Van Royen,Van Mook en Spoor
hebben goed werk verricht
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
Zeeuwse Almanak
„STAD BREDA" BIJNA GEREED
Wat het bouwen van woningen en
boerderijen kost in Zeeland
MAANDAG 24 OCTOBER 1949
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
DE PUBLIEKE OPINIE
Zal de Ronde Tafel-Conferentie slagen?
Sultan Hamkt de beste van alle Indonesiërs.
Welke van de volgende personen hebben, naar Uw mening met betrek
king tot de Indonesische kwestie goed werk verricht en welke niet?"
vroeg het Nederlands Instituut voor Publike Opinie aan vele mannen en
vrouwen over 't gehele land verspreid en uit .alle lagen van de bevolking.
Over twaalf personen werd het oordeel van het publiek gevraagd t.w.
Schermerhorn, van Mook, van Royen, Generaal Spoor, Beel, Gerbrandy,
Soekarno, Sjahrir, Moh. Hatta, Sultan Hamid n, William Fox. Palar.
Het best „geplaatst" door het publiek zjjn Generaal Spoor, van Royen en
van Mook.
Goed Geen Geen
werk g. werk mening
Generaal Spoor 60% 11% 29%
van Royen 39% 15% 46%
van Mook 33% 24% 43%
Deze drie personen, die 'n belang
rijke rol gespeeld hebben in de Indo
nesische kwestie, hebben volgens 't
publiek goed werk verricht. We vin
den steeds een minderheid die zegt:
„geen goed werk verricht". Van
Mook heeft tijdens zijn ambtsperiode,
in de N.I.P.O.-peilingen, steeds meer
mensen vóór dan tegen zijn arbeid
gevonden (in tegenstelling tot onze
regering die steeds meer mensen te
gen dan vóór haar Indonesisch be
leid vindt).
.Middelburgs meisje werd
schilderes en tekenares.
LILI VAN LEERBOSMAN
EXPOSEERT IN PARIJS
Naar wij vernemen zal op 26 Octo
ber in de Galerie O. Bosc te Parijs
een expositie worden geopend van
schilderijen, aquarellen en tekeningen
vervaardigd door Lili van LeerBos
man, een schilderes, die uit Middel
burg afkomstig is. Deze tentoonstel
ling zal duren tot 12 November.
Mevr. Van LeerBosman is „ont
dekt" door de beroemde Nederlandse
schilder Jan Toorop. Zij werd geboren
in Middelburg en tekende reeds op
zeer jeugdige leeftijd bijzonder goed,
terwijl zij ook gedichten schreef. Op
haar zestiende jaar zag Toorop, die
met vacantie in Domburg vertoefde,
bij de muziekleraar van het jonge
meisje een serie van haar tekeningen
en daaruit concludeerde hij onmiddel
lijk, dat zij over talent beschikte. Hij
maakte kennis met Lili en moedigde
haar aan om op deze weg voort te
gaan. Een heel jaar lang toonde het
meisje ieder weekeinde Toorop haar
werk, dat steeds uit tekeningen be
stond, omdat hij haar 'had VèfZekétd,
dat het zwart en het wit even veel
kunnen uitdrukken als kleuren.
Aan het einde van dat jaar besloot
het meisje op te houden met de medi
sche studie, waarmee zij was begon
nen en liet zich inschrijven als leer
ling van een school voor beelden ?le
kunsten in Haarlem. Zij kreeg daar
tekenles van Mesquita en beeldhouw
les van Polet. Later kwam zij in Ned.
Indië, waar zij twee jaar lang indruk
ken opdeed en onderwijl tekende voor
kranten. Later, na haar terugkeer in
ons land, beoefende zij verschillende
beroepen journaliste, secretaresse
en zelfs kunstrijdstér in een circus!
In 1940 trad zij in het huwelijk en
vertrok naar de Ver. Staten, waar zij
zich met haar man vestigde in Cali-
fornië. Vier jaar lang gaf zij al haar
tijd aan 't Rode Kruis, waarvoor zij
in ziekenhuizen werkte. Maar haar
eigenlijke roeping het schilderen
deed zich gelden en in 1947 keer
de zij terug naar Europa. Zij betrok
een kamer in een bescheiden hotel
letje in de bekende Parijse wijk
Montparnasse. Sindsdien schildert en
tekent zij met een volkomen overga
ve, niet alleen in Parijs, maar ook in
het Loiredal, in de Provence en in an
dere schone delen van Frankrijk, die
voor haar een bron van inspiratie
zijn.
Ter gelegenheid van zijn zilveren
ambtsjubileum als hoogleraar in de ar
chitectuur aan de Technische Hogeschool
te Delft is prof. ir. M. J. Granpré Moliè
re benoemd tot Ridder in de Orde van
de Nederlandse Leeuw en Ridder in de
Orde van St. Gregorius de Grote.
KOEIENLUXE
De koeien in het Yersekse Moer
zullen binnenkort van verwaandheid
niet meer weten, hoe zij hun staart
moeten houden.
Wie had ooit kunnen dromen, dat
in Zeeland, waterland toch bij uitne
mendheid, waterleiding zou moeten
worden aangelegd ten behoeve van
de koeien!
En toch zal het thans geschieden.
Iedere weide in het Yersekse Moer
zal drinkwater krijgen. De boeren
hebben de koppen bij elkaar gesto
ken. Zij zijn tot de overtuiging geko
men, dat het altijd beter is, de kosten
van deze waterleiding te dragen dan
in de zomer het water per tankwagen
aan te voeren en.... de kogel is door
de kerk.
Wat zullen de koeien genieten. Wat
zullen zij zich voelen!
Maar tussen haakjes: op zichzelf is
deze waterleiding een teken des tijds,
een bewijs, hoe men in ons weldra
tien millioen zielen tellende landje
met de bodem moet woekeren. Vroe
ger, toen we zo'n zes millioen zielen
telden, zou men eenvoudig gezegd
hebben: Zet de koeien maar ergens
anders neer
Nu laat men geen brok onbenut en
schroomt niet hoge kosten te maken,
als het er op aan komt, slechte wei
den te veranderen in grazige velden
DE ZWARTE SCHAPEN
Het oordeel over de rol van Soe
karno, Palar en William Fox in het
Indonesisch conflict is:
Goed Geen Geen
werk g. werk mening
Soekarno 6% 50% 44%
Palar 7%
William Fox 3%
65%
74%
28%
23%
De helft van het publiek vindt dat
Soekarno geen goed werk verricht
heeft een grote meerderheid dat Pa
lar, die de P. v. d. A. verliet en Re
publikeins afgevaardigde bij de V.N.
werd, en William Fox bekend door
het „Fox-contract" geen goed werk
verricht hebben.
SULTAN HAMID H DE BESTE
INDONESIËR
Hier zijn tenslotte de overige re
sultaten:
Goed Geen Geen
werk g. werk mening
Sultan Hamid H 16% 19% 65%
Schermerhorn 25% 29% 46%
Beel 26% 30% 44%
Gerbrandy 21% 33% 46%
Moh. Hatta 16% 27% 57%
Sjahrir 14% 37% 49%
Bijna evenveel mensen vinden dat
Sultan Hamid II goed werk verricht
heeft als er gevonden worden, die
menen geen goed werk. Bij Scher
merhorn en Beel vinden we wat meer
mensen, die vinden geen goed werk
dan wel goed werk. 't Oordeel over
Gerbrandy en Moh. Hatta is paral
lel, al zrjn bun inzichten over
de oplossing van de Indonesische
kwestie juist tegenovergesteld. Zn
vinden wat meer dan anderhalf maal
zoveel mensen, die antwoorden geen
goed werk. dan die vinden wel goed
werk. Sjahrir vindt ruim twee maal
zoveel mensen, die zijn werk ongun
stig beoordelen.
ZWAAR HOOFD IN R.T.C.
De Ronde Tafel-Conferentie staat
in het middelpunt van de belangstel
ling. 90% van het publiek heeft over
de R.T.C. gehoord of gelezen. Dat
blijkt uit de resultaten van de vraag:
„Hebt U gehoord of gelezen over de
Ronde Tafel-Conferentie, tussen de
Nederlanders en de Indonesiërs, in
Den Haag?" door het Nederlands
Instituut voor de Publike Opinie mid
den September gesteld.
Maar op de vraag: „Wat denkt U,
dat de Ronde Tafel-Conferentie zal
slagen en Nederland en Indonesië het
eens zullen worden, of dat men het
niet eens wordt en de conferentie dus
niet zal slagen?"
De resultaten zijn:
Zal slagen 24%
Niet slagen 43%
Geen oordeel 43%
De meerderheid van het publiek
vreest, dat de R.T.C, mislukken zal
en dat toen de conferentie pas enkele
weken aan de gang was. Een zeer
groot aantal mensen onthoudt zich
echter van een oordeel.
(Nadruk verboden)
Eduard Verkade St. Nicolaas af.
De vermoeienissen, verbonden aan de
medewerking bij de intocht van St. Ni
colaas in Amsterdam, hebben de acteur
Eduard Verkade doen besluiten niet meer
de rol van St. Nicolaas te vervullen. Het
Initiatief-Comité Amsterdam heeft met
leedwezen van dit besluit kennis geno
men, maar prijst zich gelukkig, de acteur.
Paul Huf bereid te hebben gevonden de
ze rol over te nemen.
Het schip ligt thans in de Vlissingse binnenhaven.
Bestemd voor erts- en kolen-
vervoer.
De „Stad Breda" ligt in de Vlis
singse binnenhaven. Iedereen, die
langs de Keersluis komt, ziet het
schip liggen. Het is groot en hoog,
het zit netjes in de verf en de schoor
steen rookt. Ongeveer een jaar gele
den lag hetzelfde schip in de buiten,
haven, maar toen had het een ander
uiterlijk: een gemeniede scheepsromp,
die de Geallieerden aan Nederland
hadden toebedeeld als oorlogsbuit. Wel
nu, „de Schelde" heeft dit brok oor
logsbuit een goede beurt gegeven,
want nu ziet de „Stad Breda" er
gloednieuw uit, het is een mooie
schuit geworden. Met de bouw werd
reeds in 1938 in Bremen begonnen
het schip heette toen „Schönfels"
maar de oorlog verhinderde de af.
bouw. De Halcyonlijn werd eigena
resse van de boot en deze maatschap
pij liet het schip door „De Schelde"
afbouwen.
Sinds Donderdag dan ligt de „Stad
Breda" in de binnenhaven en toen wij
diezelfde morgen er naar toe- gingen,
regende het. De weg langs de haven
was modderig en stond vol plassen.
Overal stonden fietsen van Schelde-
arbeiders, die in het schip nog druk
bezig waren. Van de havenkant af
ging een grote houten trap omhoog.
De „Stad Breda" blonk in de regen
en allerlei slangen en gummikabels
hingen groezelig van de railing af
naar beneden, waar op de wal grote
motoren stonden te draaien. Arbei
ders gingen de trap op en af met ge
reedschappen en met verfpotten en
uit de boot zelf kwamen geluiden, zo
als men ze hoort in een grote machi
newerkplaats.
We gingen naar boveneigen
lijk niet helemaal gerust. Want wie
over een schip gaat schrijven, doet
gevaarlijk werk. Een zeeman noemt
een heleboel dingen nu eenmaal an
ders dan de man aan de wal en zodra
je iets van een schuit verkeerd
noemt, dan grinneken alle zeelui en
ze halen hun schouders op: „Dat is
weer eens door een landrot geschre
ven
Toch zijn we de brede houten trap
opgegaan en we hebben daar gedwaald
van voor- to tachtersteven, tussen mas
ten, kabels en lieren en tussen men
sen en machines:
Wie de Jacobstoren beklimt heeft
een prachtig uitzicht over de Schelde
en over de stad; ook de mensen, die
de hoge kranen van „De Schelde" be
dienen, zien Vlissingen in het klein.
Wie echter nu op de brug van de
„Stad Breda" staat, ziet een even
mooi panorama. Wij stonden op die
brug, en zagen Vlissingen, het station,
waar juist een Diesel binnengleed, de
Schelde, grijs met lage regenwolken
en hier en daar een schip
BINNEN.
Binnen in de stuurhut waren de za-
ken, die men in elke stuurhut aan
treft. Er was een stuurwiel, een prach
tig glimmend gepoetste telegraaf voor
de machinekamer, er waren telefoons
en schakelborden en een gyrokompas.
Op het voordek waren arbeiders be
zig met de montage van de laadbo
men en overal liepen schilders rond
om de schuit een laatste kwastje te
geven. Wij kWhmen langs een deur,
waarop heel bescheiden een bordje
was bevestigd „Machinekamer". Wie
kamer zegt. denkt aan een kleine
ruimte, waar het gezellig en knus is,
maar dat geldt nieb voor een saheeps-
De „Stad Breda"
een avontuur.
Een avontuurlijke peschiedenis
heeft de „Stad Breda" achter de
rug. Het werd in 1938 gebouwd in
Bremen en was bestemd voor de
Aziëvaart. Toen de oorlog uitbrak
werd de bouw gestagneerd en na
de bezetting werd de uitvoering
van de bouw overgedaan aan v. d.
Giessen's scheepswerf te Krimpen
aan de IJssel. Na Dolle Dinsdag
ging het schip te water en het ver
trok naar Bremen. Hier werd het
na de capitulatie terug gevonden,
slechts licht beschadigd. Toen
kreeg Nederland het toegewezen
als oorlogsbuit. Alle onderdelen
werden ingeladen en het werd naar
Waalhaven vervoerd. De onderde
len van de machine-installatie wa
ren wijd en zijd over ons land ver
spreid. De schoorstenen lagen in
Amsterdam, een deel van het giet
werk in Tegelen. Bij v. d. Giessen
werd het casco verbouwd en in
November 1948 kwam het schip
voor de afbouw in Vlissingen, waar
hef schip o.a. als oliestoker werd
ingericht. Er zijn vier reddings
boten van staal, waarvan één voor
zien is van een dieselmotor. In de
•stuurhut is een Sperry-Minor-gy-
rokompas geplaatst. Het kompas
heeft twee rozen, één voor de
stuurman van de wacht en één
op vergrote schaal voor de roer
ganger. Dit kompas zal van groot
nut blijken, aangezien b.v. de in
vloed van ertslading op magneti
sche kompassen nogal storend kan
zijn.
machinekamer. Die van de „Stad
Breda" is allesbehalve klein. Men zou
het eerder een grote zaal kunnen noe
men, waar een oorverdovend lawaai
heerst en waar men geen wijs kan
worden uit vele ketels en buizen. Het
krioelde hier van mensen, die de laat
ste hand aan de machines legden. Er
werd gelast en men draaide kranen
open en dicht, lampen werden inge
schroefd. men liep trappen op en neer,
dynamo's draaiden er werd gezongen
De Ncdtriandse delegatie in de vergadering van de Ver. NaUes, dit op liet ogenblik te Flushing Meadow wordt gehouden.
Van rechts naar links: rar, D. U. Stikker, minister van Buitenlandse Xaken en leider van de delegatie, baron F. C. A. van
Pallandt, Nederlands gezant in Argentinië en prof. B. V. A. Röling, adviseur en dr. Tedang Gelar Sutan Gunung Mulia, lid
der delegatie.
Wapenhulp aan
West-Europa.
Amerikaanse militaire autoriteiten
hebben een geheim plan opgesteld
voor de verdeling van de wapenhulp
aan de landen van het Atlantisch
pact.
Volgens een rapport van de Se
naatscommissie voor de toewijzingen
heeft generaal Lemnitzer, speciaal as
sistent van de minister voor defensie,
die 15 October voor de commissie
verscheen, het plan voor de verde
ling van de 1 milliard dollar voor
West-Europa uiteengezet. Een kleine
Amerikaanse groep# zou naar Europa
gaan om de laatste details van het
wapen- en defensieplan met de mili
taire chefs der landen van het Atlan
tisch pact te bespreken, voordat deze
plannen in December aan president
Truman worden voorgelegd.
Truman wil
belastingverzwaring.
President Truman verklaarde Woens
dag in een persconferentie het te be
treuren, dat het Congres geen enkele
stap had gedaan om te verhelpen, dat
het Amerikaanse belastingstelsel de
rijken bevoordeelde. (De president oe
fende tijdens de verkiezingens-cam-
pagne herhaaldelijk critiek in deze
zin). Truman bevestigde nogmaals, het
Congres bij de opening van de nieuwe
zittingsperiode ontwerpen tot hervor
ming van het belastingstelsel te zullen
voorleggen. Hij was van mening, dat
met aanvullende belastingen op de
zeer hoge inkomens en de inkomsten
van maatschappijen het huidige be
grotingstekort zou zijn gedekt.
Wildschade op de Veluwe.
In de jongste vergadering van de
Gelderse Mij. van Landbouw is ern
stig geklaagd over de toenemende
schade, welke het wild op de Veluwe
toebrengt aan de landbouwgewassen.
Er zijn in bepaalde streken ernstige
ravages door het wild aangericht. De
herten en wilde zwijnen zijn daarvoor
verantwoordelijk. Ook de konijnen
richten thans veel schade aan.
Door de zachte winters is het aantal
dezer dieren sterk toegenomen. Er
zijn zelfs landbouwers, die bepaalde
gewasen niet kunnen telen, omdat ze
aan de konijnen ten offer vallen.
De Gelderse Landbouw Mij protes
teert tegen de schade, die op deze wij
ze aan de landbouwers wordt berok
kend.
en gefloten- en al deze geluiden klon
ken hol en werden weerkaatst in de
grote machineruimte van de „Stad
Breda".
Even achter de machinekamer geur
de het naar heerlijke soep. Er ging
een deur ópen en een welgedane kok
met een witte muts stapte naar bui
ten. Wat is een schip zonder kombuis
en wat is. een schip zonder kok?
Niets imrrtërs en daarom heeft men
voor de „Stad Breda" een goed vak
man gecharterd. Het rook er heerlijk
en we wensten bijna lid van de be
manning te zijn.
De „Stad Breda" maakt een goede
en degelijke indruk. Alles is keurig
afgewerkt en ziet er fris uit. De ver
blijven voor de officieren en voor de
bemanning zijn uitstekend en prac-
tisch ingericht. Ongetwijfeld is dit
oud-nieuwe schip voor de Halcyonlijn,
die het voor kolen- er ertsvervoer zal
gebruiken, een grote aanwinst.
Het regende nog. toen we van boord
gingen, de mannen aan de wal doken
wat dieper in hun jassen, maar de
„Stad Breda" trok zich niets van re
gen en wind aan. Het schip zal nog
wel voor „hetere vuren" komen te
staan
Overzicht bouwactiviteit
le halfjaar 1949.
Aan de maandelijkse mededelingen
van het ministerie van wederopbouw
ontlenen wij, dat op 31 Aug. 1.1.
het aantal nieuwgebouwde boerde
rijen was gestegen tot 106 (het aan
tal verwoeste boerderijen bedroeg
769) en dat 242 gedeelten van boer
derijen waren gebouwd. Aanbesteed
waxen 141 boerderijen en 270 gedeel
ten van boerderijen.
In het eerste halfjaar 1949 kwam
aan goedgekeurde bouwwerken in
Zeeland gereed een totaal van 26,8
millioen gulden (le halfjaar 1948
26.1 millioen).
Het aantal woningen in uitvoering
bedroeg op 1 Juli 1949 in Zeeland
1660.
Wat betreft de verdeling van de
goedgekeurde woningen over het eer
ste halfjaar 1949 zijn de volgende
cijfers interessant:
Bestrijding der
rundertuberculose.
Blijkens een overzicht van de ge-
zondsheidscommissie voor dieren wer
den in de winter van 19481949 in
ons land ruim 2 millioen runderen op
ruim 193.000 bedrijven op tuberculose
onderzocht. Hierbij is gebleken, dat 't
percentage reactiedïeren van te grote
omvang is om het besmettingsgevaar
op normale wijze te kunnen bestrijden,
vooral daar de reeds vrije bedrijven
steeds weer kunnen worden besmet
als gevolg van de in ons land gebrui
kelijke grote veeverplaatsing.
Weliswaar is de tuberculosebestrij
ding onder het rundvee op verzoek
van de boerenorganisaties voor het ge
hele land (uitgezonderd Noord Bra
bant, dat vermoedelijk begin 1950 zal
volgen) verplicht gesteld, doch uit dit
overzicht blijkt, dat een nog te groot
aantal bedrijven met deze gevreesde
ziekte heeft te kampen. Het is daarom
dringend noodzakelijk, dat de veehou
ders, waarvan een deel nog slechts be
trekkelijk kort aan de tuberculose-be-
strijding deelneemt, slechts dieren ko
pen met geldige verklaringen, zo
schrijft het ministerie van landbouw,
visserij en voedselvoorziening.
Goed nieuws voor eigenaars
van kampeerwagens.
Er is goed nieuws voor de bezitters van
kampeerwagens. Op verzoek van de A.N.
W.B. heeft de minister van financiën be
paald, dat voor kampeerwagens (cara
vans) voortaan de zgn. „zestigdagenkaar-
ten" mogen worden afgegeven.
Teneinde te voorkomen, dat deze 60-
dagenkaarten voor meer dan één kam
peerwagen zullen worden gebruikt, die
nen de wagens voorzien te zijn van een
ingeslagen nummer van ten minste vier
cijfers, dat op het desbetreffende be
lastingdocument moet worden vermeld.
Tot nu toe kon de motorrijtuigenbe
lasting voor kampeerwagens. evenals
voor gewone auto's, slechts voldaan wor
den door middel van de drie-maandelijk
se belastingkaarten. Door de invoering
van de zestig-dagenkaart. die op zestig
dagen naar eigen believen gedurende het
gehele jaar mag tvorden gebruikt, is aan
deze moeilijkheid een einde gemaakt.
Aangenomen mag worden, dat de „ca-
ravanners" nu ook buiten het vacantie-
seizoen een intensief gebruik van hun
kampeerwagens zullen maken.
40 woningwetwoningen (prijs ge
middeld: 9.030) 122 henbouwfinan-
ciering (prijs gemiddeld 16.780.
20 financieringsregeling *47/'48
(prijs 14,150.202 montagewo
ningen (prijs 12.280).
In het eerste kwartaal 1949 ver
meerderde de woningvoorraad in Zee
land met 1564 woningen dóór vol
tooiing, 8 door verbouwen, en 1 door
verandering van bestemming, de
voorraad verminderde met 12 wonin
gen door afbreken, 24 door ontrui
ming, 3 door verbouwing en 11 door
verandering van bestemming.
In Zeeland werden gedurende het
le halfjaar 1949 voor herbouw- en
nieuwbouw van bedrijfspanden goed
keuringen tot een totaal bedrag van
2,9 millioen afgegeven, waarvan voor
ïrbouw 0.7 millioen.
Voor nieuw- en herbouw boerde
rijen werden over het le halfjaar '49
verleend 13 goedkeuringen voor her
bouw, waarvan 10 met inbegrip van
woning (totale bouwsom 505.000)
onder oorlogsschaderegeling; voorts
5 goedkeuringen voor herboirw-niet-
oorlogsschade en 1 goedkeuring voor
nieuwbouw (woningen niet inbegre
pen) met een totale bouwsom van
98.000.
7. Dit was nu Jimmy, de chimpansée, evenals
de andere dieren, voorbestemd aan een circus of
dierentuin te worden verkocht. Moortje had met
z'n zware hand naar Jimmy gewezen en nu ste
vende meneer Bof met grote stappen op de apen
kooi af. Zijn oog stak en gloeide nog van de pijn
en hij had grote zin dat apengebroed met een
steen om zijn ellendige nek in de Oceaan te kie
peren. Wijdbeens, met zijn dikke handen in zijn
zij ging Barend Bof voor de apenkooi staan. „Dce
jij dat?" schreeuwde hij en zag rood van woede.
Het Wereldgebeuren
Nehroe in
Washington
Het bezoek van de eerste minister
van India, Pandit Nehroe aan Ameri
ka is een gebeurtenis van belang ge
weest. India met een bevolking van
rond 300 milioen en grote industriële
mogelijkheden, kan 'n macht van be
tekenis worden. Het is een land ook
van grote tegenstellingen, godsdiensti
ge tussen de Moslims en de Hindoes,
sociale tussen rijkdom en armoede.
Want ook India kent zoals de meeste
landen van het Verre Oosten nauwe
lijks iets, dat met onze middenstand
te vergelijken is, terwijl de eerste be
ginselen vajl sociale zekerheid of van
„gelijke levenskansen voor een ieder"
er nog ontdekt moeten worden. Ook
de politieke tegenstellingen zijn er
niet gering en het communisme, fel
gekant tegen 't Nehroe-regiem. be
gint er zich heftig te roeren. De enor
me communistische successen in Chi
na, die ook Indo-China, Siam, Birma
en Malakka bedreigen en daarmee, als
de vlammen van een fel uitslaande
brand,, lekken aan 't huis van India,
moeten Nehroe en de zijnen zeker ver
ontrusten.
Aanvankelijk stond Nehroe op het
standpunt, dat hij India buiten een
Oostelijk of Westelijk bloc diende te
houden. Hij laakte het communisme
niet, had zo nu en dan vriendelijke
woorden voor „het goede, dat erin is",
maar keerde zich wel tegen „revolu-
tionnaire praotgken" van de commu«>
nisten in India. Naarmate het com
munisme in China sneller om zich
heen greep, neigde deze neutraliteit
van Nehroe toch wel meer naar het
Westen. Mevrouw Pandit, Nehroe's
zuster, vrouw van indrukwekkende
schoonheid en diplomatieke begaafd
heid, -verwisselde haar ambassadeurs-
post te Washington voor die te Lon
den. Tegen veler verwachtigen in
maakte Nehroe India niet los uit het
Britse gemenebest, dat nu niet meer
,3rits" mag heten.
In Washington is Nehroe gevierd,
zoals men hoofden van grote mogend
heden pleegt te ontvangen. Hij werd
door de president persoonlijk op het
vliegveld afgehaald.. Hij sprak voor de
beide Huizen van 't Congres en werd
daar toegejuicht. In zijn redevoerin
gen daar zeide hij, dat India niet „neu
traal" kon blijven als vrijheid en
recht zouden worden geschonden. De
ze uitspraak valt op door vaagheid en
door het gebruik van de uitdrukking
„niet-neutraal" uitgerekend voor het
Amerikaanse Congres. Nehroe zit nog
niet in een Westelijk bloc. Slechts is
zijn rede een aanwijzing van nadering
tot het Westen, waarbij als reden is
opgegeven de behoefte aan economi
sche hulp.
Maar twee dingen stelde Nehroe
daar aanstonds bij vast. Openlijk zei
by, geen economische hulp te zullen
aanvaarden in ruil voor enige inkor
ting van de zo moeizaam bevochten
politieke ontvoogding. En in de pers
liet hij doorschemeren voorstander te
zijn van dadelijke erkenning van het
communistische regiem-Mao in China.
Nehroe is nog steeds een politieke
evenwichts-kunstenaar tussen Moskou
I en het Westen, maar overhellend naar
de laatste kant.