Van Royen,Van Mook en Spoor hebben goed werk verricht JIMMY BROWN, sportheld no. 1 Zeeuwse Almanak „STAD BREDA" BIJNA GEREED Wat het bouwen van woningen en boerderijen kost in Zeeland MAANDAG 24 OCTOBER 1949 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 DE PUBLIEKE OPINIE Zal de Ronde Tafel-Conferentie slagen? Sultan Hamkt de beste van alle Indonesiërs. Welke van de volgende personen hebben, naar Uw mening met betrek king tot de Indonesische kwestie goed werk verricht en welke niet?" vroeg het Nederlands Instituut voor Publike Opinie aan vele mannen en vrouwen over 't gehele land verspreid en uit .alle lagen van de bevolking. Over twaalf personen werd het oordeel van het publiek gevraagd t.w. Schermerhorn, van Mook, van Royen, Generaal Spoor, Beel, Gerbrandy, Soekarno, Sjahrir, Moh. Hatta, Sultan Hamid n, William Fox. Palar. Het best „geplaatst" door het publiek zjjn Generaal Spoor, van Royen en van Mook. Goed Geen Geen werk g. werk mening Generaal Spoor 60% 11% 29% van Royen 39% 15% 46% van Mook 33% 24% 43% Deze drie personen, die 'n belang rijke rol gespeeld hebben in de Indo nesische kwestie, hebben volgens 't publiek goed werk verricht. We vin den steeds een minderheid die zegt: „geen goed werk verricht". Van Mook heeft tijdens zijn ambtsperiode, in de N.I.P.O.-peilingen, steeds meer mensen vóór dan tegen zijn arbeid gevonden (in tegenstelling tot onze regering die steeds meer mensen te gen dan vóór haar Indonesisch be leid vindt). .Middelburgs meisje werd schilderes en tekenares. LILI VAN LEERBOSMAN EXPOSEERT IN PARIJS Naar wij vernemen zal op 26 Octo ber in de Galerie O. Bosc te Parijs een expositie worden geopend van schilderijen, aquarellen en tekeningen vervaardigd door Lili van LeerBos man, een schilderes, die uit Middel burg afkomstig is. Deze tentoonstel ling zal duren tot 12 November. Mevr. Van LeerBosman is „ont dekt" door de beroemde Nederlandse schilder Jan Toorop. Zij werd geboren in Middelburg en tekende reeds op zeer jeugdige leeftijd bijzonder goed, terwijl zij ook gedichten schreef. Op haar zestiende jaar zag Toorop, die met vacantie in Domburg vertoefde, bij de muziekleraar van het jonge meisje een serie van haar tekeningen en daaruit concludeerde hij onmiddel lijk, dat zij over talent beschikte. Hij maakte kennis met Lili en moedigde haar aan om op deze weg voort te gaan. Een heel jaar lang toonde het meisje ieder weekeinde Toorop haar werk, dat steeds uit tekeningen be stond, omdat hij haar 'had VèfZekétd, dat het zwart en het wit even veel kunnen uitdrukken als kleuren. Aan het einde van dat jaar besloot het meisje op te houden met de medi sche studie, waarmee zij was begon nen en liet zich inschrijven als leer ling van een school voor beelden ?le kunsten in Haarlem. Zij kreeg daar tekenles van Mesquita en beeldhouw les van Polet. Later kwam zij in Ned. Indië, waar zij twee jaar lang indruk ken opdeed en onderwijl tekende voor kranten. Later, na haar terugkeer in ons land, beoefende zij verschillende beroepen journaliste, secretaresse en zelfs kunstrijdstér in een circus! In 1940 trad zij in het huwelijk en vertrok naar de Ver. Staten, waar zij zich met haar man vestigde in Cali- fornië. Vier jaar lang gaf zij al haar tijd aan 't Rode Kruis, waarvoor zij in ziekenhuizen werkte. Maar haar eigenlijke roeping het schilderen deed zich gelden en in 1947 keer de zij terug naar Europa. Zij betrok een kamer in een bescheiden hotel letje in de bekende Parijse wijk Montparnasse. Sindsdien schildert en tekent zij met een volkomen overga ve, niet alleen in Parijs, maar ook in het Loiredal, in de Provence en in an dere schone delen van Frankrijk, die voor haar een bron van inspiratie zijn. Ter gelegenheid van zijn zilveren ambtsjubileum als hoogleraar in de ar chitectuur aan de Technische Hogeschool te Delft is prof. ir. M. J. Granpré Moliè re benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en Ridder in de Orde van St. Gregorius de Grote. KOEIENLUXE De koeien in het Yersekse Moer zullen binnenkort van verwaandheid niet meer weten, hoe zij hun staart moeten houden. Wie had ooit kunnen dromen, dat in Zeeland, waterland toch bij uitne mendheid, waterleiding zou moeten worden aangelegd ten behoeve van de koeien! En toch zal het thans geschieden. Iedere weide in het Yersekse Moer zal drinkwater krijgen. De boeren hebben de koppen bij elkaar gesto ken. Zij zijn tot de overtuiging geko men, dat het altijd beter is, de kosten van deze waterleiding te dragen dan in de zomer het water per tankwagen aan te voeren en.... de kogel is door de kerk. Wat zullen de koeien genieten. Wat zullen zij zich voelen! Maar tussen haakjes: op zichzelf is deze waterleiding een teken des tijds, een bewijs, hoe men in ons weldra tien millioen zielen tellende landje met de bodem moet woekeren. Vroe ger, toen we zo'n zes millioen zielen telden, zou men eenvoudig gezegd hebben: Zet de koeien maar ergens anders neer Nu laat men geen brok onbenut en schroomt niet hoge kosten te maken, als het er op aan komt, slechte wei den te veranderen in grazige velden DE ZWARTE SCHAPEN Het oordeel over de rol van Soe karno, Palar en William Fox in het Indonesisch conflict is: Goed Geen Geen werk g. werk mening Soekarno 6% 50% 44% Palar 7% William Fox 3% 65% 74% 28% 23% De helft van het publiek vindt dat Soekarno geen goed werk verricht heeft een grote meerderheid dat Pa lar, die de P. v. d. A. verliet en Re publikeins afgevaardigde bij de V.N. werd, en William Fox bekend door het „Fox-contract" geen goed werk verricht hebben. SULTAN HAMID H DE BESTE INDONESIËR Hier zijn tenslotte de overige re sultaten: Goed Geen Geen werk g. werk mening Sultan Hamid H 16% 19% 65% Schermerhorn 25% 29% 46% Beel 26% 30% 44% Gerbrandy 21% 33% 46% Moh. Hatta 16% 27% 57% Sjahrir 14% 37% 49% Bijna evenveel mensen vinden dat Sultan Hamid II goed werk verricht heeft als er gevonden worden, die menen geen goed werk. Bij Scher merhorn en Beel vinden we wat meer mensen, die vinden geen goed werk dan wel goed werk. 't Oordeel over Gerbrandy en Moh. Hatta is paral lel, al zrjn bun inzichten over de oplossing van de Indonesische kwestie juist tegenovergesteld. Zn vinden wat meer dan anderhalf maal zoveel mensen, die antwoorden geen goed werk. dan die vinden wel goed werk. Sjahrir vindt ruim twee maal zoveel mensen, die zijn werk ongun stig beoordelen. ZWAAR HOOFD IN R.T.C. De Ronde Tafel-Conferentie staat in het middelpunt van de belangstel ling. 90% van het publiek heeft over de R.T.C. gehoord of gelezen. Dat blijkt uit de resultaten van de vraag: „Hebt U gehoord of gelezen over de Ronde Tafel-Conferentie, tussen de Nederlanders en de Indonesiërs, in Den Haag?" door het Nederlands Instituut voor de Publike Opinie mid den September gesteld. Maar op de vraag: „Wat denkt U, dat de Ronde Tafel-Conferentie zal slagen en Nederland en Indonesië het eens zullen worden, of dat men het niet eens wordt en de conferentie dus niet zal slagen?" De resultaten zijn: Zal slagen 24% Niet slagen 43% Geen oordeel 43% De meerderheid van het publiek vreest, dat de R.T.C, mislukken zal en dat toen de conferentie pas enkele weken aan de gang was. Een zeer groot aantal mensen onthoudt zich echter van een oordeel. (Nadruk verboden) Eduard Verkade St. Nicolaas af. De vermoeienissen, verbonden aan de medewerking bij de intocht van St. Ni colaas in Amsterdam, hebben de acteur Eduard Verkade doen besluiten niet meer de rol van St. Nicolaas te vervullen. Het Initiatief-Comité Amsterdam heeft met leedwezen van dit besluit kennis geno men, maar prijst zich gelukkig, de acteur. Paul Huf bereid te hebben gevonden de ze rol over te nemen. Het schip ligt thans in de Vlissingse binnenhaven. Bestemd voor erts- en kolen- vervoer. De „Stad Breda" ligt in de Vlis singse binnenhaven. Iedereen, die langs de Keersluis komt, ziet het schip liggen. Het is groot en hoog, het zit netjes in de verf en de schoor steen rookt. Ongeveer een jaar gele den lag hetzelfde schip in de buiten, haven, maar toen had het een ander uiterlijk: een gemeniede scheepsromp, die de Geallieerden aan Nederland hadden toebedeeld als oorlogsbuit. Wel nu, „de Schelde" heeft dit brok oor logsbuit een goede beurt gegeven, want nu ziet de „Stad Breda" er gloednieuw uit, het is een mooie schuit geworden. Met de bouw werd reeds in 1938 in Bremen begonnen het schip heette toen „Schönfels" maar de oorlog verhinderde de af. bouw. De Halcyonlijn werd eigena resse van de boot en deze maatschap pij liet het schip door „De Schelde" afbouwen. Sinds Donderdag dan ligt de „Stad Breda" in de binnenhaven en toen wij diezelfde morgen er naar toe- gingen, regende het. De weg langs de haven was modderig en stond vol plassen. Overal stonden fietsen van Schelde- arbeiders, die in het schip nog druk bezig waren. Van de havenkant af ging een grote houten trap omhoog. De „Stad Breda" blonk in de regen en allerlei slangen en gummikabels hingen groezelig van de railing af naar beneden, waar op de wal grote motoren stonden te draaien. Arbei ders gingen de trap op en af met ge reedschappen en met verfpotten en uit de boot zelf kwamen geluiden, zo als men ze hoort in een grote machi newerkplaats. We gingen naar boveneigen lijk niet helemaal gerust. Want wie over een schip gaat schrijven, doet gevaarlijk werk. Een zeeman noemt een heleboel dingen nu eenmaal an ders dan de man aan de wal en zodra je iets van een schuit verkeerd noemt, dan grinneken alle zeelui en ze halen hun schouders op: „Dat is weer eens door een landrot geschre ven Toch zijn we de brede houten trap opgegaan en we hebben daar gedwaald van voor- to tachtersteven, tussen mas ten, kabels en lieren en tussen men sen en machines: Wie de Jacobstoren beklimt heeft een prachtig uitzicht over de Schelde en over de stad; ook de mensen, die de hoge kranen van „De Schelde" be dienen, zien Vlissingen in het klein. Wie echter nu op de brug van de „Stad Breda" staat, ziet een even mooi panorama. Wij stonden op die brug, en zagen Vlissingen, het station, waar juist een Diesel binnengleed, de Schelde, grijs met lage regenwolken en hier en daar een schip BINNEN. Binnen in de stuurhut waren de za- ken, die men in elke stuurhut aan treft. Er was een stuurwiel, een prach tig glimmend gepoetste telegraaf voor de machinekamer, er waren telefoons en schakelborden en een gyrokompas. Op het voordek waren arbeiders be zig met de montage van de laadbo men en overal liepen schilders rond om de schuit een laatste kwastje te geven. Wij kWhmen langs een deur, waarop heel bescheiden een bordje was bevestigd „Machinekamer". Wie kamer zegt. denkt aan een kleine ruimte, waar het gezellig en knus is, maar dat geldt nieb voor een saheeps- De „Stad Breda" een avontuur. Een avontuurlijke peschiedenis heeft de „Stad Breda" achter de rug. Het werd in 1938 gebouwd in Bremen en was bestemd voor de Aziëvaart. Toen de oorlog uitbrak werd de bouw gestagneerd en na de bezetting werd de uitvoering van de bouw overgedaan aan v. d. Giessen's scheepswerf te Krimpen aan de IJssel. Na Dolle Dinsdag ging het schip te water en het ver trok naar Bremen. Hier werd het na de capitulatie terug gevonden, slechts licht beschadigd. Toen kreeg Nederland het toegewezen als oorlogsbuit. Alle onderdelen werden ingeladen en het werd naar Waalhaven vervoerd. De onderde len van de machine-installatie wa ren wijd en zijd over ons land ver spreid. De schoorstenen lagen in Amsterdam, een deel van het giet werk in Tegelen. Bij v. d. Giessen werd het casco verbouwd en in November 1948 kwam het schip voor de afbouw in Vlissingen, waar hef schip o.a. als oliestoker werd ingericht. Er zijn vier reddings boten van staal, waarvan één voor zien is van een dieselmotor. In de •stuurhut is een Sperry-Minor-gy- rokompas geplaatst. Het kompas heeft twee rozen, één voor de stuurman van de wacht en één op vergrote schaal voor de roer ganger. Dit kompas zal van groot nut blijken, aangezien b.v. de in vloed van ertslading op magneti sche kompassen nogal storend kan zijn. machinekamer. Die van de „Stad Breda" is allesbehalve klein. Men zou het eerder een grote zaal kunnen noe men, waar een oorverdovend lawaai heerst en waar men geen wijs kan worden uit vele ketels en buizen. Het krioelde hier van mensen, die de laat ste hand aan de machines legden. Er werd gelast en men draaide kranen open en dicht, lampen werden inge schroefd. men liep trappen op en neer, dynamo's draaiden er werd gezongen De Ncdtriandse delegatie in de vergadering van de Ver. NaUes, dit op liet ogenblik te Flushing Meadow wordt gehouden. Van rechts naar links: rar, D. U. Stikker, minister van Buitenlandse Xaken en leider van de delegatie, baron F. C. A. van Pallandt, Nederlands gezant in Argentinië en prof. B. V. A. Röling, adviseur en dr. Tedang Gelar Sutan Gunung Mulia, lid der delegatie. Wapenhulp aan West-Europa. Amerikaanse militaire autoriteiten hebben een geheim plan opgesteld voor de verdeling van de wapenhulp aan de landen van het Atlantisch pact. Volgens een rapport van de Se naatscommissie voor de toewijzingen heeft generaal Lemnitzer, speciaal as sistent van de minister voor defensie, die 15 October voor de commissie verscheen, het plan voor de verde ling van de 1 milliard dollar voor West-Europa uiteengezet. Een kleine Amerikaanse groep# zou naar Europa gaan om de laatste details van het wapen- en defensieplan met de mili taire chefs der landen van het Atlan tisch pact te bespreken, voordat deze plannen in December aan president Truman worden voorgelegd. Truman wil belastingverzwaring. President Truman verklaarde Woens dag in een persconferentie het te be treuren, dat het Congres geen enkele stap had gedaan om te verhelpen, dat het Amerikaanse belastingstelsel de rijken bevoordeelde. (De president oe fende tijdens de verkiezingens-cam- pagne herhaaldelijk critiek in deze zin). Truman bevestigde nogmaals, het Congres bij de opening van de nieuwe zittingsperiode ontwerpen tot hervor ming van het belastingstelsel te zullen voorleggen. Hij was van mening, dat met aanvullende belastingen op de zeer hoge inkomens en de inkomsten van maatschappijen het huidige be grotingstekort zou zijn gedekt. Wildschade op de Veluwe. In de jongste vergadering van de Gelderse Mij. van Landbouw is ern stig geklaagd over de toenemende schade, welke het wild op de Veluwe toebrengt aan de landbouwgewassen. Er zijn in bepaalde streken ernstige ravages door het wild aangericht. De herten en wilde zwijnen zijn daarvoor verantwoordelijk. Ook de konijnen richten thans veel schade aan. Door de zachte winters is het aantal dezer dieren sterk toegenomen. Er zijn zelfs landbouwers, die bepaalde gewasen niet kunnen telen, omdat ze aan de konijnen ten offer vallen. De Gelderse Landbouw Mij protes teert tegen de schade, die op deze wij ze aan de landbouwers wordt berok kend. en gefloten- en al deze geluiden klon ken hol en werden weerkaatst in de grote machineruimte van de „Stad Breda". Even achter de machinekamer geur de het naar heerlijke soep. Er ging een deur ópen en een welgedane kok met een witte muts stapte naar bui ten. Wat is een schip zonder kombuis en wat is. een schip zonder kok? Niets imrrtërs en daarom heeft men voor de „Stad Breda" een goed vak man gecharterd. Het rook er heerlijk en we wensten bijna lid van de be manning te zijn. De „Stad Breda" maakt een goede en degelijke indruk. Alles is keurig afgewerkt en ziet er fris uit. De ver blijven voor de officieren en voor de bemanning zijn uitstekend en prac- tisch ingericht. Ongetwijfeld is dit oud-nieuwe schip voor de Halcyonlijn, die het voor kolen- er ertsvervoer zal gebruiken, een grote aanwinst. Het regende nog. toen we van boord gingen, de mannen aan de wal doken wat dieper in hun jassen, maar de „Stad Breda" trok zich niets van re gen en wind aan. Het schip zal nog wel voor „hetere vuren" komen te staan Overzicht bouwactiviteit le halfjaar 1949. Aan de maandelijkse mededelingen van het ministerie van wederopbouw ontlenen wij, dat op 31 Aug. 1.1. het aantal nieuwgebouwde boerde rijen was gestegen tot 106 (het aan tal verwoeste boerderijen bedroeg 769) en dat 242 gedeelten van boer derijen waren gebouwd. Aanbesteed waxen 141 boerderijen en 270 gedeel ten van boerderijen. In het eerste halfjaar 1949 kwam aan goedgekeurde bouwwerken in Zeeland gereed een totaal van 26,8 millioen gulden (le halfjaar 1948 26.1 millioen). Het aantal woningen in uitvoering bedroeg op 1 Juli 1949 in Zeeland 1660. Wat betreft de verdeling van de goedgekeurde woningen over het eer ste halfjaar 1949 zijn de volgende cijfers interessant: Bestrijding der rundertuberculose. Blijkens een overzicht van de ge- zondsheidscommissie voor dieren wer den in de winter van 19481949 in ons land ruim 2 millioen runderen op ruim 193.000 bedrijven op tuberculose onderzocht. Hierbij is gebleken, dat 't percentage reactiedïeren van te grote omvang is om het besmettingsgevaar op normale wijze te kunnen bestrijden, vooral daar de reeds vrije bedrijven steeds weer kunnen worden besmet als gevolg van de in ons land gebrui kelijke grote veeverplaatsing. Weliswaar is de tuberculosebestrij ding onder het rundvee op verzoek van de boerenorganisaties voor het ge hele land (uitgezonderd Noord Bra bant, dat vermoedelijk begin 1950 zal volgen) verplicht gesteld, doch uit dit overzicht blijkt, dat een nog te groot aantal bedrijven met deze gevreesde ziekte heeft te kampen. Het is daarom dringend noodzakelijk, dat de veehou ders, waarvan een deel nog slechts be trekkelijk kort aan de tuberculose-be- strijding deelneemt, slechts dieren ko pen met geldige verklaringen, zo schrijft het ministerie van landbouw, visserij en voedselvoorziening. Goed nieuws voor eigenaars van kampeerwagens. Er is goed nieuws voor de bezitters van kampeerwagens. Op verzoek van de A.N. W.B. heeft de minister van financiën be paald, dat voor kampeerwagens (cara vans) voortaan de zgn. „zestigdagenkaar- ten" mogen worden afgegeven. Teneinde te voorkomen, dat deze 60- dagenkaarten voor meer dan één kam peerwagen zullen worden gebruikt, die nen de wagens voorzien te zijn van een ingeslagen nummer van ten minste vier cijfers, dat op het desbetreffende be lastingdocument moet worden vermeld. Tot nu toe kon de motorrijtuigenbe lasting voor kampeerwagens. evenals voor gewone auto's, slechts voldaan wor den door middel van de drie-maandelijk se belastingkaarten. Door de invoering van de zestig-dagenkaart. die op zestig dagen naar eigen believen gedurende het gehele jaar mag tvorden gebruikt, is aan deze moeilijkheid een einde gemaakt. Aangenomen mag worden, dat de „ca- ravanners" nu ook buiten het vacantie- seizoen een intensief gebruik van hun kampeerwagens zullen maken. 40 woningwetwoningen (prijs ge middeld: 9.030) 122 henbouwfinan- ciering (prijs gemiddeld 16.780. 20 financieringsregeling *47/'48 (prijs 14,150.202 montagewo ningen (prijs 12.280). In het eerste kwartaal 1949 ver meerderde de woningvoorraad in Zee land met 1564 woningen dóór vol tooiing, 8 door verbouwen, en 1 door verandering van bestemming, de voorraad verminderde met 12 wonin gen door afbreken, 24 door ontrui ming, 3 door verbouwing en 11 door verandering van bestemming. In Zeeland werden gedurende het le halfjaar 1949 voor herbouw- en nieuwbouw van bedrijfspanden goed keuringen tot een totaal bedrag van 2,9 millioen afgegeven, waarvan voor ïrbouw 0.7 millioen. Voor nieuw- en herbouw boerde rijen werden over het le halfjaar '49 verleend 13 goedkeuringen voor her bouw, waarvan 10 met inbegrip van woning (totale bouwsom 505.000) onder oorlogsschaderegeling; voorts 5 goedkeuringen voor herboirw-niet- oorlogsschade en 1 goedkeuring voor nieuwbouw (woningen niet inbegre pen) met een totale bouwsom van 98.000. 7. Dit was nu Jimmy, de chimpansée, evenals de andere dieren, voorbestemd aan een circus of dierentuin te worden verkocht. Moortje had met z'n zware hand naar Jimmy gewezen en nu ste vende meneer Bof met grote stappen op de apen kooi af. Zijn oog stak en gloeide nog van de pijn en hij had grote zin dat apengebroed met een steen om zijn ellendige nek in de Oceaan te kie peren. Wijdbeens, met zijn dikke handen in zijn zij ging Barend Bof voor de apenkooi staan. „Dce jij dat?" schreeuwde hij en zag rood van woede. Het Wereldgebeuren Nehroe in Washington Het bezoek van de eerste minister van India, Pandit Nehroe aan Ameri ka is een gebeurtenis van belang ge weest. India met een bevolking van rond 300 milioen en grote industriële mogelijkheden, kan 'n macht van be tekenis worden. Het is een land ook van grote tegenstellingen, godsdiensti ge tussen de Moslims en de Hindoes, sociale tussen rijkdom en armoede. Want ook India kent zoals de meeste landen van het Verre Oosten nauwe lijks iets, dat met onze middenstand te vergelijken is, terwijl de eerste be ginselen vajl sociale zekerheid of van „gelijke levenskansen voor een ieder" er nog ontdekt moeten worden. Ook de politieke tegenstellingen zijn er niet gering en het communisme, fel gekant tegen 't Nehroe-regiem. be gint er zich heftig te roeren. De enor me communistische successen in Chi na, die ook Indo-China, Siam, Birma en Malakka bedreigen en daarmee, als de vlammen van een fel uitslaande brand,, lekken aan 't huis van India, moeten Nehroe en de zijnen zeker ver ontrusten. Aanvankelijk stond Nehroe op het standpunt, dat hij India buiten een Oostelijk of Westelijk bloc diende te houden. Hij laakte het communisme niet, had zo nu en dan vriendelijke woorden voor „het goede, dat erin is", maar keerde zich wel tegen „revolu- tionnaire praotgken" van de commu«> nisten in India. Naarmate het com munisme in China sneller om zich heen greep, neigde deze neutraliteit van Nehroe toch wel meer naar het Westen. Mevrouw Pandit, Nehroe's zuster, vrouw van indrukwekkende schoonheid en diplomatieke begaafd heid, -verwisselde haar ambassadeurs- post te Washington voor die te Lon den. Tegen veler verwachtigen in maakte Nehroe India niet los uit het Britse gemenebest, dat nu niet meer ,3rits" mag heten. In Washington is Nehroe gevierd, zoals men hoofden van grote mogend heden pleegt te ontvangen. Hij werd door de president persoonlijk op het vliegveld afgehaald.. Hij sprak voor de beide Huizen van 't Congres en werd daar toegejuicht. In zijn redevoerin gen daar zeide hij, dat India niet „neu traal" kon blijven als vrijheid en recht zouden worden geschonden. De ze uitspraak valt op door vaagheid en door het gebruik van de uitdrukking „niet-neutraal" uitgerekend voor het Amerikaanse Congres. Nehroe zit nog niet in een Westelijk bloc. Slechts is zijn rede een aanwijzing van nadering tot het Westen, waarbij als reden is opgegeven de behoefte aan economi sche hulp. Maar twee dingen stelde Nehroe daar aanstonds bij vast. Openlijk zei by, geen economische hulp te zullen aanvaarden in ruil voor enige inkor ting van de zo moeizaam bevochten politieke ontvoogding. En in de pers liet hij doorschemeren voorstander te zijn van dadelijke erkenning van het communistische regiem-Mao in China. Nehroe is nog steeds een politieke evenwichts-kunstenaar tussen Moskou I en het Westen, maar overhellend naar de laatste kant.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 3