Arromanche, waar vijf jaar geleden de invasie begon... Canada's prairiën lokken JIMMY BROWN, sportheld flu weer een liefelijk dorpje Zeeuwse Almanak ZIEKTEBESTRIJDING IN DE ZEEUWSE FRUITTEELT DE ZWARTE ORCHIDEE MAANDAG 12 DECEMBER 1949 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 MAAR DE SPOREN VAN DE STRIJD KUNNEN NIET UITGEWIST WORDEN. (Van onze correspondent) BAYEUX, Dec. En zo sta je dan op één van deze Decemberdagen, nog vol van een prachtig, warm licht op dat kleine strandje van Arroman che. Er is wat zon en het is zo zacht alsof de natuur nog van geen winter xvü weten. Kleine, nog bruine kinderen rennen door 't zand en op het boulevardje lopen hun ouders te genieten van die laatste wonderlik zachte dagen. Vlak voor de kust ligt het wrak van een ontladingsvaartuig, rood van het roest. De zee is kalm en vlak met bescheiden golfjes, die zich kalm op het strand uitrollen Een stuk of wat Normandlsche vissers, de püpeo van hun typische rode broeken ln hoge laarzen gestopt, zijn druk in de weer met hun kleine, bontgeschilderde vissersschuitjes. duw van het kleine gedenksteentje dat midden op het^ pleintje staat, Ja, zo sta je daar dan op dat strand van dat vriendelijke badplaatsje en je denkt aan de zesde Juni 1944 en je vraagt je af hoe die eerste gealli eerde soldaten, die hier aan land moesten gaan, dit strand hebben ge zien. Je begrijpt, dat het een hei voor hen geweest moest zijn. Dit strandje, waar de bevrijding begon nen is, is misschien 300 meter breed en dan rijzen aan weerszijden de wit te krijtrotsen stijl uit de zee op. Van uit die „falaises" loerden de ka nonnen en de mitrailleurs en al dat andere tuig waarvan men de gevaren misschien niet eens kende. Het strandje zelf, dat betekende de mij nen, die bij iedere stap zouden kun nen springen, bommen, vlammen werpers, machinegeweervuur waarte gen geen dekking mogelijk was. De wethouder van het dorpje, die ook herbergier van het charmante, drie meter van het strand gelegen Hotel de la Marine is, vertelde het me zelf: Le clel était noir.De lucht zag zwart van de vliegtuigen. Wij durfden het nog niet te geloven, want we had den het al zo vaak gezegd. Maar wer kelijk, nu was het ernst. En wij zijn allemaal in onze kelders gedoken en we hebben er de beste flessen voor de jongens vast klaar gezet. Wonderlijk idee te bedenken, dat dit dorpje, dat nu alleen nog maar vriendelijk en liefelijk is, waar voor de kroegjes de stoeltjes en tafeltjes nog buiten staan, waar het leven op zo'n begunstigste Decemberdag al leen maar vredig en goed lijkt, dat dit zelfde dorpje dit alles een dikke vijf jaar geleden allemaal heeft mee gemaakt. Hoeveel gezinnen in heel de wereld hebben hier een vader, een zoon, een man verloren. Ontelbaren. In Engeland,in Canada, in de Ver enigde Staten, in België. Noorwegen, Frankrijk en ook uit de landen van het andere kamp. En wanneer je dan wat beter naar de mensen kijkt, die je eerst voor touristen versleten hebt, dan zie je dat dat die familieleden zijn. Je loopt met ze mee naar zo'n kerkhof vol witte, houten kruisen. Het is er stil en groot en triest en de zon kan daar niets aan veranderen. Een Canadese vader loopt langs de kruisen, tien kruisen, honderd krui sen, tot hij het graf gevonden heeft. Daar worden nu de bloemen, per vliegtuig in een doos met glazen deksel meegenomen, neergelegd. En als je later dan weer terug komt in het dorpje, dan zit er wat stilte rond je ziel. Je ziet nu de hui zen met grote leeggeschoten ramen, die de indruk van blinde ogen maken. Maar op het gezellige pleintje is een kroegje en daar ga je, achter een raam dat over de zee uitkijkt, zitten. Je kijkt wat over dat grote, groen blauwe water, waar hier en daar nog een enkel wrakstuk uitsteekt. NU VOOR TOURISME De betonnen schepen, die gezamen lijk de kunstmatige haven hebben ge vormd, waarin de geallieerden al hun materiaal aan land kwamen brengen, liggen schots en scheef in een grote boog voor het strand. Vlugge amphi- bievaartuigen vol touristen rijden het strand af, de zee in, om die wonder lijke pier van nabij te kunnen bekij ken. Trouwens, het valt je op dat veel vissers ook met deze ducks gaan vis sen, dat de boeren in jeeps rijden en dat de landarbeiders in oude unifor men gaan werken. De zon zakt naar de zee en de scha- PLASSEN Er is een oude zegswijze, die luidt: Als je een nieuw huis hebt, laat het dan eerst door je vriend bewo nen, dan door je vijand en trek er daarna zelf pas in. Je weet dan ten minste zeker, 'dat alle ongemakken verdwenen zijn. Aan dit spreekwoord rrioesten wij denken, toen het verleden week onop houdelijk regende en wij vrienden en kennissen opzochten, die nieuwe hui zen bewonen. Overal: wateroverlast! Bijna overal verkeerde de weg nog in een allermi- serabelste conditie. Maar dat was het ergste niet. Veel erger was, dat het van de daken aj stromende water geen uitweg vond. De tuinen stonden vol plassen. De plaatsjes waren in vijvers herschapen, er waren huizen bij, die je eigenlijk alleen met water laarzen kon verlaten. Dat was zo in Middelburg, het was zo in Vlissingen, Souburg, bijna overal waar nieuwe huizen gebouwd zijn en ge zult u in kunnen denken, dat de mensen mopperen. Het schijrit, dat de bouwprijs met name bij vele arbeiderswoningen de aanleg van goten aan de schuurtjes niet toelaat. Als dat het geval is, werkt natuurlijk de riolering pas als het water van elders kans ziet de putten te bereiken. Zo gaat het ook. O, zéker. Maar de mensen zitten er mee kon men van het geronk van de vlieg tuigen en het geblaf van de kanonnen vaalt niet slapen, wel heeft men de parachutisten bg duizenden uit de lucht zien vallen, maar nooit is er een kogel of granaatscherf ln het stadje doorgedrongen. ETEN EN DRINKEN Ja, eten en drinken is in Norman dië weer zeer belangrijk geworden. Je eet ©r vorstelijk voor weinig geld. Je krijgt altjd te veel, maar je volgt de gewoonte van dit gezegende land, die wil dat je tussen de gangen van je diner een glaasje Calvados drinkt. Calvados is een appelbrandewijn met zeker 60 alcohol. Dat glaasje tus sen de gangen van je maaltijd noemt men „le trou Normand". Het spul is namelijk zo sterk, dat het weer een gaatje in je volle maag bijt, waarna je dan weer rustig kunt gaan eten. Dat doe je dan ook maar, ofschoon het je wat zwaar op de valt. maar 's lands wijs maag valt. maar up „Bt p.cmcjc 's lands eer en hoe meer Noimandi- wordt langer. Heel Normandië staat sche gaten je maakt, hoe lichter het vol met voor het grootste gedeelte Je wordt. Na de maaltgd ga je er dan lelijke oorlogsmonumenten. Maar hier nog maar even mee door en wanneer op de plek waar alles begonnen is, Je tot slot dan nog een kuiertje door heeft men alleen maar een kleine het slapende stadje maakt is je hoofd gedenksteen van misschien een halve «ent en prettig. vierkante meter geplaatst. Daarop *n de oude stille straatjesi k°m je staat in eenvoudige lettertjes: d'Ici memand tegen. Nergens brandt meer les troupes alliees ont. commencéès licht en het lijkt of iedereen al in die. la libération de la France, 6 juin np ri1st verzonken is. 1944. Het wordt etenstijd. Eten is in Normandië een gewichtige bezigheid en dus ga je maar terug naar je ho. tel in Bayeux, de eerste Franse stad die bevrijd werd. Dat stadje ligt op 6 km van het landingsstrand, maar er is gedurende de hele oorlog zelfs geen ruit gesprongen. Een paar kilo. meter verder landinwaarts zyn hele dorpjes verdwenen, zodat men ze nu maar op andere plaatsen heeft ge. bouwd, maar in Bayeux werd men op een goede morgen wakker en toen waren de Amerikanen er en de oor log was voor hen voorbij. pe rust verzonken is. Maar dan is het plotseling uit met de vrede en de stilte: een paar deu ren gaan open, een brede lichtbundel schiet de straat in en daarachter ko men een paar honderd mensen. De bioscoop gaat uit en de mensen pra ten druk over de film die ze gezien hebben. Als ik wat dichterbij kom, kan ik de reclamebiljetten voor de filmvoorstelling zien: Da Gloire est eux. La lutte héroiqur des para- chutistes d' Arnheim. (Voor hen Is de glorie. De heldhaftige strijd van de parachutisten van Arnhem), staat er boven. En daaronder een plaatje Als automobilisten Urk willen binnenrijden, staan z(J even raar te kijken. Een groot bord kondigt aan, dat Urk is afgesloten voor motorverkeer. Motorvoertuigen dienen op het parkeerterrein te worden gezet. Interessante lezingen te Goes. De resultaten van de ziektebestrij ding in de fruitteelt over het afgelo pen iaar en de mogelijkheden tot be strijding van ratten en muizen in de boomgaarden en bewaarplaatsen, vormden de onderwerpen waarover de heren S. K. Phaff en A. J. Veer man van de Plantenziektekundige zingen hielden. Het Wereldgebeuren Kartels Nu Wcst-Duitsland afgezien van de noodzakelijke beperkingen, door de democratische wereld geleidelijk als een gelijkgerechtigde partner in het internationale verweer wordt erkend, en de tijd niet veraf lykt, dat het zelfde het geval zal zijn met Japan, wordt 't vraagstuk van de inrichting der econolmie in deze beide landen weer actueel. Daarbij doemt als het ware vanzelf het oude spookbeeld der kartelvorming op. Het is immers al gemeen bekend, dat de Duitse en Japanse kartels zich in de jaren, voorafgaande aan de tweede wereld oorlog, volledig in dienst hebben ge steld van het naar de wereldmacht strevende nationalisme in die landen. In het kader van de ideologische strijd tussen Oost en West, Is van communistische znde herhaaldelijk de beschuldiging gelanceerd, dat de Anglo-Amerikanen het tijdens de oor log enomen besluit, ->m die Duitse en Japanse kartels te vernietigen zouden saboteren. Men komt dan met allerlei „•bewijzen" aandragen, die echter meestal een sterk persoonlijk cachet dragen: oude nazi's, die weer in hun vorige functies in het Duitse bedrijfs leven werden aangesteld en zo meer. Tot op zekere hoogte werkten de Amerikanen deze critiek in de hand door, zowel ten aanzien van Duits land als van Japan, een voor ieder nuchter oordelend mens. veel te roos kleurig beeld op te hangen over de democratisering. Juist daarom is het toe te juichen dat dezer dagen van officiële Ameri kaanse zijde nog eens uitdrukkelijk |is verklaard, dat de Ver. Staten ge- Want hlnvprn too-on Voortgezette Of voor vergiftiging door Parathion besprak verder o.m. de spint- en schimmelbestrijding. Aan de appel- meeldauw. een van de grootste kwa len op Z. Beveland, is op het ogen blik niets te doen. Op een en ander volgde een aange- kant blijven tegen name gedachtenwisseling. hernieuwde kartelvorming in Duits- Na de pauze besprak de heer A. Uanc| en Japan ®n ook tegen andere J. Veerman, de opvolger van de heer pogingen van bedrijven om zich mo- dienst, Zaterdagmiddag in een goed Phaff, voor Zeeland, de bestrijding i «opolle-posities te verzekeren daar bezochte vergadering van de afdeling van ratten en muizen. Hjj vertelde ontwikkeling van de mterna- Goes e.o. van de Ned. Fruittelersor- hierbij over het uitgebreide onderzoe- tionale handel belemmert, ganisatie een tweetal interessante le- kingswerk op dit gebied. v1J. ,.en -20 langzamerhand in Voorts besprak hg de bestrijding^- Na een openingswoord van de voor- middelen. De indirecte bestrijding, zitter, de heer H. B Pilaar, was het internationale politiek wel geleerd een scherp onderscheid te maken tus. door het zindelijk houden van de be- van spuwende kanonnen, brandende j nuttig, al moet niet verwacht worden ..ltArsf nin-rsn rnimnmon TioMS 'TlllHotfir* Jnt KIaiwaa ,»aav IA C\fr/- „O,*- komende winter verwachtte spreker te middel tegen muizen zijn nog dat de winterbespuitmg weer vrg de vergiftigde korrels, veel vTuchtcarbolineum zal eisen, j een serje lichtbeelden lichtte Er komen thans op verschillende de heer Veerman zijn lezing nog toe. bedrgven veel spmtelers voor. Een be spuiting met kleurstofolie is zeker sen woorden en daden, maar we heb ben hier toch niet het recht bij voor- woord aan de heer Phaff.__ Voor ^de l j^ven j, van groot belaag. Het bes- i„aat te twij elen aan de oprechtheid. Wei nlHinns Ho oyïaHo hpH noli r> for. Hor De granaten bleven nog wel ken lang over het stadje gieren, wel vliegtuigen, zwermen parachutisten, I waarop van alle kanten geschoten we. (wordt, tanks en gewonde soldaten...... (Nadruk verboden) De Tienmillioensie zoeki zijn weg (VII) De kans van slagen is er zeer groot voor boeren, d e van aanpakken weten. (Van onze Haagse redacteur). DEN HAAG, Nov. Dit jaar hebben zich zevenduizend Nederlan ders in Canada gevestigd en in 1950 zullen het er tienduizend zijn. Bovendien zijn de V.S. bereid 3153 Nederlandse landverhuizers toe te laten. Dan zullen er landgenoten naar Australië trekken en naar Nieuw Zeeland, naar Brazilië en Argentinië. Al dezen zeggen over het algemeen het geboorteland voorgoed vaarwel, zij snijden alle han den door, zij zijn verloren voor de Nederlandse zaak, hun kinderen zullen een andere nationaliteit hebben en een andere taal spreken. Daarom zit er iets betreurenswaardigs in massale verhuizingen naar verre landen. Toch mogen wij, achterblijvers, geen verwijten naar de hoofden der moedige trekkers slingeren. Als dit land geen toekomst biedt voor al de kinderen van deze en de volgende generaties, dan hebben de ouders het volste recht elders voor hun nazaten een bestaan op te bouwen. In andere landen is het moeilijker Voor dat doel is Canada wel het meest in trek. Het biedt de beste kansen, omdat het de hand houdt aan een eenvoudig maar doeltref fend systeem om de nieuwe bewo ners op het paard te helpen. De im migranten zijn verplicht hun loop baan te beginnen als knecht bij een Canadese boer, waar zij 45 dollar per week plus kost verdienen. Na drie of vier jaar zijn zij dan in staat op redelijke voorwaarden een boerderij te kopen voor een 7000 dollar. Bovendien zijn zij in die tijd volkomen geassimileerd en kennen zij de grond, het werk en alles wat erbij komt kijken, volko men. Het percentage, dat op deze wijze te werk gaat en dan toch niet slaagt, is zeer gering. Over het al gemeen kan men zeggen, dat een landverhuizer, die naar Canada trekt, niet slechts de kans maar vrijwel de zekerheid heeft een goe de boer te worden met een flink eigen bedrijf. Canada laat vrijwel uitsluitend boeren toe. Andere landen ook wel ambachtslieden; de intellectuele be roepen bieden geringe kansen. Re gel is, dat driekwart van de Neder landse landverhuizers uit boeren bestaat. Er zijn sinds de oorlog nu ongeveer 36.500 landgenoten voor goed naar den vreemde getrokken en er zijn er nog geen 200 terugge keerd. Konden die niet aan de slag komen? Meestal wel, maar het heimwee van de vrouw heeft de meesten terug gedreven. Daarom wordt tegenwoordig de vrouw van elke aspirant-emigrant op heim- wee-verschljnselen getoetst. Weg trekken en terugkeren betekent al tijd achteruit boeren. Deskundigen hebben berekend, dat ongeveer. 12.000 boeren (gezins leden inbegrepen) het land moeten verlaten, wil de boeren crisis over wonnen worden. Bij de laatste volkstelling is gebleken, dat het aanbal in agrarische bedrijven werkzame manlijke Nederlanders van 1930 tot 1947 is toegenomen van 530.000 tot 560.000. In verhou ding tot de groei der bevolking be tekent dat een achteruitgang. In verhouding tot de hoeveelheid be schikbare grond er is door inpol dering van gedeelten van de Zui derzee een kleine 70.000 hectares meer beschikbaar gekomen be tekent het toch altijd nog vermin dering van het aantal hectares per man, d.w.z. verarming. Die verarming mag beslist niet verder gaan. Meer inpoldering is mogelijk, maar in onvoldoende ma te om aan de landhonger te vol doen. Daarom is boerenemigratie noodzakelijk geworden en zolang de wegtrekkenden geen kans heb ben een bestaan binnen de grenzen van het Koninkrijk op te bouwen, moeten zij het daarbuiten zoeken. En het is er te vinden. (Nadruk verboden). De minister van Wederopbouw en Volkshuisvesting, mr. J. in 't Veld. bracht een informatief bezoek aan Tilburg. dat de spint hiermee voor 100% ver nietigd wordt. Men zal verstandig doen iedere goede spuitdag na half Januari te benutten. Bij de bestrijding van de zaag- wesp zijn goede resultaten bereikt met H.C.H., dat een vrg lange na werking heeft. Vooral de perenzaag- wesp moet goed in het oog gehouden worden. Naast H.C.H. is er dit jaar ook met het nieuwe middel, Parathi on gewerkt. Spreker had de indruk dat men hiermee meer aan het juiste tijdstip van bespuiting gebonden is dan bij H.C.H. Veel last werd ondervonden van de carpocapsa. Loodarsenaat is tot nu toe hiervoor het aangewezen be- strgdingsmiddel. Voor de bloedluis, die op verschillende bedrijven sterk aanwezig was, is ook Parathion ge bruikt, echter met verschillend resul taat. Er wordt voor de bloedluisbe- strijding nog veel de voorkeur aan nicotine gegeven. Daar volgend jaar een behoorlijke hoeveelheid bloedlui- zen zijn te verwachten, zal het zaak zyn te zorgen voor overwintering van de sluipwesp de natuurlijke bestrijder. Voorts waarschuwde spreker nog Een Hippisch Centrum te Ede. Bij het landgoed Ginkel op de Ve- luwe, dat enige tijd geleden door de gemeente Ede is aangekocht als na tuurreservaat, zal 'n groot nationaal centrum voor de hippische sport aan gelegd worden. Het initiatief hiervoor is genomen door ritmeester b. d. J. J. Gruppelaar, die Nederland in tal van interland-ontmoetingen vertegen woordigde en in 1948 op de Olympi sche Spelen te Londen een uitstekend figuur sloeg. In een onderhoud met een ANP-re- dacteur deelde de heer Gruppelaar mede, dat het de bedoeling is hier alle mogelijke paardensporten te be oefenen en de volbloedfokkerij in Ne derland te stimuleren. Binnen enkele dagen za 1de acte gepasseerd worden, waarbij wordt overgegaan tot oprich ting van de Stichting Hippisch Cen trum Ede. Voorts vertelde de heer Gruppelaar dat het in de bedoeling ligt bepaalde hoogtijdagen te organi seren en grote nationale en interna tionale prijzen in te stellen. FEUILLETON door ALLAN SWINTON althans de goede bedoelingen der Amerikanen. Immers, een feit is, dat de kartels inderdaad een belemmering zijn voor de vrije ontplooiing van de internationale handel en uit alles blijkt, dat de Ver. Staten bijzonder gesteld zijn op deze vrije handel, niet in het minst dat mogen we er ge rust aan toevoegen uit eigenbe lang. Maar wanneer het Amerikaanse belang in dit opzicht samenvalt, ,of parallel loopt met de belangen van de andere naties, die merendeels in uiterst moeilijke economische omstan digheden verkeren, dan kan dit slechts aan de algemene welvaart ten goede komen en moeten alle pogin gen in het werk worden gesteld om het beoogde doel te bereiken. Zo moet men ook het vraagstuk van de eco nomische integratie van Europa, de laatste tijd sterker dan ooit door Washington naar voren geschoven, benaderen 59 Dit motief omlijstte een medaillon met een voorstelling aan één kant een op gaande zon in noog relief met stralen, waarin edelstenen waren verwerkt; aan de andere kant een met bladeren begroeide tak, waarop uitgevoerd in ruwe groene stenen de koninklijke vo gel met de lange staart zat, de quetzal. De inhoud zag er uit als kleine ronde knobbels van ruw glas in verschillen, de tinten groen, met de stenen, die Hugh uitgezocht had in een afzonder lijk papiertje gewikkeld. Sam liet de ruwe smaragden door zijn vingers glijden. „Waarom heb je me die laten zien? Je had ze verbor gen moeten houden, zoals hij* je ge zegd heeft." „Ik wil niet, dat je over hem denkt, zoals je deed." „Dit verandert er niets aan. Hij heeft toch nog altijd bedrog gepleegd. En de andere feiten veranderen er niet door. Je kunt je niet op hem verlaten. Er zit geen ri3m regel in de vent." „Geen rjjm! Wat jou mankeert is, dat je geen oor voor poëzie hebt. maar alleen maar voor de droge feiten. Ik moet eens even nadenken." Zij keerde zich om, om heen te gaar., maar week plotseling terug. Met zijn ogen begerig op de smaragden geves. tigd, stond recht achter hen, Pasquale. Zijn gele ronde platte gezicht met de waaiende zwarte snor was gespannen en de knokkels van zijn magere bruine hand zagen wit, door de kracht, waar. mee hij zijn machete omklemd hield. Nu lieten zij die los. Zgn ogen keken naar de grond en hij stelde Sam een vraag over de mars van de volgende dag. Mary ging stroomopwaarts door de varens" en tussen de rotsen naar de door bomen overschaduwde poel, die bij onderzoek ebleken was vrij te zijn van caiibes. Hier had zij na haar werk van die morgen dankbaar in het ijs koude water eezwommen. Nu ging zij er naast op het kleine strand zitten. Hitte, de zoetige geur van de varens en de scherpe geur van het natte mos vulden de lucht. Over de oppervlakte van de poel zwermden de libellen en aan de rand was een gedeelte van het kleine strand bedekt met een nieuw broedsel van de Morpho-vlinder. Af en toe openden of sloten zy allen te gelijk hun vleugels en veranderde de 49. De spelprs van de Wembley Rovers waren begonnen een" beetje op doel te trappen tot groot plezier van Jimmy Brown, die meteen naar alle ballen begon te duiken, die op hem werden afge vuurd M"1 .-f-n was het publiek een en al aandacht. Da s géén gek keeperLje, zeiden de mensen direct. Moet je 'm de bal klemvast zien vangen, in de mal ste standen, meneertjeMaar even later floot de scheidsrechter voor de aftrap en was de wed strijd in volle gang. De Rovers trokken dadelijk ten aanval. kleur van die plek van blauw in bruin en vice versa. Langzaam herlas zii haar brief: „Thuis in onze tuin is een strook gras met een groot bloembed en aan de andere zijde, een lage heg...... In mijn geest wandel ik daar iedere avond een poosje en er is altijd een vrouw bij mij, maar zii'heefr nooit een ge zicht. Maar sinds de uren. die wij daar tussen de orchideeën doorbrachten, ben jij het. Als ik je iets te bieden had, zou ik ie gevraagd hebben bij mij te blijven. Zoals het nu is. zal ik. wanneer een zaamheid en mislukking zwaar druk ken, er aan denken, wat het leven had kunnen zijn, als het lot wat vriende lijker was geweest." In een eigenaardige rustige stem. ming stond zij op en ging naar het 'camp terug. Sam zat, waar zij hem verlaten had, aan de tafel bh* de rotswand met hun rijke groene mos en bossen verschil lende varens. Pasquale was weer bij de muildieren. De met juwelen bezette doos was niet te zien. Zij stond voor Sam. Toen hh opkeek, stand zijn ge zicht zeer strak. Zij zei: „Ik ga naar hem terug." Hn keek stom verbaasd. Toen riep hij uit: „Mary! Hij is weg. Voor goed n't. ie leven verdwenen. Laat dit ene ding wat hij gedaan heeft, je nu niet in de war brengen. Blijf eenvoudig rustig voortgaan op je normale weg. Dan zul je vanzelf wel je rust vinden." „Als hij mij getoond had, dat hij wenste, dat ik bij hem bleef, zou ik nooit weggeegaan zijn. .Nu ik weet, dat hij dat wenste, moet ik naar hem terug". „Om achter hem aan te gaan, ter wijl hij hersenschimmen najaagt en de politie ontwijkt". „Des te meer reden voor mij, om bij hem te zijn. Hij is alleen, op zijn Indianen na en heeft mij nodig. Als hij gearresteerd wordt, moet er iemand zijn, om hem te helpen en zijn zaak te bepleiten.... dat wil jij toch niet! Mijn muildier en mijn kam peeruitrusting zijn van mij. Alles, wat ik van je hebben wil, is Manuel en. Haastig zei Sam: „Hoor nu eens! Omdat je je daar zo ongerust over maakt, zal ik doen, wat je graag wilt, betreffende die sterfgevallen. Ik zal zijn woord accepteren voor wat er ge beurd is en ze rapporteren op de manier, waarop hij het mij gevraagd heeft. En ik zal een briefje aan zijn advocaat schrijven, zeggende, wat ik gedaan heb. Dat zal hij te eniger tijd wel krijgen. En we zullen vergeten, dat je me dit hebt laten zien". Hij haalde de met juwelen bezette doos te voorschijn. „Verkoop dit voor hem en deponeer het geld bij zijn ad vocaat. Met de zeven maanden salaris, die ik voor hem deponeren zal, zal dat een hele som uitmaken. Als hij dan naar de stad terugkomt, behoeft hij niet bang te zijn voor last met de wet en ligt er een aardig sommetje op hem te wachten". Op deze capitulatie gaf zij ant woord: „Dank je, Sam, maar hij stuur de de doos voor de Stichting en wij moeten er mee doen, wat hij gezegd heeft. Maar dat rapport zal alle ver schil maken. Hij en ik zullen dan in staat zijn. „Je kunt je niet bij hem voegen. Het is belachelijk". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 3