VAL DA
Van Strandrover tot redding
specialist
ERGENS IN EUROPA"
DE ZWARTE
ORCHIDEE
10.900 Schipbreukelingen aan de
stormzee ontrukt
CREDIETEN AAN INDONESIË
BIJNA NIET TE DRAGEN LAST
e°^
n
4
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 11 NOVEMBER 1949
125 jaar georganiseerd mensenredden
De mcesten van U kennen natuurlek wel dat aardige verhaaltje van die
dominee aan een kustplaats, die, als er storm in de lucht zat, steevast van
de kansel bad: „Heer, zorgt Gy dat er vannacht geen schepen vergaan,
maar als ze vergaanlaat dat dan maar hier gebeuren!"
Ik weet niet welk dorp het was, waar de dominee zo preekte. Er wordt
gezegd, dat het ergens in Cornwall geweest moet zyn, maar er zyn ook
historici, die beweren, dait het een plaatsje aan de Nederlandse kust was.
Hoe dan ook, laten we het er over eens zijn, dat het in een Nederlandse
kustplaats had kunnen gebeuren. Want het klopt wonderwel met de men
taliteit van de vroegere strandjutters, die zonder twijfel zeelui van 24.ka.
raat waren, maar die met dat lastige principe van myn-en.dijn nogal eens
overhoop lagen en er begrippen inzake menselijkheid op nahielden, waar
over nog wel zo het een en ander zou zijn op te merken.
Hoe dan ook, zij waren de voorlopers van de hedendaagse bemanningen
der reddingboten. En hoewel er onder die voorlopers ongetwyfeld rare sin.
jeurs rondliepen, we mogen niet vergeten, dat ook door hen menig schip
breukeling gered werd uit de wilde branding aan de Nederlandse kust.
Ook al was het dan meestal begonnen om de buit, om het jutten, menig
man, die in de golven wegzonk, werd op het laatste moment nog gegrepen
door één van deze kustdesperado's, die het niet kon aanzien, dat er iemand
voor zyn ogen verdronk.
die 125 jaar door georganiseerd red-
dingwerk enorm veel groots verricht
en de verzamelde journalen der
schippers vormen een machtig epos
van de zee, dat nog altijd zijn schrij
ver moet vinden in dit land.
Dat is het epos van 7319 geredde
schipbreukelingen, 7319 geredde men-
Een deel van deze romantiek is
vandaag de dag nog terug te vinden
big hen, die als georganiseerde red
ders hun werk doen. Het is het deel,
dat iets te maken heeft met de on
mogelijkheid om thuis te blijven als
ergens een schip in nood verkeert.
Het is de onderlinge wedijver om als
eerste bij 't schip in nood te komen.
Het is de trots om thuis te varen
met een geredde ploeg. En het is die
vreemde, haast mystieke drang, om
zich iedere keer opnieuw te meten
met wat de beroemde Dorus Rijkers,
uit het stormnest Nieuwediep, „mene-
ren-met-wit" pleegde te noemen, en V"" :r~
zijn modernere nazaten: grondzeeën. den, door hen, die een der manelijkste
De tijd is voarbn. dat een oude, gam- r- ai.
sen uit de hel van de stormzee. Dat
is een getal, dat in al zyn nuchter
heid ontzagiyk en verbijsterend is.
Omdat om elk van deze 7319 mensen
meestal op leven en dood gevochten
moest worden. En omdat er nu en
dan een zware tol betaald moest wor.-
mele vlet door 8 of 10 paarden zee
in werd gejaagd. De tijd is voorbij,
dat het maar al te vaak was: een
avontuur van erop of eronder. En dét
die tijd voorbij is, is te danken aan
het werk van de beide Reddingmaat-
schapnijen, die in deze dagen hun 125-
jarig 'bestaan herdenken.
WIJ, ALS EERSTE NATIE
OP jkËT CONTINENT.
Eén en een kwart eeuw georgani
seerd reddingswezen! Het was op 14
October 1824, dat het Nederlandse
fregat VREDE bij Huisduinen ver
ging. Op één na kwamen alle redders
om in de sloep, die was uitgevaren
om het volk te redden. En niet alleen
de redders kwamen om, maar ook al
le geredden. Op catastrophale wijze
bleek, dat er wat haperde aan 't red
den van mensenlevens aan de kust.
De pers bemoeide zich ermee en op
11 November 1824, dus nog geen
ma3nd later, werd de Noord, en Zuid-
Hollandse Redding My. opgericht.
Negen dagen later de Zuidhollandse
Maatschappy tot het redden van
schipbreukelingen. Als U nu nagaat,
dat in Maart 1824 Engeland de orga-
nisatie van 't reddingwezen ter hand
nam en wij dus nauwelijks een half
jaar later als eerste natie op het con
tinent kwamen, dan zegt dat toch
wel iets.
VARMAN EN SPECIALIST
Het karakter van het reddingwe
zen en ook het karakter van de
redder, is veranderd. De rauwe
vletterman van vroeger, die er op
los ging in een vlet, die zelfs de
grootste optimist geen „redding-
vlet" had durven noemen, bestaat
niet meer. De nazaat van deze zee
ridders werd een vakman. Een
technische specialist. En wat voor
de mens gelat, geldt voor het ma
terieel: snelle, ijzersterke motor-
reddingboten, motor-strandred-
dingboten en roeireddingboten.
Met snellopende dieselmotoren die
een groot vermogen bezitten. Met
radiotelefonie, die het mogelijk
maakt contact met de kust te on
derhouden, met luidpraaiers, die
de stem van de zee kunnen over-
bulderen, met tractoren, die in
plaats van paarden de strandred-
dingboten in zee brengen. En
daar is in deze dagen de samen
werking met vliegtuigen en er is
nog veel meer.
Al deze veranderingen waren cvenzo-
le verbeteringen. Wat eens een aan
geboren hobbie was, een uitgeleefd
instinct, dat is het nu, vandaag, nog,
maar de hobbie is een vak geworden.
En de zonen van Dorus Rijkers en
Coen Bot. om maar twee namen te
noemen, zijn vakmensen geworden,
een soort technici met de zee als
operatieterrein.
DE ZEE GEEFT... EN NEEMT!
Het sóórt der mensen is hetzelfde
gebleven. U kent het devies van de
zeeridders: de zee is van iedereen en
wat de zee geeft is dus ook voor
iedereen. Dat zat er in, en dat zit er
nóg in dat zal er ook altijd in blijven
zitten. Als zo'n moderne zeeridder er
gens een vat olie of een kist wijn ziet
drijven of aan het strand liggen, dan
zal hij het meepikken en inleveren bij
de strandvonder. Maar het zit hem
zwaar dwars en hij heeft het te ver
stouwen, dat kan ik U verzekeren.
De zee geeft en de zee neemt, maar
wat ze geeft is mijn.
Daar zijn beroemde namen aan de
kust. Namen van mannen, die ontel.
bare keren de branding injoegen en
als overwinnaars van de zee terug
keerden. Met het geredde volk tussen
hen in. Om er enkele te noemen, die
nu nog werken: een Mees Toxopeus
van de Insulinde, een Douwe Tot van
de Brandaris, een Piet Bot van de
Dorus Rykers, een Jaap van der
Meulen van de Neeltje Jacoba en
Willem Bruin van dc Arthur. Zeelui
van groot formaat, op wie letterlijk
dat fiere devies van toepassing Is:
moed, volharding, zelfopoffering.
Aan onze kust werd in de loop van
beroepen uitoefenen. En dit getal
de N<
geeft alleen de geredden door
Heden herdenkt de Noord
en Zuidhollandse Reddingmaat-
schappy het feit, dat ze 125
jaar geleden werd opgericht.
Over dit belangwekkend jubi
leum, belangwekkend, omdat
het werk in kwestie letterlijk
„op leven en dood" plaats
vindt, spreekt op 14 November
te 15.46 uur voor de microfoon
van de Wereldomroep (PCJ)
onze medewerker Anthony van
Kampen. Wij kwamen in het
bezit van de tekst der causerie
en ontlenen er het volgende
aan. Er blijkt wel overduidelijk
uit hoezeer er aanleiding was
voor dit jubileum!
v
Z-Holl. Maatschappy, Met die van
de andere Maatschappy er by worden
het er rond 10.000.
De Noord- en Zuidhollandse Red
ding Mij., die thans jubileert, werkt
op dit ogenblik met tweehonderd
veertig man actief personeel. Ze is
eigenares van 24 motorreddingboten
en acht roeireddingboten en vletten.
Ze beschikt over het best denkbare
materieel en over, zo mogelijk, nog
beter personeel.
Er is, hoe men het ook bekijkt, alle
reden tot jubileren, vanwege die
7319 keren dat een mens aan de zee
werd ontrukt. En wat voor de ene
maatschappij geldt, geldt ook voor de
andere. Eén ding is in al die 125 ja
ren onveranderd gebleven: de onder
linge rivaliteit. Als een schip op de
kust in nood verkeert bidt iedere red-
dingploeg: Heer, laat ons 't doen.
EEN PLICHT VOOR IEDER
En nu dat jubileumDe maat
schappij werkt uitsluitend met parti
culiere bijdragen. Zij heeft geen
staatssubsidie. Maar zij staat voor
voortdurende stijgende onkosten.
Het is daarmede duidelyk, wat'iede
re Nederlander behoort te doen. Van
de 10 millioen Nederlanders zijn er
15.000 lid van de N. en Z. Hollandse
Reddingmaatschappij. Op IJsland is
iedere man lid, m Noorwegen ook.
Wij slaan dus goed beschouwd een
mager figuur.
Daarmede is duidelijk wat ons ju
bileumgeschenk behoort te zijn.
Dollart en Eems nu vrij
viswater.
Tijdens besprekingen in Aurich in
Duitsland, tussen Engelse, Nederland
se en Duitse autoriteiten is in een
voorlopige regeling besloten de Eems
en de Dollart tot vrij viswater te ver
klaren voor de Nederlandse en Duitse
vissers. De afspraak ging Woensdag
in.
Met deze bepaling is waarschijnlijk
een einde gekomen aan een lange lij
densgeschiedenis. De Duitse vissers
konden na de oorlog vrij tot onder
de Nederlandse kust vissen. Dit recht
werd echter aan de Nederlandse vis
sers onder de Duitse kust ontzegd.
Meermalen werden door de Duitse
Wasserschutz-Polizei Nederlandse
vissers naar Emden opgebracht en
zelfs met „Bunkerstraf" bedreigd.
(Ingezonden mededeling).
Neem een doos echte
PA STILLES
TEGEN
VERKOUDHEID
Hebben de olie-maatschappijen nog steeds een eigen
deviezenpot?
De Indonesische gulden.
Aan het voorlopig verslag der
Tweede Kamer naar aanleiding van
liet wetsontwerp credie-tverstrekking
aan Indonesië 1949, is het volgende
ontleend
Zeer vele leden meenden tegen het
ontwerp moeilijk bezwaar te kun
nen maken, omdat het noodzakelijk
is het financiële verkeer tussen Ne
derland en Indonesië gaande te hou
den. Zjj wilden evenwel niet verhe
len, dat de grote omvang van de
Nederlandse credietverlening aan
Indonesië langzamerhand een byna
niet meer te dragen last voor ons
land gaat betekenen.
Vele leden zouden gaarne willen
vernemen, welke verwachtingen de
r regering koestert ten aanzien van de
Indonesische munteenheid. Tot nog
toe is de Indonesische gulden op het
zelfde niveau gehandhaafd als de
I Nederlandse gulden. Deze fixatie is
fictief, daar de koopkracht van het
Indonesische geld ten minste drie
tot viermaal geringer is dan die van
de Nederlandse gulden,
OLIE EN DEVIEZEN.
De vraag werd gesteld of het juist
is, dat de deviezen-opbrengst van
de in Indonesië werkzaam zijnde
oliemaatschappyen nog steeds geheel
buiten de deviezenpot van het land
blijft. Ten einde een snel herstel van
de oliewinning in Indonesië te be
vorderen, is na de capitulatie van
Japan namelyk een deviezenregeling
voor deze maatschappijen getroffen;
de olieproducenten konden over de
deviezenopbrengst van hun bedrijf
beschikken. Men meende dat
millioen gulden aan de Indone
sische deviezenpot is ontgaan en ten
goede van de oliemaatschappyen
zou zijn gekomen. Kunnen de minis
ters mededelen of deze voorstelling
van zaken juist is?
FEUILLETON
125 JAAR REDDINGWEZEN Alp NEDERLANDSE KUST
Dn aio -MVJI lUMtwwa
- «SCHIERMONNIKOOG..^
/^TERSCHELLING 1825-6*^ 9O0STMAH0RN ,82T l
MOOOERGATjaTB X
N.ZHRM.
iENBRIEI I02S
MAASSLUIS 1830
ILLEVOETSLUIS O70C
ENDAM 1020
lUWERSHA^EN 18
IRGSLuis~B35nr
west^EPelLe i9ii\
'VussingESTS-
SKENS'iaa
OECUFERS ACHTER DE PL NAMEN
HET JAAR VAN OPRICHTING
I ^OPGEHEVEN STATION
°M QWEST
O
BRESKENS^aao^^-^1
-^^CADZAND^ó?-^
|«9422
34
Al spoedig doemde voor hen op,
wat het verhaal hen had doen ver
wachten; het eerste tweetal van zes
paren stenen palen, die een gang
vormden over de vloer van de grot.
Langzaam gingen zij tussen de beide
stenen palen door, die zij vagelijk za
gen dat zij plat van vorm waren, in
relief gebeeldhouwd en ongeveer tien
voet hoog. Terwijl het vuile stof aan
hun voeten dieper werd, kwamen zij
twintig voet verder aan twee andere
palen en daarna aan nog twee ande
re. Zij waren ongeveer half op weg
naar de volgende, toen Semple een
waarschuwende hand ophief.
Drie voet voor hen brak de grond
af. Daarachter de rand gaapte een
zwarte duisternis. Het was uit de
diepte van deze schacht, dat het ge
luid kwam, dat zij nu herkenden als
het geluid van stromend water. Aan
hun linkerhand, iets meer naar vo
ren, stond in het duister nog een an
dere platte paal. En dan kwam daar
eveneens de rand.
Toen José Aragon zijn buit hier
verborg, waren er zes paar stenen pa
len geweest. Nu stonden er rechts
nog maar vier, terwijl er links nog
vijf stonden. De andere drie waren
verdwenen. Het knagen gedurende
een bijna ontelbare reeks van jaren
aan de voet had de rots ondermijnd:
een groot stuk er van was ingestort
en had de drie vermiste palen meege
sleurd.
Volgens Semple was de schat: „Ge
rekend vanaf de rechtse palen, dertig
voet langs de rots. Dan is er een kruis
in de rots gehakt.
Daaronder, een heel klein eindje
naar beneden langs de klip, is een
uitstekende rotswand. Daarachter in
de rots is een scheur en daar liggen
het goud en de juwelen".
Mary zag. dat Semple nog steeds
hoop had. In de duisternis zag zij
hem de stand zorgvuldig uitstappen
in een rechte lijn vanaf de lijn van
de stenen en evenwijdig aan de af
grond.
Toen hij de afstand nauwkeurig had
door
ALLAN SWINTON
i uitgezet, kon zij nog juist zijn ge
stalte zien, die zich met voorzichtige
schreden naar de rand van de af
grond begaf. Met hangend hoofd en
schouders leek hij het beeld van wan
hoop, starend in de open ruimte,
waarin met een paar duizend ton
rotsblokken, al zyn hoop gevallen
was.
Toen richtte hij zich op, schudde 't
hoofd en hurkte neer. Even later flik
kerde er een lucifer aan, hetgeen deed
zien, dat hij neergehurkt was, om de
toorts tussen zijn knieën te kunnen
vasthouden.
Hij hield de olieachtige vezels on
dersteboven, tot zij vlam vatten. Op
één knie liggend hield hij de toorts
op armslengte voor zich uit, boog zich
voorover en belichtte de rotswand
daaronder. Nu keerde hij zich om en
ging voorover op de grond liggen. On
willekeurig riep Mary: „Hugh! Neen!"
Maar hij stoorde er zich niet aan en
liet zich over de rand zakken tot hij
uit het gezicht was. Een ogenblik
scheen het licht nog op zijn hand, die
de rand vasthield; toen verdween ook
deze. Alleen de halve cirkel, die de
toorts verlichtte, was zichtbaar, afge
sneden door de zwarte rand van de
rots.
Met ingehouden adem gingen zij en
Sam naar voren. Op hun knieën op de
rand liggend, zagen zij, dat dé rots-
Ingezonden mededeling).
Hebt Gij ook al rheumatiek
Wie de kwellingen van rheumatiek of
van rheumatlsche aandoeningen kent,
weet hoe een groot deel van zijn leven
vergald wordt door de vaak zware pijnen.
Zodra gij Uw kwaal bestrijdt met Akkert
Kloosterbalsem, waarvan de genees
krachtige bestanddelen diep in de weef
sels doordringen, voelt U. hoe een heer
lijk verwarmende balsem Uw pijnen
leniRt en zult U bemerken welk een wel
dadige werking dit ideale wrijfmiddel be
zit. Niet voor niets zegt men: Akker"s
Kloosterbalsem„Geen goud zo goed".
Hongaarse film, die j
lof het hart spreekt
storting van vrij recente datum was
geweest, gezien het feit, dat de rots
wand nog geenszins verweerd was.
Het toonde ook aan, dat de rand,
waarop zij neerknielden, niet de wer
kelijke rand was. Tien voet beneden
hen stond Semple wijdbeens op een
korte steile helling met de werkelijke
afgrond achter zich. Hy was 'n paar
meter opgeschoven en onderzocht de
rotswand.
Opkijkend zag hij hun bleke angsti
ge gezichten, die over de rand naar
hem toegebogen waren. Hij hief een
hand op met de duim naar beneden
en schudde het hoofd. Toen zette hij
zijn handen aan zijn mond en brulde:
„Kunnen jullie me verstaan?"
Zij knikten. Hij wees naar de af
grond. „Ik ga de toorts daarin gooien.
Schuif wat verder op, zodat jullie zien
kunt. Kom dan terug en help me er
uit".
Voorzichtig schoven zij naar rechts
tot zij slechts een leeg zwart gat voor
zich hadden.
(Wordt vervolgd).
Vrijwel ieder land heeft tegenwoordig zijn eigen filmindustrie, tot
Marokko, India en Hawaii toe. Het behoeft dus geen verwondering te
wekken, dat ook Hongarije zich bezig houdt met de productie van films.
Wel verwonderlijk is het echter, dat men daar in alle stilte zich tot een
uitzonderlijk hoog peil heeft opgewerkt, zoals thans de Hongaarse film
„Ergens in Europa" ons komt bewijzen. Voor de meesten onzer is Hon
garije zoiets als een openluchtmusum van romantiek: zigeuners, pustza,
czardas. Hongarije als een werkelijkheid kennen we doorgaans niet. De
werkelijkheid van het Hongarije tijdens en na de oorlog was hard, liet
geen ruimte voor zwijmelende romantische dromerijen, maar kende
slechts problemen en ellende, waardoor verschillende generaties ge
troffen worden. Met één der beklemmendste problemen van dit
Hongarije confronteert ons de film „Ergens in Europa".
vlucht geslagen zijn uit alle ellende voelig voor de menselyke begrip-
om een kans te redden op een klein pen: verdraagzaamheid, naasten
beetje leven en nu met strooptoch- liefde, menselijkheid,
ten en plunderingen proberen het We kunnen gerust erkennen dat
hoofd boven water te houden. 't slot volkomen misplaatst is, dat
Overal op het platteland zyn ei&eniyk de sterk romantisch-opti-
echter burgerwachten gevormd door hnistische kasteel-episode, die een
de boeren, die zich door de land- oplossing probeert te geven waar
loperij te zeer bedreigd voelen. Bij een oplossing (in de hier gesugge-
één der strooptochten wordt een jog roerde zin althans) onmogelijk is.
uit de bende neergeschoten en het We^ weinig bevredigen kan in
troepje kinderen zoekt een schuil- eenov®r een 20 ernstig en
plaats in een kasteelruïne, die be- tragisch onderwerp. Dit neemt
woond wordt door een oude musi- echter ^niet weg, dat „Ergens
Geen puzsta met romantische deze film is dan „Ergens in Europa" cus- De kinderen zien in hem een Europa door een voortreffelijke
zigeunermelodieën, geen wilde geworden. vyand, maar langzamerhand weet eerete helft tot een zo hoog peil ge-
czardas, maar soldatenlaarzen dreu- De film concentreert zich op 't lot hij toch hun vertrouwen te winnen, stegen is, dat een zoetelyk besluit
van een bende van 25 van deze Onder zijn invloed verliezen de "e innerlijke waarde van deze film
oze en uitgehongerde zwerver- kinderen wat van hun innerlijke onaangetast laat.
tjes, die het slachtoffer geworden verhardheid, hun beste verdedi-
zijn van de demoraliserende ver- gingswapen in hun strijd om het
schrikkingen van de oorlog, op de naakte bestaan. En zij raken ge
nen over Hongarije, sirenes gieren,
mensen vluchten in de straten voor e,n y1 zwerver-
het onheilspellende lawaai der dood-
brengende vliegtuigen. Huizen stor
ten ineen, geluk wordt tot puin ge
slagen. Een bom treft een gevange
nis ergens aan de Donau, twee
jongens weten zich uit de puin
hopen te redden en vluchten zonde:
bestemming; geen ouders, geen dak
geen voedsel, geen toekomst. D;
soldatenlaarzen blijven dreuner
heel de oorlog door en vermorzele-
wat op hun weg komt. Een kleii
meisje mag verbijsterd toezien, ho
haar ouders gefusilleerd worden
Puin, puin, puin. Kinderen blijvei
achter, door ontzetting bevangen
doelloos zwervend door de chao
van het leven, dat hun' geen enke
houvast meer biedt.
ONTSTELLEND PROBLEEM
Zo groeide in Midden-Europa tij
dens de oorlog een ontstellend pro
bleem: dat van de verweesde ei
verwilderde kinderen, die zich to
kleine benden aaneensloten en he
land afstroopten, rovend, plunde
rend en moordend zelfs om zich i:
leven te houden.
De Hongaarse regering gaf opdrach'
tot een film over dit probleem en
ZELDZAAM REALISME.
De voor ons geheel onbekende
filmer Géza Radvanyi heeft met een
zeldzaam realisme een beeld gegeven
van de ellende van deze ontwortelde
kinderen, met een diepe innerlijke
bewogenheid, die ook weer de toe
schouwer tot innige ontroering
brengt. Het eerste gedeelte van
„Ergens in Europa", dat alleen het
lot en het leed schildert van door de
oorlog verworden kinderen, is in
tens zuiver van toon, zonder één
valse of onoprechte klank en wer-
kelyk aangrijpend.
Zo is er een beeldenreeks van een
jongetje, dat tijdens een hevig bom
bardement blindelings vlucht en
zonder het te beseffen in een ker
mistent terecht komt, waar een
bomscherf het mechaniek van een
draaiorgel in beweging brengt: zei
len heeft een film een zo intense,
dieptragische sfeer en onheil-ge-
'adene spanning bereikt en met zo
simpele en oprechte middelen als
hier.
Een film, die tot het hart spreekt.
LONG-SHOT.
Voor bridge-spelers
BIEDEN MET GOUDSMIT
m.
(door onze Bridgemedewerker).
Vaak is my de vraag gesteld wan
neer men spelend volgens Goud
smit met 2 S.A. fout mag ope
nen. Daarvoor houde men zich stipt
aan het volgende recept: 5% tot
6 Vz H.T. in handen, iedere kleur ge
dekt en in een 4-3-3-3 verdeling (of
4-4-3-2, indien de doubleton sterk
is!) Met 3 S.A. mag geopend wor
den, indien men over circa negen
speelslagen beschikt, ongeacht het
aantal H.T. en de verdeling.
Wie met drie in een kleur opent,
dient over zeven, met- vier over acht
en met vijf over negen speelslagen
te beschikken.
Ik geloof wel te mogen zeggen,
dat tot nu toe het biedsysteem van
de gebroeders Goudsmit volkomen
logisch mag heten. Nogmaals: ik
distanciëer mij volkomen van elk
chauvinisme hierbjj. Heus, het is
niet mön schuld, dat deze landgeno
ten zich in de loop der jaren tot
ware grootmeesters in het bridge
spel hebben ontwikkeld en dat zij
tot de weinigen behoren, die hun
eigen conclusies hebben getrokken
uit de bridgesystemen, die in het
buitenland zo veel navolgers vonden.
Dat zij in veel opzichten Culbert-
son de eer gaven, die hem toekomt,
mag gerust toegeschreven worden
aan het feit, dat ook deze expert
aan de logica zulk een ruime plaats
heeft ingeruimd.
En thans nog diverse by zonderhe
den, die men met de in de vorige
rubrieken gegeven richtlijnen ab
soluut moet beheersen, teneinde een
waardig discipel van Goudsmit te
worden!
Deze zyn:
1. Een bod in de kleur van de te-
genparty is manche-forcing (geeft
geen aas of renonce aan!)
2. De partner van de openings
bieder mag na een tussenbod met
ongeveer 2% H.T. gerust twee S.A.
of drie in de kleur van de partner
bieden. De openningsbieder mag
wanneer hij een minimumkaart had.
in dat geval passen.
3. Met een zeer sterk spel biede
hy drie in een nieuwe kleur of geeft
een manche-bod.
REDOUBLEREN!
RedoublerenNemen wy aan,
dat uw partner met 1 Ha opent,
welk bod prompt gedoubleerd wordt.
Wanneer over drie H.T. beschikt,
dan redoubleert U. Was 't openings
bod 1 S.A. en U heeft H A 2 H.T.,
dan redoubleert U eveneens rustig,
tenminste wanneer er gedoubleerd is.
Wanneer de gever met 1 Sch.
opent en de op hem volgende tegen
stander biedt 2 Sch., dan betekent
dit, dat de 2 Sch. bieder een man
chebod wil forceren. De partner van
de 2 Sch.-bieder houde er rekening
mede, dat dit bod niet een aas of
renonce in deze kleur betekent.
En dan ia er tenslotte nog het
bod: na een openingsbod
antwoordt de partner 2
Sch. Wèl, daarmede wil ae laatste
laten horen, dat hy een goede ope
ning had, en dat een manche-bod
zeker, een klein-slam tenminste te
proberen is (b.v. met 4 KI. enz.)
De gang van zaken kan dan b.v.
zijn: 1 Ha., 2 Sch„ 4 KI. (azen vra-
?en) gevolgd door öf het eindbod
wanneer het aantal azen tegen
valt) of 4 S.A., waarmede naar het
aantal heren geïnformeerd wordt.
Men houde wel in het oog, dat het
informeren naar de azen en heren
via 4 KI. en 4 S.A. voordeliger is,
dan 4-5 £.A. en 4-5 KI., omdat men
niet direct zo hoog komt en afstop
pen op een 4- of 5-bod mogelyk
wordt.
En daarmede stappen we voorlo
pig af van Goudsmit. Volgende keer
iets over het Weens systeem. Ja,
ook die Oostenrykers wisten er raad
mee!
jumpvolgboc
van 1 Ha,
