Montgomery met een koffer vol
problemen naar Amerika
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
REORGANISATIE VAN DE
SCHOUWSE WATERLEIDING
Zeeuwse Almanak
VEEL MEER KANSEN BUITEN
DAN IN HET VADERLAND
DONDERDAG 24 NOVEMBER 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
Beria-bom maakt herziening van
Westerse defensie nodig
Krachtige centrale leiding ontbreekt.
(Van onze diplomatieke medewerker).
Hoezeer Washington zich sinds Wereldoorlog nr. n ontwikkeld heeft tcft
een politiek centrum van de allereerste rang, moge blaken uit het groeien
de aantal buitenlandse bezoekers van hoge positie, waarin de Amerikaanse
hoofdstad zich verheugen'mag. Nauwelijks een maand geleden maakte
Azlë's machtigste nlet-communistische staatsman, de premier van India,
Pandit Nehroe, z\jn opwachting In het Witte Huis. Vorige week ontving
president Truman de jonge sjah van Perzië, wiens land, rijk aan olie en
van groot strategisch belang, opnieuw tot gevaarlek object in de strijd tus
sen Oost en West dreigt te worden. En zojuist heeft één van de interes,
santste en byna zeker één van de belangrijkste bezoekers voet op Ameri
kaanse bodem gezet: viscout Montgomery of Alamein. Naar officieel ver.
ldaard wordt, is hij naar Amerika gegaan om daar de „English.Speaking
Union" toe te spreken, maar het is geen geheim, dat zijn bezoek in werke
lijkheid een heel wat ernstiger doel heeft namelijk aan de autoriteiten
in Washington de problemen, waartegenover hy zich als hoofd van het
Wcsteuropese defensie-systeem geplaatst ziet, voor te leggen.
Het zijn problemen, waarmede de
Amerikanen zich aandachtig bezig
zouden moeten houden, maar zij doen
het klaarblijkelijk niet. De „hearings'
enquête zouden wij zeggen on
langs door de commissie voor de
strijdkrachten van het Huis van Af
gevaardigden gehouden hebben dui
delijk gedemonstreerd, dat de Ameri
kanen nog vér verwijderd zijn van 'n
waarlijk strategische coördinatie van
hun eigen weermachtsonderdelen.
Lord Montgomery heeft tot taak, de
militaire inspanning van een half do
zijn souvereine staten, die ieder voor
aai evenals Amerika (zij het ook in
minder hevige mate) te kampen heb
ben met naijver tussen leger, vloot
en luchtmacht te coördineren. Hij
heeft dit tot nu toe moeten doen met
weinig meer dan niets op het gebied
van effectieve militaire organisatie
en in de schaduw van de onzekerheid
ten aanzien van de bedoelingen van
Amerika waarvan het gehele Euro
pese verdedigingssysteem afhankelijk
ia, maar dat tot dusver slechts bereid
is geweest, de rol van „waarnemer"
in dit systeem te aanvaarden. En hij
moet dit alles uitvoeren in de wel
erg nevelachtige functie van een
eenvoudige „voorzitter" van een „co
mité van opperbevelhebbers" 'n man,
die op zichzelf 'n contradictio in ter
minis is.
klein Amerikaans leger in Europa, op
te weinig Amer. militaire hulp aan
Europa, op een te geringe Ameri
kaanse bijdrage aan de gemeenschap
pelijke tactische luchtmacht en op
een Amerikaans potentieel, dat wel
iswaar enorm groot, maar niet op
voldoende snelle wijze te mobiliseren
is, met het geheel onder een ingewik
keld commando-systeem, dat door in
nerlijke verdeeldheid wellicht, niet
tot krachtige, doelbewuste besluiten
in staat zal blijken te zijn, behoeft
met spoed een voorziening over de
gehele linie.
Dat zyn epige van de problemen,
die maarchalk Lord Montgomery mee
naar Amerika genomen heeft. Indien
hij erin slaagt de aandacht van de
Amerikanen op deze vraagstukken te
vestigen, zal zijn1 bezoek aan de Ver.
Staten wellicht het meest waardevol
le zjjn, dat ooit aan dat land gebracht
werd.
TWEE ERNSTIGE PROBLEMEN
Twee problemen houden de maar
schalk in het bijzonder bezig. Het
eerste is zijn meningsverschil met de
Fransen, verpersoonlijkt in de com
mandant van de Westeuropese land
strijdkrachten, generaal De Lattre
de Tassigny. Het tweede houdt ver
band met zijn overtuiging, dat meer
Amerikaanse strijdkrachten in Euro
pa moeten worden gelegerd ter ver
steviging van de huidige, gevaarlijk
zwakke defensie. Dat beide vraag
stukken niet slechts voor lord Mont-
fomery, maar ook voor de Verenigde
taten dodelijk ernstig zijn, kan moei
lijk worden ontkend. t
Het eerste is misschien tot op ze
kere hoogte toe te schrijven aan een
persoonlijke botsing, die verholpen
kan worden door één van de acteurs
of beiden van het toneel te verwijde
ren; helaas echter schijnt het tevens
een afspiegeling te zijn van hetzelfde
onvermogen om tot een gemeenschap,
pelijk strategisch doel te komen, dat
in Amerika heeft geleid tot de hoog
lopende ruzies tussen luchtmacht- en
marine-autoriteiten en dat misschien
marine-autoriteiten en dat mis
schien, onder welke groep comman
danten ook een ramp tot gevolg zou
hebben, indien de defensie-structuur
ooit in een oorlog zou worden be
proefd.
BOM VERANDERDE
TOESTAND
Op nog veel groter moeilijkheden
wijst het verlangen naar meer Ame
rikaanse troepen in Europa. Sinds het
einde van de oorlog heeft het Ame
rikaanse volk zich eigenlijk nooit ern
stig op zijn militaire problemen be.
zonnen. Militairen, volksvertegen
woordigers en het grote publiek zijn
in geljjlce mate raaar al te bereid ge.
weest om op het monopolie van de
atoombom te vertrouwen en toonden
slechts matige belangstelling voor de
even moeilijke als kostbare taak, een
behoorlijke defensie op te bouwen
langs de grenzen, die de Westelijke
wereld om eigen levensbehoud verde
digen moet.
Nu het monopolie tot het verleden
schijnt te behoren en een eventuele
atomische campagne tegen de Sow-
jet-Unie waarschijnlijk onmiddellijk
beantwoord kan worden met een ato
mische vernietiging van Londen, Pa
rijs, Rome en Wenen, is het probleem
in een geheel ander licht komen te
staan. Indien het Westen ten slotte
toch niet geheel op de Amerikaanse
atoombom kan rekenen, dient de
moeite, welke men zich ten aanzien
van andere mogelijkheden van defen
sie getroosten moet, aanzienlijk ver
groot te worden. Een defensiestruc-
Heijermans-herdenkingen
in Amsterdam.
Op twee plaatsen is in Amsterdam
Herman Heijermans herdacht. Voor
de voorstelling van „Op Hoop van
Zegen" door het Ned. Volkstoneel in
de Doelenzaal, herdacht Ben-Groene-
veld de grote Nederlandse toneel
schrijver. In de pauze werd aan mevr.
A. HeijermansJurgens het door Jel-
le Troelstra getekende portret van
Heijermans aangeboden, dat een
plaats zal krijgen in de Doelenzaal.
In de Stadsschouwburg schetste
oud-wethouder Ed. Polak, de figuur
van Heijermans tegen de achtergrond
van de tijd waarin hij leefde. Namens
het P.E'.N.-centrum voor Nederland
wijdde mevrouw Top Naeff enige
woorden aan de overledene als kun
stenaar. Maurits Dekker voerde na
mens de Ver. voor letterkundigen en
de heer H. J. van Wielink voor de
NATU het woord. Aan de jongste
dochter, mevr. Marjolijn Dromelet—
Heijermans, verzocht wethouder A. de
Roos tenslotte het door de beeldhouw
ster mej. G. Rueter vervaardigde
borstbeeld te onthullen.
In Soerakarta worden
228 Chinezen vermist.
De vice-voorzitter van de Chinese
vereniging, Tsjoeng Hwa Tsjoeng Hwi,
heeft te Solo medegedeeld, dat in het
gewest Soerakarta in totaal 228 Chi-
grooi te women, aen aeiensieauue-
tuur, welke gebaseerd is op een te 1 nezen vermist worden.
Initiatiefvoorstel van Dreischor
In de jongste gemeenteraadzitting van Dreischor is een belangrijk ini.
tiatief voorstel van B. en W. dezer gemeente aangenomen, dat een reor
ganisatie be oogt van het beheer der waterleiding op Schouwen en Dui-
veiand. Destyds is voor het beheer van deze waterleiding de vorm geko.
zen van een naamloze vennootschap, waarin uitsluitend kon worden
deelgenomen door de 18 gemeenten op Schouwen en Dulveland.
20.000
Renesse kwam dezer dagen voor de
dag met cijfers over het vreemdelin
genverkeer en die mochten gezien
worden: bijna 43.500 overnachtingen
van Nederlandse bezoekers en 797
overnachtingen van buitenlanders!
Dat brengt een behoorlijke duit in de
ze Schouwense badplaats.
Maar Renesse meldde nog meer. Aan
het strand werden maar eventjes
20.000 prentbriefkaarten verkocht! Of
dat even een reclame voor een bad
plaats is!
Persoonlijk heb ik een gruwelijke
hekel aan het schrijven van ansichten.
Je vergeet altijd wel een paar van je
goede vrienden en kennissen en je
kunt er beter helemaal geen verstu
ren, dan later de opmerking krijgen,
dat de vergeetachtigheid je weer par
ten heeft gespeeld. Omgekeerd zijn
ansichten van rondtoerende vrienden
natuurlijk altijd zeer welkom. Omdat
ze niet zelden herinneringen wakker
roepen aan vroegere mooie eigen va-
cantiedagen of. de aandacht ves
tigen op mooie plekken, waar je zelf
nog niet geweest bent.
En dat laatste is eigenlijk het be
langrijkste!
Als alléén al aan het strand van Re
nesse twintig duizend prentbriefkaar
ten worden verkocht, ongerekend dus
de kaarten, die in de winkels of in de
hotels en café's verkocht zijn, dan be
wijst dat, van hoeveel betekenis het
voor een plaats is, goede prentbrief
kaarten te laten drukken. Ik weet niet,
hoe het met de kwaliteit daarvan in
Renesse gesteld is, wel weet ik, hoe
het er elders maar al te vaak mee
staat. Slechte kaarten zijn een
averechtse reclame.
Misschien is het iets voor de V.V.V.
besturen om ook aan deze kant van 't
toerisme eens extra aandacht te be
steden.
De raad van Dreischor nu acht de
N.V.-vorm, die zoals kort geleden in
de raad van beheer der N.V. werd
medegedeeld een „toevallig" gekozen I
vorm is, bezwaarlijk uit het oogpunt
van democratisch beheer.
Immers een N.V. kan zich onttrek
ken aan publieke controle, zij behoeft
geen begroting op te maken, van de
deelnemende gemeenten kan niet ge-
eist worden, dat ze in het verlies
deelnemen naar verhouding van hun
inwonertal enz.
Daarom is de raad van Dreischor
geporteerd voor een andere bedrijfs
vorm en de vorm van een „gemeen
schappelijke regeling" overeenkom
stig de art. 129 e v. van de gemeente
wet, bij welke vorm de bedrijfsorga
nisatie een publiekrechtelyk karakter
krijgt.
In het particuliere bedrijfsleven
geeft men de N.V.-vorm vaak de
voorkeur, omdat zij een beperking
van risico biedt en de aansprakelijk
heid van de deelnemers beperkt.
Voor de deelnemende gemeenten in
de N.V. Waterleiding geldt in wezen
die beperking niet, want zij plegen
zich voor de schulden garant te stel
len.
PUBLIEKE CONTRöLE
De mindere publieke controle bij
een N.V. wordt als een bezwaar ge
voeld, waarom aan de publiekrechte
lijke vorm de voorkeur moet worden
gegeven. De invloed van de burgerij
is by een gemeenschappelijke rege
ling, wanneer althans de begroting
door de raden van de aangesloten ge
meenten moet worden goedgekeurd,
ongetwijfeld groter dan bij een naam
loze vennootschap.
Bovendien zjjn de besluiten van het
lichaam aan de goedkeuring van Ge
deputeerde Staten onderworpen, die
bij de hantering van het goedkeu-
ringsrecht als toezichthoudend or
gaan hun invloed kunnen aanwenden,
ter betere waarborging van een goe
de explotatie.
Enkele andere voordelen van de
publiekrechtelijke vorm zijn:
le. dat de leden van het bestuur
verantwoording verschuldigd zijn
aan de gemeentebesturen;
2e. dat door de indiening van de
begroting, die aan de goedkeuring
van de gemeenteraden wordt on
derworpen, het te voeren beleid
tevoren in een openbare behande
ling kan worden beoordeeld en be
paald en niet, zoals thans ge
schiedt slechts achteraf wordt
goedgekeurd door de vaststelling
van de balans en verlies- en winst
rekening;
3o. dat het eventueel explotatie-
verlies wordt gedragen door de
gemeenten naar rato van het aan
tal inwoners op 1 Januari van het
exploitatiejaar en niet zoals thans
volgens het aantal aandelen per
gemeente, waardoor de ene ge
meente enige honderden guldens
te veel of te weinig betaalt dan de
andere. Voor Dreischor maakte
dit in 1947 een nadelig verschil
van ruim 300,uit;
4e. dat door de vorming van een
algemeen bestuur alle 18 gemeen
ten daarin vertegenwoordigd zijn.
5e. dat de rechtszekerheid van de
ambtenaren van het bedrijf gro
ter is dan bij een N.V.
Zodra de meerderheid van de 18 ge
meenteraden op Schouwen en Duive-
land vertegenwoordigende meer dan
2/3 van het geplaatste maatschappe
lijk kapitaal, zich verenigd hebben
met het voorstel van Dreischor wil
men de N.V. Waterleiding-Maatschap
pij „Schouwen-Duiveiand" te Zierik-
zee verzoeken, overeenkomstig arti
kel 28 van de statuten, een vergade
ring van aandeelhouders te beleggen,
waarin wordt voorgesteld de naamlo
ze vennootschap op te heffen en, bij
aanneming van dit voorstel, met in
gang van de datum dier opheffing,
een gemeenschappelijke regeling aan
te gaan, aan het orgaan waarvan alle
bezittingen en schulden, alsmede de
ambtenaren der opgeheven N.V. over
gaan.
Een ontwerp van de tekst voor deze
gemeenschappelijke regeling, alsmede
eventueel verdere voorstellen die voor
deze vormverandering nodig zijn zul
len dan door B. en W. van Dreischor
bij de raad worden in gediend.
Een fraaie luchtfoto van Vlissingens Buitenhaven van Aero-Hoiland. Op de voorgrond ziet men het Kantoor
schip van de S.H.V., in het midden de bunkermachine „Parata" en op de achtergrond het sluizen-comple*. bet
station en de ponton van de Prov. Stoombootdiensten met een van de Moerdijkponten.
De Tienmillioenste zoekt zijn weg (I
EEN LASTIG PROBLEEM.
(Van onze Haagse redacteur).
De tienmillioenste Nederlander is er dan. Wij hebben zijn in
raadselen gehulde verschijning want het is nu eenmaal niet uit
te maken wie het is en waar hij (zij?) gezocht moet worden
gevierd met enige artikelen in de krant en een vermelding door
de radio, maar onmiddellijk daarop hebben wij ons afgevraagd
hoe dit knaapje (aangenomen, dat het een jonggeboren zoon is)
straks voor zich en zijn te stichten gezin de kost moet verdienen.
Nederland, het Nederland in Europa, is te klein voor tien mil-
lioen inwoners; het was'al te klein voor negen en voor acht
Wij zijn al geruime tijd over het verzadigingspunt heen. Geluk
kig waren er uitwijkmogelijkheden. Zijn die er nog? Zullen die
blijven? Laten wij die vragen onder ogen zien.
Wil de jongeman persé in Ne
derland blijven, dan doet hij goed
het zich- uit het hoofd te zetten ooit
boer te worden. De landbouw kan
geen mensen meer opnemen. Ver
reweg de meeste kansen binnens
lands liggen in de industrie; het
aantal fabrieken zal nog sterk
groeien. Handel, scheepvaart en
luchtvaart in veel mindere mate.
Er liggen echter ook kansen voor
hem buiten de enge grenzen van
het vaderland. In de eerste plaats
is er een federaal Europa in de
maak. Komt daar iets van terecht,
dan kan de tienmillioenste zich, als
hij meerderjarig zal zyn geworden,
zonder bezwaar in een ander West-
Europees land vestigen als hem dat
betere kansen biedt. In dat geval
zou Frankrijk met zijn ontvolkte
platteland hem een bestaan kunnen
geven en misschien het uiterst dun
bevolkte Zweden
Wil hij het verder weg zoeken,
dan heeft hij de keus tussen Neder-
land-over-zee Indonesië en een
vreemd land. Tot de gewesten over
zee behoren Curagao, Suriname en
Irianië (N. Guinea). Het olie-eiland
in de Caraïbische Zee is een on
vruchtbare zandhoop, waarop mil-
lioenen dollars worden verdiend
dank zij de olie uit Venezuela. Een
wankele basis voor de welvaart.
Suriname en Irianië zijn uitge
strekte en dunbevolkte gebieden,
waar als de zaak goed wordt
aangepakt op de lange duur nog
millioenen zich een bestaan kun
nen scheppen. Indonesië heeft of
ficieel herhaaldelijk verklaard, dat
het behoefte heeft aan veel Neder
landers. Hoe de toestand zich zal
ontwikkelen is op dit ogenblik
moeilijk te overzien.
En tenslotte lokken vreemde
landen. Canada wel in de eerste
plaats. Verder de Verenigde Sta
ten, Australië, Nieuw-Zeeland en
sommige Zuid-Amerikaanse staten
Maar zij, die zich derwaarts bege
ven, moeten alle onzichtbare dra
den rrtet liét geboorteland resoluut
doorsnijden om op te gaan in de
omringende bevolking.
Wij hebben ons voorgenomen op
al deze mogelijkheden in een korte
reeks artikelen nader in te gaan.
KERKNIEUWS.
Van 4 tot 11 December a.s. zal in Bang
kok een conferentie gehouden worden van
vooraanstaande Christenen uit 16 landen.
Er zal gesproken worden over de taak.
die de christelijke kerk heeft In de Oos
terse landen, waar zich op het ogenblik
zulke ingrijpende veranderingen voltrek
ken. Het betreft hier voornamelijk Birma.
China en Indonesië, die in het middel
punt van de belangstelling zullen staan.
De vertegenwoordigers van de Jonge
Kerken in die landen zullen de meerder
heid van de deelnemers der conferentie
uitmaken. India en Pakistan zenden te
zamen zes afgevaardigden. Indonesië, Ja
pan. Korea en de Philippijnen ieder zes,
Birma en Siam vier. Noord Borneo, Indo-
China en Okinawa ieder één afgevaardig
de. Uit Indonesië zal aanwezig zijn ds.
Rompas, de secretaris van de Oecumeni
sche Jeugdraad van Indonesië. De We
reldraad van Kerken wordt vertegen
woordigd door dr. W. A. Visser 't Hooft,
de Internationale Zendingsraad door dr.
John Mackay. Bekende personen, zoals
prof. Devandandan en dr. Francis Wei
zullen referaten houden. De vragen, die
in het bijzonder besproken zullen moe
ten worden zijn het garanderen van de
godsdienstvrijheid in landen, waar soci
ale hervormingen plaats grijpen, het
brengen van de christelijke boodschap in
die landen en de houding, die men heeft
aan te nemen ten opzichte van het com
munisme.
Het Wereldgebeuren
Nalatenschap
verdeeld
Na ©en weinig verkwikkelijke voor
geschiedenis heeft dan eindelijk deze
week de algemene vergadering van
de Ver. Naties een beslissing kunnen
nemen over het lot van de voormali
ge Italiaanse koloniën.
En wel met de grootst mogelijke
meerderheid indien het tegenstemmen
van de Sowjet-groep als de onvermy-
delijke weerslag van het voorstem
men der Westerse groep wordt be
schouwd.
Meer dan twee jaar heeft de poli
tieke commissie gedokterd aan een
resolutie, die het zover zou kunnen
brengen en legio is het aantal voor
stellen, dat werd ingediend.
Vorig jaar nog bleken de meningen
zozeer verdeeld, dat de zaak tot na
der order aangehouden moest worden.
Het opmerkelijk feit deed zich daar
bij voor, dat de grote mogendheden
het ene ogenblik een bepaalde oplos
sing bepleitten als de enig juiste om
die een paar maanden later om
duistere redenen weer geheel te la
ten vallen. Dat heeft niet ten on
rechte de indruk gewekt, dat diplo
matieke manoeuvres achter de scher
men en onderlinge afspraken een be
langrijke rol hebben gespeeld.
De Sowjet-Unie begon met een aan
deel voor zich op te eisen in het be
heer over Tripolis en Eritrea, een eis,
die door de straffe tegenkanting van
de Westerse landen geen schijn van
kans maakte.
Vervolgens stelde Moskou een V.N.
beheerscnap voor over alle koloniën
en het eindigde met de onmiddellijke
34. Maar voordat iemand er op verdacht was,
had Jimmy de bal met een tik uit Billie's handen
geslagen en het ding een zo'n formidabele trap
gegeven dat de bal als een vuurpijl loodrecht de
lucht inschoot. Hoeraa, schreeuwde Billie, terwijl
hij de bal in extase nakeek. Volgens de wet der
Zwaartekracht kwam de bal natuurlijk weer terug
en toen gaf Jimmy 'm er nog eentje! Hij nam hém
ineens op z'n slof. De bal floot gewoon langs de
oren van de kapitein-
en volledige onafhankelijkheid van
deze gebieden te vragen.
De Ver. Staten daarentegen be-
foimen met een voorstel om de V.N.
et beheerschap te geven over de ko
loniën. Tegen de tijd dat ook de Rus
sen voor deze oplossing pleitten wa
ren zij inmiddels van houding veran
derd en stemden zij tegen.
De Britten trachtten het vorig
jaar op een accoordje te gooien met
Italië het befaamde Bevin-Sforza
plan maar de doorzichtige opzet
stuitte in de algemene vergadering
af op de oppositie van de Arabische
Staten. Later ging Bevin zyn eigen
gang in Cyrenaica.
Uiteindelijk dan is aldus besloten:
Libye wordt onafhankelyk tegen
1952 en blijft tot zolang onder Brits
toezicht, Somaliland wordt onafhan
kelyk tegen 1960 en zal in de komen
de tien jaar onder beheer van Italië
komen. Ten aanzien van Eritrea is
de beslissing uitgesteld. Eerst zal een
V.N.-commissie van onderzoek zich
ter plaatse een beeld van de toestand
vormen en daarop een aanbeveling
indienen. Voor de Negus van Abessi-
nië, die een begerig oog op Eritrea
had geworpen is dat een teleurstel
ling. want veel kans dat de commis
sie ten gunste van zijn eisen zal ad
viseren is er niet.
Het merkwaardige is dat een ande
re commissie, één die in '47 door de
vier grote mogendheden op onderzoek
was uitgezonden naar de Italiaanse
koloniën, een stemmig rapporteerde,
dat geen der gebieden al rijp was
voor zelfbestuur en onafhankelijkheid.
Dat rapport is nu met dank aan de
onderzoekers voor hun diensten ter
zijde gelegd. Libye krijgt binnen twee
jaar onafhankelijkheid niet alleen,
maar de aangenomen resolutie legt
ook de nadruk op de eenheid van het
gebied. Op het ogenblik is Libye ver
deeld in Cyrenaica en Tripolitanië
onder Brits beheer en in het Zuiden
Ferzan onder Frans beheer sinds het
vrije Franse leger het in 1944 bezette.
De drie gebieden zijn tot dusver af
zonderlijk bestuurd.
In de Cyrenaica zwaaien de Senus-
si de scepter met als leider Emir El
Idris, een vriendje van Bevin, dat
kortgeleden een bezoek aan Londen
heeft gebracht.
In Tripolitanië hebben de Senussi,
de stamhoofden, veel minder invloed
en in Fezzan weer minder. Een losse
federatie tussen de drie delen zal
waarschijnlijk het enig bereikbare
zijn. Italië tenslotte, dat deze week
zyn imperialistische nalatenschap zag
verdelen, krijgt een troostprijs. De
Italianen mogen hun braakliggende
koloniale energie en ervaring investe
ren in Somaliland onder toezicht van
de V.N. en op voorwaarde, dat de
inheemse nationalisten binnen 10 jaar
worden opgevoed tot zelfbestuur. In
die tussentyd kan Italië zich daar
economisch een sterke positie opbou
wen.
In elk geval hebben de Ver. Naties
thans voldaan aan de opdracht van
de Grote Vier een uitweg te zoeken
voor het probleem der Italiaanse ko
loniën. dat in de vredesverdragen een
blanco alinea bleef.
