Arromanche, waar vijf jaar
geleden de invasie begon...
Canada's prairiën lokken
JIMMY BROWN, sportheld
flu weer een liefelijk dorpje
Zeeuwse Almanak
ZIEKTEBESTRIJDING IN DE
ZEEUWSE FRUITTEELT
DE ZWARTE
ORCHIDEE
MAANDAG 12 DECEMBER 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
MAAR DE SPOREN VAN DE STRIJD KUNNEN NIET
UITGEWIST WORDEN.
(Van onze correspondent)
BAYEUX, Dec. En zo sta je dan op één van deze Decemberdagen,
nog vol van een prachtig, warm licht op dat kleine strandje van Arroman
che. Er is wat zon en het is zo zacht alsof de natuur nog van geen winter
xvü weten. Kleine, nog bruine kinderen rennen door 't zand en op het
boulevardje lopen hun ouders te genieten van die laatste wonderlik zachte
dagen. Vlak voor de kust ligt het wrak van een ontladingsvaartuig, rood
van het roest. De zee is kalm en vlak met bescheiden golfjes, die zich kalm
op het strand uitrollen Een stuk of wat Normandlsche vissers, de püpeo
van hun typische rode broeken ln hoge laarzen gestopt, zijn druk in de
weer met hun kleine, bontgeschilderde vissersschuitjes.
duw van het kleine gedenksteentje
dat midden op het^ pleintje staat,
Ja, zo sta je daar dan op dat strand
van dat vriendelijke badplaatsje en
je denkt aan de zesde Juni 1944 en
je vraagt je af hoe die eerste gealli
eerde soldaten, die hier aan land
moesten gaan, dit strand hebben ge
zien. Je begrijpt, dat het een hei
voor hen geweest moest zijn. Dit
strandje, waar de bevrijding begon
nen is, is misschien 300 meter breed
en dan rijzen aan weerszijden de wit
te krijtrotsen stijl uit de zee op. Van
uit die „falaises" loerden de ka
nonnen en de mitrailleurs en al dat
andere tuig waarvan men de gevaren
misschien niet eens kende. Het
strandje zelf, dat betekende de mij
nen, die bij iedere stap zouden kun
nen springen, bommen, vlammen
werpers, machinegeweervuur waarte
gen geen dekking mogelijk was. De
wethouder van het dorpje, die ook
herbergier van het charmante, drie
meter van het strand gelegen Hotel
de la Marine is, vertelde het me zelf:
Le clel était noir.De lucht zag
zwart van de vliegtuigen. Wij durfden
het nog niet te geloven, want we had
den het al zo vaak gezegd. Maar wer
kelijk, nu was het ernst. En wij zijn
allemaal in onze kelders gedoken en
we hebben er de beste flessen voor
de jongens vast klaar gezet.
Wonderlijk idee te bedenken, dat
dit dorpje, dat nu alleen nog maar
vriendelijk en liefelijk is, waar voor
de kroegjes de stoeltjes en tafeltjes
nog buiten staan, waar het leven op
zo'n begunstigste Decemberdag al
leen maar vredig en goed lijkt, dat
dit zelfde dorpje dit alles een dikke
vijf jaar geleden allemaal heeft mee
gemaakt. Hoeveel gezinnen in heel
de wereld hebben hier een vader, een
zoon, een man verloren. Ontelbaren.
In Engeland,in Canada, in de Ver
enigde Staten, in België. Noorwegen,
Frankrijk en ook uit de landen van
het andere kamp. En wanneer je dan
wat beter naar de mensen kijkt, die
je eerst voor touristen versleten hebt,
dan zie je dat dat die familieleden
zijn. Je loopt met ze mee naar zo'n
kerkhof vol witte, houten kruisen.
Het is er stil en groot en triest en de
zon kan daar niets aan veranderen.
Een Canadese vader loopt langs de
kruisen, tien kruisen, honderd krui
sen, tot hij het graf gevonden heeft.
Daar worden nu de bloemen, per
vliegtuig in een doos met glazen
deksel meegenomen, neergelegd.
En als je later dan weer terug
komt in het dorpje, dan zit er wat
stilte rond je ziel. Je ziet nu de hui
zen met grote leeggeschoten ramen,
die de indruk van blinde ogen maken.
Maar op het gezellige pleintje is
een kroegje en daar ga je, achter een
raam dat over de zee uitkijkt, zitten.
Je kijkt wat over dat grote, groen
blauwe water, waar hier en daar
nog een enkel wrakstuk uitsteekt.
NU VOOR TOURISME
De betonnen schepen, die gezamen
lijk de kunstmatige haven hebben ge
vormd, waarin de geallieerden al hun
materiaal aan land kwamen brengen,
liggen schots en scheef in een grote
boog voor het strand. Vlugge amphi-
bievaartuigen vol touristen rijden het
strand af, de zee in, om die wonder
lijke pier van nabij te kunnen bekij
ken.
Trouwens, het valt je op dat veel
vissers ook met deze ducks gaan vis
sen, dat de boeren in jeeps rijden en
dat de landarbeiders in oude unifor
men gaan werken.
De zon zakt naar de zee en de scha-
PLASSEN
Er is een oude zegswijze, die luidt:
Als je een nieuw huis hebt, laat
het dan eerst door je vriend bewo
nen, dan door je vijand en trek er
daarna zelf pas in. Je weet dan ten
minste zeker, 'dat alle ongemakken
verdwenen zijn.
Aan dit spreekwoord rrioesten wij
denken, toen het verleden week onop
houdelijk regende en wij vrienden en
kennissen opzochten, die nieuwe hui
zen bewonen.
Overal: wateroverlast! Bijna overal
verkeerde de weg nog in een allermi-
serabelste conditie. Maar dat was het
ergste niet. Veel erger was, dat het
van de daken aj stromende water
geen uitweg vond. De tuinen stonden
vol plassen. De plaatsjes waren in
vijvers herschapen, er waren huizen
bij, die je eigenlijk alleen met water
laarzen kon verlaten.
Dat was zo in Middelburg, het was
zo in Vlissingen, Souburg, bijna overal
waar nieuwe huizen gebouwd zijn
en ge zult u in kunnen denken, dat de
mensen mopperen.
Het schijrit, dat de bouwprijs met
name bij vele arbeiderswoningen de
aanleg van goten aan de schuurtjes
niet toelaat. Als dat het geval is, werkt
natuurlijk de riolering pas als het
water van elders kans ziet de putten
te bereiken.
Zo gaat het ook. O, zéker.
Maar de mensen zitten er mee
kon men van het geronk van de vlieg
tuigen en het geblaf van de kanonnen
vaalt niet slapen, wel heeft men de
parachutisten bg duizenden uit de
lucht zien vallen, maar nooit is er
een kogel of granaatscherf ln het
stadje doorgedrongen.
ETEN EN DRINKEN
Ja, eten en drinken is in Norman
dië weer zeer belangrijk geworden.
Je eet ©r vorstelijk voor weinig geld.
Je krijgt altjd te veel, maar je volgt
de gewoonte van dit gezegende land,
die wil dat je tussen de gangen van
je diner een glaasje Calvados drinkt.
Calvados is een appelbrandewijn met
zeker 60 alcohol. Dat glaasje tus
sen de gangen van je maaltijd noemt
men „le trou Normand".
Het spul is namelijk zo sterk, dat
het weer een gaatje in je volle maag
bijt, waarna je dan weer rustig kunt
gaan eten. Dat doe je dan ook maar,
ofschoon het je wat zwaar op de
valt. maar 's lands wijs
maag valt. maar
up „Bt p.cmcjc 's lands eer en hoe meer Noimandi-
wordt langer. Heel Normandië staat sche gaten je maakt, hoe lichter het
vol met voor het grootste gedeelte Je wordt. Na de maaltgd ga je er dan
lelijke oorlogsmonumenten. Maar hier nog maar even mee door en wanneer
op de plek waar alles begonnen is, Je tot slot dan nog een kuiertje door
heeft men alleen maar een kleine het slapende stadje maakt is je hoofd
gedenksteen van misschien een halve «ent en prettig.
vierkante meter geplaatst. Daarop *n de oude stille straatjesi k°m je
staat in eenvoudige lettertjes: d'Ici memand tegen. Nergens brandt meer
les troupes alliees ont. commencéès licht en het lijkt of iedereen al in die.
la libération de la France, 6 juin np ri1st verzonken is.
1944.
Het wordt etenstijd. Eten is in
Normandië een gewichtige bezigheid
en dus ga je maar terug naar je ho.
tel in Bayeux, de eerste Franse stad
die bevrijd werd. Dat stadje ligt op
6 km van het landingsstrand, maar
er is gedurende de hele oorlog zelfs
geen ruit gesprongen. Een paar kilo.
meter verder landinwaarts zyn hele
dorpjes verdwenen, zodat men ze nu
maar op andere plaatsen heeft ge.
bouwd, maar in Bayeux werd men op
een goede morgen wakker en toen
waren de Amerikanen er en de oor
log was voor hen voorbij.
pe rust verzonken is.
Maar dan is het plotseling uit met
de vrede en de stilte: een paar deu
ren gaan open, een brede lichtbundel
schiet de straat in en daarachter ko
men een paar honderd mensen. De
bioscoop gaat uit en de mensen pra
ten druk over de film die ze gezien
hebben. Als ik wat dichterbij kom,
kan ik de reclamebiljetten voor de
filmvoorstelling zien: Da Gloire est
eux. La lutte héroiqur des para-
chutistes d' Arnheim. (Voor hen Is
de glorie. De heldhaftige strijd van
de parachutisten van Arnhem), staat
er boven. En daaronder een plaatje
Als automobilisten Urk willen binnenrijden, staan z(J even raar te kijken.
Een groot bord kondigt aan, dat Urk is afgesloten voor motorverkeer.
Motorvoertuigen dienen op het parkeerterrein te worden gezet.
Interessante lezingen te Goes.
De resultaten van de ziektebestrij
ding in de fruitteelt over het afgelo
pen iaar en de mogelijkheden tot be
strijding van ratten en muizen in de
boomgaarden en bewaarplaatsen,
vormden de onderwerpen waarover
de heren S. K. Phaff en A. J. Veer
man van de Plantenziektekundige
zingen hielden.
Het Wereldgebeuren
Kartels
Nu Wcst-Duitsland afgezien van de
noodzakelijke beperkingen, door de
democratische wereld geleidelijk als
een gelijkgerechtigde partner in het
internationale verweer wordt erkend,
en de tijd niet veraf lykt, dat het
zelfde het geval zal zijn met Japan,
wordt 't vraagstuk van de inrichting
der econolmie in deze beide landen
weer actueel. Daarbij doemt als het
ware vanzelf het oude spookbeeld der
kartelvorming op. Het is immers al
gemeen bekend, dat de Duitse en
Japanse kartels zich in de jaren,
voorafgaande aan de tweede wereld
oorlog, volledig in dienst hebben ge
steld van het naar de wereldmacht
strevende nationalisme in die landen.
In het kader van de ideologische
strijd tussen Oost en West, Is van
communistische znde herhaaldelijk
de beschuldiging gelanceerd, dat de
Anglo-Amerikanen het tijdens de oor
log enomen besluit, ->m die Duitse en
Japanse kartels te vernietigen zouden
saboteren. Men komt dan met allerlei
„•bewijzen" aandragen, die echter
meestal een sterk persoonlijk cachet
dragen: oude nazi's, die weer in hun
vorige functies in het Duitse bedrijfs
leven werden aangesteld en zo meer.
Tot op zekere hoogte werkten de
Amerikanen deze critiek in de hand
door, zowel ten aanzien van Duits
land als van Japan, een voor ieder
nuchter oordelend mens. veel te roos
kleurig beeld op te hangen over de
democratisering.
Juist daarom is het toe te juichen
dat dezer dagen van officiële Ameri
kaanse zijde nog eens uitdrukkelijk
|is verklaard, dat de Ver. Staten ge-
Want hlnvprn too-on Voortgezette Of
voor vergiftiging door Parathion
besprak verder o.m. de spint- en
schimmelbestrijding. Aan de appel-
meeldauw. een van de grootste kwa
len op Z. Beveland, is op het ogen
blik niets te doen.
Op een en ander volgde een aange- kant blijven tegen
name gedachtenwisseling. hernieuwde kartelvorming in Duits-
Na de pauze besprak de heer A. Uanc| en Japan ®n ook tegen andere
J. Veerman, de opvolger van de heer pogingen van bedrijven om zich mo-
dienst, Zaterdagmiddag in een goed Phaff, voor Zeeland, de bestrijding i «opolle-posities te verzekeren daar
bezochte vergadering van de afdeling van ratten en muizen. Hjj vertelde ontwikkeling van de mterna-
Goes e.o. van de Ned. Fruittelersor- hierbij over het uitgebreide onderzoe- tionale handel belemmert,
ganisatie een tweetal interessante le- kingswerk op dit gebied. v1J. ,.en -20 langzamerhand in
Voorts besprak hg de bestrijding^-
Na een openingswoord van de voor- middelen. De indirecte bestrijding,
zitter, de heer H. B Pilaar, was het
internationale politiek wel geleerd
een scherp onderscheid te maken tus.
door het zindelijk houden van de be-
van spuwende kanonnen, brandende j nuttig, al moet niet verwacht worden
..ltArsf nin-rsn rnimnmon TioMS 'TlllHotfir* Jnt KIaiwaa ,»aav IA C\fr/- „O,*-
komende winter verwachtte spreker te middel tegen muizen zijn nog
dat de winterbespuitmg weer vrg de vergiftigde korrels,
veel vTuchtcarbolineum zal eisen, j een serje lichtbeelden lichtte
Er komen thans op verschillende de heer Veerman zijn lezing nog toe.
bedrgven veel spmtelers voor. Een be
spuiting met kleurstofolie is zeker
sen woorden en daden, maar we heb
ben hier toch niet het recht bij voor-
woord aan de heer Phaff.__ Voor ^de l j^ven j, van groot belaag. Het bes- i„aat te twij elen aan de oprechtheid.
Wei nlHinns Ho oyïaHo hpH noli r> for. Hor
De granaten bleven nog wel
ken lang over het stadje gieren, wel
vliegtuigen, zwermen parachutisten,
I waarop van alle kanten geschoten
we. (wordt, tanks en gewonde soldaten......
(Nadruk verboden)
De Tienmillioensie
zoeki zijn weg (VII)
De kans van slagen is er zeer groot voor
boeren, d e van aanpakken weten.
(Van onze Haagse redacteur).
DEN HAAG, Nov. Dit jaar hebben zich zevenduizend Nederlan
ders in Canada gevestigd en in 1950 zullen het er tienduizend zijn.
Bovendien zijn de V.S. bereid 3153 Nederlandse landverhuizers toe
te laten. Dan zullen er landgenoten naar Australië trekken en naar
Nieuw Zeeland, naar Brazilië en Argentinië. Al dezen zeggen over
het algemeen het geboorteland voorgoed vaarwel, zij snijden alle han
den door, zij zijn verloren voor de Nederlandse zaak, hun kinderen
zullen een andere nationaliteit hebben en een andere taal spreken.
Daarom zit er iets betreurenswaardigs in massale verhuizingen naar
verre landen. Toch mogen wij, achterblijvers, geen verwijten naar de
hoofden der moedige trekkers slingeren. Als dit land geen toekomst
biedt voor al de kinderen van deze en de volgende generaties, dan
hebben de ouders het volste recht elders voor hun nazaten een bestaan
op te bouwen.
In andere landen is het moeilijker
Voor dat doel is Canada wel het
meest in trek. Het biedt de beste
kansen, omdat het de hand houdt
aan een eenvoudig maar doeltref
fend systeem om de nieuwe bewo
ners op het paard te helpen. De im
migranten zijn verplicht hun loop
baan te beginnen als knecht bij een
Canadese boer, waar zij 45 dollar
per week plus kost verdienen. Na
drie of vier jaar zijn zij dan in
staat op redelijke voorwaarden een
boerderij te kopen voor een 7000
dollar. Bovendien zijn zij in die
tijd volkomen geassimileerd en
kennen zij de grond, het werk en
alles wat erbij komt kijken, volko
men. Het percentage, dat op deze
wijze te werk gaat en dan toch niet
slaagt, is zeer gering. Over het al
gemeen kan men zeggen, dat een
landverhuizer, die naar Canada
trekt, niet slechts de kans maar
vrijwel de zekerheid heeft een goe
de boer te worden met een flink
eigen bedrijf.
Canada laat vrijwel uitsluitend
boeren toe. Andere landen ook wel
ambachtslieden; de intellectuele be
roepen bieden geringe kansen. Re
gel is, dat driekwart van de Neder
landse landverhuizers uit boeren
bestaat. Er zijn sinds de oorlog nu
ongeveer 36.500 landgenoten voor
goed naar den vreemde getrokken
en er zijn er nog geen 200 terugge
keerd. Konden die niet aan de slag
komen? Meestal wel, maar het
heimwee van de vrouw heeft de
meesten terug gedreven. Daarom
wordt tegenwoordig de vrouw van
elke aspirant-emigrant op heim-
wee-verschljnselen getoetst. Weg
trekken en terugkeren betekent al
tijd achteruit boeren.
Deskundigen hebben berekend,
dat ongeveer. 12.000 boeren (gezins
leden inbegrepen) het land moeten
verlaten, wil de boeren crisis over
wonnen worden. Bij de laatste
volkstelling is gebleken, dat het
aanbal in agrarische bedrijven
werkzame manlijke Nederlanders
van 1930 tot 1947 is toegenomen
van 530.000 tot 560.000. In verhou
ding tot de groei der bevolking be
tekent dat een achteruitgang. In
verhouding tot de hoeveelheid be
schikbare grond er is door inpol
dering van gedeelten van de Zui
derzee een kleine 70.000 hectares
meer beschikbaar gekomen be
tekent het toch altijd nog vermin
dering van het aantal hectares per
man, d.w.z. verarming.
Die verarming mag beslist niet
verder gaan. Meer inpoldering is
mogelijk, maar in onvoldoende ma
te om aan de landhonger te vol
doen. Daarom is boerenemigratie
noodzakelijk geworden en zolang
de wegtrekkenden geen kans heb
ben een bestaan binnen de grenzen
van het Koninkrijk op te bouwen,
moeten zij het daarbuiten zoeken.
En het is er te vinden.
(Nadruk verboden).
De minister van Wederopbouw en
Volkshuisvesting, mr. J. in 't Veld. bracht
een informatief bezoek aan Tilburg.
dat de spint hiermee voor 100% ver
nietigd wordt. Men zal verstandig
doen iedere goede spuitdag na half
Januari te benutten.
Bij de bestrijding van de zaag-
wesp zijn goede resultaten bereikt
met H.C.H., dat een vrg lange na
werking heeft. Vooral de perenzaag-
wesp moet goed in het oog gehouden
worden. Naast H.C.H. is er dit jaar
ook met het nieuwe middel, Parathi
on gewerkt. Spreker had de indruk
dat men hiermee meer aan het juiste
tijdstip van bespuiting gebonden is
dan bij H.C.H.
Veel last werd ondervonden van
de carpocapsa. Loodarsenaat is tot
nu toe hiervoor het aangewezen be-
strgdingsmiddel. Voor de bloedluis,
die op verschillende bedrijven sterk
aanwezig was, is ook Parathion ge
bruikt, echter met verschillend resul
taat. Er wordt voor de bloedluisbe-
strijding nog veel de voorkeur aan
nicotine gegeven. Daar volgend jaar
een behoorlijke hoeveelheid bloedlui-
zen zijn te verwachten, zal het zaak
zyn te zorgen voor overwintering van
de sluipwesp de natuurlijke bestrijder.
Voorts waarschuwde spreker nog
Een Hippisch Centrum te Ede.
Bij het landgoed Ginkel op de Ve-
luwe, dat enige tijd geleden door de
gemeente Ede is aangekocht als na
tuurreservaat, zal 'n groot nationaal
centrum voor de hippische sport aan
gelegd worden. Het initiatief hiervoor
is genomen door ritmeester b. d. J. J.
Gruppelaar, die Nederland in tal van
interland-ontmoetingen vertegen
woordigde en in 1948 op de Olympi
sche Spelen te Londen een uitstekend
figuur sloeg.
In een onderhoud met een ANP-re-
dacteur deelde de heer Gruppelaar
mede, dat het de bedoeling is hier
alle mogelijke paardensporten te be
oefenen en de volbloedfokkerij in Ne
derland te stimuleren. Binnen enkele
dagen za 1de acte gepasseerd worden,
waarbij wordt overgegaan tot oprich
ting van de Stichting Hippisch Cen
trum Ede. Voorts vertelde de heer
Gruppelaar dat het in de bedoeling
ligt bepaalde hoogtijdagen te organi
seren en grote nationale en interna
tionale prijzen in te stellen.
FEUILLETON
door
ALLAN SWINTON
althans de goede bedoelingen der
Amerikanen. Immers, een feit is, dat
de kartels inderdaad een belemmering
zijn voor de vrije ontplooiing van de
internationale handel en uit alles
blijkt, dat de Ver. Staten bijzonder
gesteld zijn op deze vrije handel, niet
in het minst dat mogen we er ge
rust aan toevoegen uit eigenbe
lang. Maar wanneer het Amerikaanse
belang in dit opzicht samenvalt, ,of
parallel loopt met de belangen van de
andere naties, die merendeels in
uiterst moeilijke economische omstan
digheden verkeren, dan kan dit
slechts aan de algemene welvaart ten
goede komen en moeten alle pogin
gen in het werk worden gesteld om
het beoogde doel te bereiken. Zo moet
men ook het vraagstuk van de eco
nomische integratie van Europa, de
laatste tijd sterker dan ooit door
Washington naar voren geschoven,
benaderen
59
Dit motief omlijstte een medaillon met
een voorstelling aan één kant een op
gaande zon in noog relief met stralen,
waarin edelstenen waren verwerkt;
aan de andere kant een met bladeren
begroeide tak, waarop uitgevoerd in
ruwe groene stenen de koninklijke vo
gel met de lange staart zat, de quetzal.
De inhoud zag er uit als kleine ronde
knobbels van ruw glas in verschillen,
de tinten groen, met de stenen, die
Hugh uitgezocht had in een afzonder
lijk papiertje gewikkeld.
Sam liet de ruwe smaragden door
zijn vingers glijden. „Waarom heb je
me die laten zien? Je had ze verbor
gen moeten houden, zoals hij* je ge
zegd heeft."
„Ik wil niet, dat je over hem denkt,
zoals je deed."
„Dit verandert er niets aan. Hij
heeft toch nog altijd bedrog gepleegd.
En de andere feiten veranderen er niet
door. Je kunt je niet op hem verlaten.
Er zit geen ri3m regel in de vent."
„Geen rjjm! Wat jou mankeert is,
dat je geen oor voor poëzie hebt. maar
alleen maar voor de droge feiten. Ik
moet eens even nadenken."
Zij keerde zich om, om heen te gaar.,
maar week plotseling terug. Met zijn
ogen begerig op de smaragden geves.
tigd, stond recht achter hen, Pasquale.
Zijn gele ronde platte gezicht met de
waaiende zwarte snor was gespannen
en de knokkels van zijn magere bruine
hand zagen wit, door de kracht, waar.
mee hij zijn machete omklemd hield.
Nu lieten zij die los. Zgn ogen keken
naar de grond en hij stelde Sam een
vraag over de mars van de volgende
dag.
Mary ging stroomopwaarts door de
varens" en tussen de rotsen naar de
door bomen overschaduwde poel, die
bij onderzoek ebleken was vrij te zijn
van caiibes. Hier had zij na haar werk
van die morgen dankbaar in het ijs
koude water eezwommen. Nu ging zij
er naast op het kleine strand zitten.
Hitte, de zoetige geur van de varens
en de scherpe geur van het natte mos
vulden de lucht. Over de oppervlakte
van de poel zwermden de libellen en
aan de rand was een gedeelte van het
kleine strand bedekt met een nieuw
broedsel van de Morpho-vlinder. Af
en toe openden of sloten zy allen te
gelijk hun vleugels en veranderde de
49. De spelprs van de Wembley Rovers waren
begonnen een" beetje op doel te trappen tot groot
plezier van Jimmy Brown, die meteen naar alle
ballen begon te duiken, die op hem werden afge
vuurd M"1 .-f-n was het publiek een en al aandacht.
Da s géén gek keeperLje, zeiden de mensen direct.
Moet je 'm de bal klemvast zien vangen, in de mal
ste standen, meneertjeMaar even later floot
de scheidsrechter voor de aftrap en was de wed
strijd in volle gang. De Rovers trokken dadelijk
ten aanval.
kleur van die plek van blauw in bruin
en vice versa.
Langzaam herlas zii haar brief:
„Thuis in onze tuin is een strook
gras met een groot bloembed en aan
de andere zijde, een lage heg...... In
mijn geest wandel ik daar iedere avond
een poosje en er is altijd een vrouw
bij mij, maar zii'heefr nooit een ge
zicht. Maar sinds de uren. die wij daar
tussen de orchideeën doorbrachten,
ben jij het.
Als ik je iets te bieden had, zou ik
ie gevraagd hebben bij mij te blijven.
Zoals het nu is. zal ik. wanneer een
zaamheid en mislukking zwaar druk
ken, er aan denken, wat het leven had
kunnen zijn, als het lot wat vriende
lijker was geweest."
In een eigenaardige rustige stem.
ming stond zij op en ging naar het
'camp terug.
Sam zat, waar zij hem verlaten had,
aan de tafel bh* de rotswand met hun
rijke groene mos en bossen verschil
lende varens. Pasquale was weer bij
de muildieren. De met juwelen bezette
doos was niet te zien. Zij stond voor
Sam. Toen hh opkeek, stand zijn ge
zicht zeer strak. Zij zei: „Ik ga naar
hem terug."
Hn keek stom verbaasd. Toen riep
hij uit: „Mary! Hij is weg. Voor goed
n't. ie leven verdwenen. Laat dit ene
ding wat hij gedaan heeft, je nu niet
in de war brengen. Blijf eenvoudig
rustig voortgaan op je normale weg.
Dan zul je vanzelf wel je rust vinden."
„Als hij mij getoond had, dat hij
wenste, dat ik bij hem bleef, zou ik
nooit weggeegaan zijn. .Nu ik weet,
dat hij dat wenste, moet ik naar hem
terug".
„Om achter hem aan te gaan, ter
wijl hij hersenschimmen najaagt en
de politie ontwijkt".
„Des te meer reden voor mij, om
bij hem te zijn. Hij is alleen, op zijn
Indianen na en heeft mij nodig. Als
hij gearresteerd wordt, moet er
iemand zijn, om hem te helpen en
zijn zaak te bepleiten.... dat wil jij
toch niet! Mijn muildier en mijn kam
peeruitrusting zijn van mij. Alles, wat
ik van je hebben wil, is Manuel en.
Haastig zei Sam: „Hoor nu eens!
Omdat je je daar zo ongerust over
maakt, zal ik doen, wat je graag wilt,
betreffende die sterfgevallen. Ik zal
zijn woord accepteren voor wat er ge
beurd is en ze rapporteren op de
manier, waarop hij het mij gevraagd
heeft. En ik zal een briefje aan zijn
advocaat schrijven, zeggende, wat ik
gedaan heb. Dat zal hij te eniger tijd
wel krijgen. En we zullen vergeten,
dat je me dit hebt laten zien".
Hij haalde de met juwelen bezette
doos te voorschijn. „Verkoop dit voor
hem en deponeer het geld bij zijn ad
vocaat. Met de zeven maanden salaris,
die ik voor hem deponeren zal, zal
dat een hele som uitmaken. Als hij
dan naar de stad terugkomt, behoeft
hij niet bang te zijn voor last met de
wet en ligt er een aardig sommetje op
hem te wachten".
Op deze capitulatie gaf zij ant
woord: „Dank je, Sam, maar hij stuur
de de doos voor de Stichting en wij
moeten er mee doen, wat hij gezegd
heeft. Maar dat rapport zal alle ver
schil maken. Hij en ik zullen dan in
staat zijn.
„Je kunt je niet bij hem voegen.
Het is belachelijk".
(Wordt vervolgd).