Stalin heeft zijn offensief op alle fronten gestaakt JIMMY BROWN, sportheld no. 1 Er is in de wereld iels veranderd THANS GASTEN IN INDONESIË LEVENSMIDDELEN BEHOEVEN NIET DUURDER TE WORDEN Zeeuwse Almanak ZATERDAG 7 JANUARI 1950 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 Ma Tse-Tung spreekt van „vriend". (Van onze diplomatieke medewerker) By het begin van het jaar 1950 zien wij ons, naar ik geloof, gesteld te genover een beslissende verandering in de wereldsituatie. Om eens enkele jaren in de historie terug te gaan: 1948 werd door Stalin en zyn medewer kers beschouwd als het jaar van de triomf der „revolutie" of in ieder geval van de Russische machtsuitbreiding over geheel Europa. Het was geenszins zo, dat zy zich daarbij lieten verblinden door de romantische toevalligheid, dat het Communistische Manifest juist een eeuw oud was. Het was veeleer een gevolg van het feit, dat al him analyses hen ervan overtuigden, dat het Westen zowel politiek als economisch op het punt van ineenstorting stond. Er bestond 'n „revolutionnaire situatie." De tyd was ryp voor offensief. En, gelovende in hun berekeningen, opende Stalin z(jn offensief op vier fronten. In het Noorden werd de blokkade van Ber lijn ingesteld. In het centrum werd Tsjechoslowakije zonder slag of stoot overmeesterd. In het Zuiden werd het bevel gegeven tot een verheviging van de Griekse burgeroorlog. „Achter de linies" werd een krachtige po ging ondernomen om Italië en Frankrijk murw te maken. En op de flan ken werd een zenuwoorlog tegen Scandinavië en Turkije ontketend. In de zomer was het offensief in volle gang. De bezorgdheid in het Westen evenaarde het vertrouwen in Moskou. Er waren velen, die geloof den, dat vóór er twaalf maanden verstreken zouden zijn, de Westerse geallieerden zich gedwongen zouden zien, Duitsland te ontruimen. En hoewel de „luchtbrug" 'n beslissende tegenzet was geweest, werd de druk van de aanval nog steeds gehand haafd, toen 1948 in 1949 overging. In het begin van 1950 kan worden vastgesteld, dat 't offensief is mis lukt, of tenminste tijdelijk gestaakt op alle fronten. De verandering volkomen. In het afgelopen jaar is de blokkade van Berlijn opgeheven en de Griekse burgeroorlog beëindigd. De commu nistische offensieven in Italië en Frankrijk hebben gefaald en zijn af geblazen. Zelfs de zenuwoorlog is afgelopen.. Leuzen van de Sovjet propaganda zijn vrede en waarschu wingen tegen „Westers imperialis me." En zelfs de verwachte poging om het recalcitrante Joegoslavië op de knieën te dwingen is uitgebleven. Voor algehele wijziging zijn twee redenen aan te wijzen. In de eerste plaats heeft het Westen zich stand vastig getoond en zich geconsolideerd. De Westeuropese landen hebben dui delijk gemaakt, dat zij zich niet zul len laten intimideren tot een politiek van toegeven en dat zy zich zeker zullen verzetten in géval van verdere agressie. En de Verenigde Staten hebben er geen twyfel aan laten be staan, dat bij een eventueel conflict Amerikaanse hulp onverwijld geboden zal worden. Indien de Berlijnse lucht brug de eerste beslissende tegenzet was, was de ondertekening van het Atlantisch Pact de tweede. In 1947, met de stichting van de Kominform, verklaarde Moskou de „koude oorlog". In 1948 en 1949 ac cepteerde het Westen de uitdaging. En op het ogenblik, in 1950, heeft Stalin alle aanleiding tot voorzichtig heid. ZWAKKER DAN" VOORZIEN WAS Maar de verandering heeft nog een andere en zeker geen onbelangrijker oorzaak gehad. Wanneer het Westen zich sterker heeft getoond, de Sow- jet-Unie is zwakker gebleken dan Stalin in 1948 voorzag. Het verzet van Tito is boven verwachting ge slaagd. Een de overige satellietsta ten zijn vervuld van ontevredenheid en van groeiende haat tegen de Rus sische overheersing en uitbuiting. Stalin is gedwongen aan de consoli dering en niet aan de uitbreiding van zijn imperium te denken, aan onderdrukking in plaats van aan agressie. De zuiveringen en verraad- processen zijn de meest dramatische symptomen. Maar achter de schermen speelt zich nog heel wat meer af. De rege lingen in de satellietstaten zyn ge dwongen voortdurend met onbarm hartige acties tegen iedere oppositie te dreigen. Zelfs de communistische partijen zijn niet betrouwbaar. Men heeft een Sowjet-maarschalk aan het hoofd van de Poolse strijdkrachten moeten stellen en er zijn aanwijzin gen zoals Malenkows artikel in de Prawda ter gelegenheid van Stalins verjaardag)lat er ook in de Sow- jetunie zelve onrust en ontevreden heid heersen. Dit is geen tijd voor 'n avontuurlijke en riskante buitenland se politiek. EN CHINA? Men zal tegen deze analyse kun nen aanvoeren, dat zy het Verre Oosten en de grote communistische overwinningen in China geheel ne geert. Er is niets anders gebeurd, aldus menen sommige politieke waar nemers, dan dat Moskou zijn offen sief van 't Westen naar het Oosten, van Europa naar Azië heeft verlegd. Ik geloof dat niet. De overwinning van de Chinese communisten is een gebeurtenis van enorme internatio nale betekenis. De Chinese communis ten echter, evenals de Joegoslaven, bevochten hun overwinning zelf, met slechts weinig hulp van de Sowjet- Unie. Stalins activiteit aan het einde van Wereldoorlog nr. II richtte zich niet op hulp aan zijn Chinese „kamera den" maar op het herstel van de overheersende positie, die de tsaren eens in Noord-Oost-China innamen. En de grootste handicap voor Mao Tse Toengs troepen is het gemis ge weest aan vliegtuigen die de Russen 1 gemakkelyk hadden kunnen leveren, indien zy slechts gewild hadden. Dat is een zeer betekenisvol feit. Een ander kenmerkend voorval is, dat Mao op het verjaardagsfeest in Moskou over Stalin sprak als een „leraar en vriend". „Leraar en leider" is de phrase, die van satellieten ver wacht wordt. De woordkeus van Mao was een soort verklaring van onaf hankelijkheid. Er zijn op het ogenblik in de we reld twee grote mogendheden, welker regeringen het communisme aanhan- Sen. De ene is Rusland, de andere hina. Ik wil daar slechts aan toevoe gen, dat de ene thans echt Russisch is en de andere waarschijnlijk zeer Chinees zal zijn. Maar waar het op aankomt, is, dat het er twee zijn, niet één. En terwijl 1949 voor Sta lin ongetwijfeld een jaar van tegen slagen is geweest, was het voor Mao een jaar van succes. Kolendamp in kleuterschool. In een kleuterschool aan de Insulinde- straat te Rotterdam werd Donderdag een vijfjarig meisje onweL De onderwijzeres, die veronderstelde dat het kwam door kolendamp, afkomstig van de centrale verwarming, die zich onder het lokaal be vond, bracht het meisje naar een ander lokaaL Inmiddels zette zij de ramen van haar eigen lokaal open. Toen zij terug kwam bleek haar. dat nog een meisje onwel was geworden. Daarop heeft zij aljp veertig leerlingen naar het andere lokaal gebracht, waar bleek, dat nog ze ven kinderen niet helemaal in orde wa ren. De G.G.D. werd gewaarschuwd en deze diende de twee meisjes zuurstof toe, zo dat zij spoedig weer opknapten. Ook de andere kinderen hebben verder geen na delige gevolgen van de kolendamp gehad. Aan mejuffr. M. C. Rodenhuis, hoofd van de Zondagsschool van de Vereniging van Vrijzinnig Hervormden te Roosen daal, is de eremedaille, verbonden aan de orde van Oranje-Nassau, in zilver ver leend. Kerstfeest van militairen Begin December hebben we Tapanoeli ontruimd. Een voor een ver lieten de pelotons de Batakse woningen, waar ze hun intrek hadden genomen en waar de meeste jongens langzamerhand al een zekere ver trouwelijke sfeer hadden geschapen. Eerst werd het hele Bataljon In Si- bolga geconcentreerd en van daaruit Compagnies gewyze teruggevoerd, d^ lange weg, dwars door Sumatra en langs het Tobameer naar Slan- tar, een grote stad, centrum van belangrijke cultures en ongeveer 130 km van Medan .verwijderd. Een bus van de G. D. S„ die in afwachting van de nieuwe trolleybus sen. waarmee Groningen wordt verrijkt, tijdelijk de dienst waarneemt, reed door een verkeerde manoeuvre van een motorrijder tegen het hek werk van de Ebbingebrug. Half over het water bleef de bus hangen. Concurrentie zal zich in de toekomst scherper laten voelen. DER MENSEN GOEDHEID Nauwelijks was ons blad van Don derdag „onder de mensen", of de te lefoon begon te rinkelen. Het relaas van Aafjes kruimeldiefstal en haar grauwe leventje heeft vele lezers en lezeressen aangegrepen. De telefoon bleef rinkelen tot in de late avond uren Spontaan werd van vele zij den hulp geboden en het was hier barmhartigheid, die weldadig aandeed. Zo menigeen ziet vertrouwen in de goedheid der mensen beschaamd. Als men vaststelt, dat de mens van nu cynisch is, dan is dat waar en geef toe: Het is geen wonder. Juist daarom deed deze spontane reactie weldadig aan. Ieder telefoontje, dat rinkelde bij onze redacteuren, was géén bewijs van der mensen boosheid, In tegendeel. Wij, op ons redactiebureau, wij zijn stil geworden bij al deze demonstra ties van medeleven en goede wil, van medeleven en menselijke barmhartig heid. Helaas, ge moet rechtbankverslagge ver geweest zijn, om te weten, dat Aafje niet alleen staat, maar slechts één uit duizenden is. Met de koffie staan wij er slecht voor. (Van onze Haagse redacteur) De vrees van talrijke huismoeders voor prijsstijgingen na de toekenning van de 5 loonsverhoging aan een aantal categorieën van werknemers laat zich eenvoudig uitdrukken in de klacht: „De prijsverhoging begint al bij het wittebrood; er zullen spoedig wel meer artikelen volgen!" Misschien hebben deze huismoeders gelijk, doch het is geenszins een wet van Meden en Perzen, dat verscheide ne soorten van levensmiddelen in prijs verhoogd zullen worden. Vermoedelijk is het tegendeel eerder waar; dit zij ter geruststelling van velen gezegd. Toen de bakkers hun hogere perso neelsuitgaven wilden doorberekenen in het zogenaamde volksbrood, dat van gemengd meel gebakken wordt „re- geringsbloem" zeggen de bakkers zelf heeft de regering tijdens dezer da gen gevoerde onderhandelingen duide lijk te verstaan gegeven, dat daarvan niets komen kan. Uit sociale overwe gingen staat zij niet toe, dat een van de voornaamste volksvoedsels duurder wordt. Wel heeft zij de prijs van dex „regeringsbloem" verlaagd, doch daar tegenover verhoogde zij de prijs van de bloem, waarvan het wittebrood ge bakken wordt, zodat de overheid van de prijsfluctuatie geen nadeel lijdt en geen voordeel ondervindt. PRIJZEN VRIJ De prijs van het wittebrood is vrij. De bakkers zijn dus gerechtigd deze te verhogen. Gaan zij daartoe inder daad over, dan levert dit aanzienlijk meer op, want er wordt ongeveer 60% wittebrood tegen 40% volksbrood ge bakken. Op zich zelf is dit laatste een merkwaardig verschijnsel. De kwali teit van het volksbrood is ongetwij feld uitstekend. Daarbij is het veel goedkoper dan wittebrood, maar des ondanks blijken zeer velen de voor keur te geven aan deze laatste brood soort. Het is uiteraard niet uitgesloten, dat de omzet van wit brood bij prijsver hoging terugloopt, doch dit staat uiter aard niet vast. Bakkers, die him debiet aan witbrood willen behouden, zullen moeten concurreren. Deze onderlinge concurrentiestrijd zou wel eens de prijsverhoging in de weg kunnen staan. Er is dus nog geen aanleiding om de toekomst heel erg somber in te zien. Dat geldt ook voor andere artikelen. Vrijwel alle prijzen zijn in de achter ons liggende tijd vrijgegeven. Wel be staan voor enkele artikelen nog garan tieprijzen we noemen melk, var kensvlees en koolzaad doch zij lig gen in de sfeer van de producent en niet in die van de consument. Zij heb ben invloed op de hoogte van de prij zen van de desbetreffende artikelen, maar niet op de schommelingen in de vrije consumentenprijzen. Het zijn dus voornamelijk vraag en aanbod, die bepalen, wat de huismoe der voor de levensmiddelen betalen moet. De concurrentie zal een belang rijke rol spelen. Het is geenszins uit gesloten, dat deze de prijs van het wittebrood op het tegenwoordige ni veau houdt en voorkomt, dat andere artikelen duurder worden. Dis is ook het oordeel van deskundigen in de le vensmiddelenbranche. De vleesprijzen zullen vermoedelijk langzamerhand wel de hoogte ingaan, vooral in het voorjaar. Men zie hier in evenwel niet het gevolg van de loonsverhoging. Het is een normaal verschijnsel, veroorzaakt, doordat aan het eind van de zomer het aanbod van slachtvee groot is en de markt in het voorjaar en gedurende de zomer veel krapper wordt. DE KOFFIE. Met de koffie staan wij er slecht voor. De aankopen zijn gestaakt om de eenvoudige reden, dat er nagenoeg geen koffie is. Er is een nijpend we reldtekort. Reeds vóór de oorlog en gedurende de jaren 19401945 heeft Brazilië het "koffie-areaal drastisch ingekrompen. Grote hoeveelheden moesten namelijk als onverkoopbaar vernietigd worden. Daarna is men aan het herstel begonnen, doch het duurt zes a zeven jaar voor de productie weer op peil is, Deze periode is nog niet voorbij. De moeilijkheden zullen "dus enige tijd voortduren. Het spreekt vanzelf, dat de koffie op het ogenblik op de wereldmarkt duur is. Ook onze deviezenpositie verhin dert koffie aan te kopen. Er is thans in ons land nog een voor raad voor negen maanden. Wat daarna zal geschieden? Het heeft er de schijn van, dat we weer algemeen naar ons kopje surrogaat terug moeten Bij de beëindiging van de distributie in de loop van het vorige jaar heeft de regering overwogen ook de koffie vrij te geven. Had zij dit inderdaad gedaan, dan zou daarvan ongetwijfeld een enorme prijsstijging het gevolg geweest zijn: koffie dus alleen voor Ook Philips geeft 5 pCt. Tijdens een bijeenkomst met de vol tallige personeelsraad is het besluit van de raad van bestuur der N.V. Philips Gloeilampenfabrieken te Eind hoven bekend gemaakt om van de door de overheid verleende machti ging, om de inkomens der werkne mers van 23 jaar en ouder maximaal met 5 te verhogen, gebruik te ma- kén. Kopenhagen Amsterdam New-York v.v. in 8 minuten. Een luchtreiziger in Kopenhagen wilde een hotelkamer bespreken in New York en verzocht het plaat selijke kantoor van de American Overseas Airlines hiervoor te wil len zorgen. De man was nog niet weg of het bericht kwam reeds binnen, dat de kamer gereserveerd was. Van het ogenblik af. dat men in Kopenhagen de telexboodschap uitzond totdat het antwoord uit New York was ontvangen, waren er precies acht minuten verlopen. Deze ultra-snelle verbinding was mogelijk dank zij het „radio tele type systeem", dat de kantoren van de A.C.A. in Amsterdam en New York met elkaar verbindt. Wat in Amsterdam over de telex wordt uitgezonden over het „radio tele type channel" komt hetzelfde ogen blik in New York op de machine te staan. De berichten worden niet door storingen verminkt, hetgeen mogelijk is door een uitvinding van de Nederlandse ingenieur dr. H. A. C. van Duuren. De A.O.A. in Amsterdam heeft het radio teletype nu ongeveer ze ven maanden in gebruik. Het sy steem voldoet buitengewoon. Dat het „channel" loopt van New York naar Amsterdam en niet naar een andere Europese hoofdstad is on der meer mogelijk geworden door de belangstelling en medewerking van de P.T.T. en door de uitvin ding van dr. van Duuren. hen, die het goed betalen kunnen en surrogaat voor de minder breed bij kas zittenden! Dit heeft de regering niet verantwoord geacht, zodat we zij 't schaars met zijn allen nog enige tijd ons bakje echte koffie drinken kunnen. Hier is nu het 436ste Bataljon on dergebracht. Het is allemaal wel heel anders dan in Tapanoeli. Hier woont niemand meer in kampong huisjes ver buiten de Nederlandse gemeenschap. Alle pelotons zijn op betrekkelijk geringe afstanden (na tuurlijk niet gerekend naar Neder landse maatstaven!) van Siantar op grote ondernemingen, zoals van de H.V.A. ondergebracht. Wanneer er een hele compagnie ligt zijn ze ge legerd in de ruime zolders van de moderne fabrieken, een ligging die beter is dan in de meeste kazernes of wanneer het kleinere groepen be treft zijn ze gelegerd in planters woningen. Sommige pelotons liggen in villa's waar ze nog nooit van ge droomd hebben. Kortom de legering is er in alle opzichten beter op ge worden. Het is echter niet alles goud wat er b'inkt. Want aan de andere kant wordt er van de militairen door 't intreden van de nieuwe situatie erg veel energie gevraagd. Er zijn nu geen gevaarlijke karweitjes meer op te knappen, die weliswaar risico's meebrengen, maar die iedereen het gevoel geven, dat hij nodig is op zyn post en die de fut er in houden. NIET EENVOUDIG. Maar nu zijn we gasten en hst is voor u in Holland heel moeilijk om u voor te stellen, hoe, ondanks de komende demobilisatie, het leven voor de jongens hiev verre van een voudig is geworden. Gelukkig kan er veel aan sport worden gedaan en over enkele weken zijn we waar- schijnlijk ook zover dat er op grote 1 schaal voor diploma's en examens kan worden gewerkt, terwijl ver der natuurlijk heel veel afhangt van de sfeer die de jongens onder elkaar weten te scheppen. De een maakt er nu eenmaal altijd meer van dan de ander. Ik ben echter heel blij, dat byna het hele Bataljon zo'n prachtig Kerstfeest heeft gevierd. Want met Sint Nicolaas waren we net aan 't verhuizen en we zaten nu nog te kort in Siantar om veel te kunnen voorbereiden voor de Kerstdagen. Maar gelukkig hebben op bijna alle ondernemingen de planters en voor al de plantersvrouwen zich met hun Hollandse moederhart over de jon gens ontfermd en ervoor gezorgd dat wij een prachtig Kerstfeest vierden. Ik heb het op verschillende plaatsen meegemaakt en ik zal proberen er iets van te vertellen. KERSTDIENST Op de middag van de eerste Kerst dag zou ik een Kerstdienst houden op de onderneming Bah Boetoeng In de enorme hal van de theefabriel was alles versierd met dennengroen (dat op deze hooggelegen onderne ming volop groeit) en aan weerszij den van de tafel die dezelfde nacht als altaar dienst had gedaan in de nachtmis, stonden twee grote den nenbomen. In de hal waren banken en stoelen neer gezet en tegen 4 uur waren vele planters met nun vrou wen en militairen aanwezig. Juist toen ik met de dienst wilde beginnen kwam een Indonesiër, voorman op de onderneming me vragen of de Indone sische Christenkinderen tydens de Kerstdienst hun Kerstteksten moch ten opzeggen en of het vrouwenkoor een paar Kerstliederen mocht zingen en zo hadden we plotseling een geza menlijke Kerstdienst waarin de kin deren na de schriftlezing van Lucas 2 hun teksten opzegden in eigen taal en de vrouwen twee-stemmig Stille Nacht zongen. Dat was een mooi mo ment. Dezelfde avond bracht ik 40 km verder op de onderneming Balimbin- gan door, samen met de aalmoezenier. Toen we daar binnenkwamen in een lange zaal van het ondernemings-hos- pitaal, zaten daar in een smaakvol versierde ruimte aan twee lange ta fels ongeveer 200 mensen gereed om met een heerlyk souper te beginnen. Overal tussen de soldaten en de offi cieren zaten de vrouwen van de planters en de planters zelf gezellig te praten. We zongen samen Kerst liederen, een van de dames las een Kerstverhaal voor en tegen het eind van de avond werden de NIWIN-pak- ketten uitgedeeld. We voelden ons allen 'n paar uur onttrokken aan die echte soldaten-maatschappy en mede door de zorg der hartelijke planters vrouwen hebben wij de glans van het Kerstlicht ook dit jaar ver van huis opgevangen. Ds. G. Nutbey. Bespreking over Belgisch Nederlandse waterwegen. De Nederlandse delegatie van de commissie voor de BelgischNeder landse waterwegen, bestaande uit de heren mr. M. P. L. Steenbergen, J. Brautigam en G. H. Crone, heeft een bespreking gevoerd met het bestuur van de Nederlandse Redersvereniging. De bespreking werd gehouden in het ministerie van buitenlandse zaken. Kinderuitzending Stichting „Het vierde Prinsenkind". In het afgelopen jaar is de uitzending van bijna 4000 oorlogswezen, halfwezen en lichamelijk door de oorlog getroffen kin deren, naar de vacantiekampen van de Stichting „Het Vierde Prinsenkind" op nieuw een succes geworden. Aangemoe digd door dit succes heeft de Stichting besloten ook in 1950 aan oorlogswezen, halfwezen en lichamelijk getroffen kin deren een gratis vacantie te bieden. Hon derden jeugdleiders, geestelijken, artsen en verpleegsters hebben opnieuw belan geloos hun medewerking aangeboden. Dit jaar komen voor uitzending in aanmer king: voor een periode van één week. kinderen geboren tussen 1 September 1936 en 1 September 141, wier vader ten gevolge van oorlogsgeweld of oorlogsom standigheden het leven verloor, of der mate invalide werd, dat hij niet in staat is in het onderhoud van zijn gezin tt voorzien. Voor een periode van 14 da gen kinderen, die zelf lichamelijk door de oorlog werden getroffen en lichame lijk gebrekkige kinderen, wier vader ten gevolge van oorlogsgeweld of oorlogsom standigheden om het leven kwam, of der mate invalide werd, dat hij niet in het onderhoud van zijn gezin kan voorzien. De kinderen van deze groep moeten ge boren zijn tussen 1 Sept. 1935 en 1 Sept. 1941. Voor een periode van 10 dagen, jongens en meisjes, die lichamelijk door de oorlog werden getroffen, geboren tus sen 1 Sept. 1929—1 Sept. 1935. 69. Zo hadden de Wembley Rovers dus met 30 de leiding genomen. Ten koste van de keeper van Albion, want die bleef maar meteen op de tribune zitten. Die had wat je noemt zijn bekomst gehad. Maar toch had dit, in de ware zin des woords, moorddadig schot van Jimmy, een beetje kwaad bloed gezet bij de Albion-spelers en nu was het geladen als zij waren weer hun beurt om op het doel van de Wembley Rovers af te stormen. Zij troffen er een Jimmy aan, die zich met armen en benen te weer stelde en de ene bal na de andere uit zijn doel werkte. Soms hing hij aan de deklat en ving hij de bal met zijn voetjes. Het Wereldgebeuren Wafd won De nationalistische Wafdpartij heeft de eerste kamerverkiezingen, die se dert de oorlog in Egypte zijn gehou den, gewonnen. De partij is reeds ver zekerd van 160 van de 319 zetels in het parlement en zal waarschijnlijk nog meer zetels behalen, omdat een groot aantal stemmen nog moet wor den geteld. De Saad, de sterkste partij in het oude bewind, heeft dus een zware ne derlaag geleden. Volgens de laatste beschikbare gegevens heeft zij 22 ze tels behaald, tegen de liberalen 21. de onafhankelijken 27 en de socialisten één zetel. Overal in Egypte slachten thans vreugdedronken Wafdisten gemeste kalveren om de overwinning te vie ren van hun leider Moestafa El Nahas Pasja, die zes jaar voor hen een „ver loren zoon" is geweest. Nahas Pasja verklaarde vóór de verkiezingen, dat, indien zijn partij de verkiezingen niet zou winnen, zij niet aan een coalitie regering zou deelnemen en op geen enkele 'andere wijze met de regering zou samenwerken, Nahas is de man, die in 1935 on derhandelde over het Anglo-Egyptisch verdrag. Op grond hiervan werden de Britse strijdkrachten in Egypte overgeplaatst naar de zóne van het Suez-kanaal.. Nahas eist versterking van de Ara bische Liga, evacuatie van de Brits*1 strijdkrachten Rit de Egyptische Soe dan en bevordering van de Egyptischs eenheid. Hij is ongetwijfeld feller en minder conservatief dan de leiders der andere partijen en vooral onder de studenten populair. De Wafdisten, die pretenderen de „verzamelde volkspartij van Egypte" te zijn. werden in 1945 uit het zadel ge licht. Uit protest daartegen meenden zy de daaropvolgende verkiezingen te moeten boycotten. Het waren de Saa- disten, die daarvan profiteerden en nagenoeg alleen het roer in handen kregen. De Saad vertegenwoordigt vooral de grootgrondbezitters. Een paar maanden geleden besloten de Wafdisten hun houding te wijzigen en aan nieuwe verkiezingen mee te doen. Dit tot teleurstelling van de Saadis- ten, die hadden gedacht opnieuw zon der concurrentie de stembusstrijd te kunnen winnen. Er zat niets anders op dan een neutrale regering te be lasten met de voorbereidingen van de verkiezingen. Het is voor Egypte wellicht nog niet zo slecht, dat de Wafdisten terugge keerd zijn in de politieke arena. De grootste zorg van Cairo is nog steeds het normaliseren van de be trekkingen tussen Groot Brittannië en Egypte. Maar Londen heeft reeds her haalde malen te kennen gegeven slechts tot een uiteindelijke oplossing met Egypte te kunnen komen, indien er onderhandeld kan worden met een representatieve regering; waarin dus ook een sterke partij als die der Wafdisten zitting heeft. Wellicht is er dan tussen Londen en Cairo een ac- coord te treffen over het vraagstuk, dat alle partijen op dezelfde manier willen oplossen: dat de Britten Egyp te volledig ontruimen en het Nijldal (Egypte en de Soedan) verenigd wordt onder de Egyptische kroon. Maar dat is politiek, die verder gaat dan slechts tot in Cairo. De Arabische Liga en het Nabije Oosten spelen daarbij ook een rol!

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1950 | | pagina 3