Australiërs dromen van paarden
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
Industrieontspanning en
nationale sport
Zeeuwse Almanak
MIDDELBURG KRIJGT EER
NIEUWE BIOSCOOP
DE ZEEUWSE ZANGERSB0ND
IN JAARVERGADERING BIJEEN
DINSDAG 25 OCTOBER 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Enorme belangstelling voor paardenrennen en het
gokken daarbij.
(Van onze correspondent).
SYDNEY, Oct. Een meneer heeft op één middag een dikke 20.000
gulden verdiend door het bescheiden bedrag van 15 gulden in te zetten
op de paardenrennen tjjdens een gezellige doordeweekse dag. De ochtend
bladen schreeuwden het met vette koppen op hun voorpagina's de
aanplakbiljetten op straat brulden het de zich naar hun werk haastende
mensen toe: „Een klein fortuin met een £2/-/- inzetJ"
Dat is nieuws in Australië voorpagina nieuws! Het drukt de Rus.
sische atoombom, de critiek op de devaluatie en zelfs de ontvoering van
de r(jke Joodse meneer Ravdell in Melbourne naar pagina 2. Want dat
is Iets waarin welhaast alle Australiërs belang stellen iets waarover
dagenlang gekout wordt in café, vriendenkring of huiskamer. Het Is wat
te maken heeft met Koning Paard!
Kolommen vol vertellen hoe die
meneer het wel gedaan heeft. Hij
was er niet eens bij en was op die
gezellige doordeweekse dag gewoon
op zijn werk inplaats van bij de ren
nen op de Randwick renbaan. Tom,
had aie meneer tegen een van de
tienduizenden bookmakers gezegd,
Tom, zet me Donderdag 2 pond op
Val Bowl in de eerste ren, „all up'
(hetgeen zoveel betekent als alles
wat ik er eventueel mee win) op
Mona's Choice in de tweede, „all
up" Hisign in de 3e, „all up", Car
bon Copy in de 4e en „all up" Per
sist in de 5e. En toen ging die me
neer rustig aan zijn werk en liet ai
die paarden maar winnen en liet dat
bedrag als maar aangroeien terwijl
hy werkte
Dit is alleen maar een voorbeeld
van het „paardennieuws", dat gere
geld op voorpagina's en aanplakbil
jetten prijkt. Dergelijke geweldige
sportieve prestaties kan men gere-
feld genieten. De ene week is het
e „wonder-rader" in Melbourne,
die op een Zaterdagmiddag met een
paar pond een fortuintje bij elkaar
wedde en die ogenblikkelijk een
aanbod van een groot dagblad kreeg
om geregeld „tips" te geven terwijl
zö'n „fan-mail" onmiddellijk in de
honderden brieven liep de ande
re week is het een verhaal van
iemand, die zo maar droomde welk
paard een grote ren zou winnen.
De dagbladen geven dan het hele
menu wat die dromer te voren ge
geten heeft om anderen ook eens
een kans te geven zo'n winstgevende
nacht-merrie te krijgen of vertellen
precies op wat voorgoed men zo voor
delig dromen kan.
DROMEN.
Het is werkelijk een wonder hoe
veel mensen er van winnaars dromen
in Australië. De liftman, de juffrouw
van de sigarettenkiosk, de man aan
het bloemenstalletje en de politie
agent op de hoek hebben altijd alle
maal net iemand ontmoet, die van
de één of andere winnaar gedroomd
heeft. Het sterkste verhaal vertelde
mij een taxichauffeur, die niet alleen
zelf van winnende paarden droom
de, maar er ook een dromende zus
ter op na bleek te houden. Laat hij
nu toch op een ochtend wakker
worden en aan het ontbijt horen,
dat zijn zuster in haar droom een
heel andere winnaar in dezelfde race
gezien heeft als hijzelf. „En meneer,
je zult het niet geloven, maar laten
die paarden nu precies tegelijk aan
komenP'
Het is met al die dromerij van
winnende paarden eigenlijk wonder
baarlijk dat er nog werkende men
sen zijn in Australië. En het is nog
verwonderlijker, dat er nog book
makers zrjn om weddenschappen mee
af te sluiten. Maar die bookmakers
groeien blijkbaar tegen de verdruk
king van al die dromers en andere
geweldenaren in, want er zijn er zo
ruw geschat 75.000.
Dat zjjn natuurlijk niet allemaal
ras-echte book-makers. Echte book
makers vind je alleen in een beperkt
aantal op de renbaan onder een gro
te gekleurde parasol. Al die anderen
zijn „Stiekum" en strafbaar. En af
en toe lees je ook wel eens, dat een
heel kleintje op heterdaad betrapt
is doorheen hele bende speurende
detectives.
LIEFDE VOOR PAARDEN.
Wedden op paardenrennen en pra
ten over paardenrennen is een on
afscheidelijk deel van het Australi
sche leven. Gaan er geregeld iedere
week enige tienduizenden naar de
ODE AAN DE SUIKERBIET
Nog altijd is de bietencampagne in
volle gang. En nog altijd zien al die
bieten er ongelooflijk prozaïsch uit.
Maar' toen wïi onlangs schreven, dat
nog nooit 'n dichter geïnspireerd was
tot een gedicht op de suikerbiet, toen
hebben we ons toch vergist. Een vrien
delijke lezeres stuurt ons namelijk een
„Ode aan de Suikerbiet", overgeschre
ven uit een in de hongerwinter ver
schijnend krantje.
Het vers is te groot om het hier af
te drukken. Poëzie is het trouwens
niet.
Maar zo'n gerijmel wekt toch even
weer herinneringen op aan vijf jaar
geleden. Hoe weinig beseffen wij thans
nog, dat de suikerbiet velen van de
hongerdood heeft gered! Vijftiendui
zend mensen zijn aan ondervoeding
bezweken leren ons de jongste cijfers.
Het zouden er aanzienlijk meer zijn,
als de suikerbiet er niet geweest was.
Daarom toch dan hier maar de laat
ste „strofe" van de Ode aan de Sui
kerbiet, die veelzeggend is.
„In je kleigrauwe bietengratie
Verdien jij, biet, de dank de rnatie.
Die dank is nog wel eens zo groot
Omdat jij kwam in tijd van nood!"
De automobilisten mopperen. Bieten
verhogen het slipgevaar. Maar de sui
kerfabrieken zwoegen. En de suiker
stroomt de fabrieken uit. Dank zij de
suikerbiet.
renbanen in de verschillende steden,
honderdduizenden zitten de hele mid
dag bij him radio met de telefoon
naast zich. Dat vinden velen eigen
lijk nog veel leuker dan naar de ren
nen gaan, want dan kunnen ze te
gelijk naar de rennen in Sydney,
Melbourne, Brisbane en de één of
andere rare buitenplaats luisteren.
Praten over paardenrennen is na
tuurlijk een geliefkoosde bezigheid.
Niet dat de Australiërs over niets
anders praten, maar het geeft ze
altijd wat om over te praten. Deze
liefde voor de paardenrennen heeft
natuurlijk gemaakt, dat de meeste
renbanen ware lustoorden zijn. Voor
al Melbourne met zijn mild, bijna
Europees klimaat, blinkt uit in
prachtige banen als Flemington,
Caulfield en Mooney Valley, waar 'n
ware weelde van bloemen en plan
ten 't kleurige schouwspel van paar
den, jockey's en fleurige toilletten
nog verhoogt.
Waarschijnlijk stamt de liefde
voor 't paard af van de rol die het
paard als bron van inkomsten in
't Australië van de pionierstijd heeft
gehad. Nog steeds grazen meer dan
een mihioen paarden op de enorme
landerijen van Queensland, Victoria
en Nieuw Zuid Wales en betekenen
de grote groepen verwilderde paar
den een ware plaag voor vele boe
ren. Maar de gouden tiid van het
paard als bron van inkomsten is
voorby, hetgeen wel blijkt uit het
feit, dat het aantal is teruggelopen
van bijna 2>/4 millioen in 1922 tot
1.164.650 bij de telling van het vo
rig jaar.
PHAR LAP.
Denk niet, dat de Australiër de
paardenrennen alleen maar als een
middel om te gokken beschouwt
Er zijn bepaalde paarden, die in de
harten van het Australisch publiek
een plaats innemen als Abe Lenstra
b(j de Friese voetballiefhebbers. Nu
deze week de oudste dochter van
Australië's meest geliefde merrie
Tranquil Star voor het eerst zal
rennen, zullen tienduizenden er uit
sentimentele overwegingen een paar
kwatjes op zetten. De nagedachte
nis van de grote Phar Lap wordt
geëerd in Melbourne, waar hij op
gezet in het museum staat, en in
de federale hoofdstad Canberra, waar
zijn hart het stoere, fiere paar-
denhart op sterk water te bewon
deren valt.
Misschien hebben ook deze senti
mentele overwegingen ertoe geleid,
dat paardenvlees in Australië niet
voor menselijke consumptie verkocht
mag worden. Wanneer Vrijdags de
dagbladen met htin extra pagina's
paardennieuws komen, dan maakt
een zekere onrust zich van honderd
duizenden Australiërs meester 'n
onrust, die aangroeit tot Zaterdag
middag door honderdduizenden luid
sprekers het „They're off!!!" klinkt.
(Nadruk verboden)!
Grote belangstelling In
Amerika voor van Gogh.
Niet minder dan tweeduizend per
sonen verdrongen zich Vrijdag in de
zalen van The Metropolitan Museum
of Art te New York, om Vincent van
Goghs meesterwerken te aanschou
wen. Deze belangstelling op een ge
wone werkdag wordt als voorteken
beschouwd van een buitengewone
toeloop naar deze tentoonstelling, de
grootste Van Gogh-tentoonstelling, die
ooit in Amerika is gehouden. Donder
dagavond was er een voor-bezichti
ging voor het personeel van het mu
seum en genodigden, waaraan min
stens acht duizend personen deelna
men.
Tevens geschikt voor toneelvoorstellingen
en uitvoeringen.
Wintertuin met dansvloer.
BH de brand in Mei 1940 te Middel
burg, werd ook één van de twee bio
scopen die deze stad telde en die aan
de L. Noordstraat stond, verwoest.
Er werd toen op korte termijn een
noodoplossing gevonden. Door mede.
werking van de N.V. Schouwburg
kreeg de exploitant van het voorma
lige City Theater enige dagen per
week de beschikking over de zaai
van de Schouwburg. Het ziet er naar
uit dat voor deze noodoplossing, die
als zo vele in deze stad reeds meer
dan negen jaar duurt, een definitieve
oplossing in de plaats komt.
Zoals wij onlangs reeds meldden,
zal binnenkort begonnen worden met
de bouw van een restaurant aan de
Lange Delft voor rekening van de
heer H, A. A. Wöhler, dat gerekend
vanaf de Markt aan deze zijde van
het in aanbouw zijnde pand van de
firma Meyer zal worden opgetrokken.
Met deze bouw, die Donderdag ge
gund is, wordt dan eigenlijk tevens
een begin gemaakt met de hèrbouw
van het City Theater. Uit de hierbij
gepubliceerde schets van de voorge
vel van dit restaurant ziet men aan
de linkerzijde het verlaagde gedeelte
met de ingang van het nieuwe City
Theater. Behalve door het feit, dat
dit gedeelte lager en inspringend is,
zal tevens door de bekleding van de
buitenmuur met een of andere soort
kunststeen, een duidelijk onderscheid
worden gemaakt tussen restaurant en
bioscoop.
CAFÉ-RESTAURANT.
Lang voor de oorlog in 1940 stond
in de Lange Delft het fraaie en wel
bekende Grand Hotel Restaurant Ver-
seput, dat helaas in 1929 reeds door
brand geheel werd verwoest, nadat
in 1926 de eetzaal uitbrandde. Hoewel
het te betreuren valt, dat dit hotel
niet meer herbouwd zal worden en
hierdoor weer zo broodnodige hotel
ruimte definitief verloren gaat. mag
men zich in Middelburg gelukkig prij
zen, dat er in ieder geval een restau-
rant voor in de plaats komt.
Het gebouw, waarvan de heer J. B.
van Wuijckhuijse de architect is en
dat zeer zeker zal mede werken aan
het verfraaien van de straatwand in
de Lange Delft, betreedt men aan de
rechterzijde via een hal en bevat op
de begane grond aan de straatzijde
het café. Achter de cafézaal is de eet
zaal gelegen. Voorts treft men dan
op de begane grond nog aan de gar
derobe, de toiletten en de dienstruim
ten. Via het trappenhuis in de hal
bereikt men de vergaderzaal op de
eerste verdieping. Tenslotte zijn in dit
gebouw nog twee woningen onderge
bracht.
De bioscoop die te zijner tijd achter
dit voorgebouw zal worden opgetrok
ken bereikt men via een brede gang
aan de linkerzijde van het voorge
bouw. Deze wandelgang geeft tevens
gelegenheid tot het ophangen van af-
fiche's, foto's en dergelijke, terwijl
men hier ook de cassa in aantreft.
Vanuit deze gang betreedt men dan
de eigenlijke bioscoop. Eerst komt
men in een grote kal, van waaruit
om. de vestiaire en het balcon van
de zaal te bereiken zijn.
RUIME ZAAL.
De bioscoopzaal en het balcon heb
ben tezamen rond 550 zitplaatsen. Hoe
wel de gehele inrichting in de eerste
plaats op een bioscoop zal zijn afge
stemd, wordt er bjj de opzet even.
eens mede rekening gehouden dat er
toneelvoorstellingen en dergelijke
kunnen worden gehouden. Hiertoe zal
een behoorlijk toneel worden ge
bouwd, met zijtoneel waaronder stoe-
lenberging en de nodige kleedkamers.
Andrei VVishlnsky, minister van Buitenlandse Zaken der Sow jet liuu,
houdt z(jn neus vast tijdens de discussie met Jacob Malik, vertegenwoordi
ger der Sovvjet Unie (raidden) en Wladlmlr Clementis, de Tsjecho.Slo-
waakse minister van Buitenlandse Zaken, over de verkiezing van Joego
slavië In de Veiligheidsraad der Verenigde Naties. YVisjinsky moest twee
maal tot de orde geroepen worden tijdens de spannende zitting der alge.
mene vergadering, waaraan 59 landen deelnamen. Equador en India waren
de andere twee landen, welke ln de Veiligheidsraad gekozen werden.
Concours 1950 te
St. Maartensdijk.
De Zeeuwse Zangersbond „Zang
Veredelt" hield Zaterdag in hotel
„Cent aal" te Goes zijn jaarvergade.
ring. Achttien van de twèe en twintig
aangesloten verenigingen waren ver
tegenwoordigd.
De voorzitter, de heer T. L. Jonker
uit Haamstede deelde cnede, dat het
bondsconcours 1948 to Goes, mede
.door het slechte weer, een tekort van
196 opleverde.
De verslagen van de secretaris, de
heer P. C. Schipper en de penning
meester, de heer J H Tamminga.
werden goedgekeurd. De rekening gaf
een basaldo van 64.53 te zien.
De aftredende bestuursleden, de he-
'•en T. L Jonker. Haamstede en Abr.
B. Holster Hansweert. werden herko
zen.
Het verouderd reglement werd her
zien. Elke vereniging welke met 180
pt. een eerste prijs behaalt, heeft
yoortaan slechts het recht en de plicht
om te promoveren, indien zij minstens
10 pt. meer dan de vereiste 180 voor
de eerste prijs behaalt.
Op voorstel van het bestuur werd
verder besloten, dat de verenigingen
voor h°+ voieend concours onnieuw
geclassificeerd zullen worden aan de
hand van ingezonden vrije nummers,
mers.
Op verzoek van de Gem zangver-
Dr. Herman Baruch in het
huwelijk getreden.
De voormalige Amerikaanse ambas
sadeur in Nederland, dr. Herman
B. Baruch, is op Long Island in het
huwelijk getreden met Anna Maria
Baronesse Mackay uit Den Haag.
Baronesse Mackay werd in 1913 te
Den Haag geboren.
Tevens is een orkestbak geprojec
teerd.
Aan de ene zijde van de zaal ko
men de nooduitgangen uit op een
groot terras dat eventueel bij verga
deringen etc. overdag benut zal kun
nen worden. Tenslotte valt er nog
een nieuwtje voor Middelburg op te
merken en dat is de wintertuin, die
bij dit complex zal worden aangelegd.
Tussen de eetzaal van het restaurant
en de grote hal van de bioscoop is
deze tuin geprojecteerd. Het ligt
voorts in de bedoeling om in het mid
den van deze ruimte een dansvloer
aan te brengen.
VOLGENS NIEUWSTE EISEN.
Het behoeft natuurlijk geen betoog,
dat de bioscoop met de modernste
apparatuur zal worden uitgerust en
dat aan de toneelaccommodatie veel
aandacht zal worden geschonken. Het
is te wensen dat eveneens aan het
probleem luchtverversing-verwarming
de nodige zorg zal worden besteed.
De luchtverversing laat in de be
staande gebouwen nog al een en an
der te wensen over. Al is er dan ook
in de enige bioscoop, die Middelburg
nog rijk is, voor de oorlog veel ver
nieuwd, dit neemt niet weg dat deze
inmiddels weer wat oudere in
richting op sommige punten niet aan
de nieuwste eisen, die aan een mo
derne bioscoop gesteld kunnen wor
den, kan voldoen.
Hoewel thans nog niet te zeggen
valt wanneer de bouw van deze bio
scoop gerealiseerd zal zijn, is het
prettig te vernemen, dat de voorbe
reiding tot deze bouw in ieder geval
ter hand is genomen en de plannen
vastere vormen hebben gekregen.
Het valt te hopen, dat voor de
bouw van deze inrichting die on
getwijfeld in een grote behoefte zal
voorzien spoedig bouwvolume ter
beschikking kan worden gesteld.
eniging „De Lofstem" te St Maar
tensdijk welke volgend jaar 30 jaar
bestaat, werd besloten het bondscon
cours 1950 op 1 Juli aldaar te houdeh.
De heer Abr. Holster bracht nog
verslag uit van de vergadering der
Ned. Dirigentenorganisatie te
Utrecht.
Bij de rondvraag werd een voorstel
tot het instellen van een directeurs-
prijs afgewezen.
Stichting van de Landbouw over
Oorlogsschade.
De Stichting voor de Landbouw,
die reeds drie maal in een nota aan
de Tweede Kamer haar mening over
het wetsontwerp inzake materiële
oorlogsschaden heeft weergegeven,
heeft thans nogmaals haar bezwaren
naar voren gebracht in een schrijven
aan de leden van de Tweede Kamer.
Hierin heeft de Stichting zich in
hoofdzaak tot het systeem van de wet
beperkt.
Zij houdt nog steeds vast aan de eis
van vergoeding op basis van de ver
vangingswaarde, waarbij zij derhalve
het principe van het huidige ontwerp,
te weten de vergoeding naar draag
kracht en vermogenspositie der ge
troffenen, volkomen onaanvaardbaar
acht. Deze draagkracht kan naar haar
mening slechts worden gehandteerd
bij" het opleggen van de noodzakelij
ke belastingen na het herstel en dient
te blijven buiten de sfeer der vergoe
dingen.
Tegen het nieuwe systeem van cre-
dieten en uitgestelde bijdragen heeft
de stichting bezwaren. Een afweging
der beide systemen acht zij onmoge
lijk. Als globale conclusie ten aanzien
van het systeem der onmiddellijk be
paalde bijdragen zou naar hgt oordeel
der Stichting kunnen worden gesteld,
dat in het geheel niet duidelijk is, of
en in welke matee verruiming in de
schadevergoedingen in de landbouw
sector hierdoor wordt verkregen.
Wanneer men hierbij dan nog be
denkt, aldus de Stichting, dat de wel
licht jarenlange naschade aan de
grond en aan de boomgaarden en het
geheel der bedrijfsschade van vergoe
ding worden uitgesloten, dan kan al
leszins van een zeer povere vergoe
ding worden gesproken, waardoor de
gedupeerde blijvend zal achter staan
bij zijn niet gedupeerde collega.
Tenslotte verzoekt de Stichting de
Kamerleden te willen aandringen op
het instellen van een afzonderlijke be
roepsinstantie.
Het Wereldgebeuren
Het proces
Meer dan negen maanden heeft het
proces geduurd tegen de elf vooraan
staande communistische leiders in de
Ver. Staten en het resultaat is Vrij
dag bekend geworden: Tien van hen
zijn veroordeeld tot de maximum
straf, in dit geval 15 jaar gevan
genisstraf en 10.000 dollar boete en
ae elfde kreeg wat minder. Dit von
nis is allerminst als een verrassing
gekomen, zeker niet voor beklaagden
en verdedigers.
Reeds voor het proces begon was
duidelijk, dat elke rechter en elke ju-
ry op grond van de Smith-act van
1940 liet schuldig zou kunnen uitspre
ken. Deze Smith-act is een wet, des
tijds. zonder veel debat door het
Congres aangenomen, waarbh elke
samenzwering met het doel ae ge
welddadige omverwerping van de re
gering te bepleiten en te verdedigen
strafbaar verklaard wordt. Dat de
communistische leiders inderdaad
vervanging van de huidige regering
propageren via een andere weg, dan
de gebruikelijke die langs de stem
bus leidt is nauwelyks voor betwis
ting vatbaar. Zij beroepen zich in
hun bladen en geschriften op de leer
van Lenin en Stalin en volgens deze
leer moet de actieve „voorhoede van
het proletariaat", die uiteraard steeds
een minderheid zal vormen, door een
zorgvuldig voorbereide revolutie aan
de macht komen. Het enige wat
openbare aanklager MacGohey, die
het proces in Foley Square leidde,
had t doen was de rury een aantal
communistische geschriften voorleg
gen en verder enkele afvallige com
munisten en FBI-agenten laten getui
gen over de interne organisatie van
de partij. De beklaagden en him ad
vocaten hebben het by him verdedi
ging dan ook over een andere boeg
gegooid dan die der bestrijding van
de aangevoelde argumenten.
Zij trachtten te poseren als slacht
offers van fascistische rechtspraak
en van het kapitalistische systeem en
daaruit munt te slaan voor hun pro
paganda. De „Daily Worker" schreeï,
dat de openbare aanklager de taal
had gesproken van het middeleeuwse
hof, dat Jeanne d'Arc tot de brand
stapel veroordeeld en van de beschul
digers, die Socrates dwongen de gif
beker aan de mond te zetten.
Dat was een tikje overdreven, want
de verslaggevers z\jn het erover
eens dat de zittingen uiterst verve
lend en langdradig waren en de be
klaagden zich veeleer als goed gedis
ciplineerde partijleden dan als revo-.
lutionnaire helden en martelaren ge
droegen.
De belangrijkste uitspraak moet
eigenlijk nog komen. Het Hoge Ge
rechtshof zal binnen afzienbare th'd
moeten uitmaken of de Smith-act in
strijd is met de grondwet. Artikel
één van de grondwet bepaalt name
lijk, dat het Congres geen wet mag
aannemen, die het recht van vrije
meningsuiting aantast. Het hoogste
rechtelijke college in de Ver. Staten
zal dus een uitspraak moeten doen
over de in het westen belangrijke
strijdvraag of in een democratisch
staatsbestel een ondemocratische par
ty deel kan hebben aan dezelfde
rechten, die de loyale partijen zijn
gewaarborgd. Als het Hoge Gerechts
hof weigert om het'vonnis te vernie
tigen zullen voortaan alle leden van
de communistische partij strafbaar
zijn waarmee die party ophoudt le
gaal te zijn. Schrikbarende gevolgen
zal dat niet hebben aangezien in
Amerika de onvervalste Stalinisten
slechts geringe aanhang hebben.
Niettemin zal de uiteindelijke be
slissing voor de politiek en de juris
prudentie in Amerika van groot be
lang zijn.
Er zullen echter nog wel maan
den overheen gaan eer de zaak via
u..iüische kanalen de hoogste top
bereikt.
Benoeming van gezanten
en ambassadeur.
Naar het A.N.P verneemt, is be.
stemd om dr. Ph. C. Visser op te vol
gen als Nederlands ambassadeur te
Moskou, mr. F. C. O. Baron van Pal-
landt, thans gezant te Buenos Aires.
Binnenkort is voorts de benoeming te
vernachten van de heer B. Kleyn Mo-
lekamp tot buitengewoon gezant en
gevolmachtigd minister te Buenos
Aires Hy is thans als zodanig ge
accrediteerd te Rio de Janeiro, in wel
ke functie hij zal worden opgevolgd
door de heer T. Elink Schuurman, tot
vpor kort chef ter directie Verre Oos
ten van het ministerie van Buiten
landse Zaken te Batavia
Nieuwe arrestaties onder
Tsjechische priesters.
Volgens kerkelijke kringen te Praag
zijn in Tsjecho-Slowakije nieuwe ar
restaties verricht onder de priesters,
die zich blijven verzetten tegen de
nieuwe kerkwet, welko per 1 Nov.
van kracht wordt.
Behalve mgr. Beran, de aartsbis
schop van Praag, en mgr. Vojtassak,
bisschop van Scepusio in Slowakije,
zijn alle Tsjechoslowaakse bisschop
pen Vrijdag te Praag in conferentie
bijeengekomen. Zij namen een beslis
sing inzake de Iwuding van de clerus
ten aanzien van de nieuwe wettbn.
Officieel is over die beslissing, wel
ke eerstdaags ter kennis van de pries
ters zal worden gebracht, niets be
kend.
Vrijdagavond is te Praag vonnis ge
wezen in een proces tegen 38 jonge
lieden. De hoofdbeklaagde werd ver
oordeeld tot levenslange dwangarbeid.
Dertig beschuldigden liepen van één
tot 20 jaar dwangarbeid op, terwijl er
vier werden vrijgesproken. Volgens
de beschuldiging hadden deze jonge
lieden een clandestiene groep ge
sticht ter voorbereiding van een
staatsgreep in Tsjecho-Slowakije.
8. Jimmy zat naar buiten te kyken en zag er zo
onschuldig uit, als 'n madeliefje in de maneschijn.
Toen richtte hij zijn blik op meneer Bof; hij zag
hem heel vriendelijk en verbaasd aan. En toen dat
lang genoeg geduurd had, ging hij heel ongege
neerd tussen zijn haren zitten zoeken naar iets, dat
kriebelde. Barend Bof ging nu toch zelf twijfelen
aan het daderschap van de aap en hij droop af in
de richting van de dekstoeL Als ik nog eens wat
van je merk! riep hij nog. Ik smyt je in de kool
van de tijger.
