Kroonprins Malenkow: evenbeeld
van Josef Stalin
JIMMY BROWN, nol
Voorzichtigheid betekent in Moskon
niet hetzelfde als gematigdheid
Zeeuwse Almanak
Frankrijk heeft nog plaats
voor Nederlanders
KAAPVAARDERS OP BEZOEK
DONDERDAG 1 DECEMBER 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
COMMUNISTISCH REGIEM VAST VERANKERD.
(Van onze diplomatieke medewerker)
Josef Stalin viert deze maand zgn zeventigste verjaardag. Dat is een
van de redenen, waarom de experts in Russische aangelegenheden van de
ministeries van buitenlandse zaken in de gehele wereld zfln gaan pluizen
in de wetenswaardigheden, welke hun inlichtingendiensten hun hebben
verschaft omtrent een korte, dikke man, met een vierkant, nors gelaat.
Want hoewel Stalin, behoudens een hartkwaal, nog gezond schijnt te zyn,
is hy nu toch op een leeftijd gekomen, waarop men met iemands mogelijke
dood rekening moet houden. En de man, met het norse ulteriyk, Is Georgi
HL Malenkow, die op het ogenblik de meest waarschijnlijke opvolger van
Stalin als heerser over het enorme Sowjetryk schijnt te zjjn.
Het beste bewijs, dat Malenkow
tot grote hoogte gestegen ts, ligt op
gesloten in het feit dat hg werd uit
verkoren om op 7 November de rede
ter herdenking van de communisti
sche revolutie uit te spreken. Sinds
de oorlog was deze eer te beurt ge
vallen aan A. A. Zhdanow en V. M.
Molotow, toen him sterren het meest
schitterden.
Zhdanows ster is verbleekt bij zijn
dood. Molotows ster is nog niet ge
heel verbleekt geen van de des
kundigen meent. Jat hg voorgoed
heeft afgedaan. Maar er zgn tekenen,
die er op wijzen, dat de vroegere mi
nister van Buitenlandse Zaken op het
ogenblik niet bijzonder in de gunst
van Stalin staat. En een ander be
wijs Malenkow heeft Molotow ver
drongen van de ereplaats naast de
dictator op de meest recente foto van
de leden van het Politburo.
In ieder geval is Malenkow, die 47
jaar oud is (Molotow nadert zijn zes
tigste verjaardag), op het ogenblik
één van het halve dozijn sleutelfigu
ren in de wereld en het is daarom
tijd eens na te gaan, wat voor soort
man hij is.
Het antwoord geeft weinig uitsluit
sel. zoals alles wat met het Kremlin
verband houdt. Maar de gegevens
van de inlichtingendiensten schijnen
aan te tonen, dat hij, zoveel als een
man op een ander gelijken kan. het
evenbeeld van Stalin is. Malenkow
begon zijn carrière in de twintiger
jaren, toen hij Stalin diende als par
ticulier secretaris en sinds die tijd
heeft hy consequent alle manieren en
zelfs de kleding, met inbegrip van het
korte soldatenjasje en de eenvoudige
pet, nageaapt.
HANDIGE MAN VAN DE DAAD
Evenals Stalin is Malenkow geen
theoreticus of intellectueel. Hg is een
man van de daad, in staat tot handig
manoeuvreren en heeft, ook weer
evenals Stalin, zgn macht te danken
aan het vermogen, communisten een
ambt toe te wgzen. Zgn macht is niet
beperkt tot de Sowjetunie. Hij is de
leider geweest van de buitenlandse
afdeling van het communistisch cen
trale comité. Buitenlandse commu
nisten die een bezoek aan Moskou
brengen, vergeten nooit hun opwach
ting bg Malenkow te maken en vol
gens de getuigenis van Igor Goezenko
(in de Canadese spionnage-affaire)
is hg naast Stalin de leider van het
internationale communistische appa
raat.
Malenkows snelle opgang dadeert
van de eerste grote zuiveringsacties,
waarin hg een belangrijke rol speelde.
Deze acties maakte ruimte genoeg
aan de top. De keerpunten in zijn
loopbaan zgn gekenmerkt door twee
redevoeringen. In de eerste, gehou
den in Februari 1941 deed hg een
scherpe aanval op de leiders van het
Russische transportwezen en de in
dustrie. Dit was de inleiding tot een
nieuwe zuivering en tot Malenkows
lidmaatschap van het Politburo. In
de tweede toespraak, gehouden in het
begin van 1946. dreef Malenkow de
spot met al te orthodoxe Marxisten,
„lieden, die een tekst van Marx of
Lenin voor iedere gelegenheid klaar
hebben". Deze rede werd gevolgd
door Zhdanows fanatiek drgven naar
een strikte ideologische orthodoxie
enMalenkows verdwgning naar
de achtergrond voor de tijd van twee
jaar. De wedergeboorte van Malen
kow viel samen met de dood van
Zhdanow in Augustus 1948 en met
maarschalk Tito's rebelle tegen het
Kremlin. Volgens de rapporten van
verschillende inlichtingendiensten zou
Malenkow zich hebben verzet tegen
Zhdanow plannen tot bestraffing van
Tito, die geen terugweg openlieten.
„NEET GEMATIGD"
Toch is er geen enkel bewijs, dat
Malenkow een „gematigde" figuur
is tegenover het „extremisme" van
een Zhdanow. Zijn geschillen met
Zhdanow hadden betrekking op de
middelen, niet op het doel. Gelyk Sta
lin is Malenkow alleen geïnteresseerd
in macht. „Het is geen geheim, dat
zelfs onze vrienden ons respecteren,
omdat wy sterk zyn" heeft Malenkow
herhiaaldeiyk verklaard.
Derehalve is hij geïnteresseerd in
de Marxistische ideologie als een in
strument van macht. Ook in dit op
zicht heeft hij veel van Stalin weg.
En men neemt aan, dat hg heeft kun
nen opklimmen tot de positie van
Stalins eerste favoriet niet omdat hij
'n voorstander van gematigdheid zou
|zgn, maar omdat hg steeds gepleit
heeft voor een innerlgke militaire en
industriële versterking van de Sow
jetunie, zonder welke elk buitenlands
avontuur in zgn ogen te riskant.
Een feit is. dat er geen „gematig
de" lieden in het Kremlin zitten. Het
DE SLEUTEL
VAN DE OSSENWEIDE
Er bestaat in IJzendijke een merk
waardig folkloristisch gebruik. Wordt
een vrijgezel in deze plaats dertig
jaar dan komt de jeugd in actie en
brengt hem een enorme sleutel, de
sleutel van de Ossenweide. Het slacht
offer moet dan tracteren.
Welnu: dezer dagen heeft men dit
oude gebruik in ere gehouden. Er
werd een vrijgezel dertig. En in twee
auto's bracht de jeugd hem een als
dame verklede pop en de sleutel
van de Ossenweide".
Voor de woning van de jongeman
was een erepoort neergezet, versierd
met bietenloof, bekroond met een koe.
Het slachtoffer vatte de zaak van de
vrolijke kant op. En tracteerde, zoals
de oude zede het wiL De geschenken
nam hij met zwier in ontvangst.
Paniek en verwarring in
Tsjoenklng.
Uit Tsjoengking te Hongkong aan.
gekomen vluchtelingen maken mei,
ding van plunderen en paniek iri
Tsjoengking, dat van alle kanten door
artillerie wordt beschoten. Uit de
burgerg is een noodcommissie ge.
vormd, die tracht de orde onder de
byna twee millioen inwoners van de
stad te handhaven.
De weinige nationalistische militai.
ren. die zich nog te Tsjoengking be
vinden, bieden onsamenhangende te
genstand. De val van Tsjoengking
wordt spoedig verwacht. Zoals ge
meld, is de zetel van de nationalisti
sche regering 325 k.m. naar het N.W.
verplaatst.
is nog steeds mogelijk, dat wanneer
Stalin overlijdt, een hevige binnen
landse striid om de macht zal uitbre
ken en dat deze strijd de Sowjet-po-
litiek geheel zal veranderen. Maar
het wordt thans veel waarschijnlij
ker geacht, dat de bittere worsteling,
in welker greep de wereld zich sinas
1945 bevindt, geen jaren, maar gene
raties zal voortduren, of Stalins
macht nu wordt geërfd door Malen
kow, door Molotow of door een ander.
Nederland verkoopt Duits,
bezit
De Wéstduitse kanselier, dr. Konrad
Adenauer, heeft de drie geallieerde
hoge commissarissen verzocht tussen
beide te komen in de kwestie van ver
koop van Duits bezit in Nederland
door de Nederlandse regering. Dr.
Adenauer zegt in een brief aan de
hoge commissie, dat volgens uit Ne
derland verkregen inlichtingen de Ne
derlandse regering van plan is, hui
zen, die ingevolge de grenswijziging
op Nederlands gebied zijn komen te
liggen doch nog steeds het eigendom
zijn van Duitse boeren, die in de West-
duitse bondsrepubliek wonen, te ver
kopen. Hij verzoekt de hoge-commis-
sarissen een opschorting van deze ver
koop te bewerkstelligen totdat een
vredesverdrag gesloten zal zijn.
Friese Mij. voor Landbouw in fusie
met Kleine Boerenbond.
In een vergadering van de Friese Mij.
van Landbouw te Leeuwarden is beslo
ten een fusie aan te gaan met de „Kleine
Boerenbond". Men hoopt hierdoor beter
voor de belangen van de kleine boer op
de bres te kunnen staan. Verder werd
nog besloten een telegram naar de mi
nisters van Landbouw, Financiën en So
ciale Zaken te sturen, waarin gevraagd
wordt op korte termijn maatregelen te
treffen, om «aan de administratieve
rompslomp paal en perk te stellen".
Beschuldiging tegen Bulgaars
vice-premier.
Het Bulgaarse nieuwsbureau deelt
mede, dat Traitsjoko Kostof, de vroe
gere Bulgaarse vice-premier, zich zal
moeten verantwoorden op grond van
de beschuldiging dat hij gepoogd zou
heben de overleden premier Dimitrof
te arresteren en „physiek te vernie-
gen". Hij zou tevens mede-verant
woordelijk zijn geweest voor het feit,
dat maarschalk Tito aan de macht ge
komen was door hem voor te dragen
voor een politieke opdracht in Joego
slavië in 1934. Voorts zou Kostof in
dienst zijn getreden van de Britse ge
heime dienst. Zijn contact met de
dienst zou via een zekere kolonel Wil
liam Bailey tot stand zijn gekomen.
De 1 ienmillioenste 1
zoekl zijn weg (ill) I
Grote trek pas mogelijk als West Europa één is
(Van onze Haagse redacteur).
DEN HAAG, Nov. Het Franse volk is kinderloos, de plattelands
bevolking trekt naar de steden, de landerijen zijn verlaten. Ziedaar een
gangbare opvatting omtrent het land, dat eeuwenlang het centrum van
Europa was. Nu, dat is een tikje overdreven, maar er steekt toch ook
een kern van waarheid in. Als het land de laatste tientallen jaren geen
duizenden vreemdelingen had toegelaten, zou het bevolkingscijfer een
schrikbarende daling te zien hebben gegeven.
Wij zullen ons niet verdiepen in
de oorzaken van het verschijnsel,
maar in grove trekken de
betekenis voor Nederland ervan
trachten te schetsen. Het ligt voor
de hand te redeneren, dat als in
Frankrijk de landeryen braak lig
gen en als er in Nederland een
overschot aan jonge energieke vak
bekwame boeren is, dat ons land
dat boerenoverschot naar Frank
rijk afschuift. Beide landen zouden
daarmee gebaat moeten zijn. In
feite gebeurt dat ook wel er heb
ben zich reeds honderden Neder
landers op het Franse platteland
gevestigd maar in veel geringe
re mate dan men zou mogen ver
wachten.
Er zijn remmen. Frankrijk wil
wel Nederlandse boeren; hun vak
bekwaamheid staat hoog aange
schreven, ja de Franse boeren ge
ven tekenen van naijver als zij de
resultaten van hun werk gadeslaan.
Maar Frankrijk is er huiverig voor
kernen van Nederlandse minderhe
den te vormen, die, als zij groter
worden, willen gaan meepraten.
Frankrijk wil vóór alles door en
door Frans blyven. Daarom houdt
het een massale komst van Neder
landers tegen. Daar komt bij, dat
die verlaten boerderijen tenslotte
gekocht en betaald moeten worden.
Dat spreekt vanzelf. Daar zijn de
viezen voor nodig en de Nederland
se regering is daar niet gul mee. Zij
staat wel toe, dat Nederlandse boe
ren ginds boerderijen mèt grond
kopen of pachten, maar dan zonder
inventaris; in dat geval kunnen zij
hun vee en gereedschap uit Neder
land meenemen. Edoch, de Franse
landeigenaren staan er in de mees
te gevallen op, dat de inventaris
met het huis en de grond moet wor
den overgenomen. Daar zit meestal
het zoete winstje in. Maar daartoe
reiken meestal de deviezen niet;
soms is het ook onvoordelig en in
elk geval hebben de Nederlandse
boeren liever de vertrouwde eigen
spullen en het eigen vee.
Nu is het niet uitgesloten, dat de
snel groeiende inter-Europese sa
menwerking hierin een verande
ring ten goede zal brengen. Als gul
dens en Franse francs eenmaal vrij
omwisselbaar zijn is een sterke rem
weggenomen. En als het West-Eu-
ropese staatsburgerschap eenmaal
een feit is daarover wordt nu
reeds onderhandeld dan moet
dat leiden tot vrijheid van vestiging
van elke West-Europeaan in welk
deel van West-Europa dan ook. Die
twee vraagstukken zullen niet op
stel en sprong opgelost kunnen
worden, maar zij zullen verdwijnen
en dan kan de trek van Neder
landse plattelanders en wellicht
ook anderen veel en veel groter
worden. Dat is voor de tien milli-
oenste Nederlander op dit ogenblik
misschien een schrale troost, maar
kom, hij heeft nü ook nog geen
baantje nodig
(Nadruk verboden).
In de County Hall te Londen tverd de conferentie geopend van de vrye
vakverenigingen, die ten doel heeft een nieuwe internationale organisa
tie op te richten nu de wereldfederatie in elkaar is gestort. 245 afge
vaardigden vertegenwoordigen hier 50 millioen arbeiders uit alle delen
van de wereld. De Nederlandse gedelegeerden E. Kupers (links), H.
Oosterhuis (midden) en Ad. Vermeulen.
ln de 18e eeuw was het soms woelig
te Veere en Vlissingen.
Passagierende zeelui.
In het midden van de 18de eeuw,
toen voor de zoveelste maal in de ge
schiedenis Frankryk en Engeland met
elkaar in oorlog waren, meerden by
Veere en Vlissingen herhaal delg k ka
perschepen van die beide landen en
kwamen de opvarenden daarvan in
die beide plaatsen passagieren. Dat
hierdoor echter weieens conflicten
ontstonden, blykf uit de volgende pu.
bücatie uit die dagen.
„Een Schotsch Scheepje, in de
laetste Herstmaend van Vere naer
Schotland uitgezeild en door een
Franschen Kaper sedert genomen,
verviel daer den 26sten der zelfde
Herfstmaend weder op de Reede. Het
was door den Kaper met een Luite
nant en twee Soldaten van zgn Volk
bemand, om het in een Fransche Ha
ven op te brengen. Zoo ras het Vaer-
tuig zijn Anker geworpen had. begaf
zich de commanderende Fransche
Luitenant, die één Man benevens een
Schotschen Jongen, van de vorige
Equipage aan boord liet, naer de
Wal, om aen den Consul van de Brit-
sche Natie dit geval te kennen te ge
ven en den Schotschen Jongen uit te
wisselen tegen een Fransche Gevan
gene in Engeland. Terwijl dit voor
viel, kwam een hoop Schotse Matroo-
zen van de Schepen dier Natie, die
in deze Haven liggen, half in woede
den gemelden Britschen Consul ver
zoeken hun de vrijheid te geven zich
weer van het Scheepje meester te
maken. Van deze opzet kon hij hen
nauweiyks afbrengen en nog minder
verhinderen, dat eenige anderen on-
dertusschen den Schotschen Jongen
met geweld van Boord haelden. De
drift rees zoo hoog, dat en de Con
sul en de Luitenant, die het onderwijl
eens waren geworden omtrent de uit
wisseling van de Jongen, de sterke
hand van de Regeringe van Vere ver
zochten, die de Luitenant eenige Be
dienden van de Justitie aan Boord
bezorgden, gelijk hem ook geraden
werd zijn Schip in de Haven te ha
len, waer hg beter beschermd zou
kunnen worden. Dit geschiedde en
toen werd hem een Schildwacht van
het Garnizoen der Stad tegens alle
overlast der Schotse Matroozen toe
gevoegd. Het voorzichtig en bezadigd
gedrag van den Britschen Consul
heeft ondertussen vele wanorden ver
hoed, die door dit onverwachte ge
val hadden kunnen ontstaen."
OOK IN VLISSINGEN.
Ook Vlissingen beleefde in die da
gen de ongewone sensatie van een
groot aantal zeelieden van kaapsche
pen door de stad te zien flaneren.
Tot gevechten kwam het daar echter
niet, integendeel de „krant" uit die
dagen vermeldt dit nieuwtje als volgt:
„Van tijd tot tijd verschijnen hier
op de Reede verscheide Engelsche
Commissievaerders (een mooi woord
voor kapers!) vermits zij geene vei
ligheid naderbij kunnen .vinden. Ins
gelijks komen hier ook de Fransche
Kapers somtijds schuilplaets zoeken
en ziet men die twee vijandige Na-
tien eikanderen vreedzaem aen onzen
Wal en op onze Straten ontmoeten.
Dus kwam de laetsten van de nu af-
geloopen Hooimaend voor deze Stad
een Fransche Kaper, doch een groo-
ten Engelschen Kaper aldaer ziende,
die daer reeds lag. wilde hij het Zee
gat weder uitvaeren, waerop de En-
gelschman dit ziende terstond zijn
Anker kapte en hem volgde. De
Franschman verkoos toen terug te
keeren en op deze onzijdige Reede te
blijven liggen, gelijk hij er nog ligt
In den nacht van den lsten en 2den
van deze Oogstmaend (1756) hoorde
men zeer sterk in Zee schieten, waer
op den laetstgemelden dag twee zwa
re Fransche Kapers op deze Reede
verschenen zijnde zoo door storm als
door de Engelschen geweldig geha
vend. Men heeft hier zelfs eenige ge
kwetste Franschen in het Hospitael
gebragt en men ziet geheele troepen
van die Natie dagelijks langs de stra
ten wandelen, gedragende zich alles
zins zeer beleefd, 't welk een zeer
ongewoone vertooning is voor deze
Stad".
Amsterdamse burgemeesters
spraken met elkaar.
De burgemeester van Amsterdam,
mr. Arn. J. d. Ailly, is door de bur
gemeester van Amsterdam in de staat
New York, de heer Burtiss E. Deal, op
het vliegveld van New York begroet.
De beide burgemeesters spraken ge
durende een uur over politieke en ge
meentelijke kwesties.
Burgemeester d 'Ailly is op weg
naar Cleveland in de staat Ohio, waar
hij een conferentie van de vereniging
van Amerikaanse gemeenten zal bij-
Vitamine C voor voetballers.
Een Zweedse specialist, dr.
Enochsson, die rneumatische
aandoeningen bestrijdt met
vitamine C en hormooninjec
ties, verklaarde onlangs, dat
de Zweedse voetbal nederlaag
tegen Hongarije (50), te
wijten was aan vitamine C.
De Hongaren zijn fruiteters
zei hy, ze krijgen dus veel vi
tamine C en zijn daardoor
lichtvoetig. De Zweden zgn
vlees- en visliefhebbers en dr.
Enochsson leidde daar de
traagheid van de Zweden uit
af.
Over de grote successen in
een zeer nabg verleden, voor
de uittocht van de Zweedse
voetbalsterren naar Italië, liet
hg zich echter niet uit.
Amerika wil atoommaterialen
gaan „voortbrengen".
De Amerikaanse commissie voor
atoomenergie heeft bekend gemaakt
de bouw van een apparatuur te over- 1
wegen, om atoommaterialen voor
bommen of als brandstof in de huidi
ge of toekomstige toepassingen van
de atoomenergie „voort te brengen"
De kosten worden geschat op min
stens 98 millioen dollar.
Het Wereldgebeuren
Nutteloos debat
De Amerikaan Dale Carnegie heeft
eens een boek geschreven over hoe
vrienden te maken en gelukkig te le
ven. dat nog steeds in vele exempla
ren verkocht wordt. In feite is het
boek weinig meer dan een simpele
verhandeling over verfijnde vleierij,
doorspect met anecdoten. Er komen
echter tal van rake opmerkingen in
voor. Een ervan is. dat een felle dis
cussie of een woordenwisseling zin
loos ls, omdat de partijen er toch
nooit dichter door tot elkaar worden
gebracht. De argumenten worden
uitsluitend gebruikt om de tegenstan
der te slaan, niet om langs redelijke
weg te overtuigen en dat maakt het
geschil van mening alleen maar gro
ter.
Wat betrekking heeft op het gewone
dagelijkse leven geldt in zekere zin
ook voor grote politieke debatten.
Tijdens de algemene vergadering
van de Ver. Naties is het herhaalde
malen tot een langdurig dispuut vol
wederzijdse beschuldigingen over de
„vredesresoluties" gekomen met als
voornaamste opponenten Wisjinsky,
Austin en McNeil.
Deze discussies hebben geen enkele
basis voor redelijk overleg en evenmin
enig ander nut opgeleverd. De Rus
sische delegatie kwam met een bij
voorbaat volkomen kansloze resolutie
in het eerste deel waarvan de Wester
se landen van „oorlogsvoorbereiding"
beschuldigd worden en in het tweede
deel een vijfmogendhedenverdrag tot
versterking van de vrede wordt voor
gesteld. Het samenkoppelen van beide
delen maakte natuurlijk de resolutie
onaanvaardbaar en bewees, dat het
Wisjinsky geen ernst was. Dat hij niet
alleen toch redevoering op redevoe
ring afstak om zijn resolutie te verde
digen kan alleen uit propaganda-rede-
nen verklaard worden en uit zucht de
tegenstander te treffen. Tenslotte
wordt elke rede uitvoerig in de com
munistische pers weergegeven en
meestal ook 'n uittreksel in de Wes
terse pers en bovendien wordt elk
woord opgetekend voor de V.N.-ar-
chieven.
Ook een voorstel tot een verdrag
zonder verdere toevoegingen zou vrij
wel geen kans hebben gemaakt. Een
verdrag op zichzelf verandert niets in
de bestaande situatie, doch is veeleer
uitsluitend de bezegeling van een
reeds bestaande toestand. Terecht be
toogden Austin en McNeil, dat alleen
ontspanning zou kunnen optreden in
dien de woorden vergezeld zouden
gaan door daden, indien de Russen
bereid zouden zijn de oorzaken van de
tegenstellingen weg te nemen. Dat
vereist een staken van de hitscampag
ne tegen Joego-Slavië. gematigder op
treden in Oosteuropa, ontbinding van
de Kominform in het Westen, open
stellen van de hermetisch gesloten
grenzen en nog veel meer. Zolang de
grieven van kracht blijven is elk
„vredesverdrag" niet meer dan een
phrase.
De Westerse delegaties op hun beurt
hebben een resolutie ingediend, die
weliswaar in verheven termen de in
ternationale braafheid formuleert,
maar overigens op de keeper be
schouwd ook weinig om het lijf heeft.
De resolutie verwijst naar de ver
plichtingen, die zijn neergelegd in het
Handvest der V.N. en maant de leden
aan zich aan die verplichtingen te
houden en de rechten van de mens te
eerbiedigen.
Het aannemen van deze resolutie is
het enige magere resultaat van uren
lang vergaderen in de politieke com
missie en later in de Assemblée. Op
merkelijk is, dat Moskou het nodig
heeft geoordeeld zijn standpunt vrij
wel uitsluitend door de minister van
buitenlandse zaken zelf te laten verde
digen in tegenstelling tot de Westerse
regeringen, die het meeste hebben
overgelaten aan de delegatie-leiders,
Acheson en Bevin hebben slechts ter
loops een paar dagen de algemene
vergadering bijgev/oond en zich ove
rigens met andere zaken bezig gehou
den.
Dat zou er op wijzen, dat het Krem
lin de V.N. als politieke tribune toch
wel van uitzonderlijk belang acht.
Jammer, dat Wisjinsky tijdens zijn
verblijf in Washington zijn ontegen
zeggelijke bekwaamheden slechts ge
bruikte voor een povere herhaling van
het „vredesoffensief' van vorig jaar.
40. Meneer Brushbox keek even peinzend voor
zich en toen liep hij met grote stappen naar zijn
boekenkast, greep daar het voetbalreglement en
begon er in te lezen. Nee.... mompelde hij ten
slotte, er staat nergens dat er géén aap zou mo
gen meespelen.... Zou ik het er eens op wagen.
zou- ik Jimmy eens opstellen als doelverdediger.
Hij liep naar zijn zoontje Billie en zei: Wat zou
jij er van zeggen, Billie, als ik Zaterdag Jimmy
eens onder de lat zette? Zou-ie 't er goed afbren
gen?
Maatregelen tot beperking van
echtscheidingen.
Het bestuur van het Centrum voor
Staatkundige Vorming van de K.V.P.
heeft het resultaat bekend gemaakt
van de meningsvorming in het cen
trum over wettelijke maatregelen
tot beperking: der veelvuldige echt
scheidingen. De daartoe ingestelde
commissie acht blijkens haar rap
port vertraging van het echtschei
dingsgeding gewenst en zg beveelt
aan de minimum duur van het ge
ding te bepalen op één jaar. Een
gewenste vertraging is ook te ver
wachten van de inschakeling van 'n
„Huwelijksraad." Behalve met de
poging tot verzoening ware deze te
belasten met de taak, een onderzoek
in te stellen naar de Juistheid en
ernst van de aangevoerde gronden
en naar de gegevens, welke de pre
sident behoeft tot het treffen van
zgn voorlopige voorzieningen.
De commissie is ook van oordeel,
dat een herziening der echtschei-
dings-wetgeving mede moet strekken
tot voorkoming van echtscheidingen,
waartoe de grond in feite ontbreekt.
In 1950 naar Italië zonder
paspoort
Naar A.F.P. uit Rome meldt, zal
men in het heilig jaar 1950 naar Italië
kunnen reizen met enkel een bede-
vaartskaart inplaats van een pas
poort Alle bedevaarders van de lan
den, waarmee Italië overeenkomsten
heeft gesloten betreffende de op
heffing van de visa en die
het met deze maatregel eens zijn, zul
len hiervan kunnen profiteren.
Nederland heeft reeds geruime tijd
geleden met Italië een overeenkomst
gesloten betreffende afschaffing van
visa. Van een bedevaarderskaart is
echter by de bevoegde Nederlandse
instanties nog niets bekend.