Te grote steden zijn gevaar voor Scandinavië Nieuws uit Zeeland DE ZWARTE ORCHIDEE - NIEUWE PERSPECTIEVEN VOOR DE WIELERSPORT IN ZEELAND PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DONDERDAG 13 OCTOBER 1949 Centralisatie werkt communisme in de hand Intensieve propaganda op het platteland. (Van om© correspondent). STOCKHOI.MOct. Do communisten passen In Scandinavië eon nieuwe tactiek toe, waardoor z(j hun gelederen reeds In belangrijke male hebben kunnen vergroten. Inplaats van zich op de grote industrie-plaat sen te concentreren en het proletariaat dat hier nauwelijks nog aan wezlg Is te bewerken, tonen zU nu meer belangstelling voor de afge. legen plaatsen. zy gaan naar de kleine Noorse vissersdorpen, zoeken de mijnwerkers in Noord-Zwedc» op, praten met de havenarbeiders der haast vergeten steden aan de Botnische golf en denken ook aan de hout. hakkers, die in stille eenzaamheid hard voor hun dagelijks brood moeten werken. Do rod0 propagandisten weten pre cies, hoe zij met dezo mensen moeten omgaan. Droge politieke kost mogen z(j hun niet voorzetten. Ze mooten gezelligheid brengen en doen dat ook. Feestjes en debat-avonden worden door hen georganiseerd, films worden tegen een laag entree vertoond en lezingen ovor een (uiterlijk) noutraal onderwerp gehoudea Kortom, ze la- ten politiek en vermakelijkheid hand in hand gaan. Zonder twijfel wordt dezo afwisse ling door velen op prijs gesteld, want het leven in do buurt van de pool cirkel kan oh zo eentonig zün. Boven, dien vinden velen het prettig, dat op zulke avonden hun dialect, hun krachtige taal wordt gebezigd. En als dan tenslotte met politieke begrippen wordt geschermd, zijn velen het met verschillende argumenten van de communisten absoluut eens, vooral, omdat laatstgenoemden niet moe worden er op te wijzen, onder welke moeilijke omstandigheden in het Noorden gewerkt moet worden. In derdaad is het geen pretje, bij een graad of 30 C onder nul in de open lucht ertsblokken op te laden of een zaag to hanteren. En als dan de vraag wordt gesteld, wie met de winst van hun productie gaat strij ken, is de hele vergadering hot eons. wij niet! Dan Is er nog maar weinig handig heid voor nodig, om het gesprek op Oslo. Stockholm of Helsingfors te brengen, waar de nieuwste auto's rij den, waar trammen zijn met geheim zinnige deuren, dio van zelf open en dicht gaan. waar In iedere grote straat een bioscoop is en waar de lekkerste en meest luxueuze dingen zijn uitgesteld. Het is voor deze men sen om te watertanden. In de hoofdsteden, zo zeggen zij, wordt de politiek gemaakt en van uit deze steden wordt ook hot gehele land bestuurd. Geïrriteerd stellen zij dan voor de zoveelste keer vast, dat hun vergeten district duizend en meer kilometer van de regering is verwij derd. Soms kunnen zij niet eens de taal verstaan, die daar wordt gespro ken. Als dan de opzet der communis ten gelukt, geven zij hun stem voor d0 partij, die belooft, hun belangen in de hoofdstad in alle opzichten en met krachtige stem te zullen beharti gen. WAAR BLIJVEN DE ANDERE PARTIJEN? Nu kan men vragen, waarom de andere partijen niet zo actief zijn. Het antwoord is niet zo eenvoudig. Tendele ligt het aan het gebrek aan een goestdriftig kader, mensen, die hun vrije tijd belangeloos ter beschik king stellen. Ook het feit, dat de pers deze mensenloge gebieden heeft verwaarloosd, speelt een niet te on derschatten rol. Zo zal men in Noord- Zweden tevergeefs naar een conser vatief of liberaal blad zoeken. Do democratischo partijen, in het bijzonder de rechtse groepen, hech ten te veel waarde aan de bevolking in de waterhoofdige steden. Helsing fors, Stockholm en Oslo groeien met do dag. Alleen in Stockholm zijn 3G.0OO woningzoekenden geregistreerd, hoewel er toch voortdurend nieuwe 7—10 verdiepingen hoge huizen bijko men. Hier kunnen de partijen met één klap vele stemmen vangen. Het belang der partij is met een intensie ve bewerking van de hoofdstad waar schijnlijk meer gediend dan met een verspilling der krachten in het afge legen Noorden. Maar wordt' hiermede het landsbelang niet geschaad? DE GEVOLGEN. De gevolgen van een en ander zijn nl. niet te onderschatten. In vele ste den in Noord-Zweden hebben de com munisten die bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer slechts 6.3 pet. der stemmen kregen een vierde en soms nog een groter ge deelte der bevolking kunnen winnen. En dat in de nabijheid van het IJze ren Gordijn, in een gebied boven dien, dat althans voor Zweden en Finland van grote betekenis is, gezien de waarde van het erts en het hout voor de economie dezer landen. De Zweden hebben reeds het drei gende gevaar gezien en enige tijd ge leden in de buurt van de mijnen nieuwe kazernes gebouwd. Vooral na de poging der Finse communisten om hun looneisen met geweld door te drijven men denke aan het avontuur, dat te Kemi begon zijn de Zweden voorzichtig geworden, want: Een gewaarschuwd man geldt voor twee! (Nadruk verboden.) Jonge renners houden beloften In voor de toekomst. Op 4 October jl. is het Zeeuwse wielerseizocn op de weg gesloten met de „Grote Bevrijdingsprys van Hulst" voor amateurs en wlelcr. minnend Zeeland bljjft dus tot volgend voorjaa.r verstoken van deze wedstrijdsport. Brachten reeds de eerste na-oorlogse jaren opleving wat betreft deze sport, onze provincie kan over het sei. zoen i949 meer dan tevreden z\Jn. Wjj doelen hier niet speciaal op het steeds groter aantal wedstrij den maar op enkele jonge Zeeuwse renners die dit seizoen de aan. dacht op zich vestigden. Dat het juist de jeugd is die zich heeft aangemeld en dit seizoen goeae resultaten wist te boeken moet tot grote vreugde stemmen, want van ft**##**#**#**###*#**#*## «Ingezonden mededeling). 0 )€ADESj| AeZ" 6#et&iaaftfn0t/uG£\ FEUILLETON „Ja. Wo moeten die man spreken. Kunt u het voor elkaar krijgen?" „Gemakkelijk genoeg", zei Semple. „Wanneer zoudt u willen gaan?" „Zouden wc nu kunnen gaan?" „Wel, ik heb hem op de muildieren markt gesproken. Misschien kan ik uitvinden, waar hij zijn hut heeft." Sam keerde zich tot Mary en zei „Laten we hot proberen, alsjeblieft". „Maar natuurlijk", stemde de lei der toe. „Laat me even deze banden vastmaken". Na korte tyd gingen zy op weg. Semple voerde hen over het plein naar het daarachter gelegen stadsdeel. Nadat hij enige navraag had gedaan, bleef hij ten slotte voor een hut van gedroogde modder en palmbladeren staan. „Ik denk. dat we hier zijn moe ten. U kunt beter even hier wachten, tot ik hem uitgegraven heb. De dage lijkse omgeving van deze heren is vrij smerig". Hij 'ging do lage deur binnen en kwam ten slotte weer te voorschijn met een kleine Indiaan met lange ar men, een doorgroefd plat gezicht en een mond als van een kikker. De man bleef voor hen staan, met achter zijn hoofd, als een soort om- lusting. het bladerdak van zijn hut. Zijn verweerde gezicht had geen en kele uitdrukking: zijn ogen waren Eik zwart en volkomen ondoorgrond- jk- Semple zol: „Dit is de man. Zijn naam is Hulpé". In hnar zorgvuldig school-Spaan» vroek Mary aan dc Indiaan: „De se- nor zegt, dat u in het binnenland ge weest bent met Don Arturo Cottar". Het donkere gelaat veranderde In 't geheel niet van uitdrukking. De man keek strak naar Semple en toen weer naar Mary. Semple sprak hem ln het dialect aan en dc man gromde even en knikte. „Hij zegt van ja. Ik zal moeten ver talen. Hij spreekt alleen zijn plaatse lijk dialect". Beetje bU beetje en dan voorname lijk nog door knikken en hoofdschud den kreeg Mary door Semple'a be middeling haar Inlichtingen bij elkaar. Vier jaar geleden was de man met Don Arturo de bossen ingegaan. Zij hadden een verre toch gemaakt en orchideeën verzameld. ZU waren reeds op hun terugweg, toen zij een zwarte orchideo vonden: één enkele plant in volle bloei. Zij hadden die uitgestoken en hadden hun tocht voortgezet, toen het muildier, dat die plant cn nog andere orchideeën droeg, onder oen rotslawino begraven werd. Don Arturo was wanhopig. Hij zei, dat er meer planten moesten zijn op een grotere hoogte in de vallei, waar zij deze hadden gevonden. Hij zou door ALLAN SWINTON terug gaan, om ze te zoeken en hij zou niet terugkomen voor hij ze had. Maar de mannen uit Caracas waren twee jaar van huls geweest en hadden er genoeg van. Er waren echter in boorlingen uit het land zelf dicht in de buurt en toen Hulpé en de anderen er op stonden, om hun reis voort te zetten, had Don Arturo enkele van deze inboorlingen in dienst genomen en was teruggegaan. Dat was het laatste, dat Hulpé van hem wist Don Arturo was wel goed gezond geweest maar hij begon oud te wor den. Ja. hij had een boek bij zich, waarin hij veel schreef en waarin hij plaatjes tekende. De kleur van het boek was heldergroen. Het was in leer gebonden, dat met gouden lijnen en sterren bedrukt was en had een ko peren slot. Hij had het boek in een tas van geolied zeildoek aan zijn zadel hangen en hij was er blijkbaar zeer op gesteld. Neen, het was niet in de lawine verloren gegaan. Toen zij al het nieuws, dat hij ge ven kon, vernomen had, gaf Mary Hulpé wat geld en zij begonnen terug te wandelen. Bij een laag gebouw van gedroogde modder bleef Semple staan. „Hier is een geschikte plaats, als u praten wilt. U kunt hier tevens eens zien, hoe de andere helft van dit volk leeft". Het café had een vloer van hard ge stampte leem, was kaal en gevuld met zeer donker gekleurde mensen, druk gepraat, rook en vreemde geuren. Semple, die hier blijkbaar goed thuis was. leidde hen naar een tafeltje en riep om wijn. Het levendige donker- ogige meisje, dat een en ander bracht, glimlachte hem vertrouwelijk toe. Hij keek even op en zei: „Hallo, Tina. Ga je voor ons zingen?" Zij gooide het hoofd in de nek, wierp Mary een vijandige blik toe en ging toen terug naar de plaats, waar zij in haar eentje gezeten had. nl. bij een tafel naast het dienhuis. Een man. die binnengekomen was. ging naast haar zitten, hetgeen zij niet prettig scheen te vinden. Het was 'n halfbloed. Zijn onaangename gelaatstrekken kwamen Mary bekend voor. Toen identificeer de zij hem als de candidaat voor Semple's baantje, die door laatstge noemde verdrongen was. Vito Pas- quale. De gedachte kwam bij haar op. dat het meisje de wederzijdse vriend moest zijn, van wie Semple gesproken had en die hem verteld had, welke kwaliteiten Sam in zijn leider nood zakelijk achtte. Met zijn beker in de hand nam Sam onder het geroezemoes van de stem men in het lokaal de discussie van 't verbazingwekkende verhaal van de Indiaan weer op. „U zegt, dat die In diaan het logboek nauwkeurig be schreef?" vroeg hi) aan Mary. De Easter Parade is een hele gebeurtenis voor New York. De kranten schrijven er vele kolom men over, de persfotogra fen hebben er een kolfje naar hun hand aan en de mensen kijken er hun ogen naar uit. De men sen kijken hun ogen uit naar de mensen en dat is eigenlijk alles. Maar het is iets typisch New-Yorks cn ge moet het gezien hebben wanneer ge zo veel facetten van het New-Yorkse leven wilt zien. Het is: de pantoffelpa rade, die op de eerste Paas-dag op het laatste gedeelte van Fifth Ave nue wordt gehouden. Het laatste gedeelte van Fifth Avenue dat zijn de New-Yorkse win kels, de N^r-Yorkse ho tels, de New-Yorkse reis- bureaux. Juweliers, mo demagazijnen, beauty culture op hun duurst en hun deftigst. Het laatste gedeelte van Fifth Avenue, dat is de Parüse Rue de la Paix, Avenue de l'Opera. Place Vendóme verenigd over een lengte van een kilo meter. Ge ziet er étalages, waar de uitstalkast haar uiter ste verfijning, haar meest fantastische speelsheid, haar verbij ster endste vindingrijkheid bereikt heeft in drie-dimensiona le stillevens, die de ogen verleidelijk strelen. Dit zijn de duurste winkels van de wereld, in de buurt van de duurste ho tels .van de. wereld, waar de duurste mensen van de wereld wonen. Het laatste gedeelte van Fifth Avenue, dat is het stuk waar Rockefeller Center, een veelvoud van diep-indruk-wekkende al lerhoogste huizen van New York, iedereen die dit prachtige complex ziet, verbijstert. Dit is de rechtlijnige macht van de mens over steen en ijzer en beton ten top gevoerd. Dit is de beheersing over materie en techniok tot uiterste volmaking geko men. In het midden, tus sen deze machtige blok- (13) DOOR Mr. E. ELÏAS En de Paas-Parade, dat is de lentelij ke kennis der ijdelheid. Daar heb ben de dames haar mooi ste nieuwe kleren aange daan. En haar hoogste kappersrekening voor be taald. En de dure prieste ressen van lippestift, ge- laats-massage en wenk- brauwenplukkerij, de an- Fifth Avenue, dat is Sint ti-pukkcltje, anti-plooitje, Patricks-Cathedraal, de anti-oogwal-brigade heeft aan ken van meer dan zestig verdiepingen, ligt in ui terste liefelijkheid een bassin van steen, geurend van hyacinten en cro- cussen, ruisend van wa ter, dat over stenen trap pen vloeit cn van een fontein, die op een bed van varens ritselt. Het laatste gedeelte van grootste katholieke kerk van New-York, hart van het Roomse leven. Voor de twintigste-eeuw geü surpeerde gothiek, maar zo nieuw en zo onbestor ven in de maagdelijke blankheid van haar ma- er een zoet duitje binnengesleept. Ik zou een vrouw moe ten zijn om voor vrouwen uiteen te zetten, wat ik ter Paas-Parade op Fifth Avenue heb gezien. Voor een vrouw moet dat een teriaal, dat 't Europese hart afdwaalt naar wat ginds in gothische heer lijkheid en oudheid naar de hemel steekt: wie de kerken van Straatsburg en Reims en Keulen kent, wie als ik aan de voet van de majesteitelij ke Sint Jan van 's Her togenbosch verstoppertje en haasje- over heeft ge speeld, heeft eerbied voor de vrome wil gothiek te scheppen in de gestroomlijnde periode, doch blijft onontroerd bij het resultaat. En dit laatste gedeelte van Fifth Avenue is het toneel van de Paas-Para- zaligheid en een verruk king zijn. Voor deze man was het een merkwaar digheid en een bevestig de overtuiging: dat de New-Yorkse vrouwen zo mooi zijn als nergens anders. Doch het hoedje, dat voor mijn gezellin een „schat" was, dat was voor haar gemaal een ta melijk mal omeletje. De „snoes" geleek een vogelkool met spinazie. Het „enige" een om gekeerde laars met spruitjes. Het „kijk daar's" was een zandloper met een mondorgel. En het „moet je dat 's zien" een schaakbord met radijs en peterselie. Er was een bont, dat je de beren hoorde brom men, en voor Je geestes oog een bloedbad van vossen, marters en lam meren zag. Mijn gezellin zei dat 't „geweldig" was en dat je zoiets, zo'n weelde en zo'n chic je hele leven overal tever geefs zou moeten zoeken. En dan zijn er ook Faas-pa's, die pa's Paas al even zeer in zulke IJdel heid beparaderen. Prachtvolle mannen met kalfslever- met-een-ge bakken-uitje-kleurige pantalons en een anjer op het revers van hun onberispelijke jaquet, het geheel bekroond en afge sloten door een keurig hoofd, dragende een hoge hoed. Schitterende pa's met kanelen jassen, ju welen dassen en fluwelen gezichten. Dit was de eerste keer in mijn leven dat ik be greep waarom een Am sterdamse straatjongen soms zo graag met vie zigheden gooit. Kortom: het was Easter Parade; en kortom: Eas ter Parade is iets waar je als Nederlands Staats burger even vreemd naar staat te kijken. Het vreemdst is dat de New- Yorkse haute volé daar even ijverig aan meedoet als de New-Yorkse bur ger ernaar staat te kij ken. De kermis der ijdel heid moge ons, terras siers en andere pantoffel- paradeurs niet vreemd zijn, hier was zij tot zulk een perfectie, grootheid en kostbaarheid opge voerd, dat het schouwspel wel verbazing kon baren. De zon scheen op de spitse toppen van de Sint Patrick, zij streelde de machtige kubussen van 't Rockefeller Center, zij speelde over de bloemen en de ritselende fontein en zij vertelde 'n sprook je van kostbaarheid van mooie vrouwen, van bont cn hoge hoeden zoals ik nog nooit van mijn leven had vernomen. De mensheid is vreemd, lieve Marietje. dezo jeugd zullen wij het in de toe komst moeten hebben. Immers, ons Profgilde is niet meer zo jong en gaat niet lang meer mee en hetzelf de geldt feitelijk voor onze tegen woordige amateurs. In de categorie der nieuwelingen hadden wij in het afgelopen seizoen enkele renners die verschillende overwinningen uit het vuur wisten te slepen en dit zegt al heel wat want het is weer al enkele jaren geleden dat wij een Zeeuwse overwinning konden melden. Nieuwe lingen worden amateurs en later Prof. en daarom staat Zeeland er on het gebied van wielrenners in de eerstvolgende jaren lang niet zo gek voor. HUIZEN EN DE WAAL De 17-jarige Eddy de Waal, die vo rig jaar voor het eerst in wedstrijden uitkwam, brak dit seizoen als nieuwe ling volkomen „door" zoals dit in wielertermen heet. H\j won dit jaar 11 eerste en 15 tweede prijzen en ook nog enkele ereplaatsen in diverse coursen. Z\Jn staat van dienst ln de afgelopen zomer mag dan ook schit terend genoemd worden, wy mogen van de Waal in het volgend jaar veel verwachten hetzij als nieuweling of als amateur. De Waal wordt in zijn woonplaats Kloosterzande op de han den gedragen en flink gesteund door zijn supportersclub. Een andere ster aan de Zeeuwse wielerhemel is Wim Huizen van Ovezande. Hulzen voelde al enkele jaren wat voor de beoefening der wielersport, maar als men het stalen ros beklimmen wil moet men over wat contanten beschikken en deze ont braken lange tyd. Ook toen hy in April van dit jaar voor het eerst in een wedstrnd uitkwam voldeed zijn racefiets vrywel aan geen enkele eis. In de volgende maanden bewees Hui zen dat hij ook op dit oude „karretje" flink uit de voeten kon. In Ovezande zag men al spoedig dat er iets uit de ze Icnaap groeien iton en men richtte een supportersclub op, die zich ten doel stelde de jonge Huizen van ma teriaal te voorzien. In Juli van dit jaar was het zo ver dat hy op goed materiaal zijn tegenstanders party kon geven en zyn eerste grote succes boekte op 23 Juni in Wllhelmina dorp waar hy 2e werd achter Janus Braspenninx. In Biervliet ging hij voor het eerst met de bloemen stry. ken na den Bras in de eindsprint te hebben geklopt en in Sluiskil klopte hij de Waal voor de stryd om de erepalm. Een korte ziekte schakelde hem voor deelname aan enkele cour sen uit, maar in eigen home was hij weer heer en meester en won op fraaie wijze met een voorsprong. Wanneer deze renner moreel nog iets sterker wordt mogen wij ook van hem veel. verwachten in ae toekomst. Ook de nieuweling Oosthoek van 's Heerenhoek boekte dit seizoen en kele goede resutaten en wij geloven dat ook deze renner nog van zich zal laten horen en misschien wel zeer spoedig. In Zeeuwsch-Vlaanderen schuilen ook nog enkele behoorlijke krachten voor de toekomst en hetzelfde geldt voor enkele nieuwelingen op Walche ren. Over onze amateurs kunnen wy, nu Mouthaan en Aad Kloosterman van het toneel verdwenen zijn, een weinig optimistisch geluid laten horen. Jan sen uit Axel, die intussen in Vlissin- gen zijn woonplaats gevonden heeft en naar ons ter ore kwam het stalen ros ook op stal heeft gezet, boekte nog wel enkele successen maar een renner als van 't Westeinde b.v. is absdïuut tegengevallen. Misschien dat deza renner, wanneer hij in het vol gend seizoen de training serieus aan pakt, zyn weg nog wel zal vinden. Damen is de jeugd reeds gepasseerd en opvallende successen mogen wy van nem niet meer verwachten. Misschien inspireren de prestaties van Huizen en ae Waal onze overige Zeeuwse renners en dat alleen is ook al winst. ZUID-BEVELAND Wemeldinge AANRIJDING Mej. v. S. te Wemeldinge werd door een wielrijder aangereden, waardoor zij kwam te vallen en als gevolg daarvan een ontwrichte pols en en kele andere kwetsuren opliep, waar voor zij zich onder geneeskundige behandeling moest stellen. PRACHTIGE NTWIN.ACTIE De Niwin-actie te Wemeldinge heeft dit jaar voortreffelijke resultaten op geleverd. De opbrengst is niet min der dan ƒ812.45 geweest, zodat 126 jongens in Indië blij gemaakt kunnen worden met een kerstpakket. Yerseke TERUG UIT DE TROPEN. Maandagmiddag keerden uit Indo nesië in de ouderlijke woning terug de matroos Rinus de Munck en de marinier Dick Bom. Ter ere van hun thuiskomst waren de woningen ver sierd met groen en vlaggen. BRIDGE-DRÏVE De Bridgeclub „Yerseke" organiseer de een drive ten bate van de NIWIN waaraan 46 paren deelnamen. De uit slag was: Serie A. NoordZuid: Heren Baardman—Hennlng, Ber gen op Zoom 128*4 pnt; 2. heren Jim- kes—Baardman, Bergen op Zoom 125*4 pnt; 3. BooneCornelisse, Yerseke 124*4 pnt. Oost—West: 1. Mevr. Dronkers— Mevr. Brouwers, Middelburg, 136*4 pnt; 2. de heren Gabriëlsemevr. Mazure, Middelburg 114 pnt; 8. heer en mevr. van Yssel, Middelburg 111*4 pnt. Serie B. NoordZuid: 1. Heren Vlckke—Broekmans, Ber gen op Zoom, 122 pnt; 2. heren Els- acker, Halsteren, 116*4 pnt; 3. Heer en mevr. Kakebeeke, Goes, 97 pnt. OostWest; 1. Heer en mevr. de Roo, Goes, 92 pnt; 2. Heer Rogier mevr. Henning, Bergen op Zoom, 89 pnt; 3. mevr. v. d. Boutmej. Roze- mond, 88*4 pnt. Serie C. NoordZuid: 1. Heren Marteynde Waard, Yer seke, 104 pnt; 2. heren Hendrikx.— Reingoudt, Goes, 97 pnt; 3.heren Crel- loo—de Nooyer, Kruiningen, 84 pnt. Oost—West: 1. Heer J. Bom—mevr. v. d. Berg, Yerseke, 100 pnt; 2. dames Allewynse, Middelburg, 98*4 pnt; 3. dames RagutGabriëlse, Middelburg, 86 pnt. 's Heer Abbkerke DIRECTEUR ZANGVERENIGING BENOEMD. Benoemd tot directeur der plaatse lijke Zangvereniging te 's-Heer Abts- kprke de heer W. L. Harthoorn. mu ziekleraar en stadsbeiaardipr te Goes. Hansweerf TERUG UIT INDONESIA. Maandag keerde W. Back na een verblijf van enkele jaren in Indonesië weer in zijn ouderlijke woning te Hanswpert terug. Van vele woningen wapperde do vlag en vanzelfsprekend bracht Scheldegalm, waarvan do re patriërende lid is, een serenade. Kloetinge RAADSVERGADERING. Donderdagavond om 2even uur komt de Raad van Kloetinge in open bare vergadering bijeen. De agenda vermeldt o.m.: Voorstel tot invoering van een vermakeiyk- hedenbelasting en de onderhandse aanbesteding van de bouw van vier woningwetwoningen. JEUGDRAAD. Het bestuur der Jeugdraad van de Ned. Herv. Kerk is te Kloetinge als volgt samengesteld: Ds. J Jellema, voorzitter; J. Verburg, secretaris en J. van Wijkhuijse, penningmeester. UNITAS I KLOPTE V.C.K. MET 5—2 Zaterdag speelde Unltas I uit Kloe tinge een competiewedstrijd tegen V.C.K. I te Koudekerke. Voor de rust ging de strijd gelijk op en ruststand 1—1 gaf de verhou ding goed weer. Na de hervatting, toen de gasten door een blunder van Toorenaar de leiding genomen hadden (1—2), be gon de thuisclub op volle toeren ie draaien. De Laat scoorde de gelijk maker 22 en Deurloo en van Dalen brachten de eindstand op 5—2. Wolfaartsdijk GEEN ZONDAGS SLUITING VOOR CAFÉ'S. Maandagmiddag kwam de raad van Wolfaartsdijk bijeen. Besloten werd de verzekering van de gemeentegelden bij de Frauderisico-On derlinge van gemeenten voort te zetten. Een verzoek om subsidie van de R. K. bllndenzorgverenlging St. Antonius van Padua werd afgewezen. Vastgesteld werd een verordening tot toekenning van tijdelijke bijslag en tij delijke kindertoeslag aan het gemeente- personeel. Voor het aanschaffen van nieuwe schoolbanken voor de o. 1. scholen werd beschikbaar gesteld een bedrag van f 3268.—. Het verzoek van het bestuur der school uitgaande van de Geref. gemeente om ingevolge art. 72 van de lager onderwijs wet gelden beschikbaar te stellen voor de eerste inrichting van de nieuwe school, werd ingewilligd. Besloten werd over te gaan tot het opnieuw beplanten van de begraafplaat sen. Aan de P.Z.E.M. zal de gevraagde fi nanciële medewerking worden verleend voor de electriflcatie van de Westkerke- polder, Westerlandpolder en Oudelandse- en Bouwensputsewcg. De salarisverordening van het secre- tariepersoneel werd herzien. Op verzoek van de onderwijzersvereni gingen werd vastgesteld een verordening tot toekenning van verplaatsingskosten aan de onderwijzers. Op een ander ver zoek van die verenigingen, om vaststel ling van een verordening tot toekenning van een uitkering van 3 maanden salaris bij overlijden van een onderwijzer, werd afwijzend beschikt. De gemeenschappeiyke regeling met Kortgene, betreffende de toelating van leerlingen uit deze gemeente op de U.L, O. school te Kortgene. werd opgeheven. Aan de vereniging Schoolmuseum te Middelburg werd een subsidie verleend van f 10.per jaar. Vastgesteld werd een begrotingswijzi ging van de dienst 1949. Tat leden van de commissie van ad vies ingëvolge de woonruimtewet wer den herbenoemd F. Caan, J. Hannewijk, P. A. Hoek van Dijke, J. Kakebeeke en Js. Schipper. Tot secretaris-penningmeester van het burgerlijk armbestuur werd benoemd J. P. J. Ruisaard. Bij de rondvraag wees de heer Bos- schaart op de wenselijkheid van de Zon dagssluiting voor café's. Naar aanleiding hiervan ontspon zich een debat, waaruit bleek, dat alle andere raadsleden van oordeel waren, dat de raad dienaangaan de geen regeling behoort te treffen. Nadat de heer Bosschaart nog had aan gedrongen op uitbreiding van de straat verlichting en de heer Hannewijk wees op de slechte toestand van de afhelning op de hoek Molendijk—Molenweg, die voor het verkeer gevaar oplevert, werd de vergadering door de voorzitter gesloten. BLOEMENTENTOONSTELLING EN BAZAR Zaterdag werd in het gebouw van de O.L. school te Oud-Sabbinge, ge meente Wolphaartsdijk, een bloemen tentoonstelling, waaraan 'n bazar ver bonden was, gehouden, ten behoeve van de schoolkas. Wegens afwezig heid van de burgemeester, opende de voorzitter, de heer P. Lindenbergh.de tentoonstelling met een kort woord. Verscheidene inzendingen van leerlin gen kwamen voor prijzen in aanmer king. Zeer fraai was het bloemen- kleed van mevr. A. van Loo, waarin als motief het wapen van Wolphaarts dijk was verwerkt. Tot laat in de avond was er druk bezoek. Voor het candldaatsexamen In de ge neeskunde slaagde aan de Rijksuniversi teit te Utrecht, de heer A. W. Bom, leraar lichamelijke oefening N.O., heilgymnas tiek en massage, vroeger te Yerseke. Ter gemeentesecretarie te Wemel dinge is als 4e Ambtenaar (volontair) geplaatst, P. Klap Jz. uit deze ge meente.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1949 | | pagina 4