rol, die hem toebedeeld
is in de Spelen. Elkeen,dat wil zeggen veertienhonderd dorpelingen
van de tienduizend.
Een groot deel van die veertienhon
derd zijn volwassen mannen. Zij heb
ben hun hoofdhaar en hun baard la
ten groeien. Men kan dan ook geen
drie stappen doen of men komt zulk
een langharige baardige Oberammer
gauer tegen. Alois Lang. de hotelhou
der. onder wiens dak ik vertoef, is
de proloogspreker dit jaar. Een prach
tige kop. In 1930 en 1934 heeft hij de
Christus gespeeld, maar nu is hij te
oud (59 jaar) en te dik. De postbode,
die vanmiddag de brieven heeft ge
bracht, wedijvert met hem in Ooster
se gelaatsuitdrukking; hij zal straks
„een man uit de menigte" voorstellen.
Preisinger, die nu de mannelijke
hoofdrol vervult, is evenals Lang, zijn
voorganger, hotelhouder. In 1922
speelde hij .nee als engeltje, in 1930
als Tobias, in 1934 als Lazarus. Hij
is nu 37 jaar, getrouwd en vader van
vijf kinderen. Tijdens de oorlog was
hij bij het grondpersoneel van de
Luftwaffe, in hoofdzaak in Italië. De
kleine etherische Annemie is net
twintig geworden. Zij heeft een meis-
jes-H.B.S. afgelopen en nu is zij leer
linge van de houtsnijschool ter plaat
se. De andere vrouwelijke hoofdrol,
die van Maria Magdalena. wordt ver
vuld door de 25-jarige Gabriële
Gropper, die ook een middelbare
sohool heeft afgelopen en nu in haar
vaders winkel huishoudelijke gebruiks
voorwerpen verkoopt. Hans Schwaig
hofer, de Judas, is een 29-jarige beeld
houwer, tevens een verdienstelijk ama
teur-musicus. Benedikt Stückl, die
Kajaphas speelt, is 27 jaar en kok
in het hotel van Preisinger. Een prach
tig type is Petrus, die Hugo Rutz heet
en in het dagelijks leven smid is; hij
is 64 jaar en speelt nu voor de zeven
de keer mee. Martin Magold, die de
rol van de (baardeloze) apostel Johan
nes zal vervullen, is een 26-jarige boer.
Jakob Klucker, die de hogepriester
Annas zal zijn. is weer een beeldhou
wer. Melchior Breitsamer, die de rol
van Pilatus zal vervullen, is 51 jaar
en mede-eigenaar van een zaagmolen
Ik zal niet doorgaan met namen te
noemen. Het zouden er in totaal 1400
'van heimwee en wist via binnenpaden
het dorp en zijn gezin te bereiken.
Hij droeg echter de besmettingsbacil
len bij zich en zo bracht hij de ge
vreesde ziekte in het dorp. Binnen
korte tijd waren 84 personen aange
tast; de man, die hiervoor verant
woordelijk was, viel het eerst als
slachtoffer....
Toen, zo vertellen de oude kronie
ken van het dorp, begaf de gehele
gemeenteraad van het dorp zich naar
de kerk, zonk op de knieën voor het
altaar en smeekte om verlossing van
de plaag, de gelofte afleggend elke
tien jaar het lijden van Christus te
zullen uitbeelden. Op dat ogenblik
trad het herstel in voor alle zieken
in het dorp en er stierf er geen meer
aan de pest. Dit nu gebeurde in 1632
en twee jaar later voerden de Ober-
ammergauers voor het eerst een pas
siespel op in de kerk.
ZWARE LAST.
De gelofte der Oberammergauers is
meer dan driehonderd jaar oud, maar
hun nazaten anno 1950 voelen zich
nog steeds niet ontheven van de plicht
haar na te komen. Zij legt weliswaar
een zware last op de schouders der
spelers, die maandenlang vrijwel niets
anders doen dan instuderen en op
voeren de eigenlijke voorstellingen
beginnen dit jaar op 18 Mei en duren
voort tot in September zij legt een
zeer zware last op de schouders der
hoofdrolspelers, die straks om de an
dere dag het spel, dat ongeveer zeven
uren duurt, moeten opvoeren; zij legt
nederzetting; de namen Ammer (het wej <je zwaarste last op Preisinger,
die het 40 kg. wegende kruis moet
torsen en er cfaarna 28 minuten lang
weer of geen weer. bijna ongekleed
aan moet hangen ook nog. Deze plicht
is echter in de ogen der Oberammer
gauers geen droeve plicht. Integen
deel. zij vervullen hun taak met over
gave. zij leven de gehele zomer in ver
voering, in trance, in extase zou ik
willen zeggen. Maar tegelijkertijd in
het besef, dat de belangstelling der
buitenstaanders hun faam is zelfs
tot Zuid-Amerika doorgedrongen
hun belangrijkste bestaansbron is.
Hun handelshuizen zijn er niet meer,
nijverheid kennen ze niet. landbouw
betekent er weinig. Oberammergau
bestaat van toerisme, de Spelen en de
handel in houtsnijwerk. (Er is een
houtsnijschool, die bekostigd wordt
uit de baten van de Passieschouw
burg)
Raimund Lang, burgemeester
van het dorp, vertelde mij, dat de ge
meente een millioen mark had moeten
lenen om alle oorlogsschade te herstel
len: rente. 6J,2 pet., disagio 3 pet. Dat
vond hij bar erg. De directeur van de
V.V.V. vertelde daarna, dat men niet
zomaar een kaartje voor de Passie
schouwburg kan kopen; men moet er
drie dagen pension bij nemen. Op z'n
minst betaalt men dan 59 mark (een
mark is 0.90 gld.) Er zijn nog twee
duurdere klassen. Laag geschat laat
elke bezoeker aan het dorp er deze
zomer 80 mark achter. Nu ben ik zo
onbescheiden geweest een rekensom
metje te maken. In 1930 en 1934 zijn
er 400.000 bezoekers geweest. Dit jaar
verwacht men er, gezien het Heilige
Jaar, zeker niet minder. Ik kwam
derhalve tot de slotsom, dat men dit
jaar op een bruto-ontvangst van 32-
millioenmark rekent. Gemiddeld is dat
16.000 mark per gezin. Daar kan men
dus weer een jaar of wat op teren.
Het spel is (ook) business geworden.
Ik geloof, dat dr. Lang zich geen zor
gen behoeft te maken over zijn dure
lening
(Nadruk verboden)
De 20-jarige leerlinge van de hout-
snyschool, Annemie Mayr, die voor
Maria zal spelen.
riviertje) en Kofel (de berg) wijzen
daarop. In de late Middeleeuwen werd
het dorp in het Beierse Rijk opgeno
men. Het ontwikkelde zich tot een
handelscentrum met eigen filialen zo
wel te St. Petersburg als te Amster
dam, zowel te Madrid als te Gronin
gen. In het begin van de zeventiende
eeuw dreigde de welvaart van het
bloeiende dorp te gi-onde te gaan.
Zwervende soldaten brachten de pest
over de Duitse landen. De plaatselij
ke overheid van Oberammergau nu
liet wachten uitzetten op alle toe
gangswegen om iedereen te beletten
het dorp binnen te komen. Een inwo
ner van het dorp echter, die in het
naburige Eschenlohe werkzaam was,
en niet naar huis mocht, kreeg last
De Amerikaanse professor in de
filosofie James Bumham heeft naam
gemaakt met enkele boeken, die zeer
stoutmoedige en ook betwistbare
conclusies en denkbeelden bevatten.
In het jongste nummer van de
„American Mercury Magazine" heeft
hg een artikel gepubliceerd, dat een
goede indruk geeft van zyn opvattin
gen en waaruit hieronder zonder com
mentaar enkele passages volgen. Er
zg'n n.l. aanwijzingen, dat de school
van Burnham in de V.S. veld wint.
Burnham schrijft dan:
„Het is mogelgk, dat de Ver. Sta
ten in de eerstvolgende tien jaar van
de aardbol worden weggevaagd, in
dien Europa er niet voor wordt be
hoed, dat het in de macht van het
communisme geraakt. Azië is teveel
achter op wetenschapeiyk, industrieel
en technologisch gebied, om een mo
derne oorlog te kunnen voeren. Euro
pa daarentegen heeft een bevolking
met een hoge graad van ontwikke
ling, die de beschikking heeft over
schatten op wetenschappelijk en
technisch gebied. De Europeanen
hebben een hoog cultuurpeil bereikt
en zy beschikken over een ruime
historische ervaring. Indien de com
munisten erin zouden slagen de
Europeanen mede te krygen in een
conflict met de Ver. Staten, zou de
balans zeer ten nadele van Noord-
Amerika doorslaan.
Er zijn* reeds duidelyke aanwijzin
gen dat de wil tot zelfbehoud in Eu
ropa aan het verzwakken is. Dit
blykt uit de onwil van de leiders der
grootste Europese mogendheden om
op krachtige wyze tegen het commu
nisme stelling te nemen. In plaats
van dat deze leiders een politiek
volgen, welke erop gericht zou moe
ten zijn het ijzeren gordijn terug te
schuiven, trekken zij zich bevend te
rug by elk hen voorgelegd concreet
voorstel om aan de kuiperyen der
communisten in hun landen een einde
te maken. Zij staan de communisti
sche partijen in hun anden vollledi-
ge vryheid toe en zij komen zelfs niet
in beweging, wanneer de communis
ten openlyk uiting geven aan hun
landsverraderlijke voornemens.
Indien de Ver. Staten hun voortbe
staan verzekerd wensen te zien, zul
len zy de Europese staten moeten
bijstaan om een eventueel offensief
te overleven, zy zullen daarvoor een
programma dienen op te stellen.
De voornaamste punten van dit
programma zouden moeten zyn:
1. Het verbrijzelen van het ijzeren
gordyn; 2. Het één maken van Euro
pa op politiek en economisch gebied;
3. Het neerslaan van het communis
me: 4. Het in het vooruitzicht stellen
voor de gehele wereld van een nieu-
Den Haag, Jan. Michel P. Gorsi- j Saba en St. Eustatius elk 1000. Zou we periode van vooruitgang op eco-
ra, de vertegenwoordiger van de Ne- men nu 'n volksvertegenwoordigingnomisch, maatschappelyk en politiek
derlandse Antillen in Den Haair heeft bebben gemaakt volgens 't in Neder- gebied.
land geldende stelsel van evenredigeHetgeen de Europese volken nodig
heel wat te stellen met zyn 140.000 vertegenwoordiging, dan zou Cura- hebben is niet een nieuwe conferentie
------ Wcer <jao steeds de meerderheid hebben ge- van ministers van Buitenlandse
had. Vooral Aruba, 't twee olie-eiland,Zaken der „Grote Vier" doch een de-
dat zich economisch met Curasao op j monstratie van Amerikaanse zyde,
één lyn stelt, maar vanwege het ge- dat de Ver. Staten een krachtige en
ringere bevolkingsaantal (dat boven- Ikonsekwente politiek tegenover de
dien voor een groot deel uit buiten- I Sowjet-Unie voeren".
De opperbevelhebber van de Westerse Unie, veldmaarschalk Montgome
ry, is van zijn hoofdkwartier in Fontainebleau per trein naar het win-
tervacantie oord Mürren in het Berner Oberland gereisd. Daar werd hij
door de dorpsjeugd met bloemen, vlaggen en muziek van het station
gehaald. Veldmaarschalk Montgomery met een paar kinderen te Mürren.
DE MOEILIJKHEID IS HET VINDEN VAN EEN
BILLIJKE BESTUURSVORM.
De 37-jarige hotelhouder Anton Prei
singer, die in de komende Passiespe
len de rol van Christus zal vervullen.
BOUWEN.
Na Kruiningen kwam Yerseke en na
Yerseke Kapelle. Allemaal met plan
nen om goedkoop te bouwen. Er zijn
zelfs onprettige dingen gezegd in ver
band met al die bouwplannen. Men
betwist elkaar de eer, met de projec
ten het eerst gereed te zijn geweest
en men demonstreert, hoe men de
zaak ook bekijken wil, daarmede een
betreurenswaardig gebrek aan een
drachtige samenwerking.
Want Zeeland is niet gebaat met 'n
aantal gemeenten, waarvan de een nog
goedkoper kan bouwen, dan de ander.
Zeeland is alleen gebaat met een wo
ningbouw, die zo goedkoop en zo goed
mogelijk is en die woningen oplevert,
die ook in de toekomst waarde heb
ben. Huizen, die na een beperkt aan
tal jaren onbruikbaar worden, zijn du
re woningen. Ook al was de bouw
goedkoop.
Die 83-jarige heer Jacob Houteka
mer in Wolf aartsdijk, dat was in ze
kere zin toch ook een man, die bouw
de. Hij reed een goede schaats en
rvas menigeen ten voorbeeld, die heel
wat minder dan 8 kruisjes achter de
rug heeft. Met zijn schaatsritten bouw
de hij, door zijn voorbeeld, aan de li
chamelijke opvoeding van het Neder
landse volk. Hoed af voor de heer
Houtekamer!
Afbraak daarentegen pleegde de
man, die in Goes een das en een jas
stal, die een schaatsenrijder op de wal
had gedeponeerd. Een ongeschreven
wet wil, dat op het ijs alle rang- en
standsverschil wegvalt en dat men
sportief en eerlijk is. Dat moet zo blij
ven. Geen afbraak plegen.
HET LEVEN VAN CONDESSA DE BOUYSE.
(Byzondere correspondentie)
MÜNCHEN, Jan. Een levendige
stryd is gevoerd tussen de productie-
chef van het Hamburgse „Camera-
filmgezelschap" en de vertegenwoor
digers van de Engelse filmmagnaat
Arthur Rank, om de figuur van Con-
dessa Henrietta de Bouyse, welke
stryd uiteindelijk gewonnen is door
Arthur Rank.
Do levensgeschiedenis van Condes-
sa Henrietta is zo zeldzaam, dat een
draaiboekauteur het beslist niet be
ter zou kunnen schrijven. Condessa
Henrietta Is als secretaresse werk
zaam bij een Katholieke Hulpactie in
München. Binnenkort zal zij de hoofd
rol gaan spelen in de film. die over
haar leven gemaakt wordt.
In de eerste Meidagen van 1945
kwam zy met een stroom vluchtelin
gen terecht in het Beierse grens-
plaatsje Hof. Onderweg had zij geen
woord gesproken. In een kleine, nau
we straat van Hof zakte zy in elkaar
en werd naar het ziekenhuis ge
bracht. In haar handtasje vond men
een smoezelig persoonsbewys„Hen
rietta Bouyse. Geboren 21 Januari
1921 in San Juan aan de Braziliaan
se grens". Toen Henrietta uit het zie
kenhuis ontslagen werd had zy nog
geen woord gesproken. Verdacht van
spionnage werd zij gearresteerd en
kreeg een bepaald soort poeder in om
haar aan het spreken te krygen. In
het begin sprak zy korte afgebroken
woorden, waaruit niets viel af te lei
den, daarna kwamen er korte zinnen
dan in het Duits, dan in het En
gels of Frans. Henrietta vertelde van
haar vader, die als diplomaat in Chi
li, Brazilië, Canada, Azië en in ver
scheidene Europese staten werkzaam
was geweest. Zy vertelde van haar
moeder, een Indonesische tempeldan
seres en sprak over Sunmer Wells,
de vroegere minister van Buiten
landse Zaken van Amerika.
Toen de poeders uitgewerkt waren,
was Henrietta niet alleen uiterst
zwygzaam, doch zy had ook haar ge
heugen verloren. Men moest zelfs
haar naam zeggen.
Gedurig sprak zij nog een taaltje
dat niemand verstond. Een professor
aan de universiteit, die men te hulp
geroepen had, wist er ook geen weg
mee: „Het lijkt op Sanskrit", ver
klaarde hy. „Doch deze heilige taal
van de tempels der Hindoes is al
eeuwen uitgestorven."
GEEN VERLEDEN
Henrietta werd uit haar gevangen
schap ontslagen en te werk gesteld
by het Amerikaanse vliegveld in
München. Het bleek een hoogst merk
waardige vrouw te zyn. Overal was
zy mee op de hoogte, zij kende klas
sieke en moderne muziek, kende
Brahms even goed als Gershwin.
Henrietta discuteerde over econo
mie en kimst. Zij vertelde verhalen
over Londen, Marseille, Berlijn en
Parijs, Canada en de staat Ohio ken
de zij volkomen.
Bij een dergelijk gesprek werd ook
Caraibiers. Kortgeleden is hij
eens even per K.L.M. „naar huis" ge
weest om de Staten van zijn land er
aan te herinneren, dat zy meer te
doen hadden, dan onderling ruzie te
schoppen. Nederland en Suriname zit
ten heide te wachten op een regeling
van de onderlinge verhouding en bo
vendien, de bewoners van het eigen
gebied vinden het maar raar, dat zelf
bestuur in de practyk geen bestuur
betekent.
Op 1 Maart 1949 heeft de Neder
landse regering aan de beide ryksde-
Ien in de West een voorontwerp-over
gangsregeling met het verzoek om
advies gezonden. Ruim twee maanden
later kwam het advies uit Paramari
bo binnen, maar dat uit Willemstad
liet maar op zich wachten. Daar wa
ren de verwikkelingen in de verga
derzalen niet van de lucht. Men zat
elkaar voortdurend dwars en als er
ergens over gestemd moest worden
liepen er zoveel leden weg, dat er
geen besluit genomen kon worden.
Suriname werd ongeduldig en sloot
afzonderlijk met Nederland een over
gangsregeling, die op 20 Januari j.l.
in werking is getreden.
Ondertussen kwam eind November
het advies van de Antilliaanse Sta
ten; het kwam hierop neer, dat men
overleg met de Heer Gorsira verzocht.
Aldus geschiedde en de vertegen
woordiger vloog naar Willemstad, be
sprak daar alle mogelyk- en wense
lijkheden en kwam met een bundel
aantekeningen terug. Die zyn in een
nieuw voorontwerp-van-wet verwerkt,
dat dezer dagen aan de Staten der
Antillen is aangeboden. Verzocht is
om advies voor 12 Februari, opdat
het eigenlyke wetsontwerp nog in de
loop van dezelfde maand by de Sta-
ten-Generaal in den Haag kan wor
den ingediend.
MOEILIJKHEDEN.
De Antillen zitten danig in de knoei,
landers, Amerikanen bestaat) minder
gewicht in de schaal kan leggen, had
daar bezwaar tegen. Het wist te be
reiken, dat Curagao en Aruba beide
acht zetels zouden krijgen in de Sta
ten. Bonaire kreeg er twee en de drie
Bovenwindse Eilanden elk één. De
juiste verhouding was daardoor to
taal zoek, maar men meende zo dc
zaak gelukkig te hebben opgelost. Op
het ogenblik bezuurt Curasao zijn
brede gebaar, want nu overheerst
Aruba met steun van de vier klein
tjes het grote Curasao, hetgeen even
min ooit de bedoeling is geweest als
het omgekeerde. De Arubanen op hun
beurt zien daar de onbillykheid wel
van in, maar de Staten-leden durven
dat niet hardop te zeggen uit vrees
de steun van him kiezers te verlie
zen. Zy verwachten het verlossende
woord van Nedex-land.
Nederland nu heeft eerst een op
lossing gezocht in een twee-Kamer
stelsel: een evenredig vertegenwoor
digende Volkskamer en een eilanden-
vertegenwoordigende Senaat. Het
denkbeeld is verworpen. Nu komt
men met 'n herindeling van de Sta
ten volgens deze verhouding: Cura
sao twaalf leden, Aruba acht, Bo
naire één en de Bovenwinden samen
één. Dat komt veel dichter bij de wer
kelijkheid. Om echter de bezwaren
van deze werkelykheid te ondervan
gen wordt tevens ver-gaand plaatse-
lyk zelfbestuur voor de eilanden voor
gesteld. Het „Land" Nederlandse An
tillen wordt dan verdeeld in vier „ge
meenten": Curasao, Aruba, Bonaire
en Bovenwinden. En alle aangelegen
heden, die niet beslist van gemeen-
schappelyk belang zijn, worden dan
verwezen naar de vier in te stellen
Eilandenraden. Hierover wordt nu
advies ingewonnen.
Men hoopt deze dingen geregeld te
hebben voor in de zomer van 1950 de
Ronde Tafel Conferentie voor de
de stad1 Breslau genoemd. Henrietta Bonaire 6000, St. Maarten 2000 en
verbleekte en het leek er op, dat men
een tip van de sluier, die over haar
verleden hing had opgelicht: „Bres
lau", fluisterde zy, „Bommen en
brandende huizen." Daarna was 't
afgelopen verder herinnerde zy zich
niets meer.
Toen iemand haar vertelde, dat een
van de aanklagers bij de processen
in Neurenberg de Bouyse heette, ging
zij hem onmiddellyk opzoeken, doen
zy kwam geheel tcneergeslagen te
rug en probeerde zich van het leven
te beroven.
De schoonheid van Henrietta, haar
donkere ogen bezorgden haar, on
danks haar melancholische stemmin
gen, de nodige huwelyksaanzoeken
van het Amerikaanse personeel van
het vliegveld. Aan een korporaal gaf
zy haar ja-woord, maar toen men
voor de huwelyksplechtigheid bijeen
was in de kapel van het Amerikaanse
leger, barstte zy in tranen uit en riep
„Ik kan hem niet trouwen. Hoe kan
ik een toekomst hebben als ik geen
verleden heb?"
Men probeerde haar te kalmeren
doch het lukte niet.
Daarna werkte zy by de Katholie
ke hulpactie, tot zij door de regis
seurs van Arthur Rank opgespoord
werd.
(Nadruk verboden)
in ronde enfers uitgedrukt heeft Cu- West de uiteindelijke verhouding tus-
rasao 85.000 inwoners meer dan de sen Nederland, Suriname en Antil-
helft van het totaal, Aruba 45.000, len zal moeten vastleggen.
Wee Europa, indien het eatremisme
van Burnham de overhand zou kry
gen.
Belgische klacht over
oneerlijke concurrentie.
Van Belgische zijde, o.a. in De
Nieuwe Gids is gewag gemaakt van
oneerlijke concurrentie tussen Rotter
dam en Antwerpen.
Enkele maanden geleden zou over
eenstemming zijn bereikt, dat de
Amerikaanse graanschepen, die in het
kader van de Marshallhulp graan naar
Duitsland zenden, in gelijke mate over
beide Beneluxhavens worden verdeeld.
De Nederlanders zouden echter na
eenzijdig overleg en zonder verwitti
ging van hun Belgische partner, hier
in .wijziging hebben gebracht.
Het is de Duitse importeur, die uit
maakt welke weg het Marshallgraan
zal nemen. Voor 80 pet. gaat het over
Duitse, slechts voor 20 pet. over de
Beneluxhavens. Hoe de Duitsers deze
geringe hoeveelheid wensen te verde
len is hun zaak. Een overeenkomst
ter zake hebben zij niet aangegaan.
Ruim 82.000 motorrijwielen
in ons land.
Volgens de telling van het Centraal
Bureau voor dc Statistiek bedroeg cp
1 Augustus 1949 het aantal motorrij
wielen in ons land 82.130 (in 1948 en
1939 resp. 74.445 en 65.804).
Slechts 13.7 van de motorrijwie
len dateert uit de na-oorlogse jaren.
Voor het eerst kunnen thans ook
cijfers worden verstrekt over het aan
tal rijwielen met hulpmotor. Van deze
nieuwe verschijning op onze wegen
liepen er op 1 Augustus 1949: 4.499.
Voor geheel Nederland bedroeg het
aantal hulpmotorrijwielen echter nog
slechts 4.5 per 10.000 inwoners.
89. De spelers van de Wallmill Albion, die met
hun lichaam de vrije schop hadden moeten keren
en die hadden zien eankomen, met welk een ver
pletterende snelheid Jimmy op de bal afstormde,
hadden in de allerlaatste seconden eieren voor hun
geld gekozen. Gillend van angst, sommigen met de
handen voor de ogen geslagen, stoven zij alle rich
tingen uit. En het was net op tijd, wan er weer
klonk een donderslag, met direct daarna een hoog,
fluitend geluid: pieieieieie....!
Jimmy had da vrije schop „genomen".
Burnhams visie
Het Wereldgebeuren