Kroonprins Malenkow: evenbeeld van Josef Stalin JIMMY BROWN, nol Voorzichtigheid betekent in Moskon niet hetzelfde als gematigdheid Zeeuwse Almanak Frankrijk heeft nog plaats voor Nederlanders KAAPVAARDERS OP BEZOEK DONDERDAG 1 DECEMBER 1949 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 COMMUNISTISCH REGIEM VAST VERANKERD. (Van onze diplomatieke medewerker) Josef Stalin viert deze maand zgn zeventigste verjaardag. Dat is een van de redenen, waarom de experts in Russische aangelegenheden van de ministeries van buitenlandse zaken in de gehele wereld zfln gaan pluizen in de wetenswaardigheden, welke hun inlichtingendiensten hun hebben verschaft omtrent een korte, dikke man, met een vierkant, nors gelaat. Want hoewel Stalin, behoudens een hartkwaal, nog gezond schijnt te zyn, is hy nu toch op een leeftijd gekomen, waarop men met iemands mogelijke dood rekening moet houden. En de man, met het norse ulteriyk, Is Georgi HL Malenkow, die op het ogenblik de meest waarschijnlijke opvolger van Stalin als heerser over het enorme Sowjetryk schijnt te zjjn. Het beste bewijs, dat Malenkow tot grote hoogte gestegen ts, ligt op gesloten in het feit dat hg werd uit verkoren om op 7 November de rede ter herdenking van de communisti sche revolutie uit te spreken. Sinds de oorlog was deze eer te beurt ge vallen aan A. A. Zhdanow en V. M. Molotow, toen him sterren het meest schitterden. Zhdanows ster is verbleekt bij zijn dood. Molotows ster is nog niet ge heel verbleekt geen van de des kundigen meent. Jat hg voorgoed heeft afgedaan. Maar er zgn tekenen, die er op wijzen, dat de vroegere mi nister van Buitenlandse Zaken op het ogenblik niet bijzonder in de gunst van Stalin staat. En een ander be wijs Malenkow heeft Molotow ver drongen van de ereplaats naast de dictator op de meest recente foto van de leden van het Politburo. In ieder geval is Malenkow, die 47 jaar oud is (Molotow nadert zijn zes tigste verjaardag), op het ogenblik één van het halve dozijn sleutelfigu ren in de wereld en het is daarom tijd eens na te gaan, wat voor soort man hij is. Het antwoord geeft weinig uitsluit sel. zoals alles wat met het Kremlin verband houdt. Maar de gegevens van de inlichtingendiensten schijnen aan te tonen, dat hij, zoveel als een man op een ander gelijken kan. het evenbeeld van Stalin is. Malenkow begon zijn carrière in de twintiger jaren, toen hij Stalin diende als par ticulier secretaris en sinds die tijd heeft hy consequent alle manieren en zelfs de kleding, met inbegrip van het korte soldatenjasje en de eenvoudige pet, nageaapt. HANDIGE MAN VAN DE DAAD Evenals Stalin is Malenkow geen theoreticus of intellectueel. Hg is een man van de daad, in staat tot handig manoeuvreren en heeft, ook weer evenals Stalin, zgn macht te danken aan het vermogen, communisten een ambt toe te wgzen. Zgn macht is niet beperkt tot de Sowjetunie. Hij is de leider geweest van de buitenlandse afdeling van het communistisch cen trale comité. Buitenlandse commu nisten die een bezoek aan Moskou brengen, vergeten nooit hun opwach ting bg Malenkow te maken en vol gens de getuigenis van Igor Goezenko (in de Canadese spionnage-affaire) is hg naast Stalin de leider van het internationale communistische appa raat. Malenkows snelle opgang dadeert van de eerste grote zuiveringsacties, waarin hg een belangrijke rol speelde. Deze acties maakte ruimte genoeg aan de top. De keerpunten in zijn loopbaan zgn gekenmerkt door twee redevoeringen. In de eerste, gehou den in Februari 1941 deed hg een scherpe aanval op de leiders van het Russische transportwezen en de in dustrie. Dit was de inleiding tot een nieuwe zuivering en tot Malenkows lidmaatschap van het Politburo. In de tweede toespraak, gehouden in het begin van 1946. dreef Malenkow de spot met al te orthodoxe Marxisten, „lieden, die een tekst van Marx of Lenin voor iedere gelegenheid klaar hebben". Deze rede werd gevolgd door Zhdanows fanatiek drgven naar een strikte ideologische orthodoxie enMalenkows verdwgning naar de achtergrond voor de tijd van twee jaar. De wedergeboorte van Malen kow viel samen met de dood van Zhdanow in Augustus 1948 en met maarschalk Tito's rebelle tegen het Kremlin. Volgens de rapporten van verschillende inlichtingendiensten zou Malenkow zich hebben verzet tegen Zhdanow plannen tot bestraffing van Tito, die geen terugweg openlieten. „NEET GEMATIGD" Toch is er geen enkel bewijs, dat Malenkow een „gematigde" figuur is tegenover het „extremisme" van een Zhdanow. Zijn geschillen met Zhdanow hadden betrekking op de middelen, niet op het doel. Gelyk Sta lin is Malenkow alleen geïnteresseerd in macht. „Het is geen geheim, dat zelfs onze vrienden ons respecteren, omdat wy sterk zyn" heeft Malenkow herhiaaldeiyk verklaard. Derehalve is hij geïnteresseerd in de Marxistische ideologie als een in strument van macht. Ook in dit op zicht heeft hij veel van Stalin weg. En men neemt aan, dat hg heeft kun nen opklimmen tot de positie van Stalins eerste favoriet niet omdat hij 'n voorstander van gematigdheid zou |zgn, maar omdat hg steeds gepleit heeft voor een innerlgke militaire en industriële versterking van de Sow jetunie, zonder welke elk buitenlands avontuur in zgn ogen te riskant. Een feit is. dat er geen „gematig de" lieden in het Kremlin zitten. Het DE SLEUTEL VAN DE OSSENWEIDE Er bestaat in IJzendijke een merk waardig folkloristisch gebruik. Wordt een vrijgezel in deze plaats dertig jaar dan komt de jeugd in actie en brengt hem een enorme sleutel, de sleutel van de Ossenweide. Het slacht offer moet dan tracteren. Welnu: dezer dagen heeft men dit oude gebruik in ere gehouden. Er werd een vrijgezel dertig. En in twee auto's bracht de jeugd hem een als dame verklede pop en de sleutel van de Ossenweide". Voor de woning van de jongeman was een erepoort neergezet, versierd met bietenloof, bekroond met een koe. Het slachtoffer vatte de zaak van de vrolijke kant op. En tracteerde, zoals de oude zede het wiL De geschenken nam hij met zwier in ontvangst. Paniek en verwarring in Tsjoenklng. Uit Tsjoengking te Hongkong aan. gekomen vluchtelingen maken mei, ding van plunderen en paniek iri Tsjoengking, dat van alle kanten door artillerie wordt beschoten. Uit de burgerg is een noodcommissie ge. vormd, die tracht de orde onder de byna twee millioen inwoners van de stad te handhaven. De weinige nationalistische militai. ren. die zich nog te Tsjoengking be vinden, bieden onsamenhangende te genstand. De val van Tsjoengking wordt spoedig verwacht. Zoals ge meld, is de zetel van de nationalisti sche regering 325 k.m. naar het N.W. verplaatst. is nog steeds mogelijk, dat wanneer Stalin overlijdt, een hevige binnen landse striid om de macht zal uitbre ken en dat deze strijd de Sowjet-po- litiek geheel zal veranderen. Maar het wordt thans veel waarschijnlij ker geacht, dat de bittere worsteling, in welker greep de wereld zich sinas 1945 bevindt, geen jaren, maar gene raties zal voortduren, of Stalins macht nu wordt geërfd door Malen kow, door Molotow of door een ander. Nederland verkoopt Duits, bezit De Wéstduitse kanselier, dr. Konrad Adenauer, heeft de drie geallieerde hoge commissarissen verzocht tussen beide te komen in de kwestie van ver koop van Duits bezit in Nederland door de Nederlandse regering. Dr. Adenauer zegt in een brief aan de hoge commissie, dat volgens uit Ne derland verkregen inlichtingen de Ne derlandse regering van plan is, hui zen, die ingevolge de grenswijziging op Nederlands gebied zijn komen te liggen doch nog steeds het eigendom zijn van Duitse boeren, die in de West- duitse bondsrepubliek wonen, te ver kopen. Hij verzoekt de hoge-commis- sarissen een opschorting van deze ver koop te bewerkstelligen totdat een vredesverdrag gesloten zal zijn. Friese Mij. voor Landbouw in fusie met Kleine Boerenbond. In een vergadering van de Friese Mij. van Landbouw te Leeuwarden is beslo ten een fusie aan te gaan met de „Kleine Boerenbond". Men hoopt hierdoor beter voor de belangen van de kleine boer op de bres te kunnen staan. Verder werd nog besloten een telegram naar de mi nisters van Landbouw, Financiën en So ciale Zaken te sturen, waarin gevraagd wordt op korte termijn maatregelen te treffen, om «aan de administratieve rompslomp paal en perk te stellen". Beschuldiging tegen Bulgaars vice-premier. Het Bulgaarse nieuwsbureau deelt mede, dat Traitsjoko Kostof, de vroe gere Bulgaarse vice-premier, zich zal moeten verantwoorden op grond van de beschuldiging dat hij gepoogd zou heben de overleden premier Dimitrof te arresteren en „physiek te vernie- gen". Hij zou tevens mede-verant woordelijk zijn geweest voor het feit, dat maarschalk Tito aan de macht ge komen was door hem voor te dragen voor een politieke opdracht in Joego slavië in 1934. Voorts zou Kostof in dienst zijn getreden van de Britse ge heime dienst. Zijn contact met de dienst zou via een zekere kolonel Wil liam Bailey tot stand zijn gekomen. De 1 ienmillioenste 1 zoekl zijn weg (ill) I Grote trek pas mogelijk als West Europa één is (Van onze Haagse redacteur). DEN HAAG, Nov. Het Franse volk is kinderloos, de plattelands bevolking trekt naar de steden, de landerijen zijn verlaten. Ziedaar een gangbare opvatting omtrent het land, dat eeuwenlang het centrum van Europa was. Nu, dat is een tikje overdreven, maar er steekt toch ook een kern van waarheid in. Als het land de laatste tientallen jaren geen duizenden vreemdelingen had toegelaten, zou het bevolkingscijfer een schrikbarende daling te zien hebben gegeven. Wij zullen ons niet verdiepen in de oorzaken van het verschijnsel, maar in grove trekken de betekenis voor Nederland ervan trachten te schetsen. Het ligt voor de hand te redeneren, dat als in Frankrijk de landeryen braak lig gen en als er in Nederland een overschot aan jonge energieke vak bekwame boeren is, dat ons land dat boerenoverschot naar Frank rijk afschuift. Beide landen zouden daarmee gebaat moeten zijn. In feite gebeurt dat ook wel er heb ben zich reeds honderden Neder landers op het Franse platteland gevestigd maar in veel geringe re mate dan men zou mogen ver wachten. Er zijn remmen. Frankrijk wil wel Nederlandse boeren; hun vak bekwaamheid staat hoog aange schreven, ja de Franse boeren ge ven tekenen van naijver als zij de resultaten van hun werk gadeslaan. Maar Frankrijk is er huiverig voor kernen van Nederlandse minderhe den te vormen, die, als zij groter worden, willen gaan meepraten. Frankrijk wil vóór alles door en door Frans blyven. Daarom houdt het een massale komst van Neder landers tegen. Daar komt bij, dat die verlaten boerderijen tenslotte gekocht en betaald moeten worden. Dat spreekt vanzelf. Daar zijn de viezen voor nodig en de Nederland se regering is daar niet gul mee. Zij staat wel toe, dat Nederlandse boe ren ginds boerderijen mèt grond kopen of pachten, maar dan zonder inventaris; in dat geval kunnen zij hun vee en gereedschap uit Neder land meenemen. Edoch, de Franse landeigenaren staan er in de mees te gevallen op, dat de inventaris met het huis en de grond moet wor den overgenomen. Daar zit meestal het zoete winstje in. Maar daartoe reiken meestal de deviezen niet; soms is het ook onvoordelig en in elk geval hebben de Nederlandse boeren liever de vertrouwde eigen spullen en het eigen vee. Nu is het niet uitgesloten, dat de snel groeiende inter-Europese sa menwerking hierin een verande ring ten goede zal brengen. Als gul dens en Franse francs eenmaal vrij omwisselbaar zijn is een sterke rem weggenomen. En als het West-Eu- ropese staatsburgerschap eenmaal een feit is daarover wordt nu reeds onderhandeld dan moet dat leiden tot vrijheid van vestiging van elke West-Europeaan in welk deel van West-Europa dan ook. Die twee vraagstukken zullen niet op stel en sprong opgelost kunnen worden, maar zij zullen verdwijnen en dan kan de trek van Neder landse plattelanders en wellicht ook anderen veel en veel groter worden. Dat is voor de tien milli- oenste Nederlander op dit ogenblik misschien een schrale troost, maar kom, hij heeft nü ook nog geen baantje nodig (Nadruk verboden). In de County Hall te Londen tverd de conferentie geopend van de vrye vakverenigingen, die ten doel heeft een nieuwe internationale organisa tie op te richten nu de wereldfederatie in elkaar is gestort. 245 afge vaardigden vertegenwoordigen hier 50 millioen arbeiders uit alle delen van de wereld. De Nederlandse gedelegeerden E. Kupers (links), H. Oosterhuis (midden) en Ad. Vermeulen. ln de 18e eeuw was het soms woelig te Veere en Vlissingen. Passagierende zeelui. In het midden van de 18de eeuw, toen voor de zoveelste maal in de ge schiedenis Frankryk en Engeland met elkaar in oorlog waren, meerden by Veere en Vlissingen herhaal delg k ka perschepen van die beide landen en kwamen de opvarenden daarvan in die beide plaatsen passagieren. Dat hierdoor echter weieens conflicten ontstonden, blykf uit de volgende pu. bücatie uit die dagen. „Een Schotsch Scheepje, in de laetste Herstmaend van Vere naer Schotland uitgezeild en door een Franschen Kaper sedert genomen, verviel daer den 26sten der zelfde Herfstmaend weder op de Reede. Het was door den Kaper met een Luite nant en twee Soldaten van zgn Volk bemand, om het in een Fransche Ha ven op te brengen. Zoo ras het Vaer- tuig zijn Anker geworpen had. begaf zich de commanderende Fransche Luitenant, die één Man benevens een Schotschen Jongen, van de vorige Equipage aan boord liet, naer de Wal, om aen den Consul van de Brit- sche Natie dit geval te kennen te ge ven en den Schotschen Jongen uit te wisselen tegen een Fransche Gevan gene in Engeland. Terwijl dit voor viel, kwam een hoop Schotse Matroo- zen van de Schepen dier Natie, die in deze Haven liggen, half in woede den gemelden Britschen Consul ver zoeken hun de vrijheid te geven zich weer van het Scheepje meester te maken. Van deze opzet kon hij hen nauweiyks afbrengen en nog minder verhinderen, dat eenige anderen on- dertusschen den Schotschen Jongen met geweld van Boord haelden. De drift rees zoo hoog, dat en de Con sul en de Luitenant, die het onderwijl eens waren geworden omtrent de uit wisseling van de Jongen, de sterke hand van de Regeringe van Vere ver zochten, die de Luitenant eenige Be dienden van de Justitie aan Boord bezorgden, gelijk hem ook geraden werd zijn Schip in de Haven te ha len, waer hg beter beschermd zou kunnen worden. Dit geschiedde en toen werd hem een Schildwacht van het Garnizoen der Stad tegens alle overlast der Schotse Matroozen toe gevoegd. Het voorzichtig en bezadigd gedrag van den Britschen Consul heeft ondertussen vele wanorden ver hoed, die door dit onverwachte ge val hadden kunnen ontstaen." OOK IN VLISSINGEN. Ook Vlissingen beleefde in die da gen de ongewone sensatie van een groot aantal zeelieden van kaapsche pen door de stad te zien flaneren. Tot gevechten kwam het daar echter niet, integendeel de „krant" uit die dagen vermeldt dit nieuwtje als volgt: „Van tijd tot tijd verschijnen hier op de Reede verscheide Engelsche Commissievaerders (een mooi woord voor kapers!) vermits zij geene vei ligheid naderbij kunnen .vinden. Ins gelijks komen hier ook de Fransche Kapers somtijds schuilplaets zoeken en ziet men die twee vijandige Na- tien eikanderen vreedzaem aen onzen Wal en op onze Straten ontmoeten. Dus kwam de laetsten van de nu af- geloopen Hooimaend voor deze Stad een Fransche Kaper, doch een groo- ten Engelschen Kaper aldaer ziende, die daer reeds lag. wilde hij het Zee gat weder uitvaeren, waerop de En- gelschman dit ziende terstond zijn Anker kapte en hem volgde. De Franschman verkoos toen terug te keeren en op deze onzijdige Reede te blijven liggen, gelijk hij er nog ligt In den nacht van den lsten en 2den van deze Oogstmaend (1756) hoorde men zeer sterk in Zee schieten, waer op den laetstgemelden dag twee zwa re Fransche Kapers op deze Reede verschenen zijnde zoo door storm als door de Engelschen geweldig geha vend. Men heeft hier zelfs eenige ge kwetste Franschen in het Hospitael gebragt en men ziet geheele troepen van die Natie dagelijks langs de stra ten wandelen, gedragende zich alles zins zeer beleefd, 't welk een zeer ongewoone vertooning is voor deze Stad". Amsterdamse burgemeesters spraken met elkaar. De burgemeester van Amsterdam, mr. Arn. J. d. Ailly, is door de bur gemeester van Amsterdam in de staat New York, de heer Burtiss E. Deal, op het vliegveld van New York begroet. De beide burgemeesters spraken ge durende een uur over politieke en ge meentelijke kwesties. Burgemeester d 'Ailly is op weg naar Cleveland in de staat Ohio, waar hij een conferentie van de vereniging van Amerikaanse gemeenten zal bij- Vitamine C voor voetballers. Een Zweedse specialist, dr. Enochsson, die rneumatische aandoeningen bestrijdt met vitamine C en hormooninjec ties, verklaarde onlangs, dat de Zweedse voetbal nederlaag tegen Hongarije (50), te wijten was aan vitamine C. De Hongaren zijn fruiteters zei hy, ze krijgen dus veel vi tamine C en zijn daardoor lichtvoetig. De Zweden zgn vlees- en visliefhebbers en dr. Enochsson leidde daar de traagheid van de Zweden uit af. Over de grote successen in een zeer nabg verleden, voor de uittocht van de Zweedse voetbalsterren naar Italië, liet hg zich echter niet uit. Amerika wil atoommaterialen gaan „voortbrengen". De Amerikaanse commissie voor atoomenergie heeft bekend gemaakt de bouw van een apparatuur te over- 1 wegen, om atoommaterialen voor bommen of als brandstof in de huidi ge of toekomstige toepassingen van de atoomenergie „voort te brengen" De kosten worden geschat op min stens 98 millioen dollar. Het Wereldgebeuren Nutteloos debat De Amerikaan Dale Carnegie heeft eens een boek geschreven over hoe vrienden te maken en gelukkig te le ven. dat nog steeds in vele exempla ren verkocht wordt. In feite is het boek weinig meer dan een simpele verhandeling over verfijnde vleierij, doorspect met anecdoten. Er komen echter tal van rake opmerkingen in voor. Een ervan is. dat een felle dis cussie of een woordenwisseling zin loos ls, omdat de partijen er toch nooit dichter door tot elkaar worden gebracht. De argumenten worden uitsluitend gebruikt om de tegenstan der te slaan, niet om langs redelijke weg te overtuigen en dat maakt het geschil van mening alleen maar gro ter. Wat betrekking heeft op het gewone dagelijkse leven geldt in zekere zin ook voor grote politieke debatten. Tijdens de algemene vergadering van de Ver. Naties is het herhaalde malen tot een langdurig dispuut vol wederzijdse beschuldigingen over de „vredesresoluties" gekomen met als voornaamste opponenten Wisjinsky, Austin en McNeil. Deze discussies hebben geen enkele basis voor redelijk overleg en evenmin enig ander nut opgeleverd. De Rus sische delegatie kwam met een bij voorbaat volkomen kansloze resolutie in het eerste deel waarvan de Wester se landen van „oorlogsvoorbereiding" beschuldigd worden en in het tweede deel een vijfmogendhedenverdrag tot versterking van de vrede wordt voor gesteld. Het samenkoppelen van beide delen maakte natuurlijk de resolutie onaanvaardbaar en bewees, dat het Wisjinsky geen ernst was. Dat hij niet alleen toch redevoering op redevoe ring afstak om zijn resolutie te verde digen kan alleen uit propaganda-rede- nen verklaard worden en uit zucht de tegenstander te treffen. Tenslotte wordt elke rede uitvoerig in de com munistische pers weergegeven en meestal ook 'n uittreksel in de Wes terse pers en bovendien wordt elk woord opgetekend voor de V.N.-ar- chieven. Ook een voorstel tot een verdrag zonder verdere toevoegingen zou vrij wel geen kans hebben gemaakt. Een verdrag op zichzelf verandert niets in de bestaande situatie, doch is veeleer uitsluitend de bezegeling van een reeds bestaande toestand. Terecht be toogden Austin en McNeil, dat alleen ontspanning zou kunnen optreden in dien de woorden vergezeld zouden gaan door daden, indien de Russen bereid zouden zijn de oorzaken van de tegenstellingen weg te nemen. Dat vereist een staken van de hitscampag ne tegen Joego-Slavië. gematigder op treden in Oosteuropa, ontbinding van de Kominform in het Westen, open stellen van de hermetisch gesloten grenzen en nog veel meer. Zolang de grieven van kracht blijven is elk „vredesverdrag" niet meer dan een phrase. De Westerse delegaties op hun beurt hebben een resolutie ingediend, die weliswaar in verheven termen de in ternationale braafheid formuleert, maar overigens op de keeper be schouwd ook weinig om het lijf heeft. De resolutie verwijst naar de ver plichtingen, die zijn neergelegd in het Handvest der V.N. en maant de leden aan zich aan die verplichtingen te houden en de rechten van de mens te eerbiedigen. Het aannemen van deze resolutie is het enige magere resultaat van uren lang vergaderen in de politieke com missie en later in de Assemblée. Op merkelijk is, dat Moskou het nodig heeft geoordeeld zijn standpunt vrij wel uitsluitend door de minister van buitenlandse zaken zelf te laten verde digen in tegenstelling tot de Westerse regeringen, die het meeste hebben overgelaten aan de delegatie-leiders, Acheson en Bevin hebben slechts ter loops een paar dagen de algemene vergadering bijgev/oond en zich ove rigens met andere zaken bezig gehou den. Dat zou er op wijzen, dat het Krem lin de V.N. als politieke tribune toch wel van uitzonderlijk belang acht. Jammer, dat Wisjinsky tijdens zijn verblijf in Washington zijn ontegen zeggelijke bekwaamheden slechts ge bruikte voor een povere herhaling van het „vredesoffensief' van vorig jaar. 40. Meneer Brushbox keek even peinzend voor zich en toen liep hij met grote stappen naar zijn boekenkast, greep daar het voetbalreglement en begon er in te lezen. Nee.... mompelde hij ten slotte, er staat nergens dat er géén aap zou mo gen meespelen.... Zou ik het er eens op wagen. zou- ik Jimmy eens opstellen als doelverdediger. Hij liep naar zijn zoontje Billie en zei: Wat zou jij er van zeggen, Billie, als ik Zaterdag Jimmy eens onder de lat zette? Zou-ie 't er goed afbren gen? Maatregelen tot beperking van echtscheidingen. Het bestuur van het Centrum voor Staatkundige Vorming van de K.V.P. heeft het resultaat bekend gemaakt van de meningsvorming in het cen trum over wettelijke maatregelen tot beperking: der veelvuldige echt scheidingen. De daartoe ingestelde commissie acht blijkens haar rap port vertraging van het echtschei dingsgeding gewenst en zg beveelt aan de minimum duur van het ge ding te bepalen op één jaar. Een gewenste vertraging is ook te ver wachten van de inschakeling van 'n „Huwelijksraad." Behalve met de poging tot verzoening ware deze te belasten met de taak, een onderzoek in te stellen naar de Juistheid en ernst van de aangevoerde gronden en naar de gegevens, welke de pre sident behoeft tot het treffen van zgn voorlopige voorzieningen. De commissie is ook van oordeel, dat een herziening der echtschei- dings-wetgeving mede moet strekken tot voorkoming van echtscheidingen, waartoe de grond in feite ontbreekt. In 1950 naar Italië zonder paspoort Naar A.F.P. uit Rome meldt, zal men in het heilig jaar 1950 naar Italië kunnen reizen met enkel een bede- vaartskaart inplaats van een pas poort Alle bedevaarders van de lan den, waarmee Italië overeenkomsten heeft gesloten betreffende de op heffing van de visa en die het met deze maatregel eens zijn, zul len hiervan kunnen profiteren. Nederland heeft reeds geruime tijd geleden met Italië een overeenkomst gesloten betreffende afschaffing van visa. Van een bedevaarderskaart is echter by de bevoegde Nederlandse instanties nog niets bekend.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 3