Plouvier heeft DE warme pantoffels
VAGEVUUR DER SCHOONHEID
K A P PI E verliest de koers
Kappie en de Meet treden op voor de jeugd
Om KRUISW00RDPUZZLE
DE ZWARTE
ORCHIDEE
DE BRAND TE GROEDE EN
DE TELEFOON
4
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 12 NOVEMBER 1949
Een rondwandeling over de tentoonstelling der
Experimentallsten hl Amsterdam.
(Van onze Amsterdamse redacteur)
Niets is riskanter dan te schryven over abstracte kunst In het algemeen
en over de groep Experimentallsten", die thans exposeert in het Stedeiyk
Museum te Amsterdam, in het byzonder. Want zegt men: ik vond het mooi,
indrukwekkend, pakkend, meeslepend, origineel, geniaal en van een moor
dende actualiteit, dan wordt men met wiskundige zekerheid ingedeeld by
de categorie snobs, die maar alleen doen alsof ze 't mooi, indrukwek.
kend, pakkend, enz. enz. vinden. Zegt men daarentegen: ik vind 't dwaas,
grotesk, idioot, gezocht, fanatiek, leugenachtig, verbysterend brutaal en
anti-artistiek, dan wordt men met even wiskundige beslistheid gerekend
tot de verfoeliykste en meest perfide reactionnaire bende.
Ge zult het my dan ook niet ten kwade dulden, dat ik ditmaal slechts
een zo objectief mogeiyke weergave geef van enkele feiteiykheden, die
de moeite waard zyn voor het dankbare nageslacht bewaard te biyven.
De groep Experimentalisten, Neder
landse en buitenlandse, heeft kans ge
zien 't Museum en de pers in rep en
roer te brengen, door vorige week Za
terdagavond op een „literaire avond"
het artistieke peil op te voeren tot een
handgemeen. Er vielen, ter bevorde
ring der Cultuur, rake klappen, het
geen overigens een gezond kunst
leven slechts ten goede kan komen. Er
is al saaiheid, verveling en dufheid
genoeg in de picturale en literaire va
derlandse alkoven, bedsteden en kabi
netten. Ik vond deze start der experi-
mentale avant-garde dan ook dermate
stimulerend, dat ik een kort bezoek
aan het Stedelijk Museum niet wilde
nalaten en ik moet U zeggen: dat be
zoek was meer, aanzienlijk meer,
waard dan de zes dubbeltjes verplich
te entree.
Er werd in dat uur niet gevochten.
Er vielen geen klappen, en er werden
geen bezoekers uitgeworpen. Enkele
Experimentalisten hielden zich in de
expositieruimte op. Hun experimente
le instelling was zichtbaar aan dassen,
die op uranium-exploisies geleken;
hun hemden, truien en slipovers wa
ren als knallende bollenvelden van
kleurigheid. Daar waren felle snorren
boven verbeten monden. En daar wa
ren oudtestamentische baarden onder
driest-geprononceerde kinnen.
DE DOEKEN
Rondomme hingen de doeken. En
de dingen, die men voor de goede or
de „doek" noemt. Daar hingen ze, de
mensen met de beestengezichten, de
beesten met de mensengezichten, de
vrouwen met de vier monden, satir-
koppen, bloedige weefsels, hele en ge
deeltelijke lichaamsdelen, zonder ove
rig verband met lichamen. Kille vis
sen en verschroeide huisdieren. Het
was alles indrukwekkend van tomelo
ze wildheid en indrukwekkend van zo
maar voor de vuist weg neergeworpen
verf. Doch dit was slechts een begin.
Er was meer, daar in de koele hoge
zalen van het Stedelijk Museum.
Daar waren totempalen, besmeurd met
bloed van verraderlijke bleekgezich-
ten, die ook eens de euvele moed had
den opgebracht een penseel en teken-
stift in de hand te nemen. Daar wa
ren'ontzaglijke gedrochten en ijzing
wekkende demonen. Daar waren
nachtmerrie-achtige verfpartijen, ul
tra-bizarre tekeningen en satanische
ontploffingen. Beurtelings werd het
mij heet en koud te moede, maar noch
tans was het alles zeer boeiend en
pakkend. Het toonde op tumulteuze
wijze de grondeloze naaktheid onzer
eeuw.
POËZIE
Er was nog meer. Er was ook poë
zie. Schokkende vaerzen tooiden de
muren, soms twee meter lang. Geen
dier vaerzen droeg 't Kaïnsteken van
onbenulligheden als Vondels, Gorters
en Rolanden Holst. „Er is een lyriek,
die wij afschaffen", schuimbekken er
gens de Experimentalisten, maar
naast deze negatieve instelling bieden
zij terstond een positieve. Ik geef U
daarvan enkele interessante speci
mens.
Dat is bijvoorbeeld van de heer
Jan Elburg, het heet „Fragmenten" en
we vonden het in het tijdschrift
„Cobra", dat als tentoonstellingsgids
wordt uitgereikt:
Ik wou nou koud water branden,
want ze hebben het ja nagelaten
ja nagelaten ik wou
nou blauw zijn
oudevrouwsblauw
maar ben gedoodverfd rood
welaan rood Rome brandt
ik wou nou Iwanow heten
een naam van bladaarde
een blauw blad blaar- en biltong
o komaan nu laat haar gaan
welaan rood Rome brandt
Zelfs de meest decadente reaction-
nair zal het met mij eens zijn, dat
hier iets in zit, dat hier nieuwe we
gen worden ingeslagen, dat hier spra
ke is van een onmiskenbare, zij het
nog schuchter-aangrij pende, poëti
sche wedergeboorte.
Beter, kernachtiger, pittiger, direct
aanspx-ekender dunkt ons echter deze
proeve van poëzie, afkomstig uit de
exprimentale dichtader van de heer
Lucebert:
(Ingezonden mededeling).
Op 24 November worden te Batavia
vier leden van de Senaat der Ver. Staten
verwacht, in wier gezelschap zullen me-
dereizen een ambtenaar van het depar
tement van buitenlandse zaken, een kapi
tein der Amerikaanse marine en een re
geringsambtenaar.
Nu is er een hol
Nu is er een kom
waar ga ik men my letter my
Is my Is my My Frys
My Is My
Voelt U ook dat merkwaardige vers-
rhythme dat nauw-ontloken, toch ge
durfde voortvleugelen der fantasie
van de heer Lucebert? En ge zult het
met mij eens zijn, lezer, dat hier aan
salon-rijmelaars als Bloem en Nijhoff,
Aafjes en Vasalis, slechts nog 't
schaamrood op de lyrische kaken past.
XXX
En zo beleefden wij daar onze ure
van bezonkenheid, meditatie en vuur
en het was een goede, een zeer goede
ure. Een ure zonder de vloekwaardige
spinnewebben des geestes, zonder de
ondraaglijke last der vunsheid van
deze tijd, zonder de brallende ballast
en veile voosheid dezer jaren, die ons
tot in de uiterste uithoeken van hart
en hoofd doorprangen.
En ik dwaalde voort, van zaal tot
zaal, van 't ene experimentele labora
torium in 't andere, van slangenkuil
tot slangenkuil, stil genietend, geluk
kig in m'n argeloze alleenheid, door
drenkt van dankbaarheid voor zoveel
nobele schoonheid en zoveel jong op-
rankend vuur.
Mogen velen na mij daar dwalen.
Hetzij alleen, hetzij in burgerlijke
kudden. Dwalend en drentelend in het
nirwana der Nieuwe Kunst.
4. Het was een ruwe
nacht geweest, en de
maat zat boordevol
met zorgen. Dat werd
nog erger, toen hij
voor de barometer
stond, en daar de
stand van af las.
„Ik heb. dat ding
nog nooit zo laag zien
staan!" mompelde hij.
„Er zal een orkaan
komen! Let maar eens
op mijn woorden! En
dat kan. ik trouwens
zonder barometer ook
wel zeggen, want m'n
eksteroog heeft nog
nooit zo gejeukt als
nu. Ik kan m'n laar
zen niet meer aan
m'n voeten velen.
Wat een ellende en
narigheid is er op
komst! Als dat maar
goed afloopt!"
De verstekeling Pi R., die op het laatste mo
ment ongezien op de baggermolen was gespron
gen, lag daar op de bodem, en zijn maag zat in
z'n keel vanwege de zeeziekte, die hem teister
de. Er stond een stormlamp naast hem, die
een luguber licht in de donkere ruimte ver
spreidde. Maar ondanks de zeeziekte, had Pi R.
een plicht te vervullen. Daarom draaide hy aan
de knop, die in de kokarde van zijn hoed ver
borgen zat. „Hier Pi R," zei hij zwakjes. „Q X,
geef Uw berichten! Hier Pi R!"
„Pi R!" riep een schorre stem door de micro
foon, die hij op zijn oren droeg. „Hier Ou X!
Maak het kompas van de „Kraak" onklaar! Ik
herhaal: Maak het kompas van „Kraak" on
klaar! Geen verdere berichten!"
Pi R stond op en wankelde naar het ijzeren
trapje toe. Hij besteeg een paar treden, en
maakte vervolgens het luik boven zijn hoofd
open. Net op dat moment sloeg er een enorme
golf over de baggermolen heen, die door het
luik op Pi R neerkwam.
ANTHONY VAN KAMPEN.
(Ingezonden mededeling)
ontv. 1 fl. TIP.
te Winterswijk
De mening van de directeur van
het telefoondistrict Breda.
De Directeur van het telefoondistrict
Breda geeft ons de volgende toelichting
op het functionneren van de z.g. door
verbinding der telefoon op de avond van
de torenbrand te Groede:
Op de kleinere plaatsen, waar de tele
foon niet geautomatiseerd is. is het tele-
foonverkeer 's nachts gesloten. Men kan
dan in het algemeen niet telefoneren. Aan
een beperkt aantal abonné's kan tegen
betaling van een bepaalde vergoeding een
nachtverbinding ter beschikking worden
gesteld.
De P.T.T.-dienst plaatst dan op het be
trokken kantoor een z.g. doorverbindings
richting, waarop 10 abonné's bij sluiting
van het kantoor worden verbonden. Deze
inrichting heeft één uitweg naar een kan
toor met nachtbediening. (Voor West-
Zeeuwsch-Vlaanderen naar Terneuzen).
Uiteraard kan slechts één abonné te
gelijk over de uitweg telefoneren. Wenst
men een verbinding dan schakelt men
zich door de kruk van de wekinrichting
te draaien automatisch op de lijn en
krijgt een zoemtoon ten bewijze dat mén
verbonden is.
Draait een abonné. terwijl een ander
reeds besla gop de lijn heeft gelegd, dan
hoort deze abonné niets. HU moet zijn
pogingen herhalen tot hij waarneemt, dat
de lijn vrij is.
Indien men op de nachtverbinding na
het draaien van de kruk geen zoemtoon
krijgt, kan dat betekenen:
le. dat de lijn bezet is door een andere
abonné:
dat de inrichting niet goed func.
j tionneert.
Wat was nu in Groede het geval?
Op de bewuste avond was de doorver
binding te Groede te 21 uur ingescha
keld.
Te 21.19 heeft de telefoniste te Terneu
zen een abonné van Groede opgebeld en
met dezen gesproken, om de verbinding
te proberen. Te 21.36 is over de doorver
binding een gesprek gevoerd tussen 2
abonné's te Groede.
De doorverbinding was in orde te 21.19
en te 21.36, Ook de vorige nacht en de
daaropvolgende nacht was de doorver
binding in orde. Was nu de verbinding
op de bewuste avond tussen 21.19 en 21.36
gestoord, of heeft men juist te 21.19 ge
tracht te telefoneren (toen de lijn bezet
was met een proefgesprek) en de pogin
gen tussen 21.19 en 21.36 niet herhaald?
De P.T.T.-ambtenaar ter plaatse heeft
zich op het alarmgeroep dadelijk naar het
kantoor begeven, heeft de doorverbin
dingsrichting buiten dienst gesteld en de
bediening op zich genomen. Vanaf 21.40
konden alle abonné's te Groede telefone
ren als overdag. Deze bediening is met
een onderbreking van 24.00 tot 0.15 voort
gezet tot 3 uur 's morgens en niet be
ëindigd dan nadat de ambtenaar zich bij
de plaatselijke autoriteiten overtuigd had,
dat er geen bezwaren bestonden de door
verbinding toen weer in te schakelen.
De betrokken ambtenaar heeft zich
vanaf 21.40 goed geweerd. Tientallen ge
sprekken heeft hij in samenwerking met
de nachttelefonist te Terneuzen zonder
vertraging afgewikkeld.
De brandweren in de omgeving moesten
gewaarschuwd worden, doch er werden
geen plaatsen en geen telefoonnummers
gevraagd. De P.T.T.-ambtenaar moest dat
zelf in de telefoongidsen opzoeken. Ook
met dit zoeken zijn wel enkele kostbare
minuten verloren gegaan, doch, ik hoop
dat hiervan de P.T.T.-dienst niet de
schuld zal krijgen.
Er zijn gesprekken gevoerd met Bres-
kens, Oostburg, Zuidzande, Cadzand, St.
Jansteen, IJzendijke, Al deze gesprekken
St. Nicolaas-Actie van de P.Z.C.
Voorstellingen in Vlissingen, Goes,
Middelburg, en Zierikzee.
Ook dit jaar organiseert de P.Z.C. weer een Sint-Nicolaas-actie,
en wel een waarbij onze bij de kinderen en niet alleen bij
de kinderen zo populaire „Kappie" een belangrijke rol gaat
spelen!
St. Nicolaas heeft het n.l. met Kappie, de Maat en Signor
Rivaldi op een accoordje gegooid en komt nu met deze zo wel
bekende personen naar Zeeland, om te Middelburg, Vlissingen,
Goes en Zierikzee voor de kinderen voorstellingen te geven,
waarbij ze als hoofdpersonen in een gloednieuw avontuur zul
len optreden.
Deze voorstellingen zullen plaats hebben:
Te Vlissingen op Woensdag 30 November.
Te Goes op Zaterdag 3 December.
Te Middelburg op Woensdag 7 December.
Te Zierikzee op Zaterdag 10 December.
Over voorstellingen te Oostburg zullen zo spoedig mogelijk
nadere mededelingen volgen.
Bij gunstig weer zullen de Sint met zwarte Piet en genoemde
populaire figuren in open rijtuigen een rondrit door de stad
maken.
Geen kind zal deze voorstelling willen missen. Doordat er drie
achtereen gegeven worden, zullen in iedere plaats ongeveer
1600 kinderen er van kunnen profiteren.
Een toegangsbewijs kan men verkrijgen door inlevering van
door de in ons blad adverterende winkeliers bij aankopen tot
een bedrag van minstens 1.te verstrekken bonnen voor het
bedrag van de aankoop. Voor iedere f10.aan bonnen wordt
op nader bekend te maken dagen op de kantoren der P.Z.C.
een toegansbewijs afgegeven, totdat alle plaatsen bezet zijn.
Wie dus het laatst met zijn 10.bonnen komt, loopt het
risico dat er geen plaatsen meer zijn.
In ieder huisgezin, waar de P.Z.C. gelezen wordt, zal onge
twijfeld grote belangstelling bestaan voor deze Sint Nicolaas-
attractie. En iedereen zal daarom willen weten van welke
datum af door de adverterende winkeliers de bonnen worden
uitgereikt. Welnu:
Te Vlissingen worden door de winkeliers bonnen ultge.
reikt van 18 November tot en met 28 November.
Te Goes van 22 November tot en met 1 December.
Te Middelburg van 25 November tot en met 5 December.
Te Zierikzee van 22 Nove mber tot en met 3 December.
Let dus in die periode op de advertentiepagina's in ons blad!
Deze week stroomden de oplossingen ons redactiebureau weer binnen
Het verheugt ons, dat de puzzle-rubriek zich in een dergeiyke populariteit
verheugt, zodat wy voorlopig maar op de oude voet verder zullen gaan en
de puzzlelaars stevig aan de tand biyven voelen.
De week kwamen als pryswinnaars uit de bus: F. Murk, Havenplein D
378, Zierikzee; C. D. Otte, A 207, Veere; J. de Meis-Elve, Mariaweg, Gad.
zand; mej, L. Oudesluys, Achterweg A 62, Waarde, G. Kramer, P. Kruger-
straat 102, Nisse en J. Hillebrandse, Leeuwenlaan 21, Terneuzen. Zy krij
gen hun prijzen in de loop van de volgende week toegestuurd.
Hieronder vindt U weer een puzzle, waarop U Uw krachten in de komen
de week kunt beproeven. Met grote moeiiykheden zullen de ervaren puzz
lelaars wel niet te kampen hebben, maar er zyn enkele voetangels en kiem.
men. U weet het natuurlijk wel: om voor één van de 6 pryzen in aanmer.
king te komen moet men abonné zyn. Vergeet U vooral niet „Kruiswoord,
puzzle" te vermelden op enveloppe of briefkaart.
OPLOSSING VORIGE WEEK.
De bloemennamen zijn: sering, tulp,
narcis, roos, mimosa, anjelier, ranon
kel, papaver, lelie, hyacint, verder
horizontaal: 1. sir, 3. tenor. 8. gom,
11. Lek, 12. mutator, 14. mis, 16. ar,
17. lil, 18. oef, 20. mi, 21. kilo, 23. pa-
cos, 26. amor, 28. noga, 29. min, 30.
bars, 31. eg, 32. Assen. 34. as, 37. alt,
38. col, 40. karn. 42. Vecht, 43. dorp.
44. N.O.. 46. mal. 47. tal, 49. la. 50. pa,
52. oh. 54. Ie, 56. steno, 58. os, 59. lo
pen, 60. Baarn, 61. si, 62. Emile, 63.
K.K., 65, heuvel, 67 .reiger, 69. or, 70.
et, 73. R.N., 74 la, 75 trede. 77. netto.
80 .nu. 81. nonsens, 82. Po.
Verticaal: 2. ik, 4. et. 6. Ot, 9. om,
11. lak. 12 en 13, mi re, 15. sir, 17.
loge, 19. raap, 22. l.o., 24. Amstel, 25.
onecht, 27. Mr, 31. eik. 32. Alva, 33.
nota, 35. sap, 36. pro, 39. sol, 48. l.o.,
56. snel, 57. ober. 61 show, 64. krat,
66. eten, 68. erts, 71. ren, 72 one, 75-
tu, 76. do, 78 en 79. en, op.
Horizontaal:
1. Hoeveelheid; 5. Omvangrijk; 9.
Groot van gewicht; 13. Van geringe
zfjn over het lijngedeelte tussen Terneu
zen en Breskens, Oostburg, Zuidzande,
Cadzand, St. Jansteen. IJzendijke (welke
kantoren gesloten waren) zonder enige
hapering afgewikkeld over z'n doorver
bindingsinrichting. Wil dat niet zeggen,
dat deze inrichtingen niet zo slecht zijn
als men het wil doen voorkomen?
Bij deze uiteenzetting tekenen wij het
volgende aan
Herhaalde malen is door het gemeen
tebestuur van Groede het Staotsbedrijf
der P.T.T. gewezen op het slechte func
tioneren van de doorverbinding. De bur
gemeester van Groede moest eens midden
in de nacht met de politie eveneens
in Groede telefoneren, doch kreeg on
danks herhaalde malen bellen geen ge
hoor van de Centrale te Terneuzen. Ten
einde raad heeft de burgemeester toen zijn
winterjas aangetrokken en is maar naar
de politie toe gewandeld. Deze wandeling
bleek niet zoveel tijd te vergen als tele
foneren
Op 15 September J.l. heeft de burge
meester opnieuw bij de P.T.T. aangedron-
gen op verbetering. Bij een proefgesprek,
de avond te voren, moest hij 15 minuten
wachten totdat de centrale zich meldde.
Ook op de avond van de brand duurde
het minutenlang, voordat de centrale zich
meldde.
Er zijn dus twee grote bezwaren tegen
dit systeem: ten eerste duurt het te lang
voordat de centrale zich meldt en ten
tweede kan er maar één interlocaal ge
sprek tegelijk worden gevoerd, wat in
een geval van hevige brand zeer funeste
gevolgen kan hebben.
afmeting; 16. Gewicht der verpak
king; 17. Eiland in Indonesië; 18. Bui
ten het gewone; 19. Hees; 20. Geur;
21. Meisjesnaam; 22. Trekauto; 23.
Eng. componist; 24. Zonder inhoud;
25. Een der V. S. van Amerika 26.
Beroemd Ned. zanger; 27. Bekende
Finse hardloper; 28. Groot hert; 29.
De voornaamsten; 30. Meisjesnaam;
31. Nauwer; 32. Te kennen geven.
Verticaal:
1. Werpschijf; 2. Kettingdeel; 3.
Stadje aan het Lago Maggiore; 4.
Ontvangen; 5. Graag; 6. Dorp op de
Hondsrug; 7. Rooster; 8. Onver
schrokken 9. Familielid; 10. Offensief;
11. Overblijfsel 12. Deel v. d. stad; 13.
Textielweefsel; 14. Van onbeperkt
lange duur; 15. Metaal.
(Ingezonden mededeling).
FEUILLETON
door
ALLAN SWINTON
35
Plat op de grond liggend, wachtten
zij en staarden naar beneden. Met al
le macht wierp Semple de toorts weg
en liet zich op één knie vallen om ze
te kunnen zien vallen.
Het vlammende hout vloog in een
boog weg. Ademloos keken zij toe en
zagen het al lager en lager vallen;
naar het scheen voor eeuwig. Toen
konden zij een ogenblik door elkaar
liggende rotsblokken zien en schui
mend water. De toorts viel er in en
werd gedoofd en de bulderende duis
ternis omringde hen opnieuw.
Mary voelde zich eenzamer dan zij
nog ooit in haar leven was geweest.
Zij durfde zich niet bewegen.
Toen zag zij naast zich een vonk, op
het moment, dat Sam zijn sigaren
aansteker aanknipte. Langzaam groei
de het vlammetje, toen hij er de
toorts mee aanstak, die hij zelf in de
hand hield. Zij stonden op en gin
gen op Semple af. Sam stak de toorts
over de rand, terwijl hij naar boven
klom.
Zwijgend leidde Semple hen door
de vochtige duisternis van de gang
weer terug naar het schitterende zon
licht en naar Hulpé, die met een als
uit graniet gehouwen gezicht tussen
de orchideeën en de fraai gekleurde
vogels en vlinders op hen stond te
wachten.
Daar bleef hij staan. „Als die aard
storting tien voet smaller was geweest,
zou ze de buit gelaten hebben waar
hij was. Wat zeg je me van zo'n
pech?" Hij beet zich op de lippen en
Mary zag hem even sliiïken. „Wel..."
zei hij, en zweeg toen.
Met een ongelukkig gezicht zei
Sam: „Het spijt me hevig voor je. Dat
doet het werkelijk. Geloof me alsje
blieft".
Semple's stem klonk hard. „Het
spijt je. Waarvoor? Denk je, dat ik me
zo gemakkelijk gewonnen geef? Dat
zal ik je anders laten zien".
Maar tweemaal op die middag had
Mary hem in zijn binnenste kunnen
zien en zij liet zich door zijn bravour
niet beetnemen. Hij voelde zich ver
slagen. Zonder verder een woord te
spreken keerde hij zich om en liet hen
staan.
HOOFDSTUK VHI
Sam en Mary zagen Hugh met ge
forceerde pas de piazza oversteken,
aan de noordzijde door een boog gaan
en in een der met bosjes begroeide
straten verdwijnen.
Sam zei: „Ik heb me nog nooit zo el
lendig gevoeld".
Zij keek hem met enige verbazing
aan.
„Oh, ik weet het wel", zei hij,
„maar toen ik hem zag, op dat ogen
blik, dat hij meende, dat wij hem niet
zien konden, terwijl hij er zo versla
gen uitzag, deed het me veel begrij
pen, wat ik eerst niet snapte. Ik ben
klein en bekrompen geweest. Ik zou
mij zelf een schop kunnen geven".
Op een zeer andere toon zei zij:
.,Je had het niet begrepen. Jij hebt
nooit met tegenslag of mislukking te
kampen gehad. En het is moeilijk die
te begrijpen, tenzij je ze doorgemaakt
hebt".
Hij knikte, blijkbaar in het geheel
niet op zijn gemak. „Dat komt er van,
als je werk maakt van het bedrijven
van de wetenschap. Dat heb ik niet
begrepen, toen ik die neiging eenmaal
te pakken had en die mij in beslag
begon te nemen. Het houdt je ogen
uitsluitend op een miscroscoop ge
vestigd, maar het sluit je af van het
werkelijke leven. Het heeft me van
buiten de oorlog gehouden het De
partement van Landbouw hield me
vast. Dat is de reden, dat ik er zo mee
in mijn schik was, toen ik die Bur-
bank Prijs kreeg. In dit jaar zou ik
tenminste werkelijk kunnen leven. En
toen Hugh het zo kalm tot zijn eigen
doeleinden aanwendde en zich zo ver
draaid efficient toonde, kon ik dat
eenvoudig niet velen. Ik denk, dat het
gewone jaloezie was. Ik benijd hem
om meer dan één reden. Hij heeft zo
hevig geleefd. Op een zekere dag
in de stad zag ik onder zijn uitrusting
een hoop oorlogsmedailles. Verschil
lende daarvan waren ridderordex-s. Ik
gunde ze hem bijna niet".
(Wordt vervolgd).
