Düsseldorf neemt de allures van voor de oorlog weer aan JIMMY BROWN, sportheld Zeeuwse Almanak AFSLUITDIJK IN 1950 GEREED LETTY'S moeilijke KEUZE DINSDAG 10 JANUARI 1950 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 Er wordt hard aan het herstel gewerkt Centrum van de West-Duitse exporthandel. (Van onze correspondent) DUSSELDORF, Jan. Waar vroeger jachtvliegtuigen en zware bom menwerpers hun dodende last aan boord namen, ligt nu de grootste en modernste civiele luchthaven van Noord-West-Duitsland. Talrijke bui tenlandse luchtvaartmaatschappijen doen sedert enige maanden regelma tig de luchthaven Düsseldorf-Lohausen aan. Van het centrum van Diissel- dorf rijdt men in tien minuten naar het vliegveld en vandaar kan men maar alle grote steden in de Bizone vliegen. Het Roergebied maakt veel gebruik van de verleidelijke mogelijkheid in twee uur van Düsseldorf naar München of Berlyn en in zeventig minuten naar Hamburg te vliegen. Waar vroeger kanonnen gebouwd en granaten gedraaid werden, zullen binnenkort grote werkplaatsen voor een autofabriek verrijzen. De Rhein- metall-Borsig A.G. in Düsseldorf was na Krupp de grootste wapenfabriek in Duir<i,nd. Er waren bijna 20.000 arbeiders in dienst. Door de zware bomaanvallen zijn grote gedeelten van de fabriek in puin. Wat er nog over bleef, werd gedemonteerd. Op het ogenblik staan er nog enige min of meer beschadigde hallen. De Auto- Union, die in de Oostelijke zóne haar fabrieken verloor en na de oorlog in Ingolstadt weer in het klein begon, kon met het gemeentebestuur een con tract voor 25 jaar afsluiten. De voor bereidingen die er nodig zijn om met de productie te beginnen, zijn in volle gang. Dit jaar zullen de eerste vracht wagens gemaakt worden. Daarna be- fint men met de fabricatie van motor- ietsen en dan zullen ook de bekende D.K.W.'s weer gebouwd worden, na tuurlijk in verbeterde uitvoering door de technische ervaring in de laatste jaren opgedaan. Het is vooral van ge lang, dat de productie van onderdelen gestadig toeneemter zijn n.l. op het ogenblik ongeveer 60.000 D.K.W.'s die dringend onderdelen nodig hebben. Het ligt in de bedoeling van de Auto- Union in Düsseldorf 500Q.Ó. 6000 arbei ders te werk te stellen. Daarmede zal de hoofdstad van Noordrljn-Westfalen de grootste autofabriek van de wes telijke zóne binnen haar poorten her bergen. Öp de terreinen van de Rheimetall, die voor vredesproductie in gereedheid werden gebracht, zullen enige andere grote fabrieken hun tenten opslaan, o.a. een bedrijf van de ijzerverwer- kende industrie, dat op het ogenblik in het Bergischen Land zit en daar binnenkort het in gebruik zijnde ter rein moet ontruimen. DE TEXTIELINDUSTRIE. Wel zeer actief is de textielindustrie in de laatste jaren geweest. Vroeger gaven de modehuizen op de Dönhoff- platz in Berlijn de mode aan. Talrijke van deze grote zaken hebben Berlijn verlaten en zijn in Düsseldorf neerge streken, waardoor deze plaats het mid delpunt geworden van kleren en mo dieuze snufjes. De kortgeleden in Düsseldorf opge richte „Belangengemeenschap voor da- mes-bovenkleding" heeft meer dan 30 firma's tot lid. Het hoofdkantoor zal in Düsseldorf blijven en zal daar naast ook verkoops- en tentoonstel lingsruimten voor de aangesloten fir ma's ter beschikking stellen. Voor dit doel is een nieuw modern gebouw in gebouw in gebruik genomen, dat in het centrum van de stad staat. Het bouwplan van Düsseldorf is op het ogenblik nog niet duidelijk om lijnd. Op alle hoeken van de straten is men met funderingswerkzaamheden bezig. Waar voorheen het modernste en duurste hotel van Düsseldorf stond, verrijst nu een enorm betonnen ho tel. Op de afwerking na is het gereed en in de elegante en smaakvol inge richte restauratiezaal komen weer mensen van rang en stand en vooral met veel geld uit het Roergebied te zamen. In de parterre zijn ongeveer 12 luxueuze winkels ondergebracht. De huur van een' winkel bedraagt 3000 mark per maand. De bovenste etages van het nieuwe hotel-zakenhuis komen dit jaar gereed. Tegenover dit enorme bouwwerk ligt de „Kaufhof", die in de oorlog weliswaar uitbrandde, doch waarvan de fundamenten gespaard bleven. De eerste etappe op de weg naar het her stel is afgesloten. De verkoopruimten in de parterre zijn sinds kort weer opengesteld. Door een prijsvraag is de bevolking van Düsseldorf eerst kort geleden bekend gemaakt met de ar chitectonische plannen voor de „Kauf hof" (Een Kaufhof is een soort open luchtpassage, waarin uitsluitend win kels gevestigd zijn. Red.). Het gemeen tebestuur heeft op een grote tentoon stelling de plannen getoond, volgens welke de gehele stad bouwkundig en uit oogpunt van verkeer in de loop van de eerstvolgende twintig jaar een geheel nieuw uiterlijk zal krijgen. Het z.g. Columbushuis, een wolkenkrabber in Amerikaanse stijl, zal het middelpunt van de West-Duit se exporthandel worden. Hier zal het gehele bestuursapparaat van de bui tenlandse handel geconcentreerd wor den; hier lopen ook de draden uit de gehele wereld samen. Düsseldorf wordt daardoor naast Hamburg tot het be langrijkste exportcentrum van West- Duitsland. Pessimistische lieden heffen, met het oog op de bouwplannen, vermanend de vinger op en herinneren aan de periode van vestigingen en oprichtin gen na de eerste wereldoorlog die in veel Duitse plaatsen leidden tot ver keerde beleggingen. Kortgeleden schreef een Engelse journalist in zijn krant, dat Düssel dorf weer een vooroorlogse indruk maakt. Wie goed kijkt, weet dat dit niet het geval is. Weliswaar zijn de facades in de mooiste straat van Düs seldorf, de Königsallee, weer opge knapt en zijn de etalages van de win kels weer goed voorzien, doch wan neer men verder kijkt en door de klei ne straten met de ruïnes wandelt, ver dwijnt onmiddellijk deze eerste in druk. Terwijl in het centrum van de stad aan de Königsallee de mannequins pa raderen, banen de auto's zich buiten het centrum moeizaam een weg lal de puinhopen. Door sparen kolen vergaren. Door samenwerking tussen de Spaar bank voor de stad Amsterdam en de af deling Amsterdam van de vakgroep de tailhandel in brandstoffen is een nieuwe spaarregeling tot stand gekomen, die uniek voor Nederland is. Reeds lang werd gestreefd naar een oplossing van de fi nanciële moeilijkheden, die voor velen ontstaan, wanneer tot aanschaffing van kolen moet worden overgegaan. Door middel van een spaarzegelkaart, waarop zegels van f 1 geplakt kunnen worden, wil men deze moeilijkheden ondervangen. Ook wordt het mogelijk eventueel van de zomerprijzen te profiteren. Onder het motto „Door sparen kolen vergaren", zullen dit jaar 500.000 spaarzegels en 25.000 spaarkaarten in Amsterdam 'worden uitgegeven. Soedirman moet rusten. Enkele dagen geleden heeft de chef staf van de strijdkrachten van de R. I.S., luitenant-generaal Soedirman, Djocja verlaten om een rustkuur te ondergaan. Hoewel Soedirman reeds herstellende is, is hij nog steeds on der dokters behandeling. SPORT VEREDELT En al weer is er op de Zeeuwse voetbalvelden een slachtoffer geval len en al weer was het een scheids rechter. Nu speelde het drama zich af in Schoondijke, waar de man met het fluitje neer werd geslagen door een voetbalheld, die geen lust had om het veld te verlaten, toen de scheidsrech ter hem naar de kleedkamer verwees. Zien zulke onbekookte voetballers nu waarlijk niet in, dat zij noch hun club, noch de voetbalsport dienen door zulk een boksdemonstratie? En evenmin, dat de goede naam van Zee land er door bevlekt wordt? De man, die zich de luxe van een scheidsrechters-knockout permitteer de, kan natuurlijk zijn voetbalschoe nen wel aan de kapstok hangen. Voor goed. Maar als zijn lot geen voorbeeld is voor anderen zal er van de voetbal sport in Zeeland niet veel terecht ko men. Want dan geven vandaag of mor gen de scheidsrechters er de brui aan! Op Bali zjjn drie compagnieën van de K.N.LL. met volle uitrusting over gegaan naar de T.N.L De overgang geschiedde onder luitenant-kolonel Wulfhorst. Luitenant-Kolonel Askar! van de T.N.I. en Luitenant-Kolo nel Wulfhorst bezegelen de plechtigheid met een handdruk. Zodra de Brielse Maas een binnenmeer zal zijn geworden, zal zij alleen nog te bereiken zijn via de Schnfsluit in de Hartel bij Spijkenisse, die 120 bij 12 m wjjd is, ruim genoeg voor de grootste kustvaarders en voor rijnaken tot 2000 ton. Op het ogenblik wordt de laatste hand gelegd aan deze sluis, waarvan deze foto werd gemaakt kort voor de kom voorgoed met water werd gevuld. De strijd tegen het zun (lil) Voorne, Putten en Rozenburg worden één waterstaatskundig geheel. Nieuwe duinen verwacht. (Van onze reizende redacteur). De waterstaatkundige verandering, die bezig is zich te voltrekken in het gebied van de Brielse Maas, is de aandacht waard van een bredere kring dan die der bewoners alleen. Zü vormt het begin van een reeks van werkzaamheden, die op de lange duur alle Zuid-Hollandse en Zeeuwse eilanden zal doen verdwijnen. Offici eel wil men daarover in Den Haag nog wel niet spreken, maar het is nu eenmaal een feit, dat in onder scheidene ambtelijke en niet-ambte lijke breinen tal van plannen aan het rijpen zijn. Het zout is in de aanval, niet alleen via de Brielse Maas, maar langs de gehele kust. En de mens moet zich verdedigen. Het verdedigingsplan-Schlingemann voor de sector-Brielse Maas omvatte de volgende zeven punten: a. afsluitdijk iri de benedenmond van de Brielêe Maas; b. dam in de bovenmond van de Botlek c. voedingskanaal door de dicht geslibde bedding van de Hartel; Broodoorlog in Haarlem. De „broodoorlog" te Haarlem, die vorig jaar Februari uitbrak, toen een grote bakkerij haar broodprijs 4 cent onder de landelijke prijs deed zakken, waardoor tal van kleine bakkerijen in moeilijkheden kwamen, bereikte thans weer een nieuwe fase. Dezelfde bakkerij heeft opnieuw een verlaging van haar broodprijs aangekondigd, te gelijkertijd met de bekendmaking van verhoging van de landelijke brood prijs. Deze laatste is 36 cent, maar de Haarlemse bakkerij gaat 32 cent berekenen. Haarlems kleine bedrijven zullen thans genoodzaakt zijn perso neel te ontslaan, wanneer zij deze verlaging in prijs willen volgen. FEUILLETON MARY BURCHELL „Hij verdwaalt heus niet", ant woordde Letty, aldus laaghartig mr, Chips, die het intussen wel verdien de, bij haar bezoeker verradend. „Hij vindt het alleen maar prettig als iemand hem naar huis draagt. Maar 't was erg vriendelijk van u, dat u hem bracht. Zoiets gebeurt telkens. Daarom noemen we hem mr. Chips: we zeggen hem altijd goedendag, net als in de film". „Jou lelijke huichelaar!" lachte Alec Kellern, terwijl hij mr. Chips vrien delijk op zijn vette lijf klopte, welke liefkozing mr. Chips beantwoordde door zich op zijn rug te gooien met alle vier poten in de lucht en te doen moest zijn tegen slechte behandeling, alsof hij voortdurend op zijn hoede „Wilt u niet binnenkomen en een kop thee drinken, als beloning voor betoonde deugd?" vroeg Letty glim lachend. En nogal tot haar verras sing nam hij de invitatie gaarne aan. Als we zouden beweren, dat Letty die allereerste middag reeds op hem verliefd raakte zou dit, uiteraard, overdrijving zijn. Maar wel was Letty, van het ogenblik af, dat zijn heldere, prettige grijze ogen haar over de theetafel heen toelachten, zich vage lijk bewust van dingen in het leven nóg belangrijker dan haar toch zo ge liefde Edenfield. Tot nog toe was haar ondervinding wat mannen betreft beperkt gebleven tot enkele min of meer voorname tijdgenoten van haar vader en een paar helemaal niet voorname eigen tijdgenoten, die zij had gekend als volkomen onromantische en groezeli ge kleine jongens of als slappe, onvol dragen jongelingen, voor zij de, ook niet bijster interessante, status van volwassenen bereikten. Alec Kellern nu geleek op geen van die allen. Hij zag er buitengewoon goed uit, knap en zeker van zich zelf. Men kon hem zich moeilijk als groe zelig of slap voorstellen. Dolly Polmer had een vlugge maar zeer begrijpelijke karakterschets van hem gegeven, door hem „zoiets als een vrouwenhater" te noemen. Hier bij moet worden opgemerkt, dat Dol ly's karakterschetsen meer uit ver beeldingskracht dan uit feiten voort sproten. Hoe dan ook, als Alec Kel lern ooit de rol van vrouwenhater speelde, dan had hij die rol deze mid dag wel helemaal vergeten. Onder theetijd liep het gesprek over de karakterfeilen van mr. Chips, de schoonheden en merkwaardigheden van Farrow's Eden en het genoegen, iemand te ontmoeten, die „dezelfde taal sprak", als je zelf (dit natuurlijk speciaal wat het huidige geval aan gaat). En Letty, die te Farrow's Eden meestal werd beschouwd als een kalm, nogal in zichzelf gekeerd meisje, was nu in een stemming van haar zelf verbazende aanstekelijke vrolijkheid, gepaard met een levendige bijna harts tochtelijke belangstelling voor alles wat haar bezoeker zei. Na de thee leidde zij hem het be scheiden, keurig onderhouden land goed rond en hij werd dadelijk stre lend geestdriftig. Zijn achteloos, wat blasé optreden was nu totaal verdwe nen en bijna vertrouwelijk maakte hij haar deelgenoot van zijn wens. om op de een of andere dag ook zulk een klein buitengoed te bezitten. Letty, wier hartje, zoals vanzelf spreekt, zich voor ieder opende, die haar heerlik Edenfield bewonderde, had aan deze mededeling genoeg om Alec onweerstaanbaar te vinden. En toen hjj eindelijk, met tegenzin, af scheid nam, liep zij de lange oprij laan met hem mee tot aan het hek. „Als ik soms weer mr. Chips ver moeid en ver van huis aantref, mag ik hem dan opnieuw thuisbrengen?" vroeg Alec bij het afscheid nemen. ,,'t Zou heel vriendelijk van u zijn", antwoordde Letty glimlachend en mr. Chips, die aldoor in een kring om hen heen had gesprongen terwijl ze de laan afliepen, kwispelde toe stemmend met zijn staartstompje. „Maar u behoeft niet te wachten tot u hem bij zijn geliefkoosde omzwer vingen ontmoet. Kom gerust als u er zin in hebtb.v. om over koetjes en kalfjes te praten". „Afgesproken", zei Alec Kellern en glimlachte voor hij wegging Letty zo vriendelijk toe, dat zij Dolly in stilte verweet, hem buitengewoon onjuist te hebben afgeschilderd. Later echter kwam Letty tot de slotsom, dat zij Dolly onrecht had ge daan. Alec Kellern mocht dan al geen vrouwenhater zijn, toch behandelde hij ongetwijfeld de vrouwelijke bevolking van Farrow's Eden met beleefde on verschilligheid. D.w.z. allemaal, behal ve Letty. Drie maanden achtereen was hij nu een geregelde bezoeker van Edenfield en geen van beiden beweerde nog, dat mr. Chips als verbindingsschakel moest dienen. Soms verwonderde Letty zich er over, hoe zij zo buitengewoon geluk kig kon zijn, terwijl haar beminde vader nog pas kort geleden was ge storven. „Maar het een heeft met het ander niets uit te staan" stelde ze zichzelf ge rust. „Ik houd niet minder van Pap pie, omdat ik nu Alec liefheb. En, ofschoon het nog te vroeg is, om de finitief aan de toekomst te denken, weet ik, dat Alec het voelt zoals ik. En hij houdt even veel van Edenfield als ik en.o, ik ben er zeker van, dat alles goed zal gaan. Het moet, want ik verlang er zo naar. Als ik èn Alec èn Edenfield kón hebben, zou ik wel 't gelukkigste meisje ter wereld zijn!" Bij dit alles dacht ze niet aan de manier waarop een en ander in de practijk kon worden verwezenlijkt. (Wordt vervolgd). d. inlaatsluis en gemaal aan het Oostelijk uiteinde van de Hartel; e. uitwateringsluis en gemaal aan het Noordelijk uiteinde van het Ka naal door Rozenburg; f. doorgraving van de Oostpunt van Rozenburg g. schutsluis in deze doorgraving. VEREENVOUDIGING. De vereenvoudiging bestaat hierin, dat het gemaal voorlopig niet wordt gebouwd. De doorgraving van de Oostpunt van Rozenburg is vervallen en de daarin geprojecteerde schut sluis komt naast de inlaatsluis in de Hartel. De beide afdammingen kosten vijf millioen, de beide sluizen ander, half. De schutsluis in de Hartel bij. Spij kenisse is zo goed als voltooid. Van de tien deuren moeten er echter nog vier geplaatst worden. Aan de inlaatsluis en de toeleidingskanalen wordt nog gewerkt, maar over een half jaar zal dit onderdeel geheel opgeleverd kun nen worden. Inmiddels zal men dan al volop be zig zijn met het maken van de dam in de Botlek, een betrekkelijk eenvou dig karwei. Van de eigenlijke afsluit dijk in de mond van de Brielse Maas is reeds 700 meter voltooid, zodat er in de loop van 1950 nog 1200 meter zal moeten bijkomen, waarvoor alle bodemvoorzieningen reeds zijn getrof fen. Tegen het einde van het volgende jaar is ook hier alles kant en klaar. Dan wordt er hard gewerkt aan de uitwateringssluis in het Kanaal door Rozenburg. Deze scheepvaartweg is al sedert jaren in onbruik; de schutsluis is in verval geraakt. Zij wordt nu verwerkt in dc uitwateringssluis, die drie openingen krijgt van 4 meter breedte. Tegelijkertijd worden hier en daar voorzieningen getroffen aan de dijken, zodat Voorne, Putten en Rozenburg een enkele waterstaatkundige eenheid gaan vormen. Men spreekt dan ook van het Drie-Eilanden-plan. Deskundigen verwachten, dat het gehele gebied tussen Voorne en Ro zenburg aan de buitenzijde van de af sluitdijk met zeezand zal aanslibben en dat er daarna duinvorming zal op treden, zodat op de duur de duinen van Voorne en die van Rozenburg één geheel zullen vormen. Rijkswaterstaat acht dit niet uitgesloten, maar rekent er toch ook niet op; de dijk wordt zo zwaar gemaakt, dat hij ook zonder na tuurlijke bescherming voor zijn taak berekend is. Het ligt voor de hand, dat deze dijk een prachtige gelegenheid biedt om een weg aan te leggen van het dorp Oostvoorne naar het eiland Rozen burg, dat op het ogenblik alleen nog maar per veerboot te bereiken is, zo wel van Den Briel als van Maassluis uit. Het zijn beide halfuurdiensten, maar zij betekenen toch een geducht oponthoud voor het autoverkeer, te meer daar de boten van een vrij pri mitief soort zijn. De busdiensten bijv. moeten de passagiers laten uitstappen aan het Brielse veer. Toch is het niet de bedoeling een weg over de dijk te maken, aangezien men rustverstoring vreest in het natuurreservaat De Beer in de duinen van Rozenburg, ofschoon zulk een weg daar ver be oosten zou blijven. (slot volgt). (Nadruk verboden). Het Wereldgebeuren Familiebijeenkomst Vandaag begint te Colombo op Ceyion een tiendaagse conferentie van het Britse Gemenebest, een van de familiebijeenkomsten", die van tijd tot tijd gehouden worden. Het moederland, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Paki stan, India en Ceylon nemen er aan deel, terwijl Zuid-Rhodesia, dat nog geen dominion is, alvast vertegen woordigers heeft mogen zenden. De structuur van het Gemenebest, waarop de Britten zo trots zyn, is wel eens vergeleken met de kleren van de keizer in 't bekende sprook je. Ieder in Londen zegt, dat Groot- Brittannië nog altijd een wereld macht van betekenis is met gebie den in alle windstreken, een wereld macht, waarvan de delen niet meer overheerst worden door het moeder land, maar in overeenstemming met de liberale beginselen volstrekte zelfstandigheid hebben verkregen. Officieel is het als volgt omschre ven, gelijk in status, op generlei wijze aan elkaar onderworpen, doch verbonden door de gemeenschappe lijke trouw aan de Kroon, en vrije lijk vereend als leden van het Ge menebest. Wie goed kijkt en zich niet door woorden onder de indruk laat brengen, bemerkt, dat van een sterke band eigenlek geen sprake is. De betrekkingen tussen Engeland en de Dominions en die tussen de Dominions onderling zijn gelijk aan die tussen elkaar vriendscnappehjke staten, die een verdrag gesloten hebben, dat op elk uur van de dag opzegbaar is. Zelfs de vergelijking van de vader, die zjjn zoons zag groot worden en zelfstandig, maar hen tevens uit gevoelsoverwegingen de familieband onverzwakt zag handhaven, gaat slechts op voor de vroegere blanke koloniën. India gaf vorig jaar te kennen op 26 Januari 1950 een republiek te willen worden. Het kon nog slechts binnen het Ge menebest gehouden worden door de formule, dat de Britse koning hier van slechts symbolisch hoofd is en dat India geen trouw meer behoef de te betuigen aan de Kroon. Zuid-Afrika is trouwens op het ogenblik, nu dr. Malan aan de macht is, ook allesbehalve een betrouw baar Dominion. Dat Malan als nationalist en voorvechter van een reactionnaire rassenpolitiek nog niet het voorbeeld van Ierland heeit ge volgd en Zuid-Afrika uit het Geme nebest heeft doen treden, is te dan ken aan de nog altijd grote invloed van het Engels sprekende en gezin de deel der blanke bevolking. Tus sen de Dominions onderling zijn er evenzeer punten van wrijving. De twee bekendste voorbeelden zijn het geschil tussen India en Pakistan over Kasjmir en dat tussen India en Zuid-Afrika over de positie dei- Indiërs in de Unie. De conferentie in Colombo is niet in de eerste plaats bedoeld om oude geschillen op te rakelen en uit de weg te ruimen. De uitgebreide agen da, die de heren ministers te be spreken krijgen, bevat als hoofdpunt de toestand in Zuid-Oost-Azië als gevolg van de communistische op mars in China. Vrij zeker zal India pleiten voor een verdere afbraak van het koloniaal bestuur in Azië en in plaats daarvan economische steun aan de achterlijke gebieden om het nationalisme in anti—communisti sche banen te geleiden. India is het niet geheel eens met het Britse op treden in Malakka en evenmin met een erkenning van het regiem van keizer Bao Dai in Indo-China, weik regiem als een marionetten rege ring der Fransen beschouwd wordt. Voor Zuid-Afrika is de door India voorgestane verdere ontvoogding van de gekleurde volken weinigaan- trekkelijk. De vraag zal ook aan de orde komen hoe Japan behandeld dient te worden. Bevin schijnt te zullen voorstellen om Japan een soortgelij ke status te geven als thans West- Duitsland heeft. Australië en Nieuw Zeeland vervullen in Azië de positie van Frankrijk in Europa; zij vrezen militaire herrijzenis van Japan en duchten economisch herstel. Reeds nu is de Japanse concurrentie in sommige artikelen zeer goed voel baar. Als de conferentie te Colombo tot resultaat heeft, dat Engeland en de Dominions ten aanzien van de voornaamste problemen één lijn kun nen trekken, kan Bevin tevreden zijn. Diamanten werk; r. Vrijdag zal de burgemeester van Wouw de bronzen medaille van de Orde van Oranje Nassau spelden op de revers van het colbertje van Jan Hertoghs. die op deze dag 80 jaar oud wordt. Die medaille is de heer Hertoghs toegekend van wege zijn 60-jarige trouwe dienst op de sui kerfabriek te Roosendaal, waar hij tot. in 1948 werkzaam was. De oude baas. die in Bergen op Zoom geboren was. is nog vitaal genoeg om te werken, zegt hij zelf, maar tenslotte moeten de jongelui ook aan de beurt komen 71. Het publiek verkeerde nog steeds in ver voering. Zulk prachtig doelverdedigen hadden de mensen nog nooit van hun leven aanschouwd. Het was enorm, reusachtig, fantastisch, enfin er waren geen woorden voor te vinden. En juist op zo'n ogenblik, waarop de toeschouwers van louter geestdrift gaten in de lucht sprongen, waagde John Andrews zijn kans! Bliksemsnel haalde hij het pak je uit zijn zak, wikkelde het papier er af en zoals jullie op de tekening kunnen zienhet was een pot met jam, een grote pot heerlijke zoete aardbeien jam.... De ex-keeper schroefde er snel de deksel af....

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 3