Alles wijkt voor de koningskwestie
JIMMY BROWN, sportheld no.1
Zeeuwse Almanak
VERMIJDT EEN VERSTARRING!
Van Vrouw ioi Vrouw
Oorlogsgedoe''
WOENSDAG 30 NOVEMBER 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Nationaal probleem of politiek
gehaspel
Liberalen brengen nieuw element In de strijd.
(Van onze Brusselse correspondent)
BRUSSEL, November. De Koningskwestie nog steeds Kwestie no L
Voor de Koningskwestie moet op het ogenblik In België alles wijken.
De toch al zorgelijke economische toestand gaat zienderogen achteruit,
de ultvoercyfers lopen terug, de werkloosheid stijgt van week tot week,
het leven wordt met sprongen duurderMaar de Belgen bleven vech
ten over de Koningskwestie. Het ljjkt wel of z(j zich daaraan hebben vast
gebeten en niet meer los kunnen komen. Dat de Koning nog de arbiter is,
die boven de partijen staat, gelooft wei niemand meer, die op grond van
de feiten oprdeelt. Is trouwens de Koningskwestie nog een nationale kwes
tie? Of ls zy bezig onderdeel te worden van de kronkelingen der party poli
tiek? Links en rechts gaan elkaar steeds feller te Ujf, waarby de liberalen
een enigszins wankele tussenpositie innemen, maar tenslotte met hun
stemmen toch de doorslag moeten geven. „De Zandbank" noemen hun
tegenstanders hen smalend.
Men kent het liberale standpunt.
Nadat de socialisten niet bereid wa
ren in de koningskwestie een duim
breed te wijken, hebben de libera
len, in ruil voor zeven van de vijf
tien ministersportefeuilles hun mede
werking aan deze regeringscombinatie
gegeven, op voorwaarde dat zij zich,
indien er naar hun zin geen nationa
le oplossing voor de koningskwestie
zou worden gevonden, ten allen tijde
zouden kunnen terugtrekken. Wat die
nationale oplossing is, daarover is
men het in liberale kring blijkbaar
tot op deze dag nog niet eens.
Eerst leek alles glad te gaan. Na
dat de Koning zich bereid had ver
klaard zich terug te trekken indien
niet minstens 55 procent der uit te
brengen geldige stemmen zich voor
zijn terugkeer verklaarden, konden de
Katholieken de instemming der libe
rale ministers verkrijgen voor het
wetsontwerp der volksraadpleging.
Gewapend hiermede, ging men naar
de Senaat, waar de regering, on
danks de socialistische amendemen
ten (die allen werden verworpen) de
goedkeuring voor het ontwerp kon
verkrijgen. Zes liberalen stemden te
gen, zeventien ervoor. Wat nog niet
betekent, dat die zeventien ook voor
de terugkeer van de Koning zijn.
Maar er moet toch eens een einde
komen aan deze kwestie, oen andere
weg is er niet. en het feit dat de libe
ralen weer in de regering zitten en
het politieke (maar vooral het eco
nomische) schuitje in de richting kun
nen drijven, die zij willen, heeft na
tuurlijk grote voordelen. Zodat, ge
lijk de inmiddels tot voorzitter van
de Senaat gekozen liberaal, de heer
Gillon, verklaarde, men het minste
kwaad heeft gekozen, en de volks
raadpleging goedkeurde.
POLITIEKE VERTRAGING.
Toen moest het ontwerp voor de
volksraadpleging naar de Kamer. De
regering had berekend dat als alles
goed ging, de Kamer en de Kamer
commissie vlug werkten, de volks
raadpleging vóór Kerstmis kon plaats
vinden. Maar.... alles gaat niet goed.
Het begon al direct bij de opening
van de Kamerzitting op 8 November,
met een vinnig debat tussen de oude.
maar ondanks zijn hoge leeftijd nog
zeer strijdvaardige „Camilleke", de
socialistische oud-minister en oud
burgemeester van Antwerpen, Ca-
mille Huysmans en zijn Katholieke
tegenstander, eveneens oud-burge
meester van Antwerpen en oud-mi
nister. de heer van Cauwelaert, thans
Kamer-president. De socialisten gooi
den het plotseling over een nieuwe
boeg. Zij verzochten het ontwerp
over de volksraadpleging vóórdat het
naar de Kamercommissie ging door
te sturen naar de Ra aid van State, die
DECEMBER
Adieu Slachtmaand! December staat
voor de deur, de Wintermaand!
Dat moet nu de maand worden,
waarin ge de kachel harder opstookt
en als ge nog zo'n ouderwets, gezellig
potkacheltje hebt, niet lelijk kijkt, als
het eens een rode kleur krijgt. Dat
moet de maand worden met tover
landschappen van ijsbloemen op uw
ruiten. De rijp moet nu komen aan alle
bomen en als het helemaal een echte
December wil worden, dan moeten nu
ook de sneeuwtapijten uitgespreid
worden over de Zeeuwse eilanden en
moet de grond hard worden van de
wintervorst! Als dat allemaal gebeurt
en de sneeuw dan bovendien nog met
Kerstmis en van Oud- op Nieuwjaar
blijft liggen, ja, dan is het een echte
December.
Maar het zal wel niet zo komen. De
natuur is van de wijs. Dat komt
van de atoombommen, vertelde me
laatst een oude, wijze Zeeuwse boer.
En misschien was hij er niet eens zo
ver naast
Ook zonder sneeuw en ijs echter is
December een goede maand, de beste
maand van het jaar, met zijn vele
feestdagen, Sinterklaas en Kerstmis
en OudejaarHet zijn allemaal da
gen, die ge thuis wilt vieren, die ge
u eigenlijk niet buitenshuis voor kunt
stellen.
We zijn allemaal in de December
maand, wat sentimenteler dan anders:
het is dc donkerste maand van het
jaar en tegelijkertijd de lichtste. Dat
is een gevolg van het feit, dat we in
die Decemberdagen wat meer aan
dacht dan anders aan onze medemen
sen wijden, onze goede eigenschappen
wat meer aan het woord laten dan
onze kwade, die er ook zijn.
Jammer eigenlijk, dat we de Sin
terklaas- en de Kerst- en de Oude-
jaarsstemming in Januari weer over
boord zetten....
Enfin: December staat voor de
deur. Put er uw vreugden uit!
eerst moest uitmaken of het wel
grondwettig was. Dat zou natuurlijk
een flinke vertraging met zich hebben
gebracht, terwijl de socialisten op de
ze wijze wellicht ook een wig konden
drijven tussen Katholieken en libera
len.
De toeleg mislukte echter. De heer
van Cauwelaert, zelf doorkneed in
het politieke spel, weigerde en stelde
aanstonds de kwestie van vertrouwen.
De liberalen durfden het niet op een
crisis te laten aankomen. Zo won de
heer van Cauwelaert de eerste ronde
en het ontwerp voor de volksraadple
ging ging naar de Kamercommissie,
die nu moet uitmaken, of het wel of
niet naar de Raad van State zal wor
den gezonden. Aangezien daar, van de
23 leden 11 C.V.P.-ers zijn, komt het
vooral op de stemmen der liberalen
aan.
Nu zijn de liberalen zelf verdeeld
De lijn loopt merkwaardig genoeE
enigszins parallel met die van de taal
grens. Brusselaars en Walen zijn me
rendeels tegen Leopolds terugkeer, de
liberale Vlamingen er voor.
Aangezien de liberale Vlaming in
de Commissie al verklaard heeft te
gen de doorzending van het ontwerp
naar de Raad van State te zijn en de
communist in de commissie zich heeft
teruggetrokken, maakt het socialis
tisch voorstel weinig kans. Toch ziet
het er niet naar uit dat de Kamei
even mak zal zijn als de Senaat.
Handelsmonopolle van
Italiaanse communisten
Sommige onthullingen over de com
munistische partij in Italië, die aan
Mario Scelba, de minister van binnen
landse zaken worden toegeschreven,
hebben in politieke kringen te Rome
groot opzien gebaard.
Uit een door de diensten van het
ministerie ingesteld onderzoek zou
blijken, dat de communistische partij
van Togliatti «ich bijna het monopolie
van de handel met de achter het ijze
ren scherm gelegen landen heeft ver
zekerd en dat zij gedurende de eerste
helft van het jaar nettowinsten heeft
gemaakt, die globaal 3 milliard lire
overtreffen, hetgeen van deze partij
een der rijkste van de wereld en in
ieder geval de rijkste van Italië
maakt
Door bemiddeling van tot de partij
behorende uitvoerfirma's zou deze er
in geslaagd zijn de handel met de
Oosteuropese landen te controleren,
welke handel, vergeleken met de cij
fers van het vorig jaar, met 40% is
toegenomen.
Prinsenhuwelijk in
Griekenland.
Prinses Eugena van Griekenland, een
dochter van Prins George van Grie
kenland, is Maandag in stilte in het
koninklijk paleis te Athene gehuwd
met de Italiaanse prins Raymondo
Delia Torre Tasso.
De prinses, die gehuwd is geweest
met prins Dominique Radziwill. is
Grieks-Orthodox, terwijl prins Delia
Torre Tasso R. K. is. De hovelingen
weigerden te verklaren voor welke
kerk het huwelijk gesloten is.
Nederlandse
compositie-prijsvraag.
Het komende 75-jarlge jubileum van
de Kon. Nederlandse Toonkunstenaars
Vereniging is voor Radio Nederland We
reldomroep aanleiding geweest, om, in
samenwerking met deze organisatie een
nationale compositie-prijsvraag uit te
schrijven.
De bedoeling is, dat het buitenland
op de meest directe wijze, namelijk via
de radio, zal kunnen kennis nemen van
de huidige prestaties van Nederlandse
componisten. De opgave luidt een con-
certwerk. geïnspireerd door een typisch
Nederlands motief en geschikt om te
worden uitgevoerd door een symphonie-
orkest met eventuele medewerking van
een koor. Alleen componisten van Neder
landse nationaliteit zullen aan deze prijs
vraag kunnen deelnemen.
De Wereldomroep heeft twee prijzen
voor de beste inzendingen beschikbaar
gesteld nL een eerste prijs van duizend
gulden en een tweede prijs van vijfhon
derd gulden. De prijzen zullen worden
toegekend door een jury, bestaande uit
de heren dr. Rudolf Mengelberg en
Eduard Flipse (voor de K.N.T.V.) en Jos
Wouters (voor de Wereldomroep).
De bekroonde werken zullen worden
opgenomen in de serie „Nederlandse
componisten" van de transcriptie dienst
van Radio Nederland Wereldomroep. Dat
betekent, dat de composities op gramo-
foonplaten zullen worden vastgelegd. De
ze transcripties zullen worden toegezon
den aan een aantal belangrijke buiten
landse radiostations, ter uitvoering in hun
eigen programma's. Bovendien zullen de
bekroonde werken via de korte-golfzen-
ders van de Wereldomroep worden uit
gezonden.
De K.N.T.V. tenslotte zal trachten het
bekroonde werk te doen uitvoeren op het
feestconcert van 24 Juni 1950, in het Am
sterdamse Concertgebouw.
EEN LIBERAAL AMENDEMENT.
Want ook de liberalen zijn met een
amendement gekomen. De voorstan
ders van een terugkeer van de Ko
ning hebben nl. de laatste tijd ge
tracht het zo voor te stellen, alsof al
le tegenstanders van die terugkeer
overtuigde republikeinen zijn. die
snakken naar het overboord gooien
van de dynastie en de revolutie. Deze
bewering moet volgens oud-minister
Kronacker een toch reeds verwarde
toestand nog verwarder maken en
zou velen, die bezwaar hebben tegen
de persoon van Leopold III, er toe
kunnen brengen toch voor diens te
rugkeer te stemmen. Vandaar het
amendement van deze liberale afge
vaardigde, die nu de Belgen bij de a.s.
volksraadpleging niet één maar twee
vragen wil voorleggen. Aan vraag 1,
luidend: Zijt gij van mening dat Ko
ning Leopold III weer zijn grondwet
telijke macht moet gaan uitoefenen,
wil deze afgevaardigde toevoegen:
vraag II: Zijt gij van mening dat Ko
ning Leopold III weg moet gaan en
dat in de troonsopvolging overeen
komstig de grondwet wordt voorzien?
In antwoord hierop zouden de Belgen
slechts één hokje zwart moeten ma
ken, d w.z. of dat voor vraag I of dat
voor vraag II
Komt dit voorstel, dat de steun
heeft van vele liberale medestanders
van de heer Kronacker. erdoor, dan
moet het ontwerp weer terug naar
de Senaat. Maar of men nu één of
twee vragen krijgt voorgelegd, het
ziet er niet naar uit, dat de volks
raadpleging nog dit jaar plaats vindt.
Want Kerstmis is in aantocht, het
tijdperk van de „trève des confisiers",
ofwel „het koekebakkersbestand". De
ze belangrijke lieden zullen met hun
kostelijke koek- en suikerwaren voor
een korte episode het wrange smaak
je op de Belgische nationale tongen
moeten wegwerken.
39. Eens op een Zaterdag hadden de Wembley
Rovers weer eens ongenadig op hun voetbalziel
gehad. Zij hadden met 80 verloren en eigenlijk
waren alle goals even zoveel fouten van Andrews
geweest Meneer Brushbox had het drama met een
bloedend hart aanschouwd en toen hij thuis kwam.
sloeg hij met zijn vuist op de tafel en riep met
donderende stem uit: dat moet en dat zal verande
ren. Zó gaan we naar de haaien- Nog één zo'n
nederlaag en er komt geen kip meer naar ons kij
ken.
ONZE DAMRUBRIEK.
Een leerzaam voorbeeld
Sommige stellingen in het klas
sieke genre zijn onderhevig aan
verstarring. Het „leven" gaat uit de
remise! Het is zaak, zo iets tijdig in
te zien en dan te trachten „nieuw
leven" te scheppen.
In een vrije partij kregen we een
dezer dagen de volgende stand:
Zwart: 3, 6, 9, 11/16, 18, 19, 21. 23.
24, 26.
Wit: 25, 27, 28. 32, 33. 35/40, 42,
43, 45, 48.
Wit, aan zet, ziet tijdig het ge
vaar aankomen van een „verstarde"
klassieke stelling. Immers, op 1.
39-34, 24-29; 2. 33X24, 19X39; 3.
28X17, 11X31; 4. ad. lib., 18-23; 5.
ad. lib., 23-28; 6. 32X23, 21X41: 7.
42-37, 41X43; 8. 48X39, 26-31; en
zwart wint.
Op 1. 40-31, 14-20; 2. 25X14, 9X20;
3. 34-30 (of?) 20-25; 4. 39-34 (gedw.)
15-20; 5. 34-29, 25X34; 6. 29X40,
20-25; en wit heeft slecht spel.
Wit besloot „troebel water" te
zoeken en speelde als volgt: 1. 27-22,
18X27; 2. 37-31. 26X37; 3. 42X22,
12-17; (wit's eerste succes. De beste
voortzetting voor zwart was 3
11-17; en 4. 16X7; gevolgd
door 21-26; en wit's stelling^ blijft
moeilijk. Zwart wil echter méér en
kan dat niet als volgt bereiken:
312-18; 4. 39-34, 18X27; 5.
25-20,, 14X25: 6. 34-30, 25X34; 7.
ï-: - 40-18, 13X22; 8. 28X26, 19-23; (of?)
9. 32X21, 16X27; 10. 45-40, 9-13; 11.
■40-34, 3-9; 12. 48-42, en zwart heeft
zéér moeilijk spel. Daarom ver
volgde zwart met 312-17) 4.
40-34, 14-20; (wordt nu het slacht
offer van een interessante offercom
binatie. Het beste voor zwart was 4.
24-29; 5.. 33X24, 19X30; 6.
28X8, 17X37; 7. 35X24, 3X12; 8.
45-40, 21-27; 9. 39-33, 27-31; 10.
36x27. 37-41; 11. 24-20, 15X24; 12.
33-29, 24X42; 13. 48X46. 11-17; 14.
43-38, 12-18; 15. 34-29, 6-11; 16. 46-41,
met ongeveer gelijke kansen). 5.
25X14, 9X20; 6. 35-301! 24X35; 7.
33-29! 3-9; (35-40 mag niet omdat
wit later met 39-33 enz. vervolgt)
8. 29X18, 21-26; 9. 38-33!! (wit heeft
nu steeds belangrijk voordeel. Op
917-21; 10. 36-31, 26X37; 11.
32X41, 21-26; 12. 41-37, 16-21; 13.
43-38, en zwart staat slecht omdat
op 11. 17X17 wit door 28-23 enz.
wint) 926-31?? (denkt aldus
nog een volledig eindspel af te
dwingen, maar pleegt in werkelijk
heid zelfmoord, zij het dan op zeer
elegante wijze) 10. 36X27, 16-21; 11.
27X7, 35-40; 12. 22X11, 40X49; (let
nu op wit's elegante riposte) 13.
39-34!! 13X33; 14. 7-2!! 49X40; 15.
2X4, en zwart kon zijn matten op
rollen.
Wel een bewijs dat ook in klas
sieke standen dank zij juiste „or-
chestratie" nog wel „muziek" zit.
tf
Ongeveer 3000 Engelse militairen, van wie sommigen sinds 1944 onafge
broken i/i Griekenland dienst hebben gedaan, gaan dit land verlaten. Een
groep soldaten, die per lichter naar Cyprus wordt vervoerd, wuift Grieken,
land vaarwel toe.
„Tabinta" wordt vandaag
ontscheept.
Het troepenschip „Tabinta" wordt
in de loop van vandaag met repatri
ërende troepen uit Indonesië in Am
sterdam verwacht. De ontscheping be
gint, onvoorziene omstandigheden
voorbehouden, morgenochtend 9 uur.
Het was een klein inci
dent, een van die blijk
baar onvermijdelijke on
aangenaamheden des da-
gelijksen leven, dat mij
geruime tijd geleden mijn
beklag deed indienen bij
een overigens degelijke
en accurate zaak. De
schuld lag bij een vrou
welijke employé, die door
haar onhandig optreden
mij 'n onplezierige scha
depost had berokkend.
Haar chef gaf mij vol
mondig toe, dat mijn
klacht billijk ivas en be
loofde, dat de betreffende
jongedame hierover on
derhouden zou worden.
„Het is niet de eerste
keer", vertelde hij, „dat
zij ons zoiets levert. Zij
is zo links en weet zich
zo weinig te bewegen, dat
wij ieder ogenblik ons
hart vasthouden voor
nieuwe blunders". „Maar
waarom houdt u haar dan
in dienstvroeg ik ver
wonderd. De chef in
kwestie kende ik per
soonlijk als een niet di
rect zachtzinnig en lank
moedig heerschap.
„Ik begrijp dat u dat
vraagt", antwoordde hij.
,Jeder ander zouden wij
om die reden ook allang
ontslagen hebben. Maar
weet u en hij glim
lachte zij is zo aan
doenlijk ijverig. Er is
haar nooit iets te veel
Zij staat niet met één
arm in haar mantel bij
de eerste slag van zessen.
Zij doet altijd iets meer
dan waartoe zij ver
plicht is. Weet u, dat kind
heeft hart voor de zaak
en die onhandigheden
(al krijgt zij er geduchte
reprimandes voor) nemen
wij dan maar op de koop
toe."
Ik was op slag ontwa
pend, en zag het linkse,
stoetelige ding plotseling
met andere ogen. Dus zij
waren er toch nog, die
toegewijde werkers, die
niet op vijf minuten extra
zien.
Ik begon langzamerhand
te geloven, dat zij in de
laatste oorlog uitgestor
ven waren. Wie komt er
tegenwoordig nog wel
eens eentje tegen? Zo'n
rustige, bedrijvige werk
vrouw die haar hoofd om
het hoekje van de deur
steekt, een kwartier over
tijd, waarvan de Bijbel
zegt dat „de liefde van
velen zal verkillen". En
wanneer de liefde verkilt,
de liefde in de wijdste
zin van het woord: de
toewijding, trouw, zelf
verloochening dan ziet
het er in de wereld be
denkelijk uit. Zegt het
Engelse spreekwoord niet
terecht, hoe schertsend
ook: dat de liefde de we
reld doet draaien?
Inderdaad. Wij kijken,
haar tijd, en zegt: „Goei- met onze domme kort-
enavond mevrouw, ik zichtige ogen, maar al te
heb de deuren in de gang graag en te gemakkelijk
ook maar even meegeno- naar de opzichtige bui-
men, ik had nog net zo'n tfnkant. Naar de mensen
lekker soppie bij de met de klinkende namen,
hand". De kleine harte- de hoge posities, de la-
lijke verpleegster, die vijf kens-uitdelers en de be-
minuten nadat haar dag- disselaars. Z ij laten de
dienst is afgelopen nog wereld draaien, zij heb-
eyen bij een dorstige pa- \>en het voor het zeggen
tiënte binnenwipt: ,Jk en doen het ook, pas
heb nog maar even een 0p. zij zettenhun hand
peer en wat druiven tekening en vegen daar
voor u op een schoteltje
klaargezet, dan hoeft u
er de nachtzuster niet om
te vragen".
Het zijn van die schijn
bare kleinigheden, een
terloopse vriendelijkheid,
mee hele landstreken van
de kaart.
Zij verklaren oorlog
en sluiten vrede, zij be
slissen over het lot van
ons, kleine mensen met
een paar regels typewerk een onnozelijke dagtaak,
een afgewerkte naad, een Ach kom zij zijn vaak
opgeschud kussen. Maar niets dan symbolen. Wij
zij maken een dagtaak, verkijken ons altijd weer
een stuk betaalde arbeid op hun gewichtigheid. De
tot een staaltje van le- wereld draait ook rustig
venskunst. Hart voor de door zonder hen. Maar 't
zaak: daarin schuilt het *Vn die stille werkers, die
geheim van iemands per- trouwe zwoegers, die
soonlijke waarde. Ook in mensen van: give me
dat opzicht lijkt het er Itve minutes more, ik
angstaanjagend veel op oen nog niet klaar met
dat wié beland zijn in die karweitje die on-
ze oude, logge aarde al
tijd maar weer aan het
wentelen houden. Die
vijf minuten langer, dat
onbetaalde extraatje, dat
vanzelfsprekende kleine
plichtsbesef doet, dui
zendvoudig vergroot, de
schaal van het goede tel
kens weer doorslaan. En
hun invloed is veel gro
ter en strekt veel verder
dan wij in onze kortzich
tigheid vermoeden. Al
die toegewijde werkers,
vaak op de laagste en
eenvoudigste plaatsen,
bouwen in stilte als de
koraaldieren elke dag
weer aan het hechte fun
dament van onbetaalde
onbaatzuchtigheid, waar
op in de loop der eeuioen
menige branding is te
pletter geslagen.
Waar waren wij thans
zonder de belangloze
ijver, de onbetaalde „five
minutes more" van Pas
teur, van Semmelweis,
van het echtpaar Curie?
Van al die medici en ver
pleegsters, die de oude
iolhuizen hebben omge
vormd tot humane sana
toria voor zielszieken?
Van al die, vaak gesma
de en verdacht gemaakte
strijders voor betere so
ciale toestanden? Zodra
de impuls van die „five
minutes more", óók als
de klok van ophouden
geslagen heeft, uit de sa
menleving verdwijnt, zijn
toy teruggekeerd tot de
jungle, waarin ieder al
leen voor zichzelf leeft.
En het is zaak om by al
le maatschappelijke ver
beteringen voor de ar
beidende mens hoe
nuttig en noodzakelijk op
zichzelf toe te zien,
dat niet de bereidheid om
méér te doen dan het bij
if spraak verplichte wordt
onmogelijk gemaakt.
SASKIA.
e^s
Het Wereldgebeuren
„Niet alleen Uw krant maar zowat
alle Nederlandse bladen staan gere
geld vol met mededelingen over wa
penleveranties, sterkte van legers en
wat een of andere generaal of diplo
maat weer eens heeft gezegd over het
dreigende oorlogsgevaar. Denkt U, dat
de gewone man en vrouw en dat is
90% van het volk beter slapen als
zij maar veel over oorlogsgedoe le
zen?
Laat de pers eens wat minder over
oorlog en meer over de vredespogin
gen, die worden ondernomen, schrij
ven. Ik vind een generaal een pracht
vent. niet als hij over een oorlogs
kaart. maar als hij over een krant
staat gebogen, waarin hy leest, dat de
wereld hem niet meer nodig heeft om
tot een oplossing van de problemen te
komen".
Bovenstaand ingezonden stuk ver
scheen eükele dagen geleden in een
der bladen en afgezien van de naïeve
1 slotopmerking valt voor de inhoud wat
te zeggen. Inderdaad gaat er geen
dag voorbij of er verschijnen berich
ten over militaire voorbereidingen,
nieuwe defensieplannen of speculaties
over een derde wereldoorlog met
steevast het woord „onverhoopt" er
voor. Dat is uiteraard niet de schuld
van boze redacties, die de lezers be
slist op dergelijk nieuws menen te
moeten vergasten. De zaken, die de
militairen en de politici aan de orde
brengen zijn voor iedere burger van
levensbelang en het zou struisvogel
politiek zijn dat oorlogsgedoe gemaks
halve buiten de kolommen te houden
om de „gewone man" zijn nachtrust
niet te bederven.
Een andere vraag is of de generaals
tegenwoordig niet te veel praten en of
aan hun woorden niet te veel aan
dacht wordt geschonken. Een militair
als Montgomery, die graag als Chris
tian Soldier, als verdediger van de
beschaving poseert, veroorlooft zich
herhaalde malen uitingen, die in zijn
mond niet passen. Generaal Bradley
hangt stellingen aan de grote klok,
die beter binnenskamers kunnen blij
ven en de rivaliteit tlssen Ameri
kaanse admiraals en luchtrnachtlei-
ders werd via allerlei flapuitverkla
ringen grotendeels in de pers uitge
vochten.
Deze week is er een drukke mili
taire bespreking. Morgen komen de mi
nisters van Defensie van de Atlanti
sche landen in Parijs bijeen, waar de
chefs van de generale staven dan in
middels ver genoeg gevorderd zijn om
hun strategische plannen in te die
nen. Volgens de berichten van de
grote persbureaux is daarbij een van
de kernvragen of de verdedigingslinie
langs de Rijn of langs de Elbe zal
worden ontworpen. In dat verband
zijn van onnaspeurlijke bronnen ge
ruchten opgedoken over een moge
lijke herbewapening van Duitsland.
Deze geruchten zijn zeer ernstig ge
nomen, want zowel Schuman, John
son, Bradley, Mayhew en nog andere
ministers en militairen hebben ge
meend in krasse bewoordingen deze
geruchten te moeten loochenstraffen.
Geen sprake van een nieuw Duits
leger, was het algemene thema. Blijk
baar moest groot alarm in de pubhe-
de opinie snel voorkomen worden.
De tegenspraken zijn afdoende en
voor geen tweeërlei uitleg vatbaar.
Niettemin blijft de kwestie van be
lang, omdat er zeer zeker in de Ver.
Staten bepaalde groepen zijn, die
Duitsland wel zouden willen herbewa
penen, dezelfde die ook Franco graag
in 't Atlantisch Pact zien opgenomen.
Minister Spaak heeft Maandag tij
dens een rede te Londen niet ten on
rechte geconstateerd, dat Duitsland
weer begint op te komen. En hij
vreesde, dat West-Europa op den duur
weer door Duitsland gedomineerd zou
worden, indien niet Engeland voor
een krachtig tegenwicht zou zorgen.
Natuurlijk is dit een vrees op lange
termijn. Maar het geeft toch te den
ken, dat alweer een discussie over de
herbewapening van Duitsland aan de
orde is, ook al overtreft het aantal
besliste tegenstanders voorlopig ver
dat der voorstanders, voor wie er
blijkbaar ter wereld maar één gevaar
lijke staat is: de Sowjet-Unie.
