Italië in een „Wijncrisis"
JIMMY BROWN, sportheld no.
Zeeuwse Almanak
VERLAGING VAN BELASTING
EN BELASTINGDRUK
ZEEUWSE GEMEENTEWAPENS
Knoeierijen op grote schaal zijn
er de schuld van
DINSDAG 8 NOVEMBER 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
TWEE MILLIOE N WERKLOZEN.
(Van onze correspondent)
De Italianen hebben de sympathieke, maar voor de regering hoogst
onaangename eigenschap als zieltjes zonder zorg van de ene dag In de an.
der© te leven. Dat kost nog al het een en ander. Op het ogenblik veel meer
dan vroeger. In het afgelopen jaar werden 82 milliard lires alleen voor ge
noegen en voor weddenschappen uitgegeven. Het nationale inkomen be
droeg 5000 milliard Ure. Daarbtf wordt er voor 160 milliard tabaksrook de
lucht ln geblazen, hoewel de pijptabak niet te roken ls en de monopolie
sigaretten nu ook niet bepaald smak eiyk zijn. Het gebruik van alcohol is
eveneens een grote post op de balans. Grote drinkers zjjn de Italianen ech.
ter nooit geweest. Op het ogenblik drinken z\j minder dan voor de oorlog.
Alleen het blerverbruik is toegenomen. Bjj de maaltijden wordt de wijn
nooit vergeten. Hjj behoort tot het ,,volksvoedsel".
De mensen, die het meest van uit
gangetjes en pleziertjes houden, zijn
de bewoners van Lombardije. Daar
wordt ook het meeste verdiend. Over
het algemeen is het bedrag, dat voor
genoegens uitgegeven wordt, ook
wanneer men de waardeverminde
ring van de lire in aanmerking
neemt, overal enorm boven het peil
van voor de oorlog gestegen. De stij
ging per genotzoeker is des te groter,
aangezien ongeveer acht tot negen
millioen personen (de familieleden
meegerekend) zonder bronnen van
inkomsten zijn en daarom aan de ge
noegens zo goed als niet kunnen deel
nemen.
Het is altijd hetzelfde in Italië: het
onderscheid in de manier van leven
is zeer groot, ook in de arbeiders
klasse, waarvan slechts de mensen
die vast werk hebben er het gunstigst
voor staan. Er zijn twee millioen
Ambachtsheerlijkheid komt
onder de hamer.
Op Vrijdag 11 en 25 November
wordt de grootste openbare verko
ping gehouden die Flakkee sinds
1937 gekend heeft.
Aan bod komen alle eigendommen
van de Ambachtsheerlijkheid Stad
aan het Haringvliet, alles bij elkaar
ruim 81 ha. weiland, gorzen en dij
ken, 72 ha. rietlanden en slikken,
die alle bij de heerlijkheid in exploi
tatie zijn, voorts een erfpachterswo
ning, visrechten, erfpachten en re
cognities. De veilingen worden ge
houden door notaris mr. Hempeni-
us te Middelharnis.
De heerlijkheid Stad aan het Ha
ringvliet dateert uit 1359. Enige
eeuwen lang is de heerlijkheid in het
bezit geweest van de familie van
Bronckhorst. Andere ambachtshe
ren waren het geslacht Wittenhorst
en Wassenaer. De laatste ambachts-
vrouwe was Catharina Johanna Ma
ria Bouscholte. echtgenote van lt.-
gen. P. Huizer, overleden 26 Octo
ber 1947,
Duurdere stookolie kost de
scheepvaart tonnen.
Wat betekent de devaluatie en de ver
hoging van de olie- en benzineprijzen
voor een schip als de „Willem Ruys".
Het antwoord hierop werd ons door de
Kon. Rott. Lloyd gegeven. Alleen reeds
wat de dieselolie betreft zullen de kos
ten per reis heen en weer 100.000 meer
bedragen of per jaar f 630.000. Daar staat
niets tegenover, want de tarieven zijn
niet verhoogd. De enige mogelijkheid om
iets van de hogere onkosten in te halen
zou mogelijk zijn: langzamer varen. Dan
kan er voordeliger gestookt worden. Maai
ook hiertoe wil men niet overgaan. Ten
aanzien van de gehele vloot van de K
R. L. betekenen de verhoogde olieprijzen
een millioenenkwestie. Er staat, wat de
z.g. buitenlijnen betreft, wel iets tegen
over, omdat de vrachtprijzen voor diverse
landen aangepast kunnen worden. In hoe
verre dit compensatie kan geven op het
vervoer van passagiers en vracht naar
Indonesië is nog niet te overzien.
Vivisectie.
Een 35-jarige Brit J. C. Howard,
wiens vader met malaria in een
ziekenhuis ligt. heeft zich ter wille
van de wetenschap in drie dagen
770 maal door muskieten laten bij
ten. Daarna liet hij een stukje van
zijn lever wegnemen. Na de opera
tie vertoonde hij geen enkel spoor
van malaria. Hij vond wel dat de
jeuk bij tijden onverdragelijk was
geweest. Dat toch wel.
EERSTE SNEEUW
ln Zeeland zult ge er weinig van
bemerkt hebben, maar boven de ri
vieren heeft iedereen het gezien: in
de nacht van Zaterdag op Zondag is
de eerste sneeuw gevallen. En de man,
die voor u dit Almanakje bijhoudt,
toefde boven de rivieren en zag
dus, hoe op die Zondagmorgen de we
reld wit was. Hij heeft er het risico
van natte voeten voor over gehad en
is de bossen rondom Utrecht inge
wandeld. Het loonde de moeite!
Daar stonden ze, de eiken en de
kastanjes, de beuken en de iepen, al
lemaal nog in hun volle herfstblad en
■niettemin bedekt met sneeuw! De zon
brak door de wolken heen. Het begon
te dooien. Maar ook toen bleef alles
mooi, want zelfs na zware dauw ziet
ge zelden zóveel druppels aan een
struik verdorde heide of een dennen
tak hangen.
Sneeuw, vroeg in November, ter
wijl we half October nog in de zilte
golven lagen. Het is me de merk-
waardige natuur wel, van 't jaar.
Wie weet wat ons tegen de Kerstda
gen te wachten staat!
werklozen, die geen aandeel in de
welstand hebben, doch met hun fami
lie in moeilijke omstandigheden le
ven. Tot de noodlijdende bevolking
behoren meer en meer ook de wijn-
verbouwers. Het lijkt bijna onmoge
lijk, maar de Italiaanse wijnverbou
wers en wijnhandelaren zijn in 1948
met 20 van de 35 millioen hl. wijn
blijven zitten. Daardoor is de wijn
goedkoop. In een zeer moeilijke posi
tie verkeren wel de wijnen van Zuid-
Italië en Sicilië. Er heerst zonder
twijfel een wijncrisis en de arbeiders,
die in de wijngaarden werken, heb
ben er het meest van te lijden.
Nog een paar van zulke slechte ja
ren en een groot deel van de wijn
verbouwers is geruïneerd. Zij zullen
dan hun arbeidsveld moeten verleg
gen of, zoals vroeger, de wijde we
reld moeten intrekken.
KNOEIERIJ.
Een liter gewone wijn, die voor
100 tot 120 lire in de „osteria" ver
kocht wordt, kost de producent 40 li
re. Van dit verschil steeks de ge
meenschap ongeveer 50 lire in de
zak. De overblijvende 10 tot 30 lire
moeten de grossiers, de detaillisten
en de transporteur onderling verde
len. Het grootste gedeelte van de
oogst bestaat uit „gewone" wijn.
Juister gezegd: het grootste gedeel
te zou „gewone" wijn zijn, wanneer
er niet op grote schaal geknoeid
werd. De eigenlijke wijncrisis koml
namelijk niet zozeer door de daling
in de consumptie en de beperkte ex
port of de lage prijs, doch door de
verderfelijke knoeierijen. Dadels en
vijgen, die er niet voor bestemd zijn,
geven een goedkoop soort alcohol,
dat in een oogwenk wijn met een al
coholpercentage van 6 of 7 omzet in
wijn met 10% alcoholgehalte maar
die geen mens kan drinken! Meestal
is de wijn al verkocht en de winst
door de wijnvervalsers opgestreken
vóór de overheid kan ingrijpen. Voor
al de landstreek Emilia staat om de
ze practijken bekend. Ook de goede
naam van de Siciliaanse Marsala
wordt ernstig bedreigd. Het gevolg
is. dat er een grote opwinding in Ita
lië heerst, die zelfs tot in het parle
ment is doorgedrongen. Binnenkort
zal er eeft wet in werking treden,
waarin wordt bepaald, dat er met
zeer strenge straffen tegen deze
schandalige knoeiers zal worden op
getreden.
(Nadruk verboden)
Gevallenen van twee
oorlogen herdacht.
Op indrukwekkende wijze zijn ook dit
jaar weer in de Nieuwe Kerk te Amster
dam de soldaten herdacht, die in de
laatste twee wereldoorlogen het leven
lieten. De plechtigheid werd bijgewoond
door minister Schokking.
Voor de kansel was een groot zwart
kleed op de stenen vloer van de kerk uit
gespreid. Hierop was. geflankeerd door
een erewacht van Nederlandse militai
ren, de baar opgesteld aan de voet waar
van tijdens de herdenkingsdienst de ver
tegenwoordigers der diverse landen kran
sen legden, als eerste minister Schokking
namens de Nederlandse regering.
Ds. B. van Ginkel, Hervormd predikant
te Amsterdam hield een korte herden
kingsrede.
Nederlandse walvisvloot slaal
een goed figuur.
„De Nederlandse walvisvloot slaat
dank zij haar goede uitrusting en
kundige bemanning, een uitermate
goed figuur, vergeleken bij die van
andere landen, waarmede zij moet
concurreren en die vaak veel langer
met het bedrijf vertrouwd zijn", al
dus de heer C. J. Baron Collot d'Es-
cury, voorzitter van de Raad van
Commissarissen, in de vergadering van
Aandeelhouders der N.V. Ned. Mij
voor de Walvisvaart, waarin de jaar
stukken werden goedgekeurd en het
dividend werd vastgesteld op 7%.
Plannen voor een tweede walvis
vaarder bestaan er niet. Wèl ligt het
in de bedoeling mettertijd de „Wil
lem Barendsz" door te zagen en te
vergroten.
Een „Samba-Express
In December gaat een „Samba-ex
press" van Mainz naar het Zwarte
Woud rijden. Deze trein, bestemd voor
vacantiegangers, heeft een wagon met
dansvloer, waar grotendeels gramo-
foonplaten van Braziliaanse Samba
melodieën gedraaid zullen worden. De
Samba maakt bij de Duitsers veel op
gang.
De statiekoets van de burgemeester van Londen wordt opgepoetst voor
de traditionele parade by de ambtsaanvaarding van de Lord Mayor.
De koets is honderd jaren oud, fraai opgetuigd maar zeer ongerieflijk.
Kolendamp In de kerk.
Tijdens een kerkdienst in de Ned.
Herv. Kerk te Rouveen ter gelegen
heid van de dankzegging voor het ge
was, werd een vijftal personen Woens
dagmorgen plotseling onwel, aldus
meldt „Trouw". Zij verlieten de kerk
en zakten buiten in elkaar. Ook an
dere kerkgangers begonnen zich niet
prettig te voelen. Het bleek, dat in het
kerkgebouw kolendampvergiftiging
was ontstaan door een lek in de cen
trale verwarming. De kerk werd on
middellijk ontruimd, doch kon des
avonds weer in gebruik genomen
worden. De slachtoffers kwamen spoe
dig bij nadat zij in de frisse lucht wa
ren gebracht. Eén persoon moest door
een dokter behandeld worden.
Het Brabants orkest
te Den Bosch.
Naar het A.N.P, verneemt hebben
Gedeputeerde Staten van Noord-Bra
bant na nauwgezet afwegen van alle
argumenten, die mochten pleiten voor
andere steden, 's-Hertogenbosch aan
gewezen als de plaats van vestiging
van het jonge Brabants orkest.
Interessante suggestie van de Kamers van Koophandel
van Noord-Holland, Zuid.Holland, Noord-Brabant
en Utrecht.
In de grote winkels van West-End
in Londen bracht een stroom van
kinderen een bezoek aan het Kerst-
mannetje, dat dezer dagen reeds
arriveerde.
Twee gemeenten hadden geen wapen
Maar dat was een vergissing.
Nu de Zeeuwse gemeenten hebben
toegezegd, dat hun wapen in de nieu
we statenzaal zal prijken, blijkt,
dat enkele gemeenten officieel nog
geen gemeentewapen hebben, of
schoon zij meer dan een eeuw een wa
pen voeren en dit gebruikt wordt bij
het afgeven van officiële stukken. Dit
schijnt vreemd en toch is het zo. De
fout ligt echter niet bij de gemeenten,
maar bij de Hoge Raad van Adel, die
het voeren van een wapen bevestigd.
De gemeenten, zoals wij die thans
kennen, zijn ingesteld na de Franse
tijd bij de vestiging van 't Koninkrijk
der Nederlanden. Te voren had men
de Franse communes. Feitelijk kwa
men de communes of gemeenten in de
plaats van de ambachtsheren, aan
wier bestuursmacht en andere rechten
een einde was gemaakt.
In het staatsblad van 8 Januari 1815
verscheen een oproep aan alle ge
meenten om een tekening van het
reeds bestaande of gewenste wapen te
zenden aan de Hoge Raad van Adel.
teneinde daarop de koninklijke goed
keuring en de nodige registratie te
verkrijgen.
De steden behielden natuurlijk him
oude wapen. De dyrpsgemeenten kozen
meestal het wapen van de vroegere
ambachtsheerlijkheid. Daar soms twee
of drie ambachten tot één gemeente
werden saamgesmolten, werd als ge
meentewapen gekozen het wapen van
het ambacht, dat dezelfde naam droeg
als de nieuwe gemeente.
In de meeste gemeentehuizen hangt
in de lijst achter glas het besluit van
de Hoge Raad van Adel. waarbij de
gemeente ingevolge het door haar ge
dane verzoek toestemming krijgt het
wipen te voeren, dat aangevraagd
was. Hierna volgt de omschrijving van
het wapen. Jammer dat de inkt ver
bleekt is.
Wat is nu 't geval? In plaats van het
woord gemeente heeft de Hoge Raad
een paar maal bij vergissing geschre
ven het woord heerlijkheid.
Daar alles nog nieuw was en alles
van hogerhand kwam, meestal de ko
ninklijke hand (op genoemde akte
staat dan ook. Van wege den Koning)
werd op de vergissing niet gelet. Men
had het wapen, dat gevraagd was.
Of de Hoge Raad van Adel nu pas
de vergissingen heeft ontdekt, is ons
niet bekend, maar een paar Zeeuwse
gemeenten, n.l. Poortvliet en Ritthem
(mogelijk ook nog andere) kregen de
zer dagen van de Hoge Raad de me
dedeling dat ze nog geen gemeentewa
pen bezaten. Aan de gemeenten werd
aangeraden alsnog een wapen aan te
vragen.
De gemeente Poortvliet heeft altijd
't wapen van 't ambacht gevoerd, n.l.
op een veld van goud twee rode en
twee zwarte leeuwen uit het Holland
se en het Henegouwse gravenhuis,
waartussen drie smalle golvende pa
len van blauw. Ritthem heeft ook het
wapen van het ambacht, namelijk eeif
schild van zilver, beladen met vijf
klaverbladen in natuurlijke kleuren,
kruisgewijze geplaatst. De ambachten
Welzinge en Nieuwerve. tot de gemeen
te Ritthem behorende, hebben een ei
gen wapen.
De meeste dorpsgemeenten in Wes
telijk Zeeuws-Vlaanderen hebben als
wapen het wapen van 't Vrije van
Sluis, met in de linkerbovenhoek de
beginletter van de naam der ge
meente.
Koopkracht hogere inkomens
het sterkst gedaald.
Voor het jaar 1950 beoogt de mi.
nister, zoals men weet, een veria,
ging van de loon. en inkomstenbe
lasting, die slechts een zeer be
scheiden verlichting zal brengen en
die de verdeling van druk opnieuw
zal wyzlngen ten gunste van de lage
inkomens en ten koste van de ho
gere groepen. Hierdoor zal de reeds
veel te sterke progressie in het be
lastingtarief nog eens worden ver.
scherpt, aldus lezen wij in het Alg.
Handelsblad.
De Kamers van Koophandel voor
Noord-Holland, Zuid-Holland, Noord-
Brabant en Utrecht hebben thans in
een adres aan de Tweede Kamer 'n
uitvoerig exposé gegeven over de
ongunstige gevolgen van het tarief
van de inkomsten- en loonbelasting.
Hierbij wordt in het bijzonder de
nadruk gelegd op de hoge margina
le percentages (de belasting, die
men over de laatste gulden van het
inkomen betaalt) en die in het be
staande tarief tot 75 stijgen. De
Kamers oefenen niet alleen eritiek
uit op het bestaande tarief en dat
van het regeringsontwerp, maar zij
doen ook een eigen tarief aan de
hand, dat is samengesteld door een
commissie van deskundigen, die
kennis op fiscaal gebied paren aan
ervaring uit de practijk van het be
drijfsleven.
Volgens het oordeel der Kamers
mag het marginale percentage nooit
stijgen boven 50 maar zij erken
nen, dat bij een zodanige beperking
hun tarief budgetair te ingrijpend
zou zijn. Zij handhaven ten slotte
het maximum marginale percentage
van 75 van de grens van 132.01)0
af. maar zij laten het eerst bij
32.000 boven 50 stijgen, terwijl
het regeringsontwerp dit percentage
reeds toelaat bij een grens van
20.000. Dit alles geldt voor groep
II (gehuwden zonder kinderen).
REMMING ARBEIDSLUST.
Belangwekkend zijn de bezwaren,
die tegen het thans geldende tarief
worden aangevoerd en die in grote
trekken ook voor het nieuwe ont
werp blijven bestaan. Het spijt ons
te moeten zeggen, dat zij echter ook
door het ontwerp der Kamers niet
worden weggenomen. Hoogstens ver
liezen zij iets van him scherpte. Er
wordt bv. gewezen op de remming
van de arbeidslust (de tegenzin te
gen het verrichten van economisch
beslist noodzakelijk overwerk, het
waarnemen van neven-fucties en bij
hogere inkomens uit bedrijven het
achterwege laten van investeringen).
Aan de remming van onderne-
mings-activiteit wordt een afzon
derlijke bespreking gewijd. Oprich
ting van nieuwe bedrijven van be
scheiden omvang, die door spaar
zaamheid tot ontwikkeling worden
gebracht, wordt door het tegenwoor
dig belastingstelsel onmogelijk ge
maakt. Verder gaat de gezonde
geest van zuinig beheer teloor (hoe
hogere onkosten, hoe minder belas
ting). Voorts wordt de spaarmoge
lijkheid door het tarief ten zeerste
beperkt. Er bestaat ook geen juiste
verhouding meer tussen winst-mo
gelijkheid en het risico, van verlies.
Interessant (maar bedroevend) is
voorts het vergelijkend overzicht van
de koopkracht 1948 en 1939 voor ge
huwden zonder kinderen. Men heeft
daarbij voor de verschillende lnko-
mengroepen uitgerekend de koop
kracht van het netto-inkomen, dat
overblijft na aftrek van belasting met
toepassing van indexcijfer voor kos
ten van levensonderhoud.
Er biykt uit, dat tengevolge van de
sterke progressie de laagste inkomens
er het best aan toe zijn. De koop
kracht van een inkomen van 8000
na aftrek van belasting bedraagt
83% van dat van 1939 na aftrek van
de toenmalige belastingen. By
50.000 is dit percentage reeds ge
daald tot 36
Het adres stelt het volgende geval.
Een gehuwde zonder kinderen met
een bruto Inkomen van 10.000 in
1948 houdt na aftrek van belasting
f 7517 over, uitkomende op 3417 in
vóór-oorlogse guldens. Men kan aan
nemen, dat zulk een persoon in 1939
een bruto inkomen zou hebben ge.
had van 7143 (loon.index aangeno
men op 1,4). Na aftrek van inkom
stenbelasting en gemeentefondsbelas
ting (tarief Amsterdam) bleef er toen
netto 6336 (dus in vóór-oorlogse
guldens) over. De netto koopkracht
van een gezin met 10.000 bruto
inkomen thans, bedraagt, dus slechts
53.84 van die van het vergeiykbare
gezin vóór de oorlog.
VERPLICHTING VOOR
MIDDENGROEPEN
Belastingtechnisch is het verschil
tussen het regeringsontwerp en de
suggestie der Kamers hierin gelegen,
dat het vaste percentage in het rege
ringsontwerp 2y2 bedraagt en in dat
van de Kamers 5 en dat in 't laatstge
noemde plaats van twee progressie
curven, slechts één wordt toegepast.
Het resultaat is. dat daarvan inko
mens van 3000 gaan profiteren
(d.w.z. hier wordt de verlaging gro
ter dan in het regeringsontwerp),
maar dat de verlaging voor de mid
dengroepen groter wordt. Wij zien
b.v. voor 10.000 een verlaging van
23.12 tegen 7 in het regerings
ontwerp, bij 25.000 een verlaging
van 20.85 tegen 3.74 Ook in de
Fabrieksinspecteur door bende op
Celebes vermoord.
De bende, die de laatste tyd ter
reur uitoefende in het gebied van
Masamba in het noordelijk deel van
Zuid-Celebes, heeft vorige week de
27-jarige inspecteur van de Faroka-
fabrieken, de heer Th. Pluyter. ver
moord. De bende schijnt onder lei
ding te hebben gestaan van het vrou
welijk raadslid te Makassar, Salawati
Daoed.
Enkele compagnieën militairen
hebben intussen een actie ingezet in
het moeilijk begaanbare terrein,
waarbij zes bendeleden werden gear
resteerd.
Grote opiumsmokkelhandel
ontdekt'.
De douane-recherche te Rotterdam
heeft aan boord van een tanker een
goede vangst gedaan. In de machine
kamer werd, zorgvuldig gecamou
fleerd, niet minder dan negen kilo
gram opium ontdekt. In verband hier
mede zijn door de politie, verscheide
ne van de 35 tot de bemanning beho
rende Chinezen gearresteerd.
20. Meneer Brushbox, zo heette de pa van Bil-
lie, zag zijn zoon beschaamd aan. Ik heb ook in zo
lang geen voetbal aangeraakt, jongen, zei hij zich
verontschuldigend. Nou, laten wij het dan nog
maar eens proberen, riep Billie. Ga dan maar bij
die luchtkoker staan, dan zal ik de bal naar je toe
schoppen en dan moet jij 'm terugtrappen, maar
hard hoor! Nu, meneer Brushbox gaf de bal 'een
harde trap. 't Ding vloog echter wéér een heel an
dere kant uit dan hij verwachtte. Het zou met een
boog over de verschansing verdwenen zijn, als
niet
hoge inkomens voor welke het rege-
rings-ontwerp bijna geen verlichting
brengt, willen de Kamers verder gaan
b.v. bij 100.000 wil de minister een
verlaging van 1.67 en de Kamers
van 8,93 Een verbetering is het
ontwerp van de Kamers dus wel, ook
al neemt het de bestaande door de
Kamers zelf genoemde bezwaren niet
volledig weg. Het heeft bovendien de
verdienste, dat 't de ontoereikendheid
en de vernietigende uitwerking van
het tarief van het regeringsontwerp
op de productie en de besparingen
duideiyk in het licht stelt.
Berekend wordt ten slotte, dat de
opbrengst 325 millioen lager zal
zijn dan die volgens het bestaande
tarief, terwijl de Minister zelf reeds
op een verlaging van opbrengst van
140 millioen rekende, zodat er nog
140 millioen te dekken overblijft.
De Kamers van Kooph. hebben met
de opstelling van dit adres en ont
werp een nuttig werk verricht en
men mag verwachten, dat de Tweede
Kamer en ook de regering er haar
volle aandacht aan mogen schenken.
Het Wereldgebeuren
Stille oppositie
Of het door Reuter verspreide be
richt over het bestaan van een ver
zetsorganisatie onder de Russische be
zettingstroepen in Duitsland op waar
heid dan wel op fantasie berust, valt
moeilijk te beoordelen. Als bron
wordt genoemd de geallieerde gehei
me dienst, waarvan enkele officieren
uit de school geklapt hebben. Met
welk doel is niet duidelijk, want ge
woonlijk plegen de inlichtingen van
deze dienst niet aan de pers te wor
den toevertrouwd. Gezien het literair
bedrog in een opzienbarend boek als
Gods Ondergrondse, waarin ook spra
ke is van een wijdvertakte anti-com
munistische organisatie in de Sowjet-
Unie, dienen dergelijke berichten in
elk geval met het nodigevoorbe
houd te worden gelezen.
Datzelfde is van toepassing op de
inhoud van een kortgeleden versche
nen dagboek van de Italiaan Ettore
Vanni. dat tot titel draagt „Io, Com-
munista in Russia". (Ik, communist in
Rusland). Vanni is een gewezen com
munist. die tijdens de Spaanse bur
geroorlog aan regeringszijde vocht en
na de overwinning van Franco naar
Rusland uitweek en daar acht jaar
verschillende functies bekleedde, o.a.
Italiaans commentator voor radio-
Moskou. Hetgeen hij in zijn boek
openbaart is in elk geval zeker de
moeite van het kennisnemen waard.
De schrijver smeedt uit een hoeveel
heid aan indrukken en belevenissen
de overtuiging, dat zowel in Rusland
als in de satelliet-staten een genera
tie van Kravchenko's, Krilov's Ros
tov's, Tito's Rajk's enz. in opkomst
is. Weliswaar heeft het communisme
van meet af aan enkele schokken ge
kregen door het verraad van enige
vroegere kopstukken, maar het gaat
op het ogenblik minder om enkele
eerzuchtige en daadwerkelijke verra
ders dan wel om een uitgebreide be
weging.
Een groot deel van deze beweging
kan allesbehalve beplakt worden met
het etiket anti-communistisch. Veel
eer richt het verzet zich tegen het
huidige Russische regiem zonder dat
sprake is van afval der communisti
sche beginselen. Een van de oorzaken
is het nauwere contact met de Wes
terse wereld, dat de oorlog heeft te
weeg gebracht. Volgens Vanni, is in
Rusland de' belangstelling voor het le
ven buiten de Sowjet-grenzen zeer
groot. Vele Russen trachten een be
trekking in het buitenland te krijgen.
Millioenen soldaten vertellen over Bu
dapest, Wenen en Berlijn. De daar
voor ontvankelijke Sowjet-burgers
zijn onder de indruk gekomen van de
vrijheid, waarmee in de Westerse we
reld gereisd, geschreven en gesproken
kan worden. Het aantal van deze bur
gers is volgens Vanni groter dan men
zou denken, aangezien slechts weini
gen de moed hebben zich uit te spre
ken.
Als belangrijk voorbeeld van de in
terne spanningen achter het ijzeren
gordijn noemt Vanni o.a. de moord op
de Hongaarse minister van Propagan
da, Eugen Revai, op 24 Juni van dit
jaar door de Russische gezant te Boe
dapest, Puschkin. Het schijnt, dat
Puschkin zich verzette tegen de ar
restatie van de inmiddels gevonniste
Rajk in de mening, dat hij in dat ge
val ook voor zijn eigen leven moest
vrezen. Een voor hem minder prettige
figuur als Revai moest daarom wor
den verwijderd.
Het „oproer" in het Oosten, schrijft
Vanni, dringt reeds door tot de op
perste Sow jet. Niemand weet van
daag, wie morgen tot de „verraders"
zal behoren.
Als het zoeven genoemde Reuter-be-
richt wordt geplaatst tegen de achter
grond van Vanni's mededelingen, te
gen de achtergrond ook van de vele
zuiveringen en de fanatieke Strijd te
gen Tito, krijgt het meer reliëf.
